HOLLANDERS IN DE ALPENRIT
DE ELFDE OLYMPISCHE SPELEN
WILLY DEN OUDEN WORDT EERSTE
MEDEDEELING
LANGE VIERDE DAG
OP VOOR 1936
ADVERTENTIËN
ABONNEMENTEN
J. LAMBRECHTS
P. PIJPERSSTRAAT 10
en
Oude Soesterweg 93
stoffige wegen veroor:
zaken oponthoud
(6de bericht).
Vierde dag. St. Moritz—Venetië
De vierde dag is een ware pechdag voor
de Hollanders geworden, waar zij zich ech
ter moedig doorheen geworsteld hebben.
Het begon al bij den start, toen het koppel
Posthumus—Van der Mark niet gewekt
werden. Bij de weinige nachtrust, die de
rijders genieten, is een dergelijke vergeet
achtigheid fataal. Meer dan een half uur
te laat kwamen zij aan de startplaats, alle
nummers uit hun omgeving en ver daar
achter waren reeds vertrokken en nu
wachtte hun de taak om al deze' wagens
op de nauwe Zwitsersche wegen, die boven
dien door den regen gevaarlijk glad waren,
in te halen. Het is hun gelukt, maar hoe
hebben zij hun Ford daarvoor do sporen
moeten geven! Elkander afwisselend aan
het stuur joegen zij door de bochten, tel
kens haalden zij wagens, dio voor hen la
gen in en tenslotte is het hun gelukt, zij
kwamen aan de eerste controle nog bin
nen hun tijd, zij bleven zonder strafpun-
ten een waarlijk wonderbaarlijke pres
tatie, wanneer men bedenkt, dat daartus-
schen nog de snelheidsproef op den Stelvio
lag, waarvoor zij hun Ford toch nog eenigs
zins moesten sparen. Zij hebben alles op
alles gezet en zij zijn er gekomen, waar
mede zij een prachtprestatie hebben ge
leverd.
De Stelvio is Europa's hoogste bergpas,
2800 meter hoog en 18 K.M. lang, langs een
weg, die met ontelbare haarspeldbochten
naar boven loopt. Deze berg moe6t bestegen
worden met een voor iedere klasse vastge
steld gemiddelde, dat voor de zware klasse,
waarin allo Hollanders, behalve Cornelius,
medereden, 40 K.M. per uur bedroeg. Cor
nelius had pech en liep 40 strafpunten op,
maar alle andere Hollandei's kwamen ver
beneden hun tijd boven, behalve Nortier,
die 9 strafpunten kreeg endaarmede
de mooiste prestatie, niet alleen van allo
Hollanders, maar van alle 118 deelnemers,
die nog in den strijd waren, leverde. Zie
hier wat hem overkomen is: 6 K.M. na den
start kreeg hij een lekken achterband, 12
K.M. naar de top lagen voor den boeg en
hij waagde het er op om door te rijden.
Hobbelend sprong de wagen over den weg.
slingerend sleurde hij doch de bochten, na
enkele kilometers was de band totaal ge
rumoerd en vloog in stukken van den velg
af, maar Nortier reed door op den velg.
„Een Fordwiel houdt het waarschijnlijk
nog wel" was het eenige wat hii zeide toen
de wagen met een oorverdoovend lawaai
over den weg begon te springen als een
dolle goit. Daar kwamen FissettcWcber
aan, voor wie nog plaats gemaakt moest
worden om op don smallen weg don slin
gerenden wagen voorbij te schieten, een
Engelsch koppel loeide ook om plaats
ruimte en ging voorbij en zoo naderde
langzaam de top van den Stelvio waar
honderden toeschouwers, waaronder de di
recteur van de Nederlandsche Fordfabriek,
do heer Both, naar het wonderlijke schouw
spel stonden to staren van een wagen, dio
in een oorverscheurend spektakel sprin
gend en zwaaiend naar den top toedanste.
