Het Amerikaansche Duivelseiland
Erger dan liet
ONTSNAPPING BLIJFT ECHTER MOGELIJK
Heldendaden op Zee
Hoe ontsmet men Boeken
De Spaansche Bedelaars
De groote Spoorweg-
Ongelukken
Luchtfoto van Alcatraz, het Ame rikaansche Duivelseiland
«n, kruitpa tehuizen, cellen en
Uiterst" kleine kamertjes, niet ongebruikt
laten. Het Is vanuit de nieuwe gevangenis
«rboven gemakkelijk te bereiken en de go-
kan genen, waar men last van ondervindt,
kunnen by wijze van straf uit hun ruime
cellen in de modelgevangenis worden over
gebracht naar een dezer donkere kamertjes,
die vaak zoo klein zijn, dat een menschelijk
lichaam niet uitgestrekt op den met steencn
platen geplaveiden vloer kan liggen. Men zal
niet dadelijk tot deze straf overgaan, want
geheel boven ln de modelgevangene oe vin-
Een smalle gang in de thans onder-
grondsche, oude citadel
den Sleh^öok cellen voor eenzame opslui
ting, waarin geen lichtstraal doordringt,
doek deze cellen zijn tenminste warm.
droog en goed geventileerd.
De opduiting in de oude, onderaardsche
citadel doet de ellende van het Fransche
Duivelseiland met rfjn betrekkelijke vrijheid
schijnen. Men heeft Al-
is echter juist. Goede 2wemmers hebben
het eiland, dat door een zeestraat van slechts
2 K.M. breedte Is gescheiden van 't San
Francisco schiereiland, vanuit Francisco
bereikt; zij zijn er zelfs omheen gezwommen
en behouden teruggekeerd op het strand van
deze wereldstad aan den Stillen Oceaan. En
van de gevangenen, die hier werden opge
sloten, zijn er minstens zeven met succes
ontvlucht. Veie anderen hebben althans het
water bereikt of zelfs het vasteland, doch
werden daar opnieuw gevangen genomen.
Van de zeven ontsnapten verdwenen er vier
bij een bokswedstrijd op het eiland; ver
moedelijk hadden zij haudlangers onder het
publiek, die hun overjassen en hoeden
gaven, waarna zij gewoon aan boord stap
ten van de booten, die de menigte naar San
Francisco terugbrachten. De drie anderen
verdwenen spoorloos en hebben zeer waar
schijnlijk de zeestraat overgezwommen, zon
der op het vasteland ln handen der politie
te vallen. Het is echter waar, dat men ook
eens een lijk uit de zee heeft opgehaald van
een gevangene, die zjjn zwemkunst blijkbaar
had overschat. Twee anderen verborgen zich
in een grot op het eiland; deze werd, daar
het toevallig springvloed was, geheel met
water gevuld, zoodat zij verdronken. Een
drietal, dat niet zwemmen kon, trachtte op
aaneengebonden leege petroleumblikken
naar het vasteland te drijven; door koude
en uitputting werden zij echter gedwongen,
tot den schildwacht om hulp te roepen, toen
zy nog slechts 400 M. van het eiland waren
verwijderd. Het kostte nog heel wat moeite,
hen te redden, juist door hun eigen hulpe
loosheid.
Bovendien Is er In de Vereenlgde 8taten
feitelijk geen enkele gevangenis, waaruit
men niet kan ontsnappen, als men geld ge
noeg heeft om het gevangenispersoneel om
te koopen. Dit geven de Amerikanen zelf
ook toe. Het ideaal van een nlet-poreuze
gevangenis zal op Alcatraz echter zoo dicht
mogelijk worden benaderd. De stevige ge
vangenis op het rotseiland met de witschui
mende 2ee er omheen is voor vluchtelingen-
in-spe reeds een probleem op zichzelf. Men
zal er 600 van de meest roekeloo2e en be
hendigste desperados uit alle staten der
Unie kunnen opsluiten met een vrij groote
kans. dat zij er hun straf zullen ulteitten.
