y erkoopingen
Vrijdag 6 Januari 1933
31e Jaargang No. 162
TWEEDE BLAD
WILLEM VAN ORANJE HER-
DENKING TE LEIDEN
Plechtigheid in het
Groot Auditorium
Kunnen wij
VERKORTING VAN DEN
ARBEIDSTIJD
DENKT U ER AAN; MORGENWIJNPROEVEN IN „DE WITTE'
Met valsche papieren
In tegenwoordigheid der j
Koninklijke familie
Leiden, 6 Januari. In het Groot-Audi
torium der Leidschc Hoogeschool is heden
middag, in tegenwoordigheid van de Ko
ninklijke Familie, van zeer vele hoogwaar-
digheidsbekleeders en andere genoodigden,
de „Vader des Vaderlands". Prins Willem
van Oranje, plechtig herdacht.
Te half drie kwamen de auto's met de
vorstelijke personen en hun gevolg bij het
'Academie-gebouw aan. H.M. de Koningin
inspecteerde, alvorens door haar Senaats-
bestuur te worden-ontvangen, de ecre-wacht
van Pro-Palria, die op het pleintje stond
opgesteld, onder commando van den heer
,W. H. Wildervanck, ten getale'van 50 man.
Binnen de deur van het gebouw had ver
volgens de begroeting plaats met het Se-
naatsbestuur, vertegenwoordigd door den
rector-magnificus, prof. lluizinga, den se
cretaris, prof. van Blom, den pro-secretaris,
prof. Krom, en den oudsten assessor prof.
.van Itallie.
Nadat aan de Koningin, de Koningin-Moe
'der en de Prinses bloemen Maren aangebo
den door Gunhild Kristcnsen, Suzc Barge
en Elisabeth Wensinck, begaf men zich
naar het Groot-Auditorium. Voorop gingen
de twee pedellen, achter hen de rector-mag
nificus, vervolgens II.M. de Koningin, II. M.
de Koningin Moeder, H.K.Il. de Prinses en
Z.K.H. de Prins, daarna hel gevolg, bestaan
de uit: voor H.M. de Koningin mevr. Snouck
Hurgronje geb. van Tets, Dame du Palais,
baronesse van Asbeck, hofdame, graaf Du
Monceau, grootmeester, baron van Geen,
kamerheer en particulier secretaris, gene-
raal-majoor de Jonge van der TIalcn, adju
dant, luitenant Romer, ordonnance-officier;
voor de prinses baronesse Bentinck, hof
dame en baron Baud, kamerheer: voor den
Prins luitenant-kolonel jhr; Laman Trip.
H.M. cte Kóningin-Moeder was door drie le
den van haar gevolg vergezeld.
'De overige leden der commissie van ont
vangst sloten den stoet.
In het auditorium hadden alle aanwezi
gen reeds tevoren hun plaatsen ingeno
men: de curatoren en de hooglccrarcn in
hun gewone banken; op de eerste rijen ach
ter de plaatsen van het Koninklijk gezel
schap, de adm. chef der afdeeling Iloogcr
Onderwijs, mr. A. J. L. van Bceck Calkocn,
als vertegenwoordiger van den minister
van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen,
die wegens verblijf buitenslands van zijn
voornemen, de plechtigheid bij to wonen,
had moeten afzien; voorts de wethouders
van Leiden, de heeren T. S. Goslinga, J.
Splinter, en mr. A. J. Romijn, de secretaris
der gemeente mr. C. E. van Strijcn, de gar
nizoenscommandant luitenant-kolonel H.
Rooseboom, de dijkgraaf van Rijnland mr.
P- A. Pijnacker Hordijk, c'e voorzitter en
gecommitteerden van den Universiteitsraad
van het Leidsch Universiteitsfonds.
Teneinde zooveel mogelijk van de stu
denten in de gelegenheid te stellen, dc
plechtigheid bij te wonen, hadden wegens
de zeer beperkte plaatsruimte slechts een
20-tal eclitgenooten van curatoren en hoog
leeraren toegang gekregen, evenzoo slechts
jeen beperkt aantal der privaat-docenten.
