AMERSFOORTSCH DAGBLAD
AANKOOP „DE HOOGE VELUWE"?
Haar Avonturier
FEUILLETON
Dinsdag 24 October 1933
32e Jaargang Na. 99
DE STEUN AAN DE
KWEEKERS
GEEN ACTIE TEGEN
DE OVERHEID
UIT DE STAATSCOURANT
GELUKSTELEGRAMMEN
ln dezen samenhang een ramp voor
den belastingbetaler
Nu in de Tweede Kamer weidia aal be
handeld worden het voorstel der Regeering
om de Hooge Vel uwe aan te koopcji ten bate
van de noodlijdende kweekers, verzoekt men
ons opname van het volgende:
De Hooge Vel uwe, prachtig brok nog vrij
wel ongerept natuurschoon Het is typisch
Geldersch, dit landschap en van groote,
aparte bekoring. Ér groeit wat hei, wat
grove dennen staan er hier en daar woeste
zandverstuivingen, maar dat. is dan ook
alles. Meer kan cr trouwens ook niet groeien,
want vanuit het oogpunt van landbouw be
schouwd. is het grootste deel dezer gronden
een uitgestrekte, dorre. onvruchtbare
woestenij.
Aankoop door de Regeering?
Het is dit complex van circa 6.000 H.A. dat
staat door de Regeering aangekocht te wor
den. Een groot deel, ongeveer de helft wa.«
eertiids in bezit van wijlen Baron van Pal
landt van Roosendaal, die het verkocht aan
den Heer Kruller. Nadien is het bezit over
geschreven op naam van Mevrouw Krol lor—
MUI Ier. De. bedoeling van den aankoop is
voor do kwijnende kweekerijen te Boskoop
en elders een afzetgebied to scheppen voor
bloemhout, heesters en coniferen, e.d. Er is
met dit plan een bedrag gemoeid van rond
vijf millioen gulden. Zoo op bet oog dus een
uitstekend plan. Echter is er een groote
„M aar".
De openbare meening dicne de openbare
zaak. En wanneer we de mérites van dit
voorstel eens goed, ontdaan van alle franje
willen onderzoeken geschiedt dit in de vaste
overtuiging dat de „publieke tri bum!" bij
dé behandeling van dit regeeringsvoorstel
zich niet. onverschillig en afzijdig 111 ag hou
den. Er wordt hier gebracht goed geld naar
kwaden grond. Zooals we de korte feiten
hierboven opsommen, vooral in dezen
eanvenhang, is het ccn noodlottig plan.
in het bijzonder voor den belastingbetaler
Ettelijke millioericn, die voor hétzojfde doel
roet. tienmaal meer nuttig effect beter te be
steden waren, zullen gestort, worden in den
hodcmloozen kuil die. de Hooge VMuwé
oor o'i7e geteisterd,-" c.-hj-t1. i«t dreigt te wor
den. Nutteloos en iniproductie.
Indien hier, in samenwerking met vereeni
gingen als b.v. Het Geldersch Landschap, do
Nod. Heide Maatschappij, de Ver. tot Behoud
van Natuurmonumenten e.d. een natuurre
servaat gesticht zoude worden tegen niet te
höögen prijs, wij zonden enthousiast zijn
Immers, op den duur zien wij do geheele
Vel uwe verkaveld en bebouwd.
Maar, zal men ons tegenwerpen, de Ver
eeniging tot Behoud van Natuurmonumcn
ten. het Staatsboschbeheer en de kweekers
zelf; steunen dit plan. En prijzen om strijd
het wiis beleid!
Welnu, wij op onze beurt hebben overleg
gepleegd, wel is waar niet als commissie
aan de groene tafel, doch in vertrouwelijk
entreticn; eveneens met kweekers uit Bos
koop, met bezitters van soortgelijke term
non in Gelderland en kennen tenslotte de
\>iuwe uit. eigen ervaring.
