HET CONGRES VAN DE S.D.A.P.
OVER CUMULATIE VAN
FUNCTIES
De salarissen bij de arbeiderspers
1
1'
BIJKANTOOR
Amersfoortsch Dagblad
SOESTERWEG 107
eenigstdagblad
Hel rapport Welter in bespre
king, na een inleiding van
Ir. Albarda
In het Zaterdagmiddag voortgezet con
gres der S.D.A.P. heeft bi.i de bespreking
van voorstellen op den beschrijvingsbrief
betreffende cumulatie van salarissen en
pensioenen uit openbare functies de heer
J. W. A 1 b a r d a, voorzitter der Kamer
fractie, na enkele inleidende mededeclin-
gen te hebben gedaan, de verklaring afge
legd, dat de Kamerfractie, die deze aange
legenheid meermalen heeft behandeld, tot
liet besluit is gekomen, haar bij de Kamei
aan de orde te 6tellcn om te komen tot
een regeling van deze aangelegenheid bij
de wel. De Kamerfractie zal op de totstand
koming er van aandringen, vóórdat de Ka
mer wordt vernieuwd. De Kamerfractie is
bereid zich te onderwerpen aan een alge-
meene regeling, geldende voor leden van
alle politieke partijen, doch weigert dit
in overeenstemming met de meening van
de meerderheid van het partijbestuur
zich te onderwerpen aan een regeling, af
zonderlijk opgelegd aan leden der partij,
die openbare functies bekleeden.
De afgevaardigde van de afdeeling IJmui-
den verdedigde uitvoerig de volgende mo
tie: „Het congres, van oordeel dat. de cumu
latie van salarissen, pensioenen enz. uit
openbare bestuursfuncties in ons land een
zoodanigen omvang heeft gekregen, dat het
vertrouwen van de arbeidersklasse in het
parlement cn de democratie er ernstig door
geschaad wordt; draagt de sociaal-demo
cratische fracties in de wetgevende licha
men op, in deze colleges voorstellen aan de
orde te stellen, die ten doel hebben aan dis
cumulafie een einde te maken; voorziende
de mógelijkheid, dat niet onmiddellijk der
gelijke voorstellen worden aangenomen en
uitgevoerd; noodigt de partijgenooten, die
Tweede Kamerlid, wethouder, burgemees
ter of gedeputeerde zijn of worden, eventu
eel een ander openbaar bestuursambt ver
vullen of gaan vervullen cn als zoodanig
reeds een volledig inkomen uit de open
bare kas ontvangen uit, nu reeds afstand
te doen van alle andere inkomsten, vroe
ger, thans of in de toekomst verkregen of
te verkrijgen uit openbare functies, van
wege de partij bekleed of te bekleeden en
deze bedragen te storten in de partijkas."
De heer Van Eek (Leiden), sprekende
namens een 'minderheid van twee leden in
het partijbestuur, wees er op, dat het hier
betreft een verschil van meening over wat
het partijbelang cischt. Zijn sympathieën
liggen aan dien kant, welke eischt dat de
partij in dezen ten aanzien van haar leden
optreedt, afgescheiden van het door den
heer Albarda aangekondigde wetsvoorstel.
Z. i. eischt nu het partijbelang, dat de par-
lij in dezen ten opzichte van haar eigen
leden maatregelen neemt, alhoewel die met
omzichtigheid moeten worden genomen.
Het voorstel-IJmuiden nu gaat in die rich
ting, ook al zal de uitvoering van dit voor
stel in de praktijk tot moeilijkheden aan
leiding geven. Doch z. i. beter een gebrek
kig voorstel, dan geen oplossing. Het be
lang van het socialisme eischt de oplossing
als door IJmuidcn aangegeven.
Spreker zeide met leedwezen uit den
mond van den lieer Albarda te hebben ge
hoord, dat de Kamerfractie niet bereid is
zich aan een dergelijke oplossing te onder
werpen. Hij vindt dit een zeer ongelukkige
uitdrukking in een democratische organi
satie.
