15
HUISMOEDERS
BAKKERIJ ,,'T SMULHUIS"
AMERSF00RTSCH
DAGBLAD
MET GRATIS
ONGEVALLENVERZEKERING
MICKEY MOUSE
IN KLEUREN
Over boeken en schrijvers
DROGISTERIJ „DE GAPER"
Brood is het belangrijkste voedse
Vraagt daarom het beste
uit het beste en be
trek Uw brood uit de
Soesterweg
Telefoon 890
THANS
CENT PER WEEK
F1LMNIEUWS
WEINIG GEWAARDEERD
KUNSTENAAR
ZIJN naam staat slechts met kleine
letters op het witte doek. Niemand
kent hem, hij is geen beroemde „star",
noch een groot regisseur. Hij is slechts
de „cutter". Als men den eersten den
besten bioscoopbezoeker zou vragen wat
een „film-cutter" is, zou deze het ant
woord schuldig moeten blijven. Hij
kent wel Dick Powell, Maurice Cheva
lier, Greta Garbo en andere bekende
artisten, maar van William Clemens
heeft hij nooit gehoord. Als men hem
dan zou vertellen, dat Clemens een be
kende film-„cutter" is, zou hij zijn
schouders ophalen. Weinigen beseffen
de belangrijke taak, die op de schou
ders van den cutter rust.
Zijn gereedschappen zijn slechts een
schaar en fleschje kleurlooze plakstof.
Op zijn werktafel staan een drietal ap
paraten: een klein, ingenieus apparaat
„movieola", een luidspreker en een
plak-machine. Bijna den geheelen dag
tuurt hij door een opening in de mo
vieola, af en toe een reepje celluloid
in tweeën knippend, een ander stukje
aanplakkend en dan weer verder tu
rend. Hij mag zelfs niet rooken, daar de
vloer rond hem bezaaid is met stukken
celluloid.
Als de opnamen voor een film beëin
digd zijn, begint de taak van den film
snijder. Een ontzaglijke hoop filmrol
len ligt op zijn werktafel tot een geza
menlijke lengte van ongeveer 60.000 M.
Dit moet hij reduceercn tot een lengte
van 2500 k 3000 M. Dat zou eenvoudig
zijn, indien de opnamen in de zelfde
volgorde gemaakt werden, als ze wor
den afgedraaid bij een vertooning van
de film. Maar dit is nu eenmaal niet
zoo. Het is een gewoon feit, als men
de laatste scènes der film het eerst op
neemt. Dit hangt geheel van het draai
boek af. Reeds lang voor de opnamen
beginnen, maken de productie-leider en
andere gezaghebbers der studio een
soort opname-schema. Bij het opmaken
van dit schema houdt men zich niet
aan het verloop van het verhaal. Het
is de bedoeling in een set zooveel
mogelijk scènes op te nemen, onver
schillig of deze in het begin of einde
der film thuis hooren. Want in de film
industrie is tijd geld, meer dan in
eenig ander bedrijf. Als men volgens
het verhaal zou filmen, zou men de
décors van een scène moeten afbreken
en een paar dagen later weer opbou
wen. Dit zou te veel tijd vergen en kos
ten met zich mede brengen en daarom
neemt men alle scènes in een set tege
lijk op. Dat is goedkooper en gemak
kelijker, behalve voor den cutter. Hij
moet weer uit elkaar halen wat een
legertje menschen met moeite heeft
samengesteld en begraaft zich in een
mengelmoes van filmstrooken, om deze
in goede volgorde te plakken. Daarbij
wordt zijn taak nog verzwaard door
het feit, dat iedere scène wel uit acht
verschillende gezichtspunten en afstan
den genomen is, welke hij moet sortee-
ren in close-ups, medium-shot's en
long-shots. Hij begint b.v. met een
scène, waarin de ster een hotel binnen
stapt. Hij volgt haar beeld tot het
bureau van den chef-de reception. Dan
Sir Cedric Hardwicke en Fredric March in een scène van „les Misera
bles" waarvan binnenkort een Amerikaansche verfilming verschijnt van
United Artists. Fredric March vertolkt de hoofdrol van Jean Val jean. Deze
nieuwe ülm naar den bekenden roman van Victor Hugo belooft in menig
opzicht interessant te worden.