Zoodra het Koninklijk Gezelschap gezeten
jivas,' besteeg de rector de katheder, opende
'de vergadering en sprak:
„Majesteiten, Koninklijke Hoogheden,
Aanzienlijk gehoor,
Voor de derde maal binnen acht jaren
valt aan de Leidschc Universiteit het hoo-
ge voorrecht te beurt, Uwe Majesteit en de
andere leden van liet Koninklijk Huis bin
nen hare muren te zien, teneinde deel to
nemen aan een plechtige academische han
deling, waarin steeds opnieuw de nauwe
band tusschen het Huis van Oranje en
's Lands oudste hoogeschool treffend tot
uiting komt.
De wording van een staat en een volk is
zelden of nooit zoo eng verbonden geweest
aan het leven van één groot man, als dit
het geval is ten opzichte van den Neder-
landschen staat en Prins Willem van Oran
je. Die samenhang wordt nog merkwaardi
ger door het feit, dat op het meest bewo
gen punt in de worsteling van dat volk en
het streven van dien man ook de grond
slagen zijn gelegd voor do opkomst van
een nationale studie en wetenschap.
Indien de Academische Senaat voor de
plechtigheid, die ons heden bijeen, houdt,
den dag koos, waarop de Prins het^octrooi
tot stichting der Universiteit uitgevaardigd
heeft, dan is dit niet om daarmee de Uni
versiteit in het middelpunt van deze her
denking tc plaatsen. In dit eeuwjaar van
's Prinsen geboorte geldt de viering van zijn
gedachtenis het gansche menschcnlevcn,
dat in 1533 begon, in al zijn onschatbare
historische beteekenis. Met de keuze van
den 6cn Januari getuigen wij enkel van
onze onvergankelijke dankbaarheid voor de
bij uitstek wijze en ver vooruit ziende daad
van den' Vader des Vaderlands, die vorm
kreeg op dien dag.
Muzikaal intormezzo.
Toen de rector had uitgesproken, zong
van de galerij een clubbelkwartct van stu
denten, onder leiding van den heer Richard
Boer vierstemmig het eerste cn het laatste
couplet van het bekende Geuzenlied: „Helpt
nu U self, soo helpt U Godt".
Hierna hield prof. Colcnbrandcr een uit
voerige historische rede, waarin hij o.in.
Oianje schetste als den wegbereider der
Christelijke vrijheid en den grondvester der
Christelijke verdraagzaamheid.
Na de rede. van prof. Colcnbrander zong
het koor, eveneens vierstemmig, het eerste
lied uJt den Gcdenkklank van Valerius:
,lIoe groot, o Heer! en hoe vervaarlic".
Slotwoord van den rector.
Vervolgens sprak de rector liet slotwoord
„Tot sluiting van deze plechtige bijeen
komst, zcidu hij, zij liet mij veroorloofd,
Uwen Majesteiten en Uwen Koninklijke
Hoogheden eerbiedig dank tc zeggen voor
het nieuwe blijk Harer hooge belangstelling
in de Leidsche Universiteit. Al heeft deze
sohere plechtigheid den vorm gedragen van
een vergadering-van den Academischen Se
naat, in de oude Gehoorzaal, die ons dier
baar is. het moge mij als rector-magnificus
vergund zijn dien dank niet alleen uit te
spreken uit naam van den Senaat der Hoo
geschool, maar ook vah allen, die, hetzij als
bestuurders, als docenten, als studenten van
thans, of als voedslcrlingen van voorheen,
zich deel voelen van het groot e en levende
geestelijke lichaam, dal dc Universiteit is
en blijven moge.
Met Modof van Uwe Majesteit verklaar ik
hiermede deze vergadering gesloten
Hierop zette het koor, terwijl allen zich
van hun zitplaatsen verhieven, het laatste
couplet van het „Wilhelmus" in. vierstem
mig gezongen: „Voor Godt wil ich belijden
enz." Daarna volgde het eerste couplet, dat
door allen werd meegezongen.
In dezelfde volgorde als bij hel binnenko
men verliet daarop het Koninklijk gezel
schap niet de commissie van ontvangst,
waarbij zich de chef van H. O. en dc cura
toren terstond aansloten, het Auditorium.
