ST. EMILI GEVESTIGD 1878 UTR.STRAAT 17
3 A. SCHOTERMAN Zn.
1928 per flesch f 1.45. per anker f 58. -
„ARM VOLK VAN NEDERLAND
A. H. VAN NIEUWKERK N.V.
EEN BROCHURE VAN
Mr. WESTERMAN
GEZAGSONDERMIJNING OP
DE OPENBARE SCHOOL
WIJNHANDEL
TEL. 145
VREDE EN OORLOG
U SLAAGT ZEKER
Korte Beekstr. 6 Tel. 543 Beekenst.Iaan 10
COMPLETE MEUBILEERING 18 MODELKAMERS
HUMORHOEKJE
J9
Pleidooi voor Nationale
Bezinning
Mr. W. M. Westerman heoft bij H. P. Leo
pold's Uitgevers Mij. te Den Haag een vlot
en helder geschreven, lijvige brochure het
licht doen zien, onder den titel van „Arm
volk van Nederland!", waarboven hij als
motto plaatst de spreuk van Nietzsche ..De
waanzin is bij den^enkeling ict6 zeldzaams,
doch bij groepen, partijen, volken en tijd
perken regel".
Na allereerst betoogd te hebben dat hij
het niet eens is met de meening van Dr.
Colijn en Dr. Van Aalst als zoude de diep
ste curve van de economische crisis thans
zijn bereikt, trekt de schrijver een par-tllel
met de crisis in Amerika en wijst hij op
haar geheel verschillend karakter met dio
ten onzent. De crisis in Amerika zoo
zet de schrijver uiteen heeft met den
kelijken rijkdom en het kapitaalbezit der
V.S. niets uit te staan, doch dezelfde op
timistische conclusie is ten opzichte van
ons land niet geoorloofd, immers waar in
de V.S. slechts een zeer bescheiden deel
van de totale productie wordt uitgevoerd,
in ons land aangewezen op de noodzakelijk
heid om een aanmerkelijk deel van zijn pro
ductie naar het buitenland af te zetten en is
economische autarkie onmogelijk.
Onze positie noemt Mr. Westerman in
één woord ellendig.
„Voor welhaast geen enkele natie ter we
reld geldt in zoo sterke mate als voor de
Nederlandsche dat zij het slachtoffer is ge
worden van denvooruitgang in het
wereldverkeer en van het goed vertrouwen,
dat men in de ongestoorde ontwikkeling
van de handelsbetrekkingen tusöchen nabu
rige en op elkaar aangewezen staten mocht
stellen."
Daarbij komt dat ons volk gedurende de
laatste kwart eeuw in een roes van wel
vaart heeft geleefd, hetgeen do schrijver
rnet tal van voorbeelden uit 1e levenswijze
der moderne middenstanders en moderne
arbeiders aantoont.
„Wie den economischcn toestand van ons
bedrijfsleven juist wil schetsen kan alleen
zeggen, dat wij bezig zijn op onze laatste
reserves te teren. Men hoort, juist ten aan
zien van die reserves, zoo vaak de lichtzin
nige opmerking maken, dat het volstrekt
niet zoo erg is, wanneer Nederland eens
een paar slechte jaren doormaakt, want dat
onze, in den loop van tientallen gunstige
jaren opgezamelde, reserves groot genoeg
zijn om den schok van deze criscjs te kun
nen doorstaan. Maar begrijpen zij, die zoo
redeneeren, dan niet, dat onze zoogenaamde
reserves niet aanwezig zijn in edele meta
len of in onmiddellijk realiseerbare voor
raden of vorderingen op andere volken,
doch voor het overgroote deel vastgelegd
zijn in objecten, waarvan het winstgevende
karakter juist tengevolge van de crisis is
verdwenen? Die reserves zijn een deel van
den nationalen kapitaalvoorraad geworden,
niet een deel, dat een constante interna
tionale waarde vertegenwoordigt en dus
onder alle omstandigheden de beschikkings
macht geeft over een deel der op de wereld
markt aanwezige goederen, maar een deel,
dat noodgedwongen de „ups and downs'
van onze eigen kapitaalsgoederen, onze nij
verheid, onze scheepvaart, onzen landbouw
medemaakt"
Van de bezuinigingsadviezen der commis
sie Pop cn Welter is niets terechtgekomen.