De Ver. tot Behoud van Natuurmonumen
ten, zal uiteraard geen bezwaar maken, gold
het uitsluitend het stichten van een natio
naai park (tegen redelijken prijs)- nogmaals,
wij zouden de eersten zijn orn bet plan toe
te iuichen
Het Staatsboschbeheer dan? Och koih, hoe
is nu eenmaal een staatsbedrijf! Het beheer
uit te kunnen breiden niet eenigc duizenden
hectares, onverschillig wat daarmede ge
schieden gaat, ontmoet van de zijde van dit
instituut zeker geen bezwaar.
De kweekers zelf tenslotte, kampend met
de sléchte markt en gesloten grenzen,
juichen bij voorbaat iederen daadwerkelij-
ken steun hartelijk toe. Alzoo, ook van dezen
cant een vergenoegd „O. K.".
Maar de eerlijken onder hen verklaren
•penhartig dat men ten plciziere van bun
nlantcn cn heesters nu niet juist de Hooge
Vein we behoeft te koopen, want voor,lie.t
grootste deel groeit daar toch
niets. Betere torrcinen waren te vinden
waar hun pro bieten het prachtig zouden
doen
Het noodlottig verband.
Hier zit do kneep, het verband dat ge
leg»! wordt: aankoop ten behoeve
v a 11 de kweekcr s, is ten eencn male
dwaasheid. Behoudens een hoogstens dui
zend H.A. orn het Huls, waar wat rhododon-
Volift en wat prove dmopp rooli-Mst kun
non worden, is de grond er volslagen onge
«•bikt m «enige cultuur van heteckenis
Kr groeit werkelijk niets van alles wat de
kweekers produceeren. Men kan toch be-
'.waarlnk bij iederen boom of struik, die de
R^^ering g"«f konnen pn no de Velinve
planten, een kar mest brengen. Trouwens
'mi lukte- het nég niet: een bittegolfje van
w.-"-»'. 7,-,i| volitr-'"71 i<i fi"M j'pheo
Ion aanplant te vernietigen. Dan kan men
weer aanknopen, opnieuw planten enzoo
voort enzoovoort, onverminderd de kosten
verbonden aan Staatsboschbeheer.
Eovendien veel te duur.
En dan nog is een bedreg van een millioen
gulden, dat met den aankoop gemoeid zou
zijn, veel en veel te boog. ln publieke vei-
ing brengt het goed thans. r»*iar men ons
van deskundige zijde met groeten nadruk
verklaarde, in geen geval moer dan vier
ton op.
Wil men de Hooge Vêluwe als natuur
reservaat in Staatsbezit doen overgaan, op
tIi appel ij ké voorwaarden, prachtig!!
Wil men de kweekers steunen door hun
een afzetgebied te verschaffen voor hun on
verkoopbare producten uitstekend!!
Maar niét déze twee zaken in onverbrecke
'ijken samenhang met elkaar Laat men dan
'iover voor de Kweekers een afzetgebied zoo
'■en om zich uitbreidende steden, op puiken
grond, indien een groot terrein niet be
schikbaar is dan vijf stukken van 100 H.A
desnoods.
Maar de Rcgèerlng koopc niét, tegen
Mïsürri hoognn prijs, een complex gronden,
dat voor bet beoog d o d o c 1. ten eênen-
•nale ongeschikt is!
SCHOUT BIJ NACHT A. C. DUNLOP. y
In den ouderdom van 6? jaar is to 's-Gra-
venhage overleden de schout-bij-nacht titu
lair A. C. Dunlop.
De overledene was l idder in de Orde van
Oranje Nassau en had het eereteeken voor
belangrijke krijgsverrichtingen voor expe
dition naar Atjeh cn Zuid-Celcbes. Voorts
was hem bet Lombok kruis toegekend, be
nevens het eereteeken voor 33-jarigen
dienst als officier De heer Dunlop was te
vens ridder 4e klasse der ördo van den
Medjidie van Turkije.
In 1883 werd de overledene adelborst le
kl., in 1888 luitenant ter zee 2»? kl., in 1809
luitenant le klwaarop in 1910 zijn benoe
ming tot kapitein-luitenant en in 1913 die
tot kapitein ter zee volgden. Op 16 April
1921 werd do beer Dunlop gepensionneerd
rnet den titel schout-bij-nacht. Mij gold als
de torpedo- en mijncnspecialist bij onze
marine
De begrafenis zal aanstaanden Woens
dag, des namiddags half drie. plaats vin
den on Oud-Eik-en-Duinen.
