FIE CARELSEN GAAT JUBELEN
Sport
„AAN DE ZUSTERS"
SAUL EN DAVID IN DEN
RAAD VAN BARNEVELD
GEEN INJECTIE BIJ ZUS
BRAUN
,IN 'T ONGERIJMDE'
Een „oproerige krabber die den
deemoed ademt
De „Oproerige Krabbelaar" van Het Volk,
de heer A. B Kleerekoper, na langen tijd
van ziekenhuisverpleging weer in huis te
ruggekeerd, wijdt in het nummer van ge
noemd blad van Zaterdagavond een woord
van diepen eerbied „aan de zusters" dat
ditmaal eens eiken korrel van oproerigheid
mist en ook monig onzer uit het hart zal
zijn gegrepen.
Hij schrijft:
Vandaag, bij mijn terugkeer in eigen wo
ning, na drie en eon half jaar, wijk ik wel
bewust en na rijpe overweging af van mijn
vaste gedragslijn om in dezen hoek nooit
te reppen van het „Ziekenhuis". Ik zou ver
onder de maat blijven, indien ik hier van
daag niet sprak over een groep van raen-
schcn, wier beteekenis men eerst leert in
zien als men in de onbekende wereld der
zieken belandt: de verpleegsters.
Ik wist niet, dat er één beroep in de we
reld bestond, waarin bijna zonder uitzon
dering iedereen méér dan honderd procent
geeft van hetgeen er in redelijkheid ver
langd kan worden. Ik ben in drie Neder-
landsche ziekenhuizen geweest. Van het
Duitscho heb ik slechts vage herinnerin
gen; ik was toen to ver heen. Maar hier in
de Bocrhaave-kliniek, in het Diaconessen-
gesticht in Den Haag, in het Wilhelmina-
gasthuis, heb ik deze groote les geleerd.
Over den professor zwijg ik behoedzaam.
Even vastbesloten als hij voor mijn behoud
gevochten heeft, zou hij mij vermoorden,
als ik over hem in do krant ging schrij
vendaar zijn trouwens ook geen woor
den voor! Maar de zusters! Wie begrijpt
daar wat van. die het niet beleefd heeft?
Een lange arbeidsdag.voor dit werk is
ook nu de arbeidsdag nog lang; een buiten
staander kan dit niet inzien. Aldoor een ge
spannen verantwoordelijkheid. Een terug
deinzen voor niets. Duizend groote en klei-
I ne plichten tegelijk, die zonder uitzonde-
ving volmaakte stiptheid eischen. En daar
bij. ziedaar het moeilijkste en de hoofdzaak,
een voortdurend zich verdiepen in de ge
moedsgesteldheid van al deze zieken, tel
kens weer andere, die zij weer omhoog
moeten werken.
Er gaat een herstelde weg. Het bed wordt
verfrischt en staat weer klaar. Een uur
later ligt er een nieuwe patiënt in. Een
kinrl. Ken allerliefst klein wezen. Het is i»
een gevaarlijk parket. De zusters kernen in
actie. Het kind is een dot. Niets is teveel
voor het kind. Weken on maanden duurt
liet hardnekkige gevecht, nacht, cn dag. Al-
I les is een triomf: de eerste rustige nacht
De eerste gretige hap eten, het eerste vroo-
lijke lachje, het eerste uurtje op, het eerste
I stapje buiten.
Moeder komt op het tweede plan. „De
I zusters" zijn alles, kunnen alles, krijgen al
Je kusjes. Dén, na weken en maanden, ko-
I men de ouders, de zegevierders. Zij hebben
I naast om hun kind mee naar huis te ne
men. want daar zal het feest zijnHet
bed wordt verfrischt en staat weer klaar.
Een uur later ligt er een nieuwe patiënt in.
Al deze vrouwen, die zich met heel haar
I hart hadden vastgebeten in het kleine we-
I zpn. kijken flink. De soldaat schreit niet
Sluit de gelederen. En voorwaarts, marsch!
