BIJ WOERDMAN
KEU KEN UITR USTING
HET OCHTENDBEELD
DER RESIDENTIE
IN DE PRINSENSTAD
SIERKUNST N V.
GEHEIME BEPALING IN 'T
BALKANPACT?
DIMITROF SCHRIJFT EEN
BOEK
Temperatuurcontrasten
in Australië
EEN PLAATS BLEEF LEEG
In de oude Hervormde Kerk te Soest is de bank van wijlen H. M.
de Koningin-Moeder met rouwfloers omhangen. Witte seringen
en Aronskelken zijn als een stille hulde neergelegd.
Na het bereiken van de kom der ge
meente Delft, bij het Kalverbosch, verlaten
de slippendragere en karaerhccrcn hun rij
tuigen weer om zich ter weerszijden van
den rouwwagen op te stellen.
Op de markt voor de kerk staan de mari
niers met de marinekapel, onder leiding
van den kapelmeester Leistikow.
De Koninklijke Militaire Kapel speelt bij
liet oprijden van het plein en zwenkt als
dan uit den stoet ter hoogte van het stand
beeld van Hugo de Groot.
Zachte treurmuziek blijft klinken, terwijl
'de markt zich meer en meer vult met mili
tairen te paard en tc voet, hofrijtuigen enz.
totdat eindelijk de rouwwagen het Kerk
plein genaderd is. Dan zwijgt alle muziek.
Onder treffende stilte rijdt de wagen
voort, tot op korten afstand van de Nieuwe
Kerk.
Vervolgens zet de Marine Kapel het Wil
helmus op de oude toonzetting is en onder
deze plechtige tonen wordt de kist door de
kamerbeeren in de kerk gedragen.
Hier wacht H.M. de Koningin: de
dochter, die Haar Moeder ontvangt
In de Nieuwe Kerk.
Langzaam wordt de kist door een 45 M
lange doorgang en daarna door het dwars-
schip naar het koor gedragen en hier op
een catafalk geplaatst.
Toen de kist dc vestibule van de kerk was
binnen gedragen, stelde de stoet zich op.
Vooraf ging dc Kamerheer-ceremonie
meester,, daarachter de Opper-ceremonie-
meester. gevolgd door den Hofmaarschalk,
dragende de Kroon met de ordeteekens op
het rood fluweelen kussen.
De dertig vorstelijke personen schaarden
zich achter de kist.
Zoo schreed de stoet langzaam en plech
tig de gang door, welke van den ingang
onder den toren leidt naar het koor der
kerk. temidden van de tailoozo kransen en
bloemstukken, welke door vele staatsboot
den en buitenlandscbe regeeringen, gezon
den waren en op een sobere wijze dezen
doorgang sierden.
Aan het eind van do gang waren vier
'deuren aangebracht, bewaakt door twee
militairen aan iedere zijde, dio hij hot na
deren van den stoet deze openden.
De kist werd door de dragers op een
paarsche katafalk geplaatst en gedekt door
liet kleed, dat ook voor het laatst de kist
met het stoffelijk overschot van Z.M. Ko
ning Willem III op de zelfde plaats gedekt
heeft. Het was het uitdrukkelijk verlangen
van de Koningin, dat dit zou geschieden.
Lenige kransen werden op de baar gelegd,
de overige rond den ingang van den graf
kelder geschikt.
De Koningin, de Prinses cn de vorstelijke
personen scharen zich rondom de catafalk,
tegenover het schoone van Konijnenburg
burg-raam.
Het dwarsschip is wijders geheel bezet
met autoriteiten, ministers, staatsraden, de
putaties uit dc Statcn-Gcncraal, hoogwaar
dighcidsbckleeders. gezanten en vertegen
woordigers van onderscheidene corporaties
cn colleges.
De kerk is in grijze en witte tinten ge
kleed. De twaalf pilaren van den grafkei
kor der Oranje's zijn eveneens omhangen
met. parelgrijze banden en afhangende lin
ten.
De rouwdienst.
Terwijl de kist naar binnen gedragen
wordt speelt het orgel het Waldeckschc
volkslied. Buiten is allo muziek opgehou
den. Het kerkorgel wordt voor deze ge
legenheid bespeeld door den blinden orga
nist W. van Thiencn. De leiding van het
muzikale gedeelte berust bij dr. Joh. Wage
naar. Op het orgel hebben zich drie bazuin
blazers opgesteld, de bceren .1. Zonneveld,
Ph. J. Zalme en W. Schweitzer.
