AMERSFOORTSCH DAGBLAD
AANVAL OP MINISTER VERSCHUUR
Dinsdag 8 Augustus 1933
32 e Jaargang No. 33
Dr. KORTENHORST TOORNT
„Wü moeten deen'
HET NAGEMAAKTE BANKJE
VAN f 1000
GEEN BUITENLANDSCHE
ASSISTENTEN
FELLE BRAND TE
VLAARDINGEN
HET WARME WEER
VAN ZONDAG
WREEDE SYMBOLIEK
FEUILLETON
MOORD OP
ABBOTSHALL
Er gaapt een kloof tusschen het
Katholieke volk en minis>
ter Verschuur
In de R.K. Werkgever, het orgaan van
de Alg. R.K Werkgeversvereniging schrijft
het Tweede Kamerlid, dr. Kortenhorst:
In Amersfoort heeft de R.K. Staatspartij
een kaderdag gehouden teneinde zich te
heraden over de vraag, hoe in de naaste
toekomst de partij zich ten opzichte van de
fitroomingen in ons volk zal hebben te ge
dragen.
Er zijn over dit onderwerp veel wijze
woorden gezegd. Onder meer oogötte een
der inleiders een ovatie, toen hij betoogde,
dat wij, Katholieken, de leiding moeten
nemen, dat wij niet zoo lang moeten tal
men met het verwezenlijken van onze denk
heelden, dat anderen ons vóór zijn, dat wij
de practiöche resultaten die het fascisme
en nationaal-socialisme elders hebben we
ten te bereiken, evengoed onder ons eigen
nationaal staatkundig stelsel kunnen ver
wezenlijken.
„We moeten doen!" concludeerde de in
leider.
Deze woorden zijn ons uit het hart ge
grepen. Wat hebben wij aan on6 mooi pro
gram, aan onze sterke positie, wanneer tel
kens opnieuw moet worden geconstateerd,
dat de regeering op menig terrein een po
litiek voert, die lijnrecht strijdt met wat
er leeft onder het Katholieke volk? Hoe
kan het verklaard en vergoelijkt worden,
dat in de vorige en in deze regeering Ka
tholieke voormannen zitting hebben en
dat desondanks geen groep der bevolking
in scherper oppositie staat tegenover het
allesbeheerschende oordeel van het regee-
hngsbeleid n.l. de economische politiek
dan juist het Katholieke volksdeel?
Wat waren de congressen der A. R. K.
W. V. over de crisi6, wat was het congres
van het R.K. Werkliedenverbond in Don
Haag, wat was het gesprokene op de Pers
conferentie van Mei 1.1., wat is tenslotte
de publicatie van Mei 1.1., wat is tenslotte
de publicatie van het oeconomische urgen
tie-program der vier katholieke centrale
organisaties, wat is dit alles anders, dan
een doorloopende ontevredenheidsuiting
van de groote massa der katholieken tegen
het oeconomisch beleid van de vorige en
van deze regeering?
Het is ongetwijfeld het goed recht van
minister Verschuur om in de Memorie van
Antwoord en de Landbouwcrisiswet aan de
Eerste Kamer het volgende mede te doe
len:
„Vermindering van het aanbod i6 een
der middelen, om het optreden van af-
braakprijzen (n.l. van de agrarische arti
kelen) te kunnen bestrijden. Zulks gaat
practisch niet verder dan dat de prijzen
der landbouwproducten naar een vooroor-
logsch peil zullen worden geleid. Dat daar
om bijzondere maatregelen zouden moeten
worden getroffen om de koopkracht van
de industrieele bevolking te versterken,
kan de regeering niet beamen. Ware inder
daad door wering van buitenlandsche ar
tikelen de groei der werkloosheid tot 6taan
te brengen, dan ware de verlossing van
die wereldplaag al zeer eenvoudig: de fei
ten toonen echter aan, en zulks over de
geheele wereld, dat langs dien weg het zoo
vurig verlangde doel zeker niet bereikt
wordt".
