AMERSFOORTSCH DAGBLAD
Binnenland
Verkoopmgeo
Feuilleton
Vrijdag 9 Juni 1933
31 e Jaargang No. 290
TWEEDE BLAD
OORZAKEN VAN
KANKER
ZWITSER OVER
HOLLAND
UIT DE STAATSCOURANT
„HET VUILE EI"
In het Paleis van den Koning
Prof. U7. M. de Vries over
verschillende populaire
hypothesen
Jaarvergadering van het
Kankerinstituut
Amsterdam, S Juni. Gisteren is in de
bibliotheek van liet „Antoni van Leeuwen
hoek-hu is" de algeraeene vergadering ge
houden van de Verceniging liet Neder
landse!) Kankerin6tituut.
De voorzitter prof. W. M. do Vries open
de de vergadering en zette in zijn rede doel
en werken der vereoniging uiteen om daar
na met enkele persoonlijke opmerkingen
van algemeenen aard uitvoeriger over te
gaan naar het onderwerp „oorzaak van
kanker hetgeen spr. met ecnige voorbeel
den toelichtte.
„Soms wordt ons gevraagd, of niet het
een of andere onderwerp door de Vereoni
ging behoort in studie genomen te worden.
En dan denk ik aldus spr. in het bij
zonder aan onderwerpen op kankergebied,
die tot de verbeelding spreken, maar moei
lijk voor onderzoek en controle vatbaar
zijn. Ik wil slechts enkele voorbeelden noe
men; ieder weet, dat de kanker overal
voorkomt, in alle landen der wereld, de
oorzaak moet wel universeel zijn; wat is
meer algemeen in gebruik dan zout, en
hoe verleidelijk is het in het zout een mo
gelijke oorzaak van kanker te zien; alle
menschen gebruiken zout; het menschelijk
lichaam bevat zout; niet alle menschen
krijgen kanker; een eenvoudig verband
tusschen zout en kanker zou dus kunnen
zijn dat het lichaam te veel zout bevat
doordat het ln te grooto hoeveelheid met
het voedsel wordt opgenomen, of wel dat
het zoutgehalte van het lichaam tc laag
is. In het eerste geval zal dus een dieet
dat weinig zout bevat, in het tweede geval
zullen weinig drinken en veel zweetcn nut
tig zijn. Het kost weinig moeite om bij kan
kerlijders #zoowel voorheelden van een hoog
zoutgebruik, als van een gering zoutge
bruik te vinden, des te gemakkelijker om
dat niemand precies weet, hoeveel zout hij
gebruikt. Beide veronderstellingen zijn dan
ook wel gemaakt. Het is echter duidelijk,
dat een nauwkeurig onderzoek naar de
vraag, of het zoutgebruik iets te maken
heeft met het ontstaan van kanker groote
moeilijkheden biedt.
Een ander voorbeeld: Ieder weet, en al
leen diegenen, die alles in getallen en cij
fers voor zich willen zien zijn nog niet
geheel overtuigd van de juistheid dezer
wetenschap, ieder weet, dat bij de onbe
schaafde volken geen of weinig kanker
voorkomt, en dat het bij de beschaafde
volken veel voorkomt. Hoe verleidelijk is
het, den kanker in verband tc brengen met
de voedingsverhoudingen in do beschaafde
maatschappij, waar het voedsel veelal ge
kookt of gesteriliseerd wordt en veel voe
dingsmiddelen geconserveerd worden door
toevoeging van chemische sloffen; de te
rugkeer tot de natuurlijke voeding zou de
kanker doen verdwijnen.
Een derde voorbeeld, dat meer actueel is:
Ieder weet, dat Röntgenstralen niet on
gevaarlijk zijn voor gezonde menschen, en
op den langen duur tot het ontstaan van
kanker aanleiding kunnen geven. Van ra
dioactieve stoffen is in de laatste jaren iets
dergelijks bekend geworden. Hoe verleide
lijk is het dp radioactiviteit van den aard
bodem, of ruimer genomen een straling van
den aardbodem uitgaande, in verband te
brengen met het ontstaan van kanker; wat
men onder deze „aardbestraling" verstaat,
is mij niet geheel duidelijk geworden. Wel
meen ik uit de mededeelingen over kanker
en aardstralen te hebben begrepen, dat aan
de straling niet alleen kanker, maar ook
vele andere ziekten van mensch en dier
kunnen worden toegeschreven, en dat het
bestaan en de sterkte dezer aardstraling
met do wichelroede wordt aangetoond. Ook
bier ligt.de slotsom voor dc hand: maak de
aardstralen onwerkzaam en de kanker zal
verdwijnen.
