7/dmer' LEGANT
CORSETTEN
'sW erelds'
draaiboek
Kinderhoekje
Vorst Cobra
Archambaud's
poging
mislukt
N.V. Compagnie Lyonnaise
Laatste training op
het V.U.C.-veld
Geen grasbaanraces
te Alkmaar?
Kwartjesvinders
Radio-programma's
Het groene
van Baa-c
Door MARK CHANNING
Ie BLAD PAG. 2
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
VRIJDAG 29 OCTOBER 1937
SPORT EN SPEL
HET WERELDUURRECORD
VAN SLAATS IN GEVAAR
Indien niet door pech getroffen,
zou Archambaud een zeer ern-
stigen aanval op het record
hebben gedaan
MILAAN, 28 Oct. Archam
baud heeft vandaag in de late
middaguren een poging gedaan
om het werelduurrecord, dat op
naam van onzen langenoot Frans
Slaats staat, te verbeteren. De
zeer ernstige poging van den
Franschman mislukte door het
feit, dat hij in de 75-ste ronde,
toen hij ongeveer 29.770 K.M. had
afgelegd, een lekke band kreeg,
waardoor hij moest afstappen.
Archambaud was er inmiddels in ge
slaagd op de tusschenafstanden vijl,
nieuwe wereldrecords te vestigen De
10 KM. legde hij af in 12 min 51.6 sec.,
terwijl het oude wereldrecord op naam
van Slaats stond, met een tijd van 12
min. 53.8 sec. Het wereldrecord over
15 K.M dat met 10 min 26 8 sec even
eens op naam van Slaats stond, is door
Archambaud gebracht op 19 min. 23
sec., terwijl hij verder nog het 20 KM.-
record op 25 min. 57 6ec. bracht. Het
oude record was eveneens van Slaats
met 26 min. 26 sec
Tenslotte verbeterde Archambaud nog
twee wereldrecords van Richard n 1,
over 25 K.M. met een tijd van 32 min.
One and two way
stretch
Steunen en vormen
het lichaam zonder
baleinen
Utrechtscheweg 10
31.4 6ec. (oud record 32 min. 38.8 sec.)
en het wereldcords over een half uur
met een afstand van 23.059 K.M. (oud
record 22.993 K M.)
Opgemerkt zij nog, dat Slaats
bij zijn geslaagde poging voor het
wereld-uurrecord in een half uur
22.991 K.M. had afgelegd, waaruit
blijkt, dat Archambaud na een half
uur 68 Meter voor was op Slaats.
Uit een en ander zal het duidelijk
zijn, dat Archambaud, indien hij nivt
door pech getroffen was, een zeer ern-
stigen aanval op het trotsche record
van Slaats zou hebben gedaan.
In verband met de wedstrijden
Nederland—Frankrijk en
NormandiëNederland
's-GRAVENHAGE. 28 October.
Groot was de belangstelling heden»
avond voor de training van de le
den van de Nederlandsche elftal
club op het V.U.C.-veld te 's-Gra^
venhage Het was immers de trai
ning voor twee internationale ont
moetingen. n.l. den wedstrijd te
Amsterdam van het A-elftal tegen
Frankrijk en dien van het B.-elftal
tegen Normandië te Rouen.
De spelers van beide elftallen met da
reserves namen aan de training deel;
niet minder dan 28 in totaal. Doch ook
de belangstelling van officials was
groot.
In de V.U.C.-tent na de oefeningen
onder leiding van Bob Glendenning
heeft de heer Herberts weer zijn ge
bruikelijk speechje gehouden.
Allereerst richtte de voorzitter van
de keuzecomrpissie zich tot de-spelers,
van het B-elftal dat onder aanvoering
van Cor Wildere de Nederlandsche
kleuren te Rouen gaat verdedigen.
Technisch zijn zij zeker niet de min
deren van Normandië. maar het ont
breekt den B-spelers wel eens aan vol
doende enthousiasme. „Ik reken op een
gunstig resultaat
Nog één raad en die geldt ook voor
de A-speler: „Houdt het spel tegen de
Franschen open. Met kort spel bereikt
men niets."
