AMERSFOOUTSCH DAGBLAD FEUILLETON MWE COLLECTIE WEEFWERK Donderdag 22 Maart 1934 32e Jaargang No. 223 TWEEDE BLAD LIZE DUYVIS BELANGRIJK CREDIET AAN FRANKRIJK DE NEDERLANDSCHE BANK Een éénhoofdige directie BESMETTINGSGEVAAR OP DE SCHOOL Wetsontwerp ingediend AUTOBUS VAN,DEN DIJK GESTORT Kleedjes, Kussens, Loopers, Flacosy's enz. MOOI EN M8ET,DUUR AMERSFOORTSCHE KUNSTHANDEL Utrechtscheweg 36 Telefoon 1758 VEILIGE HAVENS Tentoonstelling in het Baarnsch Lyceum De expositie van Lizc Duyvis omvat schil derijen en teckcningen, maar de eerste zijn verreweg in de meerderheid. De teekenin gen zijn juist voldoende in aantal om te constateeren, dat zij gewetensvol te werk gaat. studie maakt van haar objecten en ernstig streeft naar een soliede stofuitdruk king Men kan dit o.a. heel goed gewaar worden aan de teekening van een draperie die zij Plooienval noemt, en waar met veel finesse het karakter van de stof zoo goed als de typische licht- en schaduwwerking van de plooien zijn weergegeven Ook in de geteekende portretten kan men zien, hoe zij met nauwgezetheid de lijnen en de con fouren van een mannenkop volgt en in de weergeving tot een verdienstelijk resultaat komt Dezelfde eigenschappen vindt men ook in haar schilderwerk terug. Aanvankelijk heeft zij den invloed van Zandley.en ondergaan en streefde zij naar decoratieve oplossingen met verfijnde en gedempte kleurcombina ties. Gaandeweg is zij daarvan los gekomen en is zij meer zichzelf geworden, wat vooral blijkt in enkele stillevens, zooals de eieren in een tinnen bakje rnet de tegels op den achtergrond (5) in de pittig geziene witte chrysanten (13) en ook. in den durf om een gevaarlijk thema aan te vatten als de hoed met het paarse lint. de roos en de hand schoenen (7). Men zal zeggen: geen erg dich terlijk motief. Maar Lizc Duyvis legt zich Juist de harde plicht op uit de onaanzien lijke en prozaïsche dingen poëzie te puren en er een picturaal feest van te maken. Uit bundig in haar vreugd is zij zeker niet, en men zou wel eens wat grootcr expansie ver langen, maar toch is de blanke toon in het laatstgenoemde stilleven fraai volgehouden, terwijl de draperie op den achtergrond voor naam is geschilderd. Op andere doeken is zij niet boven het burgerlijke van haar stof uitgekomen, en ook het portret van een modern meisje heeft nog niet de overtuiging die dit onderwerp vraagt. Toch is er op deze tentoonstelling genoeg ik denk ook o.a. aan de citroenen op glas (1) en bet fraaie bouquet (li) om met belangstelling haar verdere ontwikke ling te volgen. C. A. S. EDUARD VERKADE VORMT EEN ENSEMBLE. Vooral Jonge krachten. Eduard Verkade zal in het volgend sei zoen met een nieuw toon jelgezelschap op treden. Het zal wederom, als zijn voorma lig ensemble, „De Haghespelers" heetcn en het Rika Hopper Theater te Amsterdam bespelen gedurende den tijd dat deze schouwburg niet aan het gezelschap van Cór Ruys verhuurd is. Het I-I bid. heeft naar aanleiding van dit bericht een onderhoud gehad met Eduard Verkade, en nadere bijzonderheden om trent zijn plannen gevraagd. Uit hetgeen hij mededeelde blijkt, dat bet initiatief tot vorming van het nieuwe gezelschap uitgegaan is van Jac. van Ho ven, die trouwens de zakelijke directie er van zal voeren en die Verkade aangezocht heeft om de artistieke leiding voor zijn rekening lo nemen. Wat ik wil, zeide Verkade is een deug delijk ensemble vormen, dat zich n>»t aan experimenten mei monteering en regie wa gen zal. maar dat geleidelijk een goed re pertoire moet saamstellen, hetwelk zich natuurlijk aanpassen moet bij den aard van do spelers. Ik wil vooral met jonge krachten werken, niet op de reputatie van gevestigde namen speculeeren. Mijn ensem blo zal bestaan uit jongeren, aangevuld niet enkele beproefde krachten, niet uit