Dr. EUWE WERELDKAMPIOEN SCHAKE
Gewonnen partij remise gegeven
Aljechin eervol verliezer
Het laatste krijgsgewoel
GROOTE SPANNING
ling-
Hoe Euwe er kwam
Wereldkampioen!
5c BLAD PAG 1.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
MAANDAG 16 DECEMBER 1935
De laatste beslissende partij werd door Euwe
op rustige en krachtige wijze gespeeld
(Van onzen eigen verslaggever)
AMSTERDAM, Zondagavond. De
beslissende partij wordt gespeeld, het
laatste moment van de match is geko
men in een bijna ondragelijke spanning.
De enorme zaal van het gebouw Bellc-
vue aan de Marnixstraat kan nog niet
aan allën plaats bieden, zoo'n groote be
langstelling bestaat er voor het einde
van dezen strijd tusschen twee geheel
tegen elkaar opwegende tegenstanders.
Wie had, na het voor Euwe ongunstig
begin, kunnen vermoeden dat. deze laat
ste partij de beslissing zou brengen, nog
wel in voor Aljechin moeilijke omstan
digheden?
Het. begin van dezen avond brengt al
dadelijk een verrassing: Aljechin ver
schijnt in rok gekleed. Een met moeite
bedwongen applaus klatert op, wanneer
hij op het podium zich tot het publiek
wendt; hij geeft een teeken dat hij iets
wil zeggen, waarop dadelijk een volko
men stilte heerscht. „Ik heb mij in
avondtoilèt gekleed," zegt Aljechin dan,
„als blijk van hoogachting voor mijn
tegenstander."
Dan keert hij het publiek den rug toe,
neemt plaats, en Euwe doet den eersten
zet: d2d4. De titanen strijd om den we
reldtitel, toegespitst in één enkele beslis-
gende partij, heeft een aanvang geno
men
De zaal biedt, een wonderlijken aan
blik.
Een artistiek wanproduct, in een gelig
bruine kleur, die kwalijk harmonieert
met bepaald smakeloozen roode lampen,
is deze zaal allerminst de plaats, waar
men zou verwachten dat een strijd van
het intellect er zich in zou afspelen.
Op een tooneel zit een rij toeschouwers
voor een decor dat blijkbaar een voor
stelling wil geven van een villa aan een
Italiaansch meer in den zomer. De spe
lers zelf zitten op een podium met een
balustrade ervoor, omgeven door een
scherm met „moderne" beschildering.
Kortom, het is een omgeving, die geheel
onwezenlijk aandoet: het lijkt wonder
lijk, dat hier een wedstrijd om het
wereldkampioenschap schaken plaats
vindt!
Het verloop der partij
Euwe koos wederom 1) d2—d4 waar
tegen Aljechin tot veler verbazing dit
maal geen „vreemde" verdediging de
Hollandsche, de Indische aanwendde,
doch 1) d7d5 en na 2) c2—c4
d5 x c4. Het aangenomen damegambiet
dus, voor de eerste maal in deze match.
Op den derden zet bracht Aljechin een
nieuwtje, dat inmiddels geen bijzondere
verbetering bleek. Euwe kon zich ge
makkelijk ontwikkelen. Beide spelers
fianchetteerden de koningsraadsheeren
en op de negende zet leidde Al jechin een
damemanoeuvre in, dat er gekunsteld
uitzag en van twijfelachtige waarde
bleek te zijn.
De zwarte dame kwam op den ko-
om erger te voorkomen moest Dr. Alje
chin zijn g-pion offeren. Dit bracht ech
ter slechts tijdelijk onlucht'ing, want de
witte positie bleef de beste. Weliswaar
voorkwam. Aljechin door 'n aardige ma
noeuvre stukverlies, maar den geoffer-
den pion won hij er niet mee terug..
