TRUUK EN KUUK
DE ZONNEBLOEM
RUBRIEK VAN
OOM BOB
BRIEFWISSELING
DE OPLOSSINGEN
DE RAADSELS
xxxxxxxx
RUILHANDEL
KINDER COURANT
door MAJA VAN HEYMEN
Ze heetten Kuuk cn Truuk en ze
waren twee alleraardigste kleine ko
nijntjes. Truuk was wit en had alleen
een klein zwart vlekje op haar neusje.
Kuuk was zwart en met een wit
neusje.
Ze maakten vandaag voor het eerst
een grote reis. zo groot als de mees
te konijntjes nooit van hun leven
maken. Hun nieuwe meesteresje, Tine
ke, had ze gekregen van haar oom en
tante, die op een boerderij woonden en
waar ze gelogeerd had in de vacantie
Wat was Tineke blij geweest met de
diertjes! Nu zou ze altijd iets levends
hebben om mee te spelen, in plaats
van die saaie, altijd gelijke poppen.
Hier moest ze echt goed voor zorgen,
oom had het nog eens gezegd, toen
ze al bij de trein stonden. Terwijl ze
in de trein zat, dacht Tineke nog eens
over alle raadgevingen, die ze had
mee gekregen voor de verzorging van
haar lievelingen. Ze zouden het goed
bij haar hebben, ze wist nu best hoe
ze er mee doen moest!
Het kleine mandje, waar gaas over
heen gespannen was, zou wel erg
nauw wezen voor die kleine diertjes,
vooral voor Truuk, dio nogal een bru
taaltje was en altijd dc bewegelijkste
van de twee. Daarom had ze ook een
extra groot hok gehad. De vreemde
omgeving, het geratel van de wielen
en zelfs het gefluit van dc locomotief
scheen niet de minste indruk op
Truuk te maken. Met opgerichte oren
en met haar bewegelijke neusje door
het gaas heen gestoken, at ze van de
koolblaadjes, die Tineke haar toestak.
Maar Kuuk was niet zo rustig. Die
zat heelemaal tegen haar zusje aan
gedrukt en draaide voortdurend mot
het kopje en de oortjes lagen plat in
de nek. Dat doen konijntjes altijd als
ze verdrietig of hang zijn.
Waarom zat Kuuk toch zo zielig te
kijken, dacht Tineke. Zou ze zo bang
wezen? Ze hield misschien niet van
reizen in de trein! Tineke zag dat
Kuuk nog geen koolblaadie had aan
geraakt. Truuk. die zo'n bijdehandje
was, had ze allemaal naar zich toe ge
haald en zat ze lekker op te eten, die
kon altijd wel een dubbele portie op.
Zou Kuuk misschien dorst hebben?
zat Tineke te bedenken. Dat zou toch
best kunnen. Het was een echt war
me dag en in de trein was het bepaald
heet. Maar ze kon wel een glas melk
nemen en Kuuk laten drinken. Er lie
pen immers jongens genoeg op de
stations, met die karretjes en hakjes.
Als ze nu ook maar een schoteltje kon
krijgen!
Bij het volgende station stapte Tine
ke uit en even later kwam ze werke
lijk terug, beladen met een beker melk,
een schoteltje van een koffiekop en
een rietje. Want ze kon er zelf ook wel
wat van drinken, zo'n heel glas was
toch te veel voor zulke kleine diertjes.
Gelukkig wist ze dat de trein hier wel
een kwartier moest blijven staan, ze
had dus alle tijd om voor haar lieve
lingen te zorgen, Als de trein reed zou
ze zo makkelijk morsen met de melk.
Voorzichtig opende Tineke het
mandje en schoof het schoteltje mei
melk er in. Dadelijk begonnen Truuk
en Kuuk te likken, gulzig met hun
snoetje helemaal in de melk. Kuuk
leefde werkelijk op, je kon het zien!
