1 FILM PUBPIEK
HOE HERTA BIJ DE FILM KWAM
Boudoirgeheimcn, een nieuwe film met Con
stance Bennett Eenige bijzonderheden
over Kitty Carlisle, die een hoofdrol vervult
in „Moord in de Follies" Een humaan
regisseur bij de Warner Bros
KITTY CARLISLE
ALFRED. E. GREEN
LET fERKUNDlGE KRONIEK
ROGISTERIJ „DE GAPER"
VARIA
Constance Bennett, een van Amcrika's
meest geliefde actrices en Frederic March,
die eveneens een bijzondere populariteit ge
niet, vervullen de hoofdrollen in T li e
affairs of Cellini, een Twentieth Cen
tury film, die binnenkort onder den IIol
landschen 1 i lel Boudoirgchcimen
door Loet C. Barnstijn in.Nederland zal wor
den uitgebracht.
De handeling van deze film speelt zich af in
Italië, tijdens de renaissance, toen de hertog
van Florence, bijgestaan door de beruchte
familie de Medici, er den scepter zwaaide
De manier waarop dit geschiedde is maar al
te bekend en waarlijk niet in overeenstem
rning met de beschaving, die destijds reeds
op een zeer hoog pijl stond. In deze film
wordt de toestand, zooals die toen in Italië
was, op zeer uitvoerige en interessante wijze
behandeld.
Frederic March speelt den rol van Cellini,
den beroemden goudsmid, wiens kunstwer
ken door dc eeuwen heen nog steeds de be
wondering wekken, terwijl de hertogin van
Florence, die voor Cellini een groote ge
ncgenheid opvatte, wordt uitgebeeld door
Constance Bennett. Verdere medcspclcnden
in deze film zijn Frank Morgan en Fay
Wray. Dc regie werd gevoerd door Gregory
la Cava, die in Amerika als een der knapste
onder de jonge regisseurs geldt en van wion
men hier te lande o.a. De armcndoktci
kon aanschouwen.
CONSTANCE BENNETT, zooals
zij in „Moulin-Rouge" optreedt.
Til weinig beroepen komen zulke fantasti
6che carrières voor als in liet métier van
filmacteur of -actrice. Menige filmheld werd
eens geboren in een onoogclijk achter
buurtje; anderen begonnen hun loopbaan als
circusclown of voetballer. De eone actrice
heeft haar ontdekking te danken aan een
schoonheids wedstrijd, de andere behaalde
een zwcmkampiocnschap. Zoo zijn er tal van
gevallen waarin dc filmroem op dc meest
onverwachte wijze of in ongelooflijk korten
.tijd werd verkregen.
Een voorbeeld van een zeer regelmatige,
van den grond af opgebouwde carrière is
daarentegen die van Kitty Carlisle, dc jeug
dige ster der Paramount, die dezer dagen
in Moord in dc Follies (dc origincclc
revue film, die tegelijk detective film is) zal
debutcercn.
Kitty werd geboren in New Orleans
^Louisiana) als dochter van een vooraan
staand geneesheer daar Ier stede. Na haars
vaders vroegtijdige dood trok zij (acht jaat
oud) niet haar moeder naar Europa, waar zij
haar gehcclc opvoeding en opleiding ont
ging.
Als kind ging z.ij op school in liet Chateau
Mont Choisi te Lausanne (Zwitserland).
Hierop volgden cenige jaren privaatles ie
Parijs en Ncuilly (Frankrijk) en tenslotte
twee jaar studie aan het pensionaat van
Prinses Mestchersky te Parijs.
Na nog een jaar in Rome te hebben ge
woond om haar kennis van het Italiaansch
ie volmaken, voelde Kittv al spoedig be
hoefte aan een serieuze levenstaak en be
sloot zich te bekwamen tot zangeres en
tooneolspcelsler. In Parijs nam zij zangles
hij Maestro Cunnelli en kreeg onderricht in
de dramatische kunsten van den beroemden
Dullin.