Maar ook hier de opmerking mijnerzijds,
hoe gemakkelijk en hoe lichtzinnig is het
deze veronderstelling op te werpen en hoe
moeilijk en langdurig het onderzoek, om
het al of niet bestaan van kankerverwek
kende aardstralen aan te toonen. In dit op
zicht staan het zoutgebruik, de voedings
middelen in de beschaafde maatschappij,
en do aardstraling op één lijn.
En wanneer men mij nu vraagt, of het
niet op den weg ligt van het Nederlandsch
Kankerinstituut, do waarde van een derge
lijke hypothese te gaan onderzoeken, die
op een zeker tijdstip opgang maakt, om
dat zij tot de verbeelding spreekt, maar
waaraan geen voldoende bewijsvoering ten
grondslag ligt, dan ben ik persoonlijk van
meening, dat een dergelijk onderzoek niet
op den weg ligt van onze Vereoniging.
ALBERT VAN DER KALLEN V
In dc St. Agathakerk te Zandvöort wer
den gistermorgen de uitvaartdiensten op
gedragen voor de zielerust van den heer
Albert van der Kallen in leven directeur-
hoofdredacteur van „De Gelderlander".
Onder dc aanwezigen waren o m. de hee-
ren mr. J. F. A. M. Wierdels, commissaris
van ,.De Gelderlander", II. Vlooswijk en
van dc Broek, resp. tijdelijk hoofdredac
teur en tijdelijk directeur van „De Gelder
lander", S. Bruysten, directeur-hoofdredac
teur der „Residentiebode", namens de Ka
tholieke Ned. Dagbladpers, de heer J. W.
Henny, voorzitter en mr. W. Veenhoven,
secr. van de Ned. Dagbladpers, baron II.
van Larasweerde, namens de Ned. R.K.
Journalistenvereniging, Jac. van Term,
hoofdredacteur- van de „Limburger Koe
rier", de heer en mevr. mr. B. Bomans en
vele anderen.
Omstreeks elf uur werd het stoffelijk
overschot per nuto naar Nijmegen ver
voerd, waar op het R.K. Kerkhof aan den
Daalschcn weg aldaar de begrafenis plaats
had.
DE TOESTAND IN HET TEXTIEL-
BEDRIJF TE NIJVERDAL
Do volle aandacht der regeering.
Almelo, 7 Juni. In verband mot den
zeer critieken toestand in do textielindu
strie te Nijverdal, heeft bet gemeentebe
stuur van Hellendoorn telegrafisch een on
derhoud aangevraagd bij den nieuwen Mi
nister van Binncnlandschc Zaken, het
welk onmiddellijk toegestaan werd. Dit
onderhoud heeft Dinsdagmiddag plaats ge
had en daarbij heeft Minister De Wilde
een langdurig gesprek gevoerd met het ge
meentebestuur, waarbij tot uiting kwam,
dat deze moeilijke kwestie de volle aan
dacht der regeering heeft.
DE STAAT CONTRA DE VARA.
Op 12 Juni a.s. zal voor het Hnagschc ge
rechtshof in hooger beroep worden behan
deld de zaak van den Staat der Nederlan
den contra dc Verceniging van Arbeiders
Radio Amateurs.
Voor den Staat zal pleiten rnr. van der
Does, voor de Vara mr. Mobach.
EEN BROCHURE VAN Mr. DUIJS.
Ze zal toch worden uitgegeven.
Naar wij vernemen zal binnenkort bij W.
J. Thieme en Co. tc Zutfen toch de bro
chure van rnr. Duijs verschijnen, waarom
trent werd gemeld, dat zij niet zou worden
uitgegeven.
