ZES DAGEN OP DE EEN BEZOEK AAN KOPENHA GEN En toch onvergetelijk genot! M. H. van Raalte Groote Voorraad Leldsche Wollen Dekens van de firma Zaalberg M. H. van Raalte Onze Postvliegers onderweg Radioprogramma Hoe een ondoordringbare mist ons acht uur deed stil liggen en een stevige bries twintig procent der reizigers naar kooi stuurde u. 17 S ptcmber. De nacht is 'n heerlijk heid geweest. Je slaapt op de springveercn kapokmatras in hut 58 nèt zoo voortreffe lijk als in je eigen bedje thuis. Even wennen aan het moloren-gcgons van de machinerie die aan liet schip beweging geeft, maar dat gegons is al heel gauw een vertrouwd ge luid geworden. Even wennen ook aan hot gerui6ch van de zee, die onder je patrijs poorten af en aangolft, maar dat geruisch is zelfs voor dengeen die nooit op zeesliep, binnen enkele minuten gewaardeerde mu ziek geworden. Even wennen aan den voet stap van een matroos, die over dek gaat, boven je hut, maar de lichte dreuning van dien stap geeft de geruststelling van waak zaamheid in den nacht en is daardoor wel luidendheid. Misschien dat de passagier voor wien alles vreemd is, vijf minuten wakker ligt, maar dan zijn toch wel alle ongewone dingen overwonnen. De buiten gewone regelmaat van de beweging in het schip, de totale afwezigheid van elke dei ning, dragen tot slaap-ncigingen bij, ten goede van de gasten, die mogelijk met een lichte vrees in het hart ter kooi zijn ge gaan. „Het kon immers wel eens gaan waaien Maar dc nacht is wonder-schoon van stil le September-sfeer cn dc zon gloort te half ze© in het oosten, waar aan den einder de laatste schemering achter paars-gekleur- de wolken schijnt tc vluchten. Door de schceps-gangen waarschuwt dc Javaansche gong voor het. ontbijt. Als dc bruine jongen met z'n zingend instrument onze hut is voorbij gegaan en de corridor verder afloopt, is het net of het geluid weg sterft achter heuvelen. Dc jongen slaat een zijgang in; z'n gong-slagen zijn nauwelijks meer hoorbaar. Maar ze klinken weer óp, als een andere Javaan 'n kruisgang uit komt cn het trappenhuis passeert naar een hooger dek. Een kort carillonspel lijkt het, boven en achter hoornen. De morgen-tafel ziet verrukte dames en heeren, die liun nachtrust enthousiast lo ven. Geen sterveling heeft last van zeeziek te gehad. (Geen wonder ook, want de zee is zoo glad geweest als de Lek tusschen Vreeswijk en Ameide). Het ontbijt begroet den eenen held na den andere, een zeereis blijkt voor iedereen een zalig genoegen, men verklaart eenparig alle angstverhalen over zeeziekte ongelooflijk overdreven en pro beert elkander in moed te overtreffen. Men knabbelt in stemming van bijzondere opge wektheid radijsjes, prijst de spiegeleitjcs cn verzekert, dat men zelden zulk geurig kren tenbrood (heeft gegeten als hier den gasten wordt vóór-gezet. De Javaantjes dragen eompótc van reine-clautles aan, cn reiken voortdurend hun blocnote toe, voor bestel ling van een nieuw nummer op het ontbijt- programma, dat onuitputtelijk is \an heer lijkheden cn niet minder dan 27 mogelijk heden biedt. Een omelette met confituren is te ontbieden zoo goed als een plat met gestoofde nieren; een zacht-gekookt eitje wordt met hetzelfde pleizicr opgediend als pen panne-koek met spek. De Javaan naast U, wacht in onbeweeglijkheid van houding op Uw papiertje, dat hij gracicusclijk van U aanneemt; even later is hij weer bij U en eer ge het merkt, slaat het gerecht al hij Uw bord. De cenige woorden die Uw dienstknecht verstaat