^bi\dag$bla
I GEZICHTSVERZORGINGj
INSTITUT COSMETIQUE]
De wedloop naar de
Zuidpool
CQ/METICn
DAGBLAD
Airiersfoorisch Dagblad
AMUNDSEN'S
Over boeken en schrijvers
overwinning
Va ii hei
MASSAGE - ONTHARING
PRAEPARATEN
Gediplomeerd Specialiste
Dipl. Berlin
P. BUIJSLAAN 12 Telefoon 1607
VARIA
DROGISTERIJ „DE GAPER"
^v.^ï^ïTTr^oCTr.^fMlinniii,,,.,;
GIJ ZIJT GEEN 0
„AMERSFOORTER"
ZONDER HET
„AMERSFOORTSCH
DAGBLAD"
biiliiiiiiillliiililiiiiiiiiiiiiiiiiillllllilllilllliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
loaact*(' h
2nniiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiwiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiii»iiiiiiii»iii|i|,,""lll","lll,,llllllllllllll,l,l,lllllllllllllllllll"lllllllllll|l|
i|illilillllllllllillllllllllili:)iliiül
Iets over Kerst-literatuur
DE verheven paradox, die in de
christelijke gedachte ligt uit
gesproken, openbaart zich ook in
de Kerstviering. In een tijd van zoo
bloedig realisme ale'de onze, zoekt men
toch op Iveivtmis altijd weer de Legen
de. ITet lijkt soms wel. of men zijn
schade wil inhalen, het tekort aan \er
beelding. dat onze dagen vertoont, v\iI
aanvullen De Kerstboom, zelf een
boeiende vertelling, treki ons toe naar
bet verhaal, en dal verhaal wordt in
de meeste gevallen niet gelezen, maar
hetgeen een verhaal eigenlijk altijd
vraagt voórgelezen
Uit deze telkens weerkeerende be
hoefte, borrelt, niet een regelmaat die
nimmer faalt, teJkenjare de Kerstlitera
tuur omhoog. En zij beperkt zich niet
tot bet verhaal, zij omvat alles wat
stichting, stilte en verheffing brengt,
zij geeft de religieuse ontboezemingen
van geestelijken en predikanten, en zij
brengt ons hef. oude h>d terug, dat ge
zongen en gezegd werd in de tijden
toen de wereld liPt Kerstfeest nog vier
de met een simpeler hart.
Overzien wij e^nige van de uitgaven,
die de huidige Kerstliteratuur ons
brengt, dan treft ons ook daarin weer
die algemeene karaktertrek, die de
kerstboeken altijd eigen is geweest en
waarschijnlijk altijd eigen zal blijven:
de terugkeer lot. hot eenvoudige, alge
meen-begrijpelijke. De heer Freud is
een groot man, maar hij behoort niet
bij den Kerstboom, en de auteurs, die
met ingewikkelde problemen rondloo-
pen, doen het beste hun uitgaven met
aan te kondigen in den adventstijd.
Dickens is nog altijd de klassieke
Kerst-auteur, Wassermahn of Stephan
Zweig. hoe ongemeen en geniaal hunne
boeken zijn, zij kunnen niet beschenen
■worden door de brandende lichtjes.
Ja-, simpel is de Kerstliteratuur die
voor ons ligt. Als eerste van den stapel,
die voor mij ligt neem ik een klein, fijn
boekje, dat uitermate precieuc is uitge
geven, met prachtige, kleurige minia
turen. Het bevat een aantal houtsne
den. die geheel zelfstandig zijn gedacht
en uitgevoerd, maar waarvan de sfeer
uitermate verwant is aan de verzen die
ons in dit hoekje worden geboden Het
boekje is getiteld: „Ons is gheboren"
De verzen werden verzameld en toege
licht door Jan Poortenaar en uitgege
ven door Bigot en Van Rossum te Am
sterdam. Ik schrijf hier een der zange-
riste over:
„Ons genaket die avontstar
Die us verlichte! also claer
Wel was haer doe.
Susa ninna, susa noe,
Jesus minne sprac Marien toe.
Dat huns dat hadde so menigh gat
Da er Christus in geboren was.
Wel was haer doe
Susa ninna, susa noe.
Jesus minne sprac Marien toe.