Ook van het beruchte Fransche Duivels
eiland is ontsnapping mogelijk; den laatsten
tijd ls er zelfs een geheel bedrijf ontstaan,
dat geen ander doel heeft dan het helpen
legenheld gebruik maakt. Het bedrag va
rieert tusschen de 100 en 150 Amerikaan
sche dollars.
De „firma" heeft filialen In Cayenne
(Fransch Guyana), en ln Frankrijk. Zij doet
vaak „offerte" bij de vrienden of bloedver
wanten van den veroordeelde, voordat deze
zijn vaderland nog verlaten heeft om naar
het deportatie-oord te worden gebracht.
Aan de Laurentiusbaal kan men dagelijks
inboorlingen zien werken aan kano's, die de
vluchtelingen noodig hebben. Men kan ook
rantsoenen bestellen voor den vermoedelij
ken duur der vlucht, meestal een maand;
verder kunnen er vuurwapens worden be
steld en bijltjes of boschmessen om een weg
te banen door het oerwoud, benevens val-
sche papieren.
Een veelbesproken massavlucht van «even-
tien gevangenen had onlangs plaats onder
leiding van den beruchten moordenaar Le-
vasseur. De booten verlieten het Duivels
eiland, doch werden op zee door een storm
overvallen en liepen vol water. Levasseur wist
zijn mannen echter te verbergen op een
moerassig eiland, totdat hij zijn kleine ex
peditie opnieuw had uitgerust. Weer kwa
men zij in een storm; zij hadden geen eten
of water meer en besloten tenslotte, erom
te loten, wie hunner gedood en opgegeten
zou worden. Het lot viel op Levasseur en zij
waren op het punt, hem te dooden, toen de
mist, die rondom de boot hing, opklaarde.
Zij zagen, dat op enkele tientallen meters
afstand land lag. De mist, die zij eerst als
zulk een ramp beschouwden, bleek hen bo
vendien te hebben verborgen voor de poli-
tieboot, die hen zocht. Tenslotte landden zij
veilig en wel op de Brazlliaansche kust.
h
l primitieve slaapzaal op het Fra nsche Duivelseiland. Rechts: de yodern»
dte boven op de qudp citadel is gebouwd.
EEN HARDE LEERSCHOOL
Niet alleen stormen en Ijsbergen, klip
pen en torenhooge golven bedreigen de zee
schepen, soms geschiedt door geheel andere
oorzaken een ernstig ongeluk midden op
den Oceaan. Nog onlangs .bleek bU een
schipbreuk, dat de naald van het scheeps-
compas was uitgeweken, doordat een stuur
man een electrische zaklamp bij zich had
gedragen, ook als hy aan het stuur stond,
vlak bij het kompas. Een ander schip zonk,
doordat een kreeft ln een ventiel was bin
nengedrongen en het water zoo toegang tot
het schip had verschaft.
Ook de lading van een schip kan op zee
soms tot ernstige ongelukken voeren. Een
schip van Liverpool met bestemming Rot
terdam had karbolzuur geladen. Onderweg
begon het te stormen, de vaten met karbol
zuur geraakten los. Vier matrozen moesten
deze vaten weer vast maken, maar één
dezer vaten was reeds uit elkaar geslagen. De
doodelijke gassen vulden reeds het ruim,
waardoor de voorste matroos bewusteloos
ln elkaar zakte. Een der matrozen bleef by
hem, de twee anderen haalden hulp, maar
vonden by hun terugkomst den eersten
matroos reeds overleden, de tweede matroos
was ook bewusteloos geraakt. Toen de belde
anderen hem nog wilden bybrengen, over
manden de dampen ook hen, zoodat alle
vier matrozen door het barsten van één vat
met karbolzuur den dood vonden.
