AMERSFOORTSCH DAGBLAD
Rondom het Proces-Nijenrode
FEUILLETON
HONIG'S OSSESTAARTSOEP 6 borden voor 20 ets.
Maandag 19 Maart 1934
32 e Jaargang No. 220
Onnes vraagt een halven
dag zitting
TWEEDE BLAD
HET PHILIPS-JUBILEUM
LIEFDESDRAMA
TE NAARDEN
DE TWEEDE STILLE
OMGANG
VEILIGE HAVENS
Hij klaagt over hartkrampen, zijn ge
zondheidstoestand laat zéér te
wenschen over door z'n ge-
vangenis'opsluiting
Een scherpe gedachten-
wisseling
Am sterdam. Zaterdag, 17 Maart.
De rechtbank treedt pas te 10.35 binnen
Onnes vraagt dadelijk het woord. Kr
moet een brief van zijn medicus ontvangen
zijn bij de Rechtbank, houdende mededee
lingen over zijn gezondheidstoestand; deze
toestand lijdt zéér onder z'n gevangenhou
ding. Daar komt bij dat verdachte's keel
den laatsten tijd zéér heeft geleden; boven
dien zijn Je laatste- dagen hartkrampen bij
hem opgetreden on met het oog op dit «Ups
vraagt Onnes dringend, de zitting van he
den alléén uit een morgen zitting te doen
bestaan, aangezien hij vreest het niet een
ganschcn dag te kunnen uithouden.
De Rechtbank neemt acte van dit ver
zoek.
Mr. Muller Massis vraagt daarna even
eens het woord. Het is hem hedenmorgen
bekend geworden, dat mr. Lot-b. de ver
dediger van Witbraad, voornemens is On
nes als getuige décharge te dagvaarden
in de zaak-Witbraad Dat dit geschieden
zou. werd de laatste dagen wel gefluisterd
maar thans is het officieel medegedeeld
door mr. Loeb. Met het oog daarop ver
zoekt mr. Muller Massis de op het oogen
blik geschorste zaak Witbraad zoo spoedig
mogelijk weer aan de orde te stellen; On
nes brandt van verlangen om als getuige
onder cede te worden gehoord. Mr. Muller
Massis kan zich niet indenken, dat er be
zwaar zal beslaan, om de zaak Witbraad
met spoed weer aanhangig te maken.
De president deelt mede dat de Recht
bank dit verzoek overwegen zal.
Als eerste getuige komt nu voor Biesing,
die opnieuw uitvoerig wordt gehoord over
de verdeeling van de aan de verhuizers
toegezegde belooning voor het weghalen
dei- kostbaarheden uit het Kasteel Nijcn
rode.
Dan wordt Witbraad weer als getuige
voorgeroepen.
Witbraad deelt mede dat Blcsing hem
destijds heeft gezegd: verzamel alles wat te
verzamelen is, want dat kunnen wij noodig
hebben om het contact tusschen Koning en
Onnes in handen te krijgen. De prcciese be
doeling van dién raad van Biesing begreep
Witbraad op dat moment niet.
Koning wordt vervolgens ondervraagd
over enkele schrifturen van zijn hand, die
hem worden voorgelegd, kleine stukjes pa
pier, waarop eenige aanteckeningen zijn ge
steld. Koning zegt zich hoegenaamd niet te
kunnen herinneren, wat de bedoeling is ge
weest van die korte aanteckeningen. Hij er
kent dat het zijn schrift is, maar hij weci
zich niets to binnen te brengen van de
noodzaak dier aanteekeningen. Waar die
stukjes papier betrekking op hebben, wordt
ons ter terechtzitting intusschen niet dui
delijk.
Onnes wordt weer aan een langdurig ver
boor onderworpen ter zake van beleenine
van schilderijen, waarop Koning geld wilde
hebben Over die beleening bestaat een cor
respondmtfe; het debat vanmorgen loopt
opnieuw over het al of niet fictieve dezer
correspondentie. De president stelt aan On
nes verschillende vragen, die betrekking
hebben op een vroeger hem in instructie af
genomen verhoor. Onnes vraagt dan een
□ogenblik tijd, om het dossier van dat ver
hoor te mogen opslaan, waarmee wel een
oogenblik gemoeid zal zijn, want het dos
sier beslaat méér dan honderd pagina's.