Si setten dat kin't op haren arm,
Si cussede 't voor sijn mondekijn root
Het was t*o soet,
Susa ninna, susa noe.
Jesus minne sprac Marien toe.
Si sollen dat kint op haren knien,
Si sprac: groot eer moet u geschien.
Wel was haer doe
i Susa ninna," susa noe.
Jesus minne sprac Marien toe.
i Si setten dat iknl op haren arm,
Met groter vrouden sach sij t aen,
Het was so soet,
Susa ninna, susa noe.
Jesus minne 6prac Marien toe.
Die moeder makede den kinde een bat
Hoe lief 1 ic dattet daerinne sat.
Wel was haer doe,
Susa ninna, susa noe,
Jesus minne sprac Marien toe.
Dat kindekijn plelerde met ter bant,
Dattet water uien becken ©pranc.
Wel was haer doe.
Susa ninna. susa noe,
Jesus minne sprac Marien toe.
Die os eixle ooc dat eselki.jn,
Die aen bed en dat soete kindekijn.
Wel was haer doe,
Susa ninna. susa noe,
Jesus minne sprac Marien toe.
De verzen, die in dezen bundel zijn
verzameld, werden opgeteekend in ie
lie en lbo eeuw. maar zij moeten van
veel vroeger datum zijn, en door den
volksmond zijn overgedragen, lang
voordat zij aan het papier werden toe
vertrouwd Dit eenvoudige boekje zal
het verlangen van velen bevredigen
Want men wil niet den eenvoud, die
gezocht is, het gekunstelde dat zich in
een masker van eenvoud hult. maar tie
eenvoud, die welt uit de bron zelve
Even simpel en klaar als het mooie
(en goedkoopc' boekje, dat ik zooeveo
besprak, zijn de „Kribbespelen voor
kinderen", van mevrouw M Ondet De
Wit, die eveneens bij Bigot en Van Ros
sum te Amsterdam zijn verschenen. D.e
schrijfster licht de bedoeling barer uit
gave in een persoonlijk woord toe. „Het
was zoo schrijft zij, „zooals in zoovele
families, wffarvan elk op zichzelf het
gemis van wijding voelt in cle viering
van onze Christelijke feestdagen, maar
door innerlijke schroom weerhouden
wordt dit uit te spreken, of niet weet.
hoe hierin verandering te brengen. Een
Merke impuls is nootlig om deze reser
ve te breken en deze was voor mij een
behoefte, om mijn jongen een Kerst-
hcrinnering mee te geven in zijn leven,
een zinrijke herinnering aan dit mee^t
blijde van al onze christelijke feesten.
Ik begon met niets anders, dan in den
naastcif familiekring, allen gezinnen
met kinderen van zeer uiteenloopcnde
leeftijden, in Grootmoeders huis. met
den lichtenden boom op den achter
grond, hel geboorteverhaal uil den bij-
hel voor te lezen en een van Selma La
gerlöfs Christuslegenden te vertellen.
Na eenige Kerstvieringen in het Groot
moederlijke huis. die bij alle kinderen
en kleinkinderen steeds in de dank
baarste herinnering zullen blijven voort-
•even, werden onze Kerst-samenkom
sten verplaatst naar de buitenplaats
van een boen-, waarop ook ons kleine
gezin een vacant iehu is je bewoont. Hier
was het dat mijn jongen mij vroeg'
Moeder kunnen we onze Kerstfeesten
niet in ons eigen huisje vieren? Zoo
kwam de schrijfster er toe, den stal in
een feestzaal te herscheppen, en voor
die eigenaardige Kerstvieringen in een
stal, werden deze „Kribbespelen" ge
schreven, waarin cle allersimpelste in
houd op een zeer kundige wijze is ge
dramatiseerd.
De actueele Kerstliteratuur onthoudt
ons de kleine, bekoorlijke verhalen niet.
Ik denk aan het bundeltje Kerstklan-
ken, dat bij Meulenhoff te Amsterdam
verscheen, en waarin bijdragen van
verschillende auteurs, die de verhaal
kunst machtig zijn, werden opgenomen,
ik denk aan de Kerstverhalen en het
Kerstspel dat door E B. A. Poortman
werd gegeven (uitg. „De Tijdstroom"
Lochem). En ook de stichtelijke noot
ontbreekt op dit Kerstfeest niet.