In 1931 trok zij naar Londen en werd daar
hen van de beste leerlingen van Mme. Kas-
zowska, een zangleerares van Europceschc
vermaardheid, die ook Lotte Lehman heeft
opgeleid. Toonoelkunst studeerde zij in
Londen aan «Ie Koninklijke Academie en bij
de beroemde Engclschc actrice Kate Hork.
Ofschoon Mme. Kaszowska gaarne gezien
zou hebben, dat Kitty in Europa haar
debuut maakte, gaf het jeugdig zangeresje
er de voorkeur aan in Amerika haar geluk
te beproeven. Maar nog voor zij de oceaan
overstak, viel haar dc eer te beurt in het
Kensington Palcis voor princes Beatrice te
mogen zingen.
Voorjaar 1932 voelde Kitty Carlisle ziel
voldoende voorbereid om voor het voetlicht
to treden, en zoo vertrok zij naar dc Vcr-
ccnigdc Staten.
Verre van zich volleerd te achten, nam
Kittv in Amerika echter direct weer zangles
bij Ëstelle Licbling, terwijl zij inlusschon
uitzag naar een kans om aan het tooneel te
komen. In Juni reeds slaagde zij hierin -
ofschoon volkomen onbekend in de Amcri-
kaansche tooneelwereld, gaf men haar dc
voorkeur boven vele mededingsters om de
hoofdrol te zingen in een verkorte weder
opvoering van „Rio Rita", de show-operette
waarmee Florcnz Ziegfeld zulk een succes
had beliaald-
Zij* ging met „Rio .Rita"' op tournee met
De nieuwste opname van KITTY CARLISLE
schitterend succes, acht maanden lang,
meer dan 1000 voorstellingen gevend in alio
groote steden van Amerika.
In den zomer van 1Ö33 accepteerde Kitty
het aanbod de rol van Prins Orlofsky in
„Champagne, Sec" (een Amcrikaansche be
werking van Johann Strauss' operette „Die
Flodermaus") te spelen, waarvan op li Oc-
iolier de première ging in het Morosco Thea
ter te New-York.
Geen wonder, dat de actieve Paramount-
dircctic onmiddellijk met aanbiedingen los
kwam en in November werden de partijen't
eens, zoodat Kitty filmactricc werd. Haar
eerste film is, zooals wij reeds schreven,
Moord in de Follies, waarin haar spel
en zang zoo goed voldeed, dat zij een con
tract op lange termijn kreeg.
Haar volgende film zal zijn She loves
mo not, met Bing Crosby en Miriam
Hopkins.
Dc jongste filmregisseur met een langdu
rige ervaring op filmgebied is Alfred E.
Green, die door iedereen, die iets niet de
Ii 1 in te maken heeft, kortweg „Al" genoemd
wordt. Green moet tot een der beste film
regisseurs worden gerekend. Hij wist zich
deze positie niet alleen door zijn groote fil
mische bekwaamheid doch ook door zijn
groote menschenkennis te veroveren. Toen
li ij nog een jongen was regisseerde hij reeds
films en aan zijn uitstekende regie heeft o.a.
Mary Picford ook haar succes en bekend
heid te danken.
De taal, die over de gehcele wereld wordt
verstaan is volgens Alfred E. Green de taal
van het gevoel. Zij spreekt tot de harten der
menscho.n. Deze opvatting komt in elke
door hem geregisseerde film tot uiting. In
Disraeli belicht hij ons het karakter van
den minister-president, die door zijn functie
genoodzaakt is zijn gevoelens naar den ach
tergrond te dringen, doch hij laat het ons
ook van dc goede zijde zien. n.l. daar, waar
dc president zijn werkzaamheden beëindigd
heeft. Dan zien wij in hem de man, die
zich gelukkig gevoelt in de huiselijke kring.
In As the earth tu r n s, de film die
ons een machtige indruk geeft van het lan
delijke leven der hoeren, ruikt als het ware
dc meest verstokte stedeling dc morgendauw
en do. vo.rsch geploegde aarde.