Nogmaals: minister Verschuur moet zeli
weten of hij het verantwoorden kan om
ook nu nog, nu alle landen een autarkisch
stelsel hebben ingevoerd, voor de Neder-
landsche nijverheid het stelsel van den
eenzijdig vrijen invoer te verdedigen.
Maar het ware onoprecht, dezen onge
twijfeld werkzamen bewindsman in het
onzekere te laten over het feit, dat zijn in
zicht op een hoogst belangrijk punt door
het katholieke volk niet wordt gedeeld.
Integendeel, blijkens het gepubliceerde
economisch urgentie-program der vier ka
tholieke organisaties, moet minister Ver
schuur beschouwd worden als de voor
naamste tegenstander van de desiderata,
die onder de katholieken leven.
Wanneer de katholieke staatspartij naar
oorzaken zoekt, waarom breede groepen
van hen. die bij de laatste verkiezingen aan
haar hun stem gaven, thans rcbelsch wor
den en heil zoeken bij andere meest fas
cistische formaties, dan behoeft men
werkelijk niet ver te zoeken.
De ontevredenheid richt zich tegen de
oeconomische politiek der regeering. waar
in een katholieke minister precies het om
gekeerde doet van hetgeen de katholieke
kiezers hadden mogen hopen.
Het vertrouwen in het beleid op econo
misch gebied is in de weinige maanden,
dat het kabinet-Colijn aan het bewind is,
zienderoogen getaand.
Niet alleen, dat minister Verschuur het
oeconomisch urgentie-program der katho
lieke sociale organisaties niet onderschrijft,
ook moet worden vastgesteld, dat deze mi
nister op de meeste punten een verklaard
tegenstander is van de aanbevolen politiek
en dat voorzoover hij de woorden van het
program hier en daar zou kunnen overne
men, zijn geheele wezen in opstand ver
keert tegen den geest van wat gevraagd
werdt.
Wij schrijven deze harde waarheden wer
kelijk niet voor ons genoegen, en nog veel
minder is het ons erom te doen minister
Verschuur, dien wij als mcnsch hoogach
ten. onaangenaam te zijn.
In het Parlement hebben wij nu ongeveer
vier jaren lang de oeconomische politiek
van minister Verschuur, voorzoover het de
industrie en de bevordering van den export
betrof, in alle toonaarden bestreden.
Dat beleid heeft de industrie tot den rand
van den ondergang gebracht.
De overgroote meerderheid der Katholie
ken en zij niet alleen deelt ons stand
punt en zij vraagt zich af: moet die politiek
nog langer worden volgehouden?
De industrieën, de arbeiders, de boeren
en de middenstanders, zien geen enkel
perspectief. De bevoegdheden, die de regee
ring verkreeg, liggen voor een goed deel on
gebruikt: clearings wet en crisisinvoerwet.
Wat de minister in zijn Memorie van
Antwoord op de Landbouwcrisiswet neer
schreef. klinkt als een hoon in de ooren van
hen, die dagelijks aan den lijve ondervin
den, dat het stelsel van den vrijhandel
voor Nederland niet meer houdbaar is.
Er gaapt een kloof tusschen het Katho
lieke volk en minister Verschuur, die niet
te overbruggen schijnt.
Wanneer de R. K. Staatspartij haar leden
wil immuniseerep tegen de verlokkingen
van het fascisme en het nationaal socialis
me, dan is het voornaamste middel: „Wij
moeten doen!"
Wij moeten voorkomen, dat anderen ons
program overnemenen het gaan uit
voeren.
Woorden zijn genoeg gewisseld, het wach
ten is op de daad!"
SLOTFEEST VAN DEN A.N.W.B.