Drie en een half jaar hebben ze alles voor
I me gedaan wat je voor een mensch doen
I kan. Zieken zijn moeilijk en pijn maakt on-
I icvreden. Drie en een half jaar vroeg je be-
I langstelling voor al wat je betrof, hartelijk-
beid, mééleven. Je werd een huisgenoot, een
Ifamilielid, een vast meubel van den inven-
j aris. Toen kwam het toovcrwoord: „naar
I huisMet één ruk wendde jc je om. naar
1 '!e vrijheid, naar het leven, wèg! En na-
j'uurlijk moesten ze ook dit met je deelen.
I^fet je móé gelukkig zijn, omdat je heen
Ikon, uit het pijnhuis, maar waar zij blijven
Iwaar haar oogen den heclcn dag licht
Imoeten ontsteken in de duisternis.
Ik ben wèg. Het bed wordt verfrischt.
|0ver een uur ligt er een nieuwe patiënt in.
Als jullie wisten, zustertjes, hoo groot
■mijn eerbied is
|het eerste postpakket uit indie.
Op Schiphol aangekomen.
Zaterdag j.l. is op Schiphol met de lucht-
Imail het eerste postpakket uit Indië ont-
vangen, dat door de lucht naar Nederland
lis vervoerd. In verband met den Zondag
Ikon eerst Maandagochtend inklaring door
|<le douane plaats hebben. Vanochtend is
Jbet pakket per expresse bij den geadres
seerde in Den Haag bezorgd. Het was 5
[October uit Indië verzonden.
hoog water.
H c d e 1 (Gelderland), 17 Oct. Morgen,
Dinsdag '18 October wordt dc schipbrug
[°vcr do Maas te Hedel verlegd. De over
tocht geschiedt dan (niet kosteloos) per
f eerpont en roeiboot.
lier I
hetl
en I
maj
hal-1
,axi-1
he'<|
ntc-1
dat I
I
•uis-f
eeul
af- r
ver<|
wereldbibliotheek-expositie
te hilversum.
H i 1 v o r s u m, 16 October. In kunstzaal
kok aan de van Lenneplaan hield de
r'ereld-Bibliotheek Zaterdag en gisteren
•en expositie van al haar uitgaven. Deze
[^toonstelling, welke uitging van do Hil-
orsumsche Volksuniversiteit, omvatte o.m.
[cn mooie ex-libris-collectie.
crisiscollecte t9 baarn.
Daarn. De opbrengst van de alhier
jshouden collecte ten bate van het Plaat
ste Crisis-comité bedraagt ruim 1197.
crisis-comité te hilversum.
Algemeene collectedag.
Hilversum, 16 October. Het Hilver-
sumsch Crisis-comité had Zaterdag zijn al-
gemeenen collecte-dag.
Dc onderzalen van het voormalige raad
huis aan den Kerkbrink waren ingericht
als Indisch restaurant, in de muziektent
speelden do vroolijke Arkendammers en
naast do tent draaido een groot rad van
avontuur.
Verder werd nog door een aantal dames
er. hoeren in verschillende deelen cler ge
meente ijverig gecollecteerd, waarbij de in
zamelaars geholpen werden door muziek-
aulo's, een „ondersteuning" die zeker niet
overbodig was, want het was vooral in de
morgenuren buitengewoon slecht weer en
het was voor de collectanten zaak er den
moed maar in te houden.
liet resultaat was een opbrengst van
rond 2900.
Geen directeursboekhouder der
gasfabriek, doch een
adviseur
B a r n e v e 1 d, 15 Oct. Heden werd de
gisteravond geschorste raadsvergadering
voortgezet
Burgemcestor en Wethoudors deelden me
de, dat, inplaats van den heer Sneep, tot
adviseur der gasfabriek alhier is benoemd
de heer J. van Dam, directeur der gasfa
briek te Nijkerk, die reeds gebleken is een
kundig vakman tc zijn. Dit heeft de meer
derheid van het college, de beide wethou
ders doen besluiten, den raad voor to
stellen voorloopig niet over te gaan tot be
noeming van een directeur-boekhouder,
doch genoemden adviseur tc bestendigen.