Zich tot de spelers van het A-elftal
richtend zeide de heer Herberts, dat
hoezeer dit elftal zich vaak in de ado
ratie van het Nederlandsche publiek
heeft mogen verheugen, het in tijden
van nood alleen heeft gestaan. Zoo
staat het nu a.s. Zondag ook tegen
Frankrijk alleen, want één van de
steunpilaren is ons ontvallen. Vaak
ook gooit men het op den leeftijd van
onze spelers, maar men vergeet, dat
de gemiddelde leeftijd van de Fransche
ploeg nog eenige jaren hooger dan de
onze is.
Al ontbeert het elftal het vertrouwen
van velen, juist in die situatie is het
tot groote dingen in staat. In dit ver
band herinnerde spreker aan den ge
lijkmaker in Düsseldorf.
„Ik geloof in de overwinning van het
Nederlandsche elftal en dat geloof laat
ik mij niet ontnemen", zoo eindigde de
heer Herberts.
Na eiken maaltijd.
Artsen weigeren mede
werking
ALKMAAR, 27 October. De afdee-
ling Alkmaar en Omstreken van de
Nederlandsche Maatschappij voor Ge
neeskunde heeft een besluit genomen,
waardoor èen eind gemaakt wordt aan
de grasbaanmotorraces in hot gomeon-
telijk sportpark, die in de laatste jaren
een 'gansche recks van, soms doodelij-
de, ongelukken hebben opgeleverd.
Genoemde afdeelïng nam namelijk in
haar jongste vergadering een motie-
Steensma aan, waarin als het oordeel
der medici werd uitgesproken, dat dc
grasbaanraces geen behoorlijke vorm
van sport zijn en niet door hun aan
wezigheid op het sportterrein moeten
wordon bevorderd.
Daar in do politieverordening van
Alkmaar een clausule voorkomt, dat
dergelijke wedstrijden zonder aanwezig
heid van medici verboden zijn, betee-
kent dit doktersbesluit, dat de races
niet meer kunnen worden gehouden.
Natuurlijk blijft de mogelijkheid open
dat de gemeenteraad de verordening
herziet, -maar in de gegeven omstan
digheden is moeilijk t» venvachteru dat
de Raad zou durven besluiten de ge
vaarlijke, races zonder medisch toezicht
te doen houden.
(Standaard)
MET den herfst komt ook de tijd, dat
de laiulloopers en zwervers zich
door de politie laten oppakken, om
zich door den politierechter tot vier of
vijf maanden Veenhuizen te laten vcroor-
deelen. Het is ook de tijd. dat de oplich
ters en kwartjesvinders der groote steden
hun balans opmaken, om te zien of ze den
winter aan kunnen. Hebben ze goed ge
werkt"dan leven ze als grand-seigneurs,
om in de lente weer met nieuwen moed
te beginnen, want hun werkplaats is de
straat.
Deze helden van het rappe woord en
de nog rappere tegenwoordigheid van
geest, chevaliers d'industrie noemt de
Franschman ze, zijn kerels met groote
fantasie, wier menschenkennis geba
seerd is op liet axioma, dat de menscheii
nu eenmaal voor den gek wollen wor
den gehouden. Een anonieme schrijver in
de Listener, een bekend Engolsch radio
blad, doet een boekje open over de
methoden van deze jongens van de
vlakte, onder wie hij zich blijkbaar
wonder goed thuis voelt.
Hij vertelt hoe op een dag hij en een
maat hun geld bij elkaar legden en toen
naar een klccrenverhuurder gingen. De
oen huurde een smoking, de ander diepte
een chauffeursuniform op met hoogn
stijve kraag en chauffeurspet. Ze kleed
den zich om in een openbaar toilet en
gingen vervolgens per bus naar een ga
ragehouder, waarmee een van hen be
vriend was. Voor 15 gulden huurden ze
daar een prachtigen wagen voor drie
uur met de belofte nog eens 15 gulden
te zullen betalen, wanneer de truc
lukte. De morgen werd besteed aan het
schilderen van een bord en het maken
van eon groot aantal pakjes.