Amsterdam, 6 Augustus. Op Woens
dagavond 9 Augustus a.s. oïn 8.15 gaat
in den Hollandschen Schouwburg te. Am
sterdam, de 25ste fcestvoorstelling van de
revue van Alex de Meester en Luigi di
Fraen, „Hier Parkeeren". Tevens zal dien
avond in den „Hollandschen Schouwburg"
het slotfeest van de feesten, ter eere van
het 50-jarlg bestaan van den A.N.W.B. ge
vierd worden. Het bestuur, de Directeuren
en het Arasterdamsch personeel van den
A.N.W.B. zudlen de 25ste voorstelling van
„Hier parkeeren" bijwonen.
Zoon van de oude vrouw
aangehouden
Amsterdam, 7 Aug. Omtrent het
bankbiljet van 1000, dat een 82-jarige
vrouw Zaterdag aan het postkantoor in de
Borgerstraat wilde wisselen en dat valsch
bleek te zijn, wordt nader van de politie
vernomen:
De oude vrouw, die Zaterdag door den
ambtenaar in de valsch geldcentralc der
politie werd gehoord, verklaarde, dat 4j
drie jaar geleden een vrij groot bedrag
had gewonnen op een lot van de Lotisico-
loterij. Zij had dit geld uitbetaald gekregen
door een winkelier in de Rozenstraat, die
haar ook het loterij-briefje had verkocht.
De vrouw beweerde, dat zij drie brief
jes van 1000 benevens verschillende bil
jetten van geringer waarden in ontvangst
had genomen. Het gelei had zij verstopt in
haar woning. -
Uit het onderzoek bleek, dat bij de vrouw
inwoonde haar 40-jarige zoon. Deze werd
door de politie aangehouden en verklaar
de desgevraagd onmiddellijk, dat hij het
was geweest, die het valsche duizcndgul-
denstuk had gemaakt. Op een goeden dog
had hij het geld van zijn moeder gevonden
en omdat hij liefhebberij in teekenen had,
had hij een der biljetten van 1000 nag»
teekend. Het geteckende biljet had hij bij
het geld zijner moeder gedeponeerd en >.r
nooit meer naar omgekeken. In tegenstel
ling met zijn moeder hield de man echter
vol, dat de oude vrouw niet drie maar
slechts twee briefjes van duizend had ont
vangen en dat er dus van diefstal geen
sprake kan zijn. De politie houdt natuur
lijk rekening met de mogelijkheid, dat de
oude vrouw zich vergist. Het tegenover
gestelde zal althans wel nooit te bewijzen
zijn temeer, daar de oude vrouw geen en
kele getuige kan aanwijzen die haar ver
klaringen zou kunnen bevestigen.
Van valsche munterij is zeker geen spra
ke daar het biljet zoodanig is nageteekend,
dat geen enkele bankinstelling het zou
hebben geaccepteerd.
Wetenschappelijke autarkie
's-G ravenhage, 7 Augustus. Den cu
ratorencolleges der rijksuniversiteiten is
door den minister van onderwijs te kennen
gegeven, dat buitenlanders niet in aanmer
king komen voor benoeming tot assistent
aan onze universitaire laboratoria.
Slechts bij hooge uitzondering en dan bij
Slechts bij hooge uitzondering en dan bij
wijze van overgang zijn dit jaar nog enkele
plaatsen van assistent door buitenlanders
bezet.
OVERREDEN EN GEDOOD.
IJ muiden, 7 Augustus. Hedenavond
is in de Frogerstraat het driejarig dochter
tje van den heer Van Dorp onder een
vrachtauto geraakt en zoodanig gewond,
dat het spoedig aan de gevolgen is over
leden.
De vereenigde touwfabrieken
in lichter laaie
Vlaardingen, 7 Aug. Hedenavond
te half twaalf is een hevige brand uitge
broken in de Vereenigde Touwfabrieken.
Het vuur, dat achter de toonkamer begon
nen was, greep snel om zich heen daar het
gretig voedsel vond in de brandbare goe
deren. Al het beschikbare brandweermate
riaal was ter blussching aanwezig en er
werd met 9 stralen water gegeven. Het
vuur breidde zich echter meer en meer uit
en te half één woedde de brand over een
terrein van 2000 M2. oppervlakte en 60 M.
diepte.