zijn: koffie cn thee. Dat hoeft gc niet voor hem op te schrijven. Maar bij die twee woorden b 1 ij f t liet. De Zaterdagmorgen schenkt een sir alen- den herfstdag, vol mid-zomersche tempera tuur. De zon klimt langs een vlckkeloozen hemel omhoog. Het is k 1 zee, uren ver in het wijd. Geen stip van land tc bekennen. Ook geen schip is te zien. Op de wandeldekken liggen de passagiers op hun lang-uitgeschovcn stoelen in de zon te soezen. Een hoek of krant is afgegleden, men heeft geen zin in lectuur; een mee genomen borduurwerkje blijft rusten, er is geen lust om iets te doen. De rijzende zon maakt loom en slaperig, al is het nauw elf in den ochtend. Dc menschcn luren over zee, gedachtenloos; de makkelijke hou ding op hun lange stoelen brengt velen tot een lichten dommel; zij trekken de reisde ken over zich heen en zijn het rijk der Uroom-fantasicn ingegaan. Op de sporl-dckkcn is het spel in volle gang. Er wordt getennisd, ring gegooid, ge sjoelbakt, gepingpongd. De zwemmers zoeken het diep-bassin op het vóórechip, het openlucht-zwembad, waar het zeewater door een fontein binncn- golft, na eenigermate verwarmd te zijn. In de schrijf-salons worden honderde briefkaarten en ansichten geadresseerd naar alle landen. Wat er aan kaarten aan boord te krijgen is, dat wordt volgeschre ven. In de spcelsalons vindt men de enthou siasten voor bridge en whist. Bridge verre weg in de meerderheid, 's Morgens te acht uur al. Alleen de maaltijd brengt onder breking. Deze pasagiers zien de zee nóch in den ochtend, nóch in den middag. De zee kan hun ook niemendal schelen. Zoo lang Kopenhagen niet bereikt is, zoolang tullen ze bridgen. De zee is een vervelend mummer, eeuwig hetzelfde. En aangezien eeuwig conversecren óók machtig verve lend is, daarom bridgen ze. Dan zijn er dc wandelaars, die alle dek ken af-marcheeren; nu cn dan een korte pauze, om mot hernieuwde veerk-'acht weer tc beginnen. Gc moet even denken aan het wandelhoofd in Schevcningen. (Pisuisse sprak van: „JLastcr-alIée".) In de bibliotheek is gelegenheid tot boe ken-kcuze. De aanvragers van lectuur zijn niet weinigen. Alle werken zijn in band gebonden, bruin-rood gekleurd. Er wordt een rondgang door het schip georganiseerd, in groepen van vijf-en-twin tig, die ieder een geleider krijgen locge wezen. De morgen is óm, eer men het beseft. 's Middags draagt Louis Davids voor. Er zijn hem onderscheiden liedjes gevraagd, maar hij wijst de aanvragers af, omdat hij z'n repertoir wil houden binnen het kader dat hij zich voor deze reis gedacht heeft. Er is hern o.m. verzocht om „De kleine man te zingen; maar hij denkt er niet aan en bepaalt zich tot het programma, zooals hij dat zelf ontworpen heeft. Louis heeft een geweldig succes. Als hij onder diepe stilte gezongen heeft: „Moeder is dansen, baby, schrei maar niet!" het is merkwaardig te constatcercn, hoe dit liedje van dc velen «lic wij hooien, den groolsten indruk -maakt op het talrijke publiek wil men hein tot een herhaling bewegen, maar Davids is er alweer niet, loc te .bewegen. I-Iij wringt zich door de stoelenrijen naar buiten. Dc neer-gehurkte Javanen, die met hun oogon strak op den zanger gericht, hebben zitten luisteren naar dc simpele melodietjes, die zij verstonden in hun hart, al begrepen ze den tekst ook niet, kijken den zanger in bewondering na, als deze verdwijnt in een aangrenzenden salon cn al buiten loopt op het dek, als ze daar binnen nog om klappen. Dan valt de muziek weer in. het in uni form