Toen tenslotte de top bereikt was, werd
vliegensvlug van wiel verwisseld en het
wiol zonder band, waarvan de velg aan
alle kanten gedeukt en gebut6t was als
trophee achter aan den wagen gehangen,
waar het verder den geheelen dag de be
wonderende belangstelling van alle mede
rijders en officials trok. Tot zelfs aan de
controle te Padua en aan de finish te Ve
netië, tot waar het gerucht van den Stel-
vioklim op een wiel zonder band reeds door
gedrongen was, stonden de niouwsgiorigen
de aankomst van Nortier's Ford af te
wachten.
Na den Stelvio lag Italië, het paradijs
voor alle wedstrijdrijders voor de deelne
mers open. Met welk een enthousiasme, ge
paard aan een gracieu6e discipline die niets
6troefs of afstootelijks heeft, werden de
rijders daar begroet. In alle steden en
dorpen was de weg volkomen vrij. met een
honderd kilometervaart konden de wagens
door do straten razen, men wist het, iedere
bocht was vrij, uit geen enkele zijstraat kon
een wagen, een fietser of wat dan ook
schieten. Op de bergpassen stonden de te
gemoetkomende auto's stil, de zwaro auto
bussen en vrachtwagens kropen naar den
uitersten rand van den weg en overal waai
de deelnemers voorbijkwamen, juichten de
voorbijgangers op de wegen en de langs
de straten geschaarde menigte in steden en
dorpen hen toe en vuurden hen aan om
sneller te gaan. En als er dan een vrou
welijke deelneemster aan liet stuur ver
scheen, dan klaterde de geestdrift door de
straten, dan klapten de vrouwen en wier
pen de mannen met bloemen. Alle logeer
gasten in de vele pensions op de Costa Lun-
ga en Rollo pas zaten op de terrassen en
holden naar den rand van den weg. zoo
dra in de verte een wagen verscheen om
te juichen en te wuiven. Zoo slingerde de
weg zien voor do rijders uit over bergen
en over passen, vele kilometers hoog om
dan weer af te dalen naar de vallei, voort
durend onder een brandende zon. temidden
van een onafgebroken feestroes der bevol
king, die aanstekelijk werkte op de rijders
sn hen alle moeilijkheden licht deed tellen.
Zij vergaten bijna hoe zwaar deze weg
eigenlijk was, een afstand van 617 K.M.
hijna voortdurend over bergen met slechts
af en toe een klein stukje vlakke weg.
Na Padua lag het bergland achter den
mg en liepen de laatste 41 K.M. naar het
eindpunt in Venetië over een autostrade,
.waar yoor den tweeden ipaal dien dag de
wagens zwaar op proef gesteld werden in
een snelheidsproef over 10 K.M. met een
zeer hoog gemiddelde, dat bij do zware
klasse 110 K.M. per uur bedroeg. Hier -vie
len velo strafpunten, maar allo Hollanders
voldeden glansrijk, do meeste Hollandsche
wagens kwamen ver boven de geèischtc
6iielheid uit en reden den proef met een
gemiddelde van tusschcn de 120 en 124
K.M. per uur.
Zoo tegen een uur of zeven 's avonds ar
riveerden de eerste deelnemers in Venetië
en werden per gondel naar hun hotel ge
bracht, waar zij ongeveer 8 uur aanko
men. De laatste uit de klasse der lichte
wagens moesten de snelheidsproef op de
verlichte autostrade in het donker afleg
gen en waren tegen middernacht in hun
hotel. De ontevredenheid over een derge
lijke organisatie was algemeen. Men liet
den rijders het beloofde land zien, niet van
uit do verte, neen van vlakbij, maar zij
mochten het niet ingaan. Een korte wan
deling door de straten en het St. Marco-
plein en dat was alles. Door de kanalen
gleden de gondels in ten schemerlicht, over
het water klonk guitaarmuziek en zang or>
de terrassen der café's genoten honderden
van de zwoele Venetiaansche avondsfeer,
dio heel Venetië baadde in een mijmerroes
van droomgclukmaar do rijders moes
ten naar bed om den volgenden morgen
om 3 uur op te staan.