Vol bewondering, maar
lang niet zonder kritiek
In het bekende Zwitserschó dagblad de
„Neue Zürchcr Zcitung" trof ons een aar
dig artikel van Aemilius Mb lier over een
reis naar Holland, aangeduid als het do
rado der fietsers. Dat do schrijver juist
deze kwalificatie kiest is niet voor 't minst
te danken aan het feit dat hij zelf per rij
wiel naar Holland is gépèddeld. In Hol
land leek hem overigens de nacht lichter
en levendiger dan dc dag in het Duitsch-
land van Heine. Slechts een paar minuten
bij Nijmegen over de grens, of de zicht
bare welvaart deed hem al lichter ademen.
De minder prett'ge kant van die „wel
vaart' werd hem al spoedig openbaar: Hol
land is duur, zelfs voor zijn goede Zwitscr-
sche francs. In Arnhem betaalde hij alleen
vpor een ontbijt 1. Maar, Holland is ook
rnooi. De kanten op naar Utrecht reed de
Zwitserschó toerist door de verrukkelijke
bosschen, die door uitstekende wegen
doorsneden zijn.
Holland is het land der wielrijders. Vrij
wel ieder volwassen burger bezit een
fiets Wiclrijden is in Holland voor iederen
stand geoorloofd, een democratische bezig
heid, maar aristocratisch bedreven. De
bouw der rijwielen staat toe dat men
rechtop zit in tegenstelling met België en
Frankrijk, ja veelszins ook in Zwitserland,
waar de semi-renkarretjes domineeren en
de wielrijder min of meer als iemand van
den derden stand wordt beschouwd. Iu
Holland is dat geheel anders. Do verliefde
paren rijden hier om zoo te zeggen arm in
arm, althans hand in hand. Bij kudden
zag de schrijver de meisjes naar de zwem
plaats fietsen, trotsche, slanke, blonde
meisjes, een lust om te zien.
Hij was geneigd te mecnon, dat bij zulk
een reusachtig fietsverkeer de verkeersre
gels stipt in acht genorocn zouden worden.
Niets van aan. Men fietst hier eigenzinni
ger dan elders, maar met verwonderlijk
instinct rustig en zeker, naar Zwitscrsche
begrippen eigenlijk overmoedig.
Schrijver prijst de schoonheid van onze
a lakten en weiden, en noemt Hollands
landschap een groot park, waartegenover
de Belgische bodem als een vervelende wei
de wegvalt. Op zijn reis van vier weken,
die hem ook door België én Frankrijk voer
de, heeft geen streek hom zoo geboeid als
het „paradijs" tusschen Utrecht en Am
sterdam, waar hij had willen blijven wo
nen. Natuurlijk heeft o'öir de properheid
hem buitengewoon getroffen, maar in te
genstelling tot de gangbare opvatting van
do Hollanders zelf vindt hij ons volk niet
zeer gastvrij. De Hollander is evenals zijn
huis, dat slechts over een smal bruggetje
te bereiken is, moeilijk toegankelijk. En
dit smalle bruggetje heeft middenop eerst
rog een hekje met een deur, en deze deur
komt overeen met het koel afwegende ver
sland van de bewoners. Dat de Hollander
zeer op zijn voordeel bedacht is heeft de
schrijver eveneens ervaren. Maar hij is
vol bewondering voor onze énorme vita
liteit.
IN AANBOUW ZIJNDE VILLA
AFGEBRAND.
El berg, 8 Juni. Hedenmiddag ont
stond hier bij het gebruiken van oen
loschapparaat brand in dp in aanbouw
zijnde villa, gelegen onder Het Harde bij
Oldcbrock, in eigendom behoorend aan
jlir. Fojti), burgemeester van Elburg. De
villa, die bijna gereed was en de volgen
de weck zou worden betrokken, brandde
geheel af. Drie H.A. dennebosch werden
mede een prooi der vlammen. Do villa was
verzekerd. Het bosch niet.
Benoemd tot reserve-officier van gezond
heid der tweede klasse bij de landmacht
de dienstplichtig vaandrig van de 1ste
compagnie hospitaal-soldaten J. J. Koot'
stra, arts en N. J. Elzenga, arts.