neemt hij het bureau van den chef en
men ziet de bezoekster naderen. Een
gesprek volgt tusschen de twee perso
nen, waarvan hij beurtelings een close-
up van den chef en van de ster op
elkaar volgen laat. Als hij deze verschil
lende scènes in de hotel-hall tot een
geheel gevoegd heeft, wacht hij, tot hij
het stuk film krijgt, waarop do aan
komst voor het hotel is vastgelegd en
plakt de -aankomst voor de andere
scènes en zoo wordt, de film tot oen
passend geheel.
De movieola, is een klein appa
raat, gelijkend op een box-camera,
waar de film doorheen loopt door mid
del van een electrischen motor. De film
passeert een lens, waarachter een sterk
licht brandt; door een kijkgat kan do
filmsnijder het beeld volgen. Aan dit
apparaat is een foto-electrische cel ge
bouwd, waardoor de snijder niet alleen
het beeld kan zien, doch ook de dialoog
kan hooren via foto-cel' en luidspreker.
Om de taak van den filmsnijder eenigs-
zins te verlichten kan deze, indien hij
het noodig acht, het apparaat langza
mer laten draaien om zoodoende de
beelden en het gesprek nog beter te
kunnen volgen; door middel van een
pedaal kan hij desgewenscht de film
zelfs terug laten loopen. De plak-machi
ne is ook een belangrijk apparaat, om
dat men daarmee, met behulp van film-
lijm, de stukken aan elkaar kan las-
schen, zoo, dat veelal slechts experts de
ze lasschen kunnen terug vinden.
Dit jaar is de beroemde Amerikaan
sche „filmster" Mickey Mouse zeven
jaar oud geworden. We hopen, dat de
„jaren des verstands" hem niet te wijs
zullen maken, want we zien ons muisje
maar het liefst dwaasheden verkoopen.
Toch is er met Mickey in zijn zevende
levensjaar iets zeer belangrijks gebeurd
zijn geestelijke vader, Walt Disney,
heeft hem een kleurig pakje aangetrok
ken, en zoo zal men eerlang kunnen
Heiman Tholen, in zijn rol van baron de Hoog van Vriesland neemt
afscheid van Jopie Koopman, als de dochter van den fabrikant Vlas
man Een scène uit de film ,,'t Was 1 April" waarmee de Ufa bin
nenkort in een Nederlandsche versie uitkomt.
genieten van de eerste gekleurde
Mickey-Mouse film.
Al een paar jaar kennen we van
Disney gekleurde teekenfilms, n.l. de
zoogenaamde Silly Symphonies, o.i
Hans en Grietje, koning Neptunus, de
ark van Noë, voorts de drie kleine var
kentjes met den grooten, boozen wolf
(een van de beste), alle figuren van
teekenfilms, welke volgens het drie
klcuren-systeem zijn vervaardigd. In de
bonte „cartoons" van andere herkomst
dan Disney's speelsche en vruchtbare
teekenstift zijn maar twee kleuren ver
werkt.
De eerste gekleurde Mickey toont hem
als kapelmeester. Aan „The Band Con
cert" zoo heeft Disney zijn schepping
gedoopt nemen do verschillende die-
rentypen deel, die Mickey steeds op het
filmdoek vergezellen: Paddy Pig, Ho
race Horsecollar, Clarabelle Cow, the
Goof en Giddy Goat. De hoofdfiguur
zelf, die een fraai uniform draagt,,
zwaait een dirigeerstok, terwijl hij op
een verhooging staat. De film begint
als het orkest op het punt staat de
ouverture van „Wilhelm Teil" te ver
tolken, maar zoodra is ingezet., komt
er stoornis door den eend Donald Duck,
die, veel luidruchtiger dan onze Pinda-
chineezen, apenootjes te koop aanbiedt
en ten slotte een piccolo te voorschijn
haalt, het podium opspringt en „op zijn
eigen houtje" een deuntje ten beste
geeft. Er steekt nu een hevige storm
op, die de storende geluiden wegvaagt,
en dan komt de Ouverture tot een uit
bundig slot.
