DE GROENLAND-EXPEDITIE
FEUILLETON
Haar Avonturier
Donderdag28 September 1933 AMERSFOORTSCH DAGBLAD
32e Jaargang No. 77
VEEL RESULTAAT
„Een gezellig, lollig stel"
Amersfoortsche Kunsthandel
EERSTE KAMER
DE ORKAAN VAN
TAMPICO
(Van onzen provincialen redacteur.)
Terwijl de bemanning van het aerolo-
giöch station op IJsland in het centrum
der belangstelling staut, zijn de verrichtin
gen der leden van de Grocnlandexpeditie
totnogtoe vrijwel niet ter kennis van het
publiek gekomen. Het verheugde ons der
halve zeer in de gelegenheid te worden ge
eteld om een onderhoud te hebben met prof
Van Everdingen, directeur van het Meteoro
logisch Instituut en den heer Van Lohui
zen, een der leden van de expeditie. Prof.
Van Everdingen begon met een uiteenzet
ting te geven van den algemcenen stand
van zaken.
Mededeelingen van prof. v. Everdingen.
Ilct is zeker nog niet mogelijk op dit
oogenblik de rekening op te maken van
wat de pool expeditie naar Angmagssalik
voor de wetenschap heeft opgeleverd. Er is
een zeer uitgebreide collectie van diagram
men van regislreerendc instrumenten ver
zameld op het gebied van het aardmagne
tisme, waarvan dc volledige contrólo eerst
bij onderzoek te De Bilt kan geschieden
rapporten, kort vóór de aankomst der ex
pediticleden per vliegtuig (Lindbergh) ont
vangen, hebben op eeu aantal moeilijkbe
den gewezen, maar tevens getoond, dat
onze waarnemers die onder het oog gezien
en zooveel mogelijk overwonnen hebben. In
het verband van het internationale pool-
jaar waren deze registraties het hoofddoel
onze deelneming was gevraagd voor
de vestiging van een magnetisch station, en
het is zeer bevredigend, dat de registraties
bijna onafgebroken zijn geweest van 23
September 1932 tot eind Augustus 1933.
Daar is heel wat overleg cn doorzicht voor
noodig geweest: in het soms geweldig
stormachtige klimaat dc lichte, uit Europa
meegenomen tentjes zóó te bevestigen en
te beveiligen, dat ze geen enkele maal ge
faald hebben, was een knap stuk werk. Een
gelukje heeft de expeditie daarbij gehad: de
commissie had uit zuinigheid een vrij kor
ten kabel voor electrische overbrenging
meegegeven, maar bij vergissing ging een
kist noodkabel ook met de Gertrud Rask
mee en die heeft uitstekende diensten
gedaan! De waarde van de uitkomst der
registratie zal nog aanzienlijk verhoogd
worden nu de leider, dr. van Zuylen, op
zijn eigen verzoek nog een jaar te Ang
magssalik blijft, en zich bereid verklaard
heeft, een gedeelte van* de magnetische
waarnemingen voort te zetten.
Overigens was het de bedoeling, dat op
alle poolstations naast de hoofdtaak zoo
veel mogelijk meegewerkt zou worden aan
alle andere gelijktijdige waarnemingen,
door het pooljaar georganiseerd. Wij had
den dus de deelnemers uitgerust voor vrij
volledige meteorologische waarnemingen,
voor zonnestralingswaarnemingen, voor
poo'licht en andere optische verschijnselen,
maar acrologisclie waarnemingen (loods
en rcgistreerballöns) en ten slotte, dank zij
de medewerking van dr. Philips en het
Wera-fonds, voor uitgebreide waarnemin
gen op radio-gebied.