ouderen, aangevuld met jongeren, die dan altijd op het tweede plan moeten blijven en zelden of nooit gelegenheid krijgen om te loonen wat zij waard zijn. Men heeft mij wel verweten, dat ik liet dilettantisme in de hand werk, ik wevt het. Maar ik wil toch ook niet iri het tegenovergestelde ver vallen én de jonge talenten op den achter grond houden. Ook dat is een kwaad, waarmede men op den duur niet verder Komt. Leiding geven aan jonge talenten is altijd mijn streven geweest en is het ook nu nog Ik wil uit ongevormd tVe.nl goede spelers maken door hom deugdelijke en practische scholing le geven, door het ta lent geleidelijk tc ontwikkelen Door een Nederlandsch bankierssyndicaat Naar wij vernemen heeft ccn Nederlandsch bankierssyndicaat, bestaande uit de heeren Mendelssohn en Co., Amsterdam, de Neder landsebe Handel-Maatschappij, de Banquc de Paris et des Pays-Bas, de Tvventsche Bank, de Incasso-Bank, de heeren Lipp- mann, Rosenthal en Co., de Nederlandsch Indische Handelsbank, de heeren Pierson en Co., dc Rotterdamsche Bankvcreeniging le Amsterdam, de heeren R. Mees en Zoo nen. te Rotterdam, en de heeren Heldring en Pierson te 's-Gravenhage, nadat de Ne- derlandsche Bank verklaard had daartegen geen bezwaar te hebben, een crediet van maximum 100.000.000 voor den duur van één jaar verleend aan den Franschen Slaat De Fransche regeering geeft tegen dit cre diet drie-maands-schatki6tbiljettcn uit, die driemaal kunnen worden verlengd. Dc remises voor dit crediet zijn reeds voor het overgrootc deel verzekerd uit eigen goud- en wisselvoorraden der participanten. TEGEN FANTASTISCHE BERICHTEN. Wat dc minister er tegen deen zal. i -lil-. li J - Op de vragen van den heer G o s o 1 i ri g, betreffende het nemen van maatregelen tol aanvulling van het Wetboek van Strafrecht ter zake van strafbaarstelling van het ver spreiden van „volkomen fantasie" berus tende berichten omtrent voorgenomen gc- mcen-gevaarlijke misdrijven en daarmede in verband gebrachte nalatigheid van de Overheid, bericht het antwoord van den Minister van Justitie: „Do oiidergeteckcndc is aanvankelijk van oordeel, dat een aanvulling van art. 136 van het Wetboek van Strafrecht, als in de eer ste vraag wordt voorgesteld, niet wensehe lijk is. Reeds hierom niet, omdat zoodanige aanvulling gedeeltelijk op fantasie berus tende berichten vrij zou laten en dc bevol king, bij niet-vervolging in deze laatste ge vallen, zou mcenen met gegronde mededee lingen te doer, te hebben. Ook regelt art. 136 in wezen een andere materie. Men vergelijke voor verdere moeilijkhc den bladz. 9 van de sinds het stellen van de vragen ingezonden McmoiMe van Antwoord betreffende liet ontwerp van wet, houdende nadere voorzieningen tot bescherming van de openbare orde. De ondergeteekende bedoelt met het voor gaande niet iedere voorziening voor het ge bied, waarop de vragen liet oog hebben, af te wijzen. Hij heeft bet onderwerp in overweging." Bevoegdheid tot belegging van het volle kapitaal Ingediend js qcn wetsontwerp tot wijzi ging van art. 13, le Jid, en ail. 24, le lid. van dc Bankwet 1919, laatstelijk gewijzigd bij dc wet van 27 Mei 1932. Ter toelichting schrijft de minister van Financiën o.m.: Evenals voor nagenoeg alle openbare en particuliere lichamen, geldt ook voor de Nederlandsche Bank, dat de huidige, zeer bijzondere omstandigheden nopen tot het vinden van een nieuw evenwicht tusschen uitgaven en inkomsten, l'cnerzijds is zulks mogelijk door versobering en bezuiniging op de algcmecne onkosten der Bank, an derzijds door. binnen de grenzen van ge zonde financieele en economische beginse len. te trachten een versterking van dc ir. komsten te verkrijgen. Uiting van het in de eerste plaats be doeld streven is het in het wetsontwerp vervatte voorstel om de verplichte