15
Vochtige muren? I
„Murolinefabriek
Amersfoort"
DAGBLAD
AMERSFOORTSCH
Gebruikt MUROLINE
DROGISTERIJ „DE GAPER"
THANS
CENT PER WEEK
MET GRATIS
ONGEVALLENVERZEKERING
STAN LAUREL
VERTREKT
PRILLE LENTEDAG IN HET EEMGEBIED
ALS HET SPEENKRUID
GAAT BLOEIEN
VARIA
MZEHÖEBaSBaranBgaBRBSBHBSSBn
'T EENIGE AFDOENDE MIDDEL
WENDT U TOT DE
Algemeciie Utrechtsche-
Verkoop straat 38
Centrale Tel. 1823
Uw huizen gaan langer mee
rondom. Zilverden bovendien niet de wilgen
en was het niet een verrukking te kijken hoe
sierlijk de geelgroene koordwimpeltjcs van
het elzcnbloeiscl afhingen? En toen wij aan
den Eemdijk sneeuwklokjes in het wild za
gen bloeien blanke bloemenkindertjos,
tlio neergehurkt zaten tusschen de kalmoes-
stengels en het verdere aanspoelsel van de
Rem was onze dag lieelemaal goed.
Tegen één uur bereikten wij weer de be
woonde wereld. Tusschen de warme muren
van de woningen, in de Imvle van de tuinen,
wapperden kleurige kleine vosjes; in 't gras
veld van de villatuintjes lachten lila, blank
en geel de crocusjes en de musschcn sleep
ten met lange slierten hooi en stroo, die zij
naar de pannedaken droegen.
Toen geloofden \yij heclemaal in 't voor
jaar. In den namiddag zwierven wij nog een
uurtje langs de bcrkcnsingcls op de hei.
Tientallen bcrkendaguilert (Brophos pni";
l h c n i a s) flitsten geel en oranje voorbij
het bladcrlooze hout «mi als de tijd zoover is
gevorderd, dat deze vlinders weer een ver
heuging zijn voor het oog, heeft liet zin eiken
JULIANAPLE1N 3. Amcrsloort.
EEN UITKOMST VOOR IEDERE
VROUW.
Oriënt Henna Shampooing.
Verft door gewoon wasschcn elk haar
in elke gewcnschte tint.
Onschadelijk I 0.60.
dag afzonderlijk heel nauwkeurig aan te
zien. Want, weert liet een beetje mee, dan
voltrekt zich het wonder van den voorjaars-
groci en -bloei dikwijls zoo snel en verras
send, dat de ccnc dag niet meer lijkt op den
anderen en elke natuurhistorische notitie
noodzakelijk moet worden gedateerd.
RINKE TOLMAN.
FILMN1EUWS
Volgens berichten uit Hollywood zullen de
bekende Amerikaansehe komieken, Stan
Laurel en Olivier llardv, niet langer meer
samen optreden. Laurcï weigert een nieuw
contract te tcckcncn, omdat hij geen genoe
gen kan nemen met de filmscenario's, welke
men hem voorlegt. i j
Laurel schijnt dus het voorbeeld van Mau
rice Chevalier te hebben gevolgd. Of Ilardy
nu in den vervolge alleen zal optreden, is
nog niet bekend. Indien men echter niet
tot een bevredigende oplossing kan geraken,
zullen de bioscoop-bezoekers dus niet meer
kunnen genieten van het onvergetelijke ko-
mickcn-chio, Laurel en Ilardy. De geschiede
nis van de film maakt melding van talloo-
zc komische teams, maar er is waarschijnlijk
nog nooit zoo'n succesvolle combinatie gc-
JIT DE NATUUR
Roffelende kievitsvleugels
boven de veldenwaar bonte
kraaien aandoen als ijstijd
relicten
WANNEER men bij Blok U 39 aan de
spoorli i n AmersfoortAmsterdam
staat, loopt men in een paar minuten
naar de Eem. Men bereikt het riviertje bij de
Kleine Melrn, waar zich een los- en laad
plaats bevindt en ook een herbergje den dor-
stige, verhitte, verkleumde of vermoeide kan
laven.
En nu kan men twee kanten uit, naar 't
Noorden in de richting van wat eens de Zui
derzee was en naar het Zuid-Oosten, in de
richting van Amersfoort.
Voor ditmaal geven wij er de voorkeur aan
het hoogerop, d.w.z.: Noordelijk, tc zoeken
en ik kan, dunkt me, niet beter doen dan een
beschrijving tc geven van een tocht, dien wij
een jaar of zes geleden ondernamen op een
prillcn lentedag.