Een ware heldendaad verrichtte de ge
zagvoerder van een vischzchult, dl? van
Yarmouth was vertrokken. Groote golven
Spanje was steeds het eldorado voor bede
laars. Tegenwoordig ls dit niet meer zoo.
De crisis heeft den Caballeros de vingers
doen verstijven, als ze ln vestzakken gry-
pen wilden. Nu de Spaansche bedelaars
hebben hun traditie, die tot aan de dagen
van den aardschelm en vagebond Lazarillo
de Tormes terug gaat. Als de aandeelen
niet goed staan, moet men wat stemming
aan de beurs maken. Het laten zien van
armstompjes en andere lichamelijke gebre
ken gaat niet mser. Ook hevig schudden
vermag geen cent mser uit den zak te klop
pen.
„Ik ben een trotsche Spanjaard", dat is
het parool, waarmede de bedelaar in de Vla
Grande zijn zaak weer op de been wil hel
pen. Want met medelijden is het niets meer
gedaan. Zoo hadden zy eenige van hun
„werklooze" collega's opgedragen, in hun
armoedigste kleeren langs de straten te gaan
en giften aan de dienstdoende collega's te
geven. Of tenminste te doen, alsof de
knoopen, die In de hoeden geworpen wer
den, peseta's waren.
Het succes van dezen maatregel was frap
pant. Er ging een schok door de onbezorgd
voorbU flaneerende Caballero's, als een zoo
arm mensch het laatste wat hij bezat, weg
gaf. Ihplaats van door te loopen, keerden
zij om, om op hun beurt een aalmoes in
den hoed te doen.
Dit grapje was echter van korten duur,
want de bedelaars hadden niet op de her
sens van de Caballero'sy gerekend. Want
toen een van hen de schamel uitziende
animeercollega's voor de tweede maal gade
sloeg en zag hoe hij 't geld met volle handen
uitgaf, kwam de zaak hem verdacht voor.
Hij hield den man voor gek en liet hem
gevangen nemen. Deze had een doodsangst
voor de politie en voor een krankzinnigen
gesticht.
Daarom verraadde hy de truc. Nu moeten
de bedelaars in de Vla Grande naar nieuwe
methoden uitkyken.
sloegen over 1 bet.ekkeiyk kleine ach esp je
fifi atroomd* QLÜt. ik ka- 1 deugden mgfifiB heete^
juit binnen, waar een Ijzeren reservoir met
calcium-carbid stond, dat lek werd. Nie
mand had dit bemerkt, totdat men des avonds
.aan boord het licht aanstak. Toen vatte
het uit het lekke reservoir gestroomde acety-
leengas dadelijk vlam en schoot met een
sissende, heldere, blauwe vlam naar
voren. De gezagvoerder begreep, dat zijn
schip verloren zou gaan, indien de vlam
niet dadeiyk werd gebluscht. Water had geen
doel, want dit zou de vlam maar hebben
aangewakkerd. En chemische brandblusch-
middelen waren niet aan boord. Slechts
één uitweg bleef over. Zonder aarzelen deed
de kapitein het eenig-noodige. Hij greep het
reeds roodgloeiende reservoir met calcium-
carbid, wierp toen dit reservoir overboord.
Sissend verdween het reservoir in de golven
Maar de gezagvoerder viel achterover, daar
zijn gezicht, armen en handen zwaar ver
brand waren. Zoo goed mogelijk hielpen de
matrozen hem, keerden naar Yarmouth te
rug, waar de dappere kerel in het zieken
huis werd opgenomen en eindelijk van zijn
pijnlijk lijden herstelde.
Een der ergste rampen is brand aaa boord
van een petroleum-tankschip, al komen der-
gciyke ongelukken niet meer zoo veelvuldig
voor als vroeger, toen de techniek nog niet
de tegenwoordige vorderingen had gemaakt.