Green heeft thans 26 films voor Warner
door dc acteurs hun rollen eenvoudig en
menschel ijk te laten vertolken, zoodat ieder
die dc film ziel er geheel van onder den
indruk moet komen. Zijn humaniteit blijkt
ook duidelijk uit de manier, waarop hij in
de Warner Bros Studio's met zijn mcnsclicn
omgaat. Precies twaalf uur zet hij het werk
stop om zijn menschen te laten koffiedrin
ken. \a den lunchtijd werkt men meestal
door tot half zes. Als het cenigszins moge
lijk is, is dc dagtaak hiermede beëindigd.
Wanneer een oudere acteur onder zijn
leiding werkt, laat Al hem op liet laatste
oogenblik roepen, omdat hij weet hoe. ver
velend het is ie moeten wachten. Indien het
ren jonge speler betreft, die nerveus is en
zich niet op zijn gemak voelt, laat hij hem
gei ui men tijd voordat hij aan dc beurt is,
komen, teneinde met hein vooraf te kunnen
repetecren. Wanneer dan de jonge mar in
kwestie voor dc camera moet verschijnen is
alle angst geweken.
Green heeft thans 20 film voor Warner
Bros gemaakt en geen dezer films is ooit
een dag overtijd klaar gekomen, noch is hij
ooit een dollar hoven zijn budget gegaan,
hetgeen zoor zeker van beteekenis is.
Al heeft veel gereisd en heeft daardoor
veel ondervinding en menschenkennis opge
daan. Zijn laatste films zijn: Side
streets, The merry Frink, House
wife, A lost lady on Gentlemen
worden geboren. De laatstgenoemde
film behandelt het le\cn van vier jonge
mannen, die dc universiteit verlaten en die
een door depressie geteisterde wereld tege
moet gaan. In het naar voren brengen van
de karakters van deze vier menschen kreeg
Al Green gelegenheid te over ie bewijzen,
dot dc laai van het gevoel door iedereen
wordt begrepen.
Tn ons land zijn dc volgende films, waar
van Alfred E. Green dc regie voerde, uitge
bracht De p o. r a c h u u t s p r i n g e r, Ge
vaarlijke klippen. Dark Hazard,
w c r e 1 d k a m p i o e n. Prima Donna,
De zilveren dollar en De blonde.
Engel.
Het dorp aan de rivier, door
Antoon Gooien. (Nijgh en van
Ditmar NA'. Rotterdam).
Men moet niet vragen, of er in dc Bra-
bantschc en Limburgschc dorpen aan den
bovenloop van de Maas dagelijks helden
figuren verschijnen, als die. welke Antoon
Coolen ons ten volle uit teekent in zijn
creatie van Dr. van Tackc, dc centrale per
soonlijkheid, waaromheen zich alle verha
len bewegen, die in zijn nieuwste boek zijn
samengevat. Het is genoeg, dat er éénmaal
een incnscli van zoo groote afmetingen daar
in die Maas-vallei is opgestaan om deze
veelgelede vertelling tc recht vaardigen.
Om aan een schrijver als Antoon Coolen
is, het ongegrond verwijt cener aan dc
werkelijkheid onevenredige verbeelding tc
besparen, moet men zich, aleer men gaat
oordcclcn over dit proza, rekenschap geven
van de geaardheid van zijn kunst. Antoon
Coolen is een schcrp-observcercnd waarne
mer en een feilloos uitbeelder van wat hij
waargenomen heeft. Er zijn weinigo van
zulke waarnemers en uitbeeldcrs in onze
literatuur. Maar Antoon Coolen is geen
naturalist. Want het naturalisme begeert
intensifieering én felle belichting van de
zintuigelijk waargenomen werkelijkheid.
Een schrijver als Antoon Coolen begeert iets
anders. Hij schept een mythe. Hij schept
het schoone beeld, den schoonen levens
stijl, waaraan het volk. waaronder zijn ver
beelding dwaalt zijn eigen natuur herken
nen kan.