Den wekker had ik op zes gezet, maar hij
behoefde geen dienst te doen. Dat kwam van
al de drukte, die het vroeg uit de veeren zijn
de gevogelte maakte. Eerst had ik maar vaag
jes al die stemmen gehoord als een zonnig
geroezemoes, maar naarmate ik klaarder
wakker werd, kon ik ze van het bed uit on
derscheiden.
De vink voorde met zijn ferm gerinkel den
boventoon: zijn lied was als een pittige
zweepslag van geluid. Maar den lijsterman,
dien ik op het topje van de fijnspar in den
tuin van het villatje aan de overzij van den
weg wist zitten, in zijn geliefden zangboom,
prees ik in stilte, omdat hij bizonder goed
op dreef was. Kievit-kiovit-kievit riep hij,
maar dat was een dwaze grap: wie zoekt er
nu een weidevogel, waar de forensen en de
renteniertjes hun knusse huisjes hebben?
Doch hij floot den morgen verder vol van be
minnelijk en aannemelijker nabootsel en dit
leutig saamraapsel wist hij aaneen tc rijgen
en met eigen fijne vondsten zoo te versieren,
dat alleen een Nurks daarbij onbewogen
zou zijn gebleven.
En hoe kniersten dapper de grocnlingen in
Iiun jagersrok, telkens opnieuw, hetzelfde
deuntje zonder fantasie. Tegen dien wat
ruuwen achtergrond van geluid fonteinden
zuiver de mcrelstrofen op. Klaar schetterde
de slag van den winterkoning en het dunne
muziekje van den roodborst druppelde daar
aarzelender doorheen. Maar ook al die mee
zeil deden erg d'r best, zoodat het ochtend
koortje, al was het nog maar 29 Maart, ferm
bezet kon worden genoemd
Een uur later stond ik bij de pastorie cn
trokken mijn metgezel cn ik den morgen in,
die nog grijs was van nevel, maar wij voelden
al een koestering achter al die vaalheid. Ter
weerszij van den weg, hoven de brokjes wei-
grond, was de lucht één melodieuse ruimte
van her en der opstijgende akkerleeuweri
ken. Zij bouwden ladders van muziek naar
den hemel. En toen de zon het eindelijk liee
lemaal won cn het zicht prachtig ruim werd,
zagen wij op een prikkeldraadafschciding
van een lapje grasland een kneutje blij balv
belbekkend zich koesteren in het trouwhar
tige licht van den vcrschcn ochtend.
Binnen het kwartier stonden wij op den
dijk van de grillig kronkelende Eem. Tamme
eenden zwommen in het rustige water of za
len zoetjes te dommelen aan den wallekant.
Wild gevogelte hield zich nu niet op in ]t ri-
vierke: zelfs geen waterhoentje, dodaarsje of
meerkoet viel er te bekennen. Welk een te
genstelling met de strenge, sensationecle win
terdagen van 1928'29, toen het in de Eem
in den tijd, dat er nog en opnieuw open wa
ter was, wemelde van de merkwaardigste
eendensoorten uit het hooge Noorden, die
door de aanwezigheid van de tamme eenden
er nog eerder toe werden gebracht neer te
strijken in 't vrijelijk vloeiend element. Ook
de buizerden waren verdwenen, maar deelcn
van vogelskelcttcn, die wij od tal van plaat
sen vonden, waren even zoovele herinnerin
gen aan hun geslaagd jachtbedrijf.
Wij konden bijna geen stap doen, of w ij
schrikten graspiepers op, die met schrille,
scherpe kreetjes wegvluchtten. Er leven er
honderden in 't Eemgcbied: vrij nietige vo
geltjes, wier gedragingen, zang of kleur
een beetje bruin, een beetje grijs, een beet
je groen niet dadelijk vermogen te verras
sen. Maar er waren ook vogels, die meer tot
de verbeelding spraken.
Zelfs deden dit op dien Goeden Vrijdag
de bonte kraaien, die, als levende relicten uit
het jongste glaciale tijdperk, de weien stof
feerden, welke, ver en flets, maar toch reeds
hier cn daar rnet belovend groen spruitsel,
zich strekten tot don horizont. Soms ook trok
zoo'n clubje gramvrokken met genocgclijk ge
knor over, terwijl zij elkaar, verliefd stoeiend,
in de veeren vlogen. Gekef en gcgakkel kon
digden al op een afstand de komst van kauw
tjes aan. En ook hun verwanten, de zwarte
kraaien en roeken, uit wier pluimen de zon
fijn flitsende flonkcrs tooverdc, waren over
vloedig aanwezig.
