■t FILM RUBRIEK
„Dood water", een prachtig filmwerk, dat
als eerste nationaal product den toets van
een gematigde artistieke kritiek kan
doorstaan.
LETTERKUNDIGE KRONIEK
VARIA
DROGISTERIJ „DE GAPER"
NIEUW ONTDEKTE
REMBRANDT
Het belangwekkende product van dc Ne-
'derlandsche Filmgemcenschap, dc film
Dood water, welke uitgebracht wordt
door de N.V. Melro-Goldwyn-Maver Film
maatschappij is gisteravond in eerste ver
tooning op het witte doek gebracht in liet
Passage-theater te 's-Gravenhagc.
Eindelijk heeft dc Ilollandsche première
dus plaats gevonden. In het hart hebben wij
reeds een protest laten hooren tegen liet
leit, dat een Nederlandschc film aan het
geboorteland onthouden wordt en thans wil
len wij nogmaals afkeuring daarover uit
spreken. Op 15 Augustus heeft op de Biën
nale te Venetië, waar een groot internatio
naal filmcongres gehouden werd, de pre
mière dezer rolprent plaats gevonden, liet
congres was een belangrijk gebeuren op
cinematografisch gebied en wij verheugen
ons er met ieder over, dat ons lantl daar
.vertegenwoordigd is geweest en zelfs nog
een fraaien prijs heeft mogen veroveren,
doch dit mag nog geen reden zijn om de
film aan landgenoot en te onthouden. Ne
derland bezit momenteel een eigen, natio
nale filmindustrie, dc pers toont or een
zeer groote belangstelling voor en poogt
zooveel mogelijk te helpen in het bereiken
van idealen en het gaat daurom niet aan
ons volkomen te ncgceren. Wij liobbcn
recht op een spoedige vertooning.
JAN MUSCH.
Op onze informatie waarom aldus gehan
deld was. deelde men mede dat het een on
geschikt seizoen was om films te lancee-
ren, doch dit is een uitvlucht, zooals er tal-
loozen tc vinden zijn. Ook dc hoop op een
spoedige voorstelling na Venetië ging in
rook op, toen wij vernamen dat do beschik
bare copicën naar Berlijn verhuisd waren,
en wij hebben ruim twee maanden na Ve
netië de première in Holland van een Hol-
landsch product.
Deze handelwijze heeft bij ons geen be
wondering gewekt, evenmin als liet volgen
de feit: Wij ontvingen n.l. foto's van Dood
w a t e r, waarop met fraaie zwarte letters
de naain van een medespeler gedrukt
stond, alsmede „in the Dutch picture Deacl
Water (Aqua Mort a) a Gerard Bulten Pro
duction". Dit. Engclsch imponeerde ons ge
lukkig weinig en wij vragen ons af of het
onmogelijk geweest zou zijn voor Nederland
andere onderschriften te geven. liet zijn
toch beelden uit een Hollandsclie prent!
Deze twee punten hebben onsympathieke
ledachten verwekt en het is to liopen, dat
ie producers en ook anderen hieruit een
cs zullen loeren.
De film vangt aan niet een proloog die
met den epiloog tot hot best geslaagde
deel van bet product behoort. Wat daarin
gepresteerd is verdient den naam film-
kunst ten volle. Men hoort en ziet hoe er
gewerkt wordt aan de drooglegging, hoe dc
arbeid vordert en hoe tenslotte dc afsluiting
een feit wordt.
De bewoners van dc dorpen aan de Zui
derzeekusten, die reeds gedurende vele ge
neraties in hun levensonderhoud voorzien
hebben met dc visschcrij, zijn door het bou
wen van den dijk broodeloos geworden. In
de haven van Volendam liggen de schepen,
strak en stil in hun bonkig-zwarle schoon
heid. doch slechts de wimpel leeft. Op den
wal hangen de visschers en staren uit naar
de verte van de zee, die geen zee moer is.
