IES DAGEN OP DE „BALOERAN"
[erdag 24 September 1932
31e Jaargang No. 74
UEZOEK AAN KOPENHAGEN
VIJFDE BLAD
EEN NATUURBAD TE SOEST!
IN MASSA'S SLgJÏEBBJ
BRUTALE STRAATROOF
TE BILTHOVEN
EEN VOORGESPIEGELDE
BETREKKING
J een ondoordringbare mist ons
I/]/ uur deed stil liggen en een
1hevige bries twintig procent
der reizigers naar kooi
stuurde
i toch - onvergetelijk genot!
Idzijden uit het dagboek, waarin een
r redacteuren, die deze week met de
|eran" van de Rotterdamschc Lloyd
.5 naar Denemarken medemaakte, z'n
Ikkon neerschreef.
September. Rotterdam is dezen mid-
Idruk van do taxi's, die reizigers voor
JBaloeran" naar de Lloydkade bren-
IAl die auto's kan je direct herken-
laan de koffers met gele labels. Op den
Tingel is het tegen drieen min of meer
lie van wagens, die allemaal dezelfde
ling nemen, naar de Maas, voorbij het
Toen ik aan het station een taxi
|ffeur wenkte, antwoordde de man da
„Voor de Balocran". Sloeg het por-
Idicht en jakkerde Rotterdam dwars
1 Op den Oostersingel zitten we al met
lessen achter elkaar. De Rotterdamsche
heeft het geval voorzien en extra
In uitgezet op het emplacement van
lloyd, waar je tusschen pakhuizen en
Joron door-draait op weg naar den
|er en moeilijk voor vreemden den weg
vinden over de afschuwelijke hobbel
i en spoorrails die het terrein door-
Isen. Verkeers-agenten wijzen do roüte
I De Lloyd ontvangt haar passagiers in
■loods, welker vloer met tapijten is be-
J en waar dadelijk hulpvaardige be
ien toeschieten, om het je makkelijk
laken bij de registratie, die vereischt
It bij de inscheping. Naar je koffers
■je niet meer om te zien; zelfs je reis-
ds, wandelstokken en parapluies (stel
pn Hollander voor, die zonder para-
eop reis zou gaan!) worden voor je aan
gebracht. En zoo wandel je, met
J andere belasting bij je dan je hand-
lenen, de loods uit, naar den steiger,
Ir het reusachtige schip van de Lloyd
T z'n trossen ligt. Het geweldige ge-
te, grijzig-blauw van kleur met witte
Ichansing, achttien meter boven den
lerspiegel, imponeert zóó sterk, dat ie-
Jcn, die de loods uitkomt, 'n oogen-
J verrast blijft staan. Dan de breede trap
fldic naar boord voert. En je staat in
|hal) van het zee-hotel, dat „Baloeran"
Een officier van administratie wijst
Islonds het dek aan waar je je hut kunt
lien en als je door ettelijke zwaar-be-
lerde gangen je nummer bereikt hebt,
In je handvaliezen reeds keurig onder
led. Even kijken of alles er iser
Inkeert niets en je krijgt een eerste
Jondering voor de organisatie aan boord,
jslroomen in een uur tijds bijna zeshon-
i passagiers over de loop-trap naar bin-
velen hunner hebben nooit op zee ge
len, zijn volmaakt onbekend met de
Inces aan boord van een groot schip en
gevolg daarvan min of meer geagi-
14 Vooral de angst voor hun bagage is
Jn van het gezicht te lezen. Zij zijn niet
|end zoo maar alles uit handen te ge-
Men kan volmaakt gerust zijn! Ik
|<i m'n overjas, die ik in de loods had
[«geven, in m'n hut netjes over een han-
J uitgespreid aan den kapstok; 'n voor
lid van excellente zorg, zelfs voor 'n
Jinigheid. In de hall, die men bij het aan
|rd komen het eerst betreedt, wordt ie-
|ecn even wegwijs gemaakt, en wie het
niet recht begrijpt, krijgt 'n beambte
I? orn 'm te brengen waar hij wezen
pt. Dat schenkt aan allen onmiddellijk
j behagelijk gevoel van rust, die prettige
(rote, van zich volkomen verzorgd te we-
Is het door die rust van een op alles
fachle huis-regeling, dat de inscheping
die honderden menschen eigenlijk
B ongemerkt in haar werk gaat?