Van do wedstrijdorganisatie is het een
groote psychologische fout geweest de rou
te tot Venetië uit. to strekken. Men had
verstandiger gedaan dien dag in Padua te
beëindigen.
Vijido dag. VenetiëZagreb.
Drie uur in den nacht, een zwoele Vene
tiaansche nacht. Nu hangt de stilte over
de stad, waar overdag en 's avonds de
feestroes onafgebroken opklatcrt. Nortier
en ik staan voor het open raam van onze
slaapkamer reeds half gekleed en kijken
uit over het stille water van het Canale
Grande, waarover zich het licht van een
enkele lantaarn droomt. Het is heel stil
en heel donker buiten, maar op het water
onderscheiden wij een vage figuur, die
langzaam voorschuift. Een gondel glijdt
voorbij, guitaarmuziek tokkelt haast on
merkbaar bij het neuriën van een vrouwen
stem, dio ijl wegzweeft over het water.
Dan verdwijnt de gondel onhoorbaar om
een hoek van het kanaal en gemelijk klee-
den wij ons verder aan. Eenige minuten
later zijn wij in de hall van het hotel, waar
de Duitsche wedstrijd Official ons begroet
met „Heil Hitier. Frisch auf meine Herren,
das fröhliche Rennen fangt wieder an."
Waarom men dezen vijfden dag eigenlijk
in hot programma opgenomen heeft? Waar
om ons te slepen van Venetië naar Zagreb,
langs een route die geen enkele moeilijk
heid biedt? Wij hebben nu reeds twee al
penritten meegemaakt, de eerste georgani
seerd door de Italiaansclie. de tweede door
de Fransche Automobielclub. De organisa
tie van dezen Alpenrit is mustergiltig maar
is gespeend van alle elegance. Het pro
gramma is volgestopt als een Frankfurter
worst met allo mogelijke automobilistischo
prestaties, die op zichzelf waardevol zijn,
maar die niet in eenzelfde kader passen.
De geheele wedstrijd brengt icdercn dag
doorslaande bewijzen van het kolossale or
ganisatievermogen der wedstrijdcommissic,
maar de belangen der deelnemers zijn to
taal uit het oog verloren. Inderdaad het
is een kunststuk van organisatie om een
rit met zooveel deelnemers door zes ver
schillende landen te voeren op een wijze,
dat alles klopt en nergens iets hapert.
Maar daarvoor mooten dio ruim honderd
wagens, die gekomen zijn om hun krachten
te meten in een zwaren strijd door de hoog
ste bergen van Europa, dan ook oen gehee
len dag zoek brengen op een 447 K.M. route
voor toeristen, dio geen enkele moeilijkheid
biedt.
Do weg van Venetic naar Zagreb, 250
K.M. lang is een autostrade, die voert door
schitterende natuur, langs die onvergetelijk
mooio kust der Adriatische Zee. waaraan
Triest en Fiume liggen.
Nu Fiume gaat de weg het tamme You-
go-Slavische bergland in, over breede, nog
al kronkelende wegen, die over lage bergen
voeren. Het wegdek is slecht, de banden
hebben in de vier voorgaande dagen veel
geleden, zoodat tal van deelnemors lekke
banden kregen. Nortier had er zelfs twee
Toen korten tijd na het verwisselen van
wiel Nortier voor een gesloten spoorweg
overgang kwam, waar reed9 meerdere deel
nemers stonden te wachton, liopen Davids
on Habnit allo wagens af om do bestuur
ders te verzoeken aan Mortier den voor
rang te geven, zoodra de boomen open gin
gen, opdat hij zijn verloren tijd zou kunnen
inhalen. En er was geen enkele die niet
aan dit verzoek voldeed. Om deze geste op
zijn volle waarde te kunnen schatten moei
men do wolken stof gezien hebben, die
een wagen op de Yoego Slavische wegep
opwerpt. Het is een besliste onmogelijkheid
om daar een ander te passeeren en een
rijder, die door een of ander ongeval its
achter geraakt hangt onherroepelijk van de
welwillendheid zijner concurrenten af om
weer op zijn plaats volgens startnummer
te komen.