Dit was bij lange na niet naar den zin van
de heeren Geurt, Cozijnsen en Fikse, die
breedvoerig de voordeden van een directeur
bepleitten. Laatstgenoemde wond zich hier
bij zoo op, dat hij den heer Middelman, on
langs tot wethouder benoemd, die van groot
voorstander van een directeur, thans een te
genstander is geworden, vroeg of deze front
verandering wellicht de Judaspenning was
voor do verkregen wethouderszetel.
De voorzitter achtte deze uitdrukking be-
leedigend en vroeg den heer Fikse tot drie
maal toe, haar in te trekken, wat genoemd
raadslid weigerde, waarna de voorzitter hem
het zwijgen oplegde.
De heer Effrink wees er op, dat, volgens
het bijbelverhaal, destijds het volk riep om
Saul tot koning te hebben, die echter later
bleek geen beste te zijn.
De heer Cozijnsen gal' de voorkeur dan
ook aan David, van wien men leest, dat hij
zijn tienduizenden versloeg, in tegenstelling
met Saul, die slechts een tiende gedeelte
voor zijn rekening nam.
De heer Blaauwendraad vermoedde, dat
men ook veel gemakkelijker over David dan
over Saul zou kunnen beschikken. Immers
David een bekende Amsterdamsche
pluimveehandelaar bezoekt wekelijks on
ze markt.
Daarna werd overeenkomstig het voorstel
van do wethouders besloten.
Verder werd besloten tot het aangaan van
een geldlcening, groot 170.000. Op voorstel
van B. en \V. werden de gemeenterekening
en de rekening der gasfabriek, beide over
1931, voorloopig vastgesteld.
Goedgevonden werd do gemeentebegroo-
ting van 1932 eenigszins te wijzigen, waarna
besloten werd, dc pest voor uitbreiding en
verbetering der gasfabriek met 2000 te ver-
hoogen en op 5000 te brengen.
Vervolgens werd de gemeentcbegrooting
voor 1933 den raad aangeboden.
Na geruimen tijd verschillende zaken in
geheime zitting te hebben behandeld, deelde
tie voorzitter, namens den raad, mede, dat
voortaan ook de bouwvakarbeiders crisis-
stoun zullen ontvangen.
Als laatste punt kwam aan de orde het
voorstel van B. en W. om zich voor 75%
garant te stellen ten opzichte van een dan
uit het provinciale fonds aan te vragen som
van 9000, waaruit kleine landbouwers, die
dit aanvragen, geholpen kunnen worden. De
ze gemeente heeft echter ongeveer 1000 der
gelijke landbouwers, zoodat slechts enkelen
gelden van de gemeente zouden ontvangen.
Gedachtig aan het spreekwoord: beter ccn
luis in den pot, dan heelemaal geen vet, ver
klaarde dc heer Romeijn zich voor dit voor
stel, waarop de voorzitter genoemd raads
lid vroeg, of hem het vetgehalte van een luis
bekend was.
Zeer ad rem antwoordde de heer Romeijn,
dat dit geheel afhing van de(n) persoon,
van wic(nï het beestje afkomstig was.
(Vermelding verdient, dat ze geestigheid
wercl gedebiteerd, nadat de raad in twee da
gen tijds, ruini 13 uur vergaderd had. Wei
een bewijs dus, dat lange vergaderingen
niet geestdoodend behoeven Ie zijn. Corr.)
Daarna werd overeenkomstig het voorstel
van B. en W. besloten.
Ten slotte hield een cler raadsleden nog
ccn rede van een half uur, waarin hij zijn
collega's krachtig op het hart drukte, torh
vooral kort te zijn, wijl anders dc raadsver
gaderingen wel eens langdurig konden wor
den, waarna de voorzitter den hamer, ten
teeken van sluiting, krachtig op de tafel
deed neerkomen.
de weg nijkerk-bunschoten.
Bunschoten. Op een door 'den
A.N.W.B. en de K.N.A.C. aan het betrokken
Waterschap gericht verzoek om een ver
betering van den weg Nijkerk-Bunschoten,
voor zooveel bij dat Waterschap in onder
houd, te willen bevorderen, ontvingen ge
noemde Verccnigingen bericht, dat in de
noodzakelijke herstelling zal worden voor
zien.