p'eldra verschijnen de aan boord geko-
fnen op alle dekken, om over de vcr-
Pansing het drukke beweeg op de kade
te slaan. Er is groote belangstelling
J den wal; een talrijke menigte wil van
|l vertrek getuige zijn. Drie minuten vóór
p bromt de zware stoomfluit van het
P'P over de Maas: een waarschuwing
|°r iedereen die niet meegaat, om de
l°t te verlaten. Dan rolt een groote kraan
Ju. die de loop-bruggen omhocg tilt en
■K-draait op de kade. Een tweede fluit-
w*al, driemaal herhaald, kondigt nu de
P'aart aan. Ilct wal-personeel maakt de
j^sen los en twee sleepbooten trekken de
faloeran" van den kant, naar het midden
|n de rivier. De achtcrblijvcnden juichen
1 afscheidsgroet, die van boord af wordt
Pntwoord en in voorname statig-
r'd zet het schip zich in beweging, he
ilzaam, met groote voorzichtigheid, om
passecrende schepen en de oevers van
Maas in het water geen al te sterke
fining te veroorzaken. De sleepbooten
fUven als een tweespan vóórgaan, om zich
|r hoogte van Vlaardingen ios te maken
Mn eon breede bocht van ons af te zwen-
Be „Baloeran" gaat op eigen kracht
JJder. Het is late namiddag geworden.
Jf'ï glijden voorbij Maassluis, ter rechter-
lijde van den Waterweg links ligt Ro-
Tnburp. Groen land en roode daken in de
p Polders ontvangen het laatste zonne
glanzen van een schoonen September-
avond, die langzaam over veld en water
zeigt. Waar zullen wij kijken? Naar de ver
dwijnende stadjes op den rechter-oevcr, of
naar de boeren-woonplaatsen links, hof
steden en schuren, waarvan de contouren
vernevelen in steeds waziger verten?
Dan blaast opeens de stoomfluit dreu
nend door de lucht. Zes zware stooten! Dat
is het signaal dat van de commandobrug
af gegeven wordt in geval van nood. On
middellijk hierop gillen de alarm-sirenes
door het gansche schip, door allo gangen,
in alle salons, over alle dekken, een door
dringend, schèl geluid, dat als een echte
alarm-kreet overal heen slingert. Het is be
nauwend om het te hooren; men verkeert
op slag in een andere stemming. De passa
giers waren er op voorbereid door een
mededeeling, dat dit signaal zou worden
egeven, kort na vertrek; zoodra de alarm
sirenes zouden werken, moest men zich on
verwijld naar z'n hut spoeden, daar het
zwemfest halen dat geborgen ligt in een
kast en met dat zwemfest verschijnen op
een bepaalde plaats aan de dekken, bij de
reddingssloepen. De opvarenden aan boord
waren in groepen over dit reddingsmate-
riaal verdeeld: 65 passagiers voor iedere
sloep. Elke groep wist haar sloepen-num
mer. Nu was het voorschrift dat men, ge
wapend met z'n zwemvest, in den kortst-
megclijken tijd naar de aangeduide red
dingsboot moest gaan, waar men werd op
gewacht door den commandant, voor die
sloep aangewezen. In diens tegenwoordig
heid moest men z'n zwemvest aangespen
en zich dan „present" melden, onder op
gave van naam en hut-nummer. Als het
nood-alarm door en over de „Baloeran"
snerpt, is het in de eerste momenten op alle
dekken een algemecne verwarring; de
meeste passagiers zijn vér van hun hutten
verwijderd en weten op geen stukken na,
waar ze hun verblijven moeten zoeken. Is
dek A beneden of boven en is dek B vóór,
of achter in het schip? Alles rent en
draaft door elkaar, men stuift dektrappen
op en af, slaat in de zenuwachtige op
winding natuurlijk verkeerde richtingen in,
komt op punten in het schip waar men heg
noch steg weet, of belandt driemaal op de
zelfde plaats waar men juist niet wezen
moet. Het scheeps-personeel geeft links en
rechts aanwijzingen en zoo kom ik, na
eenige corridors te hebben door-gesneld en
ettelijke dekken te hebben afgesjouwd, in
m'n hut. Het zwemvest is in 'n ommezien
gegrepen maar dan komt weer de puzzle:
waar vind ik in 's hemelsnaam de sloep
die ik hebben moet? I-Iet personeel staat
zooveel mogelijk op allo ganghoeken en op
alle trap-portalen en wijst den goeden weg.