Een schip kooit nader, liet is Willem de
Geus, die met Jaap, zijn knecht, toch nog
uitgevaren is. Dc buit is echter gering en
Jaap, een jonge kerel, die een eigen gezin
wil gaan vormen met Maartjc, zegt een an
der beroep te gaan kiezen. De zee is geen
rijke bron meer en Jaap wil leven, dus moet
hij met den tijd mee en die voert naar het
land
Volendam echter treurt; men wil zijn be
roep niet opgeven, trots alle daaraan ver
bonden gevaren en dc visschers zoeken ver
getelheid in den drank. Langzamerhand
dringt echter het begrip door, dat verzet
nutteloos is. De zee is een meer geworden,
daar kunnen de Vólendammers niet meer
aan tornen en als de Geus dat toch wil
doen cn met dynamiet den dijk wil laten
springen, komt rnen in verzet en verijdelt
zijn plan.
Zonder eenigen twijfel is Dood water
een meesterwerk der cinematografie, dat
met grootc liefde tot stand gebracht is. Ge
rard Rut ten heeft dit grootsche onderwerp,
dat midden uit het Nederlandscho sociale
leven gegrepen is, met een prachtig ar
tistiek élan op het witte doek in beeld en
tot leven gebracht. Langzaam trekt dc in
drukwekkende episode uit ons volksgebeu-
ren aan het oog voorbij, niet v rooi ijk cn
luchthartig, dat is bij een dergelijk gegeven
niet mogelijk, doch zwaar en nevelachtig,
soms wat tc zwaarmoedig in zijn sombere
ernstige koppen cn getemperd-grijze bcel-
denserics.
Do Hollanders zijn echter niet volmaakt
onmondig, oppervlakkige amusementslust
zit bij het overgroote deel van liet publiek
wel voor, doch het kan niet anders of ware
filmkunst moet gewaardeerd worden door
een volk, als het ziet hoe een stuk van
zijn eigen leven op een dergelijke manier
verfilmd wordt. Dit wil echter nog niet zeg
gen, dat het noodzakelijk was minutenlang
hetzelfde beeld tc vertoonen; dc film is
zwaar cn het beeld zoo kostelijk, dat dit
overbodig was. Op meerdere punten is dc
film echter tc langzaam, het tempo te zwak
om in tien ban tc kunnen blijven cn was
een kortere montage gcwerjscht geweest.
Inderdaad kunnen wij sproken van „in den
ban blijven", want onbewust komt men on
der dc bekoring van hetgeen vertoond
wordt.
Do zuivere techniek waarmede dc film
door den regisseur geënsceneerd is, getuigt
van een bijzondere studio van cn liefdo
voor het milieu waarin gespeeld wordt. Een
buitengewone photographic, plastisch en
teer, schenkt tafereelen van niet vermoede
schoonheid, die onder onze grijze luchten
zelden herkend worden. Ook hier blijkt
evenwel dat overdaad schaadt; de voortdu
rende tegenlicht-opnamen vermoeien cn
men verlangt onwillekeurig naar iets an
ders. Toch is de fotografie van Andor von
Barsay van dien aard, dat men trilt van
bewondering. Het sterke realisme van onze
zeventicnde-eouwschc schilders kan men cr
in terugvinden, men ziet do motieven van
onze groote meesters, die hen tot roem
hebben mogen brengen. Barsay's visie is
schitterend, bohecrscht en nauwgezet tot
in finesses. Uit de buitenopnamen spreekt
het fatale, hot onvermijdelijke, somber en
streng, ieder wordt er door gegrepen en
als door een wonder weten zij den vis-
acher tot overgave to dwingen.
Op ontroerende, meesterlijke wijze beeft
Rutten hot conflict naar voren gebracht,
dat voortvloeide uit do noodzaak om een
nieuw leven to kiezen of ten onder tc gaan
in de eeuwen oude traditie van vissehcr-
zijn, een groot sociaal vraagstuk. Hij gaat
uit van ccn klein onderdeel en komt clan
tot het groote geheel, waarin zijn menschen
zulk een belangrijke rol spelen, zonder veel
tc moeten zeggen. Soms wordt er zelfs nog
te veel gezegd, daar de inbond der woor
den reeds uit de beelden gebleken is. Dit is
echter geen groote fout, want bet bewijst
hoe zeer liet draaiboek rekening hield met
de eischcn van dc film.
