KINDERREVUE
LOU BANDY
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
Feuilleton
DE HULDIGING VAN GENERAAL SNIJDERS
DE WERELDREIS VAN
LOETJE EN LQUTJE
Vrijdag 30 September 1932
31e Jaargang No. 79
REDE VAN OUD-MIN.
VAN DIJK
Défilé op den Strand-
boulevard
MET DROMMEN NAAR DE
„AMERSFOORTSCH DAGBLAD"
MAISON DE JAGER
H. d. PAVERT
BON
PI
FEESTMAALTIJD IN DE
WITTE BRUG
De Bruid van het Glomdal
Gij mocht het voorrecht smaken dat
Uw voorbeeld bezielend werkte'
'sGravenhage, 29 Sept Generaal C. J.
Snijders, oud-opperbevelhebber van land- en
zgemacht, die heden in goede gezondheid 80
jaar is geworden, is dezen middag te Sche-
I veningen op grootsche wijze gehuldigd.
Oud-minister J. J. C. van Dijk, voorzitter
I van'liet huldigings-comité, hield in het
I Kurhaus in tegenwoordigheid van Priii6
Hendrik, admiraal Bauduin, als vertegen
woordiger van de Koningin, en de minis-
ters Deoker en Donner, tal van generaals,
burgerlijke en militaire autoriteiten en an
dere belangstellenden, een toespraak tot den
I tachtigjarige.
Spreker wees erop, dat in het bijzonder
lan twee zijden, onafhankelijk van elkan
der, plannen waren voorbereid, n.l. van
militaire zijde, uit den kring van hen, die
in de mobilisatiejaren onder de bevelen van
generaal Snijders hebben gediend of thans
nog tot de Nederl. krijgsmacht behooren, en
van de zijde der Kon. Ned. vereenigingen
„Onze Vloot" en „Ons Leger", de vereeni-
I gingen, die ook het initiatief namen tot de
actie, die geleid heeft tot het stichten van
een monument voor Leger en Vloot op den
strandboulevard te Scheveningen. Zoodra
men wederzijds wetenschap verkreeg van
de in voorbereiding zijnde plannen, werden
de beide acties tot één vereénigd en werd
gemeenschappelijk een comité gevormd,
waartoe tevens medewerking werd verleend
door den Nationalen Bond „Het Mobilisatie-
kruis" en de vereeniging „Het Nederl. Roo-
de Kruis", terwijl daarna toetraden „Het
I Alg. Nederl. Verbond", dc ver. „Oost en
West", de Bond van Chr. Oranjevereenigin-
I gen en de bestaande vereeniging op het ge
bied der luchtvaart als „luchtvaartgroep".
De opzet was alzoo niet een nationale
„huldiging" in den geest van dc huldiging
van 4 September 1919, toen onder leiding
van een Nationaal Comité het Nedcrland-
sche volk dank en eere bracht aan hem,
die de Nederl. krijgsmacht in dc moeite
volle en zorgvolle jaren der mobilisatie op
onovertrefbare wijze had geleid. Thans
wenschten in de eerste plaats dc Nederl.
krijgsmacht, en zij, die zich daaraan nauw
verbonden gevoelen, zich uit te spreken,
daarbij gaarne aanvaardende de medewer
king van hen, die den generaal als natio
nale figuur eeren en hem een warm hart
locdragen.
Daarom ook ging de eerste oproep uit tot
allen, die in de mobilisatiejaren tot de Ne-
derlandsche weermacht hebben behoord of
daartoe nog behooren, en voorts aan allen,
die van hun belangstelling blijk willen
geven. En hiermede was aanstonds bepaald,
in welk kader we deze huldiging wilden
plaatsen.
Na den levensloop van den jubilaris te
hebben nagegaan, herinnerde, spreker er
aan, hoe generaal Snijders in 1914 werd be
noemd tot opperbevelhebber van Land- en
Zeemacht, de onder zijn leiding voorbereide
mobilisatie treffend snel en regelmatig
werd volbracht.
De taak u opgelegd, was onnoemelijk
zwaar en gij hebt, aldus spreker, die ver
vuld op een wijze, die bewondering af
dwingt. Voor die taak was noodig een man
met diep gefundeerde kennis, met helder
inzicht, met geestkracht en doortastendheid,
GEN. SNIJDERS.
inet strikte rechtvaardigheid, met moed
om ook de grootste verantwoordelijkheid te
dragen,- met beleid om op het juiste
oogenblik de passende maatregelen te ne
men, met trouw, die zich zelf geeft, ge
heel, en niets vraagt.