Een zeer essentieele beschouwing
over de beteekenis van cle Kerstgedach
te in onzen lijd, gaf ds. J. C. Konings
berger in zijn „Kerstboodschap" naar
Bethlehem in 1936, die bij Bosch en
Keuning te Baarn verscheen, waarin de
auteur opnieuw de vraag, cle groote
vraag onderzoekt, hoe het mogelijk is,
Kerstmis te vieren in onzen tijd. „In
den tijd der spanningen en der worste
lingen". zoo schrijft hij, „treedt een mo
ment van stilstand in. Gok de beloften,
welke ons tot telkens nieuwe actie dre-
LANDSCHE WONING IN WINTERTOOI
ven. verstommen een poos. Dan door
leven wij onzen eersten, bewusten
Kerstnacht. Het begint in ons plotse
ling te lichten en te vlammen. Doch
terwijl wij nog schuilen, klinkt het ge
weldige: „Vreest niet want zie, ik
verkondig u groote blijdschap!"
Laat ons bij de vermelding van de
stichtelijke Kerst literatuur, die deze na-
jaarsuitgave ons bracht, vooral niet
vergeten den Advents- en Kerstgroet
van den immer jeugdig blij venden dr.
J. II. Gunning J-H.zoon. dat bij de U.M.
Holland te Amsterdam verscheen.
Dr. Gunning kent het hart van ons
volk. Hij weet hoe hij tot onze Neder-
landsohe menschen moet spreken. Er
is een vertrouwelijke, gemoedelijke
toon in zijn toch tot in de diepte rei-
Tragedie te midden
van sneeuw en ijs
IN Augustus van het jaar 1010 ver
liet de Noor Roald Amundsen zijn
vaderland met de „Fram", liet be
roemde schip van zijn groeten voorgan
ger en landgenoot Fridtjof Nansen. De
voorbereidingen voor den nieuwen
tocht naar de Noordpool hadden ech
ter onder een verkeerd gesternte ge
staan. Reeds was cle Frarn geheel in
orde gemaakt, levensmiddelen en uit
rusting waren aan boord, cle beman
ning had aangemonsterd, en men zou
naar de Noordpool gaan toen het
bericht kwam. dat het den Amerikaan
Peary in April van dat jaar gelukt
was, de Noordpool te bereiken. Die
was dus in den wedloop naar de
Pool de winnaar geworden' Dat was
een zw'are slag voor Amundsen, maar
hij liet zich niet terneerslaan, hij wilde
toch naar de Noordpool gaan. daar er,
zooals hij zeide, nog \ele wetenschap
pelijke dingen te onderzoeken waren
En deze vaart naar de Arktische gebie
den wilde hij maken via dc Antarkli
sche. daar Amundsen geloofde, dat de
belangstelling der wereld hierdoor
meer zou worden opgewekt. Toen hij
op de vaart naar het Zuiden op Ma
deira was aangekomen, deelde hij eerst
hier zijn eigenlijke plan aan de beman
ning mede: Nu de Noordpool wat be
reikt. kwam de Zuidpool aan de beurt!
Geestdriftig stemde de bemanning ton
do geheele wereld was geïnteresseerd,
toen het avontuurlijke plan hekend
Nu was Amundsen echter in het ge
heel geen avonturier, die alleen om de
«en«atie of om een beroemden naam 'e
krijgen, dezen tocht ondernam. Hij
werd op den 16den Juli 1872 in Noor
wegen geboren als zoon van een reeder.
on van jongs af aan was zijn belang
stcllinp gerit ht op de pogingen der
poolonderzoeket*. Op ^'gon leef
tijd maakte hij zijn eerste ontdekking*
tocht als 1ste luitenant op het schip
Helgica, naar de Zuidelijke IJszee,
waar het schip een heel jaar bleef ste
ken. Dit was vooral voor Amundsen's
geestelijke ontwikkeling een zeer waar
devolle tijd. daar hij zich in de lange
maanden veel met de zich aan boord
bevindende geleerden onderhield. Voor
al de meetingen van het aardmagne
tisme en de werking daarvan op het
kompas interesseerden hem zoozeer,
dat hij zich na zijn terugkomst in het
vaderland een tijdlang uitsluitend be
zighield met het bestudeeren van der
gelijke verschijnselen.
Het resultaat van deze studie was,
dat hij het plan opvatte, om een tocht
te gaan maken door de z.g. Noordwest-
passage, den zeeweg tusschen de eilan-
denwereld van Noord-Amerika, en ge
durende dezen tocht verschillende on
derzoekingen te doen op hel gebied van
het aardmagnetisme. Deze vaart was
nog nooit door een vaartuig volbracht.
Amundsen rustte voor dit doel een
kleine stoomboot uit. waarmee hij in
1903 zijn vaderland verliet. Eerst in
1906 keerde hij terug, maar de tank
was volbracht, en Amundsen bracht
vele waardevolle gegevens mede over
cle magnetische Noordpool. Zoo werd
Amundsen weldra over de geheele we
reld bekend alt. een koene en deskun
dige poolonderzoeker. Daarom was
men ook zoo bijzonder benieuwd naar
den afloop van de Zuidpoolexpeditie
die tot nu toe nog nooit volbracht was
Wel was er kort voordien, door Scotl
en Shacklelon. vastgesteld, dat de IJs
zee grensde aan een groot vasteland,
dat een hooge barrière vormde. Deze
groote hoogvlakte had een oppervlak
van meer dan honderden vierkante
kilometers, totdat een hoog gebergte al
len verderen toegang tot liet land ver
sperde. Shackleton had tot hier kun
nen doordringen, verder waren zijn
krachten niet toereikend geweest, hoe
wel van daaraf tot dc pool hoogstens
200 K.M. afstand lagen. En in 1911 an
kerde ook Scott aan de ïjsbarrierc, om
de Pool te gaan bereiken.
Nu ging het erom om hem vóór te
komen, en dit is Amundsen dan ook
werkelijk gelukt. Reeds vanaf Februari
1911 had hij alle mogelijke voorberei
dingen getroffen, en er waren drie
groote depots, elk zeer duidelijk zicht
baar door een rij vlaggen, aangelegd.
En op den 20sten October vertrok de
Noor eindelijk voor den grooten tocht.
Vijf mannen begeleidden hem. met 52
honden en vier sleden beladen met
proviand voor vier maanden. Op den
5den November bereikten zij het meest
zuidelijk gelogen depót, waar men twee
dagen rust nam om zich voor te berei
den op den möeilijlesten afstand, dien
van 400 K.M. Amundsen bad gedacht,
dat hij eiken dag een afstand van 20
25 K M. zou kunnen afleggen, om cle
krachten van mensch en dier zoo veel
mogelijk te sparen, maar dc hónden
waren onvermoeid, en zoo werd dit
maximum ver overschreden. Reeds op
den 16dcn November bereikten zij den
voet van 't gebergte, en hoewel er toen
groote moeilijkheden te overwinnen
waren van glotschers en spleten en der
gelijke. ging het toch snel vooruit. Het
was vreemd, dat men allengs de bont-
kleeren achterwege kon laten, zoo in
tensief waren dc stralen van de zon,
ondanks de 30 graden koude! Met on
verminderde snelheid ging het nu ver
der. Dagelijkr. legde Amundsen 28 K.M.
af, en op den loden December waren
zij op 90 graden Zuiderbreedte aange
komen. Dc Zuidpool was bereikt! Om
echter zeker van zijn zaak te zijn, liet
Amundsen zeer nauwkeurige metingen
verrichten, cn toen bleek het, dat zij
zich eerst op 89,56 graden breedte be
vonden. Zoo trokken zij nog 10 K M.
verder, en hier 'werden de Noorsche
\lag en de wimpel van de „Fram" ge
plant. Twee dagen bleven ze aan de
Pool.
Op den 17den December vingen zij
den terugtocht aan, en op den 26sten
Januari kwamen ze behouden bij het
uitgangspunt aan Op den 7den Maart
kwam de Fram op Ta&manië aan. en
van daar uit hoorde de wereld van de
ontdekking van de Zuidpool.
