AMERSFOORTSCH DAGBLAD
Zaterdag 2 September 1933
TWEEDE BLAD
WETHOUDER DREES
GAAT HEEN
Lil DE STAATCOURANT
DOOR PLICHT TOT RECHT
OOK VOOR BETERE
TAFEL- THEE
ONTBIJTSERVIEZEN
NIEUW PARIJS
Langestraat 35
REGEERING KEURT
BOYCOT AF
GELIJKSCHAKELING IN DE
WETENSCHAP
ONZE AARDAPPEL UITVOER
NAAR ENGELAND
Toch nog geen reden tot
ontevredenheid
0e liedzciandschz landfmta
FEUILLETON
MOORD OP
ABBQTSHALL
Hij blijft echter als raadslid
's-G raven h age, 1 Sept. De heer W.
Drees (s.d.a.p.) heeft in verband met zijn
Tweede Kamerlidmaatschap met het vol*
gendr schrijven ontslag genomen als wet
houder van den Haag:
„Ik heb de eer mede te deelen, dat ik. in
verband met mijn vei kiezing tot lid van de
Tweede Kamer der Staten Generaal, mijn
ontslag neem als wethouder, nu het ont
werp gemeentcbegrooting voor 1934, waar
van ik de voorbereiding nog op mij had ge
nomen, gereed ligt voor indiening.
Aangezien ik lid van den Raad blijf, bc-
teekent dit schrijven niet het nemen van
afscheid uit het bestuur der gemeente Ik
stel er echter prijs op den raad dank te
zeggen voor het vertrouwen mij gedurende
veertien jaar geschonken; den burgemees
ter. mijn collega's wethouders en den ge
meentesecretaris voor den geest, waarin in
het college van dagelijksch bestuur word
'samengewerkt, en velen, Jic in hooge en
lage functies de gemeente dienen, voor de
B wijze, waarop zij dooi hun toewijding aan
het gemeentebelang mijn werk als wethou
der hebben vergemakkelijkt."
In de raadsvergadering van 11 September
a.s. is aan de orde gesteld de benoeming
van een wethouder, ter vervulling der vaca
ture. ontstaan door het ontslag nemen van
den heer Drees als zoodanig.
Bij K B. is benoemd tot ridder in de Orde
van Oranje Nassau J H. Ch. Rauwonhoff,
lid van den Raad en„ oud-wethouder der
gemeente Epe.
Bij KB. is aan Mej. Th. M. Ray ma kers
wegens huwelijk op haar verzoek eervol
ontslag verleend als leerares aan de R.H.
BS te Helmond
Bij K B. is tijde'ijk benoemd tot leerares
aan de R.H.B.S te Helmond mej. M. Wolf
son.
Bij K.B. is benoemd tot leeraar aan de
R H U.S. te Winterswijk F. A. H. M. Kus-
ters. thans tijdelijk leeraar aan de R.H.B.S.
li Bergen op Z ram.
Bij K.B. is toegekend de gouden medaille
der Oranje Nassau Orde aan F. Oudenaarde,
procuratiehouder bij de Nederlandse ie
Verf en Chemica-iënfabriek te Delft; de zil
veren medaille aan L van Fieterson, fa
bricage chef bij de Nederlandsche Verf en
Chemicaliënfabriek te Delft, aan M. Fanne
koek, te Brouwershaven, controleur :n
dienst van de Centrale Suikermaatschappij;
aan G C. Vos, te Hedel, controleur bij 1e
Centrale SuikerniHatschapjilJ; aan A. Soet
te Waddinxveen, machinist opzichter van
de polders Achterof en de Futte, en nan C.
Duinker Lzn te Texel, kapitein bij de N.V.
Texels Eigen StJombootenonderneming (T.
E.S.O.); en de bronzen medaille aan W.
Tink, bnscharbei Ier in dienst van Mr. J.
G. Wurfbain t? Rheden en aan J. van Leer
dam, in dienst van de Verecniging tot
Werkverschaffing aan Zeeuwsche Blinden
te Middelburg.
BURGEMEESTERLIJK BELEID
TER ZAKE DER POLITIE.
In het Staatsblad is afgekondigd een
Kon. besluit, waarbij wegens strijd met de
wet is vernietigd het besluit van den Raad
der gemeente Lonneker van 22 Juni j.L tot
inwilliging van hel verzoek van het raads
lid H. Krommendijk om den burgemeester
te interpelleeren over het door hem, bur
gemeester, gegeven bevel tot uitleiding
van den Duitschcr Jurock.
