VONK
Het Rokin en het pontje
HET WONDERE LEVEN DER TERMIETEN
LUNCHROOM
BOUWMEESTERS ZONDER
WEERGA
IN HET LICHT VAN
JANUARI
Stuk oud-Amsterdam
dat gaat verdwijnen
Schrijfmachinelinten
CARBON
Fa. H. ELZENAAR
HOMOEOPATHISCHEMIDDELES
Dr. MADAUS Co.
H. M. WATELER—v. DIJK
LUNCHROOM VONK
Hebt U al eens kennis
gemaakt met
VONK'S BEROEMDE
BANKETKOEKJES?
Bittergarnituur
Vischcroutons
Concertgebouw
„DE VALK"
x «rïsran:
C. DE JAGER
HOEDEN
Zij vormen gezamenlijk een ver-
woestend millioenenheir
Hun sociale organisatie bewon
derenswaardig
Het was in 1871, dus anderhalve eeuw
geleden, dat Smeathman in een brief aan
het Koninklijk Genootschap te Londen voor
het eerst een wetenschappelijk verslag uit
bracht over de geweldige bouwsels, die de
termieten in staat zijn op Ie richten. Aan
vankelijk hechtte men nauwelijks geloof
aan zijn opzienbarende mededeelingen,
maar latere waarnemingen bevestigden de
juistheid van Smeathmun's rapport In
Noord-Australië heeft men tcrmietenburch-
ten kunnen vaststellen, die zeven meter
hoog verrezen, terwijl in het Katanga-dis-
trict (Belgische Congo) en Noord-Rhodesia
(bij Broken-Hill) termietenheuvels zijn
waargenomen, die niet minder dan twaalf
meter maten en een basis hadden, waar
van de middellijn ruim twintig meter be
droeg. Wanneer men het lichamelijk-nietige
der termieten in aanmerking neemt en de
grootte der dieren vergelijkt met die van den
mensch, komt men tot do gevolgtrekking,
dat zij als een aaneengesloten gemeenschap,
volgens een bepaald plan, de relatief groot
ste bouwwerken ter wereld scheppen. De
Australische termietensoort. Eutcrmcs py-
riformis bouwt torens van zeven meter
hoogte, ofschoon elk individu slechts drie
millimeter of zelfs nog minder lang is. Zij
heeft dus ongeveer de grootte van een vloo.
Pater Wasmann, de kenner bij uitnemend
heid van mieren cn termieten hij over
leed in 1931 heeft uitgerekend, dat de
hoogto van het bouwwerk, waaraan ge
noemde termietensoort hel aanzijn geeft,
het 2500-voydige van de lengte bedraagt, die
elk der bouwmeesters bereikt. Men vindt
echter ook termietenwoningen van twaalf
meter hoogte, die door wezentjes van 45
millimeter zijn gebouwd; in evenredigheid
met zijn grootte zou de mensch dus to
rens uit den grond moeten laten verrijzen,
die ongeveer de hoogte van den Matler-
horn (1500 meter) bereiken. Zoover heeft
hij het tot dusver nog niet gebracht, daar
b.v. de Eifeltoren 300 en de Chrysler Buil
ding te New York 415 meter hoog zijn.
Bovendien mag men niet vergeten, dat
•le termietenwoningen niet alleen uit een
bovenbouw, maar tevens nog uit een on-
deraardsch gedeelte bestaan, waardoor
men nog meer eerbied krijgt voor de ar-
beidsverrichtingen der nijvere wezens.
Eschcrich heeft bij term ie tensoor ten op
Ccylon kunnen vaststellen, dat de bouwsels,
die zij oprichten, geen tocvalligheidsoro-
clucten zijn, maar de uitkomst van werk
zaamheden, die volgens een bepaald plan
worden uitgevoerd. Iedere soort houdt
zich aan een bepaalde hoogte, die niet
wordt overschreden.