Generaal, gij zijt voor land en volk en
voor de krijgsmacht die man geweest. Niet
op het slagveld der volkeren hebt gij u roem
verworven, maar het is uw roem en uw
eer, dat gij de Nederlandsclie krijgsmacht
hebt gereed gemaakt, dat gij haar paraat
hebt doen blijven, zóódat zij mocht zijn de
preventieve kracht die den Nederl. kadens
vrijwaarde voor schending, die land en volk
bewaarde voor de ontzaglijke ellende van
den oorlog.
Gij hebt u gegeven, geheel, met al uw ge
wezen krachten, met onbegrensde toewij
ding en zelfverloochening, al die jaren, wer
kende niet alleen zoolang het dag was,
maar ook in den nacht, want dan ook vor
derde dikwijls uw taak u op. Gij hebt uw
post nimmer ledig gelaten. En gij hebt dat
alles kunnen doen, omdat gij gedreven werd
door uw plichtopvatting, zeker, maar nog
veel meer door uw liefde tot het Vader
land, uw trouw aan Koningin en Volk.
En gij mocht het voorrecht smaken, dat
uw voorbeeld bezielend werkte.
Maar ook na het neerleggen van uw taak
als opperbevelhebber van Land- en Zee
macht hebt gij uw leven in nationalen zin
niet als afgcloopen beschouwd.
Gij hebt uw fent niet opgezocht om te
rusten van den harden arbeid, maar gij
hebt u aanstonds weer gegeven aan allen
arbeid, die u riep ten behoeve van de volks
kracht cn de weerbaarheid van Nederland.
Gij hebt onzen jongen menschen den weg
gewezen door uw voorbeeld en uw woord;
gij hebt hun gezegd hoé gewerkt moet wor
den aan nationale verheffing en hoe het
nationale gevoel en de nationale kracht
moeten worden versterkt.
Gij hebt gepleit voor trouw aan Koningin
cn Vaderland, waarvan gijzelf het levende
voorbeeld zijt.
Ook daar, waar uw belangstelling uitging
naar een bijzonder terrein, was de grond
gedachte het bevorderen van nationale be
langen. In dit verband memoreerde spre
ker dc medewerking en steun van den ju
bilaris aan het luchtvaartwezen.
Dat zooveel nationale vereenigingen hier
vertegenwoordigd zijn, moge u dan ook het
bewijs zijn, dat men in u den grooten Va
derlander wil eeren.
Spr. beëindigde zijn rede aldus:
Hooggeachte Generaal, liet zij ons ver
gund onze gevoelens ook op andere wijze te
vertolken. Wij verzoeken u op dezen feest
dag te willen aanvaarden een legpenning in
edel metaal, aan de eene zijde rnet uw beel-
tenaar naar het modelé van den kunstenaar
Toon Dupuis; aan de andere zijde met het
inschrift: „Hij waakte van Augustus 1914
tot November 1918 voor 's Lands veiligheid."
Wij verzoeken u, dat straks moge worden
onthuld een gedenkplaat in het gedenktee-
ken voor Leger cn Vloot op den strand
boulevard met uw beeltenis naar hetzelfde
modelé, en met hetzelfde inschrift in den
steen gehouwen, onder leiding van ir. D.
Roosenburg. In dat gedenkteeken behoort
uw beeld, dat ook tot het nageslacht zal
spreken van hooge plichtsbetrachting en
onwankelbare trouw.
Wij verzoeken u te willen aanvaarden
een oorkonde tot bevestiging van de plech
tigheid van heden, ontworpen en geteekend
door den sierkunstenaar en reserve-officier
II. F. D. Oxenaar, en geborgen in een om
hulsel, dat u zal herinneren aan het em
bleem der hoogste militaire waardigheid.
W'ij weten, dat hooger dan dit alles bij u
staat de wetenschap, dat zoo veler gedach
ten naar u uitgaan, maar wij hopen, dat
hetgeen wo u mochten aanbieden u ook
eenige voldoening zal schenken en iets
moge bijdragen om dezen dag voor u tot
een blijden feestdag te maken.
Onze gelukwenschen op dezen dag gaan
vergezeld van een zegenbede voor het heden
ón voor de jaren die u nog door Gods goed
heid mogen worden geschonken.
Generaal Snijders dankte in een kern
achtige rede.
Het défilé.
Daarna begaven allen zich naar het ter
ras ter bijwoning van het défilé, waaraan
werd deelgenomen door detachementen van
de koloniale reserve met vaandel, vooraf
gegaan door het muziekkorps, de adelbor
sten met vaandel, de politietrocpcn, de Kon.