Breekt zoo'n brand uit, dan smelt zelfs
het staal van het schip of het lood was en
in zéér korten tijd ls heit schip door het vuur
verteerd. Eens brak midden op zee brand uit
op een met benzine geladen tankschip, ver
oorzaakt door kortsluiting, waarop een ont
ploffing volgde, zoodat het geheele schip in
enkele oogenblikken één groote vuurzee was
geworden. De ontploffing had midden op
het schip plaats gevonden, de brandende
olie en benzine deelde de bemanning dus
in twee groepen. Ook de radio-cabine stond
ln lichter-laaie, zoodat de marconist het
S.OjS.-sein niet kon uiteenden.
Toen kreeg de kapitein een schitterend
denkbeeld. Hij stuurde het tankschip zoo
danig, dat het een weinig slagzy maakte,
De golven braken over het schip heen en
waschten de brandende olie en benzine over
boord. Dit herhaalde de kapitein eenige
malen, zoodat spoedig de zee overal met
brandende vloeistoffen was bedekt. Nadat
de tanks leeggebrand waren, hetgeen onge
veer 40 uur duurde, was het tankschip wel
een wrak, maar de bemanning gered. Op
sleeptouw genomen door een ander zeeschip
bereikte men eindeiyk een veilige haven.
Maar het voordeel van het varen op zee
is, dat men leeft ln een harde leerschool,
waar de zenuwen gestaald worden en waar
moed, benevens opofffj^pg, de mooiste
i
FRANKRIJK SLAAT EEN DROEVIG RECORD
Het ls voor de Franschen geen aangename
bezigheid in de annalen van de spoorweg
ongelukken te bladeren. De ernstigste spoor-
wegcatastrophen zUn hier In- betrekkelijk
korten tyd elkaar zeer snel opgevolgd. Geen
ongeluk was echter zoo ernstig als dat bijl
Laguy, met zijn meer dan 200 dooden era
evenveel gewonden. In West-Europa is e:ra
n^j grootere spoorwegcatastrophe voorge
komen, al was deze niet van de allerlaatst»
jaren. Het spoorwegongeluk, dat wij bedoe
len gebeurde ln 1915 by Gretna Green.
In die dagen, toen de wereldoorlog woedde,
ging 't bericht van deze ramp spoedig ver
loren in den wirwar van oorlogstekgram
men en maakte het aantal dooden op het
krantenlezend publiek toen geen indruk,
daar op de slachtvelden van Europa dag na
dag duizenden omkwamen.
De Caledonlë-expres verongelukte dicht bijt
Gretna Green. Men haalde 227 dooden on
der de puinhoopen vandaan. Het aantal ge
wonden wérd minder nauwkeurig vastge
steld.
Om echter bij den allerlaatsten tijd t»
blyven, mag het ongeluk bij Evreux in Oc
tober 1933 met zijn 35 dooden niet wordea
vergeten. Nauwelijks een jaar geleden werd
de Wereld wakker geschud door een trein-
catastrophe, welke plaats vond bij een trans
port van militairen iti Marokko, 55 soldate»
van het vreemdelingenlegioen kwamen orra
het leven. Honderden werden gewond. Eei*
trein met 32 wagens stortte in den afgrond.
Dat tenslotte nog iemand levend uit de
puinhoopen tevoorschijn gekomen is, mag
een wonder heeten. Door steeds maar langs
de spoorlijn te loopen, kilometers ver door,
de woestijn, konden enkele lichtgewonden)
eindeiyk aan een station, komen, waar zij
hulp konden ontbieden. 48 Uren na de cata
strophe haalde men nog steeds levend»
menschen uit de puinhoopen.
Een jaar hiervoor reed de badtrein Parijs
Le Croisic met een vaart van 80 K.M. over
een gedeelte van den spoorweg, dat ver
zakt was: 15 personen werden gedood, 70j
gewond. Niet minder tragisch was de vaï
van de Nantes-expres in de Loire.
