v€&AJbe/ro HET ZEEMONSTER VAN NAGASAKI BLOESEMPRACHT IN DE BETUWE FEUILLETON /LUTERIJ BELEEDIGING VAN EEN RAADSLID OOK ZUID-LIMBURG EEN LUSTHOF Enkele mooie trajecten EEN EERESCHULD 2e BLAD PAG. 2. AMERSFOORTSCH DAGBLAD DONDERDAG 25 AFRIL 1935 13. Toen onze vriend?n een paar dagen in den. trein had den gezeten zei Piet opeer.«s: Zeg Drein, zouden we hier niet eens uitgaan. We zullen wel zoo ongeveer in de goede rich ting zijn. Nauwelijks stond d3 trein stil of ze stapten uit. „Hallo, meneer, zeiden ze togen den stationschef, waar zijn we?" Maar daar de chef hen eerst in het Grieksch en daar na in het Arabisch antwoordde, werd in ze niet veel wijzer. 11. Kalmpjes doolden zo naar buiten en overlegden waar zc zouden kunnen, slapen. Opeens werd hun aandacht ge trokken door een bord, waarop stond: „Siuhet 't raan". „Dat is Grieksch" verklaarde Piet Prikkel cn dat beteekent: „Naar 't tehuis". Laten, we maar eens gaan kijken, misschien kunnen wc daar slapen". .Witt*» .Utrecht ,S* ÖMftroW Kasteel Maarsberq leersum Cothen Arnhem Amaronqe» I ïck><ec i Wielsche 1 veer 'Heteren v^Kandwijk Opheosdeo Huissan iGroote Broq yJzerxjpcrnp^ èemrael Slijk bvijk// Ochten ItljfTieqefl Werkhoven ij Zoele* \tna<jr Amersfoort VWoudeaberq L Station HAVIK-41 TEL-292 PAUILLAC f 1.35 PER FL. Per anker f 55. Fijne tafelwijn met uitstekend karakter. Heen Terug MAASTRICHT 77.2 Heer 3.1 74.1 Gronsvcld 6.3 70.9 Rvckliolt 7.8 69.4 EYSDEN 12. G5.2 Station Eysden 13.4 63.8 St. Geertruid 19.1 58.1 Mheer •w. 55.2 Noorbeek 241 53.1 Kasteel Hoogeruts 26.3 50.7 Slenaken 28.3 48.9 Epcrheide 31.5 45.7 EPEN 33.— 44.2 M echelon 35.9 41.3 Vijlen 38.7 38.5 Zijweg naar Ilolsci 41.8 35,4 VAALS 44.9 32.3 Lemiers 47.7 29.5 Niswijlre 51.1. 26.1 Wahlwijlre 52.4 24.8 Wit tem 54.4 22.S Wylrc 56.9 20.3 Oud Valkenburg 61.4 15.8 VALKENBURG 63.5 13.7 Houthcm 67.3 9.9 Meerssen 69.5 7.7 Rot hem 68.1 6.3 MAASTRICHT 73.8 AMSTERDAM, 21 April. Voor de vierde kamer der rechtbank stond vandaag de re dacteur van „Het Volk" D. tic M. terecht, verdacht van beleediging van het raadslid A. F. Bruinsma. Do heer de M. had in „Het Volk" van 9 en 22 Mei artikelen geschreven die onder dc hoofden „Bruinsma-sche me thoden" cn „Bruinsma kent de nooden der arbeiders heel goed" waren verschenen, waarin hij eenige feiten had gememoreerd van dc door de woning-ex ploitatie-maat- schappijcn, waarvan de heer Bruinsma di recteur is, toegepaste praktijken en eenige bijzonderheden had gegeven van dc bij die maatschappijen gebruikelijke huurcontrac ten. De hoer Bruinsma, die tc dezer zake een klacht luid ingediend en als getuige was gedagvaard, was niet verschenen. De directeur der Arbeiderspers de lieer Y. G. van der Veen, legde een verklaring af omtrent den technischcn gang van zaken met betrekking tot het doorzenden van kopy cn het vervaardigen der „hoofden". Getuige heeft niet meer kunnen nagaan, wie de. „hoofden" hoven de geïncrimineerde artike len heeft geschreven. Hij acht het zeer wel mogelijk, dat zulks geschiedt door een ander dan de redacteur, die dc artikelen schrijft. Een getuige a décharge verklaart, dat dc te zijnen aanzien in het tweede artikel ver melde feilen volkomen juist zijn. De maat schappij van den heer Bruinsma heeft hem inderdaad, toen hij wegens dreigende werk loosheid verzocht ontslagen te worden van zijn huurcontract, dit geweigerd, hoewel hij aanbood voor een nieuwen huurder te zor gen. Hij is daardoor, toen de nood aan den man kwam en hij zijn huur niet meer kon betalen, gewikkeld in dure processen, die hem hoven de verschuldigde huur onge veer 40.