„Instede hiervan heeft de regeering
zooals te doen gebruikelijk is in onze zacht
moedige pseudo-democratie de kool en
de geit trachten te sparen. Zij heeft 39
millioen aan, voor een deel dubieuse, be
zuinigingen bijeengeschraapt en daarnaast
voorgesteld om voor 60 millioen nieuwe
belastingen te heffen1).Dat deze oplossing,
die ons zoo zwaar beproefde bedrijfsleven
en het snel afnemende getal der vermogen
de Nederlanders tot wanhoop drijft, door
de ministers zonder geestdrift aanvaard is,
behoeft nauwelijks vermelding. Onze lands-
regeerders worden gelukkig nog niet gc-
recruteerd uit kringen, die de stelselmati
ge vernieling van al wat vorige geslachten
van Nederlanders hebben opgebouwd en de
verkwisting van het volksinkomen als een
eer beschouwen. Maar niettemin hebben
zij den moed gemist om in deze donkere
dagen tot het volk to zeggen, dat alléén ver
sobering van het bestuursapparaat de red
ding to brengen."
„Hoeveel keeren zullen wij nog moeten
zeggen, dat de tijd voorbij is, waarin het
Nederlandsche volk bij machte was 600
millioen per jaar voor zijn staatsuitgaven
en nog eens 700 millioen voor zijn pro
vinciale en gemeentelijke uitgaven te be
stemmen! Het hopeloos gecompliceerde ka
rakter van onze samenleving en dc bedrie-
gelijke sluier, die door het geld over onze
onderlinge verhoudingen worJt geworpen,
beletten de meesten onzer de naakte waar
heid te zien en stellen hen, die van het
misleiden der eenvoudigen van geest een
beroep hebben gemaakt, in de gelegenheid
om het te doen voorkomen, alsof onze na
tie nog altijd een rijke natie met een vrij
wel onbeperkt inkomen zou zijn Vandaar
dat socialistische en communistische volks
menners het altijd met graagte hebben over
de groote deposito's bij de banken, over de
liquiditeit van deze „in haar geld zwem-
mendo" Instellingen, over het milliard aan
goud bij de Nederlandsche Bank, over het
slagen van millioenen-uitgiftcn door de
banken. Zij weten, dat deze verschijnselen,
waarmede mei den goedgeloovigen lezer
van Het Volk of de Tribune gemakkelijk tot
den vereischten geest van verzet kan prik
kelen, niet bet geringste bewijzen ten aan
zien van den rijkdom, de welvaart of het
inkomen van ons volk als geheel. Dc rijk
dom van ons volk wordt het moge nog
eens herhaald worden uitsluitend be
paald door de internationale waardeering
van onze kapitaalsgoederen, een waardee-
ring, die natuurlijk onmiddellijk verband
houdt met bun rendement Wanneer ons
product niet meer door het buitenland
wordt afgenomen, of alleen tegen sterk ver
minderde prijzen en wanneer de diensten,
welke wij ten behoeve van andere naties
verrichten (vrachtvaart, bankbedrijf, assu
ranties, enz.) eveneens een belangrijk lage
re belooning genieten, behoeven wij ons
over de waarde van de landerijen, fabrie
ken, gebouwen en schepen, die ln het pro
ductieproces een rol hebben gespeeld, geen
illusies te maken. De prachtigste haven
inrichtingen en de modernste fabrieken
kunnen gerust op 1.— worden afgeschre
ven, Indien de handelstransacties, dio aan
hare activiteit ten grondslag liggen, geen
winst, afwerpen.
Wij moeten rnet de waarschijnlijkheid
rekening houden, dat de daling van het na
tionale inkomen, die aan oorzaken te wij
ten is, waarop wij in geen enkel opzicht
invloed kunnen uitoefenen, nog geruimen
tijd zal aanhouden. En dat dus ons toiale
nationaal inkomen van zeg 4 milliard tot
wellicht 2 milliard gereduceerd zal wor
den.
Is dat perspectief te 6ombor?
Zal het zoo'n vaart niet loopen?
Ik wilde, dat ik den optimisten gelijk
kon geven, maar wie de eindelooze reeks
van noodlijdende ondernemingen de revue
laat passeeren en daarnaast opmerkt, hoe
ieder land zich dagelijks beijvert om het
aantal handelsbelemmeringen nóg grooter
to maken, kan tot geen enkele bemoedi
gende conclusie komen."