Had de grootc Rossini wel ooit kun
nen droomen, dat zijn „Wilhelm Teil"
nog eens op een dergelijke hoogst eigen
waardige wijze zou worden uitgevoerd1"
„DE KLEINE MADONNA"
Vier groote geluidshallen bij Warner
Bros zijn thans in gebruik genomen
voor de verfilming van Hervey Allen's
roman „De Kleine Madonna" (Anthony
Adverse), welke onder regie van Mer-
vyn LeRoy thans in productie is. Bo
vendien worden voor de buitenopnamen
nog een aantal sets gebouwd, waaron
der de voornaamste zijn de haven, dok
ken en opslagplaatsen van de Italiaan-
sclie zeehaven Leghorn. Ofschoon met
de productie reeds begonnen werd, is
de rolbezetting nog steeds niet voltallig.
NIEUWE UFA.FILMS
Wilhelm Prager, regisseur der docu
mentaire afdceling der Ufa, is uit Tra-
kehnen teruggekeerd, nadat hij daar
twee interessante cultuurfilms gedraaid
heeft. Deze zijn getiteld: „Jacht in Tra-
kehnen" en „Het Paradijs der Paarden".
De productiegroep Bruno Duday be
gint binnenkort met de opnamen voor
de nieuwe film „Hemd des Kaisers".
Het draaiboek vervaardigden Barbara
Bosch en W. Brandes. Regisseur is
Detlef Sierck.
Tenslotte zijn de voorbereidingen
voor twee nieuwe films zoo ver gevor
derd, dat men nog deze maand met de
opnamen hiervoor kan beginnen.
Het betreft hier de Neppach-film
.Mannen voor het Huwelijk" en de Os-
termayr-film „Schloss Vogclöd".
„RAMONA"
Rita Cansino, het 17 jaar oude danse
resje, dat kortelings door Fox-Film ge
ëngageerd. werd, vervult de hoofdrol in
„Ramona", waarvoor de opnamen in
vollen gnng zijn. Rita Cansino, die na
haar contract, geteekend te hebben,
direct naar de Fox-Film-tooneelschool
Jan Campeit. Wier.
Den Haag, Leopold's U. M.
IK moet bekennen, dat er in mijn be
langstelling voor dit bock een per
soonlijk element zit. Het is een bock
over Zeeland, en Zeeland, waar ik heb
gewoond en waarover ik zelf heb ge
schreven, heeft nog altijd meer dan
andere provincies mijn belangstelling.
Men kan Zeeland op verschillende
manieren zien. Men kan zich verdroo-
nien in zijn blauwe luchten en zijn
blauwe wateren, men kan ook en dat
heeft Jan Campert gedaan de ruig
heid van zijn zee, het komen en gaan
der winden, het weeldeleven van zijn
boeren en het harde leven van zijn wer
kers opsporen en verbeelden.
Campert heeft een meesterlijk boek
geschreven. Waarom worden volksche
boeken ten onzent alleen maar popu
lair, wanneer er kleine jongetjes in be
schreven worden, die dwalen over de
hei of over de wei. en blijven de boe
ken, waarin een heel volksleven stoer
wordt verteld, op den achtergrond in de
belangstelling?
De geschiedenis is uiterst dramatisch.
Hoofdmotief is het conflict van twee
stroopers, De eene Lou van Zukke, is
een strooper van beroep. Hij dwaalt in
de duinen en stropt konijnen bij de
vleet en hij rooft uit de schepen, die
's winters bij stormweer op de kust
worden geworpen. De ander, Gabe Va
der is geen vagebond van natuur. Ilij
is de zoon uit een Zeeuwsche boeren
familie, die achteruit is gegaan en zijn
land heeft verloren en nu zwerft de
zoon, die telkens' werkloos is en dan
weer even een oogenblik werk krijgt
op de fabriek of aan den dijk langs
duinen en wegen, omdat hij te trotsch
is zich in ondergeschikte positie, dus
als daglooner te verhuren voor land
arbeid.