Gelukkig: want wanneer zii boven de effen
weien hun vleugels uitsloegen, was niet al
leen hun vliegfiguur zelf reeds een genieting,
maar bovendien bracht hun verschijning de
kieviten in een boeiende beroering. Hier en
daar zaten de sierlijke kuifdragers nog onge
paard in troepen van vele tientallen bijeen, of
wel zij liepen, met talloozc spreeuwen, vlijtig
te voedselzoeken. Zoo'n gemengd gezelschap
ging soms en dat was steeds indrukwek
kend om de eene of andere onnaspeurlijke
reden plotseling op de vleugels cn dan hing
er ineens een vreemd warrclendo wolk in de
lucht, die na langer of korter tijd weer de
aarde naderde en zich ontbond in vele vogcl-
individuën, rnet wier veeren de zon een fan
tastisch spel speelde.
Maar ook waren er al kieften, die de dagen
tevoren zich van de groote massa hadden af
gescheiden en paarsgewijze bepaalde weigc
deelten bewoonden. Zij waren liet, die op de
verschijning van de kraaien reageerden door
hun al van verre tegemoet tc vliegen, hun in
de veeren te stuiven cn de zwarte kapers tot
buiten het broedterrein te vervolgen. Prach
tig waren die felle, vastberaden uitvallen van
de kieften; hoe suisde dan hun vleugelsag;
hoe dreigden dan hun snebben! Zij bleven
dezen indringers steeds de baas, maar het
was moeilijk uit tc maken, of zij al eieren
hacklen, of dat bun legsel pas over enkele da-
gcwsicrlijk in een simpel kuiltje zou liggen
De boerenjongen bij de Groote Melm
eveneens een los- cn laadplaats beweer
de, dat er nog niets te vinden was, maar wij
hadden toch wel een vleugje hoop cn lieten
ons daarom over de Eem zetten: er was een
lapje grond, waar wij een paartje kieviten
bezig liaddcn gezien, dat bizondcr fcl was in
't vervolgen van de gevleugelde roovers. Ach
ter een hek hadden wij het terrein al een
hcclen tijd met den kijker verkend, maar toen
wij de plaats bereikten, waar wij een kievit in
leghouding hadden zien zitten, was er alleen
een leeg nest te ontdekken. Maar de sensatie
van het zoeken was toch verrukkelijk en tel
kens kwamen wij krabnesten tegen, die ons
vertelden, dat spoedig de bonte schalen de
oogen zouden doen glinsteren van wie enkele
dagen na ons in dit gebied een speurtocht
zou ondernemen. Maar vonder wij al niets,
wat deed het er eigenlijk toe. Koesterde er
niet een uitgelezen zonnetje zoo innig, (hit
mijn makker erin slaagde zijn piip Poorters
Toeback cn nog wel grove snede met
zijn vergrootglas aan tc steken? Taterden
niet de spreeuwen honderd uil op de hoeren
woningen en in 't sehnarsch geboomte? Deed
do watersnip, die vlak voor onze voeten op-
zigzagde, ons niet prettig schrikken door
vleugelgerucht en stemgokrijsch?
F,n dan was er hoven 't rivierke voortdu
rend de lichte vleugelslag van kokmeeuwen,
wier oogen spiedden uil chocolakleurige nik
kerkoppen. F.cn enkelen keer doomde ook een
forsche zilvermeeuw op, maar hij was een
eenzame verschijning. De reigers, die een
winter achter den rug hadden, welke vooral
voor hen geducht was, stondch weer als
blauwgrijze standbeelden muisstil aan de
kanten \an de slootcn naar paling en andc
ren gesehubden buit uit te kijken, of sloegen
hun forsche, rustige wieken door het licht,
dat muzikaal werd van de nobele fluittonen
der langgesnavelde grutto's cn de zonnige
kreten van de tureluurs.
Wat waren er veel van die roodbccnigc rui
tertjes: soms schoten zij als lichte spoelen
voort onder den hemel, een ander maal ver
sierden zij met hun broze gratie een hekpaal
of peuterden, prozaïscher, uit liet slijk aller
lei lekkers los. Ook de kraagmakers waren
weer present, maar van hun tournooion was
nog niets to zien. De kempen liepen met haas
tige gretigheid iu de wei tusschen de kievi
ten voer te zoeken, maar warm woelde de
zon in de kleurigheid van hun halstooi. En
temidden van dezen vrede trillerden de
vleugels van een biddend torenvalk je boven
de eenzaamheid van do verre weien; wie
gold zijn stoot: een achleloozeii pieper, een
onvoorzichtige muis?
Doch ook de kruiden vroegen een weinig
onze aandacht. Alle uitbundigheid, alle felle
groeidrift ontbrak, maar juist daarom ver
heugden wij ons over elk spruitsel, over elke
groene belofte. Het fijn verdeelde pijpkruid
stuwde zijn frisschc bladeren naar het licht
cn een speurtocht langs,een ouden wal deed
ons zeven bloeiende speenkruiden ontdek
ken: flonkers goud tusschen de vaalheid
(pioküti-blapiii
weest als die van Laurel en Ilardy dat wil
zeggen in het genro van den komischen
twecactcr, die geen andere pretentie heeft
dan het publick te doen lachen.