Dr. van Taekc is een mythische figuur.
Hij, dc Fries, die te land gekomen is in
de Brabantsche gauwen, hij vertoont ons
het voor onze tijden verkwikkende beeld,
van iemand die edel, die verheven is door
den eenvoud van zijn natuur. Er loopt geen
enkele kronkeling door dit karakter. Dag
en nacht, hij weer en wind is hij op weg
om zijn patiënten te helpen. Hij is bekwaam
als geen ander. In dc verloskunde is hij
een kunstenaar. Zijn lenige, buigzame
handen, halen feilloos het leven uit zijn
donkeren schoot, telkens en telkens op
nieuw. De ingcwikkkeldste gevallen lost hij
op, zonder onrust, zonder woorden. Hij heeft
bravoure, deze dokter. Maar hij weet tc
lijden om zijn bravoure door te trekken
tot de uiterste consequentie. Wanneer hij
bij een sectie, tengevolge van een onvoor
zichtigheid van een collega met lijkengift
besmet is, dat door een wond is doorge
drongen tot zijn nieren, dan laat hij zich
opcreeren zonder narcose, hij rookt, er een
sigaar hij en drinkt een glas cognac, en hij
blijft kalm en woordeloos, ook al krimpt
hij van de pijn. Nog sterker: nauwelijks
hersteld, laat hij zich, uit het bed dragen
naar een bevalling, en hij verricht, op dc
baar liggend, dc verlossing met de oude,
onvolprezen bekwaamheid.
Bizondere schoonheid en bekoring heeft
Coolen aan zijn figuur gegeven doordat hij
in haar symboliseering zoo uitnemend is
geslaagd. Het uiterlijk van dezen rossigen
man, gehuld in den rooden sluikharigen
pels die hij eenmaal heeft gekregen bij de
geslaagde, moeilijke verlossing van een
Russische grootvorstin, van dezen rossigen
man met de lange sluike haren op dc rug
gen zijner lenige handen. het uiterlijk
is volkomen met het innerlijk in harmonie.
Hij is een ridder, zonder vrees of blaam,
hetgeen dc schrijver met bepaalden toeleg
ook heeft tot uiting gebracht, toen hij hem,
met hooge rijglaarzen aan op een paard
plaatste bij hot afleggen van zijn bezoeken.
En zijn zuiverheid en grootheid straalt
ook af op zijn onmiddellijke omgeving.
Zijn gezin is een stoer en edel gezin. Zijn
twee zonen worden Spartaansch opgevoed,
zonder dat nochtans de vader ze ooit
lichamelijk tuchtigt. Zij zwemmen als rat
ten, ze duiken onder dc schepen door, die
varen in de Maas, ze schieten een gat in
den windvaan op den toren. Zijn vrouw
is een zacht, een stil. een weldoend, een
verwonderd wezen. Zijn liefde a oor haar
draagt het karakter van een heilige teeder-
hcid.
En nu, tegen den achtergrond van deze
in haar diepen eenvoud verheven familie,
gaat heel hot bonte Brabantsche leven zich
afspelen. Er gebeurt veel in dit bock, en
de menschen, die die gebeurtenissen samen
stellen zien wij zoo duidelijk, dat het is
alsof ze, tijdens de lectuur van het boek
in onze kamer binnen komen. Cis den
Doove, de strooper, met zijn bruin-gcvlekte
hondje. Janus de Hert, de kwaadspreken
de en later door een kwaal getroffen boer,
Janus van Effen, de molenaar, en het zie
lige vrouwtje Manneke, dat ééns In haar
leven een misstap beging niet een Rotter-
dumschcn rivicrkapitcin die naar haar
kwam toegevaren, en die haar besmette met
een ongeneeslijke ziekte, de burgemeester
met zijn kleine bakkebaardjes, dien dc dok
ter hcelcmaal niet lijden mocht, en ten
slotte dc plaatsvervanger van den dokter,
Dr. Pater, die met hoosaardige onverschil
ligheid de praktijk waarnam, waardoor de
tegenstelling ontstaat die de figuur van
Dr. van Taeke nog duidelijker doet uit
komen.