Mil. Academie met vaandel, het reg. grena
diers en het reg. jagers, beide met vaandel,
voorafgegaan door do Kon. Mil. Kapel, het
reg. genietroepen met vaandel, de Kon.
marechaussee met standaard, het 2de regi
ment huzaren met standaard, voorafgegaan
door het muziekkorps cn het lie reg. veld
artillerie, eveneens met de muziek; voorts
door deputaties van K.L.M., de Kon. Ned.
Ver. „Onze Vloot", de Kon. Ned. Ver. „Ons
Leger", de Haagsche Burgerwacht, de Na
tionale Bond „Het Mobilisatiekruis", dc Ver
eeniging van Grenadiers en Jagers „De
Garde", den Bond van Chr. Oranjevereni
gingen, dc Nationale Unie, de afd. Rotter
dam van de Transportcolonne van het Ned.
Roode Kruis, de Onderofficieren-schietver-
eeniging „Generaal Snijders", den Kon. Ned.
Bond van oud-onderofficieren, afd. 's-Gra-
venhage, den Eersten Ned. Bond van oud
onderofficieren van Land-, zeemacht en ko
loniën, de Vereeniging van oud- cn actief
dienende onderofficieren van het N.l. Leger
en van de troepen in West-Indié, genaamd
„Madjoe" en het N.J.V., alle met hun banie
ren. r
Het militair défilé stond onder algemeen
bevel van den kolonel, garnizoenscomman
dant J. J. G. baron van Voorst tot Voorst en
het burger-defiló onder algemeene leiding
van den reserve-kolonel der grenadiers F.
J. Backer. Vele duizenden belangstellenden
sloegen het défilé gade.
Daarna was er een recoptie in het Kur
haus, waarbij tal van militaire- en burger
lijke autoriteiten en deputaties van mari
ne- cn landmacht, zoomede van 37 vereeni
gingen en voorts ontelbaar vele particulie
ren den jarige kwamen complimenteeren.
Verscheidene bloemstukken en telegram
men waren ingezonden.
Zaterdagmiddag 2 uur in de Schouwburg-
loge Dassi, Vlasakkerweg t.o.
Garage Nefkens
Haalt spoedig kaarten aan het bureau van het
(geopend van hall-negen tot balf-zcs)
in 1 proloog en 15 tafereelen
40 Medewerkenden 40 Medewerkenden
Organiseert een zangwedstrijd voor
de kinderen om fraaie prijzen
SCHITTEREND GEMONTEERD
ALEXANDER LUDOWSKY
BALLET
PIM DE LA FUENTE
EN ZIJN BAND
LUNCHROOM
LANGESTRAAT 56. TEL. tlS
Vanaf heden:
dagelijks versche
OUD-HOLLANDSCHE WAFELEN
op bestelling.
PRIJZEN: ZAAL 90 cent Alle rechten
GALERIJ 50 cent j inbegrepen
GEEN PLAATSBESPREKING
De ondergeteekende verzoekt mede te geven
plaatsen ZAAL
voor de KINDERREVUE
op 1 October
plaatsen GALERIJ
Straat: Naam:
's-G raven h age, 29 September. Ter eere
van generaal Snijders werd hedenavond in
Hotel De Witte Brug een feestmaaltijd ge
geven. De tafels waren versierd met vele
bloemen en op de hoofdtafel prijkte een
kunstwerk in 6uiker, voorstellende een glo
be met een vliegtuig.
Onder de meer dan 110 aanzittenden wa
ren Z.K.II. de Prins, de Minister van De
fensie, dr. Deckers, de oud-ministers van
Dijk, Westerveld, Weiter, Bosboom en Ram-
bonnet de burgemeester van 's-Gravenhags,
Jhr. Bosch ridder van Rosenthal, de com
mandant van het veldleger, luit.-generaal
jhr. Roell, de chef van den gcneralen staf,
luit.-gcn. Seyffardt en een groot aantal ac
tief dienende cn gepensionncerde vlag-, op
per- cn hoofdofficieren der land- cn zee
macht.
Bij den aanvang van den riiscji werd dooi
den tafelpresident oud-minister J. J. C. van
Dij'k een dronk gewijd aan H.M. de Konin
gin, waarop het Wilhelmus weerklonk, dat
staande door alle aanwezigen werd meege
zongen.
Kapitein ter zee Heeris, die als ceremonie
meester fungeerde, deed in den loop van
den maaltijd voorlezing van een groot aan
tal ingekomen telegrammen en brieven van
gelukwcnscli. In de eerste plaats was er een
telegram van Prinses Juliana, waarin H.K.