Een verbod voor de ambtena
ren door de regeering
uitgevaardigd
Wij ontvingen bet volgende ai-
schrift van een besluit van den
Ministerraad:
De raad van ministers, overwe
gende dat in deze woelige tijden
de ambtenaarsplicht medebrengt
dat de Ambtenaar de overheid
in haar zware taak steune en haar
geen moeilijkheden berokkene. noch
in noch bulten de uitoefening zij
ner bediening. Besluit dat de amb-
tersar zich zal hebben te onthou
den van elke openbare actio tegen
de overheid en haar beleid.
w.g. De Minister van Staat,
voorzitter van den raad van
Ministers,
H. COLIJN.
EEN ULTIMATUM VAN GED. STATEN.
I11 een spoedeischonde vergadering van
den gemeenteraad van Tubbergen beeft de
voorzitter med«?gedeeld, dat Ged. Staten de
begrooting niet hebben goedgekeurd; dit
college wijst erop, dat de raad de noodige
middelen tót het sluiten»! maken der be
grooting dient te vinden Indien voor 21
October a.s. geen sluitende begrootmg is
ingezonden, nemen Ged. Staten aan, dat
de raad weigerachtig is in het nakomen
van de op hem ter zake rustende ver
plichtingen.
De voorzitter sielde voor Rijksonderstand
aan te ragen, doch een der leden, de
beer Von öónninghauscn stelde voor aan
de Kroon het volgend verzoek te rich
ten Do raad verzoekt aan de Kroon Ged
Staten op le dragen.aan te wijzen op wel
ke wijze enn sluitende bcgrooting voor de
gemeen le te verkrijgen is, of zelve aan te
wijzen, hoc een sluitende begrooiing te
verkrijgen is, in ieder geval le. waken voor
d«.' bedreigde autonomie der gemeente, wel
ke Ged. Staten wenschen aan le tasten
door in strijd rnet de waarheid aan le ne
rncn, dat de raad weigerachtig zou zijn in
liet nakomen van zijn lor zake van het
sluitend maken, dor .begroeting opgelegden
plicht.
Dit voorstel wer-di ondanks de bestrij
ding van den voorzitter aangenomen. De
raad besloot echter tevens., wanneer de be
grooting ondanks alle aangewende pogin
gen niet sluitend is te krijgen. Rijksonder
6tand aan te vragen.
Uitdrukkelijk zal nog aan de Kroon
worden medegedeeld, dat de raad er zich
van bewust is, boe groot cle moeilijkheden
zijn cn dat hij bereid is mode te werken
aan iedere eerlijk beclockle poging om de
gemeentelijke financiën in bet rechte spoor
te brengen.
Minlsterieele wecsch afgewezen.
De gemeenteraad van Uuivendij ke
(Schouwen) besloot niet te voldoen aan
don wcnech van den minister tót opheffing
der openbare school. Met de drie linkscbe
raadsleden stemde een der anti-rev. leden
OUDE MAN OVERREDEN.
H a.arle m. 23 October Zondagavond
omslreeks 6 uur stak de 80 jarige beer A.
B den Wagenweg over ter hoogte van bet
huis met de witte beelden, zonder op of
om te kijken. Juist passeerde een auto, be
stuurd door den 19 jarigen R uit Sant
poort. De oude man werd door de auto ge
grepen cn bleef bewusteloos liggen. Met
een schedelbasisfractuur is bij naar het
ziekenhuis vervoerd, waar hij hedenmor
en is overleden.
Bij K. B is m«it ingang van 1 November
1933 op zijn verzoek eervol ontslag ver
leend aan den referendaris 2e klasse der
Posterijen, Telegrafie en Telefonie A. Schil-
derman.
Bij K. B. is toegekend de aan dè orde
van Oranje-Nassau verbonden eere-medaille
in zilver aan J. II. van Gompel, bedrijfs
leider bij den heer J. B. Dijkrrians te Bla-
del en aan T. Wendel, wonende te Amster
dam, voorheen agent bij de Algemeene
Friescbe Levensverzekering Maatschappij
te Leeuwarden.
