uit modi
Amersfoort
N.V. GEIDERSCHE
0RED2ETVEREENIGING
üARiUS BLOK
DE KANSEN DER ONT
WAPENING
DE „RAMP" IN DE FROENSE-
FABRIEK
BARTHOU ZAL SPREKEN
MET MUSSOLINI
aeuiws
UTRECHTSCHESTRAAT
GOEDKOOPE
TOERISTEN- EN
VAGANTIE-MARKEN
VREEMD BANKPAPIER
SAFE KOFFERKLUIS
BORGERLAAN 3
REVUE VAN DE FILM
Barthou's reis naar Engeland.
De Fransche minister van buitcnland-
sche zaken, Barthou, heeft den laatsten
tijd grooto reizen ondernomen. Wij herin-
Deren slechts aan de bezoeken, die hij on
langs aan Belgrado en Boekarest heeft ge
bracht, teneinde de allianties met de
Kleine Entente-stalen Joego-Slavië en Roe
menië te verstevigen. Thans staat Barthou
op het punt een nieuwe reis te onderne
men en wel naar Londen. Naar verluidt,
is het doel van Barthou's uitstapje naar
Engeland om in een vriendschappelijken
geest met de Engelsche ministers het ge-
heele complex der Europeesche vraagstuk
ken te bespreken. Zal de Fransche minis
ter van buitenlandsche zaken ook te Lon
den alliantiepolitiek voeren? En verwacht
hij gunstige resultaten van zijn bcmoeiïn
gen? De Parijsche correspondent der
Frankfurter Zeitung, dio deze kwestie aan
roert, meent, dat Barthou to zeer realist is
dan dat hij de illusie zou koesteren van
de Londensche regeering meer dan een
passieve dulding der Fransche alliantiepo
litiek te bereiken. Trouwens: een dergelijke
opvatting heeft ook reeds de Temps gehul
digd, die de opmerking heeft gemaakt, dat
een ommekeer in Engeland ten gunste
eener „stevige alliantiepolitiek" indruischt
tegen den Angelsaksischen geest. Het reis
doel van Barthou zou dan ook veeleer zijn
de Engelsche regeering te overtuigen van
bet „vredelievend karakter" van zijn bond
genootschappelijke politiek, opdat men
Frankrijk de vrije hand laat in de tenuit
voerlegging daarvan. In de eerste pjaats
is Barthou veel gelegen aan het z.g. Oost
pact inzake wederzijdsche hulpverleening.
Frankrijk schijnt er zich voorloopig reeds
bij te hebben neergelegd van Engeland
geen veiligheidswaarborgen te kunnen
verkrijgen, die het kader van het Locarno
pact overschrijden. Daarom tracht het zich
schadeloos te stellen door zijn Oost-Euro-
peesche systeem van bondgenootschappen.
Deze omstandigheid veroorlooft Barthou
te Londen de royale houding aan te nemen
van een man, die niets andere verlangt
dan dat men hem zijn gang laat gaan.
Barthou wil dus te Londen niet veel meer
bereiken dan dat de Engelschen een oogje
dicht doen met betrekking tot Frankrijks
optreden in Oost-Europa.
Ondertussch.cn waarschiiwt reeds de
Daily Herald, het orgaan der Engelsche
arbeiderspartij, opnieuw voor het gevaar,
dat onvermijdelijk zou zijn, wanneer En
geland al te ver mocht ingaan op de Fran
sche wenschen inzake een bondgenoot
schap. Het blad geeft toe, dat er tot nog
toe geen definitieve beslissing is gevallen
omtrent een wijziging der Engelsche bui
tenlandsche politiek, doch acht dit gevaar
nog niet verdwenen. De diplomatieke cor
respondent van het socialistisch orgaan
wijst verder op de verklaringen in de
Fransche pers over het doel van Barthou's
reis naar de Britsche hoofdstad en op het
vertrouwen, dat men blijkens de Fran
sche pers koestert ten aanzien van de re
sultaten der ontmoeting tusschcn Barthou
en de Engelsche ministers. Overigens is
de correspondent de meening toegedaan,
dat te Londen inderdaad een nauwer sa
menwerking tusschen Engeland en Frank
rijk een punt van discussie zal uitmaken.