Onnes legt de lijvige stukken vóór zich.en
bladert daarin, om aan de hand dier stuk
ken te kunnen aantoonen, wat er indertijd
tusschen Koning en hem is afgehandeld ter
zake van die beleening.
Er volgt nu een zeer scherp-gevoerd
kruisverhoor, waarbij do president en de
officier van justitie aantoonen, dat hij zich
vroeger over deze beleenings-onderhande-
lingun geheel anders heeft uitgelaten dan
hij nu doet.
Het debat gaat intusschen weer voort.
De president en de officier stellen aan On
nes opnieuw vragen over de bewuste on
derhandelingen met Koning over schilde
rijen beleeningen, waarvan het reëele sterk
wordt betwijfeld, gezien de finincieele po
sitie van Onnes. De president maakt On
nes er op attent, dat, waar hij er zélf aan
loe was* om kostbaarheden te beleenen om
zich zelf aan geld te helpen, het toch wel
bijzonder vreemd was te achten dat
Onnes zich nu óók nog zou interesseert
voor schilderijenbeleeningen ten behoeve
van een ander. O .mes kan zelf best geld
gebruiken, hoe kan hij er nu nog aan den
ken om 'n ander aan geld te helpen, nog
wel iemand die hem chanteert.
Onnes betoogt dat er juist in die dagen
van hem onderhandelingen loopende wa
ren over een belangrijke handelszaak, waar
bij kapitale sommen betrokken zouden zijn
Bovendien was hem een leening- toegezegd,
De president: „Die laatste bewering is
herhaaldelijk door u te berde gebracht en
bij onderzoek volkomen onwaar gebleken.
U heeft daarbij den naam genopmd van uw
eigen broer genoemd, maar uw broer heeft
dat in de instructie nadrukkelijk ontkend
en gezegd, dat er van een leening aan On
nes van Nijenrode geen sprake was. Op die
'ecning ten uwen gunst kunt u zich dus
allerminst beroepen.
Onnes voert aan, dat waar men hem on
der het oog brengt dat hij zei' bezig was
met beleening zijner eigen kostbaarheden,
hij doodgewone zaken dreef, iie in den
handel steeds usance zijn. In iedere han
delszaak beleent men voorraden en koopt
tegelijkertijd weer nieuwe voorraden. Dat
is natuurlijk speculatief, maar dat doet
iedereen en iemand die speculeert is daar
om nog geen misdadiger. Hij was. zooals
hij reeds zeide, bezig met een transactie
van een ton gouds. Mag men dan niet
spreken over „beleeningen"? Als men in
den handel doet zooals de president wil.
dan ligt alle handel onmiddellijk overhoop.
Beleening op voorraden gebeurt overal en
altijd. Dat hij (Onnes) wilde beleenen was
dus ook niets bijzonders.
De president blijft er bij, dal het hoogst
eigenaardig is, dat iemand, die in verband
rnct eigen nood wil gaan beleenen. ook npg
onderhandelt over bcleeningen ten voor-
deele van een ander. Hoe komt men dan
voor die laatste bcleeningen aan het geld?
Onnes windt zich bij deze gedachtenwis-
seling al méér en méér op, als hij betoo-
gen wil, dat hij wel degelijk allerlei toezeg
gingen had voor geld, van de Hollandsche
Bank vcor Zuid-Amerika. Onnes is voort
durend met stemverheffing aan het woord
en richt zich mpt verwijten tot de Recht
bank, dat men hem met zulke ondervra
gingen kapot maakt. Luid roep* hij door
de rechtszaal: „Ik word hier nog stapel
gek".
Mr. Muller Massis: „Houdt u alsjeblieft
kalm. Dat is oneindig beter voor u. Laat
u\V verdediging maar aan ons over. U
maakt u veel te druk en dat schaadt u
maar".