De afgevaardigde van '6-Graveland vroeg,
wat de Kamerfractie zal doen als het door
haar aangekondigde wetsvoorstel verwor
pen wordt. Als spreker den heer Albarda
goed heeft begrepen, dan zal de Kamer
fractie weigeren zich aan een afzonderlijke
regeling voor de partijleden te onderwer
pen'. Dit acht spreker schadelijk voor de
propaganda voor de partij.
Nadat tal van 6prekers het woord ovor
deze aangelegenheid hadden gevoerd, heeft
de heer Albarda. de voorzitter der Kamer
fractie, weder gesproken.
De heer Albarda zeide, dat na het
geen over dit punt in het congres is ge
zegd, hij voor het congres 6taat als ware
hij de verdediger van de belangen der geld
wolven tegen de reine socialistische ethiek.
Wat de tegenwerpingen van tegenstan
ders bij de propaganda betreft, wees spre
ker er op, dat hij, die lid van de partij is
sinds 1891, die verdenkingen op partijge
nooten geladen, dat zij het voor geld doen,
van dien tijd af al heeft moeten bestrijden.
Toen verdienden dc Kamerleden ƒ2000 en
toen moest men al die „kletspraat" aan-
hooren. N'u wordt cr een stelselmatige pro
paganda gevoerd door fascisten en commu
nisten, om wantrouwen te 6tichtcn binnen
de partij. Tegenover de achterdocht welke
uitgesproken wordt ten aanzien van de
functionarissen in de partij, behoefden de
propagandisten in de partij niet met den
rnond vol tanden te staan, zooals in het
debat is gezegd. Die functionarissen waren
toch mannen, aan wie we ons vertrouwen
hadden geschonken. De propagandisten
hadden die tegenstanders moeten wijzen
op de publieke daden van die functionaris
sen, op hetgeen zij voor dc partij deden en
doen. Spreker betreurde, dat velen in de
partij zich hebben laten meesleepen ora tot
voorstellen te komen, als nu zijn ingediend.
De motic-I Jmuiden acht 6preker in strijd
met alle eischcn van dc praktijk, on reke-4
ning houden met de bizondere positie der
partijleden zou een onwaardigen toestand
scheppen.
Als geweerd moet worden wat weerzin
wekkend i6 in onze socialistische oogen,
zeide spreker zijn er nog wel erger dingen,
b.v. het arbeidsloos inkomen. Men zou dan
ook voor alle leden der partij een maxi
mum-inkornen moeten vaststellen. Een der
gelijke dwangvoogdij zou ontoelaatbaar zijn
Doch als het nu niet voor de gewone leden
der partij, die zich.overigens voor de partij
niet verder druk maken, moet worden toe
gepast, waarom moet die toepassing dan
wèl geschieden voor hen, die hun gchecle
leven aan de partij ge\en. Dit is krenkend,
onrechtvaardig, onbillijk.
Wat het voornemen der Kamerfractie
betreft, zeide spreker nog, dat het niet de
bedoeling i6 een initiatief-voorstel in te die
nen, doch het voornemen is de Kamer eer:
uitspraak te laten doen, waarhij de regce-
ring wordt uitgenoodigd met den groot-
sten spoed een voorstel dienaangaande
aanhangig te maken.
Het is ons kwalijk genomen, dat wij ge
zegd zouden hebben, dat wij liet besluit
der partij niet zullen aanvaarden. Gezegd
is, zeide spreker, dat wij bezwaar hebben
tegen een uitzonderingsrcgeling, tegen een
regeling voor de socialisten alleen.
Dc Voorzitter meende, dat we zoo
veel mogelijk moeten blijven buiten het
persoonlijk leven van de leden dor partij,
ook van de functionarissen in de partij. We
moeten ons niet bemoeien met het persoon
lijk inkomen en de behoeften der leden.