Aangenomen wordt, dat men van Engel
sche zijde den Franschen minister te ken
nen zal geven, dat alle overeenkomsten
gentlemen agreements moeten zijn, zoodat
het parlement er, wanneer het noodig is,
wijzigingen in zal kunnen aanbrengen.
Andere Britsche organen uiten zich in
Dvereenkomstigen geest.
Bovendien ontmoet Barthou ook wel
kritiek in zijn eigen land. Men is in som
mige Fransche kringen van oordeel, dat
de minister in zijn redevoeringen zich wel
eens te noodeloos-scherp gekant beeft te
gen eiken vorm van revisie der verdragen.
Deze critici zijn zelf wel-is-waar geen
voorstanders van herziening, maar zij mee-
nen ondertusschcn, dat het inopportuun
ls de Fransch-Italiaansche tegenstelling
zoo scherp aan den dag te laten treden op
een oogenblik, dat Frankrijk alleen al
naar een toenadering tot Italië streeft,
aangezien Italië misschien van zins is toe
te treden tot het Middellandsche zee-pact,
hetwelk reeds is ontworpen. Bovendien is
de onrust, die door de redevoeringen van
Barthou in Oost-Europa in 't leven is ge
roepen, nu niet bepaald geschikt de En
gelschen te overtuigen van do „vredestich
terskrachten" van Barthou's alliantiepoli
tiek. In andere politieke Fransche krin
gen, die niet bepaald op de hand zijn van
de tegenwoordige Fransche regeering,
wordt zelfs de vraag gesteld, of Barthou
van zijn reis naar het Oosten wel iets meer
heeft meegebracht dan nieuwe verplichtin
gen voor Frankrijk. In dit verband wordt
vooral gewezen op de onvoorzichtigheid
van een zin, die den Franschen minister
van buitenlandsche zaken in de Iloemeen-
sche Kamer van Afgevaardigden ls ont
snapt en die door zijn critici is opgevat als
een carte blanche voor het Roemeensche
nationalisme. De gekritiseerde zin luidde:
„Weest er van doordrongen, dat, wanneer
men ook maar aan een vierkanten ccntir
meter van uw land raakt, Frankrijk aan
Uw zijde zal staan".
Onder deze omstandigheden ziet men
met groote spanning do reis van Barthou
naar Londen tegemoet, ten aanzion waar
van de Echo de Paris opmerkt, dat al Ie
groote verwachtingen niet op haar plaats
zijn en dat Barthou niet moet pogen En
geland tot samenwerking te dwingen.
Men maakt zich te Parijs dus niet al te
groote illusies. Zal de reis naar Rome
daarentegen belangrijker resultaten oolo
veren? Ook ten opzichte van het succes
eener ontmoeting met Mussolini staat men
in Italië vrij sceptisch, daar Frankrijk,
naar men opmerkt, feitelijk nergens ge
neigd is flink over de brug te komen.