ZWart probeerde nog een aanval langs
de open g-lijn, maar deze liep op niets
uit door de ongunstige opstelling van
zijn dame. Tenslotte was Aljechin ge
noodzaakt, de dames te ruilen en hierna
ontstond een eindspel, waarin Dr. Euwe
twee verbonden vrijpionnen voor was.
Natuurlijk moest onze landgenoot dit
eindspel op den duur winnen. Met het,
oog op den stand van de match bood hij
echter na den 40-sten zet remise aan,
wat door Aljechin werd geaccepteerd,
daar deze wel inzag, dat verdere tegen
stand een zeker verliespunt zou betee-
kenen.
Hieronder volgt het verloop van de op
windende partij.
Wit: Dr. M. Euwe Zwart Dr. A. Aljechin
Aangenomen Damegambiet.
1. d2d4 d7d5
De Hollandsche verdediging 1.
f5 schijnt den wereldkampioen toch niet
goed bekomen t,e zijn.
2. c2—cd d5xc4
Het. aangenomen damegambiet, dat tot
dusver in deze match nog niet vertoond
werd, hoewel er herhaalde malen gele
genheid voor was.
3. Pgl—f3
De beste zet. Na andere voortzettingen
bevrijdt zwart zich door c7e5.
PbSd7
Een verrassing! Deze zet werd name
lijk nog nooit, eerder toegepast. Gebruike
lijk is de tegenactie 3. c5. Passief zijn
de voortzetting 3. Pf6 of e6, terwijl po
gingen om den gambietpion te behouden
door 3. b5, of 3. c6 op niets uitloo-
pen.
Opmerkelijk is nog do agressieve zet
van Bogoljubow 3. Pg4.
De tekstzet is stellig niet slecht. On
der omstandigheden zou zwart zelfs den
gambietpion kunnen gaan verdedigen
door Pd7bG. Euwe besloot dan ook na
lang nadenken tot de zekerste voortzet
ting, welke onmiddellijk den pion' terug
wint, n.l.
4. Ddla4 c7c6
zwart heft direct de onaangename pen
ning op en dreigt tevens b7—bó met be
houd van den pion. Dus:
5. Da4xci PgS—f6
6. g2g3
Het fianchetto der raadsheeren lijkt
in deze stand de aangewezen ontwikke-
6. g7g6
7. Pblc3 RfSg7
8. Rflg2 0—0
9. 0—0 Dd8—a5
Uit deze zet blijkt, dat Aljechin be
grijpelijk! complicaties zoekt. In aan
merking kwam Te8 om e7e5 voor te be-
reieden. Deze bevrijdingszet wordt dan
echter weer bemoeilijkt door Tdl, zoodat
het er naar uitziet, dat de witte opstelling
iets de voorkeur verdient.
10. e2e4 Daóh5
stellig zal Aljechin hier e7e5 overwo
gen hebben. Na afruil op e5 en Rf4 of
f2f4 behoudt wit. echter de vrijere stel
ling. Met den tekstzet beoogt zw&rt na
Pb6 te spelen Rh3, om den witten ko
ningsraadsheer te ruilen, hiermede den
witten koningsvleugel te verzwakken en
tevens zijn eigen spel te ontwikkelen.
Euwe weet dit plan echter door eenige
eenvoudige zetten te beletten.
11. Dei(13
Nu geschiedt Pb6 niet meer met tem
powinst en wordt, pion e4 gedekt, waar
door Pc3 vrijkomt.
11. Pd7b6
12. Pc3e2
Men ziet het, na Rh3 volgt nu Pf4, wel
ke zet trouwens ook na andere voortzet
tingen dan Rh3 dreigt. De zwarte dame
staat op h5 niet aanlokkelijk. De witte
positie is nu stellig vrijer. Wanneer deze
positie de consequentie is van' Aljecbin's
derden zet, dan lijkt ons toch het be
proefde 3. c7c5 beter.