mini mum bezetting van de directie der Neder landsche Bank terug te brengen tot een president, een secretaris en één directeur, die dan tevens m loorkomcnde gevallen als plaatsvervangend president zal kunnen optreden. Bedoelde inkrimping van het aantal leden der directie is mogelijk door een eonigszins verder doorgevoerde decentrali satie van werkzaamheden, welke inlusschon noch aan dc deugdelijkheid van liet werk noch aan de volle, door de directie gedra gen verantwoordelijkheid zal tekort doen Hierbij zij te alien overvloede opgemerkt, dat het hier geldi het bepalen van een minimum-bezetting, welke, ingevolge het tweede lid van ait. 24 der Bankwet 1919 door een besluit van de gemeenschappelijke vergadering van directie en commissaris sen kan worden versterkt zoodra. in strijd met de thans gekoesterde verwachting, de noodzakelijkheid van een zoodanige ver sterking aan het licht zou treden. Het ligt in het voornemen, in verband met het nfloopen op 1 April 1934 van het mandaat van een van dc twee directeuren, den heer mr. P. J. C. Tetrode, die niet voor een verlenging van zijn mandaat in aan merking wenscht te komen, de daardoor ontstane vacature onvervuld tc laten. Mede beoogt het wetsontwerp, aan de Bank de bevoegdheid tc v'erlccnen haar volle maatschappelijk kapitaal te beleggen, instedo va'n 'één vijfde dee) van dat kapi- tnlil. zooals thans in art. *13. le lid.' der Banhwet 1919 is bepaald en zulks, teneinde de sedert het liquidocren der buitenland- sche w isselportefcuiile zoozeer gedaalde rentabiliteit der Bank eonigszins te kunnen verhoogen. Waar dc voorgestelde maatregel op den status der Bank van zeer geringen invloed zal zijn, terwijl verder in aanmerking dient le worden genomen, dal, hel slechts ccn be voegdheid betreft, zoodat zoowel wat do keuze als het bedrog der beleggingen aan gaat. naar gelang van dc omstandigheden kan worden gehandeld, is de minister van meerling, dat de totstandkoming van bo vengenoemde bepaling alleszins aanbeve ling verdient. Er moge nog op worden ge wezen. dat verschillende huitenlandsche bnnkwclten in het hier bedoelde opzicht aanmerkelijk verder gaan dan thans bij het huidigo ontwerp wordt voorgesteld. HEINZ LIEPMANN IS VRIJGELATEN. En over de Hollandsch-Belglsche grens gezet. Dc üuitsche schrijver Heinz Liepmann, die door den politierechter werd veroor deeld tot een maand gevangenisstraf, omdat hij in een passage in zijn boek „Das Va ter land" den Duitschcn president Von Hinden burg beeft bclecdigd, is,'naar liet Volk meldt, Zondagmorgen, na zijn straf te heb ben uitgezeten, in vrijheid gesteld. Hij is daarna onmiddellijk overgegeven aan dc vreemdelingenpolitie, die hem in den Parijschcn trein Liepmann is voor nemens, zich, nu hij uit ons land is uitge wezen, in in Frank rijks hoofdstad tc vcsti gen tot dc Belgische grens vergezelde. Eescherming van leerlingen legen de gevolgen van besmettelijke ziekten ven personeel Ken wetsontwerp is ingediend lot be scherming van leerlingen tegen de gevolgen van besmettelijke ziekten van personeel aan inrichtingen van onderwijs Ontleend is aan de toelichting de vraag op welke wijze zooveel mogelijk kan worden voorkomen dat leerlingen aan liet gevaat van besmetting met t b c. door leerkrach ten worden blootgesteld, is reeds gcruimen lijd onderwerp van overleg geweest lus sche'n de ministers, belast met de zorg voor het onderwijs en de volksgezondheid. Ken' go recente gevallen hebben do volstrekte noodzaak aangetoond van afdoende wette lijko voorschriften. Ken regeling van de keuring der leerkrachten als door de regee ring wordt beoogd, behoeft geen groote kosten met zich te brengen. De thans vooi gestolde regeling wordt als een eersten stap beschouwd. Verder gaande bepalingen zijn echter in deze tijdsomstandigheden