De termieten zijn echter niet alleen ge
niale bouwers, maar ook ongelooflijk felle
vernielers. Hun aantal iedere termieten
heuvel kan milliocnen individuen bevat
ten -- siouipelt lien tot demonische vijan
den, wanneer zij het hebben voorzien op de
incnschelijke voortbrengselen. Zij ruimen
namelijk niet alleen het doode hout op,
doch werpen zich evenzeer op de kostbaar
ste cultuurvoortbrengselcn: huizen, meu
bels, werktuigen, gordijnen, tapijten, klec-
ren, linoleum, leer, wol cn wat niet al. Zoo
moest in 1814 het schitterende en dure pa
leis, dat dc Engelscho gouverneur van
Calcutta bewoonde, afgebroken worden,
omdat de termieten het op ontstellende wijze
hadden toegetakeld. Ook de linieschepen
in de haven moesten liet ontgelden. De
geheele hoofdstad van St. Helena, James
town, heeft een tijdlang in het grootste ge
vaar verkeerd als gevolg van het feit, dat
toevallig termieten de stad hadden weten
binnen tc sluipen. Reeds Humboldt heeft
erover geklaagd, dat in Zuid-Amerika bij
na ©een boek ouder dan vijftig jaren is: de
termieten zijn ook hier dc oorzaak van.
Van het onvervangbare Nationale Museum
in Amerika hebben zij het houtwerk weg
gevreten cn in Afrika bevinden zich gebie
den, die weer tot woestijnen zijn geworden,
omdat men de termieten niet dc baas kon
worden. Het optreden der termieten kan
dan ook als een bezoeking worden aange
duid, daar rnen er nog steeds niet in is ge
slaagd afdoende verdelgingsmiddelen te
vinden.
De leitelijke gegevens, welke in boven
staande regels zijn vervat, putten wij uit
het vrij recente werkje: „Der Tcrmiten-
straat", dat door Wilhelm Bölsche is ge
schreven cn als Kosmos-bandjo door do
Franckh'sche Verslaghandlung te Stuttgart
is uitgegeven. liet is een kostelijk en bo
vendien goedkoop boekje, waarvan wij de
lezing ieder aanbevelen, omdat heb ondank6
dc vermelding van een reeks exacte feiten,
spannend is als een boeiende roman; op
meesterlijke wijze wordt het leven van een
buitengewoon merkwaardig dieren volk je
geschetst in oen tachtigtal bladzijden,
waarvan de tekst wordt afgewisseld door
ruim twintig foto's en teekeningen, icr-
wijl tevens een gekleurde kaftplaat bijzon
derheden uit het termictenlcven in beeld
brengt.
Bölsche is vol bewondering voor de so
ciale organisatie, die bij de termietenkolo-
nics kan worden vastgesteld en spreekt in
dit A'Crband zelfs van een democratischen
staat, waarin een ongeschreven wet allo
handelingen der individuen regelt. De schrij
ver geeft ook een schets van het inwendi
ge der termietenheuvels, zooals die wor
den opgebouwd door soorten, welke zwam
men plegen tc kweeken. Op dc grens van
het boven- en van het ondergrondschc ge
deelte bevindt zich dc centrale kern met
dc koningscel, die oorspronkelijk is ont
staan uit do holte, welke gegraven werd
door het jonge paar, dat cle kolonie sticht
te. Dc overige deelen van het termietengo-
bouw zijn later door de arbeiders daaraan,
daaronder cn daarboven gebouwd. Men ziet
daarin talrijke groote kamers, met tuinen,
waarin de zwammcnteelt wordt beoefend.
Verder vindt men cr verbindingsgangen en
ventilaticscliachten. Van hot ondcraard-
sche gedeelte leiden verschillende gangen
naar dc oppervlakte dor aarde.
Vooral do koningscel, een kleine vaste
burcht in dc kolossale reusachtige burcht
van het geheel, is een belangrijk onderdeel
van den termietenheuvel, omdat men hier
te maken heeft met de permanente woon
plaats van den koning en dc koningin, die
omringd worden door een groote „hofhou
ding".