Het schoteltje was zo maar leeg cn
Tineke wilde het gauw nog een keer
vullen tot ineens de trein een schok
kreeg. Pats, daar lag het schoteltje en
de melk spatte in het rond. Beteuterd
zat het kleine meisje er naar te kijken,
en er begonnen dikke tranen over
haar ronde wangetjes te lopen, ter
wijl een meneer aan de overkant zich
bukte en de scherven opraapte.
Maar opeens sprong ze verschrikt
overeind, bukte zich naar het mandje
en staarde met grote ogen er in. Wat
was dat? Daar zat Kuuk rustig te kna
gen aan het rietje, maar van Truuk
was geen spoor te bekennen „Truuk
Truuk'" gilde Tineke angstig. „Truuk
is weg!" Ze keek de hele coupe rond.
onder de banken, in het bagagenet
zelfs, alsof een konijn daar zo gauw
in kan klimmen, en toen stormde ze de
gang langs de coupé's door. „Mijn
konijntje!" riep ze maar. „Waar ia
mijn konijntje!" Daar wat ging
daar? Iets wits flitste langs haar voet
door het openstaande deurtje
Tineke er achter aan eevolgd door
enkele medereizigers, die moesten
lachen om de buitengewone passagier
die er van door ging Maar Tineke
lachte helemaal niet, die huilde maar
en riep:
„Houd het tegen, houd bet vast! Mijn
konijntje is weggelopen, vang het toch
op!"
Maar Trunk, blij dat /.e eindelijk uit
dat nauwe mandje was mtsnapt, dacht
er geen ogenblik aan om zich te laten
vangen. Ze rende over het perron niet
de roepende en schreiende Tineke ach
ter zich aan. De reizigers oleven staan
sommigen narnen deel aan de jacht,
maar door alle lawaai werd Tiuuk noz
veel meer opgejaagd.
Opeens zag ze een grote mand met
groenten, die een boerenvrouw naar
/ie markt eing brengen En met een
grote sprong zat Truuk midden tus
sen de sla en worteltjes en daar
bleef ze rustig zitten. F,en naar tellen
later had Tineke het stoute konijntje
weer in haar armen en drukte hef
lachend door haar tranen heon, aan
haar hart. Truuk werd weer opgeslo
ten en voor straf kreeg ze geen melk
meer.
De trein ging verder en het meisje
leunde in haar hoekje, nog trillend
van de schrik en het harde lopen.
Toen moest ze er in eens weer aan
denken, dat zij als ze wandelde met
juf of moeder, ook wel eens wegliep
en dat was toch nnk niet prettig voor
de grote menschen, dat begreep ze nu
best. Dat zou ze nu in het vervolg vast
niet weer doen.
Toen vader en moeder t huis al de
avonturen van haar reis hoorden, zei
vader:
„Nou, dan moeten we maar een flink
groot hok maken voor die pleegkinde
ren van je".
De volgende dag was het nieuwe
huis al klaar en konden Truuk en
Kuuk hun woning betrekken. Nu daar
mee konden ze tevreden zijn. Het was
blauw geverfd en er zalen twee echte
ramen in. Tineke bedacht er ook een
naam voor; „Villa Flapoor" kwam in
grote letters op de gevel te staan.
Truuk en Kuuk bleken zeer ingeno
men met het huis, ze leefden zo vro
lijk en gezellig. Als er iemand bij het
hok kwam, dan namen ze hem nieuws
gierig op, snuffelden door de tralies
met hun zwarte en witte neusjes en
draaiden zich dan minachtend om;
alleen als Tineke door de tuin kwam
aanlopen, dan werd het levendig in
.Villa Flapoor", dan wipten ze tegen
de tralies op met de voorpootjes in de
hoogte.
Op een morgen, toen Tineke haar
beide pleegkinderen voer kwam bren
gen, zag een hoekje van het hok er
zo raar uit. Het hooi lag helemaal
hoog opgewoeld en er lagen allemaal
witte haartjes tussen. En 's middags
toen ze eon stoof meegenomen had om
beter te kunnen zien, zag ze dat er
iets bewoog, daar in dat hoekje. Wat
zou dat nou wezen?