De rrgeering heeft ongetwijfeld over de
geheele linie van het economische beleid
een groote hoeveelheid arbeid verricht,
aldus Mr. Wcsterrnan.
„En nochtans kan haar een verzuim en
zelfs een belangrijk verzuim ten laste wor
den gelegd. Zij heeft er ops volk namelijk
niet op gewezen, dat het complex autar-
chische maatregelen, waartoe wij nu onze
toevlucht moeten nemen, ons weliswaar
een zekere mate van economisch lijfsbe
houd garandeert, maar dat het tegelijker
tijd een aanzienlijke verarming van de na
tie registreert. Een verarming, die voar den
ganschen levensstandaard der bevolking
hare onvermijdelijke consequenties mede
brengt. Door hierop niet voldoende den na
druk te loggen, heeft de regeering een psy
chologische fout van de eerste orde begaan.
Het loonpoil in ons land zoo zet schr.
verder uiteen staat in volslagen wan
verhouding tot dat van andere Europee-
sche landen.
Natuurlijk komt het hier en daar toch tot
loonsverlaging. De macht van den vrijge
stelde moge groot zijn tegen die van de
practische economie legt zij het op den
duur af. Wanneer de onhoudbaarheid van
den looneisch in verband met de omstan
digheden, dio den gang van het bedrijf be-
heerschen, èl te veel in het oog loopt en
de gewone beschuldiging, dat do kapita
listische ondernemer, na zich ln goedo tij
den verrijkt te hebben, nu het verlies op
zijn arbeiders tracht te verhalen, geen hout
meer snijdt, wordt in den regel na einde
looze onderhandelingen in een verlaging
van enkele procenten toegestemd. Maar
voor het zoover is, heeft men met staking
gedreigd cn i6 waarschijnlijk de Rijksbe
middelaar een zonderling ambtelijk pro
duet, dat in den regel de door den werk
gever noodzakelijk geachte loonsverlaging
halveert en met deze eenvoudige reken
kundige bewerking den socialen vrede
tracht te dienen ten tooneele versche
nen.
Eij deze minieme loonsverlagingen blijft
het echter. En zal hot voorloopig blijven,
omdat de Nederlandsche werknemer in
overheidsdienst zoowel als in particulieren
dienst den ernst van den toestand nog
niet kent. Hij is opgevoed in het geloof,
dat ons land zich iedere weelde kan ver
oorloven en dat alle waarschuwingen Jnor
booze bedoelingen zijn ingegeven.
Loonsverlagingen zijn aanslagen op zijn
levenspeil 1
Wee dengene, die het waagt, dat levens
peil te bedreigen! Dat het in werkelijkheid
geen personen zijn, die dat levenspeil be
dreigen, maar internationale factoren,
waarop geen enkele Nederlanler hetzij
werkgever of werknemer invloed heeft
cn dat die internationale factoren van uit
hun onaantastbare positie al lang de ver
laging van het levenspeil gedecreteerd heb
ben het is hem tot dusverre door geen
van zijn vertrouwenslieden medegedeeld.
En dus beantwoordt hij iedere poging om
den loonfactor te drukken met een terreur,
met geweldmiddelen."
Hartstochtelijk toornt Mr. Westerman te
gen do versnippering, dc splijtzwam, cn
de ondergraving der nationale éénheid, een
geesteshouding die zoo zegt hij moet
uitgeroeid worden, het koste wat het wil.
„Een van dc eerste dingen, die een volk,
dat zich in de wereld staande wil houden,
noodig heeft, is: geloof in zich zeiven, in
zijn eigen roeping! Dat geloof kan om
het woord van de Schrift te gebruiken
bergen verzetten. Aan dat geloof ontleen
den de oude Joden hun kracht en aan dat
geloof ontleent de moderne Engelschman
nóg zijn bewonderenswaardige vitaliteit.
Een volk, dat zich zelf niet in zekeren zin
als het uitverkoren volk beschouwt, ver
liest iets van zijn levonsfluïdum en craat
een onvermijdelijke inzinking tegemoet."
In plaats hiervan zijn wij sceptisch ge
worden.