Het laatste dce) van dit verhoor is haas!
niet meer te volgen. Het gaat over al
ler finantiecle finesses, waaruit moet blijken,
dat Onnes op het moment, waarop hij mei
Koning over de bclcening van schilderijen
onderhandelde, zelf financieel in groote
moei 1 ijkheden zat, en dus wel zonderling was
te achten dat zoo iemand serieus over belee
ningen zou spreken, notabene tijdens onder
handelingen over beleening van eigen kost
baarheden om eigen moeilijkheden tc boven
te komen. Dit punt is voortdurend in debat,
en het is dit punt, hetwelk Onnes tracht dui
delijk tc maken uit allerlei gewoonten in
den handel, die voor een rechtbank zot mo
gen schijnen, maar in werkelijkheid niet zoo
zot zijn, voor diegenen, die in den handel
hun bestaan vinden. De gedachtenwisseling
wordt over en weer scherp gevoerd. Dc
rechtszaal lijkt nu en dan wel een politieke
vergadering te huisvesten, waarin men pro-
beeren wil, elkaar met groot stemgeluid te
overheerschcn. De zitting kenmerkt zich
door een groote bewgenheid.
De morgenzitting wordt daarna in ver
band met het door Onnes ingediend verzoek,
hem met het oog op zijn gezondheid te wil
len sparen, niet meer door een middagzitting
gevolgd. De verdere behandeling wordt ge
schorst tot Dinsdagmorgen 10 uur.
Een zeer druk bezochte
receptie
Eindhoven, 17 Maart. Hedenmiddag
heeft in Philips' Ontspanningsgebouw een
zeer druk bezochte receptie plaats gehad,
ter gelegenheid van den zestigsten verjaar
'lag van dr. A. Philips eir het veertigjarig
bestaan der NV. Philips Gloeilampenfa
brieken Onder de aanwezigen werden o.a.
opgemerkt baron van HÖvell tot Wester
flier commissaris der Koningin in de pro
vincie Limburg. Vincent Cleerlin. griffier
van Ged Staten van Noord Brabant na
mens den commissaris der Koningin, de
Kamerleden Fleskens en H. v. d. Put, bur
gemeester en wethouders van Eindhoven,
de burgemeesters van Tilburg, Helmond en
Waalwijk, delegaties van de Kamers van
Koophandel van Oostelijk Noord Brabant,
van Tilburg en Waalwijk, een delegatie
van de Ned Spoorwegen van de Ned. Ver
van Werkgevers en talrijke industrieelen.
De receptie is door ongeveer 1500 personen
bezocht
De burgemeester van Eindhoven. A. Ver
dijk. bracht in een toespraak hulde aan dr.
Philips, voor alles, wat hij voor de indus
trie heeft gedaan. Dr. Philips had verder
vele telegrammen van gelukwensch ont
vangen. o a van den minister van binnen
landsche zaken, van den minister van de
fensie. van de gezanten van Italië, België
en Polen en van de Ned. Kamer van Koop
handel te Parijs.
Te acht uur 'savohds werd een fakkel
ïptocht gehouden naar huize De Laak.
waar de jubilaris door sportvereenigingen
en andere organisaties word gehuldigd.
DOODCLIJK ONGELUK.
Assen, 17 Maart. Hedenmiddag had In
de Beilcrstraat te Assen, een aanrijding
plaats, waarbij een persoon het leven liet
De 7fi jarige F. uit Assen, die op de fiets
de Beilerstraat overstak, werd door een
personenauto, komende uit de richting Bei
len, aangereden. F. was op slag dood. Den
bestuurder van de auto treft geen schuld
DRIE KINDEREN DOOR BLIKSEM
GETROFFEN.
Een kind öedood.
Op een veld bij Grauw zijn tijdens een
onweer, drie kinderen door den bliksem ge
troffen. Een kind word gedood.
Twee andere jongens geraakten bewuste
loos. Zij zijn thans herstellende.