gckleedc strijkje, huiskapel van de Llo.vd; gelukkig geen jasz. Een eerste viool tweede viool, cello en piano (vleugel). Als er dansmuziek gespeeld wordt, verwisselt de tweede violist z'n instrument wel eens voor dc harmonica en neemt de cellist de functie aan enkele slag-instrumenten op zich. Maar het blijft, in welke samenstel ling ook, muziek van voornamen huize, die zich geeft, maar niet opdringt. Vandaar ook zeker, dat tijdens liet diner soms plot scling een algemeen applaus losbreekt als een hulde voor de musici op het balcon die er zijn in bescheidenheid en daardoor de luisterenden voortdurend bekoren. De dag snelt om. Ik had mc voorge nomen vandaag van allerlei te doen, o.a, een interessant artikel in 'n tijdschrift te lezen, maar ik heb van al die voornemens er eigenlijk niet één verwezenlijkt. Waar dc tijd gebleven is, weet ik niet. Zoó zijn we aan tafel geweest voor den lunch en zóo klinkt alweer de gong voor 't diner. Na tafel avond-concert in de groote zaal cn „paardeii-renncn" op het hoven-dek. Deze rennen bedoeld als een geluks-spclle tje, waarbij „paarden" slechts blijken tc bestaan in den vorm van een figuurtje, dat al of niet kansen van het winnen der „races" kan hebben, een vcnnakelijkheids- uurtje, met enkele kleine prijzen als beloo ning voor de beste prognoses. En tot slot in den avond een genoegelijk bal, waarbij de gezagvoerder van de „Baloeran" de rij der dansers opent. Er zijn zóóveel cleclne mende paren, dat besloten wordt in par tijen te dansen. 18 September. Vóór-rnidclag. De tweede nacht heeft niet dc rust gegeven van den vóórgaande. Als om drie uur de passagiers in diepen slaap zijn, bromt eensklaps de stoomfluit van ons schip over zee. liet is niet dc gewone zware gonzing die we wel kennen, maar een dreunend geluid, onheil spéllend van toon, kort daarna herhaald cn weer herhaald cn daarna telkens terug keerend, met kleine tusschenpoozcn. .Men moet er wakker van schrikken. Ik schakel dc lccslamp in boven m'n hoofdkussen en probeer door de patrijspoorten van m'n hut naar buiten tc kijken. Er is niets tc ont dekken. Volslagen duisternis. De boot vaart nog wel, maar zonder noemenswaardige snelheid. Dc eerste gedachte die opwelt is deze: dat vermoedelijk een ander schip on zen weg wil kruisen, waarvoor dc „Baloe ran"' vaart heeft verminderd en met signa len daarvan kennis geeft aan den ander. Maar die gedachte laat ik los, want dc dreunende fluit-signalcn die geregeld rcpc- teeren, kunnen die bedoeling niet hebben. Ik draai m'n hutlicht uit, om des te beter te kunnen uitkijken. Nu ontwaar ik. dat op zee een rcusachtig-zware mist hangt, waar door ik zelfs van uit mijn hut dc verschan sing van dc boot niet kan onderscheiden. Dc fluit-stootcn blijken signalen te zijn van dc mist-airenc, die ongeveer om dc minuut haar doordringend geloei door den omtrek rondzwaait. Een onaangename gewaarwor ding bekruipt den passagier die midden in den nacht dit sirene-geloei hoert, begrijpt wat er de oorzaak van is, cn natuurlijk direct denkt aan dreigend gevaar, vooral als hij deze signalen beantwoord hoort, door an dere schepen, die in de onmiddellijke nabij heid moeten zijn, maar onze boot in de dikke mist niet kunnen zien cn dus ook niet weten in welke richting wij gaan en hoe onze positie is ten hunnen opzichte. Een dergelijke gewaarwording is in volle zee, uren en uren van cenige kust, niet be paald plcizierig. In aangrenzende hutten hoor ik gestommel van gasten, die eveneens zijn wakker