Bij K. B. is toegekend de aan de orde
van Oranje-Nassau verbonden eere-me
daille in goud aan H. C. Junker, procura
tiehouder bij de NKV Administratiekantoor
v.h. de Wetstelri Pfister en Co te 's-Gra-
venhage.
Bij beschikking van den directeur-gene-
raal der P. T T. is niet ingang van 1 No
vember 1933 aangewezen als directeur van
het post- en telegraafkantoor te Eindhoven,
de referendaris der P.T.T. A van Veen.
thans directeur van het postkantoor al
daar
Bij beschikking van den Minister van
Financiën is de ontvanger der registratie
cn domeinen G. H. üorrestein verplaatst
van het kantoor der registratie en domeinen
te Leeuwarden naar het kantoor dier mid
delen te Utrecht en de ontvanger der re-
gistratio en domeinen P. M. Overbeeke van
het kantoor Oirschot naar het kantoor ITs-
selstein.
Ilij beschikking van den Minister van
Financiën is de ontvanger der directe be
lastingen enz. W. de Rode verplaatst van
het kantoor Haaksbergen naar het kantoor
Ommen cn de ontvanger der directe belas
tingen enz. J. M. Muller van hot kantoor
Uitgeest naar het kantoor Eer-el.
Bij beschikking van den Minister van
Financiën is de ontvanger der directe be
lastingen enz. P. F. J. M. Schreuder ver
plaatst van het kantoor Gennep naar het
kantoor Beek (LA.
Bij K. B. is toegekend de aan de orde
van Oranje-Nassau verbonden eere-me
daille in brons aan A. de Vries, typograaf
bij de firma M. Lindenbaum cn Co. te Am
sterdam
Bij beschikking van den Minister van
Ondepvijs, Kunsten en Wetenschappen is
een commissie ingesteld voor de voorberei
ding. en inrichting van een in December
1933 te Boedapest te houden tentoonstel
ling van Nederlandschc grafische kunst
der XIXe en XXe eeuw en zijn daarin be
noemd tot lid en voorzitter prof. II. J. Wol
ter, voorzitter van het Comité voor Neder-
landsche kunsttentoonstellingen in het bui
teniand; tot. lid cn ondervoorzitter S. Mou-
lijn, vooryzitter van de Vereeniging tot be
vordering der grafische kunst; tot lid en
secretaris F Mees; lot lid en penningmees
ter J. Krenken Pzn. en tot leden: W. A. van
Konijnenburg, G. Rueter en J. Wils.
Benoemd bij bevordering tot officier
Oranje-Nassau-Orde met de zwaarden de
luitenant-kolonel van den Generalen Staf
J. J. van Santen.
Met 1 November e.uvol ontheven dé ka
pitein J. II. II. Dommcrs als adjudant bij
den staf der infanteriebrigade cn is als zoo
danig benoemd de kapitein S. O. Roosjen
van bet regiment grenadiers.
Mét 25 October op verzoek ter zake van
fangdurigen dienst eervol uit den zeedienst
ontslagen de officier van administratie le
klasse A. J. Teljer cn is bevorderd tot of
ficiör van administratie le klasse die der
tweede klasse L. P. van Boven.
Op verzoek eervol uit den militairen
dienst ontslagen de reserve-kapiteiD voor
speciale diensten G J. B. van Hove van het
Vrijwillig landstormkorps motordicnsi en
de reserve-eerste-luitenant M. B. Fischer
van het 2e regiment* veldartillerie.
Benoemd tot reserve-eerste-luitenant voor
speciale diensten bij het, dienstvak der in
tendance de reserve-eerste-luitenant S. J. E.
Rooda van het 12e regiment infanterie,
zulks ouder gelijktijdig eïrvol ontslag uit
zjjn tegenwoordige betrekking.
Amersfoort. 26 October. Veiling
gebouw Langestraat 109. Verkooping van
3 inboedels, 9 uur v.m.
27 October. De Keizerskroon. Verkooping
van 83 dekkloeden. 10 uur v.m.