Bij beschikking van den Minister van
Justitie is aan rnr. G. Kirberger, raadsheer
in den Iloogen Raad der Nederlanden, op
zijn verzoek met ingang van 8 Juni eervol
ontslag verleend als lid van de Bijzondere
Commissie voor georganiseerd overleg voor
de klerken, concierges en andere bedien
den bij de gewone gcrechlcn, den Centralen
Raad van Beroep en liet Hoog Militair Ge*
rechtsrof (dc daaronder ressortccrcnde ge
rechten inbegrepen).
Bij K. B is te rekenen .van 26 Mei 1933
aan den heer mr. P. J. Oud, tengevolge van
zijne benoeming tot Minister van Finan
ciën. eervol ontslag verleend uit zijn be
trekking van inspecteur der registratie en
domeinen;
is wederom benoemd lot lid, tevens voor
zitter van het college van curatoren dei-
Technische Hoogeschool te Delft, Ir. .1. F
de Vogel, wonende te 's-Gravenhage;
Is voor het studiejaar 19331934 benoemd
tot reclor-magnificus der Technische Hoo
geschool te Delft, dr. J. G. Rutgers, booz-
ieeraar aan die hoogeschool;
is aan L. A. Wouters, op zijn verzoek,
eervol ontslag verleend als leeraar aan de
Rijks hoogere burgerschool tc Alkmaar.
PROCEDURE TEGEN EEN
ZIEKENFONDS.
Ontzegde vordering.
's-Gravenhage, 8 Juni. Zooals men
zich herinnert, was mevr. van Luipen, die
als vroedvrouw verbonden was aan het
Ziekenfonds van de „Volharding", na een
ingekomen klacht over behandeling bij een
bevalling door het bestuur der Volharding
wegens dringende redenen op staanden
voet ontslagen. Mevr. van Luipen, die van
oordeel was, dat voor dit ontslag geen re
den aanwezig was, stelde daarop wegens
onrechtmatige daad een vordering in tegen
de Volharding, waarbij zij een schadever
goeding vroeg van 50.000.
Na gehouden getuigenverhooren, waarbij
mr. Nathans voor mevr. van Luipen optrad
en mr. Mobach voor dc Volharding, heeft
de Ilnagsche kantonrechter de ingestelde
vordering -evenwel ontzegd.
Van dit vonnis kwam mevr. van Luipen
in hooger beroep, doch dc Haagsche recht
bank heeft lieden het vonnis van den kan
tonrechter bevestigd.
MR. T. A. VAN DIJKEN LID
VAN DE TWEEDE KAMER.
De voorzitter van hetCentraal Stem
bureau heeft thans in de vacature, ont
staan door het opnieuw bedanken van mi
nister Colijn voor zijn benoeming tot lid der
Tweede Kamer, tot lid van deze Kamer be
noemd verklaard den heer mr. T. A. van
Dijken, referendaris bij den Raad van
State te 's-Gravenhage.
GEDENKSTEEN THORBECKE.
's-Gravenhage, 8 Juni. Aan den bui
tengevel van perceel Koninginnegracht 36.
het sterfhuis van Jan Rudolf Thorbecke,
thans bewoond door mevr. dc weduwe J.
Hidde Nijland, zal een gedenksteen wor
den aangebracht. Dc eerevoorzitter van de
liberale staatspartij „De Vrijheidsbond",
oud-minister P. Rink, zal op Zaterdag 24
Juni a.s., des namiddags half vier, den
steen aan de tegenwoordige bewoonster
overdragen. Hij zal daarbij een korte her
denk ingsrde uitspreken.
OPNIEUW BEDANKT.
Bij het Centraal Stembureau is bericht
ingekomen, dat de Ministers Colijn en Oud
opnieuw voor hun benoeming tot lid der
Tweede Kamer hebben bedankt.
Amersfoort. 13 Juni, Van Bem-
melstraat 77, verkoop van een inboedel,
1 uur.
