JOHS. H. BLOM
Aniersfoorisch Daohlad
PARIJSCHE EXTRAVACANTIES
DE BOUW VAN
-LUXEMBURG
COMPLETE
MEUBILEERINGEN i
|Fa. van Achterbergh
DE WARE RIJKDOM
ARCHITECTENBUREAU
KORTEGRACHT 22
TELEF. 1054-1333
AMERSFOORT
8ELAST ZICH MET HfcT MAKEN
VAN ONTWERPEN, PLANNEN
BESTEK EN BEGROOTINGEN.
TOEZICHT HOUDEN
OP BOUWWERKEN.
K O S T E L O O.S 1NL1CHTINGS
BUREAU BETREFFENDE
NIEUW- EN VERBOUWPLANNEN
Van hei
WESTSINGEL 10-13
UIT PARIJS
ONBELANGRIJKE GEWICHTIGHEDEN
UIT DE „LICHTSTAD".
door
ANTON E. ZIEG FIELD.
Plato met een gramofoon en
whisky.
Dezer dagen was ik in 'Ben gezelschap te
recht gekomen van circa 200 der elegantste
Parijschc dames en minstens een dozijn
heeren uit de „society". Op zeker oogen-
hlik klonk het door do zaal„Do cri
sis heeft haar hoogtepunt bereikt.Zij zal
ons de oogen openen, ons onthullen dat
goud niets is
De stem komt van een zilver geschil
derd balcon, vanuit een groote fauteuil,
c"/ie voor een scherm staat, dat geheel be
schilderd is met fel gekleurde visschen,
bergen, bloemen, schildpadden en olifan
ten. Het scherm en de gehoele zaal is over
goten met een oranjeachtig licht. En uit
den mond van een man, die het uiterlijk
van een ouden indiaan heeft, gekleed in de
dracht van Ghandi en met de sandalen
van een Kanucijner monnik aan de voe
ten, komen deze woordenHet is
Raymond Duncan! Applaus... einde
loos applaus volgt op deze bescheiden „So
cratische rede"die twee uur in beslag
nam en aangekondigd werd als „Comme
chcz Platon"
Omringd door dames bereikt de meester
zijnauto. Socrates Winnetouin
een automobiel! Vanuit zijn Hotchkiss noo-
digt hij mij uit voor Ben interview.
Noemt U mij toch Raymond, „zegt hij neer
buigend uit het portier, terwijl de motor
reeds aanslaat."
Deze socratische redevoeringen hebben
iederen Vrijdag plaats in de Ruo de Gre-
nelle in de Salie d'Horticulture.De wo
ning van den „apostel" ligt in de Ruo de
Seine. Een twintigtal jongelieden uit den
rijken 6tand staan geregeld hongerig voor
zijn deur te wachten; voor hen is Raymond
de bron van alle wijsheid. Lang bleven
wij niet in deze woning maar al spoedig
zaten wij in -sen eersteklas lunchroom waar
Raymond whisky dronk en sandwiches
at, de gramofoon liet draaien en de radio
liet kraken, waar do „apostel" gebak be
stelde en met vollen mond van de „terug
keer naar de N a t u u r" sprak!Van
het wonder der Wereldschepping êprak
hij en van de waardeloosheid van het g?ld,
het Slijk der Aarde!En ondertus-
schen stond buiten de Hotchkiss, chauf
feur in livrei.glimmend en glanzend
als een protest tegen zijn woorden.
De Titiaanblonde hond.
Dat A n t o i n e de meest beroemde fri-
seur was ter wereld is, weet men reeds
lanf. Doch dat hij op het dak van zijn wo
ning, -een villa in de Champs Elysées een
verdieping zonder vensters liet bouwen,
een woning, die geheel uit glas is vervaar
digd, dat weet men minder goed, Geheel
nieuw is, dat Antoine nu een reuzcnorgel
in zijn woning heeft laten inbouwen, om
neen, het is geen grap en 1 April is al
voorbij: het zijn zijn eigen woorden
inspiratie op te doen voor zijn „scheppin
gen", om zijn kappcrsmuze op orgeltonen
naar de Champs Elysées te voerenhet
b3d van den Friseur is ook van glas
het heeft den vorm van een sarcophaag.
wel bekome het hem!
En de „scheppingen"?
Wel korten tijd geleden had ik het go-
noegen, op een dame te mogen wachten, die
ook thans nog kalm vijftig of tachtig gul
den neertelt, om door den „meester" gefri
seerd te wordenMaestro Antoine!
