AMERSFOORTSCH DAGBLAD
FEUILLETON
AMERSFOORTSCHE
KUNSTHANDEL
Donderdag 25 Januari 1934
32 e Jaargang No. 175
TWEEDE BLAD
LIEFDESDRAMA IN
DE HOOFDSTAD
Jalouzie de oorzaak
UIT DE STAATSCOURANT
DE STRAFZAAK ONNES
VAN NIJENRODE
Oplichting van den aanvang
af ontkend
DE RAAD VAN STATE
WORDT KLEINER
Leeftijdsgrens op 75 jaar
gesteld
APARTE, SMAAKVOLLE
GESCHENKEN
VEILIGE HAVENS
In 1933
Jongen schiet zijn meisje dood
en verwondt zichzelf
levensgevaarlijk
Amsterdam, 24 Januari.
Een vrecsclijk drama speelde zich
vanavond te half acht af in perceel
Bonairestraat 65 II, waarbij een
meisje liet leven verloor cn een jon
geman zoo zwaar werd gewond', dat
aan het behoud van zijn leven
wordt getwijfeld.
Uit jalouzie ontstond een ruzie
tusschen twee verloofden, een 37-
jarig meisje S. en een 22-jarig© jon
geman, woonachtig te Huizen. De
jongen trok een revolver en schoot
a bout portant bet meisje neer. Hij
richtte daarna het wapen op zich
zelf in de borst.
De jongeman cn het meisje waren sedert
cenigen tijd verloofd. Zaterdag echter had
het meisje de verloving verbroken, doch
Maandag was het weer goed tusschen hen.
Vanavond kwam hij bij haar op bezoek en
na met haar cn haai- moeder een wedu
we te hebben gegeten, vroeg hij haar
even in de keuken te komen, omdat hij
iets met haar wilde bespreken. Op het
oogenblik. dat zij op een stoel plaats nam,
trok hij een revolver en loste a bout por
tant vier schoten. Hierop richtte, hij
het wapen op zichzelf en schoot, zich in de
borst. Wankelend verliet hij de woning en
ging naar het politieposthuis in de Borgcr-
straat, dat ongeveer tien minuten loopens
is. Ilier aangekomen, zakte hij bloedend
ineen. liet geluid van de schoten was ge
hoord door do bewoonster van Bonaire
straat 65 I. wier man afwezig was. De
vrouw durfde niet alleen naar boven en
waarschuwde een buurman. Deze ging de
woning binnen en zag daar. welk een vree-
selijk drama zicli daar had afgespeeld. On
middellijk waarschuwde hij een agent, dio
op zijn beurt het bureau Overtoom alar
meerde.
Commissaris Dijkstra, inspecteur Glasius
cn inspecteur Postliuma van de Centrale
Recherche, de fotografische dienst en de
geneeskundigo dienst waren spoedig ter
plaatse. Het meisje bleek reeds te zijn
overleden.
De jongeman, die in het politieposthuis
ineen was gezakt, werd in hoogst beden-
kclijken toestand naar het Willielmina
Gasthuis vervoerd. Men vreest voor zijn
leven.
Groepjes menschen stonden, toen wij in
de Bonairestraat aankwamen het tragische
geval te bespreken. De politie was bezig
naar het instellen van een uitvoerig onder
zoek.
Inspecteur Glasius begaf zich onmiddel
lijk naar het Wilhclmir^i Gasthuis, waar hij
den jongen nog een kort verhoor kon af
nemen.
Betreffende het drama m de Bonaire
straat. vernemen wij nog, dat het meisje
door één kogel werd getroffen, zij is waar
schijnlijk bijna onmiddellijk dood geweest.
Toen de jonge man, de 22-jarigo tuinman
H. V. op haar schoot, was zij juist begon
nen met het afwasschcn van het vaatwerk,
haar moeder was in de huiskamer. Waar
schijnlijk heeft de man uit jalouzie gehan
deld, hij vermoedde, dat zij connecties had
aangeknoopt met een kostganger, die bij
hen inwoont. De dader liep naar buiten,
waar hij betrekkelijk dicht bij dc woning
een agent tegenkwam, tegen wie hij zeide:
„Neem me maar mee. ik heb op mijn meisje
geschoten."