12. Tf8d8
Wel de sterkste zet. Wit moet nu
steeds op de dekking van pion d4 bedacht
zijn, terwijl zwart eventueel met een
paard op c5 of e5 kan komen.
13. a2a4!
Een geniale conceptie! De bedoeling is,
de zwarte dame geheel af te sluiten en
inderdaad kan Aljechin zijn ontwikke
ling niet gewoon voortzetten, doch moet
hij met kunst- en vliegwerk zijn dame
bevrijden.
13. Pb6d7
Dreigt Pc5 en verovering van den e-
pion, waama de velden d5 en fó voor de
zwarte dame vrijkomen.
14) b2b4
Eenvoudig en sterk. De dreiging Pc5
wordt voorkomen en het laatste beschik
bare veld voor de zwarte dame op de
vijfde lijn n.l. a5, wordt, afgesloten. Er
dreigt thans zeer sterk Pe2f4.
li) g6go
Dit pionoffer is noodzakelijk, om
dameverlies te voorkomen.
15) Pf3Xg5 Pd7e5
16) Dd3c2 Pe5g6
Eindelijk is de zet Pf4 belet.
17) h2h3
Dreigt Rg2—f3. Door een aardige ma
noeuvre weet Aljechin thans stukverlies
riog te voorkomen.
17) h7h6-
18) Rg2—f3 Pf6g4
Een tijdelijk stukoffer. Even later
blijkt n.l. dat Pg5 geen terugtochtsveld
meer heeft.
19) h3Xg4 Rc8Xg4
20) Rf3Xg4 Dh5Xg4
21) Pg5Xf?
Het paard is verloren, dus neemt Dr.
Euwe vanzelfsprekend den belangrijken
f-pion, waarmede hij tevens de zwarte
koningsvleugel uiteenslaat.
21) Kg8Xf7
22) Dc2—c4f e7—c6
Het is wel tragisch, maar thans is we
derom de terugtocht voor de zwarte da
me afgesloten.
23) f2—f3 Dg4h5
Interessant, maar onvoldoende is 23)
Rd4!+ 24) Dd4: (niet 24) Pd4:
wegens Dg3:+ Td4:? 25) fg4: en zwart
staat schaak.
In plaats van 24) Td4: heeft
zwart dus niets anders dan Dg3:t 25)
Pg3: en wit blijft een stuk tegen een
pion vóór.
24) Rel—e3
Eindelijk is de stelling wat tot rust
gekomen. Wit staat prachtig. Hij is een
pion vóór en heeft de betere ontwikke
ling. Bovendien dreigt de zwarte dame
voortdurend verloren te gaan.
24) Td8g8
Om te trachten, langs de g-lijn wat te
ondernemen.
25) Tfl—f2 Rg7—f6
Zwart opent de g-lijn.
26) Tal—fl
Alvorens Th2 te spelen, moet wit eerst
f3 dekken.
26) Pg6h4
Deze zet wordt door eenvoudig dame
offer afdoende weerlegd.
27) Dc4Xe6f Kf7Xe6
Gedwongen, na Kf8 volgt Df6:f en na
Kg7 neemt wit Ph4.
28) Pe2fit Kc6—f7
29 Pf4Xh5 Rf6e7
30) Kglh2 Ph4g6
31) Tf2b2
De b-pion moet gedekt worden.
31) Ta8—c8
Er dreigde b4bo met binnendringen
langs de b-lijn.
32) f3f4 Pg6f8
33) f4f5
De witte vrijpionnen zijn op den duur
onstuitbaar.
34)
35)
36)
Re3Xg5
Ph5—f4
Pf4e6
37) Kli2—g2
38) Kg2—f3
39) Pe6—f4
40) Tfl—gl
Re7gó
Tg8Xg5
Pf8h7
Tg5hó+
Ph7—f6
Tc8g8
Th5gó
In dezen stand had de partij
moeten worden afgebroken.