Laurel en Hardy gaan ver boven het ge
wone soort ynn wat de Amerikanen noemen
„slapstick-comcdy" uit;, zij hebben het nooit
gezocht in onlogische achtervolgingen cn
smijtpartijenzij bereikten het meest
met hun gezichten cn hun gebaren. Laurel
de magere, heeft het air van een mislukt
philosoof. Ilij was altijd de ondergeschikte,
do lijdende, die het „vuile werk" moest op
knappen. Hardy, de dikke, was de man van
den daad, de ongeduldige, die inwendig tot
razernij wordt gebracht door het sloome van
zijn partner.
Het toeval bracht deze beide komieken, die
zoo uitstekend bij elkaar passen, tot elkaar.
Twintig jaar geleden maakte de Londensche
variété-impresario Fred Karno een tournee
door Amerika. Tot zijn gezelschap bchoordo
o.a. Charlie Chaplin. Bij de mindere goden
was zeker Stanley Jefferson, tegenwoordig
Stan Laurel. Hij viel niet op, maar deed zijn
werk met toewijding. Amerika lokte hein
aan en hoewel zijn pad in de eerste jaren
niet op rozen ging, wist hij het te bolwer
ken cn niet naar den kant der mislukkin
gen af te zakken. In 1917 kwam een groote
dikke man, Hardy genaamd, uit Georgia
naar Californic. Hij wilde „villain"-rollen
spelen, schurken en misdadigerstypen uit
beelden. Maar eigenlijk zag hij er veel te
grappig uit om in groote films op te treden
en Hal Roach, zijn tegenwoordige manager,
liet hem burleske rollen spelen in twcc-ac-
ters, waarin veel met taarten en kalkputten
weid gewerkt. Totdat op zekeren dag Lau
rel in de Roachstudio verscheen. Roach zag
hen naast elkaar staan, vond de tegenstel
ling de moeite waard cn liet een scenario
schrijven, waarin Laurel cn Hardy sarncn
optraden. Hun eerste tweeacter, On ge du 1-
dig'getrouwd, was feitelijk geen zuivere
Laurel-IIardy klucht, want (ie heide komie
ken vervulden er slechts bijrollen in. Maar
zij deden het zoodanig, dat onmiddellijk be
sloten werd om hen in het centrum, te plaat
sen. Sedertdien deden de hecren Laurel en
Hardy niet anders clan samen kluchten ma-
kén. Tientallen filmpjes kwamen uit de
Roaclistudio's'cn bijna zonder uitzondering
waren zij een succes.
Hun roem steeg snel, zij werden graag gc-
zieno gasten op ieder voorprogramma cn
toen de talkies kwamen bleef hun reputa
tie onveranderd. Op het oogenblik behooren
zij tot de beste komieken, die filmland kent.
Zij worden gewaardeerd; ook in hun eigen
studio. In de laatste jaren kwamen niet al
leen korte filmpjes voor voorprogramma's
van hun rit, doch ook geheclc films, waar
van de eerste was „The Laurel and
Hardy Murder Case, een dwaze ge
schiedenis in drie acten, vol geheimzinnige
dingen, moorden, geesten en griezelen. De
film, welke bereids in Amerika en in Enge
land een groot succes had, kreeg goede kri
tieken. Toen volgde The Rap, een film in
zeven actcn, welke eveneens een bijzonder
succes mocht oogsten. Vervolgens Pardon
U s, enz. Nog niet lang geleden kon men de
beide filmkomieken bewonderen in Fr a
D i a v o 1 o, welke rolprent een overweldi
gend succes heeft gehad, niet alleen in Ame
rika, maar in geheel Europa. In sommige
groote steden werd de film tot vier maal
toe geprolongeerd.
WEERREGELS
1. Nimmer is een plotselinge windstilte
als een goed voortcekcn te beschouwen.
2. Een plotselinge krachtige wind wijst
6teeds op weersverandering; bij goed weer
zal de weerstocstand minder gunstig wor
den, cn gedurende regenweer is een plotse
linge krachtige wind als de voorbode van
zonneschijn tc beschouwen.
3. Als hij goed, bestendig weer de wind
plotseling van richting verandert, is een
weersverslcchtering waarschijnlijk.
4. Het „met de zon meeloopcn" van den
wind (ruimen) is een goed voorteeken.
5. Het „tegen de zon indraaien" van den
wind is een slecht weertcekcn.