Het is niet altijd even plezierig bij den
coiffeur op een dame te moeten wachten.
Daar weet menigen man van mee te pra
ten! Maar soms is het buitengewoon inte
ressant. Zoo ook ditmaalHondenge
blafkwispelstaartend trippelt een
asthmatisch hondje een cabine binnen
twinkelend klinkt een vrouwenstem: „Cou-
cou, wees toch stil, neen, niet zoo likken
dadelijk mag Coucou weer met vrouwtje
mee"Geblaf en gejankAl spoedig
blijkt waarom Coucou zoo ongelukkig is:
men verft zijn haar!
U gelooft het niet? Waarachtig het is
zoo! Coucou, het asthmatische Pekingaesje
van een bekende Parijschc schoonheid
wordt geverfd, krijgt dezelfde haarlint als
zijn meesteresscdrie man hebben er
werk aan. Het kost 1000 francs100 gul
den ongeveer. O, slijk der aarde. O crisis.
O, werkloosheidhonderd gulden om
een hondje te laten verven! Ik zie-zelfs
kans om heimelijk een blik te werpen in de
cabine, waarin het slachtoffertje „behan
deld" wordt ik zie het bezorgde gezicht
van de schoone meesteresscik zie drie
witgejaste jonge mannen ijverig verzameld
om een harig mormeltje, dat uitgestrekt
ligt op een zacht kusseneen verwend
hondje, dat naar lucht hapt en dat men
Titiaanblond verft!
Ben „gezelschapsspelletje"
Op denzelfden avond waren 46 gasten in
do Rue de Bruxellcs bij miss Maxwell uit-
gmoodigd. Miss Maxwell is een met aard-
sche goederen rijkelijk gezegende Ameri-
kaansche, die zich te Parijs gevestigd heeft.
Diner Heel deftig en gesoigneerd!
En onder het diner worden lijsten uitge
reikt, waarop de voorwerpen staan opgegc-
von, die men vóór middernacht moet heb
ben bijeengebracht. Wie het grootste aantal
van de opgesomde voorwerpen meebrengt,
krijgt een bijzonder waardevol geschenk
van de gastvrouwc
Een blik op de lijst: Twee echte, roodc
damesharen. Een op dezen avond door de
een of andere Koninklijke Hoogheid eigen
handig ondertcekcnd portret. Een der ?wa-
ncn uit het Bois de Boulogne. Een zakdoek
van baron Maurice Rothschild Een schoen
van Mistinguettc. Het een of andere levende
dier, uitgezonderd honden of katten. De
kwast van een matrozenmuts..-.
Een wilde jacht begint. De gasten rennen
naar hun auto's.... in iedere auto twee
gasten. Parijs wordt „genomen" om de
exotische wenschen van de gastvrouwc te
vervullen
Men sleept een geit in de salons aan de
Rue do BruxellesMet oneindig veel
moeite en nóg oneindig meer geld he2ft men
een Marincschildwacht, die voor het Mi
nisterie staat, een kwast afgebedeld
Men heeft dc prinses Margaretha van Grie
kenland een foto laten ondcrtcekenen en in
het Casino dc Paris heeft men een schoen
van Mistinguettc uit haar garderobe be
machtigd, gekocht door het kamermeisje...
dat do schoen gestolen heeft.
Men heeft alles bereiktop de zwaan
na! Dc gastvrouw is tevreden, het souper
neemt een aanvang, een aantal dwazen
drinken champagne en danseneen ma
troos en een kamenier hebben een aardig
sommetje verdiend en men is tevreden
het is maar het Slijk d
Het „kwart
dér Aarde!
!ft", dat te
klein was.
Natuurlijk zijn er ook andere dingen uit
Parijs te berichten: de houw van een ar
beidsbeurs voor werkloozen, een plan ter
uitbreiding en verfraaiing van Parijs, waar
van het eerste gedeelte „slechts" li milliard
zal moeten kosten
Er zouden honderden ernstige dingen tc
berichten zijn...» Maar wie van dc salon-
gasten rept daarvan? Hèn interesseert het
meer, wat mevrouw Hènièssy deed, dc echt
genoot c van den man,' die bijna president
der republiek was gewordenGroote
avondpartij 300 gasten. Een beroemd
kwartet is uitgenoodigd het muzikale ge
deelte tc .verzorgen... Dó gastvrouw reikt
de bekende musici iederéén couvert met in
houd to2Het is geen.klein sommetje.:"
opdat uw kwartet zich kan uitbreiden
het is wat klein!"