— 50.— hebben gekost. Zijn hcelc schuld is toen opgeloopen tot 176.—die hij met bedragen van 50 cent per week van zijn steun bezig is af te beta len. Een andere getuige A décharge deelt mede, dat hij van dn maatschappijen van den heer B. eeii „winkelhuis met bewoning" in huur heeft, waarbij dc woonruimte voor man. vrouw en 5 kinderen uit één kamer be staat, zoodat de kinderen in een kelder sla pen, waar dc ratten over de vloer loopen. Dit contract is nu, toen de Woningdienst hier kennis van kreeg, ontbonden. De officier van justitie wees er in zijn requisitoir op, dat deze vervolging op spe ciale aandrang van den heer Bruinsma is ingesteld, die thans echter blijkbaar weinig belang in de zauk stelt reden waarom spr. met het vragen van een geringe geld boete kan volstaan. Spr. acht niet het primair ten laste ge legde smaadschrift, maar de subsidiair ten laste gelogde beleediging bewezen, duar de \erdaehte niet heeft volstaan met het nicmo- reeren der feiten, doch daaraan qualificaties „huurwoeker" cn hot „forccercn van huur schulden" heeft toegevoegd. Eisch: 10 boete subs. 10 dagen hechtenis. Dc verdediger Mr. Mendels zette in een uitvoerig betoog uiteen, dat hier van een eenvoudige beleediging geen sprake is, maar dat hier het strafbare feit van smaad schrift moet worden bezien. Wat dit be treft, heeft deze journalist, die niets dan ware feiten heeft vermeld, zich te recht beroepen op het algemeen belang. Zulks geldt te meer, daar de heer Bruinsma een publiek persoon is, die zich in die kwaliteit met woningkwesties bezig houdt. Pleiter concludeert derhalve tot ontslag van rechts vervolging. Uitspraak S Mei. PROF. DR. P. ZEEMAN AMSTERDAM, 24 April. De Indische Akademic van Wetenschappen (Indian Academy of Sciences), die haar zetel heeft te Bangalore en waarvan Sir Venkata Ra- man president is, heeft Prof. Dr. P. Zee man, hoogleeraar in de natuurkunde aan de Gemeente Universiteit te Amsterdam, benoemd tot eerclid dezer Akademic. E. BROM v AMSTERDAM, 21 April. Tc Amsterdam is in den ouderdom van G2 jaar overleden de dichter Eduard Brom. sedert vele jaren voorzitter van den Katholieken Kunstkring, Dc Violier. Van Eduard Brom zijn ver scheidene gedichtenbundels verschenen o.m. Opeang en Verzen. Een van zijn laat ste bundels was Grootstad. in het waschgoed.... een schrikbeeld voor iedere huisvrouw. COuiit verwijdert ze n bijl nooit gaatjo, in Uw good voor VIJF wasschen 16 ct oV.VoWoV.S1 Handtliond. „EmUa" Apeldoorn En in Drente bloeien dckrenten Uit een toeristisch oogpunt liggen dc hoomgaardgebieden veel gunstiger dan de bloembollenstreek, in de eerste plaats, om dat de vanouds beroemde Betuwe zich in het centrum van het land bevindt cn ver der ook aangezien men om van