DE UITVAART VAN DEN PRINS DE PLECHTIGE ROUWDIENST Donderdag 12 Juli 1934 AMERSFOORTSCH BAGBEAB 33 e Jaargang No. 10 INDRUKKEN UIT DELFT De belangstellenden langs den weg welke de begrafenisstoet volgde naar Nieuwe Kerk te Deft. de (Van een eigen verslaggever). Delft, 11 Juli. Om elf uur hedenmorgen ligt het grootc marktplein ongenaakbaar en strak afgezet in een branden.'de zon uit een blauwen, Italiaansch-blauwen hemel. De mariniers vormen een donkere cerc- wacht tegen dc blanke versiering van de hoofdentrée der kerk. Een lelie-blank, dat de duisternis van het ingangsportaan des te sterker markeert. Militairen, leerlingen van dc scholen voor verlofsofficieren van alle wapenen trekken een grijzen rechthoek om het open, leege plein, waar het stand beeld van Hugo dc Groot in al zijn hoog heid de geweldige ruimte nog krachtiger accentueert. Voor het sierlijke, kostelijke front van het oude stadhuis staan de leden van dc Roode Kruis-transport-colonne, die hier den rouw stoet als het ware ontvangen. Voorts be merkt men hier deputaties van oud-strij- ders, afgevaardigden van politiecorpsen, padvinders en leerlingen van scholen uit Delft, terwijl de Weerbaarheidscorpsen van de 6ludcnten een aparte décoraticvcn noot vormen in het geheel. Zooals men weet, staan de militaire bewegingen onder com mando van luitenant-kolonel van Santen, terwijl dc politioneele afzetting en sterkere orde-maatregelen onder de vriendelijke,, maar besliste leiding staan van den com missaris van politie Van der Zee. Maar dit alles is het indrukwekkendste niet, het imponeerendst is de opstuwing van de honderdduizenden, die zich buiten de afrastering ophouden, die zon en hitte trotseeren, de trottoirs in beslag nemen, de in rouw gehulde tribunes bezetten, die zich op de balkons en voor de open vensters hebben genesteld, en die als levende fes toenen de dakgoten, dakvensters en de da ken van de anders zoo stillo geveltjes or- neeren. De belangstelling is ontzaglijk en overstelpend, grooter nog dan bij de uit vaart van II. M. de Koningin-Moeder. Voor het decorum wordt in deze zonnehit te begrijpelijkerwijze niet meer gewaakt. Velen zitten in hemdsmouwen, de meesten zijn gewapend met een groen zonne schermpje voor de oogen, er zijn er, die hun zakdoek of een steek van krantenpa pier als hoofddeksel gebruiken. Zij die op de tribunes zitten, zijn grootcndeels be schut tegen de zon door de uitgespannen markiezen en zonneschermen, maar menig een heeft zich nog extra beveiliging verze kerd door middel van een paraplu of para- rol. Leden van het Roode Kruik zijn links cn rechts druk in de weer om uit emmers water kroezen rond lo laten gaan, zoodat de dorstigen zich kunnen laven aan een dronk. Langen tijd is er niets te zien dan het beweeg van de militairen die zich op stellen cn groepecren. Dan eindelijk schrij den de ministers in hun rijke gala-costu- mes over do markt, verschillende vergezeld van hunne dames, en iedereen beijvert zich om de dignitarissen te herkennen. liet blijkt echter uiterst moeilijk de heeren in hun ongewone gala-costumes onder hun grooten steek to onderscheiden. Minister Slotemaker de Bruine is een der meest, op vallende verschijningen door het rood-witto ordelint, dat hij over de schouders draagt. Dan gaat er plotseling het is kwart voor twaalf een golf van ontroering door de duizendkoppige menigte. De donkere hof- auto's rijden geruischloos over de markt en stoppen \oor den hoofdingang, liet mu ziekcorps van de