geschrokken. Sommige kleeden zich aan en gaan naar dek. Staan daar plot seling door mist omhuld. Het kost hun moeite een hand-breed vooruit te zien. 1-Iet heeft geen zin in den kouden nacht boven te blijven en ze koeren daarom in hun hut ten trug. Gaan weer ter kooi. Maar het kost moeite den slaap te vatten. Dc sirene gilt in regelmaat over zee en door de doodclijke stilte die door dc mist veroorzaakt wordt zij. sluit j>ns vrijwel van jie wereldaf AMERSFOORT Sterk verminderde prijzen Warme Wollen qualiteiten in alle maten, kleuren en dessins klinkt liet geloei van het waarschuwings signaal te doffer. I-Ict geluid schijnt bcslo ten tc blijven binnen de naaste omgeving. Telkens als de sirene wordt aangezet, dreunt het ganschc schip; wij liggen bij iedere stoot op den misthoorn, tc trillen in ons bed. De nacht kruipt langzaam voorbij. Even na vijven houdt dc sirene op; in haar plaats wordt nu een bei-signaal gegeven. Deze ver wisseling van signalen bcleckent, dat het schip gestopt heeft cn voor anker is gegaan en thans met aanhoudend bellen z'n aan wezigheid annonceert. Een varend schip waarschuwt met sirene-geloei; een stil-lig gend schip helt voortdurend. De kapitein van de „Baloeran" durft liet niet aan te blijven doordraaien; de risico van ecu aan varing is te groot. Ik hoor de anker-ket tingen uitrollen cn even later liggen wij stil. Feitelijk wil dat zeggen, dat de toestand bedenkelijker is geworden, want de gezag- vooerder acht door-varen kritiek en zet daarom de machines stop. Matrozen op dc voorplecht staan op den uitkijk; probecren door het mist-gordijn heen te turen, verlie zen dc zee vóór het schip geen seconde uit hel oog. Mocht een ander vaartuig ontwaart worden, dan moeten zij onmiddellijk de commando-brug waarschuwen. Ook daar hangen dc officieren over de railing, luis terend cn turend in dc mist, die nu in wol ken rondom onze boot hangt. Merkwaardig, dat de passagiers voor mist lang niet die ang^t, aan den dag leggen als voor storm-wind en zeeziekte als gevolg daarvan. Aan het ontbijt is de algemeene klacht w 1 de slapeloosheid veler uren, teweeg gebracht door het sirene-geloei cn het luiden van dc mist-bel; maar het ge- Naar van zulk een dikke mist op zee och neen, daarover praat men niet zoo zeer. Men prijst zich gelukkig dat het „maar" mist is en voelt zich dankbaar niet door een storm overvallen te zijn. Zoolang er maar geen zee-ziekte dreigt, zoolang wil men véél an derc dingen in gemoedelijkheid acceptee- ren. En zoo beleeft men het dezen Zondag morgen, dat in een zéér tevreden stemming ckooklc en gebakken eitjes worden gecon sumeerd en versche broodjes genoten, die knappend, en bros blijken tc zijn. Dc mist laat men vrijwel buiten discours; de ge stoorde nachtrust is voor velen erger dan de aanleiding daaitoe. Een wiegelend schip reezen zij méér dan een schip in de mist! Deze is intusschen nog zóó toegenomen, dat de kapitein er niet aan denkt weer te gaan varen. Stil-liggcn zal voor dc eerste uren het parool zijn. Ergo: geen sprake van, clat wij vóór dcri middag Kopenhagen zullen bereiken. Daar hadden wij te acht uur in den morgen moeten binnenloopen; als wij er tegen twee uur in den middag zullen arnveeren, mogen wij blij zijn. Als er in liet Skagerak eenmaal mist is, kan het menig maal een dag duren eer hel nevelgordijn weer optrekt. Heeft men het geluk dat de zon doorbreekt, dan kunnen de mist-wolken somwijlen binnen tien minuten verdwenen zijn. Maar op dezen Zondagochtend is