de bloesem pracht te genieten niet verplicht is de hoofdwegen te volgen, doch veeleer aange wezen is op smalle dijken cn kronkelende binnenwegen. In dezen tijd van liet jaar, wanneer duizenden zich opmaken om een bezoek te brengen aan do bloeiende bon gerds kunnen wij ons zoo goed indenken, dat de automobilisten in de Betuwe niet erg tevreden zijn over den voortgang der we genverbetering in hun gebied, maar voor den toerist, die niet reist om snel ergens te komen, doch die rondtrekt, omdat het zwerven per auto en fiets of zelfs alleen maar te voet hem één doorloopcnd genot is voor den „gcwielden" of „gezooldcn" natuurliefhebber zijn die oudcrwetsche pontjes en die tertiaire wegen door beemd en bosch in geen geval een bezwaar. Waar is wat te zien? En verder bedenke men wel, dat liet schoone, hoewel onbekende gebied in Zuid- Limburg tc bereiken is over mooie, tame lijk moderne wegen, zooals de heirbaan, die van Nijmegen af dwars door 't brons groen (thans nog dor!) eikenhout, over Gennep, Yenlo, Roermond cn Sittard zuid waarts voert. Maar behalve de Betuwe cn het zuiden van Limburg zijn er nog tal van andere streken, die dc moeite waard zijn. Neem bijvoorbeeld Zeeland eens, waar het zoo omstreeks einde April al heel mooi is cn waarheen u ook nog over een paar weken kunt reizen al zijn dan dc meeste vrucht hoornen uitgebloeid, want, dan vor men de prachtige Meidoorns op Walcheren grootsche, levende bouquetten. Verder moe ten nog de Deemster en de Bangert. ge noemd worden, twee oude droogmakerijen in Noord-Holland (resp. bij Alkmaar cn bij Hoorn). Vergeet u voorts beslist niet dc Langeraksche polderlanden in uw bloesem- programma op te nemen cnis het u be kend, dat wij in Nederland prachtige... krententuinen hebben? Wist u, dat in Drenthe (bij Dwingeloo) in dezen tijd zoo veel schoons te zien is, dat wij slechts op vreemden bodem onder dc zuidelijke zon zouden verwachten? In de Betuwe wordt dc fruitteelt zoowel op bouwland als op weiland uitgeoefend, iu Limburg zoo goed als alleen op laatst genoemde grondsoort. Bovendien wijkt de Limburgsche snocimethode aanzienlijk af van die, welke in dc Betuwe wordt toege past, het boomgaard!vpc heeft in Limburg een ander karakter (ook als gevolg van het feit, dat de fruitteelt hier een nevenbedrijf is). Bij Eysden en Gronsvcld vindt men de allergrootste boomgaarden van Nederland. Wanneer? De late kers bloeit... eerder dan de zoo genaamde Meikers. Zoo tegen het einde van April zijn peren en pruimen op hun mooist, daarna \olgen begin Mei de vroege appels (reinetten), de bellefleurs komen medio Mei aan de beurt. Limburg opent de lij: daar is thans reeds een rijkdom aan ker senbloesem te zien. daarna volgt de Betu we, die op bet oogenblik een bezoek even eens dubbel cn dwars waard is. De Bcein- stcr en de Bangert zijn gewoonlijk weer iets later. De weersgesteldheid is echter van overwegend belang, ccn paar dagen zon kunnen hier letterlijk wonderen verrichten, vandaar dan ook, dat men goed zal doen met te letten op de laatste berichten uit de bloesemstreek, zooals die o.m. door den A.N.W.B. regelmatig worden gepubliceerd. Wil men met Jict oog op bet welslagen van zijn tocht over dc incest actucelc gegevens beschikken, dan doet men goed even telefo nisch in formates in te winnen bij een der A.N.W.B.