Alle aanwezigen zingen daarna gezang
209 1 cn 3
„Wee© gegroet, gij eersteling der dagen
Morgen der verrijzenis
Bij wiens licht de macht der hel
verslagen
En de dood vernietigd is
ollz
en vers 3
In Uw hoede zijn we wel geborgen
En schoon eerlang het oog ons breek'
Open gaat het op den grooten morgen
1 Na deez' nardsche lijdensweek.
Plechtig klinken deze woorden uit den
vervolgbundel, begeleid door het kerkorgel
en drie bazuinen, door de groote ruimte.
Vervolgens houdt de hofprediker, prof.
dr H. Th. Obbink. hoogloeraar aan de
Utrcchtsche Universiteit, de volgende rede:
De lijkrede vau prof. Obbink.
Het moge niemand verwonderen dat wij
hier, staande aan den ingang van een graf
kelder, zijn begonnen met een Paaschlicd
op de lippen en het lezen van het Paasch
evangelie, dat ons spreekt van overwinning
van den dood door het leven. Immers hier,
bij dc lijkbaar van ons aller Koninklijke
Moeder, der Vorstin die zoo wonderlijk be
mind was door het Nederlandse!)c volk
mogen wij niet enkel ons hoofd in droef
heid buigen en treuren om den zwaren
slag die ons geliefd Vorstenhuis en ons
Vaderland heeft getroffen, maar moeten wij
ook roemen in dc wonderlijke liefde Gods,
die den dood zijn scherpen prikkel heeft
ontnomen en het graf van zijn wreed
heid heeft beroofd.
Haar, naar liet Koninklijk woord, ons
aller Moeder", wier ganschc leven één
machtig getuigenis was lan dc liefde van
Christus, dragen wij in de „Stille week"
naar Haar laatste rustplaats, die toch niet
„Haar laatste rustplaats" is, want reeds
rijst de Paaschzon boven Haar graf.
God heeft Haar zóó begenadigd,
Haar, die naast veel levensvreugde
ook voel zware smart heeft gekend
in Ilaar leven, dat Haar die éénc
waarvoor Zij vreesde: het oogenblik
van het afscheid nemen van die
Haar het liefste op aarde waren, is
bespaard gebleven. God sloot Haar
oogen zoo vredig toe on nam Haar
tot Zich zonder scheidingssmart.
En nu staan wij hier cn gedenken Ilaar,
deze begenadigde Vrouw. Het zou geinakkc
lijk zijn bij deze lijkbaar tc prijzen cn te
danken voor alles wat Zij voor ons Land
cn Volk gedaan heeft en geweest is. Ja,
het zou gemakkelijk zijn en verleidelijk
ook. Er zou veel te zeggen zijn, veel dat bc
kond is cn nog meer dal niemand weet.
Maar wij zullen dat niet doen. Allereerst
niet, omdat de majesteit van den dood ver
biedt de grootheid van een menscta te roe
men, maar ook omdat wij daarmee niet
zouden spreken in den geest van Ilaar die
wij straks ten grave zullen dragen.
Hier is iets anders oin over te spreken.
Dat rijke leven was zoo rijk en heerlijk door
dc voortduremic gemeenschap met Hem die-
de bron is van aile waarachtige grootheid.
De liefde van Christus was de stuwkracht
van Haar ganscho leven, de altijd vloeiende
bron van Haar vroomheid en vreugde, het
geheim van Ilaar gezegend werk. Christus
heeft gezegd, dat wij zoo hebben te leven
dat de rnenschen onze goede werken ziende,
onzen Vader, die in den Hemel is, verheer
lijken.
Zoo te leven dat dc menschen ons
er om prijzen, is al veel, maar
méér is het als het zoover komt,
dat de menschen óns cn óns doen
ziende, erkennen dat hier meer is
dan mcnschelijk kunnen en des
wege onzen Vader in den hemel
verheerlijken voor wat Hij door
menschen doet. Zóó was Haar werk
en Haar leven.