Behalve montage cn fotografie is er nog
een derde clement, dat medegeworkt heeft
tot liet welslagen der film: dc muziek. Dc
muzikale illustratie van Walter Gronostay
maakt dc cinematografische uitbeelding vol
cn indrukwekkend. Typisch-dramatische
accenten worden verkregen uit bepaalde
klanken, cn
het heftige
realisme van
bepaalde scè
nes wordt door
de muziek nog
onderstreept.
De bogcleiding
van het Con
certgebouwor
kest o.l.v. prof.
dr. Willem
Mengelberg is
suggestief cn
versterkt nog
dc expressivi
teit der film.
Een buiten
gewone steun
heeft dc regie geluid in haar spclersniate-
riaal. Jan Musch met. zijn expressieven kop
is niet tc vervangen; zijn spel is slechts
een verandering van gelaatsuitdrukking cn
als zoodanig schitterend. Naast hem staan
de Volendaniniers met hun prachtige foto-
gcnischc koppen, die als maskers in stilte
uitdrukking geven van hun denken cn
voelen.
Naast Jan Musch komt op liet eerste plan
Teo dc Maal (respectievelijk als Willem dc
Geus en Jaap, zijn knecht), die ook zijn ty
peering goed doorgezet heeft. Ernst Busch
komt een woord van lof toe voor dc impo-
ncereiule wijze, waarop hij den proloog
voorgedragen heeft. Verdere hoofdrollen
worden vervuld door Helga Gogh, die als
Maartjc goede verwachtingen geeft voor dc
toekomst, Max Croisct, Arnold Marlé, Johan
Schilthuizcn, Bets Ranucci-Bcckman cn Ju
les Verstraetc. Het geluid is goed en werd
verzorgd door Hans Rutten en Dankert.
Een prachtig filmwerk, met zeer goede
eigenschappen, dat wij gaarne onze eerste
speelfilm, die den toets van een gematigde
artistieke kritiek kan doorstaan, willen noe
men.
JULES VERSTRAETE
Celibaat, door Gerard Walschap
(Rotterdam, Nijgh cn van Dit-
mar).
Er bestaat een merkwaardige verwant
schap tusschon do Vlaamsche schrijvers Wil
lem Elschot on Gerard Walschap, vooral
zooals de laatste zich heeft doen kennen in
zijn kleinen roman „Celibaat", die op onze
tafel ligt.
De algemocnnc figuur in beider motieven-
reeks is deze: dc hoofdpersoon is een sukkel,
die door de eerzucht van anderen wordt be
stemd voor een loopbaan, waartoe, hij alle
bokwaamheden mist. Wij krijgen dan dc uit
werking van den liumor. De sukkel, die tol
romanheld verheven is, verstart, hij kan niet
mee inet wat het leven van hem verlangt;
in dc jij der oenvoudigen zou zijn natuur
overeenkomen met zijne omgeving, temidden
van dc praal van oenen hoogen staat, of van
een groote Bedoeling, wordt zijn gestalte be
lachelijk.
Walschap gaat echter verder in de ont
wikkeling van het motief dat beide Vlaam
sche schrijvers aantrekt, dan Elschot. El-
schot bepaalt cr zich toe, te parodieeren, cn
dan zijn parodieën aan tc staren met men
schel ijkc bewogenheid. Walschap is niet te
vreden met het enkelvoudig humoristisch
effect. Hij is veel wreedaardiger tegenover
zijn creaturen, hij laat zc niet alleen lijden
doordat hij den draak met ze steekt, hij
gaat verder, hij laat zc verpletterd worden
door het leven.
Maar Walsehap's consequenter opzet, en
verstrekkende bedoeling voltooit ccn dra
matische ontwikkeling, waarin Elschot.
bleef steken. Zoodra men lacht om
een medemenscli, dien men ccn mal figuur
deed slaan, beeft bet wreede spel uit. Die
mcdcmensch kan nu, in het bcvoiligendc
donker zijn leven voortzetten. Dc lach is met
een het tecken van vergiffenis aan den
mensch, die gezondigd heeft door potsierlijk
te zijn. De lach is dc grens van den humor.