Dat was een reusachtig programma voor
I waarnemers het Fransche station te
Scoresbysund had voor een dergelijk pro
gramma 13 waarnemers en het was, bij
de schaarschtc aan vakmeteorologen in
Holland, niet mogelijk geweest een vakman
mee te zenden, zoodat alle deelnemers zich
voor hun taak eerst bidden moeten oefe
nen. Dat dus de deelnemers niet alles zoo
intensief hebben kunnen uitvoeren, als zij
het zich in hun enthousiasme hadden voor
gesteld, is in het geheel geen wonder, en
wij moeten dankbaar zijn, dat zij zooveel
hebben kunnen bereiken. Moeilijkheden bij
het fotografecrcn van poollicht werden
door verbetering in dc ontwikkelmethode
overwonnen, zoodat beelden van allo be
kende phasen van het poollicht zijn opge
nomen. Een groot aantal waarnemingen
van kringen om do zon en verwante ver
schijnselen is verzameld cn vele metingen
werden daarbij gedaan. Zooveel mogelijk
zijn dc wolkenvormen bestudeerd, die in
dit afwijkende klimaat soms moeilijk in
het keurslijf der internationale classificatie
te plaatsen waren, en zijn wolkentrekrich-
tingcn bepaald. In dc tweede bclft van liet
jaar slaagden ook vele loodsballonwaarne-
mingen jammer, dat gebreken aan den
waterstofontwikkclaar eerst overwonnen wa
ren, toen de goede tijd voor hot oplaten
dc-r rcgistreerballöns rnet lichtseinen reeds
voorbij v.as. Enkele interessante conclusies
aieenen de deememers thans reeds uit dc
waarnemingen te kunnen afleiden. De
grooto waarde zullen do waarnemingen
echter eerst krijgen in het verband met
d.e der talrijke andere stations. De publi
catie der waarnemingen vormt een van
de punten, waarover binnenkort het Meteo
rologisch Comity te Do Bill zal vergaderen.
Stralingswaarnemingen zijn ook vrij ge
regeld verricht en gaven soms buitenge
woon hooge waarde, den lagen zonnestand
in aanmerking nemende. Ten slotte zijn de
radiowaarnemingen ook volledig geslaagd,
en zijn zelfs de allernieuwste proeven van
registratie van terugkaatsen gelukt met
resultaten, die do hier te lande verrichte
waarnemingen bevestigen.
Dat alles zal ongetwijfeld nog stof ople
veren voor veel gedachtewisseling tus
schen commissie pn deelnemers, en aanlei
ding geven tot heel veel gereken, eer het
voor publicatie in het kader van het in
ternationale plan gereed is.
Zooals men uit de rapporten, in de dag
bladen gepubliceerd, weet, was de verhou
ding tot de bevolking uitstekend, en onze
deelnemers hebben daar een aantal vrien
den achtergelaten, wat het verblijf van di
van Zuylen voor een tweede jaar ongetwij
fcld minder eenzaam maakt Van de Deen
sclie regecring cn het bestuur van Groen
land werd buitengewoon veel medewerking
en steun ondervonden. Hoe do deelnemers
zelf over hun verblijf oordeelen, zal de heer
van Lohuizen kunnen vertellen maar
de commissie, die de drie terugkeerende
deelnemers, de^ieeren II. P. T. van Lohui
zen, K. L. van Schouwenburg en J. H. de
Bruine Vrijdagavond aan het station S.S.
te Den Haag begroette, is hun zeer dank
baar voor hun toewijding aan het officieele
Nederlandsche aandeel in het internatio
nale pooljaar, dat met het vliegtuigstation
op IJsland de eer van ons land heeft hoog
gehouden.
Bizonderheden.
Na dit algemeene overzicht vertelde de-
heer van Lohuizen nog het een cn ander op
ons verzoek.
„Onze 6tandplaats Angmagssalik, hét
centrum in wijden omtrek, telt ongeveer
70 inwoners (de kinderen inbegrepen), ver
deeld over 8 10 houten huizen cn verder
gelegen hutten. Jagers, die een paar goede
jaren hebben gehad, vestigen zich hier voor
Utrechtscheweg 36 Telefoon 1758
GLAS- EN AARDEWERK. LAMPEN
EN HOUTWERK. BRONS EN TIN.
KLEEDJES EN SHAWLS. MODERN
RAFFIA WERK.
ALLEEN le KLAS FABRIKATEN.
een feestelijk jaar in de nabijheid van den
winkel van de Groonland6che regeering, be
heerd door den kolonicbcstuurder. Dit is een
Deen, met een GroenIand6che getrouwd. De
radiotelegrafist en zijn vrouw zijn ook De
nen, evenals de verpleegster. De dominee
daarentegen is een inboorling. Alleen hier
zijn deze nog cenig6zins onvermengd, aan
ao westkust niet meer. wat ook aan het
uiterlijk zichtbaar is. De bevolking breidt
zich de laatste jaren uit, dank zij dc ver
beterde hygiënische toestanden.
„Hoe vond u dc mon6Chcn, prettig in den
umgang?"