Wel veertig getuigen kan ik noemen, die
bevestigen zullen, dat het haar op dat
oogenblik hoogc ernst wÓ6
Een schoorsteen zonder fabriek.
Onlangs is hier de heer Decauville ge
storven. Hij is door een fabrieksschoor
steen beroemd geworden. Dat zat zoo:
Tusschen Creil en Chantilly, aan de oevers
van de Aise, heeft een der baronnen Roth
schild een kasteel. De streek daartegenover
is het eigendom van den heer Decauville...
meneer Decauville had geld noodig en
kwam op een denkbeeld. Hij liet een lee-
lyke, groote fabrieksschoorsteen bouwen,
een echte fabrickspuffer zonder fabriek
precies tegenover het kasteel. Men kon van
uit dc vensters van het Rothschild-kastccl
do schitterende toren van den kathedraal
van St. Leu juist niet meer zien, want
dc schoorsteen van meneer Decauville stond
er precies tussclicnineen roodsteenen
monster!
In het kasteel wachtte men op de fabriek,
op het lawaai, op dc werklieden, op dc ge
stoorde rust en vredeMaar er kwam
geen fabriek, er kwam slechts een bezorgde
meneer Decauville, die ervan sprak hoezeer
het hem speit dc rust van den baron te
moeten storendat hij in het geheel niet
vermoed had, dat het dc beroemde bankier
was, die dit kasteel bewoondedat hij
den bouw nog kon stop zetten, dat het
misschien niet noodig was
En Rothschild begreep de zaakHij
beweerde, dat hij zich integendeel verheug
de op een beetje leven in de brouwerij
dat hij het landschap al lang een beetje
saai had gevonden. En de her Decauville
schilderde dc industrieele hel in al haar
vrecselijkhcden voor hem. Doch dc baron
deed of hij niets hoorde en sprak slechts
van zijn genoegen in dc nieuwe fabriek.
Hij kocht do schoorsteen niet, zooals dc
heer Decauville had gehoopt. De schoor
steen staat er nóg. Zónder fabriek, zonder
nutmidden in een weiland. De baron
heeft niets anders gedaan, dan zijn slaap
kamer naar een anderen vleugel van het
kasteel tc verplaatsen. Slechts dc logeer
kamers kijken nog op den eenzamen
schoorsteen uit
35 millioen werkloozen.
Ik weet, dat dez2 korte geschiedenisjcs
die strikt waar zijn, ik herhaal het even
goed in New-York zich hadden kunnen af
spelen, misschien zelfs ook in Berlijn, hoe
wel 1932 in den tijd van de 35 mil
lioen werkloozen op aarde?! Misschien
toch alléén maar in Parijs.
Daarom zijn al deze kleine stukjes ge
schiedenis zonder politiekKleine onbe
langrijkheden, verder nietsOnbelang
rijkheden, die hier echter zeer serieus wor
den opgevat
door H. G. CANNEGIETER.
Niet altijd heeft het er in het zakenleven
zoo somber uitgezien als in deze dagen. Vet
te jaren wisselen steeds weer de magere al.
Zoo moet er eens een tijd zijn geweest, waar
in de boeren uit louter weelde niet wisten,
wat ze wel doen moesten. De wonderlijkste
legenden zijn uit die jaren van voorspoed
bewaard gebleven.
In dien tijd zou er een boer hebben ge
leefd, die in zijn woonkamer twee piano's
had staan. Niet, dat hij ook maar één noot
kon spelen, maar een piano was een bewijs
van welstand en deftigheid. Waarom u
een man, wien liet zóó voor den wind ging
als deze boer, er dan geen twee piano's op
na houden?
Misschien ligt er in een dergelijk verhaal
tje nog een troost voor het tijdperk van te
genslag en ontbering, dat wij thans moeten
doorworstelen. Want het leert ons, dat niet
het bezit van de dingen, maar het gebruik
van de dingen hun waarde, bepaalt. Aan een
voorwerp, dat wij, hoe kostbaar het overi
gens is, niet kunnen hanteeren, hebben wij
niets en de duizend kostelooze dingen, waar
uit wij ons dagelijksch genoegen putten,
krijgen door het gebruik een onschatbare
waarde.