Zoo zien wij dan nu over monschclijke
laden en mcnschelijkc deugden heen naar
Hem. uit Wien, floor Wien en tot Wicn alle
dingen zijn cn danken Hem voor wat Hij
ons Vorstenhuis en ons Land en Volk heeft
geschonken in dit heerlijk leven, dat wij
zoo noode uit ons loven zullen missen.
En wij kunnen niet nalaten aan deze
plaats onze geëerbiedigde Koningin en onze
'rinses Juliana gelukkig te prijzen dat God
Haar de genade verleent op deze wijze en
met zulke gevoelens Haar zoo beminde
Moeder cn Grootmoeder ten grave tc gelei
den, en daarbij zich gedragen to welen door
dc gebeden van allen die bidden hebben ge
leerd. Wij weten en getuigen hier met
dankbaarheid aan God, dal menschelijke
Majesteit zich ootmoedig buigt voor God?
liefde in Christus. Gad zij geloofd, die ons
Volk in Oranje zulk een Vorstenhuis gaf.
Zoo is hol uan waarlijk niet enkel rouw
die ona hier samenbrengt, maar ons hart
is vol van (ionk en geluk voor Gods groote
liefde, zoodat wij aan deze lijkbaar Pansch-
liederen kunnen zingen, liederen der over
winning in den mond van sterfelijke men
schen.
Amalia van Solin? nam bij Haar
huwelijk als levensleuze: quid red-
flam Domino (wat zal ik den Heer
vergelden)? Wij doen dat ook hier
bij deze lijkbaar. Wat zullen wij
volk van Nederland, den I-leer ver
gelden voor wat Hij ons gaf in dit
zoo begenadigde leven? Wij willen
elkander hier bij deze lijkbaar bc-
UTR.STRAAT 44
TEL. 734
koopt U een 21 deelig
prima emaille in rood, groen en
blauw-goud met 5 jaar garantie voor
f 19-75.
Specialist in B.K. Emaille.
loven, dat wij den band tussehen
Oranje cn Nederland, die ons Land
en Volk reeds tot zoo grooten zegen
is geweest, niet alleen bewaren
maar versterken cn daardoor too-
ncn, dat wij bij elkaar behooren cn
bij elkaar willen blijven en samen
entvangen den zegen dien Gods
goedheid ons nog zal willen schen
ken.
Geloof zij Jezus Christus: Amen.
Nadat professor Obbink zijn toespraak
beëindigd had, begaven zich de Opperka
merheer, de Hofmaarschalk en het daar
voor bestemde personeel van H.M. de Ko
ningin-Moeder naar de baar. Do Opper
ceremoniemeester nam toen de Kroon cn
de Ordeteekens van de kist en reikte deze
over aan den Opperkamerheer, die deze
daarna aan den Hofmaarschalk over
reikte.
Deze laatste ceremonie, welke beduidt,
dat de Hofmaarschalk dc Kroon van Ilare
Majesteit in het archief zal opbergen cn
met piëteit zal behandelen, was tevens het
slot van dc handeling in de kerk.
Een aanvang werd toen gemaakt met
de voorbereidingen voor de bijzetting in
den grafkelder. Dc kransen werden weg
genomen en ook het lijkkleed.
De stoet voorafgegaan door den Kon ink
lijken Commissaris van den grafkelder,
daalde toen de stecncn trap af In dc
vestibule van den kelder werd de kist
op een klein wagentje geplaatst cn verder
vervoerd. Vooraf had de commissaris ech
ter de gordijnen weer dicht geschoven.
Terwijl do tonen van het orgel door dc
kerk bleven klinken, verscheer» de burge
meester weer cn begaf zich naar dc plaats
van den minister van justitie en diens
secretaris-generaal. Beiclc autoriteiten
daalden toen de trap af ter verzegeling
van de kist in de vestibule van den graf
kelder. Daarna werden zij wederom door
den burgemeester naar.hun plaatsen ge
leid.
Professor Obbink sprak daarna een ge
bed uil, dat slechts door dc vier vorste
lijke personen, die mede afgedaald waren,
werd gehoord.
Daarop begaf dc Hofprediker zich weer
naar boven.
De Vorstelijke personen stonden van hun
zetels op, verlieten de kerk en namen in
de gereedstaande auto's plaats.
Doodsstil bleef het in de kerk. Alle an
dere personen bleven staan.