Het koppol Van Beeck CalkoenVan
Wamelcn liep daardoor zelf 12 strafpunten
op. Zij waren achter geraakt door een klein
defect, dat spoedig hersteld was, maar in
middels waren verscheidene deelnemers gc-
passeord. dio niet bemerkten, dat er een
wagen achter hen was. dio verloren tijd
moest inhalen. In do dorpch, waar de stra
ten natgespoten waren, ging het nog maar
daarbuiten hingen de stofwolken als een
ondoordringbaar gordijn van honderden
meters ver achter lederen wagen.
Bij aankomst in Zagreb wachtte den deel
nemers nog een onaangename verrassing.
Bij de Yougo Slavische douaneformaliteiten
behoort ook hot aangeven van al hot geld,
dat ieder reiziger bij zich heeft. Een deel
nemer aan eon Alpenrit, die door zes ver
schillende landen gaat, heeft natuurlijk
veel verschillende deviozen bij zich, waar
van opgave verstrekt moest worden aan:
één enkelen functionaris. Urenlang hebben
daar de deelnemers met brandend dorstige
kolen van het Yougo Slavische stof staan
wachten totdat het hun beurt was om aan
do douaneformaliteiten to voldoen. En
daarna eindelijk konden zij hun hotel op
zoeken, dat de voorste nummers den vol
genden morgen om half vier weer moesten
verlaten, teneinde om 4 uur te kunnen
starten.
MR. P. H. L. LAMBERTS
HURRELBR1XCK.
„De Athletiek is de moeder
van alle sport", zegt
Mr. Kan
De Olympische Spelen geven om do vier
jaar een duidelijk beeld van hetgeen in dn
verschillende landen op sportgebied door
toegewijde beoefening tot stand is gebracht
en bereikt. Juist in deze tijden is het con
tact, dat de sport brengt, van het grootste
belang cm den gee„st van goede kameraad
schap tusschen de volkeren te behouden.
Deze gedachten hebben mr. A. baron
Schirnmelpeninck van der Oye,
de voorzitter van het Nederland9ch Olym
pisch Comité, er toe gebracht enkele inlei
dende woorden te schrijven voor een boekje,
..Op voor 1936", dat \vor$j^uilgegeven onder
de auspiciën van het Ned. Olympisch Co
mité door de Pers- on PYopnganda-com-
missie van de K.N.A.U. Het heilzame werk,
vooral in deze tijden, dat door en voor de
Olympische Spelen wordL verricht, is van
het grootste belang voor de sportiviteit en
goede kameraadschap van de volkeren.
De oud-minister mr. J. B. Kan schrijft al9
eerste een beschouwing over de waardo van
de athletiek. waarin hij nadrukkelijk ver
klaart dat deze geen hulpsport, maar de
moeder van alle sport Is. Hetzelfde wordt
wel eens gezegd van de wiskunde, die dan
beschouwd wordt als een hulpwetenschap,
onder moer orn het logisch donken te prik
kelen. Maar evengoed al9 de wiskunde de
moeder van allo wetenschappen blijkt te
zijn, evenzeer i9 de athletiek de moeder van
allo sporten. Men kan in de andere sporton
nimmer den top bereiken zonder een ge
oefend athleet to zijn. Zoodat mr. Kan con
cludeert:
„Do athletiek is een sport op zichzelf,
nuttig en bezwaarlijk zonder weerga, maar
bovendien vormt zij den onmisbaren scha
kol in don keten, die den beginner verbindt
met den man der hoogste regionon. Waro
Diogenes op zoek geweest naar den sport-
mensch, allicht zou hij zijn lantaarn ge
doofd hebben, toen hij den athleet ont
moettc."
In een uitvoerig artikel vertelt do voor
zitter van de K.N.A.U., do heer A. J. G.