Het kantoorgebouw en de smederij hoopt
men te behouden.
„Ook de belendende gebouwen liepen groot
gevaar. Van de Vari autogarage was het
dak te 1 uur reeds verbrand. Met man en
macht wordt dan ook gewerkt aan het lo
cal iseeren van den brand.
De publieke belangstelling was zeer groot
Op het terrein van den brand waren
aanwezig de burgemeester en de commis
saris van politie benevens verschillende
raadsleden, de bedrijfschef, terwijl de
hoofddirectie speciaal uit Rotterdam w^s
overgekomen.
Men is op beurspolis verzekerd.
Nader seint men ons nog:
Te kwart voor twee had men den brand
onder de knie en was gevaar voor uitbrei
ding geweken.
Het bleek dat toonkamer, magazijn, pak
huis en heke'arij geheel uitgebrand waren
De spinnerij, waarvan het voorste gedeelte
in vlammen stond is zoo goed als behouden
Zeer veel machines zijn een prooi der vlam
men geworden. De schade is nog niet vast
te stellen, doch zal waarschijnlijk eenige
tonnen bedragen.
De brand is ontdekt door een bediende
van do belendende garage en verjnoedelijk
ontstaan door het warmloopen van een as
van het roerwerk voor de olieinstallatie.
Onze weerkundige medewerker schrijft
ons:
Voor de tweede maal in dezen zomer
heeft de thermometer de 30 graden C. over
schreden en hebben wij een z.g. tropischen
dag gehad, die ditmaal op Zondag viel. De
maximum-temperatuur bedroeg 30.5 C. en
bleef hiermede nog drie graden beneden die
van den warmstcn dag (27 Juli), die wij
dezen zomer gehad hebben. Met dezen dag
is het aantal dagen, waarop de maximum
temperatuur tenminste 25 graden C. be
droeg, in dezen zomer tot 13 gestegen, een
getal, dat volstrekt niet bijzonder groot is.
Over het geheel genomen is deze zomer niet
bijzonder warm al komen in den laatsten
tijd wel veel mooie dagen met een zomer-
sche temperatuur voor
Op den warmen Zondag is onmiddellijk
een vrij sterke afkoeling gevolgd. Do maxi
mum-temperatuur steeg althans gisteren
niet veel boven 22 graden C. Ditmaal is de
afkoeling gekomen zonder uitgebreide on-
weders, waarmede nog eens bewezen is, dat
het niet het onweer is, hetwelk afkoeling
brengt, maar dat deze altijd het gevolg is
van een omwenteling in den aanvoer van
lucht en dat de afkoeling dus moet wor
den veroorzaakt doordat oververwarmde
lucht wordt vervangen door koelere lucht,
hetzij uit hoogere luchtlagen, hetzij door
luchtstroomcn, die hun oorsprong vinden
in koelere streken.
Dit laatste nu is het geval geweest met
de afkoeling van gisteren. Doordat het ge
bied van hoogen druk, waarvan de kern
boven de Noordzee lag, tegen den gewonen
regel in, zich naar Z.W.-Europa had terug
getrokken kon de Westelijke luchtstroom,
die over de Noordelijke helft van ons we
relddeel woei, zich over de Noordzee naar
het Zuidoosten afbuigen. Hierdoor werd de
zeer warme lucht, die in onze omgeving lag,
vervangen door koelere lucht. De gevolgen
waren niet alleen een afkoeling maar ook
de vorming van een dikke bewolking en
een stijging van de relatievo vochtigheid
van de lucht. Do afkoeling is dus geheel
verloopen zonder voorafgaande uitgebreide
onweders.
(Nadruk verboden.)