Amersfoort. 16 Juni, Hotel do
Zwaan, verkoop van 8 perceelen booigras
in De Zure Maat, onder Baarn, 12 uur.
Baarn. 13 Juni, Sophialaan 18, Ver
koop van een inboedel, 10 uur.
21 cn 28 Juni, Hotel de la Promenade,
verkoop bij opbod en afslag van woon- en
winkelhuizen, 8 uur.
22 Juni, Hotel „Groeneveld", verkoop
van perceelen voorland, weiland en uiter
dijk, 10^ uur.
Hoogland. 22 Juni, Koffiehuis Het
Houten Veen, verkoop van de boerenhof-
slede „Het BuLlenveld", 11 uur.
Den Bosch, 7 Juni. In hooger beroep
$tond voor het gerechtshof te 's Hertogen
bosch terecht de 61-jarige G. G. F. A. S. te
Helmond, do uitgever van het beruchte
pamflet „Het vuile ei", die bet vorige jaar in
een gcruchtmakendo zaak wegens beleedi-
ging van notaris D. voor de onderscheidene
rechterlijke instanties zich had moeten ver
antwoorden. Nu was hij door do rechtbank
te Roermond tot twee maanden gevange
nisstraf veroordeeld, omdat hij in November
1031 te Helmond den directeur van de Am-
sterdamsche Bank te Helmond, den heer
J. C. J. B., had beleedigd door aan bet raam
van het pand Zuid-Koninginnewal 29 een
door hem opgesteld geschrift te plaatsen,
waarin de heer B. een huichelaar, bedrie
ger, falsaris, aartsleugenaar, schriftverval-
scher, bankzwendelaar cn een voor de
samenleving gevaarlijk individu genoemd
werd.
De advocaat-generaal mr. Couvee eischte,
daar het niet gebleken was dat de ver
dachte, nadat hij in Januari 1932 door het
Hof gewaarschuwd was, nog met bclcedi-
gingen heeft geageerd, een voorwaardelijke
gevangenisstraf van twee maanden
Uitspraak op 19 Juni a.s.
DE RIJKSVELDWACHT 75 JAAR
(Vervolg van ons vorig blad).
Jhr. mr. van den Brrndoler zeide, dat
het over weinig dagen 50 jaren geleden
zal zijn, dat hij voor het eerst ambtelijk
met do rijksveldwacht kennis maakte. Hij
schetste do hoogere eischen die sinds aan
het corps gesteld worden.
De heer De Fremcry Kalff, inspec
teur van politie te Amsterdam en voorzit
ter van den Bond van politieambtenaren
tot bescherming van dieren, sprak zijn vol
doening erover uit, dat zoovele leden der
rijksveldwacht naast materieele belangen
ook ethische zaken, zooals de bescherming
van het dier, weten te behartigen.
Voorts brachten nog hun gelukwenschen
over dc heer De Boer namens het be
stuur van de Centrale van Nederlandsch
overheidspersoneel, do majoor der rijks
veldwacht Kollc uit Zuidhorn (die hulde
bracht aan de nagedachtenis van minister
Heemskerk door wiens toedoen ook de fi-
nancicelc positie van den rijksveldwachter
op hooger peil is gebracht) en de majoor
Piersma uit Gouda, op wiens voorstel
tenslotte gezamenlijk nogmaals het Wil
helmus werd gezongen.
Medegedeeld werd nog dat bloemstukken
waren toegezonden door den procureur-ge
neraal, inspecteur van rijkspolitie, de offi
cieren van justitie, den hoofdcommissaris
tc 's-Gravenhage, de officieren van do po
litictroepen en de afd. Den Haag van de
rijkspolitieverecniging.
Een gemeenschappelijke maaltijd en een
concert in den Dierentuin van de 's-Gra-
venhaagsche Politiomuziekverceniging „On
derling Kunstgenot", besloten den feest
dag.
Eenvoud is het kenmerk van het ware.
BOERHAVE.
Een liefdesgeschiedenis uit het oude Madrid
door
- F. MARION CRAWFORD.