Deze bracht hem naar hel politiepost
huis in de Borgcrstraat, waar hij ineenzak
te. Hij had toen nog niet verteld, dat hij
ook op zichzelf had geschoten. Dc revolver
had hij op straat weggeworpen en deze, een
oud roteerend model, werd teruggevonden
en in beslag genomen. Bij fouilleering in
het posthuis, kwam aan het licht, dat hij
zelf. even onder hot hart, was getroffen.
Hij werd door den G.G.D. naar het Wil-
helminagasthuis overgebracht, waar onmid
dcllijk tot operatief ingrijpen werd overge
gaan. Zijn toestand is hoogst ernstig.
Het lijk van het meisje is op last van de
justitie in beslag genomen cn eveneens
naar het Willielmina Gasthuis vervoerd.
Op verzoek eervol ontslagen met dank
M. Gonlag als kantonrechter-plaatsvervan-
ger in het kanton Oostburg
Benoemd tot lid van den Voogdijraad te
Amsterdam mevrouw J. M. C. van Liemt,
geboren Buschen, wonende aldaar.
Benoemd tot lid van den Voogdijraad tc
's Gravenhage mevrouw de wed. S. II.
Romer, geboren Barnouw, bestuudslid van
dc R. K. Verccniging ter bescherming van
meisjes, wonende tc Voorburg
Benoemd tot lid van het Regcntcncollcge
over de gevangenissen te Haarlem: mr. A.
L M. van Berckel, rechter bij de rechtbank
tc Haarlem, en J J. Thöne, bankier te
Heemstede»
Bij K. B. is benoemd tot notaris binnen
het arrondissement Assen, ter standplaats
de gemeente Dwingelo D G Ilecring, can-
didaat-notaris te Meppol.
Bij K. B. is benoemd tot hoofdcommies
in tijdelijken dienst bij de Verzekeringska
mer tc Amsterdam G. H. Nikkels, thans op
arbeidsovereenkomst werkzaam bij voor
noemde Kamer.
Bij B. zijn benoemd tot ambtenaar
van het openbaar ministerie bij do kanton
gerechten: 1. te 's-Hertogenbosch, Eindho
ven, Boxmeer en Tilburg, ter standplaats
's-Hertogenbosch mr G. L van IJsendijk,
thans waarnemend ambtenaar van het
openbaar ministerie bij det kantongerechten
ter standplaats Breda; 2 te Breda, Zeven
bergen cn Bergen op Zoom. ter standplaats
Breda mr. J. J. M. Dony, thans waarne
mend ambtenaar van het openbaar ministe
rie bij de kantongerechten ter standplaats
's-Hertogenbosch.
Bij K. B. is de benoeming van R. Guar-
nieri, lector aan de gemeentelijke universi
teit te Amsterdam, tot bijzonder lioog-
leeraar voor den leerstoel vanwege de
stichting „Fundation au profit du la créa-
tion d une chaise spéciale do philologic et
dc littèraturc Italiennc a l'Univcrsité
d'Utrecht" bij de faculteit der letteren cn
wijsbegeerte aan de rijksuniversiteit tc
Utrecht, voor onderwijs te geven in de
Italiaansche taal- en letterkunde, bekrach
tigd.
Bij K. B. is toegekend de aan de Orde
van Oranje-Nassau verbonden eerc-nic-
daille, in goud, aan: I van Strijcn, chef
der zetterij, tevens bedrijfsclief, hij de N.V.
Rotterdamsch Nieuwsblad, tc Rotterdam.
Bij beschikking van den minister van fi
nancien is de inspecteur der directe belas
tingen, enz. W. T 1. M. van Berckel, toe
gevoegd aan liet hoofd van de inspectie
der directe belastingen te Hellcvoctsluis,
verplaatst naar-Haarlem en toegevoegd
aan het hoofd van de inspectie der directe
belastingen aldaar.