er van de zon geen spoor te ontdekken; inte gendeel, het wordt gaandeweg donkerder, en de mist schijnt steeds tc verdikken. In sluiers heeft zij zich om ons schip saamge- tr okken. Voorloopig dus niet naar Kopenhagen! Als liet ontbijt is afgeloopen. wordt in alle salons aangekondigd dat te half elf een godsdienstoefening zal worden gehouden in een der zaaltjes op het achterschip. Er is onder dc passagiers een predikant (ds. Peters) en nu dc Zondagmorgen op zee zal moeten worden doorgebracht, heeft de kapi tein hem aangezocht een kerkdienst te wil len leiden. Een plechtig oogenblik is het, als de godsdienstoefening aanvangt mei een ge meenschappelijk lied, dat op dc piano wordt oegcleid. Een ontroerende stilte hcerscht op de aangrenzende dekken, als dit koraol over het achterschip klinkt. Klinkt in den neveligcn morgen, die niet zonder gevaar is. De mist-bel klingelt op het vóórschip een flauw geklank ervan dringt op het ach terschip door; hier stijgt het religieuze lied op uit het kerkzaaltje, waar men God roemt cn dankt. De lofzang sterft weg over het achterdek en over dc zee, die onzicht baar is. Als het lied gezongen is, en de pia no haar na-spel besluil, is er weer die won dere stille van de mist, die alles dempt en verstomt. Een godsdienst-oefening onder zulke omstandigheden zal wel nimmer meer in ons leven lerugkeeren. De mist-bel luidt. Als werd zij automa tisch bewogen. In de koi te tusschcn-poozen wordt, geluisterd of.andcrc schepen wellicht antwoord mivo- Plotseling een sircnc-galm, vlak nabij. Zoó dicht nabij, dat een ander schip ons moet ter zijde liggen. De uitkijk tuurt. De passagiers die aan dek zijn, turen. Te zien is er niets. En toch moet er 'n schip zijn, direct in onze huurt. De sirene loeit weer. Duidelijk. Als was het op eigen schip. Dan Öntdekkcn wij met moeite een flauwe streep, die zich even afteekent, als werd er met potlood een vage lijn getrokken langs het mist-gordijn. Een boot!! Onze mist-bel wordt geluid, met kracht. De zwakke streep verbreedt zich even verdoezelt weer wordt opnieuw duidelijker zichtbaar een groote vrachtboot gaat ons op enkele meters voorbij. En verdwijnt weer in den nevel. Ilaar waarschuwings-signalen wor den zachter, steeds verder-wèg, het vracht schip stoomt door. Af cn toe lijkt liet, of het lichter zal wor den. En werkelijk worden hier en daar de sluiers even opgetild. Onmiddellijk zijn boo ten zichtbaar, die varen. Waarom varen die booten w e 1, hoe langzaam ook, en blijven wij stil liggen? Een vraag waar men wel eens *n antwoord op verlangt» Makkelijk gegeven. Die varende booten zijn kleine Decnsche schepen, weck of dagbooten, die bet vaarwater precies kennen cn gebonden zijn aan lijd; voor hen levert de mist niet d i e ontzaglijke moeilijkheden op, welke er voor de „Baloeran" bestaan, liet schip van énorme afmetingen, dat het vaarwater uit den aard der zaak minder goed kent en dal door z'n kolossale grootte niet zoo gemak kelijk en vlug is te wenden als de kleinere booten, die in onze buurt blijken tc zijn. Er valt bovendien rekening te houden met zandbanken in dit, deel van het Skagerak; als dc „Baloeran" in de mist daarop schuift, is men er de eerste dagen nog niet af. En de gezagvoerder van ons schip, kapitein Ruhnak, is een zéér voorzichtig zee-vaarder, die er niets voor voelt dingen te wagen, vooral niet met een boot die niet strikt aan tijd gobonden is cn aan boord waarvan zich vele honderden passagiers bevinden die op reis zijn voor