„Moeder, kom eens kijken!" Ja, moe
der kwam al en toen ze ook in hot hok
had gekeken, begon ze te lachen. „Is
dat niet erg, moeder?" vroeg Tineke
een beetje angstig. „Erg? Wel nee,
kindje, Truuk heeft kindertjes gekre
gen, kleine konijntjes, Laat ze eens
zien, moeder?" vx-oeg het meisje dade
lijk, maar moeder zei dat het niet goed
was om ernaar te kijken. Eerst moes
ten de diertjes wat groter worden.
Toen voerde Tineke in de tuin een
soort Indianendans uit en Kuuk keek
er naar met een ernstig gezicht, maar
Truuk had vanwege de „kinderen"
helemaal geen tijd. Een paar. dagen
later telde moeder de jonge konijntjes,
zeven waren het, vier zwarte en drie
witte, die op een hoopje lagen in het
nestje, dat hun moeder voor hen had
gemaakt.
„We moeten uitbreiden!" zei vader
's avonds lachend. „Kuuk moet maar
verhuizen, daar zal in een nieuw hok
voor timmeren."
Maar Tineke zat stil op een hoekje
van de divan.
„Waar denk je zo over?" vroeg moe
der. „Al zo'n tijd achter elkaar. Is het
iets belangrijks?"
„Ja", knikte Tineke zeer nadrukke
lijk. „Ja, ik verzin namen voor die
zeven konijnenkinderen. Dat valt zoo
ineens niet mee!"
BESTE Nichten cn Neven!
Ai, ai, wie had dat gedacht. Ze
ker niet deze Oom Bob in eigen
persoon.
Ik zie jullie in gedachten al verwon
derde gezichten trekken en je afvragen,
wat ik toch eigenlijk wel bedoel. Welnu,
dat zal ik jullie zeggen. Er zijn mis
schien nog wel oudere familieleden bij,
die zich herinneren, dat. al geruimen
tijd geleden, Oom Bob van jullie, haast
ongemerkt, afscheid nam Er is nu een
maal altijd en vooral bij een krant een
tijd van komen en helaas ook van gaan
Ik was dus jullie Oom niet meer en
dat speet me geducht. Intusscben ging
meer dan een jaar voorbij.
F.n nu kijk ik Zaterdagavond weer
eens onder mijn geliefde rubriek en zie
tot mijn verwondering, dat de familie
in ledental geslonken is.
Toen heb ik de oude en stoute schoe
nen plotseling aangetrokken en gezegd
dat gaat zoo niet. Vroeger bestond ons
gezin uit een dikke zestig kinderen (niet
andersom lezen, hoor) cn dat kan nu
ook nog.
Dus ben ik naar dc krant gestapt en
heb de hcole familie met brieven en
bonnen in mijn armen genomen en ben
er mee wcggeloopcn En nu zit ik jullie
te schrijven. Eerlijk gezegd, ben ik nu
weer in mijn element, want ik hoor bij
mijn oude familie cn jullie hooien bij
mij.
En er moet al weer heel wat gebeu
ren voordat ik de oude banden weer
zou verbreken. Neen, dat gebeurt voor
eerst niet meer. beste familie.
En nu roep ik jullie medewerking in
Dat deed ik vroeger ook altijd cn dan
Kvvnrn bet steeds fijn in orde. Daar ver
trouw ik natuurlijk nu ook weer op.
Mijn eerste verzoek is dan als volgt.