-bureaux te Den Haag, Amster dam, Arnhem, Maastricht of Enschede, waar men een ieder gaarne van dienst zal zijn. Op de hierbij afgedrukte kaartjes vindt men een tweetal prachtige rondritten aan gegeven, die zoowel voor automobilisten als wielrijders geschikt zijn. Deze laatsten zullen in Zuid-Limburg hier cn daar hun fiets aan de hand moeten nemen, maar daartegen zal wel niemand bezwaren oppe ren in een streek, die dermate rijk is aan natuurschoon. Aan de hand dezer schetsen en niet onderstaande kilometerafstanden er bij zal dc uitvoering dezer tochten wel geen moeilijkheden met zich brengen. Even dient nog vermeld Ie worden, dat men Dwingeloo. waar de krententuinen liggen, bereikt door den grootcn weg van Assen naar Meppol te volgen tot Dievcnbrug, dat ruim 2 kilometer westelijk van Dwingeloo ligt. Kilometerafstanden Heen Terug UTRECHT 162.96 Vechten 5.8 157.1 Bunnik 8.3 154.6 Odijk 11.4 151.5 Werkhoven 14.9 14S.— Cothen 21.5 141.4 WIJK BIJ DUURSTEDE 25.9 137.— Rijswijk 28.1 134.8 Zoclcn 34.8 128.1 TI EL 39.7 123.2 IJzendoorn 47.— 115.9 Ophëusdcn 55.6 107 3 Randwijk 62.3 100.6 Heteren 65.4 97.5 Dricl 69.1 93.8 Eldcn 74.9 88.— ARNHEM 77.1 85.8 Huisscn 82.6 80.3 Ecmmcl 89.2 73.7 Lent 94.8 68.1 (NIJMEGEN) (93.1) (67.8) Slijk Ewijk 102.2 60.7 Locncn (Bet.) 104.2 58.7 llicn 111.6 51.3 Dode waard 112.4 50.5 Ochten 110.5 43,4 IJzendoorn 121.8 41.1 TI EL 129.1 33.8 Groote Brug 133.2 29.7 Eek en Wiel 139.1 23.8 Fck cn Wielsche veer 140.7 22.2 AMERONGEN 142.4 20.3 Leersum 144,4 18.5 Kasteel Maarsbcrgen, bevindt zich links van den weg 150.2 12.7 Station Maarsbcrgen 150.9 12.- WOUDENBEUG 154.— 8.9 Nieuw Leusden 158.— 4.9 AMERSFOORT 162.9 In den zuren arbeid des Gcestes te vol harden is alleen mogelijk als wij dien arbeid zien in het licht van zijn Idee. naar het Engelsch van DOROTHEA GERARD 19 Onnoodig tc zeggen dat de „werkdag" op Ludniki drukker bezocht werd dan bij dc buren; Jadwiga was daar immers de leidster? Op een somberen dag in December zat er dan ook een groot gezelschap bijeen in het ruime vertrek naast de keuken, dai in den regel dienst deed als hall voor de bedienden. Van den beginne af was het al een levendig tooneel. Nadat de dames haar bontmantels hadden afgelegd, begonnen zo te kibbelen over de witte schorten, die uit gedeeld werden ter bescherming van da keurige winterjaponnetjes, want, ofschoon altijd verzocht werd, dat de dames in haar oudste kleeren zouden komen, had nie mand ooit den moed hieraan gevolg tc ge ven. Toen kwam de verdeeling der werk zaamheden, wat ruimschoóts aanleiding tot gunstbetoon. Ik was zeer benieuwd naar de wijze, waarop Jadwiga haar ge zag zou dóen gelden. Eerst door Anulka's ziekte cn toen door den toestand van n aüüine Ziclinska, die nog verergerd was dooi; haar bezorgdheid over het toch al zoo tcere kind, waren er in geen weken gasten ontvangen. Sinds den dag, dat Jad wiga mij geraadpleegd had betreffende de keuze tusschen haar beide bewonderaars, had ik haar niet in hetzeifde vertrek ge