Strengholt, het oen en ander over de ge
schiedenis van do Olympische Spelen, waar
uit blijkt, (Jat de athletiek wel de alleroud
ste sport is, en indertijd een der belang
rijkste onderdeelen van do Grieksche Olym
pische Spelen. Nu nog bestaat het program
ma van do moderne Olympische vijfkamp
uit vrijwel dezelfde nummers als de Griek
sche. En behalve het worstelen prijken de
nummers, waaruit deze vijfkamp bestaat,
ook op het oogonblik op de programma's
van onzo athletiek-wedstrijdon.
De athletiok als hulpsport heeft de aan
dacht van jhr. G. Bosch van Draken-
stel n, de secretaris van do Ned. Wielren
Unie. In oen artikeltje „Wielrennen en
Athletiek" verklaart hij, dat hot niet bo
zwaarlijk is voor de wielrenners, 's winters
aan athletiek to doen, mits zij in het voor
jaar zich dan ook weer uitsluitend aan de
wielertraining wijdon. Hij zal dan zijn
lichaam aanmerkelijk versterkt vinden en
op zijn fiets ook weer eerder in conditie
zijn dan wanneer hij de wintertijd niet zoo
sportief heeft doorgebracht. Wel moet hij er
bij die athletiek-beoefening aan denkon om
ZWEMMEN
Maagdenburg, 14 Augustus. Heden
morgen werd aan het schoon6pringen deel
genomen door onze landgenoot Stotijn, dio
ernstige concurrenten had in eene Tsjech,
twee Duitöchers en een Franschman. Bij de
verplichte zwemmer, bezette hij de achtste
plaats. Bij de vrije sprongen wist hij goed
op te halen en eindigde als vijfde.
Do uitslag van dezen wedstrijd luidt:
(1) Esser, Duiitschland, 135.74 punten. (2)
Mahraun, Duitschland, 129.53 punten. (3)
Leihert, Tsjecho-Slowakije 129.28 punten, (i)
Paussard Frankrijk 123.24 punten. (5) Sto
tijn, Nederland, 111,80 punten.
Maagdenburg, 14 Aug. (Vas Dias).
Zooals te verwachten was, heeft Willy den
Ouden de finale van het nummer 100 Meter
vrije slag voor dames gewonnen. Tweede
werd Rie Mastenbroek. Do volgende plaat
sen bezetten Gisela Arendt (Duitschland),
Renée Blondeau (Frankrijk), Irma Schra-
mek (Tsjecho-Slowakije) en Hilde Salbert
(Duitschland).
Gestart werd In de volgorde: den Ouden.
Blondeau, Schramek, Mastenbroek. Arendt
en Salbert. Het startpistool functioneerde
niet goed, zoodat voor de tweede maal
moest worden gestart.
Willy den Ouden nam dadelijk de lei
ding en bereikte het eerst het keerpunt bij
50 Meter in den tijd van 29.8 sec., voor
Gisela Arendt en Rie Mastenbroek, die bei
den de eerste helft van de baan in 31.4 sec.
aflegden. Willy den Ouden zwom de race
alleen en won gemakkelijk in den tijd van
1 min. 7.1 sec. Rie Mastenbroek slaagde
erin Gisela Arendt van de tweede plaats te
verdringen; haar tijd bedroeg 1 min. 8.1
sec.
Gedetailleerde uitslag:
1. .Wiily den Ouden 1 min. 7.1 sec.
2. Rie Mastenbroek 1 min. 8.1 sec.
3. Gisela Arendt (Duitschland) 1 min.
10.3 sec.
4. Renée Blondeau (Frankrijk) 1 min. 10.9
sec.
5. Irma Schramek (Tsjecho-Slowakije) 1
min. 12.2 sec.
6. Ililde Salbert (Duitschland) 1 min. 12.9
sec.
Na dit nummer ging aan de hoofdmast
de Nederlandsche driekleur omhoog, even
zoo aan de linker mast. De volksliederen
werden door het publiek staande aange
hoord.
Het klassement voor den
Europa Beker.
Het klassement voor den Europa Beker,
waarvoor alleen de heerennummers gelden,
luidt op het oogenblik als volgt:
1. Duitschland 34 punten; 2. Hongarije 13
punten; 3. Tsjecho-Slowakije 5 punten; 4.