Dien weg opgaan, acht spreker gevaarlijk
Hij wees er verder op, dat, wat in de an
dere partijen niet mogelijk is, wèl mogelijk
is in de S.D.A.P. In de S.D.A.P. bestaat de
regel, dat al de functionarissen door d'
afdeelingcn worden benoemd. Indien men
nu excessen ziet of vreest, dan ligt hier een
middel om dit tegen te gaan. Spreker gaf
in overweging de motic-I Jmuiden te ver
werpen en genoegen te nemen met de toe
zegging van Albarda. Blijkt het. dat hier
door geen oplossing wordt verkregen, dan
kunnen we de zaak nog eens onder de
oogen zien.
Door opsteken van dc hand werd daarna
over de rootie-IJmuiden gestemd. De voor
zitter stelde vast, dat de uitslag hiervan is,
dat de motie met grootc meerderheid is
verworpen.
In het congres werd echter twijfel uit
gesproken of dit wel inderdaad de uitslag
van dc stemming is.
De uitslag.
Bij dc daarop gevolgde schriftelijke stem
ming werd het voorstcl-IJmuiden,' volgens
hetwelk de partijgenooten. die openbare
functies vervullen, uitgenoodigd worden
het hoogere inkomen tengevolge van dc
cumulatie in de partijkas te storten, ver
worpen met 1214 tegen 603 stemmen,
terwijl 75 stemmen blanco werden uitgo-
brach t.
De voorzitter verwelkomde nog als aan
wezig van de Indische soc.-dem. partij: o.a.
mevr. Van Gelderen, echtgenoote van prof.
Van Geldercn, en den heer Middendorp,
waarna het congres verdaagd werd tot des
avonds.
In de avondvergadering van het congres,
dat nu ook weer druk bezocht was, kwam
aan de orde het rapport inzake vakonder
wijs en leerlingopleiding.
Mej. S. Groeneweg, lid van dc Tweede
Kamer, heeft hierover een uitvoerige in
leiding gehouden.
Het kolonale werkprogram.
Tevens is aan de orde gekomen het rap
port van de commissie voor het kolonale
werkprogram.
De commissie had daarvoor een onlwerp
samengesteld, dat de heer J. E. Stokvis nu
ten aanzien van een aantal punten toe
lichtte.
Hij wees er daarbij allereerst op, dat de
militaire paragraaf, opgenomen in het op
het congres in 1930 vastgestelde koloniale
beginscljirogram, volkomen in dc lijn ligt
van het onwapeningsrapport der partij,
welke paragraaf dan ook alleen rekening
houdt met de koloniale verhoudingen. In dit
verband hekelde Spr. de wijze van de vcr-
deeling van de kosten der vloot voor Indië
tusschen moederland en koloniën, doch ver
heugde zich er over, dat er in Indië zelf een
sterk verzet tegen clie huidige kostenverdeo-
ling komt.
Dan komende tot het werkprogramma
stelde Spr. voorop, dat in het rapport geen
crisisvraagstukken zijn behandeld en bij het
voorgestelde werkprogram met de crisis
geen rekening is gehouden.
Verder dient het congres in aanmerking
te nemen, zeide Spr., dat het hier niet gaat
om klassebevrijdiug, doch om een volks
zaak, de nationale bevrijding, dat naast
socialistische ontplooiing gestreefd mo»t
worden naar ontwikkeling van nationale
kracht.
Spr. wees er vervolgens op, dat in Indië
bevorderd dient te worden de vorming van
inheemsch kapitaal als tegenwicht tegen het
Europcesche kapitaal, de onderdrukking
van Indië neemt wel staatkundige vormen
aan, doch is meer economisch van aard.
Verder behoort het privaat-grondbezit te
worden aangemoedigd, aangezien dit insti
tuut meer weerstand biedt tegen den Euro-
pieschen uitbuiter dan het communaal
grondbezit, waarvan het beheer in handen
is van het «lessahoofcl een persoon, zoo
als wel eens gezegd is, nog machtiger dan
de gouverneur-generaal van wicn ge
makkelijker grond verkregen kan worden
dan van den individueelen bezitter.