H. haar meest oprechte geluk wenschen aan
den generaal aanbiedt. Voort6 waren er te
legrammen uit Batavia, van de K.L.M., van
de K.P.M., van de Stoomvaart Mij. Neder
land, van de ministers Reymcr, de Graaff,
de Geer en Beelaerts van Blokland, van den
voorzitter der Eerste Kamer, van den ge
zant to Rome mr. J. A. N. Patijn, van oud
minister Colijn, van den commissaris der
Koningin in Utrecht, van mr. Vissering,
oud-president der Ned. Bank, van verschei
dene lcgeronderdeelen, van den Bond Rid
ders M.W.Ü. en van tallooze militairen, oud-
gemobiliseerden en burgers; een zeer typee
rend en hartelijk schrijven was gezonden
door een oud-marketentster.
Bij het dessert cn daarna werd een groot
aantal toespraken gehouden.
LEENING GEMEENTE AMSTERDAM.
Amsterdam, 29 Sept. Naar wij verne
men is de 5 millioen gulden 5 obligatie
lening sterk overteekend, zoodat een zeer
belangrijke reductie op de inschrijvingen
zal moeten worden toegepast.
De mcnscli doet enkel kwaad
Wanneer hij niets cn doeL
Jacob Cats.
Uii het Noorsch van Jacob B. Buil.
i j
Berit! riep ze.
Berit was al op de rivier. Nu narn ze den
boom en stiet de boot den geweldigen
stroom in. Maar toen zij den eersten keer
net den boom grond raakte en de boot
vooruit schoof, riep ze haar tante, die ang
stig op den oever stond, toe:
Groet vader van mij en zeg, dat ik de
rivier inspring als hij nog eens komt!
Met zekere, lange stooten boomde zij den
sterken siroom over, terwijl haar tante
angstig en terneergeslagen aan den kant
stond.
Ach, hcere, wat een toestand, mompel
de Karen Glomgaarden cn ging langzaam
den Sundweg op, nadat ze gezien had dat
Berit behouden hij de'Vik aan dc overzijde
was geland.
Maar toen Ola Glomgaarden vernam wat
er gebeurd was en dat hij voor den twee
den keer zonder dochter en boot zat, sloeg
bij vlak voor zijn zuster Karen op de tafel.
Dat is jouw schuld, schreeuwde hij.
Neen, hou maar stil, jij, antwoordde
Karen Glomgaarden. Jouw schuld is het!
cn spoedig zal ik hier niet langer meer zit
ten om dit alles mee aan te zien!
Ze keerde zich om en ging heen. Ola
Glomgaarden stond haar verwonderd na te
staren.
Vrouwvolk blijft toch altijd eender!
mompelde hij nijdig.
De jongste knecht moest het dien dag
ontgelden. Niets van betreen hij deed was
goed.
Berit liep voort, zoo hard als ze kon, re
gelrecht naar Braaten. Tore was juist op
gestaan, toin ze de deur binnen kwam
stuiven. Ze liep de alkoof in en wierp zich
over Jiet bed.
Hier heb je me weer, zei ze. Ilaar
ademhaling ging gejaagd.
Neen, maar liefste!
Hij trad op haar toe en sloeg beide ar
men om haar heen.
Zij liet het toe.
Ja, nu is het voor hei laatst, steunde
ze. Komt hij nu weer, dan weet ik niet wat
ik doen 'zal.
Tore drukte haar logen zi'oh aan.
O, wij zullen wel raad schaffen zei hij.
Zij sloeg haar armen onV zijn hals.
Ja, wanneer jij er maar bent, fluister
de zij.
En het werd zoo stil en zalig in het klei
ne kamertje met de lichte pas getimmerde
wanden. Want in dit uur besloten ze bei
den, dat nu niets ter wereld hen meer van
elkaar zou scheiden. Rondom1 hen lagen
dichte wouden, mijlen en mijion ver en
dicht voorbij gleed de Glom met haar koe
len stroom en haar redding uit alles in
uitersten nood.
Zoodra Berit bekomen was van haar ver
ren tocht en zich wat had opgeknapt, trok
ken beiden naar het oude huis, waar de
oudjes Inmiddels waren opgestaan. Kari
stond bij den koffieketel. Jakob Braaten
zat te ontbijten.
Hiér is ze weer! riep Tore. Hij stond
met Berit's hand in de zijne. Kari keek op.
Ja, zei ik het niet! riep ze uit. Wat
bij elkaar wil, komt bij elkaar. Dc blik,
waarmee ze hen beiden omving, was vrien
delijk en innig.
Jakab Braaten ging kalm voort met
eten.
Kindlief, wat zegt de oude er nu van?
vroeg hij.
Berit glimlachte.
Nu heeft hij geen boot meer, zei Tore.