Niemand verroerde zich, want men wist.
dat de naaste familieleden thans voor liet
laatst eenige oogenblikken met de be
treurde doodc alleen waren in de gewel
ven van den kelder.
Iedereen voelde de heiligheid van deze
momenten cn begreep dat elk gerucht, dat
van boven tot beneden zou doordringen
een schennis van do ontroerende wijding
zou zijn.
Toen verschenen de Koningin, de Prin
ses, dc vorst van Waldeck cn de vorstin
von ErbachSchönbcrg en begaven zich
naar den uitgang der kerk
In vier gesloten auto's rood de vorste
lijke familie naar Den Haag terug, tot aan
do grens der gemeente uitgeleide gedaan
door den burgemeester.
Na een nacht van lichte vorst, die landen
en buitenwegen met een witc ijsdauw be
dekte, ging de zon in stralende glanzen op.
De weersomstandigheden, waaronder van
daag do uitvaartplechtigheden aanvingen,
waren, daardoor zoo gunstig als men maar
luid kunen hopen. Een egaal uitspansel
welfde over stad en land.
Zooalc. reeds gemeld, waren reeds gister
avond en in de nachtelijke uren er velen
op uitgetrokken, om een goede plaats le
veroveren op de straten? tribunes cn hui
zen, waar straks de rouwstoet zal pus6ee-
ren.
Aan de stations brengen steeds nieuwe
treinen tal van belangstellenden aan en
naarmate de ochtenduren verstrijken wordt
het steeds voller cn voller, zoodat er, nog
lang voordat het plechtig oogenblik vau
het aanvangen van den rouwtocht is aan
gebroken, bijna schier goein doorkomen
meer aan is.
Ongeveer kwart voor 10 kwamen de Ko
ningin, do Prins en Prinses Juliana, zoo
mede onderscheidene vorstelijke personen
per auto van het Koninklijk Paleis in het
Xoordeinde naar het paleis van wijlen
Koningin Emma, ter bijwoning van don
rouwdienst, die daar, -gelijk gemeld, te 10
uur aanving.
Langs don afgezetten weg rijden tal van
autoriteiten met burgerlijke autoriteiten cn
andere autoriteiten cn hoogwaardigheids-
bekleedoiv? en meer anderen naar Delft.
Even 10 uur begaven zich daarheen dc
ministers. Vooral nabij het paleis van de
ontslapen Vorstin was liet ontzettend druk,
maar dank zij uitgebreide orde-maatrege
len, was vóór dc vorstelijke woning over
een flinken afstand ruim baan gehouden
voor meer dan de 1000 officieren, burge
meesters en anderen, die daar als het
ware een cerefront vormden.
Aanwezig waren burgemoesters van on
geveer 500 gemeenten. Hieronder bevonden
zich bijna alle burgemeesters van de 47
gemeenten, met meer dan 20.000 inwoners.
Ook in Delft hecrscht een ontzaggelijke
drukte. Zelden, ja misschien nooit, zag de
oude Prinsenstad zulk een ovèrtalrijkcme
nigte binnon horo grenzen.
De nacht was als de dag.
Een onzer andere verslaggevers seint ons
nog:
In den Haag is het in den afgeloopen
nacht geen nacht geweest. In de straten
waardoor de stoel zal trekken stonden of
zaten de moftiscben al van gisteravond af.
Hecle gezinnen om tabouretjes cn voor
zien van groote tasschcn mondvoorraad cn
drinken. Den gchcclen nacht reden wagens
rond met levensmiddelen, zoodat Den Ilaag
gedurende den. voor de nachtrust bestem
den tijd, den aanblik bood van vollediger!
dag. In het plantsoen op het Rijswijksche
plein waren dc banken in den vooravond
al bezet; men kortte er zich den tijd met
muziek van mondharmonica's. Er waren
ook tal van gezélschappen die in auto's ble
ven rondtoeren, menschen die in hotels
geen plaats meer hadden kunnen krijgen
Honderden zaten gewoon op stoepen of wel
op do trottoirs, een matje of een kleedje
onder zich uitgerold. Daar zaten zij gister
avond al tussehen zes cn acht uur, daar za
len zij van morgen orn zes uur nog, sommi
gen vermoedelijk wel in de stille hoop de
zoo trouw door hen bewaakte plaats van
daag voor goed geld tc kunnen verkoopen.