Een arme jongen stond eens te kijken door
de vensters van een eersteklas restaurant.
Allerlei sprookjesachtige heerlijkheden la
gen achter het glas uitgestald cn aan de ta
feltjes zaten sjieke dames cn hoeren onder
het smullen te luisteren naar dc zoete tonen
van een kleurig uitgedost strijkje.
IIoc begeerlijk leek het den jongen, eens
voor één oogenblik een van die rijkaards tc
mogen zijn. Gelukkig voor hem werd zijn
droom niet verwezenlijkt. Want welk een
ontgoocheling zou hem hebben bedroefd!
Vermoedelijk is er onder de gasten maar
e(2n doodenkele geweest, die waarlijk zijn
voorrecht wist te genieten. De meeston zaten
met een gemelijk gezicht hun consumptio
naar binnen te werken cn merkten het niet
eens, of dc muziek speelde of zweeg. Een
glas vruchtenijs of een taartje was voor hen
dagelijksche kost en hun mooie kleeren trok
ken ze eiken ochtend weer aan. Ze hadden
evenveel aan hun dure vertering als dc boer
aan zijn beide piano's.
Genieten wij waarlijk van ons bizondcr
bezit? Is elke rit met onze eigen auto een
plezierrit en ieder buitenlandsch uitstapje
een gebeurtenis zooals voor een kind, dat
voor t eerst ccn fiets heeft gekregen of voor
't eerst mee naar zijn grootmoeder in Am
sterdam mag?
Niets dat spoediger gewent en verveelt als
de rijkdom. We merken niet eens meer, hoe
rijk we wel zijn. En daarom moeten we tel
kens wat nieuws verzinnen. Onze afgestomp
te voelhorens hebben steeds sterkere prik
kels noodig.
Meer waarde dan twee piano's, ccn uit
stalling vol lekkernijen, een auto cn een bui-
tenlandsche reis heeft ccn gaaf lichaam.
Maar beseffen we nog wel, dat we een gaaf
lichaam hebben? Genieten we het tintelen
van de spieren, het kloppen van het bloed,
de vrije ademhaling, den gezonden honger,
den vasten slaap.
En kostelijker dan alle rijkdommen is een
normaal werkende geest. Hoe weinig ken
nen wij echter de voldoening over onze hel
dere gedachten, onze levendige verbeelding,
ons'voor indrukken ontvankelijk gemoed!
Ifoc wéinig stellen wij het op prijs, telken
dag weer al de wisselende ervaringen en
aandoeninge te mogen innen, welke liet 'e-
vcn ons toereikt.
Lichaam en geest bij hoevelcn onzer
stoffeeren zij het vertrek slechts als die
twee kostbare piano's, welke onzen welstand
bewijzen, maar die wij niet kunnen bespe
len! Wat hebben wij aan onze rijkdommen?
Niets dat spoediger gewent en verveelt, als
de rijkdom. Is er grootcr riikdom denkbaar
dan zonneschijn, sterrenhemel, zang var. de
vogels cn geur van dc bloemen? Is er groo
tcr rijkdom denkbaar, dan vriendschappelij
ke}! Omgang niet menschen, dan bevrediging
van de werkdrift, dan liefde tusschen een
man en een \rouw? Is er grooter rijkdom
denkbaar dan kinderspel cn kindergebabbel,
dan ccn wandeling door het veld, dan een
uurtje, verdroonul bij radiomuziek?
Maar dit telt voor menigeen onzer niet
mee, evenmin als dc duizenderlei overige
kostelooze kostbaai heden, welke het leven
ook voor den armste en berooidste toch al
tijd nog in bewaring houdt.
Het is niet, dat wij geen rijkdom bezitten,
maar dat wij met onzen rijkdom niet weten
om te gaan.
RADIO
Een bezoek aan het bouwterrein
te Junglinster.
(door een bijzonderen correspondent)
De meest tegenstrijdige berichten hebben
de ronde gedaan over de cerste-stcenlegging
van den zender te Junglinster. Eerst werd
door dc Luxemburgschc pers een polemiek
ontketend over de vraag of de nationale on
afhankelijkheid niet verloren zou gaan cn de
zender misschien geen buitenlandsche be
langen zou verdedigen, welke daarmee in
strijd zijn. Toen kwam er een tijd van zwij
gen, af en toe onderbroken door vage of sen
sationeele berichten. Er werd gesproken van
200 kW. en van 20, maar niemand wist er
het rechte van.