„Wij hebben zoo langzamerhand geleerd
met ons eigen ontwikkelingspeil, met onze
staatkundige formules, met onze wettelijk
vastgelegde zedeleer, met al onze tevoren
vrijwel onaantastbaar geachte systemen en
waarheden den spot te drijven. Wij twijfe
len aan alles cn iedereen. Wij werpen het
gansche gebouw, dat de drie voorgaande
geslachten in den loop der 19de eeuw heb
ben gesticht cn waarin men een oogenblik
rotsvast geloofd heeft, om /er om iederen
dag nieuwe kaartenhuizen te probeeren,
waarvan wij tevoren weten, dat de wind
ze morgen zal wegvagen. Wij zijn een van
haar ankers geslagen, zoekende generatie
geworden, die, gelijk dc „Vliegende Hollan
der" nergens rust kan vinden en door den
stroom langs iedere veilige haven wordt
voortgedreven.
Het is juist de bourgeoisie, die door haar
grootere ontwikkeling over de grenzen is
gaan heenzien en dio in oen behagelijk
stemmend cosmopoIiti6ine vergoeding heeft
gezocht voor de kleinere afmetingen en be
perkte verhoudingen in het eigen land.
De Nederlandscho bourgeois ziet liever
het schip van staat ondergaan dan dat bij
voor een reddingsactie in zijn zak tast. Hij
vindt de „politiek" minderwaardig cn be
moeit er zich niet mee.
Zijn er ook betere specimina?
Ongetwijfeld, doch zij vertegenwoordigen
een te verwaarloozen minderheid. Een min
derheid, die iedere paar jaren in eerlijke
verontwaardiging een „nationale beweging"
op touw zet, bij die gelegenheid eenige
duizenden visitekaartjes en eenige
tientallen postwissels ln ontvangst
neemt cn na eenige maanden de vergecel-
heid weer ingaat
Aan hot eind zijner brochure zegt Mr.
Westerman o.a.:
Wat helpen bezuinigingsrapporten en be
zuinigingsplannen, loonsverlaging, rationa
lisatiesystemen, grooto publieke werken,
steunmaatregelen in allerlei vorm, wan
neer bet volk, dat aan deze experimenten
wordt onderworpen, hopeloos verdeeld is en
iedere sociale of godsdientsiggroep iedere
andere groep op leven en dood bestrijdt?
Maar er zal nog héél wat eemeenschap-
pclijkc misère geleden moeten worden, vóór
de nood alle lagen en groepen tezamen
brengt. Er zal nog veel, ongeloofelijk veel
moeten gebeuren voor er ;n dit opzicht
eenige reden tot optimisme kan zijn.
Ons volk zal eerst moeten leeren, wat
offervaardigheid beteekenU Offervaardig
heid in het materieelc en offervaardigheid
in het geestelijke. Voor die offervaardig
heid schijnt de tijd nog niet rijp. Maar zón
der haar moet blijvend herstel onmogelijk
warden geacht!
Er is slechts reden voor de verzuchting,
die den titel van dit betoog vormt:
Arm volk van NederlandI
l) De zoo juist voorgestelde omzetbelas
ting zal deze wanverhouding nog meer ac-
centueeren.
Minder prettige toestanden op de
openbare lagere school te
Krimpen a!d. Lek
Do nfdeeling voor de gescliilkn van be-
stuur van den Raad van State heeft behan
deld een beroep van Z. de Jonderwijzer
aan de openbare lagere echo al te Krimpen
a.d. Lek, die door B. en W. dier gemeente
voor één maand is geschorst met verlies
van salaris, wegens het verstrekken van
valsche rapporten aan ouders over leerlin
gen. Een beroep van den heer Dc J. tegen
deze beslissing is door Gei Staten onge
grond verklaard.
Voor den appellant trad voor den Raad
van State op de heer S. N. Posthumus,
hoofdbesturslid van den Bond van Nederl.
Onderwijzers, die uiteenzette, dat er steeds
moeilijkheden zijn tusschen onderwijzers op
genoemde school en het schoolhoofd. In 4
jaar tijds zijn van de acht openbare onder
wijzers er vijf gestraft met een berisping
of met schorsing.