zien met die twee en was ik dus niet in de gelegenheid geweest om uit dc maken of ze nu tot een beslissing was gekomen of niet. Nu op dezen dag zou dit echter wel blijken. „Ik mag de amandelen pellen, is 't niet?" had Wladimir bij het begin al gevraagd. Hij had tot de eerstaangekomenen behoord cn leek bijzonder knap. toen hij uit de sle le stapte met verhoogde kleur door de koude, prikkelende lucht, cn geheel in zijn kost bare pelsjas gehuld. „U weet, dat ik ze verleden jaar ook gepeld heb en ik ben overtuigd, dat ik het goed deed!" „Ik begrijp best, waarom Wladimir de amandelen wil pellen", merkte een van dc blonde zusters op, die het geheel beschou wen als één aaneengeschakelde gelegen heid tot giechelen, „omdat de amandelen in heet water liggen cn bij zijn vingertop pen kan warmen, als hij ze er uit haalt. Of we niet allemaal koude vingers had den! Daar spreekt weer het egoisme van den man uit!" „O, maar Pani Jusia, heeft u waarlijk zulke koude vingers? Dan sta ik u natuur lijk het recht op het amandelpellen af. Ilier heeft u de kom. Pani Jadwiga zal mij wel iets anders opdragen; ik ben be reid tot alles!" „Zelfs om de chocolade te raspen?" vroeg numero twee van dc giechelende zusters. „U weet, dat u daar bruine vingers van krijgt". En ze wierp een half bewon- derendon, ualf spottenden blik op Wladi- mir's blanke, goed verzorgde handen. „Zélfs om chocolade te raspen, of de pe per te stampen", zei hij grootmoedig. „Ik weet, dat geen van dn dames graag peper stampt, omdat zc bang zija die in dc oogen te krijgen. Nu, ik ben bereid. Mag ik, Pani Jadwiga?" „Neen", lachte zij, „dat zullen wij over laten aan iemand, die wat saaier is, dan hebben wij meteen een uitstekend voor wendsel om hem naar een hoek van het vertrek te sturen. Kijk, dan kunt u mij helpen met appelen schillen". Appelen kunnen geschild worden zonder in 't minst do handen aan te tasten en ik verdenk Jadwiga van ecnig egoïsme in de keuze van deze bezigheid. Wladimir kreeg een kleur van geneogen en zijn oogen straalden, want hij was, zoomin als een kind, in staat zijn gevoelens te ver bergen. Binnen enkele minuten was ieder meer of minder druk bezig qm een lange, gre nen tafel, waarop pvramiden rozijnen en amandelen, blokken chocolade cn heele sui- korbrooden prijkten. Het leek wel, of wij een maaltijd bereidden voor een heel leger! De tongen bewogen zich even rad als de vingers en heel ernstig ging het er niet toe: de onhandigen moesten immers be spot, de onwetenden onderricht en de gul- zigen ontmaskerd worden. Want ondanks het vooruitzicht op een uitstekenden thee maaltijd, waarbij de „arbeiders" konden rusten en zich verkwikken, vond menige rozijn en amandel niet den weg in het vaatwerk daarvoor bestemd, en heel wat stukjes chocolade bleken onweerstaanbaar, wat dan weer een lachende berisping uit lokte, een uitroep quasi van wanhoop of van toorn cn voorts heel wat gegiechel zoodat het eerste uur al heel levendig en opgewekt verliep. Ons gezelschap was al aangegroeid tot een twintigtal, toen alweer een slede voor het huis stil hield. „Wie kan dat zijn?" vroeg Wladimir. „Krysztof toch zeker niet?" „Neen", lachte