3 November. Wagenwerkplaatsen aan
den Soesterweg. Verkoopgmg van een
partij-, grenen- cn vuren afbraakhout, 10
uur v.m.
Baarn. 25 October. Villa Emmalaan
1. Verkooping van een gedeeltelijken inboe
del. 10 uur v.m.
26 October. Hotel Groeneveld Verkooping
van dc Boerenhofstede „de Katoenbaai."
Hoevelaken. 31 October. Weldam-
merlaan C 111. Verkooping van een boer
derij-inventaris. 10 uur v.m.
Scherpenzeel. 31 Oct. „Klein
Orel" B 34. Verkooping van den boerderij
inventaris en den inboedel.
Actie van het Nationaal Jongeren
Verbond tegen verdeeling van
de opbrengst mede onder
a:nationale vereenigingen
Het hODrdbestuud- van bet Nationaal
Jongeren-Verbond heeft aan de besturen
van een groot aantal vereenigingen don
volgenden omzendbrief gestuurd.
Véle nationaal voelende organisation en
zoo waarschijnlijk ook uw vereeniging ma
ken gebruik van gelukstelegrammen, in
dien zij bij voorkomende gelegenheden haar
gelukwensch of betuiging van hulde aan
eenigen persoon of cenige bevriende ver
eeniging dan wel aan autoriteiten wen
schen aan te bieden.
De opbrengst van deze telegrammen
wordt jaarlijks door de zorgen van het No-
derlandsch Jeugdleiders Instituut verdeeld
onder een aantal organisaties, welke zich
op jeugdwerk toeleggen. Het is u wellicht
niet bekend, dat onder deze vereenigingen
zich bevinden de A. J C.. waarvan het
karakter als voorportaal van de S.D.A.P.
hier niet nader toegelicht behoeft te wor
den, en do N.B.A.S. (Nederlandsche Bond
van Abstinent Studeerenden), die zich niet
ontziet, de jeugd op tc zetten zoowel te
gen liet gezag van den staat als dat van
den leeraar en onderwijzer; eenzijdige ont
wapening en individueeele sabotage bij mo
bilisatie zijn begrippeD, welke in dien
bond, waarin de drankbestrijding geheel
op het tweede plan is gekomen, burger
recht hebben verkregen. Voorts nog ver
scheidene vereenigingen, die defaitistische
geluiden doen hooren en waarin roode ele
menten een leidende rol spelen.
Indien het u bekend is, dat ieder jaar
meer dan f 30.000 verdeeld wordt onder do-
Ze jeugdorganisaties, zal het u duidelijk
zijn. dat groote bedragen, opgebracht door
nationaal voelenden, toevloeien aan ver
eenigingen als in dezen brief genoemd,
waarvan de houding ten opzichte van het
gezag cn deszelfs instrumenten (i.e. d«
weermacht) zeer veel te wenschen over
laat. Het Nationaal Jongeren-Verbond zal,
zoolang geen einde wordt gemaakt aan
deze geldelijke ondersteuning van derge
lijke vereenigingen geen gebruik meer
maken van gelukstelegrammen.
Wij hebben de vrijheid genomen, het bo
venstaande onder uw aandacht to brengen,
in de hoop, dat één en ander aanleiding
mag zijn voor uw vereeniging, een besluit,
gelijk aan het onze. te nemen.
Mocht dit het geval zijn, dan* ware t»
overwegen, den leden en begunstigers te
verzoeken, ook individueel geen gebruik
te maken van dit soort telegrarpen om ook
persoonlijk geen finnncië.elon steun te ver-
leenen aan al dan niet openlijk revolutlon-
naire en 'geestelijk infecte vereenigingen.
Niet wat wij beleven is het belangrijke,
maar lioè wij het beleven.
Een episode uit den Durtigjarigen Oorlog
Oorspronkelijke schets van
G. P. BAKKER
27
„Laat die drie kerels maar liggenmeen
de Rudolf „Dat zal bet beste zijn".
„Wou je ze soms meenemen? vroeg Mel-
cliior „Er zijn drie schurken minder op de
wereld"
Toen steeg bij weer te pa aid
„Zet den kapitein voor mij in den zadel",
sprak, hij en Saxon als een kind in zijn ar
men nemen»! het hoofd tegen zijn schouder,
vervolgde hij
„Rudolf, neem jij freule Marion voor je.
op bet paard".