Bakkers, melkboeren, fruithandelaren,
kruideniers cn slagers roden niet karretjes
door de straten den ganschen nacht. Dc
verhuurders van plaatsen op tribunes en
voor vensters in magazijnen en particuliere
woningen gingen evenmin tc rust. Zij
klampten voorbijgangers aan met hun of
fertes, deze dag moest toch immers geld
opbrengen. Bergplaatsen van brandstoffen
handelaren autostallingen, fruitwinkeltjes
cn al dergelijke, men had alle ruimten
volgctimmerd met soliede of zeer wankele
verhoogingen.
Indrukken uit Delft.
Onze verslaggever tc Delft seint:
Do eerste treinen die vanmorgen in alle
vroegte van Utrecht naar Rotterdam zijn
gegaan hadden het niet zoo bijster druk.
De groote stroom van reizigers concen
treerde zich op de verbindingen met den
Haag, die dan ook tjokvol zaten, maar,over
Rotterdam was het een aangename reis
omdat er niet zoo bar veel reizigers waren,
zoodat het nog mogelijk was om rustig in
de coupé een dutje te doen. Onze eenige
zorg was dat wij aan het station D. P. een
geweldige drukte zouden aantreffen, maar
ook dat was niet het ge.val En al was die
er wel geweest dan nog zouden de stroomen
reizigers die er zeker in den latercn ochtend
zijn gekomen gemakkelijk in een minimum
van tijd zijn gespuid. Op het plein voor het
station n.l. waren grooto hekken geplaatst
die het in file opstellen gemakkelijk maak
ten, terwijl er buiten naast deze hekken
lal van houten hoekjes waren geplaatst
waarin men kaartjes naar Delft cn den
Haag kon koopen. Zoo was het mogelijk
om in zeer korten lijd een maximum aan
tal personen tc helpen zonder dat men
bang behoefde te zijn voor stagnatie of
niet halen van den trein, want bovendien
reden de spoorwegen zeer veel extra dien
sten tussehen Rotterdam, Delft en den
Haag. Vrijwel om de zeven minuten kon
men van een trein verzekerd zijn.
Zoo stonden wij vanmogen om half negen
reeds in Delft, waar de stad eerder een
feestelijk aanzien had dan dat men kon
spreken van rouw. Aan het station ston
den tal van gidsen, die lien, die in de stad
onbekend waren, den weg wezen en hen
overigens van dienst waren met het aan
wijzen van hun plaats op officieclc afzet
tingen of anderszins.
Zoo vond iedereen in ,.no time" zijn
plaats cn was het mogelijk om in de prop
volle stad alles zoo ordelijk mogelijk te
laten ver loop en. Want vol. dat wps het
vanmorgen in het oude Delft. Naarmate
liet uur van twaalven meer naderde, en
de treinen van zoowel uit Rotterdam als uit
Den Haag hun reizigers hadden afgezet,
naar die male werd de mogelijkheid om
zich buiten dc afgezette gedeelten voort
te bewegen in de stad met haar nauwe
grachten straatjes moeilijker, en zij, die
reeds in den vroegen ochtend zich een
plaats hadden veroverd op eon van de ge
improviseerde tribunes of voor een der
ramen aan de Markt, of op ecu der hou
ten stellages boven op enkele huizen, had
den nog het beste deel, hoewel uit den
aard der zaait hun geduld wel op een zwa
re proef werd 'gesteld. Gehikkig was het
weer zooals men het slechts in alle opzich
ten wenschen kon.
Een mildo voorjaarszon deed het hare
aan de suggestie van een feestdag in plaats
van een rouwdag nog tc meer versterken
ware het niet dat overal langs dc route
de vlaggen halfstok waaiden cn de huizen
en brandende straatlantaarns voorzien wa
ren van rouwfloers. Maar hoe zouden wij
dezen dag zijn doorgekomen als het eens
har geregend?
In een als persverblijf ingerichte school
vlak achter de Markt, van waar voor de
talrijke journalisten een loop naar de kerk
is vrij -gehouden, waarop geen ander zich
mag wagen, is de regeling voortreffelijk.