bezwaarlijk te aanvaarden omdat daarmede belangrijke kosten zouden zijn gemoeid. Van de rege ling worden alleen uitgezonderd universi tciton. hooge6chnlon, de instellingen be doeld in art. 153 en 154 der hooger onder wijswet en die inrichtingen, welke niet onder bet Rijksloezich vallen, noch op ecnigerlei wijze uit openbare kassen gehee of gedeeltelijk worden bekostigd In de re geling is ook het overige schoolpersonee' betrokken. De opzet is van de regeling is er één var eenvoudige preventie. Er wordt n 1. in art 2 van het ontwerp als voorwaarde voor de verbindbaarheid in vasten dienst aan eon inrichting van onderwijs gesteld, dat de betrokkene in het bezit is van een verkla riiig. die voldoende zekerheid geeft, dat bij niet aan open tuberculose lijdende Is. Een iets afwijkende regeling is getrof fen voor het tijdelijk personeel. liet rijks en gemeentelijk gezondheids toezicht krijgt dc bevoegdheid, een herkeu ring te vorderen in elk geval, waarin twlj fel omtrent de gezondheid van een lid van het onderwijspersoneel bestaat. Aan hen. die in vasten dienst zijn of in tijdgiljken dienst voor ten minste 1 jaar. zal een ver lof tot herstel kunnen worden gegeven, le aan het einde van het verlof geen hcrsttl ingetreden, dan zal pensioenkeuring en ontslag moeten volgen. Tiet komt de r^gee ring billijk voor. dat hij die voor ontslat? in aanmerking koml, in de gelegenheid wordt gesteld zich dan aan een revisie-on derzoek te onderwerpen. De Gezondheids raad lijkt het aangewezen centrale orgaan om deze keuring te bewerkstelligen. ITct ontwerp beoogt het hoofd of plaats vervangend hoofd aansprakelijk te steller: voor het toelaten van een lid van het per soneel tot de inrichting in strijd met d. voorschriften van deze wet. Krachtens art. 2 der wet zal de Kroon bevalen, welke andere ziekten dan open tuberculose geacht moeten worden voor leerlingen ernstig besmettingsgevaar op te leveren. Groot aantal gewonden Doetinehem, 21 Maart. Hedenmor gen om ongeveer half tien is een autobus der Gclderscho Tramweg Maatschappij tus schen Doesburg en Dieren, die moest uit wijken voor een wagen, die op den weg stond en met hoornen geladen was, van den dijk gestort. De autobus kwam in dc wcoke berm van den weg terecht, waar kort gele den een nieuwe kabel ingelegd is. De chauf feur Besselink brak een arm en bekwan» een halsslagader-breuk; hij is naar het zie kenhuis te Velp overgebracht. Verder wer den gewond een tot nu too onbekend geble ven persoon uit Ettcn, die door Dr. Rcnscii uil Doesburg in zijn auto is medegenomen; de weduwe Oldernans uit Arnhem, die ter plaatse werd verbonden en per auto naar huis werd vervoerd; mej. Haank uit Bus- sum werd licht gewond; mej. Schillemans uit Dieren bekwam een beenbreuk en is per auto naar huis vervoerd; inej. Comelisscn uit Dieren werd ernstig gewond aan de rechterhand. De conductrice mej. Willem- sen uit Ter borg bekwam eenige gekneusde ribben, de lecrling-concluctricc mej. Kkin- Gotinck. werd licht gewond. Een onderzoek naar de oorzaak van bet ongeval wees uit, dat de bestrating waar mede dc dijk sinds korten tijd was ver beterd, onvoldoende is voor zwaar verkeer. GALGENHUMOR. Öp een eenzamen weg misschien in de buurt van Oss wordt e_»n onderwij zer aangerand door een struikroovor. „Je geld of je leven", cischt de gemas kerde. „Ik ben onderwijzer" zegt de belaagde. „Ga dan maar door", is het wederwoord, „geld heb je dan niet en jullie hebt toch ook tegenwoordig eigenlijk geen leven'. (N. R. Ct.) DE „MATTHAEU5 PASSION" voor de A.V.R.O. Op Palmzondag 25 Maarta.s. 