Nu, wij begaven ons naar de hoofdstad van
het groothertogdom, een schilderachtig stad
je met twee groote bruggen, mooie oude hui
zen en rotspartijen. Luxemburg doet alsof
het een groote stad is, hoewel het met de
fabrieksvoorsteden slechts 45000 inwoners
telt Zeventien kilometer ten N.O. van de
hoofdstad wordt de zender gebouwd te Jung
Unster, een dorp, dat tot voor kort volkomen
onbekend was en spoedig beroemd zal zijn.
Uit de verte ziet men reeds de 185 M. hooge
masten, waarvan er nu twee af zijn, terwijl
een derde in aanbouw is. Naarmate wij het
dorp naderen, krijgen wij een beter over
wicht van het werk, dat ondernomen wordt
op een geheel afzonderlijk zich verheffen-
den heuvel, bedekt met vruchtboomen.
Het metselwerk is gereed, evenals de da
ken. De bouw-materialen zijn steen en ge-
wapend beton met een koperen afdekking;
ei is geen geld gespaard om de soliditeit dei-
gebouwen te verzekeren. Het gebouw is 75
M. lang en 18 M. breed. Het middengedeelte
heeft drie verdiepingen en de beide zijvleu
gels één. Voor het gebouw zijn terrasgewijzo
drie bassins aangelegd, wat een zeer geluk
kige versiering is. Deze versiering heeft ech
ter een nuttig doel, n.l. het afkoelen van het
water der Dieselmotoren. Enkele tientallen
meters verderop worden de zes aardige huis
jes afgebouwd, waar het technisch personeel,
dat in vasten dienst is, kan wonen. De ra-
diomasten verrijzen in de omringende gras
velden; hoog in de lucht is een man aan het
werk, <\ir -iet grooter lijkt dan een vlieg.
Ondcraai dschc tanks in de buurt van de
machinehal bevatten een voorraad, die ge
noeg is voor twee maanden. In de machine
hal staan twee in Duitschland aangemaakte
Dieselmotoren van 800 P.K. en twee gekop
pelde A. E. G.-gencratoren op geisoleerde
blokken, waardoor dc trillingen zich niet
kunnen mededcelen aan het gebouw. Deze
krachtige machines zijn indrukwekkend van
afmetingen. Er is nog een groote open ruim
te in de machinehal; daar kunnen nog twee
andere machines worden geplaatst, als dc
energie van den zender op 400 k.W. wordt
gebracht In een tweede hal zijn dc hulpma
chines ondergebracht; de werklieden zijn
juist bezig, er twee transformatoren van 51/*
ton te plaatsen, die op rails staan en zoo
danig. geconstrueerd zijn, dat men in geval
van brand onmiddellijk dc olie eruit kan la
ten loopen.
De eigenlijke zender bevindt zich op de eer
ste étage en zal door een Belgische firma ge
leverd worden. Voor de bediening zullen
slechts acht personen noodig zijn, die wer
ken in twee ploegen. In ccn van de zij%lcu-
gels zal de kortcgolfzcnder komen, die be
stemd is voor uitzendingen naar de Ver-
eenigde Staten cn voor het ontvangen van
dc Amcrikaanschc programma's. Deze zen
der zal drie antennes en drie reflectoren
hebben en met een energie van 40 k.W. wer
ken op een golflengte tusschen 20 en 30 M.
Al deze inlichtingen werden mij verstrekt
door den directeur Henry Etienne, die mij
door de zalen en over het nog modderige
terrein rondleidde cn mij later in zijn kan
toor te Luxemburg nog veel vertelde van dc
plannen, welke men ten opzichte van de uit
zendingen koesterde.
Over de antenne-energie waren de meest
tegenstrijdige geruchten in omloop; /ij zal
echter 200 K.W. bedragen. De golflengte
blijft 1250 M., of althans een lengte, die zeer
dicht in de buurt daarvan ligt. Op het
oogenblik zendt een proefzender op deze
golflengte gramofoonmuziek uit met een
energie van 100 Watt. Deze zal op 500 Watt
gebracht worden en clan kan de proefzender
dienst doen als plaatselijke zender. De rcu-
zenzender zal rnet zijn reikwijdte van 1500
K.M. geheel West- en Centraal Europa be
reiken en gebruik maken van de Fransche,
Engclsche cn Duitsche taal. Deze talen zul
len door personen uit de betrokken landen
gesproken worden om fouten in de uit
spraak te voorkomen.