Wat het kiesrecht betreft, is slechts
sterke uitbreiding, doch geen algemeen kies
recht voorgeschreven. Kiesrecht voor de
groote ma6sa, die zoo dof, zoo onderworpen
en zoo willoos is, zou beteekenen over
stemmen van de jonge, inlellectueele groep
van nationalisten. Bovendien zou bij alge
meen kiesrecht door het groote verschil in
bevolkingsdichtheid van Java en de overig?
eilanden de bevolking van die overige
eilanden onder den druk komen van de be
woners van Java. De commissie is evenwel
bereid aan het punt, waarbij voorgeschre
ven wordt le streven naar sterke uitbreiding
van het kiesrecht, toe te voegen: „Zoolang
de invoering van het algemeen kiesrecht
krachtens de tegenwoordige verhoudingen
nog ongeraden moet worden geacht."
Spr. lichtte nog verschillende punten toe
cn stelde tenslotte namens de commissie in
zake de samenwerking met inlandsche
volksbewegingen een voorstel voor, waarin
het partijbestuur wordt opgedragen langs
organisatorischen w eg een wederzijdsclie in
en voorlichtingsdienst te bevorderen.
Met algemecne stemmen op die van de
afdeeling Amersfoort na. welke blanco stem
de, werd daarna liet koloniaal werkpro
gram aanvaard. Ook do zoocven genoemde
motie, welke aan liet werkprogram zal wor
den toegevoegd, werd met algemecne stem
men aangenomen.
De zitting van Zondagmorgen.
Zondagmorgen werd het congres te half
tien voortgezet. Aan de orde was de be
handeling van het rapport der commissie-
Welter. De leider van de Tweede Kamer
fractie, de heer Ir. J. V. Albarda, liield
daarover een inleiding.
Spreker begon met erop te wijzen, dat de
verschillende Stalen door hun economische
maatregelen het algemeen herstel wel zeer
bemoeilijken. Alles hoopt op dat herstel,
maar als het eenmaal komt, dan zullen
toch de gevolgen van de slechte jaren, die
dan achter ons liggen, zich nog lang doen
gevoelen in de financiën van Kijk cn Ge
meenten. De slechte tocstad van 1931 cn
1932 zal b.v. eerst in de belastingopbrengst
van 1934 tot uiting komen.
Spreker gaf vervolgens eenigc cijfers om
trent het nationaal inkomen in de jaren
1930 on 1931; den toestand van het oogen-
blik kunnen wij nog niet in cijfers uitdruk
ken, maar feit is, dat de toestand slecht is.
Dat blijkt uit de cijfers van in- en uitvoer
cn uit die van de werkloosheid. De eerst
volgende jaren zullen dan ook l.a.v. de
Staatsfinanciën zeer moeilijke jaren zijn. Er
zijn dus buitengewoon krachtige maatrege
len noodig. De S.D.A.P. ontkent, dat niet;
zij verlangt dat inkomsten en uitgaven met
elkaar in evenwicht zullen worden ge
bracht. Dat wil echter niet zeggen, dat elk
middel daartoe goed is. En nu mag gezegd
worden, dat het doel goed is, maar de
methode niet. De methode, die de regee
ring heeft gevolgd, is naar ons oordeel on
juist.
De regcering is onder den imloed geko
men van een reactionaire beweging onder
het kapitalisme, een beweging, die de cri
sis gebruikt om den invloed van don Staat
op het bedrijfsleven tc verminderen. De sa
menstelling der commissie-Weiter was cr
borg voor, dat er een rapport zou komen,
geheel in den geest van deze reactionaire
beweging. Hel spreekt vanzelf, dat de Staats
financiën economisch moeten worden be
heerd, maar wat de commissie-Weiter be
doelt, is afbraak en groote vermindering
van don staatsinvloed op het economisch
leven. De commissie was volkomen vrij ge
weest, om ook le adviseeren lot vergroo
ting van het s'.aatsinkomen, maar zij advi
seert alleen tot bezuiniging op de uitgaven.
Spreker wees voorts op de groote bedra
gen., die op defensie kunnen worden bezui-
ning. maar Welter kon er niet meer dan
7 millioen op vinden. In deze bogrooting
moet diep het mes gezet worden. Hier kan
een „blijvende en aanzienlijke verlaging
der staatsuitgaven" worden bereikt.