's Middags reden ze naar het drukke
Londensche strand, hingen het bord op
den wagen en parkeerden langs het
trottoir. Al heel gauw stonden een paar
dozijn menschen voor den wagen en
verdrongen zich om het bord te kunnen
lezen, dat luidde: „Dit is een wedden
schap. Ik mag met niemand spreken of
me langer dan dertig seconden ergens
bevinden. Doe s.v.p. een shilling in de
doos en neem een van dc pakjes." Zijn
vriend zat achter in den wagen met een
zijdon masker, een hoogen hoed, goud
beslagen wandelstok en citroengele
handschoenen. Iedere halve minuut of
iedcren keer, dat ze een politichelm za
gen opduiken, schoven ze iets verder.
Do voorstedelingen, waar het Strand
altijd vol van is. do „provinciaaltjes"
van Londen, verdrongen zich om het
geld in de doos te kunnen doen. Als ze
dan een van de mystorieuse pakje*
openmaakten, lazen ze: „U hebt recht
op vijftig pond. Zie de advertontie in de
„persoonlijke kolom" van de Times van
moren". In de Times was den volgenden
dag niets te vinden. De zaken gingen
zoo goed, dat in een uur tijds de bus al
twee keer geledigd moest worden. Na af
trek van alle onkosten bleek, dat ze plus
minus 180 gulden hadden opgehaald.
In een normaal geval zou men nooit
de reacties van de slachtoffers gehoord
hebben, maar nu wil het, dat dit verhaal
door verschillende der slachtoffers ge
lezen werd. Velen schreven aan de re
dactie van het blad, wat ze van dien
mijnheer den oplichter- dachten, De
Listener drukte enkele van die brieven,
af. Een slachtoffer schrijft, dat hij zich
het verhaal van zijn grootvader nerin-
nerde, dat er eens een Lord op London
Bridge gestaan had en echto vijfpondbil-
jetten voor een shilling verkocht had
en er bijna geen kwijt kon worden. Hij
had gedacht, ook al is het maar een
trucje, een shilling is het altijd waard.
Een ander schrijft, dat het een schande
is, dat dergelijke parasieten nog het
woord krijgen in een blad, dat zich
respecteert en zegt zijn abonnement op.
Een derde, meer sportief aangelegd,
schrijft: „Dc voorstelling en het pleizier,
dat ik van dat verhaal beleefde, toen ik
het aan mijn vrienden vertelde en nu
weer het plezier om ook de oplossing
van het mysterie te kunnen vertellen
is voor een shilling goedkoop gekocht."
Weer een ander schrijft: „Man, ik ben
je dankbaar. Den volgenden dag heb ik
alle advertentiekolommen van de Times
nageplozen, maar niets gevonden. Wel
werd er een betrekking aangeboden, die
me als een handschoen paste. Bedankt!
Als je ooit honger hebt, kom dan een
boterham halen bij..."
Allen zijn ze het er roerend mee eens,
dat zo verlokt werden door de woorden:
„Dit is een weddenschap". Een En-
gelschman zou geen waar Engelschman
zijn, als hij niet bij het vooruiuicht van
een kleine weddenschap zijn portemon-
naic te voorschijn haalt. De schrijver
gaat voort te vertellen, wat hij en zijn
maat deden om van de 180 gulden er
duiizend te maken, maar dat is, zooals
Kipling zou zeggen, een ander verhaai.
ZATERDAG 30 OCTOBER
HILVERSUM I, 1876 M. KttO 8.00—
9.15 en 10.00 Gram.muziek 11.30 Gods
dienstig halfuur 12.00 Berichten 12.15
De KRO-Melodiirten, soliBt en gram.muziek
2.00 Voor dc rijpere jeuggd 2.30 KRO-
Orkost 3.00 Kindcruur 4.05 KRO-Or-
kest en gram.muziok 5.15 Operafragmen
ten (gr.opn.) 6.20 Journalistiek week
overzicht 6.45 Gram.muziek 7.00 Be-
ricfhten 7.15 Katholieke RVU 7.35 Ac-
tueelc actherflitsen 8.00 Berichten ANP.
Medcdeclingen 8.15 Overpeinzing met mu
zikale omlijsting 8.35 Reportage schaak
match 8.40 KRO-Orkest 9.00 Geva
rieerd programma 10.00 Do KRO-Mclodis-
tcn en solist 10.30 Berichten ANP
10.40 Sportoverzicht 10.55 Reportago
schaakmatch 11.0512.00 Gram.muziek.