Een dag in het ziekenhuis
Een candidaat-hoofdonderwijzer schrijft
aan do N.R.Ct.:
Ik heb een dag in een ziekenhuis door
gebracht, als patient dan, want dat wil toch
zeggen als „lijdende". Symptomen van een
bepaalde kwaal waren er niet, maar wel
de gewone begeleidingsverschijnselen van
elk ziekteproces, koortsachtige aandoenin
gen, zenuwtrillingen, een onleschbare dorst,
sterk wisselende gelaatskleur en wat dies
meer zij. Er moest van mij en mijn lotge-
nooten, want we waren met z'n achten
is dat geen vers van Beets? deze inval be
wijst, dat ik er nog niet over heen ben
in een uitvoerige, scherpe diagnose vastge
steld worden, of wij voor „vol" zouden aan
gezien worden, of nog maar „half" blijven
medetellen. Een tiental specialisten onder
toezicht van een regeeringsinternist was
daarmede belast.
Veel omslag werd er met ons „lijders"
niet gemaakt, twee hoog lagen de onder-
zoekzaal en de wachtkamer, alsof wij der
de klas-patiënten waren. En we hadden
toch behoorlijk voor 't onderzoek betaald,
vijftien gulden ieder. Tegen negen uur be
gon het en het duurde vijf maal drie kwar
tier. Elke drie kwartier een ander stel spe
cialisten, waarvan de één vragen stelde, de
ander noteerde. Dan was er even een pauze,
waarin wij naar de wachtkamer terug
moesten en de onderzoekers in consult gin
gen. waarna zij 't resultaat hunner bevin
dingen uitdrukten in een cijfer. Voorname
lijk was het hersenonderzoek, ons hoofd
werd aan alle kanten beklopt en betast
niet letterlijk natuurlijk of er wat in zat,
of dat eruit kwam. wat eruit kwam en hoe
't eruit kwam. Om vijf uur gingen alle spe
cialisten in gezamenlijk consult. Na afloop
daarvan werd ons door den leidenden in
ternist (één voor één) medegedeeld, hoe wij
in het volgende jaar in de maatschappij
zouden staan, volwaardig of halfwaardig,
of we gezond waren of nog onder behande
ling onzer huisdoktoren moesten blijven,
om na een jaar nogmaals gediagnoseerd te
worden
Alle gekheid op e?n stokje: Is het toch
eigenlijk niet een gruwelijke symboliek van
de regeering om ons examen voor de hoofd
akte te laten doen in 't oude ziekenhuis
Bronovo te 's-Gravenhagc!
NED. VER. TOT AFSCHAFFING VAN
ALCOHOLH. DRANKEN.
In de te Leeuwarden gehouden 99ste alge-
meene vergadering van de Nederlandsche
Verecniging tot Afschaffing van Alcohol
houdende Dranken, heeft de voorzitter, de
heer P. van der Meulen uit Amersfoort, die
42 jaar lang lid van het II.B. is geweest,
waarvan 35 jaar als voorzitter, in het be
lang der verecniging zijn functie neerge
legd. Tot opvolger werd benoemd de heer
B. J. J. Weijkamp.
De afgetreden voorzitter en zijn vrouw
werden tot eere-leden benoemd.
Doe of onderneem niets, zoolang ge toor
nig zijt; ge zoudt immers ook niet in zee
6teken, zoolang de storm woedt.
Een detective-verhaal door
PHILIP MAC DONALD
Geautoriseerde vertaling door H. A. C. S.
22
Zenuwachtig bewoog zij haar handen in
haar schoot. Zij begon: „Ik. ik weet haast
niet waar te beginnen, t Is alles zoo 't
hjkt geen werkelijkheid, maar het is te
vreeselijk om iets anders te zijn
„Waarom ging u gisteravond naar Ab-
totshall? En waarom, in 's hemels naam,
♦oen u daarheen ging, hebt u er de voor
beur a^.n gegeven om te zwemmen?" Antho
ny begreep, dat vragen helpen zouden.