Aljechin, die besefte, dat bij
verder spelen een nederlaag
toch beslist onvermijdelijk
zou zijn, accepteerde daarom
het remisesaanbod van Dr.
Euwe, die hiermede definitief
het wereldkampioenschap
veroverde, daar de stand
thans 15^14^ geworden
was. Onmiddellijk na het bes
kend worden van dezen uits
slag brak een oorverdoovend
gejuich los. Men zong: Lang
zal hij leven, en was niet tes
vreden voordat de nieuwe
wereldkampioen eenige woor*
den had gesproken.
Bescheiden als altijd sprak Dr. Euwe
ongeveer als volgt:
„Eigenlijk ben ik beduusd, dat de
match nu plotseling afgeloopen is. De
stelling was nog ingewikkeld; het had
wel 2 a 3 uur kunnen duren, voor de
moeilijkheden zouden zijn opgelost.
Daarom waardeer ik het zeer, dat Al
jechin mijn remise-aanbod aannam. Hij
schonk mij hiermede n.l. mijn rust te
rug, die ik 3 maanden lang heb ont
beerd. Het verheugt mij buitengewoon,
dat door deze match de belangstelling
voor het schaakspel zoo enorm is toe
genomen en dat zoovele supporters
steeds van hun belangstelling deden
blijken. Het nevenresultaat, dat ik nu
wereldkampioen ben, is minder belang
rijk. Trouwens, ik denk, dat ik het niet
lang zijn zal!"
Een luid gejuich scheen te zeg
gen, dat de aanwezigen het met dit
laatste minder eens waren.
Hierna hief men spontaan het
Wilhelmus aan, en tenslotte zong
men. Aljechin ter eere, de Marseil
laise.
Ondanks achterstand wist hij
zijn genialen tegenstander
te bedwingen
Heel Nederland leeft mee
Toen het volijverige Euwe-Aljechin-
comité zijn zeer omvangrijke werk
zaamheden begon werkzaamheden
die naarmate de datum van het. begin
„REMISE-DOOD" NIET
TE VREEZEN
Eenige impressies van het
emotioneele slot van
de match
Uil de toenemende belangstelling
voor de laatste partijen, de groeiende
spanning, die deze titanenkamp weet
te scheppen lot en met den laatsten,
beslisscnden zet van de laatste partij
voor schakers en niet-schakers, binnen
en buiten de Militiezaal, tot ver, heel
ver over onze grenzenkan men
zich voorstellen, dat in de directe om
geving van het vreedzame strijdperk,
de atmosfeer wel zeer geladen moet
zijn. De tot diepe stilte gedwongen,
onuitgesproken vurige wensch, die elk
schakend Nederlander in zijn binnen
ste mede ronddraagt is natuurlijk de
uiteindelijk moeizaam bevochten zege
van hum favoriet; de zenuwspanning,
die de ruim 600 toeschouwers bevan
gen heeft, uit zich in een luider ge
zoem, een drukker bewegen en heen
en weer loopen; zenuwen kalmee
rend rooken, ondanks 't rookverbod.
Stil kijken portretten van Oranjevor
sten, Amsterdamsche vroede vaderen
en gekantkraagde schutters van vroe
ger tijden op dit ongewoon gebeuren
neer; zij geven de zaal een voorname
rustige sfeer, die weldadig aandoet.
Het is ongelooflijk hoe gauw een
zet der spelers in enkele seconden, de
heele zaal door, tot achter in de koffie
kamer doorkomt; de demonstratiebord
verzorgers kunnen dat tempo niet bij
houden! Landau, Maroczy en Kmoch
alleen zijn op de spelersruimte toege
laten; alle andere schaakmeesters zijn
verhuisd naar de enorme in hoefijzer
vorm opgestelde perstafel. Daar achter
4 rijen stoelen, bezet tot do laatste.