lii verhouding tot dc overige termieten
is de „koningin" buitensporig groot; bij
een bepaalde Afrikaansche soort is zij zelfs
zoo'n dikke dame geworden, dat haar volu
me het 30000-voudige van dat der termie
ten. welke haar verzorgen, bedraagt Het
behoeft dan ook niet tc verbazen, dat zij met
haar corpulentie het grootste deel der col
vult en dat. zij een trage, wanstaltige figuur
is, die Bölsche nu eens met een dikke witte
worst, dan weer met een lichtgekleürden,
cenigszins bultigen aardappel vergelijkt,
In verhouding tot dc koningin is d-e koning
oen nietig dwergje, dat zich aan één der
zijden van zijn gemalin opstelt. In tegen
stelling met de koningin is dc koning een
bewegelijke verschijning, die volgens Böl
sche met aandacht volgt, hetgeen om hem
heen gebeurt. De beide „vorstelijke perso
nen" worden omringd door honderden ter
mieten, die weer aanmerkelijk kleiner zijn
dan de koning; het zijn do zoogenaamde ar
beiders, die in „witte werkkicltjes" gekleed
gaan en die tot taak hebben voortdurend
de koningin tc voeren en haar toilet te ver
zorgen. Aan den anderen kant scheidt de
koningin ook een sap af, waarop de hof
houding buitengewoon verlekkerd is. Do
koningin wordt dan ook wel als „Staats-
kneipc" aangeduid. Bovendien komen in de
cel nog „soldaten" voor, die op ecnigen af
stand van elkaar staan opgesteld en als een
soort lijfwacht kunnen worden beschouwd.
Verbluffende mededeelingen doet Bölsche
eveneens omtrent de productiviteit der
koningin, die vooral bij dc soort Termes
bellicosus verbazingwekkend is. Volgens
Escherich wordt ongeveer elke twee secon
den een ei gelegd. Dit wil zeggen, dat per
dag vrijwel evenveel eieren worden gepro
duceerd als de stad Constanz inwoners
heeft (30.000). Voor een geheel jaar bedraagt
het cijfer minstens tien millioen en wan
neer men den levensduur der koningin zelf
op slechts tien jaar stelt, dan komt men
tot een totale voortbrenging van honderd-
millioen eieren. (Het zielental van Duitsch-
land en Frankrijk tezamen bedraagt onge
veer evenveel).
Zoo zouden wij uit Bölschc's boekje nog
oneindig veel meer interessante bizonderhe-
den kunnen aanhalen, doch liever sporen
wij de lezers er nogmaals toe aan zijn ter
mietenstudie in zijn geheel te lezen. De ken
nismaking met het aantrekkelijke werkje
plaatst ons voor een reeks verrassende „ont
hullingen" uit het leven eencr zeer bizon-
dere insectengrocp.
RINKE TOLMAN.
Wij zijn door de donkere dagen Aan De
cember gegaan: wij gaan nu in hot licht
van Januari. Hoe vol cn rijk was dat licht
cn dadelijk al den eersten dag, hoe was er
in den morgen het vechten van dc zon met
de nevels en alras dc overwinning van het
glorieerend licht! Januari is de ïichtrhaand.
dc maand van het winnende, strijdende,
worstelende eh al maar overwinnende licht
Soms zijn cr dc dagen van nederlaag, de
grauwe grijze dagen, maar daarachter staat
de zon, wakend, werkend, Avorstelend en
wacht zijn dagen die komen zullen en die
het licht als uit hoornen van overvloed zul
len uitstorten over dc aarde.
Ook in December zijn zij er geweest, de
lichte, zachte, zonnige dagen. Maar nu is
het Januari, eerste maand van het jongo
jaar en al is alles hetzelfde, dc kale boomen
met hun fijn getwijgte, de zwerm bonte
kraaien over de leegc akkers, het winter
koren in glanzend groen, de meezen in 't
dorre hout, het musschengckwetter en het
schuchtere lied van kleine vogelkeeltjes, al
is alles hetzelfde, het is toch anders, de
toon is anders, de sfeer is anders. In De-
cembei was alles als een afscheidsgroet,
nevelig, duister en weemoedig cn soms ook
zonnig en ATOOlijk, maar toch als een af
scheidsgroet aan het scheidende jaar. Maar
in Januari is dat alles en dat vele andere
nog, clat do buitenvriend bespeurt, een
welkomstgroet cn Avckroep, een lied van
blijde inkorr.st van liet vroege, jonge jaar.
Nu mogen wc met het volste recht een hooi
lichte, zachte, zonnige dag een begin van
Ijet voorjaar noemen, wat een weck geleden
nog onmogelijk was.
Januari is genoemd naar Ianus, don oud-
Italjaanschen God van de zon en den vrede,
van den nieuwen dag en het nieuwe jaar.