Engeland wenscht geen nieuwe
verplichtingen op zich
ie nemen
Londen, 5 Juli (V.D.) De lord privy
seal, Anthony Eden, heelt heden t.a.v. de
ontwapeningskwestie de overtuiging uitge
sproken, dat, indien een ontwapeningscon
ventie bereikbaar is, dit slechts mogelijk
is op den grondslag van het Britsche me
morandum, dat een werkelijk ontwape
ningsschema is. Eden verwierp de door som
migen verkondigde opvatting, dat er op ont-
wapeningsgebied meer te bereiken zou zijn,
indien de Britsche regeering grooterc con
cessies op het gebied van de veiligheid zou
willen doen. Er zijn op het oogenblik geen
garanties, die de Britsche regeering zou kun
nen aanbieden, waardoor 'n ontwapenings
overeenkomst gemakkelijker tot. stand zou
kunnen komen. Eden onderscheidde twee
soorten veiligheid. De eerste wilde hij de
territoriale veiligheid noemen. Ten aanzien
daarvan is Groot-Britanniö reeds zoo ver
gegaan als het kan. Een voorbeeld hiervan
is het Locarno-pact, doch Engeland is niet
bereid dergelijke erplichtingcn te^aanvaar-
den voor andere deelen van Europa, waar
het minder nauw mee te maken heeft. Dan
blijft over de veiligheid, die verband houdt
met de ontwapeningsoverccnkomst zelf, de
z.g. uitvoerings-garantics. Dc Fransche re
geering heeft in April uiteengezet, dat er
voor haar geen enkel soort uitvoerings-ga
rantics van een ontwapeningsovereenkomst
bestaat, die haar er toe zouden kunnen
bewegen eenige directe bewapening van
Duitschland te aanvaarden. De commissie
voor de uitvoerings-garantics is thans tc
Geneve, aan het werk, doch hoewol haar
rapport zorgvuldig bestudeerd zal worden,
zijn do verwachtingen t.a.v. het resultaat
in verband met dc tegenwoordige moeilijk
heden niet hoog gespannen. Want terwijl
de Fransche regecring tot nog toe catego
risch heeft geweigerd bewapening ook van
Duitschland goed te keuren, heeft de Duit-
sche rijksregcering niet minder duidelijk
uiteengezet, dat zij geen conventie zal aan
vaarden, die geen herbewapening toestaat.
Het is dus niet juist, dat deze bestaande
moeilijkheid door 'n gewijzigde houding van
Engeland inzake de veiligheidskwestic op
gelost zou kunnen worden.
Do uitbreiding van de luchtmacht.
In het Lagerhuis vroeg men heden minis
ter Baldwin, of deze wilde toezeggen, dat
niet zou worden besloten tot uitbreiding
van de luchtmacht dan nadat de ontwape
ningsconferentie dcfinjtief als mislukt be
schouwd zou kunnen worden. Baldwin ver
klaarde echter deze toezegging niet tc kun
nen geven.
Londen, 6 Juli (V.D.) Dc diplomatieke
medewerker van de Daily Herald meldt, dat
het thans definitief vaststaat, dat het bu
reau der ontwapeningsconferentie pas in
den herfst weer zal bijeenkomen.
GERANIUMS.
Vandaag wil ik uw aandacht eens vesti
gen op dc Geraniums. Bij dit woord denkt
u tnisschjen dat ik het zal hebben over de be
kende kamerplanten, die o.a. ook laatst ver
strekt zijn aan dc kinderen, die door de
Vcrceniging „bloralia" zijn bedacht. Dit is
echter niet het geval, want deze zoogenaam
de geraniums zijn geen geraniums, al blijft
men ze ook hardnekkig zoo noemen. Het zijn
Pelargoniums en ze zijn afkomstig uit Zuid-
Afrika. lNecn, ik wilde het hebben over onze
echt inlandsche soorten, lieve fraai rose ge
kleurde bloempjes, die ge zeker wel eens
hebt gezien tusschen het gras op velden en
langs de wegen, dc aardige vijfbladige ster
retjes
Nu moet ge echter eens goed opletten op
het volgende:
Het kan zijn, dat de bladeren gevind zijn,
dus met blaadjes twee aan twee langs den
steel gerangschikt of wel ze zijn hartvor
mig ingesneden. In het laatste geval staan
de bloempjes meestal twee aan twee. In deze
bloempjes hebben de meeldraden alle tien
zonder uitzondering hclmknopjes, tenminste
als dc bloem pas geopend is. In dit geval
hebt ge te doen met dc echte Geraniums,
die de Hollandsche naam van Ooievaarsbek
dragen. Is het echter, dat verscheiden
bloempjes bijeen zitten op het eind van de
steel, dan is het geen Ooievaarsbek, maar
Reigersbek, Erodium. De Hollandsche namen
wijzen op den vorm der vruchten, die sterk
aan de snavels van dc genoemde steilloopers
herinneren. Merkwaardig is de verspreiding
dezer vruchten. Dc nootjes onderaan laten
het eerst los cn langzamerhand ook dc steel-
lies die om den uilgegroeiden stijl zijn gc-
rangschikl. Nadat deze vruchtjes op den
grond zijn gekomen, boren ze zich door
ontrolling van de kurkctrckkcrachtigc aan
hangsels in den grond. Allemaal aardige
dingen om eens op je gemak na te gaan als
je in dolce far nient na de examens in do
vacantie lekker in het zonnetje ligt te ge
nieten.