Achter die zitplaatsen, het publiek
„langs 't lijntje"; niets als kijkende ge
zichten, waarop intense spanning en
medeleven te lezen is; roode gezichten,
gebrilde, opgewondene, kalme, gebaard
en gladgeschorene; enkele kwieke da
meshoedjes en kleurige shawls breken
prettig de eentoonigheid van de reek
sen eendere mannencolbertjes, artistie
ke lokken of glimmende schedels.
'n Vonkje is maar noodig om 't vuur
werk van enthousiasme te doen ont
branden. Men voelt de onuitgesproken
vraag: „Zou het vanavond zijn?"
Maar neen, Caissa en Aljekine beslis
sen anders. Aljekine zou Aljekine niet
zijn, als hij met zijn geniaal trio niet
alles op alles zou zetten en een „erop
of eronder" partijtje spelen zou!
Het begon dan ook met een opdrin
gen der centrum-pionnen, een paarden-
jacht, n echte „Wild-West-opening",
doch Euwe toonde zich moedig en han
dig ruiter en wist op listige wijze de
geslingerde lasso's en strikken te ont
wijken.
Tenslotte kwam de zware artillerie
in 't veld; diverse strategische punten
werden onder vuur genomen, terwijl
de Koninklijke lijfgarde van Wit een
onbesuisden stormloop inzette, die door
een fijne manoeuvre der zwarte troe
pen tot staan werd gebracht (f6!).
De kansen op een onbeslisten strijd
waren groot en den volgenden dag be
vestigde dit het verdere verloop der
partij.
Het opgeblazen „41e zet-incident
was tenslotte oorzaak van een ontla
ding van de hevige zenuwspanning, die
niet meer te bedwingen was en zich
in een spontane ovatie uitte toen Alje
kine Euwe de hand reikte. Hierop zul
len wij deze kleine onaangenaamheid
dan ook maar schuiven en liefst maar
gauw vergeten.
De dertigste partij,
het slot
Een bekend filosofisch aangelegd
schaker zeide mij dezer dagen: „Deze
strijd om het wereldkampioenschap is
de tragedie van den ondergang van het
schaakgenie „Aljekine". Wie deze
uitlating aanvechtbaar zou achten, ver-
gete niet, ook op den physieken en mo-
reelen kant van dozen strijd te letten.
En de verschillende gebeurtenissen, die
zich gedurende de laatste partijen voor
deden onderlijnen deze tragiek wel
scherp, daar insiders nog wel meer
weten dan algemeen bekend geworden
is en dat is maar goed ook!
Van dit standpunt bezien, moet men
zich niet laten verleiden tot een een
zijdige critick en veroordeeling en dit
op de allerlaatste plaats door een ove
rigens alleszins te billijken sympathie
voor onzen nationale n en we-
re. 1 d-kampioen, Waardeering voor
goede prestaties van den tegenstander
is de faire sportieve geest, die immers
den Hollanders siert, zooals het co
mité voor den aanvang van de beslis
sende partij zeide in een kort juist
woord op 't juiste moment tot de ge
heel met belangstellenden gevulde
enorme zaal in „Bcllevue". Moge hier
„veel begrijpen ook veel doen verge
ven!"
Wat beide meesters ons hebben ge
schonken op schaaktheoretisch gébied
is werkelijk niet te evenaren; alle con
clusies en gevolgen voor ,,'t moderne
schaak" zijn daaruit nog niet te over
zien. Het „doodloopen op remises a la
Capablanca" is wel zwaar gelogen
straft dit staat vast! Een gewel
dige opbloei van het Neder] andsch
Schaakleven, vooral onder de jongeren
is hiervan allereerst een gevolg; die
pere studie van de d4-opening en haar
varianten, geniale middenspelcombina
ties, eenige brillante eindspelen (28e
partij!) en tenslotte fijngeestige „ana
lysehumor" (Tartakower) en tal van
aardige anecdotes en bijdragen met
deze kamp verband houdende, droegen
het hunne bij tot verrijking van de
schaaklitteratuur. En dan mag ik niet
vergeten, dat alle schakels over de ge-
heele wereld bijna 3 maanden lang
hun aandacht, richiten op 't. kleine Ne
derland, dat de eer genoten heeft, dat
een van de geweldigste schaakgebeur
tenissen der laatste jaren binnen zijn
grenzen zich heeft afgespeeld!