Dit besluit is genomen uit overweging,
dat de toegestane interpellatie betrekking
heeft op het beleid van den burgemeester
ter zake van de politie en dat noch vol
gens do letter noch volgens den geest van
de gemeentewet aan den burgemeester ver
antwoordelijkheid jegens den gemeenteraad
nopens dit beleid is opgedragen.
De Nederlandsche Bond van
Christelijk Prof. P.T.T.s
personeel bestaat
25 jaren
De Nederlandsche Bond van Christelijk
Frot. P. T T.-personcel „Door plicht tot
recht'' bestaat 25 jaar en heeft Ier gelegen
heid van dit feit een gedenkboek uitge
geven.
Het werk vangt aan met bijdragen van
den directeur-generaal der PTT ir. W. M.
Damme, van ds. II. S. Bouma „De koers
houden" en van den bondsvoorzitter J. Men
nes „Eben-IIaëzer".
Vervolgens wordt door P. A tën Haaf
uitvoerig de totstandkoming en levensloop
van den bond beschreven. Hieruit blijkt
dat er veel en hard gewerkt is om te komen
tot de stichting van een Christelijke vakbe
weging en, toen die er eenmaal was, is de
strijd met onverminderde kracht voortge
zet. Dp drang tot organisatievorming vond
toch haar oorzaak in de slechte arbeids
voorwaarden, en organiseering was dus het
middel om het levenspeil op te voeren.
Steeds heeft de hond echter langs wettigen
weg gevochlen. Het gezag, van Godswege
opgelegd, was onaantastbaar, er werd
vastgehouden aan den eed van trouw die
bij indiensttreding vereischt word. Volgens
'het devies stelde men eerst plicht, dan
recht.
Deze postale vakbeweging is een orga
nisatie naar beginsel, zooals de heer Fecn
stro schrijft. „De oprichting vun onze or
ganisatie is een daad van beginsel Ilierop
valle de volle nadruk, wijl dit Christelijk
beginsel het fundament vormt, waarop ze
is gebouwd Door haar optreden feekont
zich, zij het nog in vage lijnen, af de gang
der toekomst van het postaal organisatie
leven, zooals ze zich lenslotte ontwikkelen
zou naar de groote hoofdrichtingen in onze
samenleving.
Op de ecrsle bondsvergadering, in 190S te
Utrecht gehouden, tefde de bond 68 leden,
thans is dit geta gegroeid tot 1914; de fi
nancieele positie l» na jaren langen strijd
versterkt en thans heeft de hond een mijl
paal bereikt in haar beslaan.
In eenige bijdragen herdenken diverse
organisaties, waarbij de bond aangesloten
is, dit heugelijke feit, terwijl tot slot aan
.Onze jonge menschcn" nog eenige woor
den gewijd worden door C. P van Omme
ren.
Aan het bovenstaande kunnen wij nog
toevoegen, dat op 5, 6 en 7 Seplember hier
ter stede het tweejaarlijkschc congres ge
houden zal worden, waarbij dan tevens dit
jubileum feestelijk herdacht zal worden.
Schadelijk voor de goede
verhouding tot een
bevriende natie
Het lid der Tweede Kamer, de heer Lo-
vink, 6telde betreffende het 6tandpunt der
Regeering tor zake van de hier te lande ge
voerd wordende propaganda voor boycot
van Duitsche goederen, de volgende vragen
aan den Minister van Buitenlandscho Za
ken:
1. 16 het der Regeering bekend dat hier
te lande reeds sedert ecnigen tijd propa
ganda wordt gemaakt voor een boycot van
Duitsche goederen?
2. Zoo ja, vindt de Regeering dan vrij
heid om eenige inlichting te geven over
haar standpunt mfft betrekking tot zu'ke
propaganda?
Het antwoord van den heer de Grai.ff,
Minister van Buitcnlandsche Zaken luidt:
1. Het antwoord op deze vraag luidt be
vestigend
2. De Rcgcering vvenscht zich In ant
woord op d<* tweede vraag te bepalen tot de
verklaring, dat zij een boycot als bedoeld
afkeurt, omdat daardoor zoowel economi
sche belangen van Necférlar.d als de gnrde
(verhouding tot een bevriende natie zouden
kunnen worden geschaad. Rechtstreekse he
maatregelen tegen boycot van vreemde goe-
I deren liggen echter buiten het vermogen
der Regeering.
DE PROVINCIALE GRONINGER
COURANT.