De lasten van rente en aflossing worden
voor den staat te zwaar; waarom volgt men
hier te lande niet het voorbeeld van Enge
land cn Frankrijk, waarom gaat men nibt
convertceren? Dc regeering vraagt offer
vaardigheid; waarom vraagt zij niet die of
fervaardigheid van dc houders van staais-
obligatiën. En als die niet bereid zijn, waar
om dan geen gedwongen convcrsieleenfng.
evenals in dc oorlogsjarenAls men dit
rniddci niet wenscht, waarom dan geen cou-
pcnbelasting? Spreker vestigde ook nog do
«andacht op het denkbeeld van Prof. Ver
rijn Stuart om de zilveren munt te vervan
gen door nikkel, een maatregel, die 70 mil
lioen voor de schatkist zou opleveren
De heer Albarda was van oordcel, dat het
voorstel van Welter tot vermindering van
den w erkloozensteun al zeer lichtvaardig
is, ook al, omdat dit advies voorbij ziet do
politieke gevolgen die het zou hebben, als
het werd opgevolgd. Onjuist is het ook, om
allerlei groote werken stop te zetten; het
stilleggen van de Zuiderzeewerken zou een
nationale ramp beteekenen. Het is beter
200 millioen voor productieve werken uit
te geven, dan 100 millioen voor steun.
Er zijn in liet rapport-Welter tal van wen-
ken, die behartigenswaard zijn. Zoo is de
tijd gekomen, dat sterk verminderd worden
de salarissen van de onderwijzers, die kloos
terling zijn (applaus).
Spreker betoogde voorts, dat het noodza
kelijk is dc inkomstenbelasting te verhoo-
gen, of een extra belasting tc heffen van
die inkomens, die niet kleiner werden, of
grooter werden. De laatstcn zouden dan
weer zwaarder belast moeten worden dan
de inkomens die gelijk bleven. Ook do di
vidend- cn tantième-belasting moet onder
banden worden genomen, terwijl overwo
gen moet worden een belasting op weelde»
uitgaven. Noodzakelijk is tevens een lief
fing van dc vermogens van b.v. 1 pet. Stelt
men hot vermogen op 10.000 millioen, aan
nemende dat het tot V* geslonken is, dan
brengt die heffing 100 millioen op. En het
Is onjuist tc beweren, dat zulk een heffing
de vermogens op onduldbare wijze aan
tast, tc meer niet als het bedrag van do
heffing in 2 of 3 jaar te voldoen; dan kan
liet bedrag nog uit het inkomen worden be
taald. Ook moet worden ingevoerd een hef
fing van het vermogen in de doode hand,
dat nog nooit is belast.
Zoolang maatregelen als deze niet wor
den overwogen, zullen wij niet gedoogen,
dat geraakt wordt aan de groote volksbe
langen, want. ook de geestelijke cn sociale
waarden bchooren tot het nationale ver
mogen. En de crisis eischt zelfs niet alleen
handhaving. doch uitbreiding van die
waarden. Zij zijn het gebouw, dat wij zelf
hebben opgetrokken. Wij zullen het be
schermen, zoolang dc grond het nog kan
dragen.
De heer Albarda wees nog op dc nood
zaak van het invoeren van staatsmonopo
lies: tabak, bankwezen en oprichting van
een slaatshypotlieckbank. opdat liet Rük m
staat zij, den schok van een \olgcnde cri-
eis op le enigen. Aan het slot van zijn in
leiding protesteerde spreker tegen de aan
slagen op do autonomie der gemeenten.
Bij de discussie werd er op gewezen, dat
*an een conversie van staatsleening licht
hei gevolg is dat het inxalidileitsfonds dc
dupe wordt, omdat het kapitaal van dit
fonds in staatspapieren is belegd Daarte
gen dient gewaakt te worden.
Voorts werden verschillende amendemen
ten van de afdeclingen op de resolutie toe
gelicht.