mariniers zet het Wilhel mus in cn iedereen tracht een glimp op te vangen van Hare Majesteit cn van dc Prin ses, die in haar stemmigen mantel en onder haar witte hoed er zeer beminnelijk uit ziet, en van Prins Adolf, broeder van Prins Hendrik, die beide rouwdragenden verge zelt. In het koor van de kerk wachten stil cn gespannen dc honderden genoodigden, die het dwarsschip vullen zoowel als den koor omgang en een gedempt kleurig schouw spel opleveren van allerlei ambtsgewaad. Het paars van den aartsbisschop mgr. Jan sen cn van den bisschop mgr. Diepen, con trasteert met het zwart van vele overige ge noodigden cn met het rood van de Johau- niter- cn Malthczcr Ridders, die zich in hun stadige klccdij rondom den gcopenden grafkelder hebben geschaard cn ondanks den hoogen leeftijd van de moesten hunner staande de gehcele plechtigheid hebben medegemaakt. Het militair vertoon in het kerkgebouw heeft zich intusschen tot het uiterste be perkt. Vele zijn dc donkere toga's van de hooglceraren en liet zilver cn verguld van dc ambtscostuums van Kamerleden en burgemeesters blijft een sobere versiering in den koelen schemer van het kerkgebouw, waar het zonlicht in allerlei tinten cn scha- keeringen, gebroken door de gebrandschil derde vensters, naar binnen valt. Even na twaalven beginnen de klokken ih 'Delft té Hiideri ten teekfc'n dat de-rouw-, stoet nadert. Een dreunend gegons» van' den geweldigen bourdon 'dluiigt in 'de 'kerk bin nen. Tegen half céii naderen ook'de'klan ken van dc militaire rouwmuziek, maar zij worden aanvankelijk in de kerk nauwelijks gehoord. Dan verstrakt zich de ernst'cn de stilte. De cadetten cn adelborsten, die ter weerszijden van dc barokke graftombe van Prins Willem den Zwijger zijn opgesteld, laten de geweren zakken op den grond. De militaire muziek wordt sterker maar de fantasie, waarin onder meer liet Mccklcn- burgsche volkslied is vervlochten. Professor Obbink liecft den. kansel beste gen cn staat onder het schelpvormige klank bord, opgericht tegen -den wand die het Zuidertransept van het gesloten schip der kerk scheidt. Stuk voor stuk worden mach tige kransen aangedragen en rondom de kelderopening gelegd. Dan gaan.de witte deuren, die tot nog too zoo geheimzinnig gesloten bleven, uit een en dc fraaio tunnelgang,, clic door het schip der kerk is aangelegd, wordt zicht baar, en een gewemel van goudglanzende rijkversierde uniformen en galacostumcs een schilderspensecl uit den tijd van Napoleon waardig ontrolt zich plotse ling aan het oog. De kadetten en adelborsten terzij van de graftombe presentecrea het geweer, rouw- bcfloersle vaandels dalen, dc riddens rond om het graf £.alueer.cn plechtig, terwijl alle kerkbezoekers zich als bij tooverslag van hunne zetels verheffen. Onder diepe stilte wordt de baar binnengedragen en met een wit rouwkleed overdekt. Dc Koningin en dc Prinses hebben op dc eerste rij van het noordelijk dwarsschip in gereserveerde ze- j tcls plaats genomen, recht tegenover den kansel. Dc bazuinen worden gestoken en spelen een weemoedige Koraalachtige me lodie. Des predikers votum wordt gevolgd door plechtigcn samenzang, dat ondersteund wordt door een koor van vijftig zangers cn zangeressen onder leiding van Dr. Johnn Wagenaar. Door deze ondersteuning klinkt de samenzang niet alleen'voller, maar ook ge wij der dan hij de uitvaart van II.M. de Koningin-Moeder. Nóóit kan» het jelo'óf te eel ver wachten. Ontroerender vers had voor deze ure moeilijk gekozen kunnen worden