Gestoken door een gevaarlijke
spin, de black widow"
Het verhaal van een injectie die me
vrouw Z. Philipsen-Braun tijdens de Olym
pische Spelen toegediend zou zijn, heeft in
den lande nogal indruk gemaakt en eenigs
zins wrevelig gestemd jegens den Araeri-
kaanschen sportgeest.
Dc heer v. d. Putte, de leider cn trainer
van onze Olympische ploeg, heeft in een
propagandavcrgaderiiig te Apeldoorn van
den Apeldoornschen Athletiekkring gchou
den, op een desbetreffende vraag daarom
trent niet onbclangrijko medecleelingen ge
daan.
Hij en Chris Borger behoorden onder het
belangstellend publiek toen Zus in de demi
finale uitkwam. Zij vondon dat Zus niet
goed zwom. De heer v. d. Putte begaf zich
daarop naar zijn hotel en kwam toevallig
in een autobus, waarin mevrouw Braun en
haar dochter en nog twee dames zaten.
Mevrouw Braun en Zus huilden; Zus had
namelijk ineens zoo'n pijn in haar been ge
kregen. De heer v. d. Putte ie met de da
mes naar haar hotel gegaan, heeft het been
onderzocht en het gemasseerd. Volgens
hem was een spier gezwollen; plotselinge
kramp in de spieren komt bij zwemmers
veel voor. De opgezette spier was ook goed
voelbaar. Hij raadde Zus aan een warm
bad te nemen, waaraan zij direct gevolg
gaf. De heer v. d. Putte wilde de verant
woordelijkheid niet dragen-alleen in deze
zaak iets te zeggen en zoide dus dat er een
dokter bij gehaald moest worden. Een dok
ter kwam. Hij schreef heete omslagen voor.
Maar het hielp niet. Eon andere dokter
werd ontboden; die zeido dat het been kou
de omslagen noodig had. Echter: de pijn
nam toe. Zus is vervolgens naar het hospi
taal overgebracht. Mevrouw Braun had
hier eerst nogal bezwaar tegen, maar de
hoofdleiding wist haar van de noodzake
lijkheid te overtuigen. Een zevental dokto
ren zoo vertelde do heer v. d. Putte
constateerde daar dat Zus door een black
widow een gevaarlijke 6pin, die heel zeld
zaam voorkomt, \va6 gestoken. Dat zeld
zame heeft blijkbaar geïnspireerd tot het
verhaal dat haar een injectie zou zijn toe
gediend.
De heer v. d. Putte bekende, bij het hoo-
ren hiervan stilletjes gelachen tc hebben.
Zoo iets leek hem werkelijk erg gezocht,
want ccn injectie dien je zoo maar niet on
gemerkt toe. Als je een prik voelt, 6chrik je
toch en je roept: Au! Zulks is bij Zus niet
voorgekomen.
Bijdien bestond er heel geen aanleiding
om Zus al6 gevaarlijk voor het kampioen
schap te beschouwen, wat het algemeen in
zicht was.
Deze uiteenzetting stelt de injectic-zaak
ongotwijfeld in een ander licht.
schaken.
Donderdagavond a.s. speelt de Schaakver-
ceniging Amersfoort een wedstrijd tegen „De
Pion" uit Hilversum.
'De wedstrijd wordt gehouden in dc boven
zaal van Princess Room.
Anton van Duinkerken als
rijmwoordsvinder
De jonge dichter Paul Vlemminx publi
ceerde in „Het Venster" een vers, waarin
deze regels voorkwamen:
'k Vertel u alles wat ik mij herinder
...bij 't Wcstelbeers kapelleke ginder.
Anton van Duinkerken hoeft daar in
„De Tijd op Zondag" als volgt op gerea
geerd:
Men spreekt over de schoonheid van hot
Vondelpark,
Ik weet daar meer van, want ik heb het
omgehark,
Er bloeien schoone bloemen rond een
vijver,
Schoolkind'ren komen met hun onder-
wij ver.
En Ieeren dan de namen van de planten,
Ze dragen vlaggetjes in hunne hanten.
En hun gezichtjes ötralen van de vreukd,
Ofschoon dc zon in hunne halsjes jeukt.
Ook speelt er 's Zondags de harmonie
Van het politiecorps het vaderland6che
lie.