A. JOMAN.
Moskou, 5 Juli. (V.D.) Het telegraaf-
agcntschap der sovjetunio deelt mede, dat
de berichten in de buitenlandsche pers over
eon groote ontploffing in de chemische fa
briek Froense, waarbij vele menschen om
het leven zouden zijn gekomen en groots
stoffelijke schade zou zijn geleden, niet in
overeenstemming zijn met de feiten. In wer
kelijkheid aldus het Russische telegraaf-
agentschap is is de fabriek slechts een
kleine brand uitgebroken, die weldra go-
bluscht kon worden. Drie mannen hebben
brandwonden opgcloopen door het weg
vloeien van chemische stoffen; twee hun
ner zijn aan hun verwondingen overleden.
In de fabriek wordt geheel normaal ge
werkt
Parijs, 6 Juli (V.D.) Ilct Journal
neemt op grond van dc besprekingen, die
Barthou Donderdag heeft gehouden met
den te Parijs verblijvenden Franscdien am
bassadeur te Rome cn den Italiaanschen
ambassadeur te Parijs te kunnen aanne
men, dat thans in principe is besloten tot
een ontmoeting Barthou—Mussolini.
VREEMDELINGENDIENST.
De Commissaris van Politie vestigt de
aandacht van belanghebbenden op liet feit,
dat hier ter plaatse werkzaam zijnde vreem
delingen, die met vacantie naar hun vader
land gaan, bij terugkomst in 'Nederland
voorzien moeten zijn van een door de ge
meentepolitie alhier, voor gezien geteeken-
dc verklaring, dat zij in Amersfoort werk
zaam zijn.
Dczo verklaring moet eventueel kunnen
worden geloond aan Nederlandsehe douane
beambten en daarna worden ingeleverd ten
politiebureele afdeeling Vreemdelingen
dienst alhier.
Voor uit het buitenland komende vreem
delingen, zelfs bij lijdelijk verblijf of voor
ecu kort bezoek, is het bezit van deze ver
klaring ook ten zeerste gewcnscht. In die
gevallen zal een dergelijk stuk vooraf kun
nen worden toegezonden, terwijl buiten-
landsch personeel, dat zich hier komt ves
tigen, eveneens een zoodanige verklaring
moei. worden toegezonden.
Een cn ander heft natuurlijk dc pasvoor-
schriftcn voor de diverse landen niet op.
Voor viseering wende men zich tot het
hoofdbureau \an politie, afd. Vreemdelin
gendienst (812, 1317 en 1922 uur).
Verder geeft, hij degenen, die zich als
vreemdeling binnen deze gemeente bevin
den, anders dan als toerist, in overweging
zich in eigen belang binnen een week bij
den dienst tc melden.
PLAATSELIJK CRISISCOMITÉ.
Voor het Plaatselijk Crisis Comité zijn
nog de volgende giften binnengekomen:
Mevrouw N. 6.