Al deze mensclicn zijn verwikkeld in de
tragedies, waarin een Brabantsche boeren
bevolking verwikkeld kan zijn. Stroopen en
gevat worden, moordbedreigingen en afdwa
lingen des vlceschcs, ziekte en dood, armoe
de, angst voor gevaar. Die tragedies zijn de
tragedies, die het leven vanzelf brengt, en
die relief krijgen door dc groote tragedie van
de doktersfiguur, óók een tragedie die niet
ontsproten is aan een bizondere verwikke
ling, maar die eveneens uit het leven, het
gewone en noodzakelijke leven, waarin wij
allen zijn betrokken, zonder dat wij er ons
over behoeven te verwonderen, naar voren
treden.
De dokter verliest zijn vrouw. Is dat op
zichzelf tragisch? Neen, het wordt tragisch
door de verhevenheid eener hooggestemde
en rnct weinige woorden vertolkte liefde
Omdat die vrouw dc levens-zenuw was van
den alle gevaren en moeilijkheden tarten-
den, maar innerlijk kindcrlijk-zachten dok
ter, ria&rom is het een groote tragedie, een
groot ere tragedie dan een gewoon sterfgeval,
hij de gewone en daarom kleine menschen,
die wij allen zijn. En daarom hegrijpen wij
ook, dat het nu met den dokter gedaan zal
zijn. Daarom begrijpen wij, dat hij verstild
wordt en eenzelvig en gebogen over zijn
boeken, het leven waaraan hij als een held
had deelgenomen, is in hem gebroken, om
dat dc stille draagster van dat leven van
hem is heengegaan.
Men kanj.'an cl k,werk„van,Coojlen, maar
van'" dit "werk invhet*bizondcr," vaststellen,
dot het leven er tot zijn. eenvoud in is te
ruggekeerd. Onder de handen van dezen
schrijver wordt alles, ook het onwaarschijn
lijke, terstond groot, omdat die handen het
ingewikkelde niet kennen. De verwondering,
die in de oogen glanst van mevrouw van
Taeke, glanst ook in het wezen van den
schrijver, die haar beeld schiep. En zijne
lenige handen halen het leven even argeloos
uit zijn donkeren schoot, als dat de han
den doen van den dokter, die de gestalte
werd van zijne fantasie. Er ligt iels heroïsch
in dit hoek. Omdat het uit den puurstcn een
voud, uit het onbevooroordecldst aanschou
wen geboren werd.
Kenmerkend voor dc epiek van Coolen is,
dat zij zich groepeert om een gestalte. Dat is
haar grondvorm en haar kracht. Dat bindt
de verscheidenheid der onderling niet altijd
samenhangende verhalen tot een eenheid,
dat verheft deze kunst uit het louter anec-
dotische tot liet epische, dat geeft aan de
lyrische natuurbeschrijvingen die het bevat,
een hoogerc functie. Alle elementen van
Coolen's talent werken harmonisch samen,
omdat zij in de Idee, die zijn doktersfiguur
vertegenwoordigt, zijn gesynthetiseerd.
En ten slotte is Coolen er, evenals van
Schendel niet zijn „Waterman" in geslaagd
ons tc geven een hoek. dat Nedcrlandscli is,
in den besten, den oppersten zin van het
woord.
Ik sprak gisteravond met een goeden
vriend over het begrip mythe, als een ba-
grip dat voor de kennis en voor liet bestaan
van een volksziel noodzakelijk is. En wij
vroegen elkander, welke dan toch de mythe,
het vorm- en stijlgcvcnd beginsel zou zijn
van ons eigen volk. Wij kwamen met cl-
JULIANAPLEIN 3. Amersfoort.
EEN UITKOMST VOOR IEDERE
VROUW.