Zoo is Amundsen dus winnaar ge
worden in dezen wedloop, en terwijl
hij door cle geheele wereld gehuldigd
werd, bedekte de eeuwige sneeuw den
ongelukkige n rivaal van Amundsen,
Robert F. Scott, die zooals wij reedt*
zeiden ook op weg was naar de Zuid
pool. Vier weken later dan Amundsen
bereikte ook hij de Pool, maar vond
daar reeds het teeken van Amundsen's
overwinning: de vlag. Men kan zich
de ternecrgesl agenheid der Engelschoii
voorstellen, toen zij het doel bereikt
hadden en toch geen overwinnaars wa
ren! Op den terugtocht zijn deze dap
pore mannen bezweken, en eerst in
November 1912 werden hun tenten, met
daarin de lijken en dagboeken, ge
vonden.
Leven en dood. overwinning en ne
derlaag staan in het leven der men
schen altijd lieel dicht bij elkaar...
Dr. v. OOSTERECHT.
kende beschouwingen, die ons ver
kwikt, cn die zijn woord bij uitstek ge
schikt maakt om te worden gelezen,
beluisterd en overwogen in onze huis
kamers.
De letterkundige beschouwing van
deze week had tot hoofdzakelijke bedoe
ling, de lezers min of meer te orientee-
ren in hetgeen er zooal in de Kerst
sfeer te lezen valt. Verlangt men naar
Kerstverhalen uit reeds vroeger ver
schenen literatuur, dan is natuurlijk
in dc eerste plaats de oude Dickens te
vernielden. De lectuur der Kerstviering
uit GuJbranssen's „Winden waaien om
cle rotsen" kan op Kerstmis een rijke
verheugenis geven. En laat hen, die
naar verhalen zoeken met een dieperen
zin de „Zegen der Goedheid" van An
toon Gooien niet vergelen.
Kerstmis vormt bij uitstek con feest,
waarin wij neiging in ons gevoelen voor
lectuur en boek.
Welnu, goede Kerstlectuur is er ge
noeg!
DE JADEVEILING VAN RANGOON
De belangrijkste gebeurtenis van het
geheele jaarl
De steen, welke voor eon lang
loven zorgtl
Voor de Chineezen beteekent Jade:
Eeuwigheid en een lang cn gelukkig
leven. Uit jade worden clan ook de scep
ters der mandarijnen en de Ju-i-staf
vervaardigd, welke laatste men zijn
goede vrienden geeft. Zij bcteekenen:
het gaat je goed in dit leven cn in het
hiernamaals.
In lang vervlogen tijden, doen de toe
voer van jade nog rijkelijk was, kenden
de l hineezeu niet minder dan negeen
verschillende soorten en kleuren in de
stecncn, welke varieerden van zuiver
wit tot licht, groen. Van deze kleuren
zijn enkelen, o.a. het z.g. koningsvis-
schcr-blauw, thans zoo zeldzaam ge
worden, dat men het niet meer in den
handel kan krijgen. Enkele exemplaren
van deze kostbare stukken vindt men
nog in de musea en bij verzamelaars
Minstens drie duizend jaar lang heb
ben de oude steenzofikers van Barkoel
en Chotan de wereld van jade voor
zien. Heden ten dage is liet vooral Bir
ma, die de steen naar alle deelen der
wereld zendt. De roode steen werd van
af zijn geboortegrond met karavanen de
wereld ingezonden. Hij verbindt bet
„Dak van de Wereld" met China en
kruist clan den Grooten Muur nabij Ka
poe Kwan door de Yu Men (Jade Poort)
Het middelpunt van den jadehandel
is. tenminste wat de groene steen be
treft, Rangoon. Eenmaal in het jaar
vindt in deze stad een groote veiling
van alle voorradige kwanta plaats, die
gedurende het afgeloopep jaar werden
gevonden en niet-werden verkocht aan
particulieren of huitenlandsclie handels,
huizen.
Op den dag van de verkoopihg is
Rangoon in rep en roer. Vreemdelingen
uit Kanton, Peking, Shanghai en Foet-
JULIANAPLEIN i
ooast Apotheek Haan.
[n voorraad:
De Indische Hygiöa
Eczeemzall.
Absoluut afdoendo tegen
oczeem- en huidaandoeningen.