Om vijf uur '6 avonds wemelt het van
vogels
Dan minnekoozen er Lyceum-vlogele.
Een moestuin ligt erbij. Vroeg in den-
zomer
Levert de koude grond daar al kom-
komer.
Dan staat er nog, als ik mij goed herinder
Het standbeeld van een bect'ren rijm-
vvoordvindcr.
l'OONEEL
Mevrouw Fie Carelsen is vijf-en-twintig
jaar aan hot tooneel. Mevrouw Fle Carel
een gaat jubileeren. Mevrouw Fie Carelsen
zal gehuldigd worden door een comité, dat
bezig is zioh te vormen.
Tot zoover is alles zooals het behoort te
zijn. Alleen mevrouw Fie Carselsen
tracht zich tc onttrekken aan wat toch bij
een jubileum behoort, wil het een 100 pet,
jubileum zijn: mevrouw Fio Carelsen ver
zet zich met hand en tand tegen inter
views.
Er zijn nog andere wegen
Woont, of liever resideert, niet ergens in
een gastvrij buis „tante Cécile", die nie
mand anders is dan mevrouw Cécile Spoor
—Carelsen, do moeder van do actrice, die
jubileeren gaat? Zou zij, die dan behalve
moeder ook actrice ie, niet bereid zijn te
vertellen van vroeger? Hangt haar huis
niet vol portretten van haar dochter, heeft
ze het niet altijd over Fletje, Fiotje, Fietje?
Op een vriendelijken Octobermiddag is
een medewerker van „Het Vaderland" bij
„tante Cécile" do geurige Chineesche thee
gaan drinken, waarom haar theetafel be
roemd geworden is. Buiten stond een vrion
delijke OctoberzoD. Binnen gloeide zacht de
kachel. Het water zong.
En tanto Cécile vertelde
De zon ging onder. De avond kwam. De
krant viel door de bus. Menschen spoedden
zich langs hot tuinhekje naar huis. Om
kort te gaan: wo hebben stof voor een ro
man, waarbij de Klop op de Deur een bro
chure 16.
Hier volgen 6lcchts enkele grepen.
Toen Fietje zeven jaar, leerde zij haar
eerste rol. Mevrouw Fle Carelsen kan nog
vlug rollen loeren. Zij kon dat al als kind.
'tWas in den Haag. Mama 6peeldo toen
met Marie Westerhoven, Hesling, MyinSr.
en Jan Musch bij Rademaker in het Ca
sino, zooals toen Scala nog heette, een stuk
genaamd: „De blinde en zijn geneesheer".
De tijden waren anders Auto's waren luxe.
Malson de Paris telde nog geen actrices
tot haar bekoorlijke clientèle. Die maakten
alles zelf. Zoo ook mama. Overdag was
ze druk in dc weer met Fietje, met de
repetities en met do ga-derobe, 's avonds
moest comedic worden gespeeld en
's nachts, ach 's nachts was het zoo heer
lijk rustig en dus zoo heerlijk rollon leeren,
de eene klaus na de andere, altijd maar
door. 't Begon stil, dan gaat men allicht
fluisteren, om te eindigen met hardop te
„memoreeren". Naastaan lag Fietje en
sliep. Zoo dacht mama. Maar daar, op een
goeden morgen, staat hot kind op en be
gint Mama's nieuwe rol te reciteercn. Nog
zijn de woorden bekend: „Waar zal ik van
leven? Waar zal ik mijn kind van voe
den?" zei met groote oogen in een heel
smal, bleek gezicht, de actrice, die zelf nog
kind was.
Scherp onderzoek. Fietje voor de in
quisitie. Mama streng, (o ja, het is haar
nog aa.n te zien, dat ze heel streng kon
zijn): Hoe kom Jij
En Fietje biechtte, dat ze 's avonds wak
ker bleef, als ze wakker was geworden, om
Mama rollen te hooren leeren
En Mama dacht: Zou dat kind aan het
tooneel willen? Zou ze ook moeten door
maken wat ik doormaak?