Nederland 4i/t punt; 5. Frankrijk 3 punten;
6. Zweden 2% punt; 7. en 8. Italië cn Polen
elk 1 punt.
Mooi vijfde op de 400 Meter
vrije slag heeren.
Maagdenburg, 14 Aug. (V. D.) In de
vierde serie van het nummer 400 Meter
vrije slag voor heeren startte onze land
genoot Mooi. Hij had zeer sterke tegen
standers, n.l. Deiters (Duitschland), Angyel
(Hongarije), Costoli (Italië) en Leivers
(Groot-Brittannië). Laatstgenoemde had op
de eerste 100 Meter de leiding, doch moest
deze daarna afstaan aan den Hongaar, die
daarna steeds voor bleef, nadat hij reeds
eenigen strijd gevoerd had tegen den Ita
liaan Costoli. De Duitscher en de En-
gelschman zakten langzamerhand af, ter
wijl onze landgenoot reeds van meet af niet
mee kon komen en als laatste ver achter
aan kwam. Angyel (Hongarije) won in 5
min. 13.4 sec., voor Costoli (Italië) in 5 min.
16.2 sec., Deiters (Duitschland) in 5 min.
19.5 sec en Leiver (Engeland). De tijd van
Mooi was 5 min. 40.4 sea.
De eerste serie van dit nummer werd
gewonnen door den Italiaan Signori, die
van het begin af de leiding had, in den tijd
van 5 min. 20J2 sec., 2. Diener (Frankrijk)
in 5 min. 22.6 sec.; 3. Schön (Tsjecho-Slo
wakije) in 5 min. 29.8 sec.
De tweede serie bracht eenige afwisse
ling. In den aanvang had de Duitscher
Rüssko de leiding, doch later ontwikkelde
zich een zware strijd tusschen dezen ën den
Hongaar Lenguel. De Hongaar wist zijn
eerste plaats te handhaven en won in 5
min. 14 sec.; 2. RÜ9ske (Duittschland) in 5
min. 14.4 sec; 3. Jörgensen (Denemarken)
in 5 min. 14.6 sec.
De derde serie bracht de Europeesohe
recordhouder, de Franschman Jean Taris
aan den start. Reeds direct was hij een
groot stuk op zijn tegenstanders voor en hij
was niet meer in te halen. Hij won zeer
gemakkelijk in 5 min. 3.2 sec.; 2. Wain-
wright (Groot-Brittannië) in 5 min. 23.6
siec.; 3. Ahaswerus (Denemarken) in 5
min. 29.8 9ec.
Estafotte 4 X 200 Mater vrije
slag.
De loting voor do series van het num
mer estafetto 4 X 200 Meter vrije slag had
de sterkste teams, Hongarije en Duitsch
land, in een serie eamengebracht. Er ont
wikkelt zich een interessante strijd, die
tenslotte gemakkelijk door de Hongaren
werd gewonnen In den tijd van 9 min. 32.9
sec.; 2. Duitschland in 9 min. 34.6 sec.; .3.
Engeland In 10 min. 3.2 sec.; 4. Polen (ver
achter). De drie eerstaankomenden komen
in de finale.
De tweede serie was voor Frankrijk in 9
min. 51.6 sec., voor Italië in 9 min. 55.3 sec.
en Denemarken in 9 min. 56.7 sec. Niet
geklasseerd voor den eindstrijd Spanje, dat
in 10 min. 21.4 sec, als vierde eindigde.
Het middagprogramma werd besloten
met de waterpolo-wedstrijden. De resulta
ten luidden:
Duitschland—Spanje 6—1 (2—1) reeds
's morgens gespeeld).
Hongarije—Joego-Slavië 8—1 (0—1).
Frankrijk—België 4—2 (0—1).
Zweden—Tsjecho-Slowakije 6—0 (2—0).
Door de zege van Frankrijk is de kans
voor de Nederlanders om niet op de laatste
plaats te eindigen grooter geworden. Dit
zal reeds het geval zijn, wanneer zij gelijk
spelen tegen de Belgen.
conzljdighoid in de oefeningen te vermijden.
