KAPITEIN VAN DUIKEN VERTELT
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
Donderdag S September 1932
31 e Jaargang fto. 60
DE GEBEURTENISSEN OP
DE ROTTERDAM
DE WEG, Langestraat 23, Tel. 217
Fortinbras' Toovermaclit
Onverantwoordelijk optreden
van de bemanning
Een afgeperste belofte
Rotterdam, 7 September. Vanmid
dag heeft de kapitein van het s.s. Rotter
dam der Holland—Amerika-Lijn, de heer
r J. van Duiken de vertegenwoordigers dei-
pers ontvangen, ten einde hun zijn lezing
I: te geven van het gebeurde aan boord van
I dit schip.
Kapitein van Duiken verklaarde ons in
hc» En*elsche kanaal een telegrafische
order van de rcederij te hebben ontvangen,
om de passagiers in Boulogne sur Mer te
ontschepen en vervolgens op tc stoomen
naar Southampton. Deze order heeft de
kapitein bekend gemaakt aan de officieren,
die er, naar hij vertrouwde, de bemanning
van in kennis gesteld zullen hebben. Op de
reis van Plymouth naar Boulogne sur Mer
heeft de bemanning vergaderd en voor de
aankomst in Boulogne heeft de kapitein al
hooren mompelen, dat men niet van plan
was naar Southampton tc gaan. Nadat op
dc recde van Boulogne de passagiers ont
scheept waren, werd bevel gegeven het
anker te hieuwen, waaraan geen gevolg
werd gegeven. Do Rotterdam loopt in Bou
logne niet de haven binnen, doch neemt lig
plaats achter een in zee gebouwdc-n golf
ireker. Nu was het afloopend tij, zoodat de
positie ontstond, dat als de weigering lang
duurde, het schip niet meer zou kunnen
vertrekken, doordat er geen water genoeg
meer zou staan achter den golfbreker. De
kapitein stelde er prijs op tc verklaren,
dat het niet het dekpersoneel was geweest,
dat den dienst had geweigerd, doch de sto
kers. De kapitein heeft dezen toen gewezen
op de gevaarlijke plaats, waar bet schip
ir.icli bevond. Na een half uur zou men in
de baai gevangen zijn geweest. Volgens de
pemanning echter was dc plaats veilig ge
noeg en men was alleen bereid aan het
verk te gaan, wanneer de belofte gegeven
werd, dat naar Rotterdam zou worden op-
gestoomd. Ten einde het schip niet in ge
vaar tc brengen, heeft kapitein Van Duiken
toen die belofte gegeven. Deze was hem
echter afgeperst, bij wijze van spreken met
hef. mes op de keel. Men vond die belofte
niet genoeg en vorderde van den kapitein,
dat hij zwart op wit zou verklaren, dat hel
schip naar Rotterdam zou gaan. Daarop
heeft de kapitein een briefje afgegeven,
waarop vermeld stond: Het schip gaat naar
Rotterdam, geteekend: Van Duiken.
Het stoomschip Rotterdam, waarvan dc
bemanning den dienst weigerde.
De bemanning is na de ontvangst van
dit briefje aan het werk gegaan. Toen
het schip buiten het breekwater bevond en
niet meer in een tot gevaren aanlei
ding gevende positie was, achtte kapitein
Van Duiken zich niet meer gebonden aan
de hem afgeperste belofte. Naar de mee
ning van den kapitein zal elke rechtbank
hem daarin gelijk geven. Eenmaal buiten,
heeft de kapitein dan ook koers gezet naar
Southampton. Het schip zal ongeveer 16
mijlen gevaren hebben, toen de bemanning
bemerkte, dat toch niet naar Rotterdam
werd gevaren. De stokers legden daarop
weer het werk neer en het schip voer niet
meer, maar dreef.
De kapitein heeft de bemanning cr toen
op gewezen, dat zij zich te houden hadden
aan de orders en dat zij handelden geheel
in strijd met do orde aan boord van het
schip en van de bepalingen van de mon
sterrol. De bemanning was het daar niet
mee eens. Men wilde alleen weer aan het
werk gaan, als het schip naar Rotterdam
voer. De kapitein heeft daarom weer koers
gezet naar den N. Waterweg. Dc kapitein
heeft daarop de rcederij in kennis gesteld
van de houding der bemanning en tevens
gevraagd om militaire assistentie. Wel was
alles tot nu toe rustig aan bcord gebleven,
doch men kon niet weten hoe de toestand
zich zou ontwikkelen.