Dames R. - 2.50
Mevrouw H. - 1.50
Mevrouw M. - 1.
GARNIZOEN,
Door II.M. de Koningin i.s bepaald dat
vanaf 7 Juli 1934 door de officieren gedu
rende een maand wordt gerouwd met
rouwband.
EXAMENS.
Onze stadgenoote, m'ej." J. M. A. Holmer
slaagde aan de Rijkskweekschool voor
Vroedvrouwen te Rotterdam voor de aan-
teekening kraamverpleging op het diploma
ziekenverpleging A.
o
EEN KRANS GEHECHT AAN DE BAAR.
Namens het provinciaal bestuur.
De Commissaris der Koningin in de pro
vincie Utrecht heeft, vergezeld van den
Griffier der Staten, hedenmorgen namens
het Provinciaal Bestuur een krans gehecht
aan dc baar van wijlen den Prins der Ne
derlanden. cn daarna dc registers van
rouwbeklag geteekend.
M.U.L.O.-EXAMEN.
Deze week slaagden voor het examen M.
U.L.O. dc volgende leerlingen: N. Donse
laar, G. v. Doornik, IT. Hollander, J. Jon
ker, II. Streefkerk, W. Wisgerhof, P. J.
Baartman, T. D. dc Boer, G. v. Ilartings-
vcld, L. J. Jansen, J. II. Jansen, M. J. Kruys-
bergen. W. H. Lyesscn, M. Vonk, N. E. Wot
tors, 11. A. v. Zwceden, allen alhier; G. v. d.
Ham en .1. G. v. d. Vliert, beiden van Scher-
penzccl.
Afgewezen: drie.
TEMPERATUUR VAN HET WATER.
De temperatuur van het water in Pesie's
bad bedroeg hedenmorgen 70 graden.
Diploma's.
Het diploma werd uitgereikt aan Eric
Mispelblom, Bert ITolsleijn, Toos van Nieu-
wenhoven en den heer J. C. F. Bouman.
Gevonden zijn: haarkammen, speldjes en
meer van dergelijke geringe voorwerpen.
L5ERAAR VIOOL
SPREEKUUR OAQELIJKS VAN 1-2 UUR
De nieuwe films in Citv Theater
en Cinema Amicitia
De liefde tusschen de kleine, droomerige
en soms toch ook êpeeldo Goby en baar
zorgeloozcn, opgewekten en praatgragen
man is bijna kinderlijk, zooals Paul Czin-
ner haar teekent in „der Tramende Mund"
om Gaby's latere cn in wezen diepere liefde
voor den vriend van Peter althans voor het
groote publiek aannemelijk te maken. Dien
vriend, Michael Marsden, ontmoet zij voor
hot eerst op een concert, dat zij op aan
dringen van Peter bijwoont. In den ban
van Michael's muziek verraadt haar ge
laatsexpressie het geheim, waarvan zij het
bestaan in haar niet vermoedde en dat door
de vioolklanken ontsluierd wordt.
Zij komt eveneens maar het is volko
men incidenteel onder de bekoring van
Michael's persoonlijkheid, wiens stilzwij
gendheid superieur blijkt boven 'het onder
houdend gebabbel van Peter.
Een van de dramatische zwaartepunten
ligt dan ook in zijn noodlottige praatgraag-
te, waardoor hij het woord uitspreekt, dat
Michael tor wille van hun vriendschap
nooit uitgesproken zou hebben.
Was haar liefde voor Peter dus een bizon-
derc vorm van kameraadschap, het bewust
zijn macht te hebben over hem, dien zij be
wondert, doet haar gaan
„Weet Peter, dat jij...?"
„Nee... en jij zult het hem niet zeggen!"
ontspint zich een traag-druppelendc dialoog
tusschen haar en Michael, afgewisseld met
een enkel piano-accoord.
„Maar waarom kom je dan hier?"