„Er was geen tijd om iets anders te
doen," zeide zij, terwijl zij vertrouwen
scheen te krijgen. Zij ging door en de woor
den tuimelden over elkaar heen: „Wij wa
ren den geheelen dag uit geweest Dora
en ik en een paar vrienden. Ik toen wij
thuis waren Dora en ik er was juist
ttaar tijd om zich te verkleeden voor het
eten. Toen ik binnenkwam, zag ik enkele
grieven in de hall, en bedacht, dat ik ze
'e morgens niet gelezen had wij hadden
ons zoo gehaast om weg te komen. Toen
ik thuis kwam, vergat ik ze weer tot na
het eten.
,,'t Was niet voor na half elf, dat ik er
aan dacht. En toon, toen toen ik dien
van Jimmy las, ik ik o, God! Zij
bedekte haar gezicht met de handen
„Wie," zei Anthony scherp: „is Jimmy?"
Het deed hem pijn te zie.n hoe zij zich
moest inspannen om bij te komen. De han
den zakten weer in haar schoot. Hij zag de
lange vingers langs elkaar wrijven.
„Jimmy," zeide zij „is mijn broer. Ik ben
ontzettend aan hem gehecht, moet u we
ten Hij is zulk een lieveling! Maar maar
hij is niet heelemaal meer dezelfde sinds
hij uit Duitschland is teruggekomen. Hij
hij is ziek en hij hij drinkt cn
hij was drie jaar lang gevangen. Toen ze
hem gevangen namen, had hij een wond
aan het hoofd en nooit zelfs hebben zij
die beesten! Die beesten! O, Jim, lieve
ling
„Die brief, mevrouw." Anthony was hard.
„Ja ja, de brief." Zij hield een snik
in. „Ik ik las hem. Ik las hem, en dacht,
dat ik gek werd! Hij schreef, dat hij ging
dat hij Hoode ging doodschieten dien
avond!"
„Uw broer? Wat had hij met Hoode te
maken?"
Anthony was tegelijk opgelucht en ver
bijsterd. Hij begreep nu, waarom zij gezegd
had* „Wie schoot op hem?" Maar waarom
zou broer willen schieten?
Zij scheen zijn vraag niet gehoord te heb
ben. „Ik deed mijn best ik deed zoo mijn
best om mijzelf te overtuigen, dat de
brief heelemaal onzin was, dat het een ruwe
grap was. of dat Jimmy ziek was, of of
iets dergelijks. Maar ik kon niet. Hij hij
schreef alles zoo in bijzonderheden. De trein
waarmee hij kwam en alles. De
„Wat had uw broer met Hoode te ma
ken?" viel Anthony haar in dc rede. Hij
voelde, dat zij, als zij niet gedwongen werd
zakelijk te zijn, zij telkens zou afdwalen.
„Hij was zijn secretaris totdat Archie in
zijn plaats kwam ongeveer zes maanden
geleden. Ik ik heb nooit geweten waar
om Jimmy van hem vandaan ging, hij wou
het mij niet vertellen. Ilij wou het mij niet
vertellen!"
Anthony schoof ongeduldig in zijn stoel
heen cn weer. Er was iets van hysterie in
haar laatste woorden.
Opeens stond zij overeind. „Ilij deed 't,
hij deed 't". jammerde zij. terwijl zij haar
handen boven haar hoofd hield. „O. God
hij zal o Jimmy, Jimmy!" En nu begon
zij te lachen.
Anthony sprong op haar toe. pakte haar
hij haar schouders en schudde haar. 't Leek
of het ivoorblanke vlecsch zijn grijpende
vingers tegelijk koud cn heet maakte. Bij
elke beweging van zijn armen bleef haar
hoofd slap hangen. I-Ioewcl hij wist. dat hij
goed deed, verachtte hij zichzelf toch.
Het vreeselijke lachen ging over in snik
ken; het snikken hield op.
..Vergeef me", zeide zij.
Anthony's handen lieten los. „Ik" zei hij,
..ben een bruut Gaat u, alsjeblieft, weer
zitten."