Bij beschikking van den minister van
financiën is de inspecteur der directe be
lastingen, enz. F. J. F. Hout, toegevoegd
aan het hoofd van dc inspectie der directe
belastingen tc Baarn verplaatst naar Hel
lcvoctsluis en aangewezen als hoofd van
de inspectie der directe belastingen aldaar.
ken exposé der verdedigers
omtrent de houding
van hun cliënt
Amsterdam, 24 Jan. (V.D.) Naar aan
leiding van de aanstaande behandeling van
de strafzaak tegen Onnes van Xijenrode
hebben wij ons tot de beide verdedigers ge
wend mrs. Th. Muller Massis en Kappeyne
van dc Coppello, die ons het een en ander
van het standpunt van hun cliënt mede
deelden. welke mededeelingen wij h er la
teen volgen:
De lieer Onnes heeft van den aanvang
ontkend, zich aan de oplichting der verze-
keringraaatschappijen le hebben schuldig
gemaakt, of een inbraak in liet kasteel te
hebben geënsceneerd.
Vóór de inbraak is de lieer Onnes slechts
rnet Koning in relatie geweest. Deze relatie
dateert van kort vóór den oorlog, toen de
lieer Onnes met twee zeer bekende Amster
dammers commissaris was in de Tabaks
maatij. van Koning, genaamd Amsterdam
Besoeki Tabak Maatschappij Koning heeft
den heer Onnnes steeds behoorlijk behan
deld; nadat de relatie een tiental jaren ver
broken was geweest, is Koning begin 1932
op Nijcnrode gekomen, om dc medewerking
van den heer Onnes te vragen voor een za
kelijk object, o.a. belecning op schilderijen.
De heer Onnes, die wist, dat Koning het
moeilijk had, wilde hem daarbij wel hel
pen. Bij meerdere bezoeken van Koning
heeft de heer Onnes hem het kasteel laten
zien, in het bijzonder zijn kostbaarheden.
Dit placht hij aan zeer veel bezoekers le
doen.
Kort daarop vond de diefstal plaats. De
relatie met Koning over te cffectueeren za
kelijke objecten was blijven doorloopcn en
Onnes had Koning ook financieel geholpen
Na de inbraak vertelde Koning den heer
Onnes, dat hij meer van de zaak afwist en
dat hij het bij zijn menschen (de daders
van de inbraak) had doen voorkomen alsof
hij van den heer Onnes opdracht liad ge
kregen om diverse voorwerpen weg te ha-
ioil: De heer Onnes had' reeds van verschil
lende kanten vernomen dat de publieke
opinie hem niet gunstig gezind was en
dat men zijn naam in verband met de in
braak noemde. Hij is teen. bang geworden
en hij heeft gemeend dc niededeeling van
Koning, die vergezeld ging van een ver
zoek om geld. niet aan de autoriteiten te
moeten doorgeven. Hij hield Koning aan
het lijntje, maar verleende hem vanaf dien
daturn geen noemenswaardigen verderen
steun. In den zomer van 1932 werd dc rela
tie Koning-Onnes verbroken.
De financieele positie van
Onnes.
Algemeen wordt gedacht, dat de heer
Onnes tot een misdaad zou zijn verleid
door geldgebrek. Dit motief was echter niet
aanwezig en het vormt althans een meer
dan gebrekkige motiveering voor een der
gelijke daad. Op het moment van de in
braak had Onnes ruim 15 mille contant
geld, verder bezat hij een collectie kunst
voorwerpen die op ongeveer een half mil-
lioen gulden was getaxeerd. Deze kunst
voorwerpen waren geen onrealiseerbaar be
zit. Zij waren voor Onnes reeds niet meer
een particulier vermogen doch in verband
rnet zijn bclangcn-gcmecnschap met Goud
stikker een goederenvoorraad. Bij onvol
doende snelle realisatie van dien voorraad,
die zich bleek voor te doen. stonden twee
wegen open: ten eerste een bankcrediet dat
zijn bank hem wel wilde verstrekken, ten
tweede verkoop ineens of in gedeelten van
den voorraad, zooals later heeft plaats ge
vonden. Een dergelijke financieele situatie
motiveert, gezien dc zakelijke helderheid
van den heer Onnes van Nijenrodc. zooals
die in het verleden afdoende is aangetoond,
in geen enkel opzicht het enscencercn van
een inbraak.