„Twee ruiters dertig pas vooruitrijden"
klonk zijn bevel. „De derde volgt op dertig
pas achter mij ln dc achterhoede waken
voor een overval".
Met Saxon in zijn armen, reed Melchior
stapvoets huiswaarts, zooveei mogelijk hor
ten 011 stooten vermijdend Een paar uren
later bereikte de kleine ruiterschare de her
borg Een lichte streep gloorde aan den ho
rizon. de vogels kwetterden in het geboomte
Zij waren op hun langzamen rit niemand
tegen gekomen Saxon werd. nog. altijd in
bewusteloozep toestand, naar;bed _gebracht
Marion toonde huar hand aan Melchior,
verteldf alles, wat cr was voorgevallen
Hij kon een vloek niet weerhouden. „Die
duivels', zei hij „Maar u bcr»t al gewroken.
Mijn meester was eon strenge rechter
rechtvaardig maar streng zo»» zijn zij al
len. Rasechte Nederlanders'. „Rn nu moet
u ook gaan rusten, freule. Ik zal eerst even
uw vinger verbinden. Kijk. zoo", hernam
hij. „Door het pijn, uitwassehen \1
klaar'
„En nu, wel te rusten, freule".
„Neen", zei ze zachtjes „IVwil waken bij
kapitein Saxon. Ilij is gewond door rnijn
schuld, door mijn domme schuld. Hij heeft
zijn leven in de waagschaal gesteld voor
mijn redding. Ik wil hem verplegen; dat is
al het minste wat ik voor hem kan doen".
„Freule Marion", antwoordde de wacht
meester ,,U kunt hem t'f.rusi aan mij toe
vertrouwen. Ik heb zijn leven al bewaakt,
toen hij drie weken oud \va>. Als hij bijge
komen is, mag u hem verplegen, zoolang u
wenscht, al is het gedurende geheel zijn
verder teven'.
Met een diepe zucht wendde Marion zich
af. Met loomc schreden verdween zij in
haar kamer «m toen zij «Je deur géSloten
had, liet zij zich, krampachtig snikkend,
voorover op haar bed vallen.
HOOFDSTUK XVII
Nog steeds lag Saxon buitón bewustzijn,
toen Melchior zijn kamer binnentrad.
Zacht -en zorgvuldig als een vrouw maak
te hij het verband los. dat Marion om het
hoofd van den avonturier had gelegd en rei
nigde voorzichtig de wond Zijn gezicht
stond minder bezorgd en bijna vroolijk
mompelde hij:
„Dat valt mee een breede wond, maar
niet diep, de sabel is niet met volle kracht
neergekomen, anders zou dc slag doodehjk
zijn geweest Eén nieuw verbund, dan komt
hij zoo weer bij".
L11 terwijl hij de wond verbond, sloeg
Saxon dc oogen op cn keek vol verwonde
ring om zich heen.
„Mooi", sprak de wachtmeester. ..De kapi
tein komt weer bij kennis".
...Melchior!" vroeg Saxon. „Wat is cr
eigenlijk rnet mij gebeurd?"
„U heeft gevochten, kapitein, en een slag
op het hoofd gekregen. Wij vonden u in het
bosch. Wolf kwam tegen den morgen te
rug. angstig huilend, rende den knecht
voorbij, die hem de deur had geopend, en
vloog naar mijn kamer, die open stond. We
hadden een naren nacht doorgebracht.
Freule Marion verliet zonder waarschuwing
de herberg. We zochten overal, maar von
den nergens een spoor. U begrijpt hoe on
gerust we waren. We probeerden elkander
moed in te spreken door onschuldige oor
zaken le bedenken, rnaar in ons hart waren
we allemaal angstig. Tenslott» heeft vrouw
Annette ons naar bed gestuurd. Ze zei:
..Morgen gaan jullie met elkaar op onder
zoek uit, zoodra de haan kraait".