Op hef oogcnblik is mijn familie te
klein, we moeten weer een echte, groo
De zomer is al weer haast voorbij
en in veel grote en kleine tuinen zie
je weer de zonnebloem, die een echte
najaarsbloem is. Prachtig grote zijn
er bij en hun zwarte harten steken zo
mooi af bij de heldergele blaadjes. Als
ze verwelkt zijn, kun je zien, dat in
dat hart de zaadjes zitten. Sommige
kinderen eten wel het witte pitje, dat
binnen in die zaadjes zit, anderen
geven ze aan de kippen of aan de ka
narie of parkieten, die ze thuis in een
kooitje hebben. Alle vogels zijn dol op
de zonnebloemzaadjes. Je kunt er ook
wat van bewaren en ze in het voorjaar
zaaien, dan heb je het volgend jaar
weer nieuwe zonnebloemen.
te en gezellige praatrubriek maken. Ik
weet zeker, dat vele oude nichten en
neven, die dit lezen aan mijn roepstem
gehoor zullen geven en mij weer. fijne
lange brieven gaan sturen. Jullie weet
wel, ik zorg voor de rost en antwoord
altijd, hetzij vriendelijk of boo6, net
naar jullie verdienen.
Jullie 'hebben natuurlijk vele vrien
den en vriendinnen. Welnu, maak hen
ook lid van onze familie en laat ze mij
schrijven. Zij zijn hartelijk welkom, hoe
meer hoe beter. Des te eerder hebben
we weer een groote familie met raad
sels, ruilhandel en wat dies meer zij.
Gezamenlijk gaan wo dan wedstrijden
organiseeron met prijzen, waarbij jul
lie evenals vroeger mogen zeggen, wat
voor wedstrijden we zullen houden. Aan
jullie is het woord cn dc daad. Ik reken
volkomen op jullie en zie de komende
week een stroom van nieuwe nichten
en neven verschijnen. Ook zou ik het
prettig vinden, om weer eens een ge
noeglijk praatje aan te knoopen met
de oude familieleden. Wc hebben stof
tot praten genoeg.
Vol verwachting klopt mijn hart en
denken jullie ook aan de reeds vorige
week aangekondigde opstellenwedstrijd!
Oh ja, voordat ik het vergeet, wat
denken jullie van een dierenrubriek,
waarin we jonge poesjes of honden
aan een goed onderdak kunnen hel
pen, dus een soort van ruilhandel?
Dat schrijven jullie dan nog wel.
nietwaar?
WIE HELPT?
Welk familielid heeft er vrienden of
kennissen, die onze ruilrubriek aan
\oorraad willen helpen? Ik zou graag
hebben: boekembonnen (nieuwe), post
zegels van Nederland en koloniën,
Droste-bonnen cn -plaatjes. Ned. Jann-
borcezegel 12l/a cent en de Universiteit
zegel van 12Vi ct. Verder smeekt Paar
debloem om vlieg-, kinder- en Roodc
Knuszegels. Bij voorbaat dank voor alle
giften!
De groeten doen:
Leergraag aan Madeliefje en Klap
roos: Paardebloem aan Pinguin, Boefje.
Schooiertje en Duinpieper; Pinkster-
liloem aan'Boefje cn Trekvogel; B. Po
well aan Paardebloem, Madeliefje en
Duinpicper.
De Wolf, met jouw brief begin ik
het eerst, want hij lag bovenop niet de
woorden: deze brief is voor Dom Bob
Je bent nogal hebzuchtig, zooals je
naam ook aankondigt. Ileuc-ch, wanneer
jc raadsels goed zijn opgelost en het
lot is je gunstig, dan krijg jij een pri|>
Meer kan ik er niet aan doen. Wolf
Heb je eigenlijk al veel postzegels of
ben je deze verzamelsport, die zoo ein
deloos geduld vergt, pas begonnen? Ik
heb het vroeger in mijn jeugd ook ge
daan. maar eerlijk gezegd, ik hield het
niet lang vol. Als ik eenigszins kan
help ik je zooveel mogelijk aan Belgi
sche postzegels. Verder groet ik je.
Klaproos is een nieuwe en schoone
bloem, die een prachtig plaatt-je voor
ons familieraam krijgt. Leuk, dat in
een zusje bent van Leergraag, want zij
houdi blijkbaar veel van boeken en iij
van bloemen. Natuurlijk mag jij ook
meedoen aan de opstellenwedstrijd.