Maar gaat men door, met do belachelijke
persoonlijkheid tc analyseoren, dlc persoon
lijkheid tot den einde toe dc govolgen <o
laten beleven van zijn natuur cn van dc
verhoudingen, waarin bij wordt geplaatst,
dan wordt bet humoristische effect in oen
tragisch effect veranderd, cn dan heeft niet
de lach. maar dc deernis het laatste, woord.
En hier ligt nu dc betcekenis van Wal
sehap's nieuwe boek, „Celibaat": dat het hu
moristische cr in doorgevoerd wordt tot het
tragische, dat men, aan liet eind van dit
bock niet meer lacht, maar weent.
Er is uog iets eigenaardigs in dit hoek van
Walschap, waarin zijn kunst zich van de
satire onderscheidt. Zooals de treurspeldich
ter naar heldenfiguren, zoo grijpt dc satirist
naar geparodieerde heldenfiguren. Maar dc
figuren van W alschap zijn niet: voluit be
lachelijk. Zij zijn alleen maar onmachtig. En
do onmacht, waaraan zij lijden, wordt ons
historisch en erfelijk ci> zielkundig ver
klaard. Dc bedoeling vun den schrijver is,
ons 1c laten zien, welke ontroerende men-
schclijkheid er levcii kan in dc onmachti
ge n.
De celibatair, wiens leven ons in Wal
sehap's nieuwe boek beschreven wordt, is
André d'Hortenfeldt, de verwende zoon van
oen Brusselsch notaris, en dc afstammeling
van con hardnekkig geslacht van lundcdel-
licden, adellijke hocrenbocrcn. André is loc-
lijk en dom. Hij is stug cn onhandig. Zijn
eerste verweer tegen het leven, dat hem te.
pakken wil nemen, is: toegeven ann zijn
wreedheid. Met boerse be achterdocht en
duivelsch leedvormaak probeert hij in
het golicim anderen tc sarren, menschen
cn dieren, om zich op het leven te wreeken,
dat licm zoo leclijk en zoo onbeholpen had
gemankt. Zijn Vader, dc Notaris, wil, dat hij
in Leuven studccrcn gaut. Hij woont cr in
bij zijn Oom, een Kongolccsch majoor buiten
dienst, wiens jonge tweede vrouw, hem ver-
Jeideu wil. Maar hij is niet tc verleiden, hij
is cr veel tc schutterig voor.
In deze verleidingspogingen van Mouche,
do kokette majoorsvrouw, vinden wij eenc
inleiding tot dc kern van het boek, dat een
antwoord geven wil op de. vraag, boe zul
een zoo onhandig, leelijk manneke hel
klaarspelen met het liefdes probleem liet
antwoord is eenvoudig: bij lost het niet op,
hij blijft zijn heele leven celibatair. Maar
dc moeilijkheden on folteringen van dien
ongehuvvden staat zijn waard beschreven tc
worden door een ervaren romancier.
Na den dood zijns Vaders geeft André
or dc studie terstond aan, en hij gaat wo
nen op een klein kasteeltje „dc Koevoet",
dat in dc nabijheid ngt van het vroegere
slot zijner familie: dc Schrans. En nu gaat
zich eens pel van liefdeswerving ontwikke
len van de zijde der heide dochters van den
Heuvel, dc nieuwe eigenaars van „dc
Schrans" naar André toe, die om zijn on
beholpenheid door dc bevolking van het
dorp „het Heerke" genoemd wordt. Maar
die voor dc dames Octavia en Ursula van
den Heuvel is hij begeerlijk om zijn groot
vermogen. Zij geven hem beide duizend ma
len de kans, maar dc concurrentie tusschen
dc beide zusters werkt venwarrend. Docii bo
vendien: „liet Heerke" mist de handigheid,
om een vrouw ten huwelijk tc vragen, cn
zoo zien we, het heele verhaal door, Octa
via en Ursuie om den jongen leelijken kas
teelheer rondloopen, zonder dat er iets be
slissends gebeurt.