Bijna alle lokalen van dc school zijn als
UTRECHTSCHEWEG 90a
VOLLEDIGE WONING
INRICHTING
KUNSTNIJVERHEID
In de toonzaal
tentoonstelling van foto's
door
Eva Besnyö
werkkamer ingericht. Tientallen schrijfma
chines staan ter onzer beschikking en wie
zoo orntsreeks een uur of tien het krantcn-
schrijversverblijf zou zijn binnen getreden,
zou niet unders hebben gehoord dan het
tikken van de machines en de stem van
den telefoonbediende, die dc namen van
de bladen afroept, die telefonisch zijn aan
gevraagd. Want in dc gang van de 6chool
zijn tientallen cellen aangebracht, om dc
verslagen per telefoon over te brengen en
achter in dc 6chool is in allo haast eon
telegraafkantoor ge/tmproviseerd, dat uit
stekende diensten verricht op dezen ge
weldig drukken dag. liet zou wel eens in
teressant zijn te vernemen, hoeveel woor
den er vandaag uit Delft naar allo oorden
van bet land zijn geseind cn hoeveel mi
nuten er intercommunaal is gesproken.
Uit de hoofdstad.
Amsterdam, 27 Maart. Reeds zeer in
do vroegte maakte onze stadgenootcn zich
op om naar Den Ilaag tc gaan, ter bijwo
ning van de plechtige uitvaart van H.M. de
Koningin-Moeder.
Aan het Centraal-6tation was het heden
morgen vroeg drukker dan anders. Extra-
tremen namen de reizigers op. De laatste
der 12 extra-treinen waren slechts matig
bezet. Langs de wegen in de richting van
den Haarlemmermeer kon men tal van
auto's zich zien bewegen in dc richting
van Den Haag
In dc ochtenduren kreeg men in dc stad
zeif de gedachte aan de rust, die er ook
Zondags is.
I faliaansche beschuldigingen
Rome, 26 Maart. (V. I).) In dc Italiaan-
sclie dagbladen wordt er do aandacht op
gevestigd, dat h» het Balkanpact een ge
heime bepaling voorkomt, die behelst, dat
de eilandengroep Dodckanesos, thans in 't
bezit van Italië weer onder Griekse!» be
wind moet komen. De Griekschc legatio
heeft reeds een desbetreffende tegenspraak
gepubliceerd, doch dc Italiaansche bladen
wijzen er met nadruk op, dat de eenige ma
nier, om iedere ongerustheid in dit opzicht
weg te nemen, beslaat in het publicccren
van den tekst van het verdrag.
In een onderhoud met een vertegenwoor
diger van een Moskousch blad verklaarde
Dimitrof, die op het oogenblik in een sana
torium nabij Moskou vertoeft, dat bij op
het oogenblik een boek voorbereidt over het
rijksdagbrandproces cn over den brand in
den rijksdag, welke laatste volgens hem
door het Duilschc faacismc werd uitgelokt.
In dit, boek wil Dimitrof eveneens zijn wer
ken in Bulgarije beschrijven en zijn leven
in ballingschap. Ik meen, aldus Dimitrof,
dat ik aan alle proletariërs, die voor onze
bevrijding hebben gestreden, alles moet
vertellen, wat ik over het proces van Leip
zig weet
Sydney, 2G Maart (V. D.). Tijdons de
alhier hccrschendc hittegolf heeft do be
volking zoowel last gehad van dc uiterste
Intto als van dc uiterste koude. Dc hitte
was zoo ondragelijk, dat duizenden perso
nen den nacht aan het strand doorbrachten.
Het water was echter tengevolge van do
Zuidelijke stroomingen zoo koud, dat
men hierin nir.t^ langer dan eenige oogen
blikken kon staan, zoodat ook dit geen ver
lichting bracht.
Vele boschbranden hebben gewroed en dc
brandweer druk werk bezorgd. Een brand
weerploeg werd op één dag ccn-cn-vijftig
maal gealarmeerd om boschbranden te
blusschcn. De vogels vielen dood uit de
hoornen en vele paarden vielen bewusteloos
neer op straat cn in dc weide
DUITSCH FILMSPEELSTER
OMGEKOMEN.
Omtrent het auto-ongeluk bij Bordeaux
wordt nader gemeld, flat daarbij om het
léven is gekomen de Duitsche filmactrice
Hildcgard Alexandra Molino von Kluck, het
eenige kleinkind van generaal-overste von
Kluck. Zij was met een filmmaatschappij
naar de Pyreneeën geweest cn was on dc
terugreis naar Duiischland.