Schrijf jij maar over de natuur, Klap
roos! De raadsels heb je keurig opge
lost, dus een goed begin!
Leergraag schrijft, waarom ze de
vorige week niet geschreven heeft. Ik
weet ihcusoh wel, dat ik familie heb,
die het reuze druk heeft. Maar toch,
een briefje aan Oom Bob kan er nog
altijd af, Leergraag. Dat geef je wel
toe 'hè? Met je zuster heb ik al kennis
gemaakt Gegroet. Moesten jullie geen
ruilbonnen hebben of zijn jullie het ver
geten?
Madeliefje, we hebben er alweer
een nieuw bloempje bij gekregen en
wel klaproos. We worden zoo fijn in de
bloemen gezet, vind je ook wiet? Pret
tig, dat je op school zoo goed mee
kunt komen. Met knappe nichtjes ben
ik altijd erg blij. Maar denk er aan,
Madelief, dat je de raadsels zelf -moet
oplososen en niet overschrijven hoor!
Dat is al te makkelijk en dan zou het
ook niet leuk zijn, wanneer jc een prijs
ter belooning kreeg voor iets, dat je zelf
niet gedaan hebt. Afgesproken, Made
liefje en verder de hartelijke groeten.
Doe je niet mee aan de ruilhandel?
Paardebloem heeft een groote
atlas op school gekregen en maakt nu
op de kaart verre reizen. Wanneer je
een heel groote bloem geworden bent,
maak je ze in werkelijkheid en dan
stuur je aan de kinderkrant reisverha
len. Vind je dat ook een goed idee? Tot
mijn spijt kan ik je nog niet helpen
aan vlieg-, kinder-of Roode Kruiszegels,
maar ik zal ze aan de familie vragen.
De raadsels waren makkelijk hè?
Babbeltje, jou herinner ik me nog
best en ik ben blij, dat jij juist op dit
oogenblik weer een6 een babbeltje op
papier gezet hebt. Leuk. dat je nog
steeds korfbalt. Ik weet nog, dat je mgj
erover schreef, toen je die sport begon.
Ik merk wel, dat je het behoorlijk ge
leerd hebt, alleen doelpunten maken
kun jc nog niet goed. Maar dat komt
ook wel! Verder wensch ik jc een spoe
dige beterschap met je verkoudheid.
Hille-bonnen heb ik, denk ik. wel voor
jc. Het beste Babbeltje! Denk je ook
voortaan aan dc raadsels?
Tompoes behoort ook nog tot mijn
oude garde. Ze heeft nog altijd weinig
tijd om te schrijven, daarin is niets
veranderd! Ik vind. dat je het wel wat
laat gemaakt hebt met die feestavond.
Enfin, het was natuurlijk een uitzon
derlijke gelegenheid en nu ben je weer
voor langen tijd iiitgefec«?t. Vertel me
eens precies, hoe liet op school gaat en
in welke klas je'zit. Zeg Tompoes, zorg
jij ook voor ecnigc nieuwe familieleden
en lees je vooral mijn voorwoord? Ik
reken op een brief van je, de volgende
week. Afgesproken! Een paar van Nelle-
merken heb ik wel voor je. helaas geen
nieuwe boekenbonnen, maar daar zal
ik om vragen.
Bruinvis, nou of ik dat leuk vind,
dat jij voor het eerst zelf een briefje
aan mij schrijft. Je schrijft flinke, groo
te letiers, zoo zijn wc allemaal begon
nen Over een poosje ga je vanzelf klei
nere lettertjes maken, waardoor jc min
der ruimte noodie hebt. Probeer dat de
volgende keer eens. Bruinvis? De raad
sels heb je goed opgelost, zoodat ik erg
tevreden ben over ie. Groctics!