HILVERSUM II, 301 M. VARA 8.00
Gram.muziek VPRO 10.00 Morgenwijding
VARA 10.20 Gram.muziek en geva
rieerd programma (gr.pl.) 12.001.45
Gram.muziek 2.00 Economische lezing
2.20 „Fantasia" 2.46 Optreden van ama
teurs 3.15 Damles 3.30 Residentie-or
kest 4.20 Gram.muziek 4.30 Espcranto-
uitzonding 4.50 Vervolg concert 5.20
Zang 5.40 Literaire causerie 6.00 Or
gelspel 6.30 „De Wielewaal" 7.00
„Filmland" VPRO 7.30 Bijbclvertcllin-
gen VARA 8.00 Herhaling SOS-Bc-
richten 8.03 Berichten ANP, VARA-Va-
ria 8.15 VARA-Orkest m.m.v. solisten
8.55 C. Steyn's Accordeonorkest 9.15 De
Ramblers, xylofoonduo en solisten (Om
10.00 Berichten ANP) 10.30 Orgelspol -
10.45 Souvemr-orkest en solisten 11.15
Berichten 11.20 Vervolg orgelspel 11.30
12.00 Gram.muziek.
DROITWICH, 1500 M. 11.20 Gram.mu
ziek 12.05 BBC-Nortihern-orkest 12.50
Dansmuziek (gr.pl.) 1.20 Commodore
Grand Orkest 2.25 Gram.muziek 2.45
Inleiding volgende uitzonding 2.50 1ste
acte opera „Aïda" 3.35 E. Pini's Tango
orkest 4.20 BBC-Schotsoh-orkcst^— 5.00
Declamatie 5.20 Henry Hall en zj^i Band
6.20 Berichten 6.50 Causerie „Collec
ting for a nation" 7.05 John Reynders en
zijn orkest 7.50 Radiojournanl 8.20
Gramofoonmuziek 8.50 BBC-Symphonie-
orkest m.m.v.' soliston 10.30 Berichten
11.00 Bridgewaterkwintet 11.35 Ambrose's
Band 11.50 Berichten 12.0012.20
Vervolg Ambrose's Band.
RADIO PARIS. 1648 M.
8.05, 8.20 on
10.35 Gram.muziek 12.20 Pianovoor
dracht '12.35 Orkestconcert en zang
3.20 Pianovoordracht 12.36 Orkcstcon-
ccrt en zang 3.20 Pianovoordracht
4.05 en 6.05 '''.ang 8.50 Symphonieconcert
11.201.20 J. Bouillon-dansorkest.
KEULEN, 456 M. 6.60 O. Hcyden's or
kest 7.50 Omroeporkest 8.50 Concert
11.20 Omroeporkest 2.05 Solistcncon-
cert 3.20 H. Hagestedt's orkest, militair
orkest en solisten 5.25 Viool en piano
6.30 Gram.muziek 7.20 Orkesten, koren
en solisten 9.5012.20 O. Kermbach's
dansorkcBt en het Fierke-kwintet.
BRUSSEL, 322 en 484 M. 322 M.ï 12.20
Gram.muziek 12.50 Omroeporkest 1.50
en 2.23 Gram.muziek 3.20 A. Fellcman's
orkest en solist 5.20 Omroeporokcst
6.20 Gram.muziek 6.50 Salonorkest 8.20
„De millioenenbruid", operette 10.30
Gram.muziek 11.3512.20 Omroepdans-
orkeat.
484 M.: 12.20 Gram.muziek 12.50 Salon
orkest 1.502.20 Gram.muziek 3.20
Gram.platen 8.50 Harp en zang 4.20
Radiotooncel .4.50 Mandolineconccrt
5.50 Eloward en zyn orkest 7.45 en 8.20
Gram.muziek 8.30 Zang 8.45 Gram.mu
ziek 8.50 BBC-Symphonio-orkcst 9.20
Voordracht m.m.v. het Omroepsymphonie-
orkest 10.35 Omroepdansorkest 11.20
39. Toen koning Amcnotcp den diefstal
bemerkte was hij buiten zichzelf, van woe
de. Hij ging vreeseliik te keer en was zoo
overspannen, dat hij nog dienzelfden avond
plotseling neerstortte en stierf. Zooals ge
bruikelijk was. werd de koning in een
groot steenen graf een pyramide in
de woestijn begraven.