Jadwiga, „onze bezighe den zjjh veel Je wuft Y£»oi; hein» Ik herin ner mij nog, hoe liij verleden jaar liccft gezegd, dat wij van het werken maar een spelletje maken". En toch was het Malewicz. Toen hij even later het vertrek binnentrad, terwijl hij er wel wat verkleumd uitzag om de oogen en om den mond want hij had niet zoo'n kostbare bontjas als Wladimir werd hij begroet door een koor van ver baasde stemmen: „Hoe is het mogelijk!" „Heb je waarlijk jc dorschmachinc in den steek gelaten?" „Dus u gaat ook van liet werk een spel letje maken?" vroeg Jadwiga met weifelen den blik, of ze eigenlijk niet goed wist, of ze nu blij was of niet, dat ze hem zag. „Van het werk een spelletje maken, is al thans beter dan in het geheel niet te wer ken", antwoordde Malewicz kalm en bracht Jadwiga den gebruikclijkcn groet. „Juist op dit oogenblik wacht er thuis niets op mij". „Dat klinkt al heel beleefd!" riep Wladi mir, wien het waarlijk altijd ergernis be zorgde, als iemand in zijn tegenwoordig heid niet de goede vormen in acht nam. „Pan Malewicz is bij voorkeur onbeleefd", zei Jadwiga, misschien wat gepiqueerd. „U weet toch, dat hij onbeleefdheid zijn rol acht cn dat hij die als een deugd aan kweekt. Het werk als een spel opvatten!!... Eens zien: wat valt cr nog te doen? Ja, de peper moet nog gestampt worden. Dat is warm werk, maar u ziet er uit, of u half bevroren was. Kijk, maar neemt u het als- je-blieft mee naar het venster, anders vliegt het overal heen en krijgen wij hot in de oo gen!" Malewicz, die niets afwist van de opmer» kingen, die er pas waren gemaakt over het stampen van de peper, nam gelaten de ar tikelen. die hem overhandigd werden, aan en trok. zich. luull; Let scnstoi; terug, maau,. dc rest van het gezelschap keek elkaar aan, niet een soort schuldig gevoel van verstand houding, terwijl de heide blonde zusters op nieuw in een onderdrukt gegiechel uitbarst ten. Even later, toen de peper gestampt was, kwam er een oogenblik, dat een minder zelfbewuste persoonlijkheid dan Malewicz zeker van streek zou hebben gemaakt. Wie zou nu liet meel ziften, werd er ge vraagd, want die bezigheid behoorde even min tot de meest geliefde. Wladimir bood zich ook hiervoor aan. „Ik zou het in een oogenblik doen", zei een jong getrouwd vrouwtje, „als ik maar geen zwarte japon aan had, maar meel op zwart, u weet Toen sprong Wladimir in de bres. Jadwiga keek weifelend naar bet fijne, donkere laken van zijn winterpak. Mis schien dacht zij, dat het jammer zou zijn den „sprookjesprins" in een molenaar te veranderen. „Het zou zonde zijn om die jas te beder ven", zei ze. „In ieder geval moest u cr dan iets overdragen". „Laten wij hem dan een schort aandoen", riepen in koor de dames, die blij waren, dat ze weer stof tot lachen hadden. „Hij zou uitstekend lijken als kok!" „Neen, ik geloof niet, dat hij zoo'n ver andering in zijn toilet hoeft aan te bren gen", meende Jadwiga. „Pan Malewicz, u is klaar met de peper, is 't niet? Zoudt u dat meel willen behandelen? Ik geloof, dat liet voor uw jas niet zoo erg zou zijn". (Wordt vervólgd)..

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1935 | | pagina 4