„Je zou me immers voorspelen."
„Waarom dan die afschuwelijke truc?"
Zij slaat schuldbewust haar oogen neer,
als zij hem biecht, haar man nooit bedro
gen te hebben... tevoren.
Zij zal hem volgen, maar terwijl Michaèl
usteloos op een teeken wacht, waakt zij
onafgebroken aan het plotselinge ziekbed
van haar man. Door den martelenden twee
strijd bovendien raakt zij oververmoeid en
overspannen en heeft zij verschrikkelijke
droomen. Zij antwoordt „Ia, ja, ja" op de
vragen van Peter om te blijven als van Mi
chaèl om te komen. De dokter geeft haar
het slaapmiddel in handen, dat in to groote
dosis... Hij drinkt... en men hoort hoe
wonderlijk d\vaa6 een droom kan zijn.
„Waarom heb je mij vergiftigd?" vraagt
hij haar en zij hem „Ben je nu dood?" Als
zij denkt vrij te zijn, zegt hij haar met een
glimlach: „Over 20, 30, -iO jaar!"
Michael belt haar op, beiden maken, rnèt
haar, plannen voor een buitenlandsche reis.
ELISABETH BERGNER.
Zij duikelt kopje over en lacht als een bijna
werkelijk waanzinnige een geforceerden ze-
nuwlach.
Zij 6chrijft een brief in een café, terwijl
een andere bezoeker zwaarwichtig delibe
reerten een agent leest hem voor aan
een aantal miserabelen, die om haar, als
zij uit haar lijden verlost is, heen staan....
De oplossing getuigt van dezelfde zwakte,
waarmee dit haast versleten driehoeksgc-
val verfilmd is, maar desniettemin is der
Traumende Mund een drama, dat den toe
schouwer aangrijpt vooral door de be-
heerschte, zuivere, vaak ontroerende ver
tolking van de zielige, niemand leed doen
kunnende Gaby door Elisabeth Bergner.
Het tweede hoofdnummer in City Theater
deze week is de film „Champagne bij kaars
licht", het opvallend goed gebouwd tooneel-
stuk van Siegfried Geycr, zonder veel om
haal vlot en raak verfilmd door Jame6
Whalc. Dc knnd-laars komen hierin (ge
volgd door champagne), driemaal op de
proppen, als een zekering van het electrisch
licht doorslaat. Hiernaar is de film in te
deelen, en door elk deel loopt hetzelfde mo
tief met juist genoeg variatie om on6 in
gespannen aandacht te houden.
De Prins van Rommer wordt door zijn
butler bewonderd om zijn gemakkelijke»,
charmanten omgang speciaal met jonge ge
trouwde vrouwen, zijn distinctie als man
van de wereld en kennis van liet kleinste
detail der etiquette. Kortom hij dweept met
zijn meester en diens hoffelijke vleierijen,
en zijn vurigête wensch is op een dergelijke
wijze een schoone vrouw te imponeeren en
te verleiden, zooal6 de Prins, dat met be
hulp van hem en de doorgeslagen zekerin-
gen doel. Door diens ervaring, dank zij on-
j telbare ontmoetingen niet spoedig voor de
I verleiding bezwijkende dames, is de cnscc-
neering van dien aard, dat men op elke
mogelijkheid is voorbereid, wat het eerste
deel direct geestig aantoont.
Joseph, de kamerbediendc, ziet zijn lief-
stcn wensch vervuld al6 hij, naar Monte
Carlo vooruitreizend, in aanraking komt
met de gravin von Rniet vermoedend,
dat het kamermeisje der gravin wel eens
dezelfde neiging kon hebben als hij!
I Het komt zelfs zoo ver, dat hij dc rol over
neemt, waarbij hij zoo vaak heeft geassië-
Icert, terwijl de Prin6 de zekeringen dezen
keer ter wille van zijn als „gastheer" fun-
I geerenden kamerbediendc doorslaat.