Dan komt dc oorlog, die „bet Ilcerkc'
naar hot front roept. Hij komt uit dien
oorlog terug met een totaal verminkt ge
zicht. En als wij hem aan het einde van
het verhaal aan dc Fransche Rivióra ont
moeten, als een wanstaltig, verwrongen
manneke, dan beleveu wij dc pijnlijkste
scène uit het heele boek. Eon laatste
drang van liefdes- en lovonsvcrlangon
openbaart zich in een plots uitloalende pas
sie voor de zestigjarige, leeljjke vrouw, die
bom verzorgt, zooals een moeder haar
Kind.
Intusschen zien wij Ursuie van den Heu
vel, die bestemd was de bruid te worden
van André d'Hertonfcldt, zich verslingeren
uan een Duitschcn kapitein, die deel uit
maakte von dc bezetting, hetgeen haar la
ter door dc bevolking wordt ingepeperd, en
we zien „het lleorken" sterven op zijn kas
teel, vervuld van dc gelijkmoedigheid der
eenvoudigen.
Wij hebben in onze korlc beschrijving
van het verhaal ons bepaald tol de hoofd
personen en hoofdzaken. Maar heel deze
geschiedenis, ook in haar bijfiguren, on
der wie wij in liet bijzonder de reso
lute figuur van den dorpspastoor, pas
toor Clarcbout koninklijk vinden geken
schetst, geeft ons een gaaf cn niet tc
verbeteren inzicht in het Yluanische
leven. Al de karakters, welke dit boek ons
voor oogen stelt, zijn gebeiteld. Zij zijn zon
der vervloeiing cn innerlijke schakeering.
Men ziet deze menschen, recht voor zich
uit.
Maar hetgeen wij bewonderen in dit
werk van Walschap, is zijn groote vondst,
dat hij de natuur der menschen door het
leven laat corrigecren. Dat het bocrsch ata
visme, dc bcdorvendc, oppervlakkige op
voeding, het gemis van een eigen liulso-
1 ijken haard, waaraan hij als kind kon spe
len, liet karakter van André d'Hertenfeldt
moesten laden met wreedheid cn achter
docht, ieder begrijpt liet, die de voorgeschie
denis bestudeerd hcoft, waarvan dc schrij
ver ons nauwkeurig rekenschap geeft. Maar
naarmate hot vorhaal voortgaat, en dc
hulpbehoevendheid stijgt van den man
wiens leven ons beschioven wordt, komt
zijn medolijdend en liefdezoekend hart tus
schen de porién van het maliënkolder zij
nor wreedheid te voorschijn. En wij besef
fen het, smartelijk, dat do eerste voorwaar-
do tot geluk en welslagen is: psychische
Macht, cn dat die Macht zelfs noodig is
om dc zachte krachten in beweging te
brengen.
Aan de figuren van Elschot geven wij
onzen lach, aan „het Heerke" van Walschap
den aalmoes van ons mededoogen.
P. II. RITTER Jr.
VAN HET DRINKEN.
Van de hand van zekeren heer Alexander
von G'eichen Ruszwuroi, die nauw verbon
den is aan de Internationale Liga tegen dc
Prolubitio, verscheen eenigen tijd geleden
een boekje, waarin hij het opneemt voor
liet drinken vun alcoholhoudende dranken.
Hij toont aan, dat ieder mensch een prik
kel en opwekking noodig heeft. Zonder de
onschuldige genotmiddelen geen humor. Zij
zijn liet, welke dc tradities van het lachen
hooghouden. Van familiefeest tot familie
feest, van volksfeest tot volksfeest, van car
naval tot carnaval.
Dc groote hoeren uit don goeden ouden
tijd wisten wel, wat ze deden, wanneer bij
kroningsfeesten, bruiloften en andere be
langrijke gebeurtenissen dc fonteinen wijn
spoten cn biervat op biervat werd aange
rold om de menigte te verlustigen. Daar
stroomden niet alleen bier en wijn, daar
stroomde poëzie. Twisten werden vergeten,
de oorzaken, door de waarheid, die op deu
bodem van den beker log, als dwaas en be
lachelijk bevonden, want belachelijk klein
zijn lenslotte alle oorzaken van twist en
strijd. Vrede en vreugde schonken de bier
cn wijn spuitende fonteinen, voor ieder toe
gankelijk, zonder onderscheid van stand
en von persoon en dc ecnige, deugdelijke
werkzame broederschap ontstond in liet
teeken van een vroolijken dronk.