Een kort overzicht van hetgeen buiter*
Frankrijk gebeurde. Ten eerste is daar de-
treinramp van de BoedapestWeenen-j
expres by Biatorgbagy met 25 dooden era:
honderd gewonden. Een aanslag was er de|
oorzaak van. De trein stortte in een ravijiu
van 30 meter diepte. In de Kairo—Alexan-j
dria-expres verbrandden alle menschenJ
eer de trein, waarin in de laatste drie wagons
brand was uitgebroken, tot stilstand koni
worden gebracht.
De grootste ongelukken van de vorige
eeuw kwamen in Frankryk voor. Op 27!
Juli 1891 en 28 Juli 1864 werden tragisch»
records gevestigd met 61 resp. 100 dooden.'
Eindelijk schynt men in Frankrijk wak
ker geschud te zijn en gaat dit land zijnf
aandacht wUden aan een verouderd spoor
wegnet, dat voor een groot gedeelte de mo-1
dernste beveiligingstoestellen mist.
ZU BRENGEN ZIEKTEKIEMEN OVER
Gebruikte boeken, waarvan wy de her
komst niet kennen, verdienen reeds ons
wantrouwen; hoeveel te meer geldt dit dara
van boeken, die gelezen zijn door lijders
aan besmettelijke ziekten! De moeilijkheid i»
alleen, hoe men de boeken zal ontsmetten^
zonder ze te beschadigen. Desinfectie ach
terwege laten ls onverantwoordelijk, waar
er verscheidene gevallen bekend zijn vara
roodvonk, pokken en tuberculose, die zonder
den minsten twijfel door boeken waren ver
oorzaakt. Desnoods kan men de boeken vele
maanden ongebruikt laten staan op eera
plaats, waar zy geen onheil kunnen aan
richten; men kan ze ook een geheelen zo
mer lang geregeld in de zon zetten. Afdoen
de ls dit echter niet altyd. Bovendien kan
het voorkomen, dat men de boeken dadelijk
noodig heeft, in dat geval moeten zy met
formaline worden ontsmet of gedurende 48
uur worden blootgesteld aan een tempera
tuur van 75 tot 80 graden Celsius. Soms kun
nen ze met een ontsmettingsmiddel wordea
afgewreven. Wanneer de boeken geen al te
hooge waarde hebben en er een gevaarlijke
ziekte in het spel was, doet men IntusscheB
het beatft ge te verbranden.
In 8e Basil van San Francisco ligt het
eilandje Alcatraz, waarop in 1857 een citadel
werd gebouwd. De muren en bastions, welke
vroeger boven den grond stonden, liggen er
thans in verborgen. Op dit fundament heeft
im de regeering der Vereenigde, Staten een
gevangenis laten bouwen. Daarbij zijn de
weinige vensters, die het onderaardsche
gebouw licht verschaften, dichtgemetseld.
-£n toch sal mtn. dat donJufe netwerk van
catraz dan ook reeds het Amerikaansche
Duivelseiland genoemd. De gevangenen zul
len er betrekkelijk nog moeilijk kunnen
ontsnappen. De Amerikaansche regeering
zegt, dat ontsnappen geheel onmogelijk is
door de verraderlijke zee- en getijdes.ra
mingen, rondom het eiland en dat ln de
tientallen Jaren, waarin het voor opsluiting
van gevangenen ls gebruikt, nooit iemand
is ontvlucht. Noch het een, noch het ander
der gevangenen bij en na hun ontvluchting.
Het gevolg hiervan is. dat er bijna dagelijks
gevangenen ontsnappen. Het ontsnappen
van groote groepen tegelijk is natuurlijk niet
mogelijk, wanneer er geen cipiers *yn om
gekocht. doch daar staat tegenover, dat er
voor zulk een ontsnapping aan de „firma",
die haar organiseert, vrijwel evenveel be
taald moet worden als wanneer slechts één
of een paar dezer desperados van de ge-
Een dorp, waar de Inboorlingen leven van de gestraften, waarvoor zU kano's
ma ken.
NIEUWE METHODEN