Aan bet personeel van do Provinciale
Groninger Courant, een der oudste bladen
van ons land, is, naar Het Volk meedeelt,
met ingang van 1 October a s. ontslag aan
gezegd, daar het bedrijf in andere handen
overgaat.
liet is niet bekend, op welke wijze het
blad verder zal worden gcëxpl jiteerd, maar
de veronderstelling is niet gewaagd, dat do
Provinciale Groninger Courant, die thans
haar 147sten jaargang telt, in dezen vorm
zal ophouden te bestaan.
EE EEROOFDE KASSIER.
Nieuwe wending in de zaak.
Amsterdam, 1 September De zaak
van den kassier van den Woningdienst in
de Simsonslraat heeft plotseling con andere
wending genomen.
De politic-autoriteiten hadden den be
roofden man vandaag nog noodig voor het
geven van inlichtingen en nadere verkla
ringen. Hij was echter nergens te vinden
en was ook niet in zijn betrekking versche
nen bij den Woningdienst.
Hedenavond heeft hij zich bij do politie
gemeld en toen verteld, dat de gchecle zaak
een doorgestoken kaart is geweest. Beide
personen, de kassier en de ^.er' »v«r ha en
de zaak samen op touw gezet om de drie
duizend gulden te kunnen deelen. De kas
sier, een jongeman van 24 jaar is thans ook
opgesloten en de zaak zal nu nog verder
onderzocht worden.
MOORDAANSLAG.
Twist om geld tuss-chen buien.
Amsterdam, 1 Sept. Op de Prinsen
gracht 184 hoek Rozengracht kwam heden
morgen in de vroegte een verhuiswagen
voor, die den huisboedel van den bewoner
van de tweede verdieping naar elders zou
brengen. Dit was mot naar den zin van
d?n caféhouder, den onderbuurman van den
vertrekkenden bewoner. Doze laatste moest
geld van hem hebben en zag in bet ver
trek van zijn buurman ook het niet terug
betalen van het verschuldigde bedrag. De
buren spraken elkaar aan en uit dat ge
sprek ontstond weldra een groote twist.
De bewoner vön de twe?de verdieping
haalde plotseling een revolver te voor
schijn en loste een schot op de kastelein.
Het schot miste, waarna de man onmiddel
lijk werd gegrepen en overgebracht naar
het bureau in de Marnixstraat.
Het geval van prof. Huizinga
Wij lezen in het Handelsblad:
Begin April heeft gelijk men weet
de toenmalige Leideche rector-magnilicus,
toen de Internationale Studenten Hulporga
nisatie voor een dit keer In de sleutelstad
plaats vindende samenkomst gastvrijheid
in het gebouw der Universiteit genoot, den
leider der Duitsche afvaardiging, dl*, van
Leers, kenbaar gemaakt, dat hem daar geen
gastvrijheid meer kon worden verleend.
Aanleiding hiertoe was het feit, dat men
ontdekt had, hoe deze dr. v. Leers zich in
een brochure „Juden 'raus" op dusdanige
wijze aan anti-scmiti6che hetze te buiten
v\as gegaan, dat de eer der universiteit niet
toeliet binnen haar muren iemand te ont
vangen, die zich tot dergelijk politiek ge
schrijf van laag allooi verlaagd had.
Behalve rector magnificus, in welke boe
danigheid prof. Huizinga den o. i. jui6ten
maatregel tegen dr. v. Leers nam, Is hij
echter ook nog een historicus van interna
tionalen naam. Welnu, van den historicus
Huizinga verscheen eind April in de „His
torische Zeitschrift", een zeer hekend
Duitsch .wetenschappelijk geschied
kundig tijdschrift, een belangrijk weten
schappelijk artikel De redactie (de his
torici Melneceke en Brackmann) geneerde
zich niet als onderschrift aan deze bijdrage
de verklaring toe tu voegen, dat, indien de
hceren tijdig op de hoogte waren geweest
van prof. Lluizinga's optreden al6 Leidsch
rector-magnificus tegenover dr. v. Lcere, zij
het artikel dat reeds gezet was, toen ze
vgn het voorgevallene te Leiden kennis
kregen, niet geplaatst zouden hebben!
Een der andere Nederlandsche medewer
kers aan de „Historische Zeitschrift", prof.
dr. P. Gcyl te Londen, vond in deze wel zeer
treurige houding van de redacteuren van
een orgaan, dat tot dien een goeden weten-
schappelijkcn roep genoot, terecht aanlei
ding om al zijn relaties met dit tijdschrift
te verbreken.