Het lied aan dc vreugde van Schiller is
zeker niet bij limonade gedicht. Dc hoogc
vlucht van zijn droomen, dc dankbare
klaarheid van zijn vergezichten, zijn niet
denkbaar zonder den geur van tooverbloe-
men, wolkc opstijgt uit bet glas gevuld met
wijn.
In hetzelfde boekje vertelt de schrijver
over de eerste wetten op bet inrichten van
herbergen fn Babylonic cn Assvriö. Ver
spreid over het land, zoowel als in de ste
den, lokten zeer vclo herbergen, die meest
door vrouwen werden bestuurd, doch er
waren ook wel herbergen, waar een waard
het hoofd was. Meest werd zclfberoid bier
geschonken, bovendien, als luxe drank, een
dadelbrandcwijn de voorvader van alle
Oostersche likeuren ook een eigenge
maakt o drank.
Aan den bereidcr van het hier werden dc
meest gestrenge eischcn gesteld. Wie be
drog pleegde, werd verdronken. Hieruit
blijkt, dat reeds in de oudheid liet hier als
een volksvoedsel werd beschouwd. Uit liet
feit, dat in Babylonic cn Assyrië meest
waardinnen waren, dio den mannen een
hartigcu dronk schonken, cn aan de meest
bezochte gelegenheden een persoonlijk ka
rakter gaven, wordt aangetoond, dat het
menschelijk geslacht tot eigenlijk weinig
is veranderd. Het lied cn dc gschiedcnis
van de schóone waardin gaan door de
dichtkunst cn literatuur van alle tijden en
van vrijwel alle volkeren. Zij lokt cn lacht,
geleund tegen de tapkast, haar blik vuurt
de drinkers aan, of zij in Baliy lonië de bier
kan met het oor aanbiedt, of bij het mo
derne buffet staat naast het kasregister.
In het begin staat dc geschiedenis ver
teld van een waardin uit de bicrknëip Koc-
baoe genaamd, van wier aantrekkings
kracht op haar gasten in spijkerschrift
wordt verteld. Kaboea bezat ccn druk be
zochte herberg, waar voornamelijk officie
ren kwamen, die zeer waarschijnlijk dc
schoonc waardin met hun liefdesbetuigin
gen vervolgden. Doch een hunner meende
het ernstig en dc vrouw achter dc tapkast
meende het ook erg mot hem. Hij nam
haar tot zijn vrouw en het meest merk
waardige van de geschiedenis is, dat de
man, wiens naam niet genoemd wordt, ko
ning werd en de schoone Koebaoe konin
gin. Naar haar, de waardin van Babylon,
is de dvnastie genoemd, d>e regeerde over
Behvlonië.
Niet alleen Koebaoe, ook anderen zullen
wel geweten hebben, hoe gomakkelijk hot
EEN UITKOLnST VOOR IEDERE
VROUW.
Oriënt Henna Shampooing.
Verft door gewoon wasscnen cik haar
in elke gewenschte tint.
Onschadelijk f 0.60.
JULIANAPLEIN 3.
Amersfoort.
\an het buitenland
verkocht
Dc firma D. A. Iloogendijk en Co. tc Am
sterdam (Keizersgracht GiO) verwierf on
langs een schilderij van Rembrandt, bekend
uit een testament 1641) van Jacob de Geyn,
„Canoniek der Ivercko van Stc Maria
t' Uytrecht" en sindsdien verloren geraakt.
Dr. Vajentiner, die in 1921 de aandacht
vestigde op een gravure, kennelijk naar dit
schilderij gemaakt, maar het schilderij zelf
ook niet kende, heeft het, toen hij het on
langs bij dc firma Hoogcndijk zag „one of
Rembrandt's greatest works of his early pe
riod" genoemd. Ook de Rembrandtkcniicr
dr. Brcdius vvenschte de firma met haar
aanwinst geluk.