„Het was een verstandige raad Maar ik
wilde wachten tot u terug zou keeren. En
daar plotseling vloog Wolf naar binnen,
trok me aan de jas, zoodat ik onmiddellijk
begreep dat u hulp noodig had.
In een oogenblik waren allen gekleed en
in den zadel. Wolf sprong vooruit met
zoo'n groote vaart, dat we hem haast niet
konden bijhouden. Op een open plek in het
beuken woud vonden we u bew usteloos en
naast u hield freulï Marion de wacht.
„En nu liet u met een lijchte .hoofdwon
de in bed. Dat isalles"..
Saxon wilde overeind gaan zitten, maar
Melchior sprak: „Neen, kapitein, een paar
dagen rust, tot de wond'dicht is. Ga maar
slapen, niet denken, u wordt gauw genoeg
w jer beter'
Na eenige uren werd Saxon wakker, wil
de opstaan, maar toen hij zich oprichtte
overviel hem weer een duizeling en hij
zonk terug in de kussens.
Den volgenden morgen klopte Marion
zacht op de,deur en vroeg:
„Mag ik binnen komen?"
Bij het zien van haar avonturier, op heb
witte kussen met zijn knap, bl?ck gezicht,
dat nu bijna Jongensachtig scheen, kwam
er zulk een teedere blik in baar donkere,
groote gazelicnoogen, als Saxon nog nooit
in een vrouwengezicht gezien had.
„Saxon! Ik weet werkelijk niet hoj ik
je rnoet danken", zei ze zacht, ,en hoe ik
rnij moet verontschuldigen tegenover jou.
Door mijn groote domheid ben je gewond
géwordén. Door de groote domheid mij tc
laten meelokken door een valscb bericht.
Zal je me ooit kunnen vergeven?" vroeg
ze.
Hij zocht met zijn hand de hare. en zij
miste d2 kracht die terug te trekken.
Ze zou hem zoo graag ^ezagd hebben,
hoe heel haar jonge hart, dat nooit eerder
had liefgehad, naar hem uitging, hern ver
teld hebben, dat zï hem 's nachts op den
mond had gekust en hem haar lieven
avonturier had genoemd. Maar dat mocht ze
immers niet Ze mocht het p^eeven woora
niet breken.
Ze mocht zelfs geen zoen drukken op die
dappere, sterke hand, die haar had be
schermd, die haar telkens en telkens weer
ontrukte aan haar vijanden, naar onttrok
aan de diepste vernederingen, die een meis
je kan ondergaan.
Toen ze daaraan dacht, kleurda een be
koorlijke blos haar bleeke wangen, en
Saxon zag tranen glinsteren onder haar
lange wimpers. Met groote inspanning
tracntle ze haar oproerig hart te behecr-
schen.
„Ik wilde, dat ik jj voor alles kon be-
loonen", zei ze eenvoudig ,Maar ik zal wel
altijd je schuldenares blijven".
Saxon durfde haar niet in de oogen te
kijken.
„Laten we de huid van den heer nog
niet verkoopen", antwoordde hij. „Eerst
mo<?t ik je in het Zweedsch" kamp bren
gen, dat heb ik beloofd en dan
Hij trachtte een schertsenden toon aan
te slaan cn vroeg: „Krijg ik dan werkelijk
den geheelen schat?"
„Houd op", zei ze. „Meen je, dat ik het
niét wist, dat ik niet al lang begrjpcn
heb, dat je dien nooit zult willen aanne
men. Zelfs niet een tiende gedeelte er van,
al was je nog zoo arra."
„Dat zöu je leelijk kunnen tegenvallen,
rnïisje", antwoordde hij. „Ik ben ccn avon
turier, een vrijbuiter cn een fortuin moet
je niet samenbrengen".
„Ik wil dat niet moer hooren", zeide
zij, en haar stem klonk driftig.
„Ben je boos, Marion?" vroeg Saxom
„Boos, neen".
„Eén ding zul je me toch moïten belo
ven", zei hij.
..Wat dan?"
„Dat je in mijn tegenwoordigheid blijft,
zooveel mogelijk. Anders zou Ik misschien
den heelen schat verliezen".
v(Wordt vervolgd^.