Oriënt Henna Shampooing.
Verft door gewoon wasschen elk haar
in elke gewenschte tint.
Onschadelijk 1 0.60.
kander evorecn, dat deze volksmythe a oor
Nederland versiiiierdcr en daardoor mis
schien schooner en dieper was dan voor an
dere volken. Ik heb door het lezen van Coo
len's bock iets van c'.ic volksmythe gevat. Ik
heb de zonen van Di. van Taeke zien duiken
onder dc sleepen op dc Maas, cn ik heb ze
zien klimmen op den toren, cn ik heb den
dokter, onder het mom van zijn grilligheid
en kortafheid, in rechte lijn en volgens een
in daden zich kenbaar makend beginsel zijn
werk zien doen. En ik lieb de schoonheid
en traditie gevoeld van het land aan de
Maas-oevers, dc angst voor den wassenden
stroom cn de poëzie van dc weelde der bloe
sems in dc lente, cn de aangrijpende groot
heid en teederheid, de rauwe misdadigheid
ook, van al die nuchtere, laag bij de grond-
sclic kerels om Dr. van Taeke heen, die mij
in aanraking brachten met den adem, met
dc harteklop van oen volk, dat door de asfal
teering en betonbouw onzer steden mij bij
lange na niet is vernietigd.
P. H. RITTER Jr.
„Je moet bepaald bij de film!" hadden do
kennissen van Herta Hohcnwald gezegd.
Dat vond ze zelf ook cn ze had zich dus on
verzettelijk in liet hoofd gezet met behulp
van het zilverdoek carrière tc maken. Be
gaafd was ze ongetwijfeld en daarbij een
zeer aantrekkelijke verschijning slank was
ze als Lilian Harvey en mooi als Lil Dag-
over. Alles wat er voor dc rolprent noodig
was, had zij en waarom zou ze dan niet!
En daarom was het juist zoo onbegrijpe
lijk, dat niemand haar engageerde. Waar
zij zich ook voorstelde, liet bleef bij liet no-
tceren van haar naam en adres cn het be
leefde doch leugenachtige: „Zoodra men
haar noodig had..." Toen zij na cenige
maanden haar neef Robert ontmoette, die
reeds lang in een commercicclc betrekking
bij dc „movies" werkzaam was, cn hem
haar nood klaagde, lachte hij haar uit.
„Dat je niet geslaagd bent, komt mij ei
genlijk zeer natuurlijk voor" zei hij. Je
bent net als dc moeilijke kruiswoordraad
sels, die heel wat hoofdbrekens vragen om
opgelost te worden. Dat interesseert de
menschen niet. Ik zou jc wel een goede
tip kunnen geven, maar dan moet je- ook
precies doen wat ik zeg, hoe dwaas hoe zot
het ook mag schijnen."
„Alles wat je maar wilt, als liet maar
helpt", lachte Herta en zc liet zich nauw
keurig instruëeren.
Den volgenden dag slenterde David Sil-
bermann, dc almachtige directeur-regisseur
van de Luna Film-Maatschappij, met Ro
bert door de Weddingstraat in Berlijn-
Noord. Voor een der vcrvelooze, viesgrauwc
huizen bleef Herta's neef staan, wees naar
een venster der vijfde verdieping, waar de
natte wascli in de wind wapperde cn zei
laconiek: „Daar hoven, waar de wascli
hangt!" Silbermann voelde niet veel voor
de armoedige omgeving.
„Ik moet zeggen: U licht smaakvolle
sluiphoeken voor Uw ontdekkingen. Ik
ben vol spanning naar deze opgraving on
der het dak."