Zoo komen wc met ons vijfenzestigen hij
gend bij do voor ons bestemde reddings
boot en schieten ijlings in onze vesten. De
sloep-commandant noteert onze verschij
ning en drukt ons op het hart, dat in ge
val van w e r k e 1 ij ke nood wij dezelfde
handeling hebben te verrichten, om ons in
n minimum van tijd bij de voor ons aan
gewezen reddingsboot te verzamelen, wier
plek ons dus nu bekend is.
De passagiers knoopen hun zwemvesten
weder los en gaan terug naar hunne hut
ton. Voor velen een nieuwe dwaling, want
men heeft den scheeps-plattegrond nog lang
niet duidelijk in het hoofd. Do B-dekkers
zwerven over het C-dek en de A-dekkers
probeeren van het D-dek weg te komen,
waar ze verzeild raakten.
Javaansche bedienden in witto pakjes en
veel-kleurige hoofd-sarongs hebben intus-
schen de thee geserveerd. Zwijgend. Zij
spreken alleen Maleisch en een gesprek
met de passagiers is daardoor uitgesloten.
Met hoffelijk gebaar bedienen zij ons. Een
glimlach over en weer is het éénige teeken
van verstandhouding, van elkaar begrijpen,
zonder woorden.
Hoek van Holland wordt voorbij gevaren.
De uitgaando nachtboot naar Harwich ligt
aan den steiger. Wisselt een groet met de
Baloeran, wier vaart thans is vergroot. Een
minuut of vijf later glijdt zij tusschen de
pieren van den Hoek zee in. Het is volle
avond. Do lantaarn-lichten op de strek
dammen zijn ontstoken en weerkaatsen in
het water, dat door de snijding van onze
boot in witte stuif-golven omhoog stuwt
en in vlokkend schuim weder uitspoelt, een
lichtende baan achter-latend als een dui
delijk spoor van ons schip.
Op de commando-brug, hoog boven het
opperste promenade-dek, is nu naar de
machinekamer „volle snelheid" geseind en
met achttien rnijls-vaart stevent het glo
rieus-verlichte hotel de Noordzee op. De
Hollandsche kust is binnen een kwartier
uit het gezicht verdwenen; nog enkele
oogenblikkcn het draai-licht van een verren
vuurtoren, maar dan is ook daarvan
niets meer te bespeuren. De komende nacht
heeft alles verdonkerd. In de diepe duister
nis flonkeren de electrische lichten in de
masten van ons schip en tegen-varende
booten zien ons natuurlijk voorbijgaan als
een huis met verlichte vensters op alle ver
diepingen.
De Javanen slaan de gong in de dek-gan
gen; melodieuze klanken van een Westmin
ster-klok, een zangerig liedje van slechts
enkele regels: diner-tijd!
Onze vijfhonderd en zooveel passagiers
zijn verdeeld over twee eetzalen. Men heeft
gelegenheid gehad een tafel te reserveeren
en z'n plaats zélf te kiezen.