„Buitengewoon. Ze zijn behulpzaam en
oersterk. Hun prestaties zijn ongelooflijk,
nooit hadden wc dat van een Europecschen
arbeider gedaan gekregen. En steeds weer
kwamen ze terug. Ook hun beviel het goed,
zij vonden de Hollanders oen ..luizige" troep,
een gezellig lollig stel. Ze werden ook als
gtlijken behandelt: kwamen ze iets verkoo-
pen, dan vroegen we ze op de thee of ten
eten. F.norm zooals die lui kunnen „bun
keren". Ze verzwolgen absurde boeveellie
den voedsel. Daarom betaalden we ze ook
wel in natural ia zeekaken of een handje
vol rijst noteerden zéér hoog.
Handig zijn ze ook. aanvankelijk kenden
we vrijwel geen Deensch of Grocnlandsch,
maar zij begrepen ons Xederlandsch vrij
wel".
„De Franschcn op Scorosby Sund waren
talrijker dan de leden van uw expeditie,
niet waar?"
„O ja, wij waren met z'n vieren, zij met
'n man of veertien. Ze hadden, behalve een
auto voor toertjes in dc omgeving, ook een
koe en 'n varken meegenomen. De koe aten
ze zelf op, me ar het varken werd door de
plaatselijke honden geconsumeerd!"
„U hebt zeker af cn too wel eens bezoek
gehad?"
„Ja, Knud Rasmussen is er een tijd ge
weest met een Deensche expeditie voor een
Eskimo film. Zelfs daar werd aan handtee-
keningen verzamelen gedaan. Daar moest
Lindbergh niets van hebben, toen hij korten
lijd bij ons was. Onze waarnemingen wa
ren hem heel nuttig. Maar de Denen lagen
hem niet. Als overtuigd geheelonthouder
vroeg hij steed6 om water, maar later in
Kopenhagen werd hij vrijwel genoodzaakt
alcoholica te gebruiken.
De Denen zijn als geen volk ter wereld
dol op goed eten en drinken. Ze eten ook
merkwaardig veel, vooral zoo omstreeks
Kcistmis. Een hartige dronk wordt daarbij
zeer geapprecieerd. Maar op Groenland blij
ven de inboorlingen daar koud van. Het
gouvernement verknopt hun geen sterken
drank. Ook geen koffie, in verband met de
gevaren van de kajak-jacht, waarbij een
vaste hand eerste vereischte is. Maar de
Europeanen kunnen deze artikelen wèl koo-
pen. De dominee, de onderwijzers e. d. wor
den bij deze regeling als Europeanen be
schouwd, hoewel ze zuivere Groenlanders
zijn. Zij mogen dus hun slokje hebben.
Aan tabak zijn ze verslaafd. Onze land
genooten uit vroeger eeuwen voerden dit
geurigh cruydt" voor het eerst in en nog
steeds is Groenland een vaste afnemer van
Nederlandschc tabak."
*s-G r a v e n li a g e, 27 Sept. Dc Eerste
Kamer kwam heden in openbare vergade
ring bijeen. Zonder beraadslaging of stem
ming werden eenigo wetsontwerpen aange
nomen. o.m. dat tot goedkeuring van het
op 22 Maart 1933 te 's-Gravenhage tusschen
Nederland cn Noorwegen gesloten verdrag
tot beslechting van geschillen door recht
spraak. arbitrage en voldoening.
Voorts de suppleloirc w aterstaatsbegroo-
ling inzake don elcctriciteitsraad, benevens
een paar onteigeningsontwerpen o.a. voor
uitbreiding der water win plaats van de
provincie Noord-Holland ten behoeve van
het verzorgingsgebied van liet provinciale
waterleidingbedrijf voor Noord-Holland in
het district Laren.
Hierna ging de Kamer In de afdeelingen
voor het onderzoek van het wetsontwerp
tot heffing van een omzetbelasting.
Een der hevigste uitingen van
de krachten van den
dampkring
Onze weerkundige medewerker schrijft
ons-
Het is alweer vrij laat in het seizoen der
West-Indische wervelstormen, maar toen
ik het eerste kort3 bericht over een ver
woestende orkaan in Mexico las, vermoedde
ik terstond, dat er wel nadere, zeer alar-
raeerendc berichten zouden komen, want
zoo gaat het gewoonlijk na het eerste la-
konieke telegram Bovendien was de actie
in het wervelstorm-seizoen in West-Indië
dit jaar grooter dan in de meeste jaren cn
de verrassingen waren evenmin gering. Im
mers do wervelstormen, welke dit jaar ge
signaleerd werden, namen hun weg over ge
bieden, die gewoonlijk veel minder bezocht
worden dan andere, meer Oostelijk cn Noor
delijk gelegene, waar de wervelstormen
minstens een paar malen per jaar komen.