hun pleizier. Daarom is het devies van kapitein Ruhaak: „voorzichtij heid bovenal Dc opklaring gaat weer teniet. De mist valt opnieuw óm ons heen. Wanneer zullen wij Kopenhagen zien? Vandaag nog Of morgen pas Wij gaan aan tafel voor den lunch. Een Zondagsche lunch! Nauw zijn we gezeten, of de stoomfluit giert over de wateren. Wij vliegen op! Alles dringt naar de pa trijspoortcn. Waarom wordt er gefloten? Een daverend gejuich! Land in zicht!! De mist is op slag verdwenen. Links en rechts rolt het nevel-gordijn zich op. Snel, Dc machines zijn weer in gonzing. Joyeuze geluiden! De muziek speelt dc Academische Fcst- Ouverture. :.ï3lf ÏT: Het is half twee. Dc zee ligt zon-bescbepen. Volop. Wat 'n glorie! Wij varen grome eilandjes voorbij, met witte, kleine huisjes tegen de hellingen. Volle vaart gaat het 'r nu van door in den stillen, glanzenden Zondagmiddag. Kopenhagen doemt voor ons op. Schepen cn groote kranen, handelskaden cn gebou wen. Twee sleepbootcn komen ons tegemoet, Om ons de vrij-haven binnen te trekken. Half vier. Wij meren aan den wal. Acht uur over tijd. Een groote menigte aan den kant wuift ons haar eerste begroeting toe De „Baloeran" in de Deensclie hoofdstad, Parijs van hel Noprden! A X Ijsvogel Duif Pelikaan Havik 22—9 15-9 Amsterdam 25—9 22—9 15-9 Budapest Weenen 2-1-9 23—9 16—9 Athene Mersamatruh 23—9 24—9 17—9 Cairo Gaza Rutbawells 22—9 25-9 18—9 Bagdad Booshir 21—9 19-9 Dj ask Karachi 20—9 20—9 Jodpoer 19—9 21—9 Jhansi Calcutta 25—9 18—9 22—9 Akvab Rangoon 24—9 17—9 23—9 Bangkok .Medan 23—9 16-9 24—9 Batavia 23—9 16-9 Bandoeng Vertrek van 't eerstvolgende postvlieg tuig van Amsterdam 22 September. ADRES VAN ANTWOORD OP DE TROONREDE. Aanbieding namens de Eerste Kamer, G r a v e n li a g c, 24 Sept. De commissie uit de Eerste Kamer ter aanbieding van H. M. de Koningin van het adres van ant woord dier Kamer op de Troonrede, is he denochtend tc tien uur daartoe door II. M. ten Paleizc N'oordcinde ontvangen. Met den voorzitter der Kamer, mr. W. L. baron de Vos van Steen wijk, bestond de commissie uit dc leden der Kamer de hco ren mr. Drooglcever Fortuyn, mr. Fock, Ter Haar, jhr. mr. Michicls van Kessenicli en prof. jhr. dr. de Savornin Lobman. In ambtscostuum als Kamerlid waren ge kleed dc heeren De Vos \an Steenwijk, Drooglcever Fortuyn, Michicls van Kesse nicli en Lobman, de iiccr Fock droeg den ministerspantalon cn dc heer Ter Ilaar hel wethoudersgewaad. In drie auto's, begeleid door boden der Kamer, arriveerde dc commissie te 9.50 ten Paleizc, waar een eercwacht, bestaande uit een detachement huzaren tc voet ter sterk te van een luitenant (jhr. J. G. A. van Spenglcr), twee wachtmeesters, twee kor poraals, een trompetter cn 24 mansohap- pen, allen gekleed in veldtenue, de gebrui kelijke eerbewijzen in dc hal van hel paleis verrichtte. Te 10.15 verliet dc commissie we der het paleis. MR. J. R. H. VAN SCHAICK. Geïnstalleerd als voorzitter van den mijnraad. Dc Mijnraad vergaderde gisteravond voor de eerste maal onder leiding van den nieu wen voorzitter mr. J. R. H. van Schaick. De waarnemend voorzitter prof. Molen graaf! heeft bij den aanvang der vergade ring aan mr. Van Schaick den voorzitters-' hamer overhandigd en hem welkom gehee- tcn in zijn nieuwe functie, waarop mr. Van Schaick antwoordde, dat hij rnet opgewekt-' heid deze taak aanvaardde èn om den aard der werkzaamheden, èn indachtig de omstandigheid, èn dat zijn voorganger wij len Mgr. Nolens het voorzitter-schap van den Mijnraad van al zijn werkzaamheden •*en. dor meest aantrekkelijke vond. - 1 Dinsdag 27 Soptembcr, TI u i z e n, 296.1 M.: K. R. O. 8.00—9.15. Morgenconcert. 