Dos middags kwam het telegrafische ver
zoek van de rcederij om naar Boulogne te
rug te keeren. Daarom liet hij de Rotter
dam den steven wenden, doch na nog geen
half uur gevaren te hebben, hebben de sto
kers weer gestaakt. liet schip bevond zich
toen bij Ruitingen-lichtschip, ter hoogte van
Vlissingen. De kapitein was van meening,
dat hier geen goede ankerplaats was en
laarom wilde hij trachten den West-Hin
der te bereiken. Hij zcidc dit ook tegen de
bemanning, doch de stokers waren niet te
bewegen het werk te hervatten en niet
stoken is niet varen. De kapitein wees cr
de bemanning op, dat op een uur nfstands
een veilige ankerplaats te vinden zou zijn,
doch er werd geantwoord: We gaan geen
mijl verder.
Onverantwoordelijk gehandeld.
De kapitein wees de persvertegenwoor
digers er op, hoe onverantwoordelijk het
optreden van de bemanning is geweest.
Men heeft nu gelukkig goed weer gehad.
Hoe gemakkelijk echter kan bij sen rie
ken \an den wind een schip niet losslaan
van zijn ankers. Zonder stoom op drijft
het dan hulpeloos rond, n:ct in staat te
manoeuvreeren, een speelbal van wind en
golven.
lie kapitein vond het niet verantwoord
het schip bij Ruitingcn-lichtschip tc anke
ren. Met den stoom, die nog voorhanden
was, heeft het schip nog even volle kracht
vooruit gcloopen, waardoor men in staat
was den West-Hinder tc bereiken, doch de
veiligste zijde heeft men niet meer Kunnen
halen. Onder alle ketels had men de vuren
laten uitgaan, behalve onder twee. In die
ketels was stoom gehouden, die noodig was
voor de verlichting cn voor hot eventueel
in werking stellen van dc pompen, voor
het geval er iets zou gebeuren. Voor de be
weegkracht van bet schip was echter geen
stoom meer voorhanden. Nadat het schip
voor anker was gegaan, heeft de kapitein
geen maatregelen meer getroffen. Het be
richt kwam. dat een defensicvaartuig zou
komen met 30 mariniers. De kapitein heeft
afgewacht tot deze arriveerden. Met de
menschcn was niet meer te praten. Thans
begon ook een gedeelte van het civiele per
soneel den dienst te weigeren. Kr is in de
couranten geschreven, dat dc stemming
onder de officieren verdeeld was. Dc kapi
tein wenschte daar tegen op te komen. Alle
officieren hebben als één man gezegd dc
orders van den kapitein tc zullen opvolgen.
Maandagmorgen om 5 uur zijn de mari
niers aan boord gekomen. Het is niet waar,
dat de kapitein toen eerst overleg gepleegd
heeft men den commandant van de mari
niers. Hij is begonnen met de equipage een
voor één bij zich te laten komen, om hun
het ongeoorloofde van hun handelwijze on
der het oog te brengen cn hun voor Ie hou
den. dat zij zich aan een ongeloofelijk mis
drijf zouden schuldig maken, als zij cr niet
in toestemden het schip naar Southampton
te brengen. De order, dat de bemanning
één voor één bij den kapitein moest komen,
werd door den eersten machinist aan dc
stokers overgebracht. Deze verklaarden
daaraan ijict te donken. Als de kapitein
lien wilde spreken, dan moest hij maar
naar beneden komen. Zeker zouden zij niet
cén voor één bij hem komen. Wel waren
zij bereid allen tegelijk tc komen in dc
messroom vooruit, waar de kapitein hen
dan gezamenlijk kon toespreken. Die wei
gering bracht den kapitein in de noodzake
lijkheid de leden van de bemanning te la
ten halen. Daartoe heeft een der officieren
zich in gezelschap van den commandant
der mariniers met vier manschappen naar
beneden begeven De officier heeft toen een
der manschappen gelast zich naar boven
naar den kapitein te begeven. Aanvankelijk
weigerde deze, doch na cenigen aandrang
ging hij toch en ook de anderen zijn toen
gekomen, zonder dat dit tot een onkel inci
dent aanleiding heeft gegeven. Na de sto
kers heeft de kapitein dc leden van liet
civiele personeel cn van den dekdienst toe
gesproken. Op een paar menschcn na ble
ven allen weigeren werk te doen, als het
schip niet naar Rotterdam zou gaan. De
kapitein heeft allen nadrukkelijk gewezen
op den verregaanden inbreuk dien zij pleeg
den op de orde cn regel aan boord van een
koopvaardijschip en hun gezegd, dat hun
handelwijze gelijk stond met muiterij.