Jakob Braaten lachte even.
Je zult zien, hij zwemt de rivier over!
zei hij. Daarna stond hij op cn trad op Be
rit toe, die nu glimlachend daar stond.
Ja, jij bent rne nu nog eens een ferme
meid! zei hij, terwijl hij zijn arm om haar
heen sloeg.
Er werd dien dag niet verder over cte
zaak gesproken. Maar "s avonds, toen dc
moeder cn Berit op de zolderkamer waren,
kwam Tore de zoldertrap op. De moeder
zat op «een bankje voor de groote kleer
kast, die geopend was. Berit stond naast
haar en keek toe. Tore kwam er ook hij
slaan.
Ga je vanavond mee naar het huis
ginds? vroeg hij. Hij stond nu ook toe te
kijken, evenals Berit. Van terzijde wierp
Berit een blik naar de moeder.
Ikik weet het niet, gaf ze ten ant
woord cn sloeg haar ooger. neer.
Toen keerde de oude Kari Braaten op
haar bankje zich om naar haar zoon.
Zij kornt wanneer de tijd daar is! zei
ze bijna bits. Er is nog van allerlei, dat
eerst gebeuren moet.
Tore's oogen werden donker.
Mij dunkt, het is nu gebeurd, ant
woordde hij. Zij kunnen niets anders ver
wachten.
Van een pachtersjongen! vulde de
moeder aan. Ze was opgestaan.
Weerspannig stond Tore daar.
Ze hebben niets beters verdiend, zei
hij.
Toen trad zijn moeder op hem toe, greep
hem zacht bij de schouders en keerde hem
om naar het zolderluik.
Ga nu bqomen rooien, Tore, zei ze be
slist. Haar hand streelde zacht langs den
arm van haar zoon de hand eener moe
der, die haar kind leidt.
Tore ging weg zonder om te zien.
Kari Braaten keerde weer terug naar de
groote kleerkist. Ze boog er zich over heen
cn haalde een omvangrijk voorwerp voor
den dag, gewikkeld in een ouden batisten
doek, waarin groote bloemen waren gewe
ven. Ze zette zich neer op de bank met het
toegeknoopte bundeltje op haar schoot en
begon het los te maken. Het was de gou
den, met rinkelende versierselen bezette
bruidskroon der Granviks. Voorzichtig
reikte ze deze aan Berit over.
Die krijg je, zei ze van ie moeder,
voegde zc er met een vriendelijke» glim
lach bij.
Met vuurrood gelaat nam Berit haar aan.
Noen, maar zie eens! zei zo. Ze stond
daar met de kroon in haar handen en be
tastte cn bekeek haar. Daarna legde ze de
kroon weer in moeders schoot terug. Kari
Braaten verschikte het een en ander aan
de versierselen, bond den batisten doek er
weer zorgvuldig om heen, stond op en leg
de de bruidskroon weer op haar plaats in
de kist.
Die is al lang in liet bezit onzer fami
lie geweest, zei ze. Sinds onheugelijke tij
den heeft iedere bruid bij ons haar gedra
gen. Zij sloot de kist, die met een flinken
klap in het ijzeren slot sprong en nam den
sleutel er af.
Neem jij den sleutel nu, zei zc en reik-»
te hem aan Berit over.
Berit Glomgaarden keek haar aan cn
bloosde weer.
Neen, lieve, fluisterde zij.
Jawel, neem den sleutel nu, herhaalde
Kari Braaten. Ik ben zoo vergeetachtig ge
worden, voegde ze er aan toe. Ze duwde
Berit den sleutel in de hand cn streelde
haar met sidderende hand over hoofd en
wangen.
Mijn dochter! zei ze. Daarna keerde zij
zich om cn ging de zoldertrap af.
Toen de nacht viel cn de koele stroom der
Glom, met haar eeuwig ruischen, door de
stilte van het denncwoud voorbij de hoeve
gleed, sliep Berit Glomgaarden in de zol
derkamer met het hoofd naar den muur
gekeerd en de armen vermoeid op het dek.
Ze was op een gevaarlijken bruidstocht ver,
ver weg in glinsterende sprookjesoorden,
terwijl dc oude, met rozen beschilderde
kist, met haar drie gekrulde letters K.Ö.D.,
vast gesloten daarnaast stond en haar ge
lijkmatige ademhaling hoorde.
In het nieuwe huis lag Tore wakker, met
dc pijp in den mond en dc armen boven
het hoofd.
Maar in de kamer beneden op Braaten
sliepen twee wilskrachtige oudjes den lich
ten slaap des ouderdoms, wakend over de
eer van het geslacht.
Wordt vervolgd