40. Maar nu gebeurde er iets zonder
lings. Juist wilde men het graf sluiten, toen
er een zwerm gieren kwam aanvliegen en
een van de vogels had de groene smaragd
in den bek. Hij liet den steen midden tus-
schen de soldaten vallen.
12.20 Gram.muziek.
DEUTSCHLANDSENDER. 1571 M. 7.80
„Zugutorlctzt", gevarieerd programma
8.20 Berichten 8.35 E. Bauschke's orkest
en solisten 9.20 Berichten 9.50 Trio
concert 10.05 Weerbericht 10.20—12.15
O. Kermbach's orkest en het Fierke-kwintet*
OM-6
FEUILLETON
Ned. bewerking door
MARIE DE BELMONTE
*9):
„Ik heli het kruidenvrouwtje gespro
ken, Dina", zei ze fluisterend. „Firoz
Khan heeft zijn kameelen vastgezet
vlak bij een bron, niet ver van het
poortje. Hij is daar den afgeloopen
nacht ook geweest.
Tot dusver maakt je sahib het goed,
en zijn cipier is gunstig gestemd...
Vrees niets! Trek nu je bergbewnners-
pak aan." En opstaande wendde Chirine
zich naar den stapel zijde kussens,
waarop een boek met Perzische sprook
jes opengeslagen was blijven liggen; zij
ging zitten en weer staarden haar
zwarte oogen in den tuin, zonder iets
te zien
Een kwartier later kwam een jonge,
slanke bergbewoner binnen, 't Was
Diana,
„Ik ben klaar, Chirine." Even trilde
de diepe stem.
„Bij Allah, je bent een knap jong-
®iensch!" riep Chirine bewonderend uit
Voor haar staande legde ze haar beide
kleine handen op de schouders van het
Engelsche meisje.
„Ik zal de vrouw roepen, die je den
weg naar de grot zal wijzen, waar je je
verbergen kunt," zei ze, zich afwendend.
Een dikke negerin vertoonde zich op
den drempel.
„Heb je de patrouilles gewaarschuwd
niet bij de fontein bij het poortje te ko
men, omdat ik er ga baden?" vroeg haar
meesteres.
„Ja," antwoordde de Nubische, met
angstig rollende oogen. „Ik heb het hevel
overgebracht." Zwijgend overhandigde zij
een sleutel.
„Diana.'t is tijd. Doe deze bourka om
een soort domino, in het Oosten door ge
sluierde vrouwen gedragen uit vrees,
dat iemand je in den tuin in manskiee
ren zou zien. Wanneer je deze vrouw
hoort roepen: „Dilkooshl", loop dan zoo
hard je kunt naar het poortje tegenover
grot."
Beide *>nge vrouwen omhelsden el
kaar. Een oogsnblik later was het groote
vertrek verlaten. Chirine was gaan zor
gen voor de voorbereidselen van de
nautch, die ze tijóuu de vlucht van
Diana voor Alam Kham Ae laten dan
sen.
Eenmaal in de grot tracht -ana haar
zenuwen, die tot barsten toe gespannen
waren, de haas te blijven. Haar liefde en
een gebed kwamen haar te hulp.
Opeens onderscheidde ze vlak bij haar
in het kille schemerdonker een zittende
gedaante, in het wit gekleed, 't Was de
Sadhu van de Swastika. Elk oogenblik
werd hij duidelijker zichtbaar.
„Heb ik dien nacht op den pas van
den Maha Gunj niet gezegd, dat ge vrien
den had? En had ik geen gelijk?" vroeg
hij fluisterend, met zijn verre stem. die
klonk als klokgelui.
„Ja," antwoordde Diana, die opnieuw
moed putte uit de reine verschijning.
„Maar waarom is u hier gekomen?"
„Om u aan te sporen moedig te blijven
bij de beproevingen, die u wachten."