Verder /praten nutteloos.
Toen de bespreking met de bemanning
geenerlei resultaat had opgeleverd heeft de
kapitein aan de rcederij geseind, dat dc be
manning bleef weigeren cn dat verder pra
ten nutteloos was. Hij heeft het ad\ies ge
geven het schip naar Rotterdam te dirigce-
ren. De recdcrij heeft daarop toestemmend
geantwoord cn dadelijk daarop zijn allen
aan het werk gegaan. Na vier uren was er
voldoende stoom om op te varen. Dc Rot
terdam heeft daarop zonder verdere voor
vallen haar eindbestemming bereikt,. De
kapitein verklaarde voorts, dat hij bij de
besprekingen met de bemanning door een
V9n hen bedreigd is geworden. Ook dit in
cident is in de bladen niet juist weergege
ven. Hij heeft gezegd: Bergen en dalen ont
moeten elkaar niet, maar menschen wel cn
wij komen elkaar nog wel eens aan den
wal tegen. Tegen dezen man is door dc
rivierpolitie proces-verbaal opgemaakt ter
zake van bedreiging. Op een vraag onzer
zijds of muiterij een klachtdelict is. waar
aan dus alleen gevolg wordt gegeven, wan
neer de kapitein een klacht ter zake in
dient, antwoordde de kapitein dat hij het
gebeurde heeft vastgelegd in het scheeps
journaal, dat aan dc autoriteiten ter inzage
wordt gegeven. Of deze hierin aanleiding
zullen vinden legen de bemanning op te
treden, weet de kapitein niet. Hij hoopte
van wel cn hij hoopte dan tevens, dat de
rechtbank dc noodzakelijkheid zal inzien dc
zaak niet tc licht op te vatten. Als dc be
manning in deze vrijuit zou gaan, zijn dc
gevolgen voor dc koopvaardij niet te over
zien en zal dc kapitein in het vervolg niet
meer baas zijn op het schip, maar zich dooi
de bemanning hebben te laten dwingen.
De bemanning beeft zich naar het oordeel
van den kapitein misdragen op een manier
als nog nooit in do annalen der koopvaar
dij is opgeteekend.
Tenslotte heeft de kapitein nog ccnigc
correcties gegeven op dc berichten, die in
de couranten hebben gestaan. Zoo is het
verhaal van de Amerikaansehe dame iets
anders dan het werd voorgesteld. Deze da
me heeft het schip niet in Boulogne sur
Mer verlaten, omdat zij vreesde in Frank
rijk in moeilijkheden tc zullen komen.
Haar verlangen was. dat dc Rotterdam haar
weer mee terug zou nemen naar Southamp
ton, waar zij dan het schip zou hebben
verlaten. Ook is het niet juist, dat de ma
riniers bij hun komst aan boord alle toegan
gen zoude nhebben bezet. Toen na dc htof-
delijke ondervraging ecnige schepelingen
hun bereidheid tot werken te kennen ge
geven hadden, heeft dc kapitein laten pa
trouilleeren om tc voorkomen, dat dezen
bereidvvilligen iets in don weg zou worden
gelegd. Met de verklaring, dat hij van de
bemanning niets gceischt had, dan waartoe
de monsterrol hern het recht gaf, heeft de
kapitein het onderhoud besloten.
INBRAAK IN EEN STATION.
A I p h c n a. d R ij n, 7 Sept. Dinsdagmor
gen kwam het personeel van het station
Aarlanderveen tot de ontdekking, dat in
brekers zich toegang hadden verschaft tot
het plaatskaartenkantoor. Ren lade was
opengebroken en daaruit waren ecnige doos
jes met klein geld verdwenen tot een totaal
bedrag van ongeveer ƒ18
Waarschijnlijk zijn de inbrekers met een
valsche sleutel binnengekomen. Van de da
ders ontbreekt elk spoor
EOLL. MIJ. VAN LANDBOUW.
Rotterdam, 7 Sept. De Ilollandsche
Mij. van Landbouw heeft heden in Tivoli
te Rotterdam haar algemcenc vergadering
gehouden onder voorzitterschap van Dr. I-I.
J. Lovink. die een openingsrede hield.
Tot hoofdbestuurslid voor Zuid-ITolland
in de vacature A. M. van Dorsser werd ge
kozen dc heer J. II. Jas, tot commissaris
der onderlinge brandverzekering dc heer P.