Dezen appellant zijn verschillende dingen
ten laste gelegd. Do aanleiding tot schor
sing was, dat de heer De J. aan ouders van
sommige leerlingen rapportcijfers verstrekt
heeft, die hij als onderwijzer meende, dat
dezen leerlingen toekwamen. Deze cijfers
waren echter niet de officièelo cijfers, het
geen erbij werd gezegd. Het was altijd ge
woonte geweest, dat de onderwijzer de leer
lingen verhoogde, maar daarin was plotse
ling wijziging gekomen. Het hoofd der
school wees in iedere klas buiten den on
derwijzer om leerlingen aan, die moesten
blijven zitten. Dat was het recht van het
hoofd, maar het recht van den onderwijzer
was, de bedoolde cijfers aan do ouders tc
verstrekken. Nergens i6 dit verboden.
Mr. G. A. Boon trad op namens het ge
meentebestuur' van Krimpen a. d. Lek. Hij
achtte de opgelegde straf volkomen gemo
tiveerd. Op bedoelde school waren oproe
rige elementen werkzaam, tegen wie het
hoofd der school niet voldoende optrad.
Bovendien vonden deze elementen, w'aar
van de heer De J. er één is, steun bij den
Bond van Nederl. Onderwijzers. Deze appel
lant heeft geen flauw begrip van gezag,
waarvan pleiter verschillende voorbeelden
noemde. Toen het hoofd der school 10 dagen
ziek was, had appellant dc halve klas van
het hoofd erbij cn in 10 dagen is er niets
anders gedaan dan gelezen in boeken uit
de bibliotheek. Toen de inspecteur van het
l.o. daar zelf eens les kwam geven in de
klas, weigerde deze onderwijzer aan zijn
chef op vragen te antwoorden. Toen het
hoofd der school vier leerliugen in do klas
aanwees, die moesten blijven zitten, heeft
hij den ouders cijfers verstrekt, die den
indruk moesten vestigon alsof hun kinde
ren toch overgingen. En nu het toppunt:
Deze vier leerlingen werden ondanks alles
toch meegenomen door don appellant naar
een hoogere klas! Hot geldt hier een gebrek
aan discipline, opruiing cn gezagsondermij
ning op een openbaro lagere school, dat
streng gestraft moet worden, wil hieraan
een eind komen.
De Koninklijke beslissing in deze zaak
volgt later.
Dr. BENDIEN'S EXPERIMENTEN
Een rapport omtrent nieuwe resul
taten met zijn methode van
Kankeronderzoek
Uit Londen werd dezer dagen aan de
Maasbode gemold
De „British Medical Journal" bevat een
belangrijk rapport van Dr. E. Cronin Lowe,
te Liverpool, betreffende resultaten, verkre
gen met de methode van kankeronderzoek
van onzen landgenoot, Dr. S. G. Bendicn
In totaal werden 600 patiënten met en
zonder kankerachtige uitwassen ondtr-
zocht, en in moer dan 95 procent der ge
vallen bleek er verband te bestaan tusscren
den klinischen toestand cn de resultaten
van Dr Bendien's bloedonderzoek. Van de
25 gevallen, waarin het experiment niet. tot
resultaat scheen to voeren, waren er eeni
ge, waarin kanker gecompliceerd was door
een ernstigen soptischen toestand. Het on
derzoek was dan negatief. In de overige ge
vallen was het gedeeltelijk positief voor
zoover geen kanker geconstateerd kon wor
den of wel het wees niet op een werkelijk
kunkerachtig gezwel en het feit dat een
positief resultaat verkregen werd, kan, vol
gens Dr. Cronin Lowe, een bewijs zijn van
ontvankelijkheid voor kanker.
Worden andere omstandigheden gegrond
op nauwkeurige bijzonderheden omtrent de
verschillende ziekten der onderzochte pa
tiënten in aanmerking genomen, dan lever
de de proef in niet minder dan 98 proc. dei-
gevallen een juiste diagnose op.
Dit treffende resultaat doet opnieuw de
vraag rijzen waarom andere onderzoekers
geen succes gehad hebben, cn waarom de
proef in de beslissende reeks experimenten
niet bevestigd werd, hetgeen ernstige
kritiek op het geheele beginsel met zich
brengt.
Evenals dr. Bendien meent diens collega
te Liverpool dat de aangewende chemica
liën nauwkeurig genormaliseerd moeten
worden, daar de samenstelling van ver
schillende zendingen sadium vanadate
schijnt te varieeren. Ook moeten de bij de
proef gebruikte glazen buizen genormali
seerd worden wat de grootte betreft, en de
grootste nauwgezetheid moet in acht ge
nomen worden bij het afmeten van de k:ei-
ne hoeveelheden van het gebruikte bloed
serum cn van reagentia. Verder heeft dr.
Cronin Lowo een wijziging ingevoerd, bier-
in bestaande, dat de proef urtgevoerd wordt
in drie afzonderlijke series van buizen. In
een daarvan is het serum onverwarmd, in
een ander is het een half uur lang ver
warmd, cn in het derde is het behandeld
met ether. Dr. Lowe legt er den nadruk op,
dat een volmaakte diagnose alleen kan
worden gesteld indien dc reactie in elk de
zer drie series bestudeerd wordt.
Een ander punt van cenig belang met
betrekking tot het aldus aangewende Ben
dien experiment, is dat de graad van
kwaadaardigheid der tumors op deze wijze
kan worden bepaald, zoodat de waarschijn
lijke resultaten der behandeling nauwkeu
rig voorspeld kunnen worden. Waar een
bovredigende en klaarblijkelijke genezing
plaats gehad heeft, blijkt de bloedreaotie
weer normaal, en in eenige gevallen heeft
de weder-verschijning eoner positieve se
rum reactie een terugkeer van den kanker
aangekondigd eenige maanden vóór deze
door de gewoüe onderzoekingsmiddelen ge
constateerd kon worden. Na een operatie
zou het wenscheiijk zijn kankergevallen
door deze proef te doen volgen met liet oog
op verdere behandeling.
Deze treffende bevestiging van dr. Ben
dien's werk maakt he moeilijk te begrij
pen waarom het zonder meer door de auto
riteiten verworpen is, besluit het blad. Wel
licht zal het succes van dr. Cronin Lowe
oorzaak zijn, dat de heele kwestie opnieuw
aan de orde gesteld wordt.
De heer Duys stelt vragen over de
toelaatbaarheid van propagans
da voor deze zaken
De heer Duys heeft de ministers van Bin-
nenlandsche Zaken en van Waterstaat de
volgende vragen gesteld:
Is het juist, dat aan den heer A. B. Klee-
rekoper verboden werd op Zaterdagavond
11 Maart 1933 de volgende zinsnede voor
dc radio uit te spreken:
„cn op den voorgrond staat cn blijft
„staan onze strijd tegen de wapenen
„der barbaren, om het even of zij ge-
„keerd worden tegen de kinderen van
„een ander volk, of dat de zonen van
„één volk zo richten tegen elkaar, wat
„zoo mogelijk nóg afschuwelijker is,'*
op welke zinsnede de beer ICleerekoper
liet volgen de volgende woorden:
„dat niet met geweld en niet met
„kracht, maar door den geest alleen
„het heil van een volk kan worden be
haald"?
Is het juist, dat in ons land toegelaten
wordt do vertooning van een Duitsch-mili-
taristische oorlogs-propagandafilm „Mor
genrood". een film, die blijkbaar een ver
heerlijking is van wapengeweld en milita
risme?
Wat is de reden, dat de Regeering, die
zich ten doel stelt, naar zij zegt, de Chris
telijke grondslagen van ons volksleven te
verbeteren, woorden van vrede voor de ra
dio, op deze wijze te uiten, verbiedt, doch
vertooningen, die geen ander resultaat
kunnen hebben, dan hier in Nederland te
importeeren methoden van buitenlandscti
geweld, volkomen vreemd aan onzen volks
aard, daarentegen wél toelaat?
MOTORSCHIP GEZONKEN.
Womeldingo, 23 Maart Het motor
schip „Christiania 4", schipper v. Oevercn,
geladen met kolen op weg naar Antwerpen,
is voor do haven nabij Wemeldinge gezon
ken. De bemanning, bestaande uit 2 kop
pen, i6 door de sleepboot „Bastiaan" uit
Dordrecht gered.
Bij zoo'n overweldigende keuze met de scherpste prijzen.
Daarbij altijd aparte modellen en levering onder volle garantie.
Jongmensch„Nooit bi mijn leven zag ik zulke
volmaakte droomerlge oogen
s Het meisje; (J"e bent ook nog nooit zoo lang gebleven."
(Humorist).