Men waant zich aan den maaltijd in
Carlton. Strijk-muziek verwelkomt de gas
ten, die de goede gewoonte handhaven om
voor het diner speciaal toilet te maken: de
dames verschijnen in avond-róbe, de heeren
in smoking. De zaal glanst, mede daardoor,
van "feestelijkheid. De tafels prijken met
een overvloed van anjelieren en rozen. De
Javaansche bedienden hebben plaats geno
men achter de stoelen, die zij ons toeschui
ven; zij zijn gedurende den exquisen maal
tijd de stille gedienstigen, die geruischloos
gaan en komen, die met. onnavolgbare gra
tie de gerechten aandragen en aan uw tafel
alles schikken voor uw gemaakt. Niets ont
gaat hun, zij denken aan de onbeteekenend-
ste kleinigheid, zij hebben oog voor het ge
ringste détail, en zoo is ook deze service
een sterke bekoring van het geheel. Men
kiest z'n schotels zelf. Er is een spijskaart
van een onnoemelijke verscheidenheid en
uit die haast onbegrensde keuze stelt men
zelf een menu saam, waarvan de gangen naar
willekeur zijn te bepalen. Wanneer men
met z'n vijven aan één tafel gezeten is, is
het mogelijk dat alle vijf van een ge
heel ander menu genieten. De zwijgende
Javaan biedt U een blocnootje aan en een
potlood en ge hebt niet anders te doen dan
het nummer op te schrijven, van het gerecht
dat gij verlangt; met die bestelling ver
dwijnt een andere Javaan onhoorbaar naar
de keuken en geen drie minuten later wordt
de gewenschte schotel door den Javaan, die
achter Uw stoel is blijven staan, gepresen
teerd. Is Uw glas half leeg, de waker achter
Uw zetel vult het weder aan. Gij hebt niets
te vragen, het wordt al gedaan vóór ge de
vraag zoudt willen stellen. Verwisseling
van couvert of tafelzilver ge hoeft er niet
aan te denken, want de zwijger achter U
heeft al gedacht, vóór gij het zoudt willen
doen. Het eenige wat van U vereischt
wordt, is een nummer in te vullen de rest
gaat altemaa] van zelf. Gaat onbegrijpelijk
vlug en onbegrijpelijk rustig. Zoo'n gansche
zaal met 250 aanzittenden is in een oog
wenk bediend Iedere tafel heeft haar eigen
verzorging, haar eigen bediening. De cir
culatie van het personeel is zóó getroffen,
dat alles één richting houdt. De bestelling
naar de keuken gaat rechts, wat de keu
ken aflevert gaat links. De Javanen
spreken niet; ze zijn de volkomen-stille ver
schijningen, wier handelingen zoo stil zijn
als zij zelf.
Maar de conversatie aan tafel laait hoog-
óp.
Er is een discours van tafel naar tafel,
waar de zilveren candelabres hun zachte
schijnsel doen spelen over het bebloemde
damast.
Het is een festijn van kleuren aan allen
kant!
En de muziek speelt haar walsen en ope-
rette-melodién van het balcon de zaal in,
waar do lach is cn het vroolijke woord.
Dan naar de „society-hall", twee dekken
hooger, de zaal, waar het avond-concert ge
boden wordt en het bal. De zaal waarin
Louis Davids soirée's en matinée's geeft,
begeleid door z'n broer. De belangstelling
daarvoor is zóó énorm, dat tot in het mar
meren trappenhuis van het schip de gasten
schouder aan schouder zitten, omdat in de
hall alle club-fauteuils en bijgeschoven
stoelen reeds leuning aan leuning staan en
de ruimte hier mét een kleine vierhonderd
bezoekers geheel gevuld is. Geen nood ook
op de trap-treden is men dankbaar voor het
bescheidensle plekje.
Zoo vaart de Baloeran over zee.
IJmuiden is reeds gepasseerd, Den Helder
ligt óók al achter ons. De Brandaris op Ter
schelling zendt z'n waarschuwend zwaai
licht in wijden omtrek Wij zijn op zóó ver
ren afstand van den eilanden-gordel, dat al
leen van de sterkste vuurtoren-lichten een
flauw schijnsel waarneembaar is aan den
horizont.
De zee ligt nauwelijks bewogen.