Een 22'jarige jonge man doodt een
17-jarig meisje en verwondt
zichzelf levensgevaarlijk
Bussum, 18 Maart. Hedenmorgen onge
veer half tien heeft zich in de Jan Steen
laan te Naarden, een ernstig drama afge
speeld. Een 22 jarige jongeman. V. go
naamd, uit Bussum, losle op een 17 jarig
meisje, de B., eveneens in Bussum woon
achtig, met een revolver een schot, waar
door het meisje op slag gedood werd. Ver
volgens richtte de jongeman het wapen op
zichzelf en loste drie schoten. Hij liep nog
eenige honderden meters door. en zakte
vervolgens in elkaar.
De politie te Naarden. welke onmiddellijk
gewaarschuwd werd, nam het lijk van het
meisje in beslag en vervoerde den dader
in levensgevaarlijken toestand naar de Ma
icllastichlhing te Bussum, waar dr. Schou
ten onmiddellijk operatief ingreep
Omtrent de oorzaak is nog niets bekend
doch aangenomen wordt, dat het meisje de
verkeering met den jongeman verbroken
had.
Men vreest voor het leven van den da
der.
Naarden, 18 Maart. Omtrent den
moord en poging tot zelfmoord te Naarden
vernemen wij nog het volgende:
De dader is de 22 jarige kappersbediende
A. Vos. die gedurende vijf maanden ver
keering had met de 17 jarige E de Brain
Het meisje had een maand geleden de ver
keering verbroken. Hij heeft haar toen een
brief geschreven, waarin hij haar met den
dood dreigde.
Toen het meisje vanochthend van den
Mis naar haar betrekking in de Jan Steen
laan te Naarden wandelde, werd zij door
Vos opgewacht. Hij heeft haar toen ge
vraagd om de verkeering te herstellen
Toen zij weigerde trok hij een revolver
en trof haar in het hart. Zij heeft nog en
kele schreden kunnen doen en zakte toen
ineen.
Mevrouw F., bij wie zij diende en die
haar had zien aankomen, snelde naar bui
ten Na eenige oogenblikken heeft het
meisje den geest gegeven.
V. liep de laan uit in dc richting van
den vijver. Een Naardensche agent van
politie, die hier fietste, zag de man neer
storten Het bleek, dat hij het wapen ook
op zichzelf had gericht en twee schotwon
den boven de hartstreek had gekregen.
Hij is naar de MajeJIastichting vervoerd
en is daar van de laatste Heilige Sacra
menten bediend.
Vos heeft tegenover de politie een vol
ledige bekentenis afgelegd. Zijn toestand is
levensgevaarlijk.
BRUTALE ROOFOVERVAL TE
MARIAHEIDE.
Een bult van t 1600.
Vrijdagavond heeft te Mariaheide, bij
Uden, een brutale roofoverval plaats gehad.
Zes gemaskerde mannen zijn binnenge
drongen in de woning van den lieer M
Scheepers, directeur van de eiervereeniging
van den Boerenbond. Twee van de dieven
hebben S. gedwongen hen rond te leiden
door het huis cn alle kasten te openen.
Twee andere hebben een onderwijzer, die
bij S. in pension is, vastgebonden, terwijl
de twee overigen de beide groote dochters
die op de bovenverdieping waren, bewaak
ten en verhinderden alarm te maken.
De dieven hebben een buit van f 1600
welk geld toebehoorde aan dc eiervereeni
ging. medegenomen.
Ook hebben zij nog geld meegenomen, dar
eigendom was van S.
DE VEENBRAND ONDER SOMEREN.
Grootendeels gebluscht.
Someren, 17 Maart. Mede tengevolge
van den in den afgeloopen nacht gevallen
neerslag, is de veenbrand grootendeels ge
bluscht. Op sommige plaatsen smeult het
veen nog. Het is niet uitgesloten, dat de
brand, indien dc wind toeneemt, zich weer
zal uitbreiden. Honderden H.A. zijn ver
brand. Gelukkig is geen afgegraven turf
verloren gegaan. De oorzaak van den
brand is onbekend. Waarschijnlijk moet
zijn ontstaan te wijten zijn aan onvoor
zichtigheid.