Er was daarbij één voordeel, do prijzen
dio de verzekering zou moeten uitbetalen,
zouden allicht hooger zijn dan de verkoop
waarde in begin 1932. Maar dc goederen
waren, normale tijdsomstandigheden in
aanmerking genomen, zeker niet tc hoog
verzekerd, immers tegen prijzen ongeveer
overeenkomende met die ten tijde van den
inkoop.
Dc prijzen waren zelfs lager dan een op
verzoek van assuradeuren na de inbraak
plaats gevonden hebbende taxatie. Van de
van de verzekering ontvangen som zou
waren de beschuldigingen juist een bcluo
ning aan de handlangers af moeten. Het
verschil tusschen de verzekerde som minus
belooning handlangers en actueel© verkoop
waarde, werd c"an toch wel veel tc klein
voor het risico dat een scherp cn kundig
zakenman die nog groote ressources had
daarmee op zich zou nernen
Eenigen tijd na de inbraak bleek het in
derdaad noodig van koers te veranderen,
de verkoop vlotte niet bijzonder goed De
heer Onnes besloot toen zijn kunstschatten
te doen veilen cn voor het grootste deel
van zijn vermogen een landgoed in Duitsch
land te koopen. de plannen hiertoe werden
in den aanvang van 1933 gemaakt. De
kunstschatten dio na dc inbraak ovcrgeblc
ven waren, werden voor liet overgroote
deel in Juli 1933 geveild en brachten ruirn
twee ton op. In Maart 1933 (uiterlijk) vin
gen de onderhandelingen met den Duit
schen verkooper aan. Dc lieer Onnes begal
zich daartoe geregeld naar Duitschlanrl cn
het lag in zijn voornemen orn in Juli 1933
naar Duitschland te verhuizen. Van een
vlucht, die in Mei 1933 zou hebben plaats
gevonden, is derhalve geen sprake
Onnes kon de inbraak niet hooren.
Naar dc meening van dc \crdedigers is
dc gelanceerde bewering, dat het echtpaar
Onnes zou hebben moeten bemerken, dat
er ingebroken werd. onhoudbaar. De inbre
kers konden de plaats waar ingebroken
werd tenminste wat het laatste stuk be
treft naderen over zachlen grond. Daar
er plaatse was geen kiezel. Zij braken in
in een zaal waarboven dc zitkamer van
mevrouw Onnes was gelegen. Vervolgen?
kwamen zij in de ridderzaal en deze lag
onder dc slaapkamer van het echtpaar On
nes. De gordijnen werden daar door de
nachtelijke bezoekers open en dicht ge
schoven. Dc verdedigers hebben persoonlijk
een proef genomen of dit tc hooren was
De ramen van de slaapkamer waren toen
dicht en zij stonden in liet onttakelde kas
teel en luisterden scherp toe of zij soms
iels hoorden. Inderdaad hebben zij toen
flauwtjes ccnig geluid gehoord. Doch wan
neer men slaapt en het stormt, zoodat de
luiken rammelen, dan is liet toch niet aan
ncmelijk dat men van een dergelijk geluid
wakker wordt.
DR RINGER'S „EEUWIGE LUCIFER".
Amsterdam. 24 Januari. Ecnige
maanden geleden meldden wij dat Neder
land de primeur zou krijgen van den
„eeuwigen lucifer", de uitvinding van dr
Ringer uit Weenen, waartegen destijds
niemand minder dan wijlen Ivan Krcugcr
heftig geageerd heeft, uit vrees dat zijn
groote belangen bij dc lucifersindustrie in
het gedrang zouden raken.