Deze Lou van Zakke en Gabe Vader
zijn medeminnaars. 1-Iet is Tanne In-
gelse, de vrouw van den overleden
vuurtorenwachter, de vrouw, die nog
een der lichten bedient, om wier huisje
in de duinen zij beiden zwerven. Lou
van Zakke heeft deze vreemde vrouw,
die zich afzijdig houdt van het leven
der dorpelingen overmand, en een tijd
lang met haar geleefd. Maar zij ver
stoot hem. En dan, op zekeren dag,
ontmoet zij Gabe Vader, die toen al
gedesillusioneerd was, en verstooten
door een rijke boerendochter, die hem
verwerpen moest om de erfgenaam van
een groote hofstee te huwen.
Er komt tusschen Gabe Vader en
Tanne Ingelse een liefde van diepere
natuur, omdat Gabe Vader haar kind
redt, dat bij hel spelen verdronken zou
zijn, wanneer hij het niet nagezwommen
had in zee. En nu toont ons het hoek
van Campert het wisselspel van samen-
uit-stroopen gaan van Gabe en Lou en
hun dieper liggende, onderlinge haat.
Het eindigt er mee, dat Lou van Zakke
op een donkeren avond toegang ver
zoekt tot het huisje van Tanne Ingelse
op een oogenblik dat hij Gabe Vader in
bet huisje ziet. Er ontstaat een worste
ling tusschen de beide mannen, die ein
digt met den moord op Van Zakke. En-
dan, om het misdrijf aan de politie te
onttrekken gaan Ingelse de vrouw en
Gabe Vader den levenlooze toevertrou
wen aan de wateren van de zee.
Ik heb U hierboven dan het hoofd
motief verteld, maar het boek geeft veel
meer dan dit donker en spannend ver
haal. Het geeft vele kanten van het
Walchersche leven; de hezitsbegeerte van
een grooten boer als Hubrecht Cysouw,
de weelde en overdaad, bij de bruiloft
van zijn dochter ten toon gespreid, het
starre Calvinisme van de bevolking dat
in de vergadering van Dominee cn den
Kerkeraad, die Tanne Ingelse uit haar
baantje willen stooten op aller-onsym-
patiekste wijze zich openbaart Daar is
de figuur van de wijze, rustige ïotaris
van Herwerden te Middelburg, de raad
en toeverlaat van het hcele eiland, en
eindelijk de voortreffelijk geteekende
figuren van de Middelburgschc kroeg
houdster met haar twee dochters, die
Lou van Zakke afhelpt van zijn konij
nen en van wat hij met zijn strand
vonderij heeft verdiend.
Indien ik bezwaren zou moeten ma
ken, zou ik willen zeggen, dat dit boek
van Campert misschien hier en daar
wat al te gekleurd, te... melodrama
tisch is. Maar dit kan mijn bewondering
voor het boek maar weinig temperen.
Zelden las ik den laatstcn tijd een ver
haal, waarin zoo duidelijk en sterk een
belangrijk stuk Nederlandsch volksle
ven stond uitgebeeld, èn... psychologisch
doorgrond als dit verhaal van Campert
Dit boek geeft anders cn meer dan
de lyrisch-anecdotische waarde, waar
mee tot dusver de meeste schrijvers
van Nederlandsche „Ilcimatkunst" onze
literatuur verrijkten. Dit boek is niet
alleen gezien, maar het is ook door
grond. Het is volkomen aan de subjec
tieve sfeer ontstegen. Alle figuren, alle
gebeurtenissen, het land eir de zee, het
staat ons alles met een groote duide
lijkheid voor oogen. Ik eindig deze
waardeerende beschouwing door den
lezer een proeve te geven van Campert's
natuurbeschrijving, door een citaat af te
drukken, waarin hij ons de zee teekent:
„In den na-zomer krijgt de zee haar
onrust Den zomer lang heeft net water
effen en glad gelegen, enkele malen
slechts bewogen door de snelle, onver-
hoedsche onweersbuien die op kwamen
zetten. Dan streek een lichte, radde
wind over het spiegelend-blauwe vlak;
dan begonnen ergens in het Zuid-Wes
ten plotseling kleine golven te reven
en te kruiven met smalle, witschuimen
de koppen, die voort-stuwden naar de
hooge kust toe, uiteen vloeiend en ni,u-
we, lage rollers voor zich uit schuivend,
die den diepen, blauwen tint verloren
hadden en grauw-grocne streken vorm
den tusschen de omslaande, dunne,
schuimen randen. De lucht betrok tot
een grijze, egale massa, met dnartus-
schen plotseling, speelsch en verrader
lijk, grillige, gele wolken-kartels en vèr.