Het is blad-stil. In den donkeren nacht
flonkeren milliarden sterren. Er is alléén het
geruisch van de golven, die rondom het
vóórschip klotsen cn zilverend-omrand van
ons weg-deincn naar de duisternis.
Een enkel visschersvaartuig scheert zei
lend voorbij.
Nacht op zee!
Voor den stads-mensch een beleving, die
niet is duidelijk te maken. Verloren in do
oneindigheid, verloren in de stilte, verloren
in do majesteit van nacht, cn zee, tesamen,
Een ander mensch staat jn ons op een
andere wereld komt tot openbaring. Wij
leven buiten de werkelijkheid. De realiteit
is afgelegd. Het mystieke is aanvaard.
Beneden speelt de muziek ten dans en tot
scherts.
Boven, aan dek, speelt de muziek der zee,
ter verstilling en tot vernieuwing.
Het is voor dat lied, dat de reiziger de
patrijspoorten van z'n hut laat openstaan,
om op d i e muziek den komenden dag tege
moet te gaan, in den slaap.
BOTSING TUSSCHEN TRAM
EN AUTO.
De Bilt. Hedenmorgen omstreeks 10 uur
heeft op den hoek van den Utrechtschen
straatweg en den Soestdijkcrweg een bot
sing plaats gehad tusschen de versnelde
(ram die uit Utrecht, en een auto welke uit
de richting Bilthoven kwam. De autobe
stuurder had wel het waarschuwingssig
naal van de tram gezien, doch daar dit
reeds aangaat wanneer de tram zich no,
op de wissel aan den anderen kant van het
dorp bevindt, meende hij nog wel te kun
nen passeeren, waarin hij zich evenwel ver
giste. met het bovenvermelde gevolg. De
auto werd danig beschadigd, doch persoon
lijke ongelukken kwamen niet voor.
B. en W. kunnen nog geen
prae:advies uitbrengen
Soest. B. cn W. schrijven aan den
Raad:
In Uwe vergadering van 27 Juli j.l. werd
om advies in onze handen gesteld het rap
port d.d. 20 Juli j.l. der commissie inzake
oprichting zwembad. Naar aanleiding hier
van hebben wij de commissie verzocht haar
taak cenigszins ruimer te willen opvatten
cn ons College door toezending van becij
feringen van advies te willen dienen om
trent de kosten van stichting cn exploita
tie der inrichting. Bij schrijven van 15 Sep
tember j.l. heeft de commissie aan ons ver
zoek voldaan door toezending van de ge
vraagde gegevens.
Alvorens omtrent deze aangelegenheid
verdere mededeelingen te doen, wcnschen
wij aan do Commissie en den Technischen
Dienst openlijk dank te betuigen voor de
wijze waarop zij zich van hun moeilijke
taak hebben gekweten, en vertrouwen dat
Uw college hiermede zal kunnen instem
men.
Met betrekking tot bovenbedoelde rappor
ten der commissie hebben wij de eer U
rnedc te deelen, dat het voor ons College
niet mogelijk was reeds in de eerstvolgen
de raadsvergadering een prac-advics uit te
brengen. In dit verband mogen wij er Uwe
aandacht op vestigen, dat do Gezondheids
commissie krachtens de Gezondheidswet
omtrent do plannen gehoord moet worden
alvorens een besluit door Uwe vergadering
genomen mag worden. Voorts geeft de com
missie in haar eerste rapport terecht de
richting aan, welke voor de totstandbren
ging der inrichting dient gevolgd te wor
den, n.l. uitvoering als werkverschaffing.
Wij onderschrijven volkomen dit denkbeeld
aangezien de tijdsomstandigheden en de
gemcentefinanciön van dien aard zijn, dat
uitvoering op normalo wijze niet mogelijk
wordt geacht. y
Nu ons standpunt ook is gericht op uit
voering in werkverschaffing, hebben wij
ons onmiddellijk na ontvangst van het
tweede rapport der commissie in verbinding
gesteld met de bevoegde autoriteiten ter
verkrijging van eene Rijkssubsidie in de
loonen, welke voor het werk in werkver
schaffing zullen worden betaald. Zoodra
hieromtrent, alsook omtrent het advies der
Gezondheidscommissie, berichten zijn ont
vangen, zullen wij Uwen Raad zoo spoedig
mogelijk voorsiellen doen.