Naai* het Engelsch door W. H. C. B
40
Zij had toen gezegd, dat alles slechts
een boozc droom was geweest en dat
hij daaruit was ontwaakt. En toch was
het denkbeeld van rebellie toen door zijn
brein gegaan, want in' een oogenblik had
het hem overmeesterd en zijn loyaliteit
doen vergeten. Hij voelde een berisping te
hebben ontvangen en antwoordde niet da
delijk.
„Daar hebt u niets tegen tc zeggen!" riep
Philips hem hoonend toe. „Bestaat er dus
een reden, waarom ik u niet wegens hoog
verraad zou doen terecht staan?"
Don Jan schrok van die woorden, maar
zijn toorn was verdwenen cn hij dacht
slechts aan Doloros' veiligheid in do naaste
toekómsU
„Uwe majesteit is veel to rechtvaardig
om een onschuldig man, die u trouw heeft
gediend, te beschuldigen," antwoorddo hij.
Philips bleef stilstaan en keek hem lang
en nieuwsgierig aan, om te trachten eenig
keken van ongerustheid, zoo niet van vrees
bij hem te ontdekken. Hij was gewend men
schen met woorden te folteren, alvorens
andere middelen toe tc passen, cn hij gc
loofde zelf niet aan hetgeen hij bad gezegd.
Hij had slechts een willekeurige proef ge
nomen en die was mislukt. Op den bodem
van zijn toorn lag slechts jaloezie en haat
jegens den broeder, van wien niet andcr9
dan beminnelijkheid en bekoring uitging,
eigenschappen, die hij zelf miste.
„Misschien meer welwillend dan recht
vaardig," zei hij op een toon, die iets vrien
delijker klonk. „Ik wil toegeven dat ik geen
bewijzen tegen u heb, maar de getuigenis
der gebeurtenissen is niet in uw voordeel.
Pas op. want er wordt op u gelet. De we
reld heeft een to hoogen dunk van u en zij
vindt u een te indrukwekkende persoon
lijkheid om aan dc aandacht te kunnen
ontsnappen.
„Mijn handelingen zullen daartegen be
stand zijn. Ik verzoek slechts dat uwe ma
jesteit daarmede meer rekening zal houden
dan met de wijze, hoe die door andere men
schen worden uitgelegd."
„Andere menschen doen niets dan u prij
zen," zei Philips ronduit. „Hun oordeel
over u is echter waardeloos! Ik meende ti
dc zaak voldocndo duidelijk tc hebben ver
klaard. U bent de afgod van het volk. en
alsof dat niet genoeg is. bent u bovendien
de lieveling van het hof en de gunsteling
der vrouwen. Dat is voor één man te veel.
Ik herhaal dus: pas op! Tracht meer naar
mijn gunst tc dingen en maak u niet zoo
druk om uw populariteit
„Wat dit betreft," antwoordde Don Jan
met ecnigo fierheid, „ben ik van oordeel,
dat wanneer do menschen mij prijzen, dit
geschiedt omdat ik mijn koning naar mijn
beste krachten en met succes heb gediend.
Indien uwe majesteit niet tevreden is over
hetgeen ik gedaan heb, leg mij dan een
zwaardere taak op. Ik zal trachten zelfs
het onmogelijko to doen.
„Dat zou dc dames bevallen!" gaf Philips
vinnig en hatelijk ten antwoord. „U zou
door briefjes overstroomd worden uw
handschoenen zouden niet groot genoeg
zijn ze allo to bevatten!"
Don Jan gaf hier geen antwoord op, want
hij achtte het verstandiger den koning op
dit terrein tc laten komen dan hem naar
het vorige te doen terugkceren.
„Hoewel u in tijd van vrede heel wat
aangename bezigheden zult hebben, acht ik
het toch beter dat u spoedig trouwt, voor
dat u zoo verstrikt raakt in de netten der
dames uit Madrid, dat dit uw huwelijk on
mogelijk zou maken."
„Behalve wat het laatste betreft," zei
Don Jan vrijmoedig, „ben ik geheel uwci
majestcits oordeel toegedaan. Maar ik ben
hier housch niet hang voor verstrikkingen.'
„Neen bang bent u er niet voor. Inte
gendcel; u beweegt er u met een gemak in,
alsof het uw element is."