Ilct schilderij stelt twee bejaarde cn be
baarde mannen voor, geleerden blijkbaar,
die ernstig discutoeren, kennelijk over een
passage in een boek dat een van do twee
op zijn schoot houdt. Dezen laats!en geleerde
aanschouwt men vun terzij, zoodat van liet
gelaat maar ccn klein gedeelte tc zien is.
Dc eerste, blijkbaar de interessantste on
waardigste een Fausttype? met een
prachtig expressieven kop, hoog, ge
rimpeld voorhoofd, groot wijdopen oogcu
en sprekend handgebaar keert zich
geheel naar den ander toe zoodat dc toe
schouwer hem cn face ziet. Op de tafel voor
hem liggen en staan opengeslagen boeken
en handschriften. Van links valt in gulle
mate zonlicht nuar binnen, op den donkeren
achtergrond van het. vertrek is nog vaag
een groote aardbol tc zien.
Nadat de firma dit schilderij verworven
had, wilde het toeval, dut den dag waarop
het bij baar werd afgeleverd, de directeur
van een museum uit een ander werelddeel
haar bezocht. Na cenige onderhandelingen
werd het schilderij aan dit museum ver
kocht, hoewel dc firma zich later afvroeg
ot zij niet eerst had moeten probeeren het
stuk voor Holland behouden. Op deze eerlijke
bekentenis laat zij onmiddellijk volgen:
„aan den anderen kant meenen wij, dot
wij Hollanders reeds zoozeer bevoorrecht
zijn (is dat t.a.v. Rembrandt wel juist?
Red. AD-) dat wij anderen dit bezit niet
moeten misgunnen.''
De firma stelt lic't schilderij van 27 Oc
tober tot en met 12 November a.s. ten toon
\an half elf tot half zes en 's Zondags van
2 tot 5 uur.
Een aantal andere werken zal deze ten
toonstelling complet ceren.
gesprek bij dc bierkruik in een opgowekio
stemming wordt gevoerd en dat menige
politieke ontevredenheid, door liet gerste
nat gevopd, tot uitdrukking kwam. Het
biergesprek cn dc politieke tinncgictenj
schijnen reeds onder dc mannen van Ba
bylonic een gewoonte te zijn geweest, want
bij de wetgeving wordt de houder van een
herberg met een zware boete bedreigd, wan
neer in zijn „bierkneip" ontevredenen sa
menkomen om staatsgevaarlijke plannen
voor tc bereiden.
Het Portugeesche „drie reis geldstukje is
het kleinste, muntstuk der wereld.
Apen, zeehonden en olifanten kunnen hui
len.
Reeds vóór 300 jaar kende men een pet.ro-
Icumbron op liet eiland Zante (lionischo
eilanden).
Dc. planeet Uranus heeft voor één omweu-
teling om de zon, dus voor hiér zonnejaar,
:.0,688 uard-dagen of iets meer dan 81 onzer
jaren noodig.
Bijna zonder uitzondering verkrijgt nicu
«ie zwart en witte struisvecren van niun-
lijke en dc grijze van dc vrouwelijke struis
vogels.
Opschriften op oude munten, welke zeer
dikwijls (gesleten en dientengevolge on
leesbaar zijn, worden weer zeer duidolijk
als men de muntstukken op een rood
gloeiend stuk ijzer legt.
De namen van do drie schepen, waarmee
Columbus „Amerika ging ontdekken" wa
ren Nina, Pinta en Sancta Maria.
Do ster Alpha Orionis zendt dc nicesto
waruile naar de aarde.
Ieder jaar verliest een hert het buitenste
gcdeelto van zijn gewei.
Zestig jaar geleden heeft een zekere me
vrouw Ëliza Tibbeiis den oerstcn sinaas-
ppclboom in California geplant.
In Parijs zijn de wielen der zware wa
gens. waarmee steenkool bij dc klanten
wordt afgeleverd, van rubberband":: -*w-
zicn, opdat ze niet zooveel hinderlijk lawaai
in dc straten zullen makei:.
Het aantal huurders van liet ruim 80 éta
ges hooge nieuwe kantoorgebouw „Imperial
State Building" tc New-York is 25,000.