Zuchtend en zweetend stegen de liet
huis binnengetreden heeren do uitgesleten
stijle trappen cn landden ton leste voor een
op een kier staande deur waarop een strook
papier was geplakt, welke vermeldde, dat
daar Mina Kaluschke, waschvrouw, woon
de. Robert trad zonder kloppen de kamer
binnen en wenkte Silbermann hem te vol
gen. Een ruimte met een, naar waarheid,
schilderachtige wanorde van gebroken stoe
len, kookgerei, ongemaskeerde slaapgele
genheden, heel en half gebroken kopjes,
schoteltjes, bordjes en beeldjes, een tafel
en in een antieke, liavelooze kinderwagen
twee balkende kinderen terwijl in het open
deurgat van het aangrenzende zijkamertje
een dikke, verslonsde vrouw aan een kuip
stojnd te wasschen.
Zij was zoo verdiept in haar arbeid, dat
zij de binnenkomende in het geheel niet
bemerkte. Aan het venster zat een jong
ding van onbepaalden leeftijd, in een ar-
mei ijken leunstoel. Zij had verward, zwart
haar, geknipt cn opgemaakt la apache, en
wiegde in haar armen een huilenden bun
del met twee kreeftroode vuistjes.
Bij het binnentreden der heeren boog zij
zich nog dieper over het kind en stopte
stiekum iets in haar zak. Nu bleef de in
eenige oogenblikken alles opnemende blik
van Silbermann op haar gevestigd.
„Allemachtig!" mompelde de filmgewei-
dige. In het gelaat van een eigenaardig
mooi meisje, stonden een paar diepzwar
te oogen, waaruit langzaam twee dikko
zware tranen over dc smalle wangen rol
den. Daarbij sloeg zij met een moederlijke
beweging, als beschermend, haar arm om
den kleinen bundel.
Silbermanns kunstzin was terstond ge
vangen. Hij stootte zijn begeleider aan:
„Dat... nee, maar dat is Asta Nielsen en
Hcnny Porten in één persoon! Nu kind
je, waarom ween je zoo?" wendde hij zich
welwillend tot het jonge meisje.
Snikkend kwam het antwoord: „Mijn
Max is met de roode Frida uit, cn daai
heb ik me nu zoo extra modern aoor ge
maakt met die afgeknipte haren. Eerst heb
ik cr van moeder ransel van gehad en nu
zegt-ie „met zoo'n lakkwast als die van jou
hen ik dc heele week al uit geweest."
Er volgde oen huilbui, die naar Silbcr-
mann's vakkundig oordeel gewoon een
droom was. Hij kreeg ergens lucht van.
Aloud nu eens op met dat huilen, klein
tje. Je interesseert me ik ben Silber
mann! In mijn volgende film heb ik
een rol een prachtrol als voor je
geschreven. Je kunt je fortuin bij mij ma
ken, meisje!"
Het zwartje hoorde, eerst alsof ze zc
niet begreep, naar deze beschermende
woorden; plotseling sprong ze op, gooide
het kind op een stoel en schreeuwde den
filipiuaguaat toet „I k naar de film, svaar
dc vrouwen zwartsel om de oogen smeren
en geen klceren op den -rug hebben! Wat
denkt U wel van een fatsoenlijk meisje,
U U en reeds dreigden tien wei
nig gemanicuurde vingernagels het aange
zicht van den directeur.
David Silbermann week terug, ofschoon
volkomen door zijn kunstenaarsgevoel be-
heerscht. „Bobby Anna Sten vam-
pen kan ze óók! Inderdaad, een groot ta
lent! Ik moet haar voor mijn film heb
ben koste wat het will"
„Ik ben er anders bang voor," bromde
Robert met een blik op de jonge furie, die
het. kind weer had opgenomen cn van dc
heeren geen nota meer nam. „Het zou het
beste voor U zijn, meneer Silbermann, om
nu maar heen tc gaan. Misschien kan ik
met geduld cn overreding van die bosch-
kat weer een madonna maken. Morgen zal
ik U bericht zenden, meneer Silbermann,"
besloot Robert.