Leeuvvcnburgh Jz., uit Nicmandsdorn.
AAN ZIEKTE VAN WEIL OVERLEDEN.
Dordrecht, 7 September. Heden
middag is een der 2(5 personen die lijdende
zijn aan dc ziekte van Weil overleden.' liet
slachtoffer is de 35-jarige smid Mookhock
tc Dordrecht.
BIJ HET BADEN VERDRONKEN.
Aan het Stille Strand te Den Haag *is
heden middag omstreeks 12 uur bij het ba
den verdronken de 45-jarige J. R. K., af
komstig uit Heerlen. Het lijk is door den
geneeskundigen dienst naar hel ziekenhuis
Zuidvval vervoerd.
DE HULDIGING VAN VAN EGMOND.
Prins Hendrik aanwezig.
Z. K. II. Prins Hendrik zal 8 September
ecnige oogenblikken tegenwoordig zijn bij
de huldiging van den Olympischcn wielrcn-
kampioen van Egraond in het Stadion te
Amsterdam.
DE STAKING IN DE ZEEVAART.
Bespreking van den minister
met de werkgevers.
Amsterdam. Naar wij vernemen,
is het verloop, dat het conflict in dc Ncder-
landscho scheepvaart tot nu toe beeft ge
had o.m. voor de Kon. Ned. Stoomvaart
maatschappij, aanleiding geweest om uit
den bond van werkgevers in de koopvaar
dij te treden.
's-Gravenhage, 7 Sept. Heden werden
door don minister van Economische zaken
en Arbeid in audiëntie ontvangen dc leden
van het Dagelijksch Bestuur van den Bond
van Werkgevers in de Koopvaardij.
Zij zetten de moeilijkheden van het
scheepvaartbedrijf uileen cn dc situatie van
dc staking.
Aan de Regeering werd gevraagd, of zij
bereid zou zijn tc treden in een plan van
steun, als bijdrage inzake dc eventueelo
loonsverlaging.
Dc minister ging niet zoovec om een uit
gewerkt plan daaromtrent niet in onder
zoek te willen nemen. Doch hij wees er op,
dat zulk een steunverlecning niet zou stroo-
ken met alle uitingen cn daden der Regec-
ring van dc laatste jaren.
Herinnerd werd aan liet plan te Amster
dam betreffende onderhoud van woningen.
Gewezen werd ook op dc gedachte, welke
in de stcunverleening aan landbouw cn
tuinbouw verwerkt zit, n l. dat zulks niet
strekt om loonsverlaging tc voorkomen,
doch slechts garandeert een uiterst karig
bestaansminimum.
Bij do behandeling van de sclicepsfinan-
cieringswet is ook steun in beginsel afge
wezen. Wel verklaarde de minister, dat
eventueel op gelijke wijze voor onderzoek
in aanmerking zouden komen de lijnvaart
«•n de vrachtvaart, omdat in verband met
de voor beide soorten bestaande moeilijk
heden, de minister daartusschcn geen prin
cipieel verschil zag.
Drie ondernemingen uit den
Bond van Werkgevers der
Koopvaardij getreden.
Thans vernemen wij do bevestiging van
liet bericht dat ook de Rotterdamséhe Lloyd,
Maatschappij Nederland cn de Ilolland-
Amerika Lijn uit den Bond van Werkgevers
der Koopvaardij zijn getreden. Merkwaardi
gerwijs, was het juist de directie van de
Holland-Amerikalijn, die ons als de over
weging welke tot dit besluit van uittreding
had genoopt mededeelde, dat men zich niet
kon neerleggen bij besluiten, die wel eens
in strijd konden zijn met dc belangen van
obligatiehouders.
R.V.O.-maniercn.
Naar verluidde was men er in geslaagd
om voor het Stoomschip „Jonge Jacobus"
een bemanning van 30 koppen te vinden.
Dit schip zou hedenavond naar dc Middel-
landsche Zoo vertrekken. Bij het bureau
van de rivierpolitie lag Spido-boot, die dc
bemanning naar de „Jonge Jroobus" zou
brengen. De boot van dc rivierpolitie zou
de Spidoboot vergezellen. Op liet uur van
afvaart had zich een groot aantal R.V.O.crs
in de nabijheid van het bureau der rivier
politie verzameld cn wachtte daar op de
werkwillige bemanning. Van dc 30 man
daagde alleen dc eerste machinist op. Eén
der R.V.O.'ers gaf den man een slag op het
hoofd, waarop deze zich uit de voeten
maakte zoodat niemand naar de Jonge
Jacobus kon worden gebracht.
De dader werd door de politie ingerekend,
liet bleek te zijn de 40-jarige J. v. S., voor
zitter van de R.V.O.
Elite Crepe Closetpapier, 12 groote rollen a 1 gu'den
Pakjes Closetpapier45 ets
Dun Closetpapier 20 en 25 ets per rol
BK naar het Engelsch van William Locke
door J. E. d. B. K.
69
BH" is poed, zei hij. Ik aanvaard uw
gelofte. Morgen moet ik naar Périgueux
gaan om Monsieur le Préfet te spreken, die
mij zeer genegen is. Hij heeft invloed op
den Minister van Oorlog. Ga mede naar
Blrigucux. Ik neem op mij, dat het in orde
komt.
Ik dank u, Monsieur lc Maire. zei Mar
tin.
jToen praatten zc allen door elkaar en
Weven hun glazen tot Martin omhoog en
Monsieur Viriot bestelde champagne cn
toen dc wijn ingeschonken was, klonken
ejj kreten van „Vive 1' Anglcterrc! Vive la
i'rance! Vive Martin!
Ln Monsieur Viriot riep: Vive notre bon
v?ërigourdin.
RjFortinbras, die naast Martin zat, zei:
r~ Gaf de rest van mijn leven om
gedurende do volgende maanden zoo jong
len?^n aIS at ZUl trotsch gevoe*
Maar Martin's nuchtere Engelschc aard
verloochende zich niet.
Heelemaal niet, bei hij, ik ben nog een
*8 onrijpe held.
Alleen in liet vreemdenlegioen, dat
fantastische regiment van doldrieste waag
halzen, kon een vreemdeling zonder veel
navragen aangenomen worden. Maar om
in het gewone Franschc leger opgenomen
te worden, dat is een andere zaak. Aan
vele draden moest getrokken worden. En
dat geschiedde voor Martin. liet was in zijn
voordeel, dat hij'twee jaren gediend had
in Cambridge cn dc korp.oraalstrcperi ver
worven had. En juist toen cr aan al die
draden getrokken werd. verklaarde Enge
land Duitschland den oorlog.
De Préfet de la Dordogne overwoog ten
tweeden male Martin's verzoek cn zette er
vlug zijn baiidtcskening onder en zoo word
Martin soldaat in het Fransche leger.
Ilct gebeurde, dat dc eerste persoon, die
hij ontmoette, toen het bericht kwam,
Félisc was. 't Was bij de deur van do fa
brique. Ilij wuifde met het papier.
Ik ben aangenomen.
Zc verbleekte, Jcgde dc handen op haar
hart, maar dapper zag ze hem aan.
Wanneer ga je?
Ik ga dadelijk naar Périgueux om
dienst te nemen.
En wanneer kom je terug?
Dat weet de hemel, zei hij.
En toen drong het tot hem door, dat zc
ernstig ontroerd was.
Natuurlijk hoop ik te eenigcr tijd terug
te komen, als dc oorlog uit is. maar...
Met trillende stem zei ze:
Je kunt sneuvelen...
Dat is met duizenden het geval. Ik
moet de kans wagen.
Ze wendde zich om, sloeg beide han
den voor de oogen en barstte uit in een
vloed van tranen Hij sloeg zijn arm om
haar heen en zij «n-ikte met haar hoofd op
zijn schouder.
Hij fluisterde:
Gaat het je zoo aan het hart wat er
met mij gebeurt?
Ze rukte zich los en zag hem aan met
oogen, die fonkelden door haar tranen
heen.
Denk je, dat ik een stuk hout ben of
een steen? Ik ben half Engelsch, half
Fransch. .)c gaat vechten voor Engeland en
voor Frankrijk. Geloof je, dat een vrouw
die dingen niet voeltIk zou je haten als
je niet ging in den strijd, maar ik zou het
vrccsclijk vinden r.ls jc gedood werd.
Zc vloog weg. Hij zag haar niet meer al
leen, voor hij het Ilótcl des Grottcs verliet.
Toen hij met Bigourdin en Fortinbras in
dc oude omnibus slapte, die hem naar het
station brengen zou, spelde zij een drie
kleurig lint op zijn jas cn zag hem diep in
de oogen. Fn zijn hart gaf hem in om te
zeggen:
Jc bent meer waard dan al dc Lucil-
la's op de wereld.
Maar om hem heen stonden Bigourdin en
Fortinbras en Euphémic, Bapliste cn Gré-
goire, bet kamermeisje en een paar men
schen uit dc fabrique. Ilij zcidc daarom al
leen dit:
God zegen je, Félisc, zoo lang ik leef
zal ik je lint bij mij dragen.
Grégoire klom op den bok. Bigourdin
sloot de deur. De omnibus reed rammelend
de hellende straat af Het slanke figuurtje
verdween bij een kromming uit het gezicht.
Dat was het laatste wat hij zag van het
Hótel des Grottes.
Zoowat een week daarna, toen Martin
aan het exerceeren was op het warme ka
zerneplein, réaliseerde hij, dat het juist een
jaar eeleden was dat hij voor het eerst in
Brantóme kwam. Een jaar geleden was hij
een treurige, slappe zwoeger geweest op de
school van Margitt. Nu, gekleed in dc Fran
sche uniform, ging hij vechten voor Frank
rijk cn Engeland in den grootsten oorlog,
die er ooit was geweest. En wat z.iolschok-
kendc gebeurtenissen had hij niet beleefd
in dat jaar! Ja, wél was het geweest een
jaar vol wondervol gebeuren.
Maar jij daar, nonimer zeven, wat doe
je toch?
Waarop Martin plotseling het volle ge
wicht van het huidige oogenblik réaliseer
de.
HOOFDSTUK XXIV.
De treurige weken gingen voorbij met
hunne afwisselingen van hoop en vrees.
Martin, een onbeduidend stipje van blauw
en rood, was in de Argonno: Bigourdin was
sergeant bij dc landweer in het Noorden.
Het was heel stil in het Hótel des Grottes.
Weinig mannen hieven in Brantóme. De
vrouwen arbeidden op het veld en reden dc
karren en beheerden de winkels, waar niet
veel werd verkocht. Félise hield zich druk
bezig in dc fabriek; dc arbeid werd uit
sluitend door vrouwen verricht. Fortinbras
beheerde het hotel, waar dagen achtereen
geen reizigers kwamen. Geen auto's met
vroolijke menschcn kwamen voorgereden.
Nu cn dan zat een enkele bejaarde handels
reiziger in de lcogc, stille salie A manger
cn Fortinbras. bediende hem met vriende
lijke melancholie. Nu zij zoo tc zamen
waren gebracht, kwamen vader cn.dochter
wéér meer tot elkaar. Ze hielden elkaar
trouw gezelschap, wandelden samen op ach
termiddagen, wanneer cr niets te doen was,
cn zaten 's avonds op het terras, terwijl in
het stadje de lichten begonnen te flikkeren.
7e spraken over vele dingen. Fortinbras
deelde haar mede van zijn levenservarin
gen. Félise vertelde van haar werk. E«*
waren tijden, dat ze het onopgelost geheim
omtrent haar moeder geheel vergat, en,
zijn groote en hunkerende sympathie voe
lende. legde zc haar hart open en weende
over haar verdriet. Samen lazen ze dc
brieven uit de loopgraven, alle te kort en
te vluchtig, met dappere opgewektheid ge
schreven.
De brieven van Martin cn Bigourdin kwa
men vrijwel op hetzelfde neer. Beiden zei
den hetzelfde. Ze hadden niet de gemak
ken van het Hótel des Grottes. Maar wat
wilde jc dan ook? Oorlog was oorlog. Ze
waren heel gezond, ze hadden genoeg tc
eten. Ze hadden een hevige schermutseling
met dc Duitschers gehad cn velen van hen
waren gedood. Maar de overwinning was
zeker. Ze hadden warm ondergoed nonrlig,
want de nachten werden koud en zou F^ise
er ook wat chocolade en pakjes Basto bij
willen doen9 Hartelijke groeten aan allen
en Vive la France!
Fortinbras nam deze brieven mede naar
hei Café de I' Univers en las ze voor aan
de ouderen, die achtergebleven waren en
die allen dergelijke brieven ontvangen had
den. De Adjoint du Maire was de eerste,
die zonder brief kwam. Ilij had een tele
gram, dat zonder een woord van hand tot
hand ging. Hij hield zich dapper, maar toen
het telegram weer bij hem terug kwam,
barstte hij uit:
C' est stupide! Vergeef mij. vrienden,
maar hij was mijn eenige zoon.
(Wordt vervolgd).