Ongetwijfeld behoort dc orkaan, dij nu
Tampico grootcndeels verwoest heeft, tot dc
zg. West-India Hurricanes, do West-In
dische wervelstormen of cyclonen, hoewel
dc plaats van optreden ditmial wel buiten
gewoon ver naar het Westen verschoven is.
Tampico ligt n.l. aan den meest Westelij
ken rand van do Golf van Mexico op dezelf
de breedte als het midden van Cuba. Toen
onlangs een wervelstorm Cuba teisterde,
vond men in Amerika, dat deze ai een vrij
ver naar het Zuiden liggende baan gevolgd
had. De mejste West-Indische wervelstor
men trekken ten Np der kleine en groote
Antillen voorbij en de eilanden, die in dc
lijn Barbados-Porto Rico-Nassau liggen, on
dervinden vaak dc verwoestende werking
van cyclonen, waarvan de kern ten X.O
voorbijtrekt en tal van cyclonen strekken
nog niet eens zoo ver naar het Westen als
deze eilanden hun vernielingswerk uit. Het
is dan ook wel iets bijzonders wanneer
zoo'n wervelstorm over Cuba trekt en nog
meer bijzonder, wannejr hij b.v. Tampico
bereikt. De aard van dc berichten, die er
nu vandaan komen, laat bijna geen twijfel
over of wij hebben te doen met een echten
West-India Hurricane. Trouwens legen Oc
tober koersen deze hurricanes veel Zuide
lijker dan vroeg m het scizjcn cn dit pleit
dus eer voor dan tegen de onderstelling,
dat Tampico is bezocht door zoo'n wervel
storm.
Men heeft daar waarschijnlijk den storm
wel verwacht, want de offic:ecle Ameri-
kaansche Meteorologische dienst is or „als
de kippen bij" om alle streken vooruit op
den vermoïdclijken weg van a* cycloon tij
dig te waarschuwen cn de nadering zal wel
ecnige dagen to voren door schepen in de
Golf van Mexico draadloos geseind zijn. Het
ecnige is dat deze cyclonen in de Golf wel
eens plotseling een andere koers nemen,
maar ook daarop wordt van uur f.ot uur
scherp gelet on er wordt bij den stormwaar-
schuwingsdienst rekening mèao gehouden.
Overigens weet men nooit zoo heel pre
cies wat er te wachten staat. Wanneer men
achteraf in de Amcrikaansche bladen cn
fjusxo.r» rrp -ufo
tou -Jjfko 30 TPJi*
<ï^-Wdu. 'vrru/u/xxn qpex-p
vaktijdschriften de uitvoerige berichten
leest, dan ziet men daaruit, dat de men-
schen in dc bedreigde streik na de waar
schuwingen rnet koortsachtige haast aan
het werk gaan om voorzorgsmaatregelen
tegen dc uitwerking van d^n storm te ne
men. Of deze iets zullen uitwerken hangt
natuurlijk van de kraent van den orkaan af,
maar waar drij kwart van een stad wordt
verwoest, zal het wel niet veel helpen of
men vensters blindeert cn schepen extra
vertuit.
Zoo'n cycloon moet ovci igens iets gewel
digs en verschrikkelijks zijn. Ik heb nooit
het geluk gehad zooiets te mogen mede
maken, hoewel dit uit een weerkundig oog
punt buitengewoon interessant moet zijn.
De verhalen erover zijn anders sprekend
genoeg en als wij de cijfers voor wind
kracht, barometerdaling en regenval na
gaan, dan zien wij fantastische getallen,
waarvan wij in ons tamme klimaat geen
flauwe voorstelling hebben B.v. wanneer
tijdens de zwaarste stormen bij ons de ba
rometer hoogstens met een snelheid van S
m.M. per uur daalt, gebeurt dit in een tro-
pischcn wervelstorm wol "ïermaal zoo sneL
Windsnelheden van o\^r de 50 mps. tot 70
mps. toe komen daar voor en regenhoeveel-
heden vallen daarbij, dij 'gelijk staan aan
de halve jaarsom in ons land.