En onlangs troffen wij in de jongste af
levering van het Tijdschrift voor Geschie
denis (no. 3) de volgende, door ons even
eens met volle instemming begroete verkla
ring aan:
„De bejegening, welke prof. J. Huizinga
van de zijde der „Historische Zeitschrift"
heeft ondervonden, heeft in ons land terecht
verontwaardiging gewekt Bovendien berei
ken ons betrouwbare berichten, waaruit
blijkt, dat in verband rtiet de „Gleichschal-
tung" ook aan verdienstelijke Duitsche ge
leerden de verdere medewerking aan het
genoemde tijdschrift wordt geweigerd. Hier
uit volgt, dat do Historische Zeitschrift den
grondslag der wetenschappelijke objectivi
teit heeft prijs gegeven. Een en ander heeft
onze relatie aanleiding gegeven om exen-
als prof. P. Gcyl reeds heeft gedaan de
relaties met de Historische Zeitschrift af
te bregen en ons abonnement op dit tijd
schrift op te zeggen."
Een nieuwe slag toegebracht
door het contingentees
ringsbesluit
'sGravenhage, 1 Sept. Naar aanlei
ding van het bericht betreffende de con-
tingenteering van den invoer van aard
appelen vernemen wij van welingelichte
zijde, dat de maatregelen der Engelsche
regecring, hoewel niet onverwacht komen
de, toch onze reeds zoo z^vaar g3troffen
export opnieuw een gevoelig?n slag toe
brengen. Nederland is steeds het voor
naamste exportland voor aardappelen naar
Engeland geweest. In de vier maanden
September tot en met December 1930 ex
porteerde Nederland 24 milliosn K.G naar
Engeland. In 1931 konden wij onze export
in die maanden vermeerderen toi 80 mil-
lioon K.G.
To>n kwam het Engelsche invoerrecht op
aardappelen van 1 pond sterling per ton,
waardoor onze export over genoemde
maanden in 1932 slechts 12 millioen be
droeg. Hoewel 1932 dus reeds een zeer
slecht jaar voor onze export is geweest,
worden wij thans g?contingen»eerd op
60 van de geëxporteerde hoeveelheid in
dat ongunstige jaar. Zooals reeds gemeld
is, mogen wij thans slechts 8 millioen K.G.
aardappelen uitvoeren. Toch mogen wfj,
bij alle bezorgdheid voor de toekomst van
onze export, niet ontevreden zijn over het
In de huidige omstandigheden bereikte re
sultaat. Aanvankelijk wenschte de Engel
sche regeering ons slechts een contingent
van 4 millioen toe te staan. Nadat onder
handelingen met de betrokken autoriteiten,
waarbij do Nederlandsche belangen door
den consulent to Londen dr Gerritsen,
werd behartigd, had plaats gehad, heeft men
ons het dubbele van de ons toegedachte
hoeveelheid toegestaan.
CONGRES VOOR PLUIMVEETEELT TE
ROME.
De Nederlandsche vertegen
woordiging.
Door den minister van Economische Za
ken zijn, rnedo namens den minister van
Koloniën, buiten bezwaar van 's Rijks schat
kist aangewezen als vertegenwoordigers
van de Nederlan ische Regeering en van
Nedcrlandsch Indië op het van 6 tot 15
September a s. te Rome te houden interna
tionaal congres voor pluimveeteelt:
Ir. D S. Huizinga, inspecteur van net
landbouw onderwijs, tevens hoofd van ion
binnenlandschen landbouwvoorlichtings-
dienst, te s-Gravenhage, voorzitter van de
delegatie;
Dr. J J. L. van Rijn lid van h»t per
manente comité van het Internationaal
Landbouw instituut, te Rome, plaatsvervan
gend voorzitter;
F. J. van Haaren, voorzitter van de Ne
derlandsche Federatie van vereenigingen
van Bedrijfspluimvcchouders, te Tilburg,
Dr. B. J C te Hennepe, bacterioloog aan
de rijksseruminrichting te Rotterdam;
J Mantel, te Huis tei Heide;
Ir. J, G. Tukker, rljkspluimveetejltconsu-
lent cn directeur van het rijksinstituut voor
pluimveeteelt, te Beekbergen, secretaris.
I DOOS 20 CT.-TUBE 55 EN 60 CT. 1
Etrt detective- verhaal door
PHILIP MAC DONALD
Geautoi iseerde vertaling door II. A C. S.