Wij adviseeren U op grond van het vo
renstaande voorloopig met deze mededec
lingen genoegen te nemen, aangezien wij
het in het belang van een goeden gang van
zaken wenschelijk vinden bovenbedoelde
berichten af te wachten.
zijn nog steeds verkrijgbaar
BOERENMEISJES
BOERENJONGENS
VOORBURGH
PRIMA ADVOCAAT
diverse merken „OUDE KLARE"
en het bekende S. H. M. „Schilletje" 1
HAVIK 41. TcL 292.
EEN ORANJEVEREENIGING TE BAARN?
Samenwerking met de 2
Augustus-commissie.
B a a r n. In de benedenzaal van het
gemeentehuis vergaderde het permanent
comité Koninginnedag, waarin de voorzit
ter, de lieer F. C. Neumann, uiteenzette,
dat deze bijeenkomst belegd was in ver
band met liet. niet-vicren van de Oranje
feesten in den afgeloopcn zomer. Alge
meen is men ervan doordrongen, dat er een
steviger basis moet zijn voor een goede
viering dier feesten. De vraag is nu, moet
dit comité als zoodanig blijven bestaan of
moet de burgerij opgeroepen wordeh om
te geraken tot de oprichting van één groote
Ora njc verecniging?
Het bestuur gaf als zijn meening te ken
nen, dat een groote verecniging met een
eere-comité de aangewezen weg is in de
zen. Ook met het oog op de financiën.
In deze vergadering onispon zich hier
over een aangename discussie, die bot re
sultaat had, dat zoowel het comité als het
bestuur samenwerking met de 2-Augustus-
commissio noodzakelijk achtte. Besloten
werd dan ook die commissie op een na
der te beleggen vergadering uit le noodigen,
ten einde aldus met wegcijfering v^n alle
persoonlijke belangen en met terzijdestel
ling 'van alles, wat vroeger een gciede sa
menwerking in den weg stond, een een
drachtige feestviering op touw te zetten.
TEGEN UITVOERING VAN GEMEENTE
WERKEN IN EIGEN 3EHEE7L
II i 1 v e r s u m. Alhier heeft zich e.2.11 com
missie van actie tegen het uitvoerrm van
werken in eigen beheer der gemeente ge
vormd, welke commissie zich in een adres
het college van B. en W. heeft genicht. In
dit adres wordt er op gewezen, da l voort
durend de belangen van dc middenstands-
patroons door de gemeentelijke overh-oid zijn
veronachtzaamd, hetwelk verbitterend werkt
op de betrokken organisaties.
In het uitvoerig adres samengesteld na
mens een twaalftal yerccnigingen wordt
tenslotte aangedrongen een eind te fmaken
aan het tegenwoordige systeem, door 1/irtt ge
leidelijk in te krimpen.
DE CUNERATOREN.
Rhenen. Wij lezen in dc begroot"ing
voor onderwijs, kunsten en wetenschap
pen dat wat betreft onderhoud cn restaura
tie van de Cuneratoren voor 1933, zod a's
ook voor 1932 geschiedde met een matrwv
riepost kan worden volstaan.
RAAD VAN DE BILT.
D e B i 11. De burgemeester heeft 9cti
Raad dezer gemeente in openbare vergade
ring bijeengeroepen op 3 October, dtis
avonds te 7.30 uur.