Diana had nooit van de Yoga of van
zijn. geheimen gehoord. Ze was nog
nieuwsgieriger dan Colin Gray den eer
sten keer, toen de Sadhu hem versche
nen was. Waarom, zoo vroeg zij zich af,
stelde dit geheimzinnig wezen belang in
haar en openbaarde hij zich in de critic-
ke oogenblikken van het ongelooflijk
avontuur, dat zij beleefde? Oogenschijn-
lijk was zijn eenige bedoeling haar troost
cn opbeuring te geven. Tot dusver had
haar geest voor realisme geen bovenna
tuurlijk karakter aan de verschijning toe
geschreven: ze had aan een hallucinatie
geloofd, tengevolge van haar overspan
ning; maar nu deden plaats, omstandig
heden en het onstoffelijk voorkomen van
de witte gedaante haar denken aan de
woorden van haar vader, die beweerde,
dat Indië veel meer van het zoogenaam
de bovennatuurlijke doordrongen was,
dan eenig land van de wereld. De Hin
does waren in dezen gedachtenkring
dichter bij de waarheid dan wij Wester
lingen
Het idee beangstigde haar niet. De ten
gere persoonlijkheid boezemde haar een
vertrouwen in, dat elke vrees uitsloot; ze
was alleen maar héél nieuwsgierig.
„Wie is u, gonron-dji (geestelijke leids
man)?" mompelde ze, haar kin steunend
in de hand, haar blik gericht op de
vreemd heldere oogen van den Hindoe.
„Ik ben do gezworen vijand van hem,
dien men den Man-met-den-Sluier
noemt," antwoordde de verre stem. „Van
hem. die de heiligdommen van mijn volk
verwoest, die er de bloeddorstige vervol
ger van is. En daarom zal hij door mij en
door geen ander gedood worden."
„Is 't waar," vroeg Diana heel zacht,
„dat AJam Khan in dienst is van den
Man-met-den-Sluier?"
De.Sadhu hoog toestemmend het hoofd
„Da Drager-van-den-Sluier heeft het
Paleis van den Spiegel ontdekt op het
tijdstip, waarop dit de tempel wa6 van
Mana*a, de Godin-slang; en daax hij
niet in staat was het voor, zich te be
houden, plaatste hij er Alam Khan in met
de belofte van den schat, dien de kel
ders bevatten, te zullen doelen wat
hij nooit doen zal. Vóór dien tijd had
nog nimmer een bergbewoner het dur
ven naderen. Hot spookte er, en in de
schaduw ervan had de Dood zich ver
scholen. (Langzaam schudde de Sadhu
zijn hoofd). Nu, de Dood is er.... de
Dood en de WaanzinSommige hei
lige mannen van mijn geloof bezitten
wonderbaarlijke vermogens, zoo had
den zij, die deze ruine bewoonden, hei
uiterlijk aangenomen van leprozen; in
werkelijkheid was 't slechts een spel
van Maya een zinsbedrog, waar
door zij veiliger waren. Doch de Man-
met-den-Sluier trotseerde hot gevaar
van de besmetting, met als gevolg, dat
de dood hem wacht als straf voor zijn
euveldaad, want hij joeg de bezitters
het paleis uit."
„Waarom doodt de Cobra den Man
met -den-Sluier niet, wie hij dan ook is,
en maakt hij zich geen meester van
dien schat? 't Is niets voor hem om
zich door iemand, die zich tusschen
hem en het begeerde voorwerp stelt, te
laten weerhouden."
„Neen, hij vreest de macht van dat
geduchte wezen."
„Welke macht?"
Een flauw glimlachje speelde om de
lippen van den asceet.
„Een macht, die zoowel onder, op. als
hoven de aarde hcerscht cn die aan
hem gehoorzaamt. Vraag nie4, verder."
Diana, die vreesde door de soldaten,
wier voetstappen bij hun ronde duide
lijk hoorbaar waren, beluisterd te wor
den. kroop dichter naar den Sadhu toe.
7ou hij Colin Gray niet kunnen bevrij
den?
„F.r is hier een gevangene," begon ze.
„Ik ken hem", antwoordde de witte
gedaