De 2e wegverkeersdag Door de K.N.A.C. georganiseerd Kübler-kleding Geschiktheid, veiligheid en opvoeding W. K. van ROSSUM Amersfortia's Voltana Melk: dat is fijne melk PER FLESCH 11 CENT FEUILLETON Het Verboden Grondgebied door 2e BLAD PAG. 2 AMERSFOORTSCH DAGBLAD WOENSDAG 28 OCTOBER 1936 De belangen en de beteekenis van het verkeer door een aantal deskundigen toegelicht 's-GRAVENHAGE, 2? October. De Koninklijke Nederlandsche Automobiel club heeft vandaag, ter gelegenheid van de door haar georganiseerde zesde jaar- lijksche veiligheidsweek, wederom tal van belangstellende autoriteiten, verte genwoordigers van verkeersvereenigin- gen enz. en particulieren samengebracht tot het bijwonen van den tweeden weg verkeersdag, ditmaal in het gebouw voor Kunsten en Wetenschappen te 's-Gravenhagc. De Voorzitter van do K.N.A.C., Mr. J. Linthorst Homan, opende met woor den van welkom. Vervolgens sprak Minister Van Lidth de Jcude een kort openingswoord, waaraan het volgende is ontleend Toen ik op 23 October 1935 aldus -de minister den eersten wegverkeers dag van de K.N.A.C. opende, heb ik den nadruk gelegd op de noodzakelijkheid van veiligheidsmaatregelen, in verband met het toenemende aantal verkeers ongevallen. Na het verschijnen van de statistie ken over 1935, werd vanwege de K.N.A.C. in de dagbladen medegedeeld, dat het wegverkeer in de laatste jaren relatief minder onveilig is geworden, onder meer blijkende uit het feit, dat sinds 1932 de verkeersintensiteit op het geheele wegennet is toegenomen met gemiddeld 17 terwijl het aantal ongevallen is opgeloopen met niet meer dan 5 Inderdaad een hoopvol geluid. Niettemin blijft hier te lande het aantal slachtoffers in absoluten zin bedenkelijk. In 1934 744 dooden en 14.192 gewon den, in 1935 763 dooden en 14.516 ge wonden. Opvallend blijft het hooge percentage van ongevallen, te wijten aan fouten der bestuurders van ver voermiddelen, 78 6 in 1934 en 77.1 in 1935, alzoo slechts een geringe ver mindering. Bedoeld percentage dient zeer aan merkelijk te dalen, alvorens van een veilig verkeer sprake kan zijn. Spr. gaf verder een korte schets van de speciale autowegen, waaromtrent op 24 Juni 1936 bepalingen zijn vast gesteld. De weggebruiker kan in hooge mate tot verhooging van de veiligheid bij dragen, door zich stipt te houden aan de geschreven, zoowel als aan de onge schreven verkeersregelen. In het vertrouwen, dat het streven zal gericht worden op eensgezinde vruchtbare samenwerking, verklaarde spreker den tweeden wegverkeersdag voor geopend. De Voorzitter van de K.N.A.C., Mr. J. Linthorst Homan, sprak en inleidend woord over bedoeling en beteekenis van dezen tweeden wegverkeersdag. Hierna werden de verschillende rede voeringen gehouden. Wegennet en landsver* dediging De heer N. T. Carstens, luitenant-ko lonel van den generalen staf en direc teur van den étappen- en verkeersdienst, heeft een voordracht gehouden over: De beteekenis van het wegennet voor de landsverdediging. Spreker begon met er op te wijzen, dat de beteekenis van het wegennet voor de oorlogsvoering in vergelijking met vroeger enorm is gestegen. De speciale autowegen hebben ook voor do landsverdediging in de toe komst een taak te vervullen. Ten behoeve van het strijdende leger bestaat behoefte aan een aantal goede verbindingen van dat leger met het hart des lands, aan zoo mogelijk eenige transversaalwegen achter het front der troepen, aan een uitgebreid wegennet in de strook, waarin die troe pen optreden, en tenslotte aan bruggen over deze rivieren. Moerdijkbrug en brug- genplan Ir. W. J. II. Harmsen, hoofdingenieur directeur van den rijkswaterstaat in de directie bruggen, besprak vervolgens het onderwerp: De Moerdijkbrug en de verdere afwerking van bet bruggen- plan. Na een korte inleiding merkte de beer Harmsen o.m. op, dat de vermeerdering van bet verkeer, die de nieuwe bruggen te Arnhem, Nijmegen, Vianen, Zaltbom- mel te zien geven tegenover de vroegere overgangsmiddelen, gedeeltelijk is ont staan door verschuiving van verkeer. Bij de Moerdijkbrug zal dit laatste niet voorkomen. Hier zal de verkeerstoeno- ming een zuiverder beeld geven van den stimulans, die het wegverkeer ontvangt van den verbeterden rivierovergang, dan in de evengenoemde gevallen. Dat het verkeer belangrijk zal toene men na openstelling van den Moerdijk, is niet aan twijfel onderhevig. Wettelijke verkeers maatregelen De wettelijke verkeersmaatregelen werden hierna besproken door den heer J. E. van der Heijden, referendaris bij het departement van waterstaat Spreker behandelde de nieuwste wij zigingen, welke zeer onlangs zijn gepu bliceerd. Hij vestigde hierbij speciaal de aandacht op het feit, dat het onjuist is, te meenen, dat als men op een voor- rangsweg rijdt, nu ook „het hek van den dam" is en men ten opzichte van het terzijde komende verkeer in ongebon denheid zou kunnen rijden. A utomobielverlichting Dr. ing. N. A. Halbertsma hield daarna een rede over do nieuwe ge zichtspunten op het gebied van auto mobielverlichting. Bij de nieuwe Nederlandsche voor schriften is steeds rekening gehouden met de drie eischen waaraan alle ver lichtingstoestellen op motorrijtuig, rij wiel en voertuig moeten voldoen. Zij moeten ten eerste reeds op groo- ten afstand ondubbelzinnig aangeven de aanwezigheid op den weg, de rijrich ting, het voornemen te stoppen of van rijrichting te veranderen; den aard van het voertuig, de breedte en bij bijzon dere lengte ook deze maak Ten tweede moet do lichtsterkte van den lantaarn onder alle omstandigheden voldoende zijn, terwijl ten derde eischen worden gesteld, teneinde verblinding zooveel mogelijk te vermijden. Een en ander werd nader toegelicht Aan het slot van zijn rede merkte spreker op, dat bij de beoordeeling der nieuwe voorschriften niet uit het oog mag worden verloren, dat het er in hoofdzaak op aankwam voorschriften te maken, welke gemakkelijk kunnen worden nageleefd en waarvan de na leving ook op gemakkelijke wijze kan worden gecontroleerd. Psychologie der onges vallen Dr. F. H. G. van Loon, zenuwarts te 's-Gravenhage, sprak vervolgens over: Psychologie der verkeersongevallen. Uitgaande van de verondersteling, dat een goed chauffeur iemand is, die weinig „stukken" zal maken, zei de heer van Loon, dat psycho-technische onderzoekingen hebben aangetoond, dat de combinaties van hoogere en lagere psychologische eigenschappen kunnen bepalen, of iemand een goed chauffeur is of niet. De ideale rijder zal met voldoende ontwikkeld verantwoordelijkheidsge voel, slechts zelden in een katastropha- le situatie kunnen geraken, omdat hij soms bewust, maar meestal half of ge heel automatisch zijn snelheid heeft verminderd, of zich hierop heeft voor bereid, voor de onmiddellijke attentie- of gevaars-situatie aanwezig is. Sprekende over het gemis van verantwoordelijkheidsgevoel bij bc- Dr. G. A. Prins paalde automobilisten achtte dr. van Loon het een wijze maatregel, indien het verboden zou zijn, een verzekering te sluiten voor het vollo bedrag, zoodat bijv. altijd een eigen risico zou blijven bestaan van 25. Medische keuring voor het rijbewijs Dr. G. A. Prins, voorzitter van de Vereeniging van Artsen-Automobilisten, sprak vervolgens over de medische keu ring voor het rijbewijs. Een medische keuring voor het rijbe wijs mag eenerzijde het moderne ver keer niet nog meer belasten dan thans reeds het geval is, met nieuwe kosten of bezwarende bepalingen, anderzijds moet zij een redelijken waarborg geven ter medebestrijding van het onveilige verkeer en dus een groot algemeen be lang dienen. Na opsomming van een aantal recen te ongevallen, welke waren bewezen op medische fouten te berusten, kwam dr. Prins tot de conclusie, dat men niet kan vertrouwen op het gezond verstand der massa, noch op het verantwoorde lijkheidsgevoel van den willekeurigen enkeling, zooals de droeve ervaring af doende heeft geleerd. Dit geldt even eens voor het uit zich zelf niet zullen gaan chauffeeren bij daartoe ongeschikt makende lichaamsgebreken, die trou wens zelfs niet altijd aan den betrok kene bekend behoeven te zijn. Het is derhalve logisch, en dringend noodza kelijk, do zonder eenigen twijfel aan wezige fractie der vele directe en in directe oorzaken en aanleidingen van verkeersongevallen, die op lichaamsge breken of geestesafwijkingen berusten, door met een scherp omlijnd, serieus en uniform uitgevoerd én periodiek her haald, rekening houdend met het prak tische leven, medische keuring, te trachten deze fractio te eliminccren, voorzoover dat mcnschelijkerwijze mo gelijk is. Lasten en lusten van het moforwegverkeer Prof. mr. dr. H. Kwcstra, president van de Algemeene Nederlandsche Ver- keersfederatie, sprak in zijn voordracht over: de lasten en lusten van het mo- torwegverkeer. Gaarne, aldus spr., zou ik hebben ge sproken over de lusten en lasten van het motorwegverkeer in plaats van de lasten voorop te moeten stellen, maar dit zou'een verteekend beeld geven van de werkelijkheid. Met enkele cijfers loonde spr. aan, hoe telkens door nieuwe las tenverzwaring de jaaplijksche toe name van het aantal motorrijtuigen steeds minder wordt. De nekslag werd toegebracht door de vervan- hier ter stede alleen bij LANGESTRAAT 18 - AMERSFOORT ging van de wegenbelasting door de motorrijtuigenbelasting, een ver hooging beteekenend van circa 50 pet. Een recente studie van de A.N.V.F. over de personeels belasting op de mo torrijtuigen heeft in het licht gesteld, dat de beweegreden voor het aannemen van den grondslag „motorrijtuigen" in 1909 toegevoegd, voor onze dagen niet meer geldt dan alleen nog voor een zeer gering aantal luxe personenauto's. Deze auto is in algemeenen zin geen welstandsobject meer, het is een nuttig vervoermiddel. Voor een bespreking over do lusten van het motorwegverkeer, bepaalde spreker zich ten aanzien van de be drijfsauto met een verwijzing naar een uitspraak van 36 vooraanstaande figu ren uit het. grootbedrijf. Zij hebben haar algemeen als onmisbaar genoemd voor hun bedrijf, waar het een snel en soe pel, derhalve economisch voordeelig vervoermiddel betreft. Voor het open leggen van streken die afzijdig liggen, in het economisch verkeer hebben de spoorwegen zeker hun sporen verdiend, doch ook de auto heeft in dit opzicht buitengewone dingen gedaan. De gees telijke evolutie op het platteland wordt zeer sterk bevorderd door de evolutie van het verkeer. Do autobus is daartoe het uitgezochte vervoermiddel. Hierna was de beurt aan mr. J. H. van Gelderen, den winnaar van de prijsvraag van do K.N.A.C. het ant woord, dat door hem onder den titel „Het woord is aan do psychologie" was ingezonden, werd door inzender zelf voorgedragen. Aansluiting wegi op luchtverkeer De heer A. P 1 c s m a n, directeur der Koninklijke Luchtvaart Maatschappij voor Nederland en Koloniën, begon in zijn rede, getiteld: aansluiting weg- op luchtverkeer met er op te wijzen, dat het bij de coördinatie van verkeersmid delen natuurlijk van het grootste belang is, na te gaan, waar deze elkander ont moeten en aanvullen. Het is gewenscht om bij aanleg van wegen en vliegvelden doordron gen te zijn van de noodzakelijkheid van een juiste samenwerking tus- schen lucht- en landverkeer en in het bijzonder autoverkeer. De mogelijkheid bestaat, dat men bij den aanleg van de nieuwe vliegterrei nen, zooals het gemeenschappelijke terrein Arnhem—Nijmegen, Den Haag- Botterdam en wellicht nog andere, de verkeersproblemen tijdig onder liet oog ziet en wellicht is het ook nog moge lijk, dat voor de luchthaven van Am sterdam, Schiphol, de coördinatie tus- schcn het autoverkeer langs den weg AmstcrlamDen Haag en het luchtver keer beter zal geschieden. Dit zou met zich medebrengen, dat de stationsdienst aan den andoren kant van het vliegveld zou worden opgesteld. Veel kan nog verbeterd worden, zoo eindigde de heer Plesman zijn rede, en het zou zeer zijn toe te juichen, indien de K.N.A.C. eventueel- gecombineerd met andere lichamen, die zich op het gebied van autoverkeer als deskundigen bewegen dit onderwerp in studie zou willen nemen en de autoriteiten zou willen voorlichten, hoe men in de toe komst de coördinatie van luchtverkeer op wegverkeer het beste tot stand zou kunnen brengen. De heer C. J. van W ij n g a a r d e n van Rees, secretaris van het Verbond van Vereenigingen van Veilig Verkeer, sprak vervolgens over verkeersonder- wijs. Wie 't jeugd verkeersveiligheids vraag stuk nader beziet, zoo ving de heer van Rees aan, komt dadelijk met drie vra gen in aanraking: Is het wenschelijk. dat op de scholen verkeersonderwijs wordt gegeven. Is het onderwijs op de scholen al niet te overbelast, dan dat nog plaats voor verkeersonderwijs kan worden ingeruimd? Kan deze taak niet aan andere organen worden overge laten? In verband met de belangrijkheid van het onderwerp had spreker een studie gemaakt van het verkeersonderwijs in andere landen op dit oogenblik. Een wettelijke regeling inzake het verkeers onderwijs bestaat wat Europa betreft alleen in Duitschland. Alle andere landen hebben nog geen algemeen gel dende regeling. Toch worden ook in een aantal ande re landen de verkeersregelen op scholen behandeld, o.a. in Noorwegen, België, Zweden, Finland, Denemarken, Frank rijk en Engeland. In landen als Italiö en Roemenië wordt geen verkeersonder. wijs gegeven. Nederland heeft zich voor het ver keersonderwijs niet onbetuigd gelaten. Zoo noemde de heer van Rees den be kenden paedagoog den beer Vrij, te Amsterdam, en den heer Hofman, uit Rotterdam. In latere jaren hebben de vereeni gingen voor veilig verkeer door het houden van jeugdverkeersexamens naar Engelsch voorbeeld en die alom in ons land een groot succes hadden, de vraag naar ver keersonderwijs op de scholen in sterke mate gestimuleerd. Zijn beschouwing samenvattend, meende spreker to mogen zeggen, dat de school een belangrijke taak voor het verkeersonderwijs heeft te vervullen. Weg en verkeer in lndië Het onderwerp: weg en verkeer in Nederlandsch-Indie zou zijn behandeld door M. M. F. van Vel sen, directeur le secretaris van de Koninklijke Neder- landsch-Indische Motorclub. De heer van Velsen was echter wegens vertrek naar lndië verhinderd, zijn voordracht uit te spreken, zoodat de tekst hiervan in de gedrukte verzame ling van voordrachten aan de aanwezi gen werd uitgereikt. Na een korte inleiding merkte de heer Van Velsen daarin op, dat het wegennet van lndië goed is. Bijna het geheel van de rond 24.000 km. hoofd- en secundaire verbindingen op Java en een aanzien lijk deel van de ca. 26.000 km. weg in de buitengewesten is geasphalteerd. Vrijwel iedere plaats van belang In het binnenland is behoorlijk per auto be reikbaar. Brief van Prins Bernhard Tijdens de ochtendzitting werd een brief ontvangen van Prins Bernhard die daarin mededeelt, dat hij met belangstelling het stre ven van de K.N.A.C. ter ordening van het verkeer volgt en die daar in den wensch uitspreekt, dat deze wegverkeersdag een succes mag worden. De Prins, die verhinderd was de bijeenkomst bij te wonen, gaf te kennen, dat hij gaarne een exem plaar van het officieel verslag zou ontvangen. Namens de K.N.A.C. werd den Prins een telegram van dank ge zonden. DE „JOHAN VAN OLDENBARNEVELT" WOENSDAGMORGEN TE AMSTERDAM VERWACHT De N. V. Stoomvaart Maatschappij „Nederland" deelt mede, dat het ni s. „Johan van Oldenbarneveldt", welk schip hedenmorgen te Amsterdam werd verwacht, tengevcolgc van het slechte weer op de Noordzee op zijn vroegst Woensdagmorgen om acht uur te Am sterdam zal arriveeren. Het juiste aan- komstuur wordt nog nader bekend ge maakt. TEGEN PRIJSOPDRIJVING HILVERSUM, 27 October. Sedert de vorige opgave heeft de gemeentepolitie wederom 12 gevallen van prijsopdrij ving onderzocht en in enkele gevallen proces-verbaal opgemaakt. zullen Uw kinderen zeggen en ge knnt ze genist hun gang laten gaan. Voltanamelk is gezond, lekker en ook volkomen onschadelijk. Hot moderne Voltana apparaat alleen bij ons ln gebruik behandelt de melk zoo, dat ze aan alle wettelijke eischen voldoet. Bestelt U spoedig 'n PROEFFLESCH Grand ThéAtre, Van Vrijdag 23 t.m. Donderdag 29 October vertoo ning van de film „Merijntje Gijzen's Jeugd". Voorstellingen: Zondag vanaf 1.45, 4, 6.15 en 8.30 uur. Andere avonden vanaf 8.15 uur één voor stelling. Woensdag en Zaterdag matinée, ZVt uur. City-Theater. Vanaf Vrijdag 23 October vertooning van de film: „Als do natuur roept". Zondag doorloopend 1.45, 4.—, 6.15 en 8.30 uur. Zaterdag 2.30 uur, 6.15 en 8.30 uur. Andere dagen avondvoorstelling 8.10 uur. Woensdag vanaf 2.30 uur matinée. Cinema Amlcitia. Geen film- vertooning. Voorstellingen: Zondag 2.30, 5.00 en 8.10 uur n.m. Maandag en Dinsdag 8.10 uur n.m. Musenm Fléhlte. Westsingel (Uitgezonderd des Zondags). Theosoflscho Bibliotheek. Ge bouw Theosofische Vereeniging. Re gen tesselaan. lederen dag van 6—8 uur. R.-K. Leeszaal Nieuwst raat 24. Openbare leeszaal met Jeugdlees zaal en Bibliotheek, Muurhuizen 9- 28 October. „Monopole." N. J. y. Militaire avond. S uur n.m. 28 October. De Valk. Gymnasias tenclub L.E.A. Soirée. 7.30 uur n.m. 29 October. Amsvorde. Protestver gadering van de afd. A'foort v. d. Bond van Rijwiel- en Motorhande laren in Nederland. S.30 uur n.m. 29 Oct. Markthal. Wiener Sanger- knaben. 8 uur n.m. 29 October. De Valk. Uitvoering van de gymnastiekvereen. St. Hu- bertus. 8 uur n.m. 30 October. Gemeenteraad. 7 uur n.m. 30 October. Amicitia. Eerste abon nementsvoorstelling. „Het Masker" voert op: „Alle rechten voorbehou den". 8 uur. 31 October. De Valk. Feestavond N.R.V. Tooneelvoorstelling door „De vrije Werkkring." uit Amsterdam. 8 uur n.m. 3 November. Remonstr. kerk. Wijdingsavond o.l.v, dr. R. Miede- ma. Medewerking verleenen de heeren E. Miedema en G. v. d. Burg. Onderwerp: „Allerzielen." 8 uur 5 Nov. Arnicitia. Amersf. Kunst kring. Voordrachtavond Nel Oost hout. 8 uur n.m. ZEIST 31 October. Figi. Eerste abonne mentsconcert. Zepparoni-kwartet. 8 uur. VOLENDAMMER WEGENS HELING VEROORDEELD AMSTERDAM, 27 October. Het Hof bevestigde vandaag het vonnis van de rechtbank, waarbij een Volendammer vischventer wegens heling tot zes maan den gevangenisstraf was veroordeeld. De procureur-generaal had negen maan den gevorderd. Omstreeks Pinksteren 1935 is een reeks inbraken gepleegd te Volcndam. Het bleek, dat een achttienjarige jongen door den vischventer en diens vriend lot roof was aangezet. Een groot deel van de buit gaf hij aan dit tweetal af. De vischventer ontkende, doch enkele getuigen bevestigden de verklaringen van den jongen. Het is voor den schoenmaker gemak kelijker dan voor den opvoeder om ie der kind een schoentje naar zijn voet te geven. „Dat weet ik niet," zei Simon. „Hij stookte een vuurtje, bluschte het met sneeuw. Er zal in die metaalgieterii niet veel meer geweest zijn om naar te kijken, zelfs al waren er Roode Gardis ten den volgenden dag op onderzoek gegaan. Hij bad zich voorgesteld in rus tiger tijdpn naar de plaats terug te ko men. maar hij heeft het niet beleefd. Na zijn ontvluchting was hij zoo geluk kig eenige witte officieren te ontmoeten en later zijn wij gezamenlijk dp Perz!- sche grens overgegaan. Ik wil wed den..." Maar zij zouden nooit te weten komen waarom van Ryn wilde wedden. Het kraken van een tak deed hen plotseling opspringen. Op nog geen vijftig passen afstand zette de slee zich inbeweging. Zij hadden allen met zooveel belang stelling geluisterd naar het verhaal van Rex, dat zij geheel en al vergeten had den op hun gevangene te letten. Zon der eenig geluid had hij de paarden ge tuigd. terwijl zij met hun ruggen naar hem toe zaten. Do hertog trok znn auto matische revolver en vuurde over Si mon's schouder. De kogel trof een boom die tusschen hem en den vluchteling in stond en ketste met een luiden slag te rug Hii sprong op. vuurde nog eens maar de slee reed in vollen galop de bocht om, den groot en weg op in rich ting van Tobolsk. Rex greep het achter gelaten geweer van den gevangene maar hij gooide het met walging weer van zich. Niemand zou door deze hoo rnen een zich bewegend doel kunnen raken. Zij keken elkaar geheel versla gen aan. Daar stonden zij nu, volkomen hulpeloos, diep in de Siberische wou den, een gemakkelijke prooi voor de ja gers die hen op het spoor zouden ko men. Het zou ppn kwestie van eenige uren kunnen zijn. tot zij werden ge vangen genomen. Of zij zouden sterven van kou en uitputting in deze woeste verlaten streken, bedekt met eeuwige sneeuw. HOOFDSTUK XIV Het geheim van het verboden arondgebied, Rex verbrak de ondragelijke stilte. „Als wij nu niet de grootste ongeluks vogels zijn. die er staan." riep hij onge lukkig uit, „dan zou ik wel eens willen weten wie het dan wel zun Plotselinc begon hij te lachen en wel op zoo'n har lelijke wijze dat de hertog en Simon niet konden nalaten 'eveneens te la chen. „Dit is nu eenmaal niets om over te lachen," zei de Reichleau hoofdschud dend. „Wat, voor den duivel, moeten wij nu beginnen?" „Loopen," zei Simon, de altijd practi- sche. En inderdaad, het was het eenig- ste wat zij konden doen. „Dat is goed voor jou," zei van Ryn, terwijl hij hem met zijn eene hand op den schouder sloeg en met de andere den rugzak van Simon en het geweer opnam. Zijn vroolijk gezicht verried niets van hetgeen hij dacht, dat zij na melijk hun stap zouden moeten regelen naar degenen die van hun drieën het slechtste loopen kon. of van zijn angst hoeveel uren het nog zou duren totdat Simon's zwakke gezondheid bij deze groote inspanning het zou moeien op geven. Hij voegde er alleen aan toe: „Kom, jongens, laten wij het probee- ren." De Reichleau overdacht de dingen langzamer.„Ja," zei hij toestemmend, wij moeten loopen. inderdaad. Of wij moeten paarden koopen of stelen. Maar welken kant moeten wij uit?" „Naar Romanovsk." zei Rex. „De weg daarheen is even gemakkelijk als iederen anderen weg en voordat ik huis ga. wil ik toch wel een paar van die mooie juweelen meenemen." ..Zooals je wilt." De hertog tikte in gedachten de asch van zijn sigaar. „Wij „hebben nog heelemaal geen tijd ge had onze eigen avonturen te vertellen Rex. Maar er is een kleine episode die mij buitengewoon angstig maakt en waarom ik een eventuecle gpvang<*:i neming graag wil vermijden" „Geef mij dien zak. en laat het ergste maar eens hooren," antwoordde Rex luchtig terwijl hij den rugzak van den hertog over zijn schouder gooide, bo venop dien van Simon. „Maar m'n beste kerel. Je kunt ze toch niet alle twee dragen," protesteer de de Reichleau, „vooral nu, nadat ie den geheelen nacht gereden hebt." „Natuurlijk gaat dat," verzekerde. Rex. „Ik zou een groote piano kunnen dragen als het moest. Maar ik beloof je. dat ik den zak, zoo gauw als ik moe begin te worden, terug zal geven. Wees daarvan overtuigd. vertel nu eens wal ie op je hart hebt." „Een agent van de Ogpu heeft ons tot Sverlovsk gevolgd. Als zijn lichaam nij toeval ontdekt werd en wij werden ge vangen genomen, zou het heel gemak kei ijk zijn om voor dien moord een ver klaring te vinden," zei de hertog zachr zinnig Rex floot. „Ileb jij dat gedaan? Als het zoo is, zullen zij er niet tevreden mee zijn, ons alleen achter de tralies la zetten Wij zullen dan alle drie wel opgehangen worden." „Wij eh hebben het lichaam verborgen," merkte Simon op. „En als wij een beetje geluk hebben zullen zij het lijk niet vinden voordat het lente wordt." Zij aan zij wandelden zij naast de karrensporen en sloegen den weg naar het Noorden in. „Ik moet je zeggen iat wij vandaag in ieder geval geluk heb ben," zei van Ryn. „Als het vannacht gesneeuwd had, zouden wij zonder sneeuwschocnen niet meer dan een paar kilometer per uur loopen. Het loo pen op den bevroren grond is niet zoo bijzonder moeilijk." Langen tijd liepen zij zwijgend ver der. Op den langen, langen weg was geen verkeer en de intense stilte word alleen verbroken door het geluid van de sneeuw die van de takken der hoo rnen viel, en het