Een man ontrukt een dame haar
taschje met een aanzienlijk
geldsbedrag
Bilthoven, 23 September. Hedenmid
dag omstreeks half zes heeft op de Prins
ilendriklaan alhier een brutale straatroof
plaats gehad. Op dat oogenblik wandelde
aldaar een oudere dame, die onder haar
arm een tasch droeg waarin zich een be
langrijk bedrag aan Duitsch en Hollandsch
geld bevond. Ongemerkt is haar een wiel
rijder achterop gereden die onder het voor
bijgaan de dame haar tasch wist te ont
rukken. Zoodra hij de tasch had reed hij er
snel mede weg in do richting van Tuindorp
De dame riep zoo hard als zij kon „Houdt
hem, houdt hem, hij heeft mijn tasch". Dit
werd gehoord door een juist voorbijrijden
den loopjongen. Deze begreep terstond wat
er aan de hand was. Hij zag den dief dio
de tasch onder den arm geklcm hield, weg
rijden. Zonder zich to bedenken zette hij
hem achterna. Bij de fabriek Invcntum
keerde hij echter jammer genoeg om, om
de politie van Bilthoven te waarschuwen.
Deze stelde onmiddellijk een onderzoek in,
terwijl de Biltsche en de Utrechtsche poli
tie gewaarschuwd werden. ITet onderzoek
heeft tot dusver geen resultaat gehad. Het
bedrag van het gestolen geld is naar men
ons mededeelde ongeveer 230 gulden.
Dc burgemeester van do Bilt verzoekt
een ieder die cenigerlei inlichting over deze
diefstal kan verschaffen zich bij hem to
melden.
Het signalement van den dader luidt als
volgt: Jonge man van 20 k 25-jarigcn leef
tijd met grijze regenjas, bruine pilo-achti-
ge broek en een donkere vuile pet op het
hoofd.
De vacature bij het persbureai
en het geld voor de inliclu
tingen.
Een 41-jarig dagbladpers-medewerker al
hier stond gistermiddag voor den Utrecht
schen politierechter terecht wegens op
lichting. Hij had reeds eerder een
vcroordecling voor oplichting moeten on
dergaan cn ook thans was hij gedetineerd
voor een zaak, die met oplichting nauw
verband hield.
In Augustus was verdachte een verze
keringeinspecteur tegen gekomen, die hij
nog kende van een vroegere ontmoeting.
Hij had toen voorgegeven werkzaam to zijn
bij een persbureau, dat een medewerker
mcht voor het Rijngebied. Deze betrekking,
lie de verzekeringsinspecteur wel zou kun
nen krijgen, leverde ongeveer 50 in de
week op. Verdachte had met het persbu
reau getelefoneerd cn daarbij was hem ge
bleken dat de vacature nog niet vervuld
was en zijn candidaat zou zeker goede kan
sen maken. Er moesten echter eerst inlich
tingen omtrent de sollicileerende verzekc-
ringsinspecteur worden ingewonnen en
daar er nogal haast bij was zouden daar
mee wel eenige kosten gemoeid zijn. Daar
om zou de aanstaande correspondent voor
het Rijngebied 5.50 moeten 6torten. ITij
deed dat toen en ontving daarvoor een
kwitantie.
Nog eenige malen had verdachte iets van
•ich laten hooren, maar tenslotte was dan
toch gebleken, dat hij met het persbureau,
in welks opdracht hij voorgaf te handelen,
niets had uit te staan.
De Officier eischte tegen den verdach
te een gevangenisstraf voor den tijd van
twee maanden.
Mr. A. J. Moll wees in zijn pleidooi op
de moeilijke huiselijke omstandigheden,
waarin de man verkeerde op het oogen
blik. dat bij het misdrijf pleegde. Hij vroeg
daarom den politierechter verdachte lot
een korte vrijheidsstraf te veroordeelen.
De politierechter had van den toe
stand, waarin verdachte verkeerde een an
dere indruk gekregen als cle verdediger.
Hij veroordeelde verdachte tot een gevan
genisstraf voor den tijd van één maand.
PERSONALIA.
B. en \V. onzer gemeente hebben aan den
heer T. A. Rant alhier, penningmeester van
het fonds tot aanmoediging en ondersteu
ning van den gewapenden dienst in de Ne
derlanden, de bevoegdheid toe gekend om
de functie van secretaris met dio van pen
ningmeester te mogen combineeren.