Onze weerkundige medewerker schrijft
ons:
Dc weersgesteldheid in ons land onder
ging na jl. Zondag een vrij grootc veran
dering doordat zij onder den invloed kwam
te staan van een zeer uitgebreid depressie-
gebied, waarvan het centrum in de omge
ving van IJsland lag. In het algemeen was
er in dc ligging van dit depressie-gebied se
dert dc vorige weck niet veel verandering
gekomen, maar de luchtdrukking in het
centrum was gedaald tot beneden 700 m.M.
1-Iet gevolg hiervan was dat dc depressie
niet alleen in omvang toenam maar ook,
dat het luchtdruk-verval over West-Euro
pa veel grooter werd en over en rondom
de Noordzee zeer zware stormen woedden.
Hoezeer de depressie ook in omvang was
toegenomen bleef haar invloed op den
weerstoesland bij ons betrekkelijk gering
Het voornaamste gevolg van dien invloed
was, dat het weer over het algemeen on
rustiger werd. liet voorbijtrekken van klei
nere secundaire depressies in het Cs'oord-
westen veroorzaakten hier ecnigszins re
genachtig weer. Tot een algeheelen omslag
in storm- cn regenweer is het echter niet
gekomen doordat na Woensdag dc enorme
depressie, die geheel door koude luchtmas-
sa's was omgeven, begon af te sterven.
De vooruitzichten voor het weer in de
eerstvolgende dagen hangen er geheel van
af of de aan dc Westzijde der depressie in
vallende koude Noordwestelijke lucht
stroom tot onze omgeving zal kunnen door
dringen of dat de toevoer van warm-vocli-
tigc lucht uit het Zuiden zal aanhouden.
Er zijn goede gronden om aan te nemen,
dat het eerste gebeuren zal. Dan zal men
bij stijgende barometer Westelijken wind
en afkoeling kunnen verwachten. Waar
schijnlijk zal dan het weer eerst ecnigszins
buiig zijn om vervolgens langzaam rustiger
tc worden en weer op tc klaren. In het al
gemeen is echter de lijd, waarop dit ge
beuren zal, onzekerder dan dc wijze, waar
op de veranderingen zich zullen voltrek
ken. Kans op vorst is er nog niet.
(Nadruk verboden).
Terwijl II. M. dc Koningin-Moeder door
den secretaris naar haar auto werd bege
leid om tc vertrekken, begaven dc overi
gen zich naar dc senaatskamer, om daar dc
thee tc gebruiken. Behalve de reeds genoem
den, verschenen daar de redenaar prof.
Colenbrandcr, prof. Knappert, prof. Van
Vollenhovcn, de overige assessoren cn
plaatsvervangende assessoren, dc decaans
der faculteiten, dc commissie van uitvoe
ring van het Universiteitsfonds, dc voorzit
ter van den Universiteitsraad en gecommit
teerden van liet Leidsch Universiteitsfonds.
Reeds aanwezig waren de dames mevr. prof.
Blanksma, mevr. prof. Van Blom en mevr.
prof. Krom, die zich hadden belast met de
voorbereiding dezer ontvangst. De thee werd
verzorgd door leeraressen cn leerlingen van
de. Vakschool voor Meisjes cn werd rond
gediend door een groep damesstudenten of
afgestudeerden, gropteiideels voormalige
clubgcnooten van Prinses Juliana.
Te ongeveer 4 uur deden de rector, de
secretaris, de prosecretaris en de oudste as
sessor Ilare Majesteit en Hunne Koninklijke
Hoogheden uitgeleide lot aan dc auto's,
nadat Hare Majesteit opnieuw de eerewachi
van Pro Patria was langs geschreden.
Het 1. C. V. spreekt zich vóór
verkorting uit
De bestuursraad van liet Internationaal
Christelijk Vakverbond, waarin naast de
aangesloten nationale vakverbonden ook de
christelijke vakinternationales vertegen
woordigd zijn, vergaderde op 3 cn l Januari
te Königswintcr a.Rh., onder voorzitter
schap van den heer B. Otte uit Berlijn.