„Dat zal niemand van mij kunnen zeg
gen," luidde Don Jan's antwoord.
„Alweer spreekt u mij tegen. Maar zegt
u mij dan eens, als u geen last van derge
Üjko verstrikkingen hebt, hoe komt het dan
dat u eeii brief van een dame in uw hand
schoen vindt?"
„Ik kan u niet zeggen of 't een brief van
een dame was of van een man."
„Hebt u hem dan niet gelezen?"
„Jawel."
„En u hebt geweigerd hem mij te toonen
omdat "t het geheim van een vrouw be
trof."
«Toen had ik hem nog niet gelezen. Hij
was niet onderteekend en bleek even goed
door een man te kunnen zijn geschreven."
Don Jan lette op het gezicht van den ko
ning, want het was lang niet onwaarschijn
lijk, dacht hij, dat deze den brief had laten
schrijven, of het 2clf had gedaan, en dat
hij hem nu zoo gauw mogelijk weer in zijn
bezit wilde hebben. Philips scheen to twij
felen of hij zijn kruisverhoor al of niet zou
voortzetten cn hij keek naar de deur. die
naar de antichambre leidde, plotseling ver
baasd, omdat Mendoza nog niet was terug
gekeerd. Toen begon hij weer te spreken,
maar trots zijn boosheid wilde hij zich niet
bloot stellen aan een tweede weigering om
den brief af tc staan. Zijn waardigheid zou
daaronder te veel hebben geleden.
„In deze kwestie zijn de feiten als volgt,
zei hij, alsof hij in het kort samenvatte wat
er in zijn geest was omgegaan. „Het is mijn
wensch u tc laten tróuwen met do koningin
weduwe van Schotland, zooals u weet. U
doet alles' wat u kunt door mij tegen te
werken en u bent besloten de dochter van
een ongefortuneerd militair tc trouwen,
maar ik ben even vast besloten dat gij u
niet door zoo'n verbintenis tot schande zult
maken."
„Tot schande maken?!" riep Don Jan met
luider stem uit, onmiddellijk toen de woor
den den koning over de lippen waren geko
men. Hij deed een pas naar voren. „Dat u
die woorden tegen mij durft zeggen, bewijst
dat u dapperder bent dan ik dacht!"
Philips week een pas achteruit, terwijl
hij doodsbleek werd en naar het geveB1-
van zijn degen greep. Don Jan was onge
wapend. maar zijn degen lag op de tafel
binnen zijn bereik. Toen hij merkte dat de
koning bang was, deed bij een pas achter
uit, -
„Neen," zei hij verachtelijk, „ik heb mo
vergist. U bent een lafaard." Hij lachte toen
hij naar Philips' hand keek, dio nog altijd
het gevest van zijn wapen omvatte, gereed
om het te trekken."
In do aangrenzendo kamer haalde Dolo
res angstig adem, want de klank der stem-
mon van do beide mannen was plotseling
veranderd. En toch was haar hart van
vreugde opgesprongen, toen zij Don Jan's
woedenden uitroep hoorde, na de bcleedi-
gende woorden van den koning. Maar Don
Jan had gelijk, want Philips was van na
tuur een lafaard, cn hoewel hij reeds be
sloten was zijn broeder in arrest te doen
stellen zoodra Mendoza zou zijn terugge
keerd, voelde hij dat bij hem niet verder
moest prikkelen. Hij verkeerde bepaald in
gevaar, want als hij zich niet wist in te
houden weer een of ander schamper woord
te bezigen wat hij altijd zonder rrees
kon doen, omdat hij voortdurend beschermd
werd door ju lijfwacht zou zijn broeder
hem het volgende oogenblik naar dc keel
vliegen. Hij bezat het echte instinct van
den lafaard om dadelijk den man te onder-
kenncn, die niet weet wat vrees is.
„U hebt u op zonderlinge wij zo vergeten.*
sprak hij met een schijn van waardigheid.
„U springt naar voren, alsof u mei mij wil
de gaan worstelen on dan bent u verbaasd
dat ik mij klaar maak om roe te verdedi
gen."
(Wordt vervolgd;