voortdurend gedrup- pel van de ijskegels die door de zon ging smelten. Het zal ongeveer half negen gewees. zijn, toen Rex plotseling stilstond. Hij greep zijn beide vrienden bij den arm en riep uit: „Luister, wat is dat?" Een eigenaardig geluid dat uit het Westen kwam bereikte hun oor. „Een vliegmachine," zei Simon. Onder het spreken had Rex de ando ren onder de boomen aan den kant van den weg getrokken. „Het is een vliegmachine, dat Is waar," stemde hij toe. „Maar dat is een soort machine, die ik nog nooit eerder gehoord heb. En ik weet toch nogal veel van vliegmachines Zij keken alle drie door de berken- Doomen naar boven, het diepe brom mende geluid werd luider en een oogen blik later kwam de vliegmachine ir zicht. Het was een machine die veel op een kever geleek, hij vloog heel laag en buitengewoon snel, in Noordelijke rich ting. De machine vloog over hun hoof den met een geweldig geronk, eenige oogenblikken later was hij verdwenen en ook het geluid verstomde langz/i merhand. „Dat is voorbij, vrienden," zei de her tog een beetje grimmig. „Voor bloed honden zouden wij ons niet zoo gemak kelijk kunnen verbergen." „Het is mogelijk. Ik heb nooit van mijn loven kunnen vermoeden, dat ik nog eens door vliegmachines vervolgd zou worden," zei Rex. „Het maakt dsn toestand echter tamelijk kriiek." „Wij moeten zooveel mogelijk in bet bosch blijven," antwoordde Simon „Den grooten weg volgen, zoo lang er boomen zijn, en een anderen weg ne men wanneer zij er niet zijn.' Toen zij verder liepen kwamen nog meer vliegmachines voorbij. De eerste machine was er echter niet bij. dat was zeker, daar de nummers ver schillend waren Iederen keer dat er een over hen heenvloog trachtte Rex iets van den bijzonderen vorm van de machines waar te nemen. Hij had nog nooit dergelijke vliegtuigen gezien. De anderen vervloekten de noodzakelijk heid dat zij iedere twintig minuten zich moesten verbergen en vaak moesten zij lange omwegen maken, om onder de aekking der boomen hun weg te ver- volgen. Simon sprak weinig. Hij was niet ge wend te loopen, en hij wist, dat wan neer zij het wilden volhouden, hij al zijn energie moest ontzien. De Reichleau liep. ondanks het feit, dat hij veel ouder was dan de beide anderen, uit stekend. Het scheen dat hij bij dit nieu we avontuur iets van zijn veerkracht van vroegere jaren had teruggewonnen ofschoon hij langen tijd niet getraind had, was zijn lichaam vrij van overtol lig vleesch en zijn taaie spieren kregen spoedig hun oude soepelheid weer. Van Ryn hield den moed erin. Twee maanden in de gevangenis doorge bracht, waar hij al zijn levenslust had moeten onderdrukken, maakten hern nu als nieuw geboren. Hij vertelde zijn vrienden dat hij was gevangen geiu- men toen hij in een kolenwagen van den militairen trein van Turinsk naar Tobolsk verborgen was, hoe hij de stuk ken kool gebruikt had als projectielen, toen zij trachtten hem te arresteeren. Er moesten heel wat leden van het de tachemcnt van de Roode Garde mei vrwonde koppen en pijnlijke ledematen hebben rondgeloopen! Maar tenslotte was hij tocch in hun handen gevallen Op vier verschillende hoeken hadden zij zich verdekt opgesteld, en het was geen kleinigheid om als man alleen, gewapend met stukken steenkool, he* vol te houden legen zooveel anderen, hoe groot en sterk hij ook mocht zijn. (Wordt vervolgd).

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1936 | | pagina 6