De heer Vliegen gaf het congres in
overweging om aan de resolutie, die pro
duct is van zeer veel overwegingen, niet te
peuteren. Het is een goede resolutie, die
gerust zoo kan worden aangenomen.
In zijn repliek deelde de hoer Albarda
mede, dat door de conversie de staatsfond
sen geen gevaar zullen loopen, noch het in-
validiteiisfonds, noch het pensioenfonds.
Trouwens de rente van de stukken, waarin
de gelden dezer fondsen zijn belegd, wordt
gewaardeerd op 4
Na de repliek werden de amendementen
ingetrokken.
De Voorzitter: Mag ik vragen, of
thans iemand tegen onze resolutie is?
Een stem „Wcltér" (daverend gelach).
De resolutie wordt met algemeene stem
men aangenomen. Zij luidt als volgt
De resolutie.
„Het congres der Sociaal-Democratische
Arbeidersupartij. gehouden te Utrecht op 17
cn 18 September 1932;
1. protesteert met verontwaardiging tegen
het voornemen van de regeering, blijkende
uit de opdracht aan de commissie-Wclter,
om over te gaan tot een blijvende verlaging
van de staatsuitgaven, welk voornemen de
bedoeling verraadt om dc staatszorg voor
liet geestelijk en stoffelijk welzijn des volks
duurzaam in te krimpen:
2. protesteert niet minder ernstig tegen
dc opvatting van de commissie-Weiter, vol
gens welke de financiccle moeilijkheden van
de staat uitsluitend moeten worden over
wonnen met bezuinigingen, waarbij geen
enkel volksbelang wordt ontzien;
3. verwerpt de gedachte, dat zou mogen
worden overgegaan tot vermindering van
den steun aan de werkloozen, of tot vervan
ging. geheel of gedeeltelijk, van uitkecring.
die thans in geld geschiedt, door verstrek
kingen in natura:
4. eischt, dat allereerst zal worden over
gegaan tot een zoover mogelijke verminde
ring van de militaire uitgaven, door natio
nale ontwapening;
5. acht het vervolgens dringend noodza
kelijk. dat dc rente der staatsschuld belang
rijk wordt, verlaagd, hetzij door conversie
van staatslccningen, hetzij door invoering
van een z.g. coupon-belasting, welke ook
andere obligaties dan die van den staat kan
treffen, cn dat de gewone rijksbegrooting
gedurende cenige ja^en wordt ontlast van
den druk van dc aflossingen van de staats
schuld;
6. eischt, dat ter versterking van de
staatsinkomsten, zal worden besloten tot de
heffing van een progressieve crisisbelasting
pp de inkomens, met inachtneming van de
vermeerderingen en verminderingen, <li°
cleze ondergingen; tot verhooging van de
dividend- cn tantième-belasting; tot verhoo
ging van dc successiebelasting; tot belasting
van goederen in de doode hand; tot belas
ting van weeldc-uitgavcn, en. in het hijzon
der ter bestrijding van crisis-uitgaven, tot
een heffing in eens van 1 percent der ver
mogens;
7. wijst af, dat zoolang op het milita
risme niet tot het uiterste is bezuinigd en
zoolang niet door toepassing van de sub 5
en fi aangegeven middelen, met inachtne
ming van draagkracht, de crisislasten op
liet kapitaalbezit en groote inkomens zijn
afgewenteld en de rijksfinanciën zoovcpI
mogelijk zijn versterkt zal worden over
gegaan tot maatregelen, gelijk in het rap
port-Welter worden aanbevolen met betrek
king lot de salarissen en looncn van het
Overheidspersoneel, het volksonderwijs, de
ociale verzekeringen, de sociale wetgeving
en de zorg voor de volksgezondheid;
komt met kracht op tegen de staking
van de Zuiderzeewerken en beperking van
andere groote werken en volkswoningbouw
en verlangt vermeerdering van duurzame
werkgelegenheid:
9. veroordeelt dc in het rapport der com
missie-Weiter aanbevolen gedachte, om de
autonomie der gemeenten aan nieuwe ban
den te leggen;
10. acht het. noodig, opdat de staat in de
toekomst, zijn groote* gemeenschapstaak zal
kunnen vervullen, dat zoo spoedig mogelijk
zal worden besloten om een aantal bedrijfs
takken in overheidshanden tc nemen, waar
bij inzonderheid wordt, gedacht aan een
tabaksmonopolie, een staalsvcrzckcringsbe-
irijf cn een staatshypotheekbnnk;
11. eischt, dat een begin zal worden ge
maakt met socialisatie van die bedrijfstak
ken, welke daarvoor in de economische
structuur van het land geschikt zijn;
12. stelt vast, dat S.D.A.P. en N.V.V.