Zij zaten. Er heerschte stilte.
Tenslotte verbrak hij deze. „Dus, u was
zoo onder den indruk van den ernst van
den brief van uw broer, dat u besloot dat
u moest nrobeeren hem tegen te houden.
Is hel zoo?"
Zij knikte.
„Maar waarom, in 's hemels naam, liep u
niet, of rende, of deed iets anders dan
zwemmen?"
„Er was geen tijd. U begrijpt 't 't was
zoo laat zooals ik al vertelde voor ik
voor ik den brief gelezen had. dat ik wist,
dat Jimmy er waarschijnlijk al was. Er was
geen tijd te te te
„Ik begrijp 't. U meende, dat u misschien
tien minuten zoudt uitsparen met door den
rivier over te gaan. U beweerde, dat u naar
bed ging, u trok waarschijnlijk de nauw
sluitende japon uit als u niet een bad
pak aan trok u deedt een paar badschoe-
ncn aan om makkelijker te loopen cn zon
der bij het zwemmen er last van te hebben;
u sloop uit bet huis stilletjes en sloeg alle
vorige records naar Abbotshall met min
stens tien minuten. Is 't zoo?
„Ja Behalve andere emoties was er ver
bazing in haar stem.
„Goed. En toen. toen u buiten het raam
van Ilcod s studeerkamer op uw knieën
!ag. wat zag u toon? U zult begrijpen, dat.
als ik u mag helpen, ik al wat ik kan moet
te weten komen, en zoo spoedig mogelijk."
Haar oogleden sluierden haar groote
oogen. Een krampachtig trekken in haar
hals bewees in welk een spanning zij was.
Toen zij sprak was het zonder gevoel, zon
der nadruk, alsof een suf kind de les op
zegt, die het van buiten geleerd heeft, maar
niet begrepen.
„Ik zag een man liggen, voorover, bij
den haard. Er was bloed op zijn hoofd. Het
was een kaal hoofd. Ik zag een klok. die
half omver gevallen was. en ook stoelen
omver. En ik snelde weg, ik rende naar do
rivier."
„Weet u," vroeg Anthony langzaam, „hoe
laat 't was, toen u hier terug kwam?"
„Neen," zei do nu levcnlooze stem, die
hem zoo ontroerd had.
Ilij was teleurgesteld, en zweeg. Niets
nieuws hier. behalve, natuurlijk, de broer.
En van deze geschiedenis van broeder
James wist hij nog niet wat er van te
mceten denken.
Tengevolge van zijn zwijgen viel Lucia's
mantel van onbewogenheid van haar af.
„Wat zullen wc doen?" fluisterde zij. „Wat
zullen we doen? Ze zullen ontdekken, dat
Jimmv zij zullen ontdekken. Ik weet,
dat zij zullen ik
„De politie weet niets van uw broer, me
vrouw Lemesurier." Anthony's stem was
kalmeerend. „En als zij wisten, zouden zij
niet over hem tobben. U moet weten: zij
hebben een man gevonden, waarvan zij ze
ker zijn, dat hij den moordenaar is. Er is
ook een op het eerste gezicht ernstige ver
denking tegen hem."
Opgelucht, kreeg haar gelaat weer kleur.
Voor een oogenblik lag zij. ontspannen, in
haar stoel, dan eing zij plotseling weer
recht zitten, haar handen om de stoelar-
men geklemd.
„Maar maar. als zij iemand anders be
schuldigen, dan dan moeten wij hun
van van Jimmy vertellen". Haar gezicht
was weer bleek, doodsbleek.
„U gaat te ver, zult u begrijpen," zeido
Anthony. „Gelooft u niet. dat het beter zal
zijn een paar rnenschon te vinden, die het
niet deden, voordat wij ons hart uitstorten
tegenover de wet?"
Zij legde, ongeduldig, haar handen op
zijn arm. ..U meent u denkt, dat Jim het
niet deed?"
(Wordt vervolgd