De oude local iteit aan de Avenue Monte
rey zal nog als studio dienst doen, totdat
een nieuw groot gebouw dicht hij het Pare
de Luxembourg gereed zal zijn. De proefzen
dingen zullen in het begin van den zomer
gehouden worden en de zender zal op een
nader te bepalen datum in de maand Juli
in gebruik worden genomen. Over het alge
meen zullen zoo min mogelijk gesproken
nummers op hetprogramma worden ge
bracht; behalve de noodzakelijke mcdcdcc-
lingen en dc nieuwsberichten, die in drie. ta
len worden gegeven, zal men bijna niets
anders dan muziek hooren. De nieuwsbe
richten worden zonder commentaar gegeven
met vermelding van de bron: Ilavas, Wolff
of Stefani. Zoo wordt de grootst mogelijke
objectiviteit verkregen.
Verder zullen zeer weinig hoorspelen wor
den opge\oerd; wel zullen belangrijke uit
voeringen uit de schouwburgen worden uit
gezonden. Soms zal van kabelvcrbindingcn
gebruik worden gemaakt, soms van films,
doch niet van gramofoonplaten; dit geldt
ook voor de reportages. Spoedig zal Luxem
burg met alle belangrijke centra verbonden
zijn door gepupiniscerde kabels. Dc reporta
ges zullen slechts in éé'i taal geschieden, die
gekozen wordt in verband met het publiek,
dat zich voor de betrokken .uitzending het
meest zal interesseeren. Er zullen dus een
aantal reizende radioreporters, die slechts
hun eigen taal behoeven te spreken, in
dienst staan van den zender. Voorloopig zijn
de programma's als volgt ingedeeld: om 7
uur 's morgens worden er algemecne mede-
deelingen en een overzicht van dc interna
tionale pers uitgezonden in drie talen; van
12 tot 14.30 uur geeft het orkest van den zen
der een concert; van 17 tot 19 uur volgen
verschillende nieuwsberichten cn beursbe
richten, afgewisseld door gramofoon- of
orkestmuziek; van 20 tot 23 uur worden con
certen gegeven of uitzendingen vanuit de
schouwburgen en van 23 tot 24 uur jazz
muziek.
Zooals bekend, zal de zender ook reclame
maken. Waar dit bij dc meeste Europeesche
zcr.ders niet of slechts op zeer beperkte
schaal mogelijk is, heeft men kans op het
afsluiten van zeer winstgevende contracten
met groote firma's, welker producten in vele
landen worden verkocht. De Luxcmburgsche
omrocpmaatschappij, welke den zender ex
ploiteert, beschikt over een kapitaal van 15
millioen francs, dat geheel volgestort is en
zal in dc verschillende landen nationale
agentschappen oprichten om contracten af
tc sluiten. Zij volgt dus het Amcrikaanscho
systeem cn velen vreezen dan ook nu reeds,
dat de misbruiken, welke zich in de Ver
een igde Staten voordoen, ook hier zullen op
treden. Gedeeltelijk zijn die misbruiken ech
ter te wijten aan den Amerikaanschen geest
en aan de onderlinge concurrentie tusschen
de groepen van zenders. Luxemburg heeft
geen concurrenten cn dus ook geen concur
rentiestrijd te vreezen, zoodat men hoopt,
dat de in Amerika gesignaleerde misbruiken
zich hier niet zullen voordoen.
Binnen enkele maanden zal de reus van
Junglinster dus zijn machtige stem laten
hooren over Europa. Zijn grooto energie
hoeft dc Luxemburgers ongerust gemaakt;
zij durven geen radiotoestellen meer te koo-
pen, maar wachten liever, totdat do uitzen
dingen begonnen zijn. Eenzelfde ongerust
heid bestaat in dc omgeving van Treves. Het
valt niet te ontkennen, dat een dergelijke
energie moeilijkheden zal opleveren, die zoo
•goed mogelijk moeten worden opgelost in
het belang van den omroep. Zooals de boe
ren een eeuw geloden geen spoorwegen wil
don hebben, zoo hebben de bewoners van
Junglinster ook getracht om de 185 M. hooge
metalen radiomastcn cn die geheimzinnige
machines uit hun dorp weg te krijgen. Zij
zijn er niet in geslaagd, wat een geluk Is
voor hun dorp, dat nu een internationale
vermaardheid zal krijgen.