Prijs per pot I 1.20
DE OCHTENDVERZORGING VAN
ONZE HUID
Wc verfrisschen 's morgens onze
huid met een reinigingswater, waar
mee we gelijktijdig de resten van dc
nachtcrème wegvegen, daarnè be
vochtigt men een stukje schoone wat
ten met een samentrekkende lotion
en bet daarmee het gezicht om de
poriën te sluiten. Met hetzelfde watje
brengt men een dun laagje dagcrème
op het nog vochtige gelaat aan cn nu
kunnen we met de eigenlijke make-up
beginnen.
Gij stelt er immers prijs op er goed
uit te zien? Dan moet U er ook voor
zorgen, met behulp van de, met over
leg uitgezochte cosmetica, de kleine
schoonhcidsfoulen te verbeteren, op
dat Uw charme tot haar volle reent
komt.
Indien we zeer bleek zijn, nemen
we vloeibare of vette rouge;
als wij er maar eventjes blozend wil
len uitzien, is het beter drooge rouge
te nemen. Denk er om, dal dit laat
ste eerst op het gepoederde gezicht
aangebracht mag worden. Bent U
blond? Dan zal een geelachtige teint
van het te gebruiken wangenrood
beter uitkomen, zoo ook bij een lichte
huidskleur. Een brunette gebruike
blauwachtig-roode nuances; hetzelfde
geldt voor de lippenstift. Met een
vale, bleekc huid neme men een rood
achtige teint poeder. Is de kleur van
de huid licht, dan mag hel poeder niet
te donker zijn.
Het beste resultaat verkrijgt men,
door twee kleuren poeder over elkaar
heen te gebruiken. Men begint met
een poeder, waarvan de kleur in
overeenstemming is met die van de
gezichtshuid en daar over heen ge
bruikt men een donkerder poeder.
Het overschot wordt met een zacht
borsteltje weggeveegd.
Hebben we een glimneusje, dan
wrijven we daar een weinig crème
„la Reine" overheen, wat het lastige
doorglimmen voorkomt.
Indien noodig teekencn we met een
stift de wenkbrauwen nog wat bij, in
de natuurlijke kleur, vooral niet te
dik en te breed. Hel bijwerken van
de wenkbrauwen geeft als regel een
zeer levendige uitdrukking aan het ge
zicht.
En nu.zijn we klaar om den nieuwen
dag opgewekt te beginnen, met het
bewustzijn er welverzorgd uit te zien.
DIANA
schau komen naar de stad om de groote
veiling mee te maken. Iedere steen, die
moet worden verkocht, is voorzien van
een genummerde kaart en koopers-m
spé maken hun notities over de stee-
nen, welke zij wonschen te koopen en
die, Ier bezichliging, een dag vóór de
verkooping, achter glas en traliewerk
liggen tentoongesteld.
Op den dag van de veiling staat, de
verkooper temidden van de koopers en
roept een nummer af. Van alle kanten
toont men belangstelling voor den ge-
nummerden steen. Op zulk 'n veiling is
geen geschreeuw of geroep. Alles gaat
bedaard. Sommige koopers spreken niet
eens. Zij beduiden den vciler met de
handen, welke prijzen zij voor de stee-
nen over hebben.
Wanneer de sleenen verkocht zijn,
gaan zij eerst nog naar het Instituut
voor Jade-Onderzoek. Te Rangoon be
slaat er, evenals te Parijs, een inrich
ting, waar deskundigen onderzoeken,
welke sleenen, paarlen of diamanten
echt zijn cn welke niet
Alle te Rangoon verkochte jadestee-
nen worden aan zulk een onder
zoek onderworpen en hun gehalte
wordt genoteerd. Indien zulk een steen
wordt gestolen of zoek raakt, is do op
sporing van het kleinood gemakkelijker.
De bewerking van jade is een uiterst
moeilijk vak. Het zijn bijna altijd de
Chineezen, die hierin hebben uitgeblon
ken. Zooals men weet bezit hei jade
wonderlijk gekleurde streepjes, die als
aders door den lichten steen loopen.
Nu is het de taak van den bewerker
deze strepen zoo goed mogelijk tot hun
recht te doen komen. De grootste moei
lijkheid hierbij is wel, dat het jade ge
weldig hard is en daarom hijzonder las
lig materiaal ter bewerking. De Chinees
gaat te werk met een kleine boor en een
soort van pasta, welke via de hoor in
de miniatuur-adres wordt aangebracht
waardoor deze laatsten donkerder van
kleur worden en hierdoor beter uitko
men.