Het lag in de bedoeling, het product van
dr. Ringer's langdurige proefnemingen te
gen het einde van 1933 overal in ons land
verkrijgbaar te doen zijn. Dit is echter niet
gebeurd en als gevolg daarvan had bij zeer
velen de meenine nn«t gevat dat de eeuvvi
ge lucifer" het tijdelijke met 't eeuwige ver
wisseld bad en dat er dus van de exploita
tic van deze vinding voor Nederland cn
koloniën in handen van dc Rapa N.V. te
Amsterdam niets meer zou komen. Dit
blijkt echter allerminst bet geval te zijn:
van de zijde der genoemde vennootschap
deelde inen ons in dit verhand mede, dat
de duurzame ontbrandingsstift waarvan
bier sprake is. Maandag a.s, op de Neder
landscbe markt verschijnen zal.
Een wetsontwerp dienaangaande om
het aantal leden van veertien
te brengen op tien
's-G r a v e n li a g c, 21 Januai i. Inge
diend is bij de Tweede Kamer een wets
ontwerp tot wijziging van dc wet houdende
regeling van do samenstelling en do be
voegdheid van den Raad van State
Aan de Memorie van Toelichting wordt
het volgende ontleend-
De aandrang naar versobering leidt tot
het voorstel liet aantal leden van den Raad
van State 1c verminderen. Het wetsontwerp
brengt dit terug van veertien lol. tien. een
aantal, naar het oordeel der Regeering, vol
doende om den Raad de richtige uitvoering
van zijn taak mogelijk te maken. Er moet
uiteraard gelegenheid zijn tot aanpassing.
Eene overgangsbepaling waakt er daarom
voor, dat deze terugbrenging niet ineens
geschiedt Opdat dc juiste verhouding be
waard blijve, wordt tevens bet maximum
aantal Staatsraden in buitengewonen
dienst verlaagd.
Mede wordt ook voor de leden van den
Raad van State, de vice-president daar
onder begrepen, eene leeftijdsgrens gesteld,
bij liet bereiken waarvan ontslag wordt
verleend. De Regeering heeft zich afge
vraagd. of er overwegende redenen zijn. om
tc dezen anders tc handelen dan b.v. ook
geldt voor den Iloogeii Raad der "Nederlan
den. Zij beantwoordt die vraag in zooverre
bevestigend, vermits bij do leden van den
Raad van State rijpe ervaring, in een voor
afgaande carrière verkregen, een factor \an
meer dan gewone betcekcnis is, de leef
tijdsgrens voor hen iets hooger en wel op
75 jaar wordt bepaald.
ZWARE BINNENBRAND TE LOOS
DUINEN.
In don nacht van Dinsdag op Woensdag
omstreeks half één heeft een zware binnen
brand gewoed in een van de machinekamers
van liet fabrieksgebouw der N.V. Kassen
bouw-, Broeiramcn- en Kistenfabriek Het
Wcslland aan den Nieuwen weg G3a to
Losduinen.
De brand werd ontdekt door een nacht-
stoker van dc tuinderij Van Spronsen cn
S«,eyn, welke naast de fabriek is gelegen.
Deze nachtwaker waarschuwde terstond den
directeur van de fabriek, den heer Soete-
man, dio, onmiddellijk met. eigen personeel
cn bluschmiddelen den strijd legen het vuur
begon. Inmiddels was ook do brandweer
gealarmeerd, die het vuur in korten tijd
meester was.
De oorzaak van den brand is vermoedelijk'
broeiing van houtafval, waarmede de oven
van den stoomketel wordt gestookt.
BILLIJKE PRIJZEN
Kunst- en Kunstnijverheidsartikelen
UTRECHTSCHEWEG 36
TELEFOON 1758
Ongestoord geluk is tegen geen enkelen
slag bestand.
door
BASIL KING
(Uit bet Kngelscli).
Deze ontmoeting leidde tot iets gewich
tigs. Een paar dagen later hoorde hij «le
bekende, kortademige meisjesstem: „Tom!,
Tom!" roepen.
Hij draaide zich om en keerde terug. Ge
durende den winter was Guy niet veel groo-
ter geworden, rnaar wel in omvang toege
nomen. Hijgende kwam hij aanloopen.
„Kiwi je een wagen rijden?"
Tom aarzelde. „Ik weet niet wat je pre
cies verstaat onder: een wagen rijden. Ja.
chauffeeren kan ik op mijn manier.
Mijnheer Quidmoro zette me dikwijls ach
ter het stuurwiel van zijn Ford, als wc al
leen waren en niemand ons bespiedde.
Sindsdien heb ik eenigc malen een vracht
auto niet groenten naar de markt gereden.
Ik geloof wel, dat ik na een paar lessen cr
de handigheid gauw van te pakken zou
hebben Ik heb er aanleg voor, ook om een
paard van den bok af tc leiden. Waarom
vraag je 't eigenlijk?"
„Omdat mijn vader zei, dal als je kunt
chauffeeren, hij je 'misschien voor den zo
mer aan een baantje kan helpen".
„Waar? Wat voor baantje?"
„Dat weet ik niet. Hij zei, dat als je cr
over wilt komen spreken, je dan vanavond
om negen uur bij ons moet komen'
Dien avond om negen uiur werd Tom
weer in zoo n kanier binnengelaten, die
wees op de diepe kloof, die er bestond tus
schen zijn eigen leven en dat van men
schen als dc Ansleys een kanier, die op
hctzelfdo oogenblik, tlat hij cr binnentrad,
in zijn onderbewustzijn iets atavistisch
wakker maakte. Het was een verdoezelde
indruk van welgesteldheid, kleuren, getem
perd licht cn weelde. Uit de menigte boe
ken, die hij zag, 'meende hij te mogen be
sluiten. dal dit. wat men noemt, de stu
deerkamer was. Maar het eerst werd zijn
aandacht getrokken door een lieer in sme
king, die in een diepen leuningstoel geze
ten, aandachtig een courant las. In een
dergelijken stoel zat, in een geklecdc ja
pon, een dame oen boek te lezen. Het was
voor het eerst, dat hij zag dat cr menschen
waren, die aan tafel altijd „avondkleeding",
zooals hij het noemde, droegen, ook al had
den ze geen gasten.
Pilclicr leidde hein binnen met de woor
den: „Hier is de jongeman, mijnheer
Aangezien hij op een soort vricndscliap-
pclijken voet met den zoon en de dochter
was, had Tom van de zijde der ouders de
beleefdheid verwacht, die men tegenover
vreemden aan den dag legt; hij had gedacht
dat men hem een hand zou geven en dat
men zou verzoeken te gaan zitten. Maar
mijnheer Ansley legde alleen maar zijn
courant op zijn knie, keek naar hem en
zei: „O", naar aanleiding van de mededee-
ling van den huisknecht.
„Dus jij bent de jongeman, waarover mijn
zoon liccft gesproken. Hij zei me dat je
kunt chauffeeren
Hij herhaalde hetgeen hij Guy al had
medegedeeld wat zijn ondervinding was op
chauffeergebied, en zei, dat hij voldoende
vertrouwen had in zijn handigheid om
spoedig een rijbewijs te krijgen, ten minste
als het dc moeite zou loonen.
„Het geldt hier niet liet moeilijke rijden
zooals in dc drukke gedeelten van de stad,
maar op buitenwegen".
Hij legde dc zaak nader uit. In New
Hampshire, waar de Anslcy's huil buiten
verblijf hadden, was men bezig een grooto
villa tc verbouwen om er een hotel, een
soort sociëteit van tc maken. Het was niet
bestemd voor gewone reizigers, omdat men
dat soort menschen niet noodig had. De
gasten zouden eigen vrienden en kennis
sen zijn, behoorlijk geïnviteerd of geïn
troduceerd. Hij, mijnheer Ansley, was pre
sident van dc automobiel-commissie, en
aangezien hij weldra naar Europa zou
gaan, was hij reeds nu met de zaak be
gonnen. Wel zou hij liever iemand in
dienst genomen hebben, die ouder was cn
meer ondervinding had, maar tic hotel-
club was een nieuwe onderneming, die cr
financieel niet al to best voor stond. Per
soneel, dat meer ondervinding had, zou
meer loon kosten. Den chauffeur kon men
niet meer betalen dan tachtig dollar per
maand, met oen kamer in do garage cn
den vollen kost. Bovendien was het werk,
dat hij aanbood, alleen maar voor den zo
mer, gedurende welken tijd de oprichters
der maatschappij hoopten eenige jonge
mannen en vrouwen in dienst te kunnen
nemen, die werken om in hun eigen stu
diekosten le voorzien, en die van de nu ge
boden gelegenheid gebruik wilden maken.