en wij gclooven, dat' velen - onder, grootc emotie deze beide strofen van Gezang 189 hebben medegezongen, die dc melodie alwel baast w aren*vergetcn, of die haar misschien voor de eerste maal hoorden. Allo kerkgangers höorcn staande dc evangeliewoorden aan, die door Prof. Ob bink waardig en rustig, maar zeer helder werden gerezen, namelijk het schoone, on vergankelijke Paasch-evangelie uit Mat- thcus 28 en de 'wijze gedachten van Romei nen 8, die' Paulud op 'het Paasch-evangelie hééft gebouwd: „Indien-tic geest van Hem, die uit de doöilc'iï 'ié' opgewekt, in u woedt'1. jVervolgens zingt, me1/*1 gemeenschappelijk Gezang 2? 1, vers 7 err Sl' de verzen die 'óp Wehseh vdn den vader villi Prins Hendrik aan diens sterfbed gezongen zijn: „Als '*k eens van d'aardc 6cheidc, Oc-li, wijk dan niet van mij! Als ik den doodssnik beide, Och, sta dan aan mijn zij!' Dc korte, in al haar soberheid indruk- De stoet bij het passeeren van den Kneuterdijk te den Haag. dan op eens zet het orgel in, ccn schallen- wekkende toespraak wordt onder grooto aandacht gevolgd, vooral dat gedeelte, waar prof. Obbink nadruk legt op liet feit, dat voor den ontslapene de eeuwige dingen de centrale gedachten vormden van zijn le ven, cn dat hij, wijl hij in het sterven ccn opgang zag naar het Eeuwige Licht, de wit te kleur bij zijn rouw had voorgeschreven als een symbolische aanduiding van de sfeer der eeuwigheid. Dat een der bevelvoerende luitenants cn een der oudere ridders rondom dc groeve zich'in de warmte niet meer staande kon dén houden, verstoorde den gang van dc plechtigheid geen oogenblik, trouwens: hel pers van het Roode Kruis waren onmid dellijk aanwezig cn na enkele momenten vvpren zij weer paraat. Weer verrijzen de aanwezigen van hun zitplaatsen cn staande heffen zij het schoo ne Jtibéllied' van de Opstanding aan: „Wees gegroet, gij eersteling der dagen, Morgen der verrijzenis bij wiens licht De macht der hel verslagen En dc dood vernietigd is. Hccro Jezus, Trooster aller smarten Licht der wereld, schijn in onze harten, Deel ons zelf den voorsmaak mee, Van der zaal'gen Sabbatsvrèe!" Dc middelste regel: „IIccre Jezus, Trooster aller smarten", wordt bijna fluisterend ge zongen, terwijl do paar laatste versregels door dc bazuinen imponccrcnd worden on dersteund. Dan, als dc tweede strophe inzet: „In Uw hoede zijn wij wel geborgen" wordt de lijkkist, die inmiddels van alle bc- kleeding cn versiering is ontdaan, met be hulp van witte staven omhoog gelild en langzaam, rhythmi6ch* tree voor tree naar beneden gedragen in den diepen grafkelder, terwijl de omslaande ridders opnieuw het plechtig saluut brengen, de vaandels dalen en dc mariniers cn cadetten het geweer present eer en. Vlak achter de kist volgen dc Koningin, dc Prinses cn Prins Adolf. De bazuinen doen liet Wilhelmus weer klinken cn het orgel speelt in vibiecrcnde tonen het oude Vaderlandscltc danklied: „Wilt heden nu treden", terwijl dc bijzetting geschiedt cn in dc kerk een aangrijpende stilte hecrscht. Het orgel rüischt voort «mi dan, na ettelijke minuten, komen dc rouw dragenden dc slccncn treden weer op, om (Zio vervolg op pag. 2). De uitvaart van het stoffelijk overschot van wijlen Z. K. H. Prins Hendrik. Een imposant overzicht op den rouwstoet bij het vertrek vanaf het Koninklijk paleis IVoordeinde te den Haag. Op den achtergrond in den ingang H. M. de Koningin en H. K. H. Prinses Juliana.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1934 | | pagina 5