H. B. D.
der match naderde steeds intensie
ver werden, was door verschillende
toonaangevende schaakspelers in den
lande reeds meermalen de vrees geuit,
dat onze nationale kampioen hoe
gaarne men hem dan ook de gelegen
heid gunde, den wereldkampioenstitel
te bentachtigen, geen kans had om den
geweldigen Aljechin uit het zadel te
lichten. Het is weer. die vrees hield
men meestal voor zich of besprak ze
in intiemen kring, zoodat de buitenwe
reld er geen kennis van kreeg, te meer
daar ze in de pers ook niet tot uiting
werd gebracht. Wel werden er vergelij
kingen gemaakt tusschen de door Al
jechin en Euwe behaalde resultaten in
matches, in tournooien etc. en moest
mert wel erkennen, dat de score van
Euwe in 't niet viel als men deze ver
geleek met de geweldige prestaties van
den wereldkampioen.
Toen de eerste partij door Aljechin
op meesterlijke wijze was gewonnen,
beschouwde men dit als een slecht tees
ken voor Euwe. Weliswaar wist Euwe
in de tweede partij schitterend revan
che te nemen, doch toen de derde en
vierde partij wederom voor Euwe ver
loren gingen, de vijfde en de zesde met
remise eindigden en de sensationeele
zevende partij, die hier in Utrecht ge
speeld werd, eveneens door den we
reldkampioen werd gewonnen, waar
door de stand 52 werd. leek het er
inderdaad veel op. dat de ..pessimis
ten" gelijk zouden krijgen. Men hoorde
toen al hardop zeggen „Dat wordt
een debacle voor Euwe!"
Men moet dan ook groote bewonde
ring gevoelen voor Euwe, dat hij zich
door dezen achterstand niet liet ter
neerdrukken. Integendeel, hij klemde
de tanden vaster op elkaar, speelde
geen Fransche verdedigingen meer
een der hoofdoorzaken van zijn min
der gelukkig begin en won de achtste
partij met wit spelende na 69 zetten.
(Stand 53.) Maar de negende partij
waarin Euwe zwart had. ging voor
hem 'na 40 zetten weer verloren. Stand
63). Doch toen kwam Godin Caïssa
de onherekenhare onzen kampi
oen te hulp.
Met zwart spelende, was op één na
iedere partij voor Euwe verloren ge,
gaan, wel het beste bewijs, dat men
met wit spelende een voordeel heeft,
hetgeen in ieder groot tournooi op
nieuw wordt bewezen. Het bekende
Hollandsche spreekwoord „de eerste
klap is een daalder waard", zouden we
toepasselijk kunnen maken op het
schaakspel mot. een kleine variatie on
zeggen: de eerste zet is een daalder
waard". Dit als intermezzo.
Maar toen Caïssa te hulp kwam,
verloor Euwe niet langer zijn partijen,
waarin hij met zwart speelde.
De tiende, twaalfde en veertiende
partij waarin Euwe wit had. won hij
in 41, 36, resn. 41 zetten, de elfde en
dertiende, beide met zwart spelende
maakte onze kampioen remise in 30
resp. 59 zetten. En zoo kwam de stand
na de 15e partij op 714—714.