Wat de verwoestingen aangaat, moet men
wel in aanmerking nemen, dat deze ten
declc door den stormwind worden aange
richt, doch meestal voor een groot deel door
vloedgolven van de hoog ongestuwde zee of
door overstroomingen tengevolge van den
uitbundigen regen De verwoestingen door
den wind bepalen zich meest tot een be
trekkelijk klein gebied waarover de kern
der cycloon trok en het invallen van huizen
en afrukken der daken geschiedt vaak door
plotseling afnemende luchtdrukking, waar
door in het inwendige der huizen overdruk
ontstaat en de huizen als het ware ontplof
fen Aan werkelijke hoozen schijnt het daar
bij ook niet le ontbreken, die als reusach
tige zandzuigers werken. Dat in dezen hek
senketel gelieele steden ten onder gaan is
dan ook geen wonder. Een tropische wer
velstorm is dan ook wel een der meest he
vige uitingen van do krachten van den
dampkring. Nadruk verboden.
Een foto van de stad Tampico, die door een wervelstorm is verwoos^
Een episode uit den Dcrligjarigen Oorlog.
Oorspronkelijke schets van
G. P. BAKKER.
5
Saxon ging zitten op de bovenste trede
van de trap.
Weer hoorde hij achter zich dc deur open
gaan, •.maar hij verroerde zich niet Moe en
duizelig door de vele gebeurtenissen, bijna
den geheelen dag zonder voedsel, had hij
zich met bovenmenschelijke wilskracht op
de been gehouden om do vrouw te redden
van den dood en zoovele ergere dingen,
waaraan hij niet durfde denken.
„Wat is ze mooi", dacht hij, „die groote,
zwarte oogen
Hij hoorde zachte voetstappen en wilde
opstahn, maar eensklaps voelde hij een
krachligen dolkstoot tusschen de schouder
bladen. Hij tuimelde voorover, greep nog
juist de trapleuning Met moeite richtte hij
zich op, keek in het mooie gelaat
Met donkere, fonkelende oogen, stond ze
voor hem, heel groot en heel slank, den
driekanten Itaiiaanschen dolk van den
hopman nog geklemd in de smalle witte
hand.
Met weeke, nauwelijks in bedwang ge
houden stem, zeido Saxon:
„Neen, 'mis, hoogstens een lichte wonde
niet de eerste maal mijn maliënhemd
Blaas ik geloof; dat HU strompelde,
tastend langs den muur do kamer binnen
en zakte neer in en breeden leuningstoel.
„Stootmaar.... toe..." klonk het bij
na onverstaanbaar
Zijn hoofd gleed tegen de rugleuning.
Maar zij bleef roerloos staan.
HOOFDSTUK IV.
Na ecnige aarzeling trad ook de vrouw de
kamer binnen.
Voorzichtig naderde zij de plaats waar
de avonturier in zijn stoel rustte. Ze keek
onwillekeurig naar zijn gelaat. Eerst met
minachtenden haat, maar daarna met meer
gespannen aandacht, want ofschoon zijn
gezicht nog besmeurd was door bloed en
kruiit, vielen haar toch de rcgclmatigo trek
ken op. Het voorhoofd was niet laag als
van een minderwaardige; dc neus was iet
wat gebogen, dc wilskrachtige kaken cii dc
sterke mond gaven niet den indruk van
een vrouwenbeul.
Nu in dc slaap zijn trekken ontspannen
waren, gaf zijn even geopende mond aan
zijn gelaat zelfs iets onschuldigs.
Ze haalde de schouders op: „Men kan zich
vergissen", mompelde ze „en toch is hij een
bruut
Tranen van woede sprongen haar in de
oogen bij de gedachte aan de ondergane
behandeling. IIij had met haar geworsteld,
haar kleercn verscheurd, haar neergewor
pen op de rustbank. Hij had haar willen
dwingen, de ponjaard op de keel. Zij voel
de nog de punt van zijn dolk, zijn afschtir-
welijke handen
Ze had aan den lijve ondervonden, dat
hij voor niets terugdeinsde om zijn doel te
bereiken. Heel haar vrouwelijke trots kwam
weer in opstand en vaster omklemde ze den
driekanten doll*
Zij deed een stap in zijn richting. Zij
hield den arm op. Ze zou hem dooden. Maar
haar blik iel weer op zijn gelaat. De op
geheven arm zonk langs haar zijde. Ze
kon het niet. Het was haar onmogelijk hem
in zijn slaap tc vermoorden.
Zij ging zitten, zoo ver mogelijk van hem
verwijderd, in een gothischen baldakijn-
stoel, die als zetel voor dc huisvrouw dien
de.
De oogen vol wantrouwen op den man
gevestigd, de dolk nog steeds in dc hand,
bleef zij zitten om zijn ontwaken af tc
wachten.
Zij keek op naar het geschilderde wapen
in het middenstuk van de hooge, gebeeld
houwde schouw, een gouden ever op een
groen veld met rooden rand.