44
Bel ford liet zijn hoofd hangen. yJa, sir,
't was, zooals U zegt. Ik dacht dat mijn
heer een van de meisjes v;rlclde 't mij
in de billardkamcr was. En ik wist, dat
hij altijd wel ergens in de studeerkamer
geld had liggen. Ik ging het zoeken T
stelen, als ik kon. Ik was wanhopig, sir
Wanhopig
Anthony stond voor een raadsel. „Maar.
als je ?r uit kwam zonder iets gestolen
te hebben, waarom haalde je de menschen
niet, toen je zag, dal mr. Hoodc dood was?"
„Ik weet 't niet, sir. Alleen dat het alles
zoo als een schok kwam dat ik daar
binnen sloop, terwijl de oude Pool* aan t
niezen was en toen dat te vinden
dat, sir. U moet weten, dat toen ik de ka
mer uitsloop, de oude man nog aan het
niezen was met z'n hoofd op z'n knieën. En
ik wist dat hij mij niet gïsnapt had. En
Ik gin4 er van door om na te denken. Hoe
meer ik ?r over dacht, hoe mepr ik voelde,
alsof ik niet kan dat t er niet beter
van werd als ik 't iemand vertelde."
„Ik kan nu begrijpen, 6ir. hoe stom
't was ik had toch niks verkeerds
gedaan. Maar zoo was het, sir, ik wild "t
vertellen, maar omdat ik daar binnen ge
gaan was om te stelen cn zoo geslopen
.iad, nju, ik had 't gevoel, dat ze allemaal
op mij- zouden aanvallen, opeen, dat ik den
moordenaar was. Vooral omdat ik nooit
n de studeerkamer kom gewoonlijk. B »-
ijpt u, hoe 't was, sir, begrijpt U 't niet?"
..Dat doe ik," zei Anthony. „Maar ik zie
ok, dat je een idioot bent. Een idioot om
Get opeens icdirccn te roepen, een idioot
om je niet kalm te houden, nadat je be
sloten hadl om niets er van te zeggen."
Belford'8 kleine oogen sperden wijd open.
„Maar U U waart mij op de'hielen, v!
U verdacht me dacht, dat ik de moor
denanr was!"
Anthony schudde het hoofd. „Niet
heusch, Belford. Weet je, jij zag er te schul
dig uit dan dat 't waar. kon zijn. Ik snapte
je zoocven, cmdat ik niet van luistervin-
ken houd. Ook, omdat iets verdachts in t
huis op 't ogenblik mij interesseert."
„Ik mag een idioot zijn!" riep Belford
op zwaarmo>digen toon, niet zonder nu
mor, „maar ik voel mij nu beter, nu ik
mijn hart gelucht heb. Heusch, sir! Ik 7pi
steeds tegen mijzelf, dat ik niet schuldig
was, van niks, en toch had ik een kwaad
geweten! Ik heb 't U voor 24 uur al wil
Ion vertellen, sir. maar toen Ik huorde, dat
U aan Poolo vroeg om hij een aanval van
hooikoorts had gehad op den avond, dat
mijnheer vermoord werd, werd ik weer
bang en ging er van door. Maar U pakte
me." Hij zweeg een oognnblik, en harsll"
toen los: „Mr. Deacon deed 't niet. sir. Hij
zou 't niet kunnen! Dat weel U toch. sir?'
Dat deed Anthony. Maar hij had behoef
te om deze tragi komische bekentenis van
niets te veranderen in een belangrijk be
wijs, als had hij weinig hoop op succes
„Hoe laat," vroeg hij met gehuichelde
onverschilligheid, „ging je d? studccrka
mer binnen7"
„Ik was er in er. meteen weer uit, sir
Maar toen ik naar de trap liep, wees de
klok daar vijf minuten over elf, sir dat
herinner ik mij goed. Ik keek eigenlijk niet,
hoe Iaat 't was, maar ik zag het en kon
het niet vergeten
Anthony onderdrukte een zekere opwin
1ing. „Dank je", zei hij en gin4 staan
Bilford sprong op „Gaat u, sir?"
Anthony knikte
„Maar wat wat gaat u doen doen
met mij? Over wat ik vertelde?"
Anthony kaek hem vriendelijk aan.
„Niets
Bel ford's mond süerde oncn. „Niets!