Hij is Ianus bifrons, de godengestalte met
de twee aangezichten, hij is het die de deur
(ianua in 't Latijn) opent voor den nieuwen
morgen en den nieuwen jaarkring. Zoo wil
len wij Januari ook zien, als de poortwach
ter aan de deur van het nieuwe jaar, die de
poort van het licht weer wijd, al wijder
openzet na zooveel donkere dagen A-an
dalend licht. Zoo willen wij deze maand blij
begroeten als de maand met de twee aan
gezichten, liet eene gekeerd naar den winter,
die grimmig cn fel nog kan gaan heer-
schen in deze weken, die nog koude dagen
genoeg kan geven cn nog ijsvrougde ook
volop misschien aan jong en oud, maar
met zijn andere gezicht, zijn andere zijde
gekeerd naar de lente, naar het voorjaar,
dat nog ver is, maar dat toch komt, komt al
nader cn waar Januari al dc eerste vleugen
van geeft De eerste vleugen in een sneeuw
klokje, dat wakker wordt, in een lied over
de velden en in de boomen, dat aarzelend
begint in een hazelaarskatjc, dat zich rekt
in het licht, in een zachte zonnewind, die
6trijkt over de dampende aarde.
Wij hebben ook onzen Hollandschcn
naam, die van de twaalf maanden niet de
meest poëtische en eigenlijk wel de minst
sprekende en minst duidolijk is. Louw
maand, wat wil het eigenlijk zeggen? Looi-
maand, zegt Koenen en dc naam zou dan in
verband staan met het looien van het leer,
een week of wat na Slachtmaand in vollen
gang in vroeger dagen. Maar dc geleerden
zijn het er niet over eens. Drijver in zijn
„Mozaïek" geeft wel zes verschillende ver-
klaringen en denkt o.a. aan Leva of Lowe,
een godin der liefde, aan het Fransche loi
of wot, omdat in deze maand huwelijksvol
trekkingen en daardoor huwelijkswetten op
den voorgrond zouden staan en aan louw
in dc beteekenis van loo of lo, heuvel, om
dat in deze maand onze voorouders in dagen
van ovorstroomingen naar de heuvels en
hoogten moesten vluchten.
Wij zullen ons in deze onzekerheid maar
houden aan Januari, dc maand van Ianus
met dc twee gezichten, gekeerd naar den
winter, maar gewend ook naar de lente,
maand van het winnende, worstelende licht,
„donkre worstelaar", zooals Margo.t. Vos
hom noemt, naar lucht én naar licht."
Maand die ik liefheb, verwinncr van
't licht.
Januari, Januari,
Vechter in duister, toch glorie doorlicht,
Die hoóger en hooger de hemelen richt:
Januari, Januari!
A. L. B.
VIT DE HOOFDSTAD
De scheidende gemeentesecretaris
Het ziet er naar uit, dat binnen alzicn-
baren tijd een aanvang gemaakt zal wor
den met do gedeeltelijke demping van one
aloude Rokin, dat stukje waterachtige oud»
stad, waarover dc gemoederen van öcboon-
heidslievendon, vorkoersexperts en politici
nu al zooveel jaren in beroering zijn. Het
heeft alles vooralsnog niet tot een bevrc
digend rosultaat mogen leiden. En hoewel
dan voorloopig de bewonderaars van hot
traditioneelc Rokin weliswaar hun zin had
den gekregen on niemand, al in een paar
jaar, van dempen had gerept, wa6 toch wel
te voorzien, dat eens het alles opeischende,
steeds groeiende snelverkeer geen uitstel
meer gedoogen zou cn het moment der
executie niet ver meer kon zijn. Een com
promis tusschen de anti-dompers cn de fel
le voorstanders van sanecring van den
chaotischen verkccretoestand kwam einde
lijk tot stand en nu binnenkort dan, ten
minsto wanneer bij de behandeling weer
geen adders onder het gras blijken te schui
len of nieuwe politieke trouvailles ons kun
nen verrassen, zal met dc werkzaamheden
begonnen kunnen worden. Een stuk gaat
van het Rokin af. Juist dat gedeelte, dat
immer oen eiland van grachten vuil geleek
en zeker niot het minst kwalijk riekte. Want
ziet u, zelfs do meest oudheidminnende
.Amsterdammer maakte ten slotte bezwaar
tegen slechten reuk, die onze goode repu
tatio tegenover Amsterdam's gasten niet
weinig tekort deed. En dan do stagnatie
Hoe mooi wij het Rokin ook vinden, laat
ons niet behoeven tc Avachten, per tram of
taxi gaande naar Centraal Station, wan
neer een onafgebroken verkeersstroom zich