De uitwerking van Euwe's overwin
ningen was éclatant. Over belangstel
ling van de zijde van het publiek was
trouwens niet te klagen. Dat de scha
kers de match met spanning volgden
is begrijpelijk. Doch dat menschen van
eiken leeftijd, van beiderlei kunne, van
velerlei positie, rijk en arm, jong en
oud. geleerd of ongeletterd hoewel ze
van het spel zelve geen notie hadden
met. groeiende interesse de evolutien
der meester op de 64 velden volgden,
is minder goed verklaarbaar. Zeldza
me staaltjes zouden daarvan verteld
kunnen worden. Op verschillende scho
len hier ter stede worden vóór de les
uren de kansen van Euwe druk be
sproken. Als eon_ partij was afgebroken
kwamen er jongelui met zakschaak-
bordjes naar de les om hun medeleer
lingen niet alleen den stand te laten
zien. maar ook om te vertellen, hoe
Euwe vermoedelijk kon winnen of re-
Hulde aan Dr. Euwe
Na een wekenlange spanning
Bij den schaak-expert en -leek,
Na een strijd, die vóór dan mat-zet
Nog het mééstafmattend bleek.
Na een serie'paarde'n-sprongen
En een loopers-looperij,
Na een A.-tot-Z.'sche studie
Van de Zetten der partij,
Na een vaak nerveuze stemming
Om het bord en in het land.
Kwam thans eind'lijk de begeerde
En zoo druk besproken „stand'T
Steden, dorpen en gehuchten,
Nog zoo groot of o, zoo klein,
Wachtten mef gespannen aandacht, v
Wat het resultaat zou zijn
Radio werd ingeschakeld
's Avonds tegen kwart na tien:
Een verslag van d'ooggetuige,
(Die de zetten had gezien!^
En dan was het: paard genomen,
Of: dat kostte een pion,
Maar gelukkig klonk dan gauw al.
Dat dat offer héél goed kon
Doctor Euwe: onze hulde
Voor Uw fraaien zegetocht
Op Aljechin, die zijn schaakhuid
Toch wel héél duur heeft verkocht,
U bent thans van nationaal tot
Wereld-held gepromoveerd
Een promotie, die men dankbaar
In ons landanalyseert!!
PHILIA
(Nadruk verboden.)
mise kon houden. En wie een weinig
psychologie bestudeerde, kon aan de
gezichten van de jongens zien of Euwe
kans had om te winnen, dan wel dat
Aljechin de betere kansen had.
Maar zoo is niet alleen de jeugd! In
de spoorwegcoupé's zag men reizigers
met een zakschaakbord en het ochtend
blad de partij naspelen en het spreekt
wel boekdeelen, dat de verkoop van
schaakborden en schaakstukken de
laatste weken steeds crescendo is ge
gaan.
Doch om op de match zelve terug te
komen. De 16c partij won Aljechin met
zwart na 65 zetten, de 17e en lSe wer
den remise, terwijl Aljechin óók de 19e
partij met wit won na 57 zetten. De
stand was toen weer in het voordeel
van den wereldkampioen n.l., 10% tegen
Doch daarna volgden de 20e en 21e
partij, die Euwe beide op schitterende
wijze won en wel zoodanig, dat Alje
chin vermoedelijk tengevolge van deze
beide vcrliespunten tegen Euwe geen
d4-openingen moer durfde te spelen.
En zoo werd de stand na de 21e partij
weer ÏO'A10XA. De spanning steeg!
Toen volgden drie remise partijen en
werd de stand 12—12 gelijk.
Doch nadat onze Nedcrlandsche kam
pioen achtereenvolgens de 25c en 26e
partij op onberispelijke wijze tot winst
wist te voeren, waardoor hij voor 't
eerst in deze spannende match de lei
ding kreeg, steeg de spanning ten top.
Met een stand 1412 cn nog slechts 4
partijen te spelen deed de enthousias
ten reeds zeggen, dat de titel van we
reldkampioen Euwe niet meer kon ont
gaan.
En gelukkig hebben die enthousiasten
gelijk gehad. In de laatste partij, die
door Euwe prachtig werd gespeeld en
die hij gemakkelijk had kunnen win
nen bood hij zeer sportief remise aan.