Op deze bijeenkomst werd door den
secretaris van het I. C. V., den heer P. J. B.
Scrrarens uit Utrecht, een verslag uitge
bracht over het werk van het I. C. V., waar
in o. m. ook dc huidige stand van de inter
nationale samenwerking der Staten en de
uitzichten voor dc Internationale Economi
sche Conferentie behandeld werden.
Do bestuursraad droeg aan het bestuur
op, een commissie van deskundigen samen
te stellen, welke tot taak zal hebben, de
huidige actueelc economische vraagstuk
ken te bcstudcercn en daaromtrent met
het oog op de Internationale Economische
Conferentie voorstellen uit te werken.
De heeren IT. Pauwels uit Brussel en II.
Amelink uit Utrecht hielden inleidingen
ever het vraagstuk van de verkorting van
den arbeidstijd.
Het standpunt van het I. C. V. wérd in
de volgende resolutie vastgelegd:
De bestuursraad van het I. C. V. betreurt
te moeten constateeren, dat dc economische
crisis voortduurt en de door dc Mcrkloos-
heid veroorzaakte ellende toeneemt, zonder
dat de Staten besluiten tot dc internatio
nale samenwerking, die algemeen als nood
zakelijk wordt erkend.
Ongetwijfeld is door het schrappen der
herstelverplichtingen en de principiccle er
kenning der gelijke rechten van Duitsch-
land tusschen dc Europeesche Staten een
zekere ontspanning ingetreden.
Maar wil het vertrouwen lerugkeeren,
dan is het noodzakelijk, dat men inzake de
ontwapening tot overeenstemming komt en
dat de internationale politieke schulden
eveneens geschrapt worden
Verder moet een stnbiliseering der geld
waarden volgen. Aan de politiek van stij
gende invoerrechten, contingenleeringen en
andere handelsbelemmeringen, die geen
rekening houdt met de economische ver
bondenheid der landen, moet een einde ge
maakt worden.
Verder eisclit dc bestuursraad dat ener
gieke maatregelen genomen worden, tot be
strijding der werkloosheid, zooals dc uit
voering van nationale en internationale
openbare werken.
Een groote beteekenis heeft in dit ver
band ook de verkorting van den arbeids
tijd.
Dc bestuursraad van het I.C.V. eischt,
dat door de algemccne invoering van een
kortere werkweek een belangrijk deel der
werkloozcn weer arbeid en brood wordt
verschaft.
Deze verkorting van den arbeidsduur,
die mede ook met liet oog op de te snelle
rationaliseering der laatste jaren gewet
tigd is, en waarvan 'de invoering het le
venspeil der werknemers niet mag aantas
ten, moet internationaal worden verwezen
lijkt en daarom in een internationale con
ventie worden neergelegd, die waarborgen
geeft, dat groote aantallen werkloozcn weer
werk zullen vinden.
De Bestuursraad verzoekt dc Internatio
nale Organisatie van den Arbeid, binnen
het kader van een algemeene regeling der
verkorting van den arbeidsduur en in sa
menwerking met de internationale organi
saties van werkgevers en werknemers der
belangrijkste bedrijven, bijzondere overeen
komsten voor tc bereiden, die, voorzoo verre
dat noodig en uitvoerbaar is, internatio
naal voeren tot. een verdere verkorting van
den arbeidsduur, die zich bij den toestan 1
van de verschillende bedrijven aanpast.
- ------
Amersfoort. Woensdag 11 Januari.
Verkooplokaal Muurhuizen 47, verkoop van
een inboedel. 9lA uur v.rn.
Baarn. Donderdag 12 Januari, Hotel
„Groeneveld", verkoop van eike-, bcuke- en
sparreboomen. 10A uur v.m.
Woensdag 18 Jannari, Hotel „Central",
verkoop van de villa Nassaulaan 8. 8 uur.
Woensdag 18 Januari, (bij inzet) en
Woensdag 25 Januari (bij afslag). IIctel
„Groeneveld", verkoop van boerderij met
bijbehooren, gelegen Groeneveld no. 12.
11 uur v.m.