Speelgraag speelt nog altijd
graag cn gebruikt de rolschaatsen in
haar vrijen tijd als vervoermiddel Pa5
maar op voor auto's en ander snelver
keer en waag je niet op de groote as-
phaltwegpn. Je zult natuurlijk zeggen,
wat is Oompie weer hang, maar heuseh
een ongeluk zit in een klein hoekje en
dan is het te laat. Ik heb trouwens pas
geleden nog een rolschaatsrijder tegen
een fiets zien botsen.
Zeg, zijn jullie nog paddestoelen gaan
zoeken of is daar, niet6 meer van geko
men? Dat hoor ik nog wel van je, niet
waar Speelgraag?
Bruinoogje gaat ook meedoen
aan de opstellenwedstrijd. Ik ben be
nieuwd. wat je ervan maakt! Met den
ruilhandel komt het in orde, ik zal den
brief laten liggen. Maar nu niet meer
vergeten, hoor.! Ook jij houdt van nad-
destoelen en rolschaatsen. Lee6 maar,
wat ik daarover aan Speelgraag schrijf.
En nu groet ik je, Bruinoog.
Pinguin was alweer vergeten, dat
de opstellen uiterlijk 15 October, in mijn
bezit moeten zijn. Ik reken er werkelijk
op, dat je me volgende week een reuze
groote brief schrijft op een groot papier,
want nu leek het wel een vodje. Dat is
dus afgesproken, Pinguin.
Pinksterbloem zegt, dat zij in
een tijd niet geschreven heeft, omdat zij
tijdens schoolgaan toch niet6 te vertel
len heeft. Dat ben ik heelemaal niet met
mijn nichtje eens. Er gebeurt van alles
op school om dat te vertellen, vooral
ook, omdat ik dat juist zoo aardig vind.
Eens was er een tijd, dat ik ook naar de
schoolbanken ging. Pinksterbloem! Ik
leef dus met jullie als- het ware mee.
Wat betreft de postzegels, ik zal mijn
best doen, maar beloof niets. Je groe
ten breng ik over en jou groet ik har
telijk.
Poppenmoedertje is verrukt
over haar leuke poppenkamer. Dat kan
ik begrijpen. Het zal er. echt vroolijk
toegaan, wanneer de poppenkindertjes
tegen elkaar lachen. Dat is beter dan
onderlinge ruzie. Zorg dat het zoo blijft,
nicht. Het lijkt me net iets voor jou om
een aardig opstelletje over de poppen
te sturen. Ik reken er al op, hoor!
Speen kruid je is gelukkig weer
geheel aan de beterende hand cn is be^t
tevreden over de nieuwe school. Ik ge
loof, dat de meeste familieleden op de
paddestoelenvang6t zijn geweest. Zeg,
Speenkruid, denk je eraan, dat je je
opstel voor 15 October instuurt.
Trekvogel, die vos op je brief
papier keek me zoo argw anend aan, dat
ik bang was voor slecht nieuws. Maar
neen, het viel mee. Van jou krijg ik na
tuurlijk een prachtig verhaal, vooral
nu je een dag vrij hebt van school. Jul
lie boffen daar flink mee. zeg. Ik hoop
met je ruilrwenschen rekening te kun
nen houden.
Boefje blaast hoog van de toren.
Hij schreeft heel trotsch: „Er waren
deze week ook zulke makkelijke raad
sels; in één oogopslag zag je ze." Ja,
en hij heeft een peetje gelijk ook. Maar
wacht maar Boefje, ik hoop je wel eens
anders te hooren spreken! Je bent al
vroeg op bezoek geweest in het Sport-
fondsenbad en ik dank je nog wel voor
je uiteenzetting. Je hebt je oogen goed
de kost gegeven, kleine schelm. Ge
groet.
Shirley Temple, heeft eenigen
tijd niet geschreven, maar toen ze een
maal tijd had, heeft ze het goed gedaan
ook! Je opstel heb ik bewaard in de
aparte opstellenmap. Na 15 October be
gin ik met de plaatsing van jullie pen-
nevrucht. Ben jij ook benieuwd naar le
uitslag, filmster? Je ruilwenschen heb
ik genoteerd.