Tachtig dollar per maand, met een ka
mer voor hem zelf, al zou die ook in een
stal zijn geweest, cn bovendien do vollo
kost, leuk Tom even schtterend als Alad
din's palcis vol schatten. Hij bedankte
mijnheer Ansley voor het vriendelijke
aanbod cn verzekerde dat als hij werd
aangenomen, men wel tevreden over hem
zou zijn. Alle chauffeurs, die hem een paar
minuten achter het stuurwiel hadden la
ten zitten, hadden hem gezegd, dat luj
door zijn vluggen blik, zijn rustig zenuw
gestel cn zijn besluitvaardigheid een goed
chauffeur zou worden, wat hij trouwens
zelf ook wel voelde.
„Hoe oud hen je?"
Dit was een vraag, die Tom altijd moei
lijk te beantwoorden vond. Hij herinnerde
zich nog den tijd, dat zijn verjaardag den
vijfden Maart was; maar zijn moeder had
hem, verteld, dat dat Gracic's verjaardag
was geweest, en toen den zijnen had over
gebracht naar September. Later had ze
dien op een dag in Mei, een dag, zooals ze
hem had verteld, waarop alle kinderjuf
frouwen met haar kinderen naar het Park
gingen, cn de seringen bloeiden. Naar het
jaar van zijn geboorte had hij nooit ge
vraagd, want hij kon nog niet rpet jaren
rekenen, toen zij nog leefde. Hoewel hij in
don laatstcn tijd had aangenomen dat zijn
verjaardag in Mei was, had hij dien nu
teruggebracht naar Maart, orn zich wat
ouder te maken.
„Ik ben zeventien, mijnheer".
Voor het eerst zei mevrouw Ansley iets
„Hij ziet cr ouder uit, vindt j© niet?"
Tom wendde zich naar de dame, die een
ruimen leuningstoel heelemaol vulde en
den indruk maakte van een lillende, slap
pe stijfselpudding. „Ik denk dat dat komt*
omdat ik heel wat lieb doorgemaakt".
„In een liardo leerschool doe je veel on*
dervinding op, nietwaar? Maar 't is wel 'n
wreede school".
Hijherinnerde zich zijn belofte aan Guy,
als hem ooit dc gelegenheid werd geboden.
„Jongens kunnen heel wat hards verdra
gen, mevrouw. Negen van de tien keeren
doet 't hun goed.
„Dus er is tocli nog altijd een kans von
de tien dat 't geen goed doet".
Hij glimlachte. „Ik geloof, dat ik van mé
zelf kan zeggen dat ik er tien van tien kco-
ren wel bij ben gevaren: ik heb nog nooit
een jongen gezien, die cr niet beter op ge
worden is door zich door zijn vuisten een
weg tc banen".
(Wordt vervolgd).
Dag in, dag uit
van 's morgens vroeg tot 's avonds laat
heeft de onverwoestbare Stofzuiger
„ELECTRO FORT"
onafgebroken gedraaid. Zegt U dit nog niet
genoeg?
27.50, 1 35.—, 1 42.50, f 50.—.
3 jaar garantie.
Ncderlandsch Fabrikaat.
Geen omzetbelasting verhooging.
Alleen verkrijgbaar
HET WONDER VAN AMERSFOORT
L. NIEWEG
Utr.straat 38. Telef. 1825. Hoofdvertegcnw,
Stofzuigerhuis „Electro Fort".