Dc doorgestane angst cn emoties deden
echter hun invloed gelden. Ze staarde naar
den ever, het woeste dier, dat in dc mid
deleeuwen gold als de vertegenwoordiger
van rtv.ve kracht cn durf, die het moedig
opnam tegen dc ridders, gewapend met
jachtspeer cn het breede dolkmes met herts
horen heft, cn niet zelden overwinnaar
bleef in den ongelijken strijd.
Langzaam zakten de oogleden over de
donkere oogen en sluimerend zag zc den jon
gen edelman, een harer voorvaderen, een
prinses redden van een zekeren dood, toen
ze overvallen werd door een opgejaagden
ever. Alleen gewapend met zijn dolk wierp
hij zich tusschen haar cn den ever en of
schoon hij zware verwondingen kreeg door
de sterke slagtanden, had hij het wilde
beest gedood. Dc vorst sloeg hem tot ridder
en hij trouwde met de prinses.
Het geheele gevecht met den ever speelde
zich af ia haar droomen. Ontsteld, zonder.
zich veel van het droomsprookjo te herin
neren, schrok ze wakker.
Rauwe kreten drongen tot haar door. Zij
haastte zich naar nee venster, doch trad on
middellijk terug. Dc Kroatcn plunderden de
huizen cn een der soldaten keek naar haar
venster. Hoe zou het .haar ooit kunnen ge
lukken dezo hel tc ontvluchten?
Onwillekeurig staarde zc naar den in
dringer, zag hem geregeld ademhalen, den
slaap van een gezond mcnsch. Hij had blijk
baar niet veel hinder van zijn geweten en
zijn wonde.
Diep in haar hart, zonder dat zij het
zelve eenigszins bevroedde, was een kleine
verandering ontslaan, die haar denken be
ïnvloedde.
De band tusschen misdaad cn slaper
scheen losser geworden.
Het was alsof zc door vrouwelijke inge
ving gevoelde, dal de man, die daar sliep
met zijn regelmatig gelaat, niet die door
trapte booswicht was, waarvoor ze hem had
gehouden. Waarom? Ze wist geen ant
woord te geven. Mannen handelen naar 't
verstand, maar dc vrouw naar het gevoel.
Zou hij haar kunnen helpen? Moed had
bij genoeg.
Toen zc straks de deur geopend had,
stond hij daar zonder ecnige vrees tegen
over al die woeste soldeniers en hoe be
velend had zijn stem geklonken. Alsof hij
een regiment ruiters achter zich had. Vrees
kende hij zeker niet Zonder eenigo aarze
ling had hij den aanvoerder neergeschoten.
Zou hij haar willen helpen?
Maar dan voelde zo weer zijn handen,
die haar polsen hadden gegrepen. Zij moest
hier weg vluchten uit dit huis, uit deze
ongelukkige stad. Op de teenen sloop ze bij
hem langs, dq kamer uit Den dolk in de
hand daalde ze de trap af; ze schrok voor
het lijk van den afzichtclijjccn Kroaat. Toen
zo echter in de voorhal de lichamen der
bedienden zag liggen, vermoord en ver
minkt, werden verdriet en angst haar to
machtig. Met trillende handen grendelde ze
de voordeur, deed de zware kettingen er voor
en ijlde snikkend terug naar het vertrek,
waar zij den slapenden man had achterge
laten.
Door het luide dichtslaan der deur was
Saxon wakker geworden. Verwonderd
staarde liij om zich heen. Waar was hij?
Toen bleef zijn oog rusten op dc wanho
pige gestalte, dio daar voor hem stond en
die al de doorgestano angsten scheen uit
te huilen.
Een groot medelijden weldo in hem op.
Hij besefte, hoe sterk haar alles moest heb
ben aangegrepen, doch vond geen woorden
om haar te troosten.
Zachtjes trad hij op haar toe, klopte haar
onhandig op den schouder. Het was of haar
wantrouwen tegenover hem verdween. Hier
was een mensch die haar troosten wilde.
Met haar grooto oogen, nat van tranen,
keek ze hem aan.
„Hopman", zei zc, „wilt u mij redden?
Er zal een groote losprijs voor mij worden
betaald."
Geruststellend lachte hij haar toe.
„U redden? Als ik kan, zeker. Waarom
niet? U heeft mij niet vermoord in mijn
slaap. Vergeef mij dat ik in slaap ben ge
vallen; ik was zoo vermoeid".
(Wordt vervolgd).