Jhr. Bosch van Drakonstcin betreurt het
dat zoo velo sportbeoefenaren zich zoo erg
specialisocren. Hij zou het liefst wat men
nu sport noemt willen splitsen In sport en
spel. Onder sport zou hij dan rangschikken
n 1 los waar het op pure snelheid aankomt,
/.oools zwemmen, hardloopen, wielrennen
en raceroeien. Bij do wedstrijden zou hij
clan de oorste prijzen willen geven aan de
genen die de beste gemiddelde prestaties
leverden. En als een soort uitgebreide
Olympische vijfkamp zou hij dan eon prijs
voor hot al-róünd sportmanschap willen
geven aan degeen die In zwommen, hard
loopen, wielrijdcn en racerooien door elkaar
genomen het mooist resultaat bereikt.
Wij kunnen niet anders dan deze donk-
beelden van den heer Bosch van Draken-
stein zeer aanbevelenswaardig noemen; al
leen voor het zoover is, als het ooit zoo
ver komt, zullen wij allen heel veel jaren
ouder zijn!
Zwemmen en zwemsporL
I-Iot zwemmen vindt een warm verdediger
in den heer C. F. K a 1e n b a c h, den voor
zitter van den Kon. Ned. Zwem Bond. Hij
begint met do belangrijke opmerking, dat
togenwoordig wel iedereen zich verzoend
zal hebben mot het „maatschappelijk ver
schijnsel" Sport. Spel immers is sport ge
worden en sport lichamelijke opvoeding;
daarom draagt elke sportbond bij aan den
opbouw van eon zelfbewust geslacht dat in
staat is om met kracht den strijd om het
bestaan to voeren.
Athletiek'Js ontegenzeggelijk do meest
natuurlijke sport, daar elk kind uit zichzelf
leert loopen, springen cn werpen. Maar, zegt
de heer Kallenbach, de meost nuttige en
noodlge sport is zwemmen. Bij de oude Grie
ken leerde iedereen zwemmen en gold het
als een schande, indien men van iemand
zei: Hij kan lozen noch zwemmen.
Marde strijd heeft de K.N.Z.B. gevoerd om
in Nederland het getal der ongelukklgon
die den verdrinkingsdood sterven doordat
zij niet kunnen zwemmen, te doen vermin*
deren. Ook uit het oogpunt van volksge*
zondheid is het zwemmen van het aller*
grootste belang. Wanneer op den weg van
het verplichte onderwijs van zwemmen op
de scholen met kracht wordt voortgegaan*
kan men verwachten dat het zwemmen, een
volksbelang in ons waterrijke landje, do
algemeene beoefening zal verkrijgen, die het
zoo noodig heeft. Op het oogenblik is reeds
voor het verplichte zwemonderwijs zeer
veel bereikt.
Maar ook uit een ander oogpunt, van
zuiver sportieve zijde bezien, is het zwera^
men van het grootste belang. Wanneer men
waterpolo speelt, bemerkt men dat als bijna
geen andere sportieve bezigheid, deze sport
alle spieren en spiertjes in beweging doet
komen. Nu eens vangen, positie kiezen en
schieten, terwijl men boven water moet
blijven, dan weer zoo snol mogelijk op een
bal toeschieten, onafgebroken zwemmen,
soms vele kilometers in een wedstrijd, dat
maakt het waterpolo tot een sport moeilijk
al9 weinig andere.
In een volgend artikel zullen wij enkele
andero schrijvers aan het woord doen ko
men, die dit boekje „Op voor 1936" tot een
der belangwekkendste overzichten maken,
die dit seizoen over sport in ons land het
licht hebben gezien. Wij vertrouwen dat
velen het zullen aanschaffen; men zal er de
uitzending van onze sportvertegenwoor-
digers naar Berlijn mee steunen. En op een
waardige vertegenwoordiging op de elfde
Olympische Spelen zal ongetwijfeld ieder
Nederlandsch sportliefhebber prijs stellen.!
worden ook aangenomen
door ons