weg werd het eerste rommelen van de
bui hoorbaar. Dichte wolken-sluiers wer
den getrokken voor het licht en het
witte duinzand kreeg een vale. welhaast
smoezelige kleur. Helm en grassen golf
den driftig, bewogen door de kortston
dige, rukkende windvlagen om daarna
weer voor een enkele oogenblik hun op
gerichte houding aan te nemen. En in
de kleine poozon van stilte, die daartus-
schen lagen, hoorde men de verdwaalde,
schelle kreten van zee vogels op zoek
naar hun nesten. Dan kwam de bui los.
Meestentijds een heftig, snel overtrek
kend onweer. De lucht brak en in korter
tijd dan noodig geweest was om een
effen-grijze koepel te spannen boven
water en land liep de hemel weer blauw
aan, weerkaatste het licht in de zon
spetterende droppels, die als een dia
maten regen lagen over het land."
P. H. RITTER Jr.
gezonden werd voor haar opleiding, ver
tolkte reeds in verschillende belang
rijke filmwerken ondergeschikte rolle
tjes. Haar spel was echter zoo goed, dat
productieleider John Stone haar ter
stond koos voor een zware rol in
.Ramona".
VARIA
DE AMSTERDAMSCHE BROODMARKT
In 1807 werd te Amsterdam een brood-
markt ingesteld. Uit Harderwijk en Nij-
kerk kwam daar o.a. het brood, dat
over de Zuiderzee werd ingevoerd. Het
was zwaarder dan het Amsterdam se he
brood, doch mocht niet meer wegen
dan vier lood, men mocht evenmin te
zwaar als te licht brood verkoopen. De
brood verkoopsters hadden zich daarom
te beklagen over de keurmeesters en
de broodwegers, die haar met 1 voor
het eerste lood en ƒ2 voor elk meerder
lood bekeurden, dat het brood boven de
4 lood woog. De keurmeesters werden
in het gelijk gesteld. Dat de Amster-
damsche bakkers over deze broodmarkt
niet te spreken waren laat zich denken.
En zij beklaagden zich er over, dat „de
gemeene man", als deze bij de bakkers
schulden had gemaakt en niet verder
durfde of kón „poffen," gewoonweg
naar de markt toog. De Raad bepaalde
dan ook, dat alleen op de gewone markt
dagen Vrijdag en Maandag schepen met
brood mochten binnenkomen. Maar
daartegen requestreerden in 1S16 de
broodverkoopsters op de markt bij den
Gouverneur van Noord-Holland, en zij
vroegen dezen, dat het keurloon zou
worden afgeschaft, want op de keur
meesters hadden zij 't lang niet begre
pen.
De gouverneur liet zich over dit ge
val, „rapporteeren" en de Griffier van
Amsterdam had een rapport uit te bren
gen.
Deze verklaarde: le. dat de reques-
tranten de bepaling van den Raad om
trent den invoer van brood verkeerd
begrepen hadden en ten 2e. was zijn ad
vies het keurloon te behouden, „daar
't. geenszins in de bedoeling ligt deze
markt te favoriseeren".
F.n zoo bleef de broodmarkt nog eeni-
gen tijd in stand.