Maar Fietje stelde haar gerust. Nooit Ze
wilde niet aan het tooneel en zou er nooit
aan willen. Ze zag aan Mama hoe hard
het werken was. Mama gerust Men trok
naar Rotterdam, naar den Tivoliechouw-
burg. Fietje ging naar de school van Van
der pussen en leerde braaf. Imiteerde al
leen, tot groote wanhoop van Mama, ieder
die te imiteeren was, sprak afwisselend plat
Haagsch en plat Rotterdamsch, waarbij
nog plat Amsterdamsch kwam toen men
naar Amsterdam toog, omdat niemand min
der dan Louis Bouwmeester voor Mama
een eerste plaats had ingeruimd.
Maar aan het tooneel wilde Fietje niet
Tot ze Louis Bouwmeester spelen zag. In
de eene groote rol na de andere. Van het
eene succes naar het andere. Tooneel. Too
neel.
Gebeurt niet, zoi Mama.
Fietje trok een lipje.
Word wat je wilt, behalve actrice!
Fietje kreeg een huilbui.
Kijk naar je moeder!
Fietje protesteerde.
Je bent te lang en le mager!
Fiotje rebelleerde.
Mama zon op list. Louis Bouwmeester
ging naar Indië. Mama zou mee. Al dien
tijd Fietje met haar hoop en haer plan
nen laten loopen, wie weet tot welke dwaas
heden laten overgaan? Zij naar de Tooneel-
school, naar Wilson: „Meneer Wilson, u
moet me helpen. M'n doohtcr wil en
ik wil niet en nu dacht ik zoo: Als u
haar nu eens afkeurde. Als u nu eens zei,
dat ze geen talent heeft, dat ze geen kans
heeft, dat ze mislukken moet...
Wilson stemde toe. Fiotje naar Wilson.
Met zulke groote oogen in haar smal en
bleek gezicht. Declameerde Hélène Swarth:
„Het lied van de zee". Slecht. Heel slecht.
Stop maar, zei Wilson al gauw, oprecht
gemeend. Dat is niks. Geen ziertje talent.
En toen is het begonnen Toen is het pas
echt begonnen. Toen creëerde ze een scène,
viel op haar knieën, smeekte, jammerde.
Wil6on keek. Liet haar begaan. Knipperde
met zijn oogen en zei ten slotte: Sta op,
kind. Ik zal aan jo Moeder schrijven. En
schreef: Geachte mevrouw, ik zou een mis-
Een debuut in Batavia. Haar
moeder vertelt, 's Nachts
bleef Fietje wakkerom
mama rollen te hooren leeren
daad begaan, als ik U niet aanried uw
dochter aan het tooneel te laten gaan. Ze
kan prachtig comedie spelen.
Mama naar Indië. Fietje bij eon oom in
huis en naar de Tooneelschool. Hoe Fietje
daar gestudeerd heeft, weet mevr. Spoor—
Carelson niet. Maar hoe ze buiten de school
comedie speelde, die verhalen kreeg ze wel.
Van haar broer en van Wilson.
Het was een edel drietal dat zich daar
in Amsterdam gevonden had. Marie Meu
nier, Mien Duymaer van Twist en Fietje
Carelsen. Dit is oen stukje dat werd op
gevoerd in do tram. Marie Meunier speelde
het zotte meisje, Fietje de snibbige, venij
nige, hartvochtige zus, Mien Duymaer, do
toevallige ooggetuige met het goede hart,
die schande sprak van zoo'n mishandeling,
die de heelo tram opstookte, die fel tegen
Fietje te keer ging, maar die tenslotte ook
bij do halte Koningstraat uitstapte en mee
een statige révérence maakte met de twee
anderen, om het geachte publiek in de tram
te danken voor de vriendelijke belangstel
ling.
En hier is een ander stukje. Als de drie
vriendinnen naar do Tooneelschool gingen
wandelen, kwamen ze langs drie of vier
jongensscholen. Wie de hoofdrol had uit
gedacht, wist Mama niet meer, maar wel
wist ze nog, dat Fietje, natuurlijk Fietje, zo
gespeeld heeft; ze speelde dat ze (nog
was Mama gechoqueerd!) dat ze.... dron
ken was en dc vriendinnen haar mee wil
den nemen, maar zij zich verzetteden
lieven langen weg langs do drie of vier
jongensscholen. In Amsterdam!