Zwartkopje, schrijft me op olifan
tenpapier dat ze. dertien jaar is en dus
in het ongcluksjaar is. Die vergeetach
tigheid leverde je anders maar een fijne
peer op. Als je er nu maar geen spel
letje van gaat maken, want dan geeft
je moeder je vast wat anders Gelopf
jij ook niet. kleine Zwartkop? Verder
veel geluk hoor!
A i n e, is eens echt in haar praat
stoel gaan zitten, met veel genoegen
heb ik haar aardige brief gelezen. Je
stelt me voor een moeilijke vraag be
treffende het lezen van de politiek. Po
litiek kan niet leuk opgevat worden,
zooals jij dat wilt. Ik kan me ook be
grijpen, dat je het liever aan anderen
overlaat en zelf de kinderkrant leest.
Maar het moet momenteel een steunpi
laar zijn voor je kennis voor het eind
examen. Lees b.v. alleen in de krant
het overzicht van den wereldtoestand,
dat is alles overzichtelijk samengevat.
Op den duur ga je er een heel klein
beetje van begrijpen en dan interesseert
het je zeker.
Zeg, Ainée, je praat nu al over blij
ven zitten. Dat is absoluut fout. Je kunt
best overgaan met nog 11 maanden
voor dc boeg. Aanpakken boor, anders
heb je er later erg veel spijt van. Ver
onderstel, dat je vriendinnen wel zou
den overgaan en jij niet! Bopfje wordt
misschien later ook wel eens geluk
kig! Dat zal wel terechtkomen, Ainée.
Denk deze week aan je opstel, hoor!
Duinpicper heeft bijna gehuild,
omdat haar geen middel aan de hand
was gedaan om op school pret te ma
ken. Ik zie haar al huilen, maar neen,
ik geloof het niet erg. Eigenlijk moest
je een flinke uitbrander hpbben, maar
ie boft, dat ik een goed humeur heb.
Welnu, doe het volgende. Leer een
week lang al je werk keurig, zoodat je
nummer één van de klas wordt. Dan
lacht iedereen om je. maar jij lacht
nok! Dat had je niet gedacht hè! Maar
ik meen het echt Duinpieper, anders
word ik verdrietig. Dus afgesproken!
Naar dat opstel van jou ben ik
nieuwsgierig, ook daarmede moet jc de
kroon spannen. Dan lachen weer alle
maal en krijg jij je verdiende loon.
Dag Duinpicner. Noe wel hedankt voor
»e groeten van Zonnetje. Vraag haar of
/e me eens snoediè schrijft, ze was
vroeger een van mijn trouwste nich
ten.
Stephanie stelt me teleur met
haar afscheid, juist nu ik mijn oude
uhriek weer in handen genomen heb.
°odanks al je huiswerk, meen ik, dat
ie yonr mij no - wel tien minuten over
kunt hebben. Ik vind, dat je nog eens
~>vrr je besluit moet nadenken. Een
irlit. rlie zon vlot ter pen is, mis ik.
•^rlijk gezegd, niet graag....'
Piccolo is ook een trouwe nicht,
die ditmaal maar weinig schrijven kan,
daar zij haar hand met korfballen ge
wond heeft. Beterschap hoor! Ik zal
eens kijken, in hoeverre ik je onder
den ruilhandel helpen kan.
Wildzang zal me den volgenden
keer vertellen over Heintje Plezier.
Weet je wat, beste nicht, stuur dat ver
haal als opstel in, dan kan de heele fa
milie ervan genieten. Dan ho r ik ook
nog wel of jij in Leusden bij je vrien
dinnetje veel plezier gehad hebt. Dat is
afgesproken, Wildzang.
F a anke heeft een bezoek aan de
bosschen gebracht en daar een eek
hoorntje op visite gehad. Het is net
zooals je zegt, bij het eikels eten ge
bruikt hij zijn mooie pluimstaart als
leuning. Het zijn erg aardige dieren,
ook al kunnen ze schadelijk zijn voor
den vogelstand. Dc raadsels heb je goed
opgelost, Famke.