reeds onverwijld een krachtige actie tegen
het plan-Wolter hebben ingezet en roept de
arbeidersklasse van Nederland op, om met
al haar kracht de verwezenlijking van de
hierboven genoemde doeleinden te bevorde
ren, opdat de crisis niet. in nog grootcr mate
dan nu reeds het geval is. ellende brengt
over het proletariaat en de macht wordt
versterkt, die uit deze chaotische maat
schappij een socialistisch geordende samen
leving zal ophouwen."
it
Dc agenda is hiermede afgehandeld.
De geruohten over de Arbeiders
pers.
De Voorzitter zegt, dat dc wensch is
te kennen gegeven, om de geruchten over
de Arbeiderspers in hmsnoudelijkc zitting
te behandelen. Directie cn commissarissen
stellen er echter prijs op, dat in het open
baar te doen. Het partijbestuur stelt dan
ook voor, om dit te doen in een vergadering
van den Partijraad, waaraan zooveel moge
lijk publiciteit za! worden gegeven.
Het congres wenscht dat. echter niet blij
kens eenige interrupties, waarom besloten
wordt deze zaak direct le behandelen.
Dc afgevaardigde van Amsterdam III stelt
een motie voor, waarin wordt verzocht de
ingevoerde loonsverlagingen bij de Arbei
BE
Een
derspers ongedaan te maken, omdat z,j
dc huidige politieke situatie on gever,
zijn. De afgevaardigde wees erop, dai
groote massa meer iet op dc daden, dit
S. D. A. P. verricht, dan op de wo,
die zij spreekt. En dan is lint onjuist,
overal tc agccren tegen loonsveralgir;Hng:
die zelf in tc voeren. Dat is een polling
lout, die goedgemaakt moet worden. 3Cijat
neer mocht blijken, dat dc positie vjrBicri
Arbeiderspers zoodanig is, dat een jn>
verlaging noodig is, dan zou het mer fo0da
lijk zijn, om aan het gcheclc personecller
progressieve verlaging aan tc bicden M.n
het oogenblik zijn alleen typografen MB
chemicgrafen verlaagd. En clan is hel
de N. V. veel voordecliger om allc .^H
rissen vrijwillig tc laten verlagen. Dan IDE
deze zaak nog een politiek fortuintje
den. Want de politieke kans is voord< :ISc
A.P. de belangrijkste.
Dr. F. M. Wibaut, prcsident-conu
ris der N. V., niet applaus ontvangen, B
antwoordt de opmerkingen. Hij deelde ff
(lc, dat commissarissen hadden Uesloti:|ccin
eerste contractuccle loonsverlaging vanHI
typografen van 2 cent niet in te vcJ
Toen kwam de tweede contractuccle \J
ging, en de vraag, of die al dan niet rn]
worden ingevoerd. Spreker zelf heelt t|
het standpunt ontwikkeld, dat de leid]
van de N. V. moest meegaan met dc A
lingen van het collectief contract, cn ui
tweede plaats, dat de uitkomsten vauj
bedrijf niet van invloed mogen zijn op L|
loonen. Als men looncn betaalt bover.f^.
contract, dan gaat men het personeel ffed
schenken geven, die de goede verhouditff jQ
Sc
verstoren. Het college van commissary
1858
dl
heeft in grootst mogelijke meerderheid Lj
standpunt aanvaard, omdat het 't erHH
juiste is, gezien dc verhoudingen tusdj^
werkgever en werknemer.