Donderdag 26 Januari, Hotel „de la
Promenade", verkoop van dc villa „Gelre",
Eemnesserweg 40. 8 uur n.m.
II a m c r s v e 1 d - L e u s d e n. Dinsdag
10 Januari. Café „dc Ros Bayert", verkoo-
ping van hout.
Leusdon. Woensdag 11 Januari, hout-
verkooping op huizo „De Boom."
Dinsdag 17 Januari, houtverkooping vjor
het landgoed „De Treek."
Hoogland. Woensdag 11 Januari.
Koffiehuis „de Faam", verkoop van liout
van landgoed „Schothorst." 11 uur v.m.
Dinsdag 17 Januari. Koffiehuis „de.
Faam", verkoop van hout.
II o e v e 1 ak e n. Donderdag 12 Januari.
Hotel „Kolfschoten." Houtverkooping voor
„Huis-te-ITocvclaken." 11 uur v.m.
Soest. Dinsdag 10 Januari. Hotel
„Eemland", verkoop van een woonhuis,
v. Wecdestraal 23. 11 uur v.m.
DE V.A.R.A. EN HET WILHELMUS.
Een verklaring van den heer
Zwertbrcek.
De heer G. J. Zwertbrock, algemeen lei
der van de uitzendingen der V.A.R.A., deelt
aan dc Avondpost mede, dat de V.A.R.A.
het verzoek had ontvangen van het hoofd
bestuur P.T.T., om dc rede van den gouver
neur-generaal uit te zenden. Aan dat ver
zoek werd voldaan. Bij dat verzoek werd
echter niet. medegedeeld, dat er op de rede
nog muziek (in casu het Wilhelmus) zou
volgen. Toen dus dc rede geëindigd was
cn dc omroeper dc eerste muziek-klanken
hoorde, heeft hij, zijn opdracht om ,.de rede"
uit te zenden letterlijk opvolgend, afgebro
ken. mede, omdat dc overeengekomen tijd
veretreken was. Iedere demonstratie tegen
het Wilhelmus is zoo verzekerde de
heer Zwcrtbroek hieraan vreemd geweest
Bij een vorige gelegenheid is óók het Wil
helmus doorgezonden. Ilad dc omroeper mij
advies gevraagd aldus de V.A.R.A.-leider
clan zou ik ongetwijfeld gezegd hebben,
dat er niet moet worden afgebroken.
Ook de omroeper heeft aan liet blad ver
klaard, dat het hier een samenloop van om
standigheden was.
SMOKKELHANDEL IN HOL-
LANDSCH VEE.
Een hcele kudde in beslag
genomen.
De correspondent te Brussel der N.R.Ct.
meldt:
Niettegenstaandc.de verscherpte waak
zaamheid van het douanepersoneel in liet
Nedcrhindscli-Belgischc grensgebied, wordt
nog altijd veel gesmokkeld. Te Kleine-Bro-
gel, een dorp in het Noorden der provincie
Limburg, heeft de gendarmerie een kudde
van veertien stuks prachtige Hollandsche
koeion cn vaarzen ontdekt, waarvan zeer
spoedig bleek dat zij, door onbekend geble
ven personen, over de grens was gedreven.
De dieren zijn naar de quarantainestallen
te Achcl geleid, waar zij, na clen voorge
schreven quarantainctijd ten bate van den
Belgischen fiscus zullen worden verkocht.
pwang beeft niet aan het gemoed.
P. C. II o o f t.
van HERMAN ANTONSEN.
5
Het spijt me, als ik u eenigen over
last aandoe, zei hij. Maar u weet misschien,
dat ik in moeilijkheden geweest ben. Den
kelijk hebt u liet hcelc relaas van die trein-
igeschiedenis wel in de krant gelezen
ik vond het maar beter in het Savoy-hotel
te blijven, totdat het zaakjo van de baan
«was.
U moet het rne maar c-ens omstandig
vertellen, zei ze, we lezen hier zoo weinig
kranten en mijn man moet het bepaald
over het hoofd gezien hebben. We hadden
er geen moment aan gedacht, dat u al in
-.Londen was. Hebt u bagage mee gebracht?
j Uit enkele brieven in do koffers had
Thornton ontdekt, dat Derwcnt afgespro-
ken had bij zijn oom te komen logeeren,
maar hij had zijn bagage met opzet nog
niet meegebracht, omdat hij liever eerst
9 eens de kust wilde verkennen.