's middags om 1.30 uur, zendt de Avro de „Matthaeus Passion" uit, van Joh. Seb Bacil, welke uit gevoerd wordt door het koor der Mij. tot Bevordering der Toonkunst afd. Amsterdam het jongenskoor vaa de.Ver. tot Verbetering van den Volkszang, onder leiding van II. J. den Hertog en het Concertgebouw-orkest, it Hes onder leiding van Hermann Abendroth. De solisten zijn: cJo Vincent. Ilona Durigo, Karl Erb, Louis van Tulder, Thom Denijs, en Willem Ra- velli. Donderdagavond 29 Maart a.s. zendt de Avro uit dc nog vrijwel onbekende „Mat thaeus Passie" van den Ncderlandscben componist Jacob Obrecht. Het werk zal worden uitgevoerd door het „Schola Cantorum" onder leiding van Hu- bert Cuypers. Het is wreeder illusies te wekken dan ze te verstoren. door BASIL KING. (Uit het Kngelsch). iüi Eén minuut vóór ecnen stak bij de straat weer over, en liep naar het buis toe. In de- rol van Harry Whitelaw, die hij nu trachtte te spelen, de stoep op te gaan, was voor hem tets van groote bcteekenis. Zijn lange, zoo rijk aan kronkelpaden zijnde, schijnbaar dwaze zwerftochten door het leven hadden hem hier weer teruggebracht. Alleen voor hem zelf scheen de afgelegde weg recht, er» de omzwerving niet doelloos. De man van middelbaren leeftijd, die de huisdeur open deed, trok heel even zijn wenkbrauwen op, en keek hein met groote oogen aan. Het duurde geen seconde Met volgende oogenblik was hij weer het toon heeld van correctheid en decorum. En toch merkte Tuin, dat, terwijl hij hoed, wandel stok en handschoenen van den bezoeker in ontvangst nam, hij vluchtig een paar maal naar zijn gezicht keelc. Het was een ruime vestibule, die indruk maakte door cnk«-lc massieve, antieke ineu hels en een trap, die ten deele door een gor dijn, dat misschien eens dc een of andere Fransche kathedraal had gesierd, aan het oog was onttrokken., Tom, die gewend was geraakt aan dc luxe van de Ansley's, maar die, hierbij vergeleken, bescheiden kon wor den genoemd, merkte opnieuw hoe weinig hij nog afwist van groote weelde. Hij volgde den butler door dc vestibule naar ccn deur tor rechter zij Je. Maar heel voorzichtig opende zich aan den linker kant een deur. waaruit een kleine gestalte le voorschijn trad. „Dus, u bent toch gekomen! Dat dacht ik wel. Ik wist wel dut ik niet zou wor den begraven, alvorens u terug te zien in het huis, waaruit u drie-en-twintig jaren geleden in uw kinderwagen naar buiten werd gedragen. Ik heb 't Dadel altijd wel gezegd, ontelbare malen. niet waar Dadd?" „Dat hebt 11 zeer zeker gedaan, juffrouw Nash", bevestigde Dadd, „en niemand van ons heeft u geloofd". „Dadd was toen tweede huisknecht", legde juffrouw Nash nader uit „llij was een van de twee. die u dien morgen naar huiten droeg. Nu is hii butler, maar ge loofd heeft hij me nooit" Toen verdween, zii weer Darld opende een deur. die loegang gaf tot een ruime, zonnige kamer, waar vóór liet rond uil- springende venster ccn massa bloemen stonden Kr was hier niemand, wat in zoover een opluchting was. omdat bij zichzelf nu koji meester worden. Behalve in musea, of in ccn of ander kasteel, dat hij in Frankrijkhad bezócht. was hii nog nooit in zoo'n deftige kamer geweest, waarzoo- veel kostbare, prachtige dingen stonden. Trots zijn gebrek aan ondervinding, voel de hij bij intuïtie dat al die mooie voor werpen ook kostbaar waren. Tegen don muur tegenover het venster was ccn blauw-grijze wandbespanning aangebracht, waarin, dicht opeen, langge rekte gestalten met droevige oogen waren geweven, alles omgeven door een iuge wikkelden rand van bloemen, bladeren en vruchten. Op een wit marmeren schoor steenmantel, versierd met drie groepen dansende, guirlandes dragende Cupido's in bas-relief, stond een pendule en een paar kandelabers van biscuit do Sèvres met verguld brons. Hierboven hing het ten voeten uit geschilderde portret van 'n dame uit de achttiende eeuw van Rey nolds. Romncy of Gainsborough hij raadde er maar naar die vol gratie neerzag naar een kast met verschillende soorten Europecsch