Niets'"
Maar
„Wat ik bedoel, Belford. is dit. Ik wil
jou buiten de moeilijkheden houden. Je
hebi mij één ding verteld, dat jp beken'?
nig-van niets wat waard maakte Je zult.
later, moeien getuigen, maar lat is 'i erg
ste, wat je zult hebben te doen, wat mij
betreft. En tob ni'L En loop in "s hemels
naam niet rond, zooals Je den laatste» tijd
deedt. terwijl je er uitziet als een boer, die
kiespijn heeft."
De kleine man glimlachte m?t zijn mei?
verschrompelde gezicht. Anthony keek hem
belangstellend aan. Wanneer je le<en hem
praatte als tegen een man en niet als tegen
een slaaf, dan vond je i?ts. dal heel iets
fin dors 'lnr sluwheid was, bijna iets hemin
nelljks.
Anthony gaf een bemoedigend 11k0 >p de
■small* schouders en slenterde weg, naar
het huis toe. Hij had misschien twintig me
ter guloopen, toon hij stil stond, zich op
zijn hielen omdraaide en terug wandelde.
Belford zat weer op zijn houten blok. Zijn
gelaat in zijn handen. Anthony keek op
hem neer.
Wat i« er aan de hand?" vroeg hij.
De ander liet met een kr»et zijn handen
vallen, terwijl hij overeind sprong.
,Ik ik ;raag u excuus, sir. U ik
Anthony kalmeerde hem. „Flink man,
flink. Gebruik de gelegenheid!''
Belford keek naar hem, trachtte te
spreken, wat hem ni?t gelukte, en liet weer
zijn hoofd hangen.
„Zooeven," zij Anthony, „vertelde je mij
er iets van Jat je wanhopig bent. Wat
scheelt er aan? Geld?"
Boltord knikte. „Dat hebt u bij 't goede
eind sir", stamelde hij. t Is 't is mijn
vrouw. sir. Is erg ziek geweest, dat is ze.
En is het nog. Ik wou mijnheer vragen
om mij té helpen, maar toen 't er op aan
kwam. kon ik niet. Daarom was ik op 't
punt van te gappen, sir. Ik wou hem \ra
4cn. ik wou liet heusch, sir, maar ik wist,
dat hij miss Hoode er over vragen zou,
cn dat zou 't toch hop?loos voor mij ge
maakt hebben U moet weten, sir, de
vrouw was hier in betrekking vóór wij
trouwden en nou, sir, zij moest zij
moest hals over kop weggaan. En «ioor
mijn schuld! U begrijpt sir onze klein?
Hij brak af, terwijl hij sm;ekend keek.
We zijn prer op elkaar gesteld, air,' ein-
d gde hij .en 't Is hard om haar zoo ziek
te zien!"
„IIoc v'eel heb Ie noodig?" Anthony greoD
naar zijn portefeuille. „Hier, je zult nu
wel twintig kunnen gebruiken En ik zal
't morgen voor je in orde maken. Nu, in
Godsnaam, man. pak je aan!" voegde hij
er scherp hij.
Want Belford's verschrompeld kleine ge
zicht, met zijn scherpe trekken, was aan
't werk op een manier, dat 't niet was aan
te zien. Dankbaarheid is soms erger om
aan tc zien dan emoties van een minder
soort.
Anthony duwde de bankbiljetten In een
slappe hand en ging haastig weg.
Belford bleef slaan, waar hij achterge
laten werd. Zijn lippen bewogen zonder
geluid. Do bankbiljetten knetterden in zijn
hand. terwijl de kleine vingers ze vastgre
pen. Nu richtte hij zijn hoofd op en keek
in een soort van verdooving langs het pad
door de hoornen.
„God!" zei hij. cn de beleefdheid van de
..afdceling dienstpersoneel" was nu hcele-
maal weg. „Wat een kerfcl, wat een reuze
goede kerel."
Anthony nam de treden van hel terras
drie tegelijk. Hij was in zijn nopjes. De op
gewektheid was van korten duur; vóór litj
bij het huis was, had wanhoop haar plaats
ingenomen. Bfj slot van rekening was al dat
detective-spelen dwaasheid. Immers, zoo'n
dag als deze, met zijn warme, zuivere kalm
te, zijn loomheid, zijn geurend briesje
was het niet een dag voor een minnaar om
aan de voeten van zijn geliefde te liggen?
Was het niet een dag voor heeto, door de
zon-vcrwarmdc kussen?
Hij schudde zichzelf door elkaar, terwijl
'•ij hitler ineMe. „Aanstellerige ezel!" zei hij
tegen zich zelf.
VWordt vervolgd).