Joseph biedt zijn gastvrouwe, dc pseude-
gravin, den kostbaren sigarettenkoker van
zijn meester aan, om het bekende effect tc
6orteeren, maar nu wordt hij natuurlijk te
gen alle regels in aanvaard. Via het liand-
ta6chje van dc gravin komt hij in handen
van den graaf, die den Prin6 in casu, Joseph
ter verantwoording roept.
Intusschen heeft de Prins dc gravin van
achteren voor haar kamenier aangezien en
komt hij door een minder vormlijkc handel
wijze aangenaam met haar in kennis. Hij
voert haar mee naar zijn woning, niet an
ders verwachtend of zijn schema is weer
voorbereid. Hier vinden zij echter Jozeph
radeloos en do kamenier juist door den
graaf ontslagen. Terwijl deze laatste aan
zijn stamtafel vertelt, hoe hij ten onrechte
zijn vrouw verdacht, herhaalt zich dezelfde
scène... de zekering slaat door, maar nu
profiteeren èn Prins èn kamerdienaar cr
van.
Uitnemend gespeeld door Elissa Landi,
Paul Lukas cn Nils Asthcr is dit een ver
rukkelijke comedie, schuimend als de cham
pagne, die bij bet kaarslicht gedronken
wordt.
Cinema Amicitia.
De Amerikaanschc film „Pilgrimage" is
voor ons land omgedoopt in „Ik haat dat
meisje", maar de oorspronkelijke titel mar
keert beter den langen, moeilijken levens
weg, die eon moeder in deze film gaat, al
vorens tot boetedoening te komen. In haar
koppigheid om het onbegaanbaarste pad te
blijven houden, stoot en verwondt zij zich,
zoodat. haar leven een pelgrimstocht vol
gens dc oude opvatting wordt.
Meermalen hebben wij reeds de lof ge
zongen van dc nieuwe koers in de Ameri-
kaansche film-industrie, dio zich van den
dwaze, misleidende schijnwereld tot de wer
kelijkheid keerde en het zou onzerzijds ver
keerd zijn dezo realiteit uit zwakheid te
ontvluchten.
Zoo is ook hier het gegeven uit het leven
gegrepen; inderdaad wel een zeldzaam,
maar zeer zeker psychologisch mogelijk ge
val. Iinmcrs, een moeder kan zich om bc*
paalde redenen zoozeer aan haar jongen
hechten, dat zij onvermijdelijk het meisje
zal moeten haten, dat haar zoon voor het
overgroote deel zal opeischen. Bij „Hannah
Jessop" evenals alle. andere rollen in
dezo film overtuigend door een ten onzent
vrijwel onbekende filmster, Henrietta Cros
man, gespeeld wordt die afgunst zoo
groot, dat zij Jim liever den oorlog inzendt,
dan aan Mary Saundert afstaat. Zooals de
regisseur John Ford even den strijd op het
Westelijk front aangeeft met een kermis
schiettent als scherpo tegenstelling, zet hij
een blijkbaar ongeneeslijke ziekte der
menschheid reeds in een fel daglicht.
Ook onze hoop is voor den vrede op de
vrouw, speciaal op de moeder, gericht.
Op een reis, die hel gouvernement aan de
moeders cn weduwen der gevallen soldaten,
waaronder ook Jim, aanbiedt, bevindt zich
op aandringen van veel dorpsgenooten ook
Hannah Jessop en op dezen pelgrimstocht
komt zij door een voorval tot inkeer. In een
identiek geval neemt zij het nu voor den
jongen op, om tenslotte ook hetgeen zij te
genover de moeder van haar kleinzoon mis
deed, weer ruimschoots goed te maken.
Een uiterst menschelijk en daarom zo®
bizonder drama.
Henrtett, gro»m.n - Mjrlwi Nlxan <J* fee&s
-n* hapt pot