10.0011..30. Grarnofoonmuziek. 11.30—12.00. Godsdienstig halfuurtje ver* zorgd door paler J. Dito O.P. I 12.00. Tijdsein. 12.15. Politieberichten. 12.00—1.45. Lunchconcert door het Trié o.l.v. Piet Lustcnhouwer. I.452.00. Grarnofoonmuziek. 2.00—3.00. Vrouwenuurtje, a. „Gertrud voq Lefort's Vcronika Roman" door Ellen Russe, b. „Najaarsmodc" door J. .VerheyenAllar* din. tl 3.00—3.30. Grarnofoonmuziek. J 3.30—4.00. Verzorging van den zender. 1 4.005.00. Grarnofoonmuziek. 5.006.00. Het Kunstensemble o.l.v. Piel Lustenhouwer. O. v. d. B.: 6.006.30. Uitzending van het Onderwijs fonds voor de Scheepvaart. De heer G. dd Jong, directeur van het Onderwijsfonds voou de Scheepvaart zal spreken over het werk van tiet Onderwijsfonds, terwijl de heer A« Banning, directeur van de Binnenvaart* school te Amsterdam, de lessen in het week* blad „Dc Binnenvaart" zal bespreken. K. H. O.: 6.30—6.45. Vervolg van het concert dool het Kunstensemble. 6.45—7.00. „De a.s. Modecursus", door mc vrouw H. CuppensGcurs. 7.007.10. Grarnofoonmuziek. 7.10—7.30. Causerie door prof. H. F. Heeze* mans. i 7.30—7.45. Politieberichten. 7.45—8.00. Verbondskwartiertje. 8.00—9 00. Het Orkest o.l.v. Johan Gerrifr sen. Klassiek programma. 9.009.15. Nieuwsberichten van hel Persbureau Vaz Dias. 9.15—10.00. „De Koningstijger van IJdorp*1* Hoorspel bewerkt naar een schets van Eigen Hand, door Harry v. d. Ravenbergli, op W voeren door De Vereenigde I-Iaagsche Iers, o.l.v. Pierre Balledux. 10.00—11.00. Vervolg van het Populair pro* gramma door het Orkest, o.l.v. Johan Ger* ritsen. II.00—12.00. Grarnofoonmuziek. Hilversum: A. V. R. O. 8.00. Tijdsein. 8.0110.00. Grarnofoonmuziek* 10.00. Tijdsein. 10.01—10.15. Morgenwijding. 10.15-10 30. Gramofoonmuziek- 10.30—11.00. Volksliederen en -dansen uil alle tijden door Ilannekc Mouton. 11.00—11.30. Mevrouw M. RitterLandré! Kindcrpn uit het zonnigs Zuiden. 11.30—12.00. Zangvoordracht door Karid Maria Kwant, sopraan, aan den vleugel: T?1 bert Veen. 12.00. Tijdsein. 12.01—2.15. Het Omroep-kleinorkcst o.!A Nico Treep. 2.15—2.30. Rustpoos voor de N. S. F. vooij bet verzorgen van den zender. 2.302.45. Grarnofoonmuziek. 2.45—3.00. Praatje over de a.s. knip- dj naaicursus door mevr. Ida de Leeuw—vaa Rees. 3.003.30. Kamermuziek door leden vit het Omroeporkest: Gerard Hemmes, viool 'I Jacques van der Woudc, viool II; Baune, alt-Niool; Max Rodriguez, cello. 3.304.30. liet Russisch Bojaren-ensemw, o.l.v. Iwan Pawloff. Uit café-restaura" „Central" te Den Haag. 4.30—5.00. Radio-kinderkoorzang o.l.v. I' cob Hamel. 5.007.00. Kovac Lajos en zijn orkes (Refreinzang: Bob Scholte). 7.00—7.30. Grarnofoonmuziek. 7.30—S.00. Dr. M. Th. Hillcn: „Dc Grit sche Mythologie". (III). S.00. Tijdsein. 8.01—9.00. Orgelconcert door Pierre Pdl op het Standaard-orgel in het Kurhaus Schcveningen. Solisten. Grethe ^e|J' schenk—Hogenbirk, sopraan; Boris Lens*, viool. 9.00—9.15. Mevr. KetelaarVon Goch: Zonnestraal-collecte". 9.159.45. Het Omroeporkest o.l.v. 1 Treep. Oude bekenden. 9.45—10.00. Hawaiian-muziek door Hawaiian Three". 10.00—10.10. Nieuwsberichten en koers* van Vaz Dias. 10.10—11.00. Het Omroeporkest o.l.v. Ijj Treep. Hawaiianmuziek door „The waiian Three". 11.00—12.00. Grarnofoonmuziek. 12.00. Tijdsein en sluiting. „R e

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1932 | | pagina 6