porselein, een kastje met miniaturen, en een ander met antieke waaiers. Hier en daar zag men een bron zen beeld en twee of drie geëmailleerde horden van Limoge-porselein van een in tense kleur Aangezien er voor alles ruim schoots plaats was, hinderde het niet dat er zoo vee! stond, tc minder omdat al die dingen smaakvol waren neergezet. Een werkmandje met naaigerei en breiwerk stond op een tafel, waarop tal van dc nieuwste tijdschriften en boeken lagen. Hij werd zenuwachtig van het lange wachten, maar toen trad Lily binnen, op een wijze, alsof het bij toeval gebeurde. Slenterend kwam zij naar hem toe en stak hem met ccn langzame, slang achtige beweging van haar arm, onverschillig haar hand toe. „Hoe maak je 't? Moedor is laat. Ik weet niet eens of ze al of niet thuis is. Misschien vergeet ze 't. Doet ze dikwijls". Ze nam een zilveren sigarettendoos van een tafeltje. „Een opsteken?" Toen Tom bedankte, stak ze er zelf een oj) en liet zich in een ruimen stoel met rechte leuning vallen, waarna zij haar be en en over elkaar sloeg. Toentertijd lie ten de jonge vrouwen graag haar beenen bijna lot dc knièen zien. Lily droeg hij haar onopgemaakten zwarten rok, violet kleurige kousen en zwarte schoentjes, met helder roodc gespen met ccn rand van si- milibriljantcn. Om haar schouders hing losjes een hrecde, paarse das met helder roode strepen. Zij hield haar slangachtige lichaam wat voorover gebogen,, terwijl ze den elleboog van de hand, waarin zij de sigaret hield, op haar knie steunde. Hoewel zij hem niet verzocht had te gaan zitten nam hij toch maar een stoel, en wachtte tot zij weer wat zou zeggen. Toen dit, na eenige kringetjes van rook te hebben uitgeblazen, eindelijk gebeurde, deed ze'het met ccn loome, eentonige stem die echter een ondertoon had van drift en eigenzinnigheid. „Je bent in den oorlog geweest, nict- Avaar?" Hij antwoordde bevestigend. „Beviel 't je?" „Ik heb nooit den tijd gehad daarover na Ic denken. Ilc moest volhouden'. „Heb je Tad daarginds ooit ontmoet?" „Neen, nooit". Daar zij op lakonickcn toon sprak, deed bij liet ook. Zij keek hem niet aan en toonde geen belangstelling voor zijn per soon. Indien ze in hem den broeder zag. die na ccn langdurige verdwijning weer in het ouderlijk buis was teruggekeerd, dan verraadde zij door niets, dat die mo gelijkheid bestond. Hij bad net zoo gord de een of andere vreemde kunnen zijn. dien zij nooit meer zou weerzien. Dat er groote hiaten in hun gesprek ontstonden, kon haar niets schelen. Zij zat maar, en rookte maar. Toen besloot hij zelf maar eens iets t« vragen. „Jo bent, sinds ik je de laatste maal zag, getrouwd, nietwaar?" „Ja". Zij nam hem blijkbaar niet kwa lijk, dat hij dit vroeg, en na een paar mi nuten, die lang duurden, voegde zij eraan toe. „en gescheiden". Weer een tijd van zwijgen, voordat 7.1| met baar toonlooze stem vervolgde: „Ik heb ook een kind". „Houd io er van?" Een zweem van een glimlach kwam over baar knanpe. minachtende gezicht niet de zware wenkbrauwen, ,,'t Is een leclijk monstertic tot. dusver". Zij had een ma nier baar zinnen op een Ianggerckten toon uit te spreken, alsof bet achternakomen- de gedachten waren. „Gezond is hij wel". Toen volgde e.r zoo'n lange en diepe stil te, dat men liet tikken van de pendule kon hooren. Hii had zich voorgenomen even onverschillig te doen als zij. ZIJ scheen niet to denken, bewoog zich nau welijks. Haar bewegingloosheid veroor zaakte betzelfde broeierige gevoel, dat men heeft tijdens de stilte, die voorafgaat aan een vulkanische uitbarsting of een aard beving. Zonder baar hoofd te verdraaien of haar loome stem te veranderen, zei 7lJ terloops: ...Ie bent onze verloren broer, nietwaar?" (Wordt vervolgd).

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1934 | | pagina 5