een doorgang persen moet ter hoogte van
cle Indu6trieelc Club. En bovendien: het
parkeervraagstuk. Die netelige kwestie,
welke ook Amsterdam's autoriteiten gerui-
men tijd al ernstige zorgen baart en waar
voor een oplossing maar niet voor de hand
ligt. Vooral op Maandag, wanneer velen
van buiten zich per auto hierheen hebben
begeven, vertoonen zich op Damrak, Ro
kin en N.Z. Voorburgwal eindclooze rijen
geparkeerde wagens, die niet alleen een
groot deel van den rijweg aan het verkeer
onttrekken, maar bovendien niet graag ge
zicnc obstakels zijn voor de winkeliers en
wonenden aldaar, die toegang tot hun
perceelen vrijwel geblokkeerd zien. Er is
dringend behoefte aan parkeergelegenheid,
vooral in de nabijheid van de hoofdver
keerswegen der oude stad, temeer waar
geschikte garages in het centrum al even
schaarsch zijn als parkeerplaatsen op den
openbaren weg. Uit deze overwegingen dan
ook voornamelijk is de dempingsvoordracht
van het Rokin thans blijkbaar in zoo ge
gaan. De verkregen ruimte van Indu6tricolo
Club tot Rottcrdamschc Bank zal godeeltc-
lijk uitkomst raoeton brengen ten aanzien
van het parkeoren. De verkeerscongostio
op deze hoofdadcr zal cr slechts weinig
mede gebaat zijn. Veel verandoren zal er
niet. Maar toch; het beroemde Rokinpontjo
met den typischen veerman Pont een
wonderlijke coïncidentie deze naamsgelij
kenis zal tot verdwijnen gedoemd wor
den. Een overzetveertje, misschien op tien
meter van den voiligcn vaste-wal-overgang
heeft geen onkolo reden van bestaan meer
zelfs niet voor de enkelingen, die uit piëteit
toch nog gebruik van den „dienst" zouden
willen maken, zonder daarbij met de daar
aan verbonden kosten, in dezen tijd, waarin
men eiken cent minstens twee keer om
draait, dan nog rekening te houden.
Met Pont en zijn pontje, met zijn eeltige
handen en het trekhout op den rocst-vet-
tigen staaldraad, met de haastige tabak
kers, die op grooten afstand al het voor-
nemen hunner overtocht beduidden cn met
natuurlijk ook de immer late kantoorgo
dinnen, die met ware doodsverachting soms
gevaar trotseerden cn op het varende boot
je sprongen, met dc sigarettenreclame op
dit wonderlijke vaartuig cn gcgrabbel met
kopcrcentcn en het abonnementen- cn crc-
dietstelsel voor de getrouwen van den
dienst, verdwijnt weer een brok van oud-
Amsterdam, dat wij, ondanks geschimp en
ironie, lief hadden gekregen, althans <en
zekere genegenheid toedroegen. Ilct Rokin
pontje is een dankbaar object geweest voor
humoristen en teekenaars, voor licdjeszan
gers en persfotografen cn voor dc spotters,
dc trawanten van dc satyre. Hoeveel „on
deugende" vergelijkingen met onze Neder-
landscho marine zouden cr in den loop
van al die jaren wel niet gemaakt zijn,
waarbij ons Rokinpontjc het punt van uit
gang was? Is er wel ooit een minister van
marine geweest of een admiraal, die niet
is afgebeeld als gezagvoerder van dezen
6-mcter-vice-\'crsa-pa«6age van „stüia zij'
naar overkant? Is cr wel één Amsterdam-
schc schooljongen, die niet toevallig zijn
weg koos, zoo, dat het pontje een onderdoel
van zijn expeditie uitmaakte en zou cr vol
één Amsterdammertje getracht hebbon
stekeltjes te verschalken in liet moerassige
Rokinwater zonder, als iritegreerond d el
dier onderneming, op zijn buik over den
rand van het pontje te hebben gelegen?
Dat alles zal nu weggaan. Zooals tal vi:i
geliefde hookjos in onze stad door dc ja
ren heen verdwenen. Hoekjes, specifieke
punten van afspraak, tramhuisjes, die vie
len, plaatsen waar een gedenkwaardige
bank stond of zoo, die elk voor zich beteo-
kenis hadden voor den stedeling, die elk
een eigen geschiedenis veelal vertegen
woordigen. Zoo gaat ook eerstdaags het
pontje. Het is een van dc laatste in Ara
sterdam. Alleen iets van d§, illusie, van een
voorbij go voel van stads-intirniteit en
ouderwetsche gemoedelijkheid zal ons bin
nenkort nog resten. Als sneeuw voor de zon
gaan alle herinneringen, alle jeugdbeelder.
Juist .van die kleine, schijnbaar onbétaeke-
nonde voorvallen in de groote stad kunnen
zulke sombore beschouwingen doen ont
staan. Of begoochelen wij ons zelf mis
schien? En probceren wij maar, een soort
struisvogelpolitiek belijdend, aannemelijke
motieven voor ons gevoel te vinden, dat
zoo duidelijk illustreert, hoe snel, hoe veel
te snel wij leven, vooruitgang en evolutie
door alles heen propagcercnd, terwijl wij
eigenlijk toch zoo graag stil zouden blijven
staan?
Af weet u een andere verklaring voor do
geschiedenis van een pontje in het Pnkm
cn zijn aanstaande verdwijning, dat tot zul
ke overpeinzingen leidt?
De hoofdstedelijke mutaties hebben on»
deze weck verrast met het aangekondigde
vertrek van den gemeente-secretaris Roe
vers. Een typische figuur uit de Amster-
darnschc gcrneente-rcgccring gaat verdwij
nen. Wij zullen cr aan moeten wennen
ter linkerzijde van den voorzitter in onzo
raadszittingen eerstdaags nu een ander te
zien. Dat frappeert ontegenzeggelijk. Want
Roovers w?as een man van stijl uit oen zeor
bizonder soort décor. Hij kon onder alle, ja
de meest emolioneele omstandigheden, zijn
bijna plechtstatige, strakke gelaatsuitdruk
king behouden cn nimmer verried zijn
uiterlijk iets van hetgeen er binnen in hem
omging. Er zat 6tijl in do manier, Avaarop
hij achter dc hand praatte met den bur
gemeester of de wethouders en eon eigon
cachet had de Avijze, waarop hij dc talrijke
boden instrueerde tot het uitvoeren van
juist al dio werkzaamheden tijdens een
raadszitting, die, hoewel opvallend verricht,
van zulk groot belang vaak zijn. Dat zag
de buitenstaander van hem. Van groote
waarde is ook zijn werk binnenskamers op
velerlei gebied tijdens het vervullon van
zijn moeilijke functie bovendien geweest.
Hij kende do gcmeentchuishouding op zijn
duimpje met alle technische voetangels en
practische bezwaren. In het gemeenterecht
leitelijk groot gebracht, had hij een om
vangrijke kennis der gemeentewetgoving
welke nog dadelijks productief wordt ge
maakt bij de talrijke vraagstukken, die
vooral in den tegenwoordigen tijd vaak
puzzles gelijk zyn-
Roovers, de man, die met den burge
meester alle officieels stukken teekent,
gaat den dienst ten behoeve vau een jon
geren opvolger verlaten. En wij zijn allen
benieuwd wie in het vervolg met den bur
gemeester zal teekenen.
VAN SIEGEN,
STEEDS HET BESTE
Langestraat 84 Telefoon 528
Heschjos a 10 gr.
DRUPPELS f 0.60 POEDERS f 0.50
DROGISTEBIJ.
Apotk. Ass.
Hendr. v. Viandenstr. 30.
Te!. 1313.
Telefoon 281
Groote en kleine zalen
disponibel
voor feesten, partijen enz.
het
JUiêfo°2
W
VAN
P, GROENHUIZEN
i' SCHATORJÉ 4
BANKETBAKKER en KOK;'
AMERSFOORT
BOTER CAKE, PETIT FOURS,
SLAGROOM GEBAKJES,
NOUGAT SLAGROOMEIEREN
LANGESTRAAT 19
ONTVANGEN DE
NIEUWE COLLECTIE
DAMESKAPSALON
Tel. 435
Utreohtscheweg 77
Vakkundige en
aangename bediening
DROGISTERIJ „DE GAPER"
JULIANAPLEIN i. TELEFOON 633
NAAST APOTHEEK HAAN
In voorraad:
Deveo-Occulta Spatader- en Steun*
kousen zonder gummi en
L&sticflor elastieken kouson met
gummi. Pracht kousen, welke aan
alle verwachtinqen voldoen per paar
18.75.
TELEFOON 910
w
LANGESTRAAT 56