DE OORSPRONG VAN HET WOORD
„SNOB"
Het snobisme is zoo oud als de we
reld. Het woord ..snob" echter, dat te
genwoordig zoo dikwijls wordt gebruikt,
is aanmerkelijk jonger. Het is in de
laatste eeuw door de rectors van de
Universiteit te Oxford gemaakt. Dat wil
zeggen dat het eigenlijk heclemaal geen
woord is, maar een afkorting. Achter
den naam van den student van burger-
afkomst, die aan de lessenreeksen voor
adellijken wonschte deel te nemen, wer
den in het register de Latijnsche woor
den „Sine nobilitate" geschreven. Het
geen in het Nederlandsch wil zeggen:
zonder adel. Afgekort schreef men na
een tijdje alleen maar: s.nob. Het aldus
ontstane woord moest alzoo zoodanige
personen kenteekenen, die in een kring
wilde doordringen, waarin zij niet thuis
hoorden. In dezen zin wordt het dan te
genwoordig ook nog vrij vaak gebruikt
EEN UNIVERSEELE TOLK
Met het oog op den te verwachten toe
vloed van vreemdelingen, die als een
gevolg der propaganda van het Algc-
rijnschc Tocristcncomité dezen winter
in Noord-Afrika wordt verwacht, heeft
een hotelier op zijn uithangbord laten
schilderen: English spoken On parle
MEER BETALEN
ZOU DWAASHEID ZUN!
De beste koffie. Hulskot
Setnkoffie kost nu 25 ct.
per V, pood 1 Hulsko heeft
één soortt het bestel la
gepatenteerde, luchtdichte
vei pakking. - Vraagt Uw
Winkelier l
DC KOFFIE WAAR PIT IN ZITÏ
JULIANAPLEIN i
naast Apotheek Haan.
Wij ontvingen:
Leukodont Tandpasta 0.65
Tandborstels 0.75
Mondwater 1.50
Volgens voorschrift v. Tandarts
Mertens don Haag (Ned. Fabr.)
Een beeld uit een reeds oude Silly
Symphonie". waarvan de titel luid
de „The big bad wolf".
frangais Man spricht deutsch SI
paria italiano Oni parolas esperanto
Se habla espanol Men spreekt Hol-
landsch etc. etc. etc. tot Maleisch. Ja»
vaunsch en Russisch toe. Ecnigen lijd
geleden stapte een Brit het hotel bin
nen en verzocht in een Fransch, dat
veel op Koeterwaalsch leek, den tolk
te roepen. De portier, een kolossale Ber
ber. in blauwe uniform mot een gou
den kraag, antwoordde: „We hebl»en
hier geen tolk." „Maar", riep de Brit
verbaasd uit: „Wie spreekt dan al «lie
talen, die op het bord staan?" „Na
tuurlijk de reizigers, mylord!" was het
antwoord.
ALLERLEI VAN OVERAL
In Warschau Is dezer dagen een 19-
jarige naaister met een kleermaker ge
trouwd. Op dcnzclfden dag huwde ook
haar moeder, die gescheiden was, voor
de tweede maal met een handwerksman.
En om de maat vol tc maken: ook de
grootmoeder, 6-4 jaar oud en weduwe, be
sloot nu haar man vijf jaar dood was,
weer in 't huwelijk te treden. Zij trouwde
denzelfden dag met een gepensionneerd
houtvester.
De diamanten, die in China gevonden
worden zijn heel klein, soms niet grooter
dan een speldenknop. Men heeft er dan
ook een eigenaardige methode op gevon
den om ze in te zamelen. Mannen, die
dikke schoenen van stroo dragen, loopen
op en neer in de zandige vlakten, waar
de edelsteenen te vinden zijn.
De puntige diamantjes dringen in het
stroo en blijven er vast in zitten. Nadat
ze een dag hebben rondgewandeld, moe
ten de mannen de schoenen uittrekken,
en die in een hoop bij elkaar leggen.
Zoodra de hoop groot genoeg is wordt hij
In brand gestoken. Uit de overblijvende
asch worden dan de diamantjes zorgvul
dig verwijderd.