In het college van commissarissen is<^^
behandeld het idee, hier gelanceerd, oruifl
geheele personeel te laten deelen in B
progressieve verlaging. De directeur vaQfl
N. V. deed daartoe het voorstel, maan*
missarissen stelden zich op het stand J
dat de loonen en salarissen onafhankifl
moeten blijven van do bedrijfsresultaten.fl
men er tc korten cn die zijn druk teH
te ontstaan door de crisis dan is hct^B
taak van de aandeelhouders, van partijl
N. V. V., om daarin te voorzien. De lo:i|
mogen daaronder niet lijden. Wanneer
Typografenbond liever heeft, dat het cdi mjc
ticf contract niet wordt ge\olgd, laat) j10C
dan een bespreking met commissaris str
aanvragen. Maar de Bond zal dat tui
doen, omdat hij dan zijn positie zou tri Wq
zwakken. ^B
Spreker achtte liet geen politieke feufS
deze loonsverlaging bij dc Arbeiderq<M
door te voeren, want men mag niet bi: k<
zijn \oor de werkelijkheid. Wij moeten ij
consequentie aandurven van een zakelijk»
lieer te voeren voor onze bedrijven.
Spreker betoogde vervolgens, dat hel ri
drijf natuurlijk ook de gevolgen van deel
sis gevoelt; over het eerste halfjaar al
1932 is cr een belangrijk verlies. Dat ij
verlies kan leiden tot overleg met het pl
sonccl, om te zien of cr bezuinigd kan
«Jon op de personeelskosten, kan niet m H
don ontkend. Maar aan clc contracten W
niet getornd, met naar beneden cn ookraS
naar hoven.
Bij de replieken betoogde de afgevaaril
tie van Amsterdam III, dat dc Arbeidai
pers de gangmaker is geweest voor i
loonsverlaging. Want dc groote bladen J
Telegraaf en Handelsblad hebben dc rcl
laging van 3 cent pas ingevoerd, toen il
geschied was aan de Arbeiderspers. De a|
laging is namelijk niet verplicht; dc II
drijven hebben alleen vrijheid gekregen, d
haar in te voeren.
Spreker merkte op, dat de consequent^
van Wibaut's betoog deze is, dat bij
Arbeiderspers alleen zij worden verlui
die een collectief contract hebben. Zij, £1
niet zoo gelukkig zijn, loopen geen geval
van verlaging.
Verschillende afgevaardigden ocfendl
nog critiek op deze geste van de leidrj
der Arbeiderspers; er werd zelfs gezegd, dl
dit een uitvloeisel is van den „Weltcrgeesi'l
Ook werd betoogd, dat de eerste loonsverl
ging met meer reden had kunnen word I
ingevoerd dan de tweede, die niet in ondsl
ling overleg is tot stand gekomen, del
door de uitspraak van een arbiter.
Dr. Wibaut heeft in tweede instantie fl
antwoord. Hij zeide er niets van vcrnonul
te hebben dat de verlaging bij do Arbeider!
pers „besmettelijk" heeft gewerkt op andcsl
bladen. Niet alleen dc typografen hebbl
een contract, maar ook de transportarts!
ders en het administratief personeel.
Een stem: „Maar niet landelijk".
Dr. Wibaut: „Maar ze zijn even bindes!
voor ons."
Spreker zette nog uiteen, dat een nooil
offer gebaseerd op slechte bcdrijvcnuitkosj
sten, van het personeel niet zal worden jm
vraagd, en dat de uitspraak van den arbitj
toch een deel is van het collectieve c£-|
tract. Spreker noodigdc alzoo het congrfl
uit, de ingediende motie te verwerpen. osl
dat bij aanneming een goed zakonbelfj
niet mogelijk is.
De motie wordt, bij stemming met handopJ
steken met groote meerderheid vcrwofl
p e n.
Met een kort opwekkend woord v*r«|
hierna liet congres gesloten.
Geeft daar uw Keitje
of Advertentie op
Zonder prijsverhooginjj
ABONNEMENTSPRIJS
17% CENT PER WEEK
Meest actueel blad ter plaatse