Nee, dat heb ik niet gedaan, antwoord
de hij. Want ik hen eigenlijk tot do con-
clusie gekomen, dat ik in mijn brieven wel
wat te veel van u gevergd kan hebben. Het
komt u misschien heel ongelegen, zoo maar
een wildvreemde op uw dak te krijgen...;
.want dat ben k toch op slot van zaken.
Heel even kwam er een uitdrukking van
•pluchting op het gelaat der vrouw.
w Ja, dat hangt natuurlijk hcelemaal
\an u af, maar u moet goed hegrijpen,
ciat wij het heel prettig zouden vinden,
als u zin hadt om hier tc logeeren. Maar
ja, het is op zijn mooist genomen een erg
saai huis hier en we zullen u ook wol niet
zooveel gemakken en genoegens kunnen
bieden als liet Savoy-hotel.
Thornton was daarvan hartgrondig over
tuigd.
In elk geval zal het nauwelijks de
moeite waard zijn nu nog alles over te
laten brengen, zei hij, ontwijkend. Ik hoop
de zaken met oom in een dag of twee af
gehandeld tc hebben en dan ga ik dadelijk
door naar Parijs. Als ik daarna in Londen
terug kom, zouden we misschien beter een
afspraakjo kunnen maken over logeeren,
vindt u niet?
Er klonk ccn zware stap op de trap en
de oogen der vrouw dwaalden vaag dooi
de kamer heen.
In ieder geval blijft u toch zeker wel
theedrinken? zei ze gejaagd. Als u me heel
even wilt excuseercn, dan zal ik het even
tegen het meisje gaan zeggen.
Voordat hij iels kon antwoorden, was ze
de kamer al uit. Thornton ging naar de
deur toe cn luisterde scherp toe. Hij hoor
de gedempt spreken in de gang. Maar het
was onmogelijk om de woorden te onder
scheiden, totdat een mannenstem duidelijk
boven de andere uitklonk. Thornton deed
voorzichtig de deur op een kier cn luister
de met gespannen aandacht.
Hij móet hier blijven... daar moei
je maar voor zorgen!... begrijp je dat dan
niet, zottin, die je bent?... Het is mijn
eenigc kans om gedaan te krijgen, wat
ik hebben wil
De man begon opeens weer zachter te
prater
Even later kwam dc vrouw weer bij haar
bezoeker binnen. Op haar harde gelaat was
geen enkele ontroering zichtbaar, maar
haar oogen stonden schuw.
Ik hen erg in mijn schik! riep ze uit.
Uw oom is zoo juist uit, de stad terugge
keerd. Is dat niet gelukkig? Het gebeurt
niet vaak, dat hij zoo vroeg terug is.
Waar is nou die voorlijke neef van ine!
riep een joviale stem luide uit en even
later kwam er ccn man met een blozend
uiterlijk de kamer binnen. Hij verwelkom
de Thornton uitbundig, maai* desondanks
was zijn manier van doen iets of wat ge
dwongen cn schuw.
Wat hoor ik daaj over je verblijf in
het Savoy-hotel? 'n Zoon van m'n eigen
broer zal mijn gastvrijheid toch zeker niet
weigeren? Hoor eens, wc zullen opbellen,
dat ze ie koffers hier brengen, hoor!
Iets scheen hem plotseling te binnen tc
schieten cn een listige trek vertoonde zich
op zijn gelaat.
Of, als jo je boeltje soms al uitgepakt
hebt, dan zal ik den knecht er wel heen
sturen om liet zaakje weer te pakken cn de
koffers hier tc brengen. Wat denk je daar
van?
Heel aardig van u. Maar toch denk ik
niet van uw aanbod gebruik te maken. Ik
bezorg u liever geen overlast.
Loop naar de maan met je overlast!