Terwijl dc directeur de trappen afging
schudden liet apachcnmcisje en Robert el
kaar vergenoegd dc hand. „Kolossaal, Herta
je grime, jc spel en dc mise-cn-scène zijn,
naar mijn régie, uitmuntend geslaagd. Zei fs
dc uien voor dc tranen hebben jc niet in
den steek gelaten! Morgen teekent hij elk
contract. Hij had het gemakkelijker cn
goedkooper kunnen krijgen, maar dc tegen
woordige tijd is nu eenmaal voor roman
tiek. Hier vrouw Kaluschke, hier zijn
drie mark, voor locaalhuur!"
(ILSE v. LAGERSTRöM).
VERHALEN DIE WAAR KUNNEN ZIJN
Scheikundigen gelden in het algemeen
vaak voor een bijzonder slag menschen cn
ofschoon dit verschijnsel tegenwoordig niet
zoo sterk meer is, zoo mag men van velen
der oude, baanbrekende cn leidende schei
kundigen gerust beweren, dat zij hoogst
origincclc typen waren. Daar hebt u h.v.
Vcrzelius, de beroemde Zwecdsche chemist,
die afgesloten van dc buitenwereld
in een klein laboratoorium zijn klassieken
analytischen arbeid voltooide, geassisteerd
door zijn eenige amanuensis, in de persoon
van zijn huishoudster-keukenmeid Anna.
Het Avas in den tijd dat de meening begon
baan te breken, dat chloor een zelfstandig
element was. Verzelius was jarenlang oen
heftige tegenstander van deze chloorthcorie,
maar moest tenslotte zijn meening voor de
betere prijs geven cn erkennen, dat Avat
men voor geoxydeerd zoutzuur gehouden
had, in werkelijkheid een zelfstandig ele
ment, n.l. het chloor, was. En toen nu Anna
op een keer, dat zij bezig was een glazen
distilleerkolf om te spoelen, dc opmerking
maakte, dat het ding naar geoxydeerd zout
zuur riekte, antwoordde de geleerde droog
jes: „Anna, je moet nu niet meer van
geoxydeerd zoutzuur spreken, voortaan heet
dat goedje chloor."
Naar het gevoelen der openbare mecning
gelden groote geleerden dikwijls als een
toonbeeld van onbekendheid met de wereld,
die zich ten opzichte van de praktische din
gen van het dagelijkseh leven slecht of in
het geheel niet Aveten te helpen. En als
men hier van een zekeren regel wil spre
ken, dan heeft die ongetwijfeld ook zijn uit
zonderingen. Een der merkwaardigste daar
van is Robert Bunscn, een geleerde wiens
wctcnscliappelijken arbeid met onuitwisch-
barc letters in de annalen der scheikunde
aangeteekend is, die tegelijkertijd echter ook
van een buitengewoon originoelen aard was
een aard over welks invallen en hande
lingen allen zich vroolijk maakten, die met
hern in aanraking kwamen. Bunsen vertoef
de dikwijls in Zwitserland en nam dan
gaarne aan bergtochten deel, ofschoon hij
lichamelijk niet altijd in staat was de ver
moeienissen tc verduren. „Laat mij asje
blieft maar hier," zei hij dan tot liet gezel
schap, „bedek mij met boomtakken en haal
me op den terugtocht hier weer af. "Kwam
het gezelschap dan over een paar uur weer
ter plaatse, dan had de geleerde zich intus-
schen met de geiten van dc naburige weide
kostelijk geamuseerd of een of andere prak
tische zaak bestudeerd. Zooals eenmaal het
moeilijke probleem, om in een schoone om
geving rustende, tegelijkertijd te kunnen
slapen en rooken. Hij bemerkte, dat de
cenige hindernis die hem in den weg stond,
de vliegen waren en ook daartegen vond
hij een origineel middel: hii brandde met
een sigaar een gat in zijn zakdoek, legde
zich dan op zijn rug. bedekte zijn gelaat
met den doek en stak de sigaar door het
brandgat in zijn mond. Hij toonde het vroo-
lijke gezelschap de oplossing van het vraag
stuk met den mooien roodzijden zakdoek.
Ongestraft, want hij .was ongetrouwd!