Amsterdam. 18 Maart. In den nacht
van Zaterdag op Zondag is alhier de twee-
do tweede stille Ommegang gehouden. On
der stroomenden regen trokken vanaf een
uur des nachts lot in het vroege morgen
uur de tienduizenden onafgebroken langs
den voorgeschreven weg Onder de pel-
erims bevonden zich de Aartsbisschop van
Utrecht, monseigneur Jansen, de bisschop
van Haarlem mgr. J D. J. Aengenent en
mgr. dr. G C van Noort, deken van Am
sterdam De Volendammers, die wederom
met een zeer groote troep aanwezig waren,
trokken zeer de aandacht.
Tegen vier uur des morgens kwamen de
duizenden Amsterdammers uit alle buiten
wijken der stad naar het Spui in gezel
schap van den pastoor en kapelaans der
narochiekerken. Katholieke Verkenners en
leden der St. Josefs Gezellen Verepniging
vormden een afzonderlijke lange groep Al
les verliep in de volmaaktste orde. Inciden
ten deden zich nergens voor
De café's waren om vier uur geheel be
zet met verkleumde en nateereeende pel
grims. die zoo dicht mogelijk bij de ka
chels gingen zitten. Deze nacht »s wegéns
de stroomende regen voor de deelnemers
een ware pelgrimstocht geworden. De poll-
lie had voortreffelijke niaatregelen geno
men. zoodat ook het autoverkeer geen moei
lijkheden van de stille Ommegang heeft
ondervonden. Langs de grachten en op do
pleinen stonden honderden autobussen ge
parkeerd. die de deelnemers vooral uit
Noord Holland hadden aangevoerd. Tegen
zeven uur hadden allen de hoofdstad weer
verlaten.
DE MOORD TE ESSCHEN.
Verdachte gearresteerd.
Roosendaal. 17 Maart. Als verdacht
van den moord op den bakkersknecht C.
Willemen, welke moord Zondag 1.1. te Es-
schen werd gepleegd Is Vrijdagavond door
de Roosendaalsche politie gearresteerd do
38 jarige C A. Willemen (geen familie van
den verslagehe), wonende te Wouw. Ver
lachte staat in zijn omgeving bekend als
pen buitengewoon nerveus mensch. Heden
morgen heeft hij een volledige bekentenis
afgelegd. Hem zal ten laste gelegd worden
doodslag subs, zware mishandeling, den
dood ten gevolge hebbende.
DE INBRAAK BIJ DE Fa. DE HAAS.
's-Gravenhagc. De twee bakkers
knechts, dc 22-jarige J. D. en do 26-Jarigo
II. A., die in verband met inbraak-pogingen
bij het filiaal van Simon's bakkerijen aan
de Groote Marktstraat dezer dagen zijn aan
gehouden en die ontkenden, schuldig of
medeplichtig te zijn aan de inbraak bij de
firma De Haas, zijn uit de politiebewaring
ontslagen en op vrije voeten gestold.
BEKNELD GERAAKT.
Groningen, 18 Maart. De 22-jarige
Duitsche matroos R, die gisteren beklemd
Is geraakt tusschen een schip en een duc-
•lalf bij de Westerhavepsluls te Groningen,
is hedenmiddag in het R.K. Ziekenhuis tc
Groningen overleden.
In one: moet de haat verstillen en als
liefde tcrugkeeren.
door
BASH KING.
(Uit bet EngelschV
101
Dat kon bij Hildred niet aan het ver
stand brengen, eensdeels omdat het haar
niet kon sche'en, anderdeels omdat zijn
woordenkeus niet goed genoeg was, maar
hoofdzakelijk omdat haar opvattingen een
der waren als van allen, die tot dezelfde
maatschappelijke klasse behoorden als zij
Wel zou ze hem even liefhebben als zoon
van een vrouw, die zelfmoord in de gevun
genis had gepleegd, dan als zoon van een
in de heele wereld bekend bankier, maar
toch achtte zij het buiten kijf, dat aan dil
laatste voordeelen waren verbonden. Dit
vond hij zelf ook wel, behalve dat
Dus, met Hildred kwam hij ol even wei
nig ver al6 met haar ouders. Van alle drie
was het doel hem te weerhouden van het
afleggen van een verklaring, die to beslis
eend kon zijn. Indien zij het aan lleniv
Whitelaw en hom zrif o.veriieten, dan vvisi
hij wel naar welken kant de weegschaa
zou overslaan.
Fn toch, toen hij weer van aangezicht tot
aangezicht met den bankier stond, rees bij
hem twijfel of h"t oDdwrwerp ter sprake
zou komen. Tom had hem geschreven, ten
einde hem te herinneren aan de belofte, die
Whitelaw zelf van hem had geëischt. om
als hij ccn betrekking zocht, hij zich in de
eerste plaats tot hem zou wenden. Evenals
Ansley, verzocht de bankier hem op zijn
kantoor te komen.
Hét kantoor bevond zich in do Wall
Streel, in een groot, nog al leclijk gebouw,
waarop de naam Meek Brokenshire stond.
De kamer, waarin Jom werd binnengelaten,
zag er kaal en bescheiden uit. Vierkant,
laag van verdieping, 'twee vensters, die uit
zicht gaven op binnenplaatsen. Het eenige,
dat er een kleurtje aan gaf. was een groer
met rood Ttirksch kleedje, dat met plooien
op den vloer lag. en hier on daar kaal was
Tegen de muren stonden ruw gebeeldhouw
de. notenhouten boekenkasten, waarin boe
ken om van allerlei in op te zoeken, waren
geplaatst. Eenige versleten, leeren leuning
stoelen vormden een kring om een groote
schrijftafel, midden in de kamer Op de
schrijftafel waren eenige snuisterijen van
waarde, presse-papiers. vouwbeenen. bak
jes voor nennehouders, en andere kleinig
heden, blijkbaar caclcaux. Boven de in den
stijl van 184Ï) niet heel mooi gebeeldhouw
ien, wit marmeren schoorsteenmantel, hing
de gelithographeerde beeltenis van den eer
sten J. Howard Brokenshire, ook uit 1840
en ccn van de oprichters der firma.
Er was niemand in de kamer, cn eerst
nadat Tom enkele minuten dicht bij de
deur. die hij was binnengekomen, had staan
wachten, trad de bankier uit een aangren
zonde kamer te voorschijn.
„Zoo, ben je daar?"
Evenals vroeger gaf hij Tom een stevige
hand, terwijl zijn linkerhand op diens
schouder rustte, en evenals toen, keek hij
hem onderzoekend aan, en gaf hem weer
zoo'n duwtje, alsof hij moe was van 't kijken
„Ga zitten".
Torn nam plaats in den leuningstoel, die
liet dichtst bij hem ötond: de bankier 6choof
den zijnen zoo dicht mogelijk bij dien van
Tom.
„Ik moet u wel mijn excuses maken, mijn
heer Whitelaw, dat ik verzocht heb u te
mogen spreken
„Ileelemaal niet noodig. mijn beste jon
gen. Ik zou het onaangenaam hebben ge
vonden als je "t niet had gedaan. Ik heb
je verwacht vanaf het oogenblik. dat ik
las dat jo aan wal was geslapt. Waarom
ben je eerst naar Boston gegaan, voordat
je hier kwam?"
Er lag een bekentenis in Tom's glimlach
„Ik moest daar iemand spreken".
„Betrof 't Mildred Ansley?"
Tom kreeg een kleur cn antwoordde niet.
„Neen, jo hoeft me niets te vertellen;
't was niet mijn bedoeling je verlegen te
maken De Ansley's zijn heel goede vrien
den van me; ken ze al lang. Zonder hen
zouden jij en ik elkaar misschien nooit heb
ben ontmoet. En nu moet je me eens het
een en ander ven je zelf vertellen. Het zal
bijna twee maanden geleden zijn geweest
dat ik 't laatst iets van je hoorde".
Tom deelde hem het een en ander mee
rlat hem wel zou interesseeren. dingen, die
hij in zijn brieven niet had vermeld. Hij
moest zich eonig geweld aandoen om te in
formeeren naar mevrouw Whitelaw en „d°
overige leden van het gezin", door welke
uitdrukking bij het gebruik van namen ver
meed
De bankier sprak meer vrij-ult dan ir.
zijn brieven. Het was al6of hij met iemand
sprak, arm w; -n hij zijn hert kon blootleg
gen, en niet als met een „outsider". Me
vrouw Whitelaw voelde zich sterker en was
kalmer, ging niet meer zoo gebukt onder
de vreeselijke angsten, die haar zoo lang
hadden gedrukt. Tad deed wat hij kon,
maar dat was voor iemand met zijn genoe
gens, en die zijn rechter arm miste, toch
niet veel. Hij kon wat paardrijden met de
teugels in zijn linkerhand, maar autorijden
jagen, polo-spelen en êchrijven, dat ging
niet Hij kon zich nauwelijks zelf aanklei
den, en het eten op zijn bord moest eerst
door iemand anders worden gesneden en
klein gemaakt. Mettertijd zou hij zich zelf
misschien beter v eten te redden, maar voor
het oogenblik kon hij nog niet veel doen
Lily had den boel heelemaal in de war ge
stuurd. Het was nog erger dan hij Tom in
zijn brieven had medegedeeld. Zij was er
met een nietswaardigen man vandoor ge
gaan. een vent. dien haar vader haar ver
boden had mee om te gaan, en wien het al
leen om haar geld te doen was. Het was een
treurige geschiedenis, die haar heelemaal
van de wijs had gebracht. Liever sprak hij
er niet over: Tom zou 't later zelf wel mer
ken.
Toen kwam hij terug op Tom's eigen be
langen. „Je hebt me geschreven voor een
betrekking".
„Ja. mijnheer Whitelaw. Maar ik ben
bang dat ik u daardoor moei to geef'.
„Volstrekt niet. Ik heb een betrekking
voor je".
Tom trachtte iets t" zeggen, maar de an
dere vervolgde onmiddellijk: ..Ik hoop dat
fe die zult aannemen, want ik heb ze voor
je opengehouden, sinds Ik Je den laatsten
keer sprak"
Tom zette groote oogen op. „Dus al drie
jaren lang0"
„O, er was geen haast bij. dus makkelijk
genoeg ze open te houden. Ik zou graag
hebben, dat je een van de assistenten weed
van mijn particulier-sëcretaris. Dan werk
je onder mijn onmiddellijk toezicht, wat ik
gaarne wou, dat je minstens een jaar deed.
Daar leer je hoe bij tal van zaken de vork
in den steel zit; wat je niet begrijpt, kan
ik je uitleggen. Later, wanneer je van het
bankwezen een meer wetenschappelijke stu
die wenscht te maken, kan ik je dc noodigo
leiding geven"
lom was sprakeloos. Daar la-g zijn toe
komst voor hem! Hildred! geluk!
eer' een ruim bestaan! de verovering
van de wereld! Dat kon hij allemaal heb
ben door nu maar stil te blijven zitten,
geen woor' te zeggen, door als vanzelf
sprekend de trouw aan zijn verleden op te
zegden, door passief te blijven onder deze
goedwilligheid. Hij zou wel gek zijn, zei
hij tot zich zelf, als hij nl°t toegaf. Ieder
een. die zijn verst md bij elkaar had. zou
daar zoo over oordeelen. De vader van den
Baby van Whitlaw geloofde zijn kind te
hebber teruggevonden. Waarom hem niet
in dat geloof laten? Hoe wist hij, Tom Whi
telaw, dat hij niet zijn kind was? Do
vrouw, dio hem had gezegd, dat hij dat
nooit moest denken, was dood en lag in
haar graf. Goed besohouwd, was hij haar
eigenlijk niets anders verschuldigd dan
slechte dingen fp hebben leeren do^n Hij
zou van haar afstand doen. Hij zou aan
nemen In stilte althans en ni°t met even
veel woorden, dat zij hem had gestolen. Hij
zou den bankier dankbaar *ijn cn prof!-
teeren van zijn vergissing.
(Wordt vervolgd).