Dat kon niet anders dan een optocht
worden. Tot voor de Tooneelschool. Waar
Wilson, de oude Wilson dan getuige was
van de ontbinding van de stoet. Drie zijner
leerlingen maakten een statige révérence.
'tWas maar goed, dat Mama uit Indië
terugkeerde.
Maar kort daarop beraamden Kimmel
cn Chrispijn weer plannen om naar Indië
te gaan en mevrouw Cécile Carelsen hield
van Indië, omdat Indie van haar hield.
Je moet mee, Cécile, zei Kimmel.
Ik zit met Fietje, zei Mama.
Want Fietje wilde ook mee. En Fietje
las dan weer in de krant, dat een contract
gesloten was met die, clan weer met die,
maar zo las nog steeds niet, dat Kimmel
en Chrispijn geëngageerd hadden mevrouw
Cécile en Fietje Carelsen. Moeder!
Kimmel, geef Fietje ook een contractje!
Wat moet ik met haar doen? Ze is
to lang en te mager.
Neem haar dan voor spek en boonen
mee.
Noe. Ik wil haar reis betalen, dat is al.
Maar daar was Fietje niet tevreden mee.
En Mama, vindingrijk, zon op een list.
Ze deed 150 gld. van haar gage af ten bate
van Fietje. Die zou met de Tooneelschool
een voorstelling in Utrecht geven. Kimmel
zou haar daar kwa-si zien en dan engagee-
ren. Zoo gebeurde. Fietje merkte niets.
Fietje in de wolken. Kocht alle balonnen
van een baasje langs de straat en liet ze
los, zette thuis het huis op stelten, want,
Mama, ik heb een engagement!
Met do Kleist van den Nord-Deutschon
Lloyd naar Indië. Lang en mager, met
groote oogen onder een grooten hoed, staat
Fietje op een foto van het gezelschap, aan
boord genomen. Ze was aan bet tooneel,
dacht zij. En Mama dacht: maar spelen zal
ze niet.
Toch heeft ze gespeeld. Natuurlijk heeft
ze gespeeld. Haar debuut wa6 in Batavia,
najaar 1907. In „De Veroveraar" van mevr.
SimonsMees. Chrispijn Sr. was de ver
overaar. Fietje behoorde tot de meisjes, die
bij hem op de thé kwamen. 'tViel den hee
ren directeuren blijkbaar mee. Want toen
Do Meid op het repertoire kwam, kwam
voor Fietje de eerste groote rol, het arme
vrouwtjo in dat stuk.
En hiermede eindigt hot eerste deel van
de tooneelcarrière van mevrouw Fio Carol-
sen, die nu wellicht ze'f maar liever de
stof levert van de overige deelen.
Want als moeders vertellen gaan..*« I
SIR CHRISTOPHER WREN.
20 Oct. 1632—25 Febr. 1723.
Den 20en October wordt in de St. Paul's
Kathedraal in Londen een herdenkings
dienst gehouden ter eere van haar grooten
bouwmeester Sir Christopher Wren, die
driehonderd jaar geleden het levenslicht
zag. Deze zal worden bijgewoond door dc
vertegenwoordigers van verschillende instel
lingen cn genootschappen met inbegrip van
het Koninklijk Instituut van Britsche archi
tecten, het Londensch Genootschap en het
Genootschap Wren. Het Londensch Genoot
schap kondigt een lezing over hom aan op
*1 October door Professor Beresford Pitc
van Cambridge.
Wren werd geboren te East Knoyle in
Wiltshire. De groote brand van Londen in
1666, welke de St .Paul en bijna alle Ker
ken in de City verwoestte, opende hem de
gelegenheid om zijn talenten te ontplooien.
De eerste steen van de nieuwe St. Paulus-
kerk, welke Wren ontwierp, werd gelegd
den 21en Juni 1675. Het koor word in De
cember 1697 in gebruik gesteld en in 1710
werd de laatste hand eraan gelegd. Boven
dien maakte Wren de ontwórpen voor meer
dan 50 van de kerken in de City. Hij stierf
den 25en Februari 1723 en werd begvaveo
onder het koor van zijn schepping.