Vergeet je dan soms, dat je mijn bloedeigen
neef bent? In elk geval moet je hier toch
zeker blijven eten. Wie denk je wel. dat we
vanavond te gast hebben? Renéo la Foneu-
se zelf! Je hebt immers van haar wel ge
hoord?
Thornton wendde zich langzaam om en
keek het raam uit.
Ja, natuurlijk heb ik wel over haar ge
hoord. En als u er dan op staat, dat ik blij
ven zal, dan doe ik dat met heel veel ge
noegen. Ik zal het hotel na de thee wel zelf
opbellener is geen enkele reden om
uw huisknecht te sturen.
Een oogenblik tc voren nog was hij vast
besloten geweest voor geen geld ter wereld
in dat huis te blijven, waar hij gemakke
lijk een prooi van dc hem gelegde lagen
zou kunnen worden, maar het noemen van
een enkelen naam had hem terstond doen
omslaan van meening. En dus was dc be
slissing gevallen.
De kamer, die voor den gast in gereed
heid was gebracht, lag op dc eerste verdie
ping aan de achterzijde van liet huis. Even
als dc rest van liet huis was de meubilec-
ring maar povertjes cn er hing ccn duffe
atmosfeer, die toch aan betere dagen deed
denken.' Openslaande glazen deuren gaven
toegang tot. een balcon met roestig ijzeren
hekwerk, dat iangs de heele lengte \an het
huis liep. Een vluchtig onderzoek deed
hem zien, dat er nog vier andere ramen op
uitkwamen. De sluiting der deuren was
niet al te best, wat in sommige gevallen
wel eens gevaarlijk zou kunnen zijn. Het
eerste, wat hij dus deed. was een houten
pin te maken, waarmee hij de deuren dicht
kon klemmen. Het volgende, dat hij de
schuldbekentenissen van Charles Derwent
met de overige waardepapieren in een groo
te enveloppe sloot en die in den zijzak van
zijn avondcostuum stak. Daarna nam hij
een andere lange, enveloppe, stak die vol
waardelooze papieren en schreef oj) de
buitenzijde: Schuldbrieven van Ch. Der-
went. Deze sloot hij weg in zijn stevigstcn
koffer.
Hij was van meening, dat de woorden,
die hij in de gang gehoord had even zoo
goed wel, als niet op hem betrekking kon
den hebben. In elk geval waren enkele vei
ligheidsmaatregelen niet overbodig. Hij
was het er met zichzelf nog niet geheel
over eens, hoe hij zich gedragen zou met
betrekking tot do veertigduizend pond, die
hij in zijn tegenwoordige positie in staat
was op te cischcn; maar wel achtte hij het
lang niet onmogelijk en onwaarschijnlijk,
dat mijnheer Charles Derwent alles behalve
genegen zou wezen om dat geld aan hem af
tc staan en lot het uiterste gaan zou, om
het geld onder zijn berusting le houden.
Dat wekte zijn woede en verontwaardiging.
Hij beschouwde den man als een rechtma
tige prooi cn dat liet een soort genoegdoe
ning zou wezen tegenover den ongelukki
ge» jongen, wiens naam hij had aangeno
men, als hij nu den man, die hem wilde be-
rooven, dwong tot afgifte van zijn vermeen
den buit. Hij zou list tegenover list moe
ten gaan stellen en hij verheugde zirh
reeds bij voorbaat op den strijd, die hem
wachtte.
Toen hij beneden kwam, was alleen zijn
gastheer in do eetkamer. Hij stond tegen
den schoorsteenmantel geleund en had de
sigaar in zijn mond nog niet aangestoken.
Mooi zoo. jongen Je bent goed op tijd!
Zeker er verlangend, om la Foncuse te zien
te krijgen,niet? Nou, ze is heuscli wel do
moeite waard. Half Londen is dol op haar!
Dat zal wel, antwoordde Thornton
overtuigd. Ik herinner mé nog heel goed,
dat de gehecle wereld gecharmeerd van
haai was tijdens haar verblijf in de Staten.
We zijn daar heel goede maatjes gewor-
den, ziet u?
Drommels, wat zeg jc?.... ja...»
dat wist ik nietnatuurlijk niet..
v(\Vordt vervolgd^