Robinson Crusoe, al weer een
goede, oude bekende, waarmede ik weer
eens rustig babbelen kan. Prettig te
hooren. dat het op school zoo goed gaat.
Vertel me eens, in welke klas je nu zit
en wat je later gaat doen, neef. Ik zie
wel, dat je nog altijd de kunst van
raadsels oplossen verstaat. Bravo!
B. Powell vond de raadsels ook te
makkelijk. Dat zal ik in mijn ooren
knoopen! Dat logboek ken ik, neef, het
is heel interessant. Wat betreft die boe
kensteunen. een beetje zwaarder zou
den ze wel kunnen. Zooals je gelezen
hebt, waarschijnlijk, heb ik de hulp van
de familie ingeroepen voor postzegel
etc. Daar kun jij dan ook van profitee
red Je groeten breng ik graag over B.
P. Gegroet en denk er aan, dat je brief
's Woensdags voor 3 uur bij mij moet
zijn.
Uit het eerste raadsel kwam Roer
mond met de woorden: rem. moed,
mond, roer en Rome.
Het tweede raadsel leverde poppen
kast op uit: pop. pen en ka6t.
Ik kreeg goede oplossingen van: Wolf,
Leergraag, Klaproos. Madeliefje. Paar
debloem. Tompoes. Bruinvis, Speel
graag, Bruinoogje, Trekvogel, Boefje,
Poppenmoedertje, Speenkruid. Shirley
Temple, Zwartkopje, Ainée, Duinpieper,
Wildzang. Famke en B. Powell.
De prijs werd dit/maal gewonnen
door ons aller neefje Paarde
bloem.
Op de kruisjeelijnen komt de naam
van een vogel.
X X x X x
X
X 8
X
X
1 vogel
2 egaal
3 plaats in Azië
4 muzieknoot
5 medeklinker
Op de kruisjeelijnen komt de naam
van een familielid.
X i i i
X a
X a a a
X a a
X a a
X
X
1 familielid
2 in orde maken
3 verklaring
•l bladwijzer
5 bekrompen, smal
6 dier
7 persoonlijk voornaamwoord
8 medeklinker
De Wolf vraagt postzegels van
België.
Mevr. P.. voor u het oude recept:
Droste* of Verkade-bonnen of -plaatjes,
Joh. Strausz. nog altijd dezelfde
enveloppe met dezelfde vraag om D.E.*
punten, klokzeep-, Hillc- of boekenbon
nen. Ik doe mijn best!
Babbeltje wil graag Hille-bonnen
hebben.
d. V. komt in aanmerking voor een
viertal Drostebonnen.
S p e e 1 g r a a g, ik zal zien of ik boe
kenbonnen of Lux voor je heb.
Bruinoogje vraagt postzegels van
Nederland en koloniën of een Droste-
bon.
Pinksterbloem wil graag post
zegels van Nederland en koloniën.
Trekvogel heeft postzegels van
Nederland en koloniën. Droste of Ver-
kade-bonnen gevraagd.
Dik k ie en Pindaman moeten
weer het oude recept: Sunlight-, Rinso-
of Duifbonnen.
Boefje spaart postzegels en Droste-
bonnen.
S h i r 1 ey Temple zou graag boe
ken-, Standaard- of Ooster veen bónnen
hebben.
Zwartkopje vraagt Drostebonnen.
Ainée spaart postzegels van Neder
land en koloniën.
Piccolo roept om D E.-punten, Hil*
le-, Oosterveen- of boekenbonnen.
De onbekende, die mij Bussank-
bonnen en -plaatjes stuurde, dank ik
hartelijk.
B. Powell vraagt postzegels.
De onbekende, die mij aan post"
zegels hielp, breng ik dank.
Traditiegetrouw worden jullie aJllë-
maal wper itilgenoodigd Maandagmid
dag na 3 uur de ruilbonnen te kómen
halen.
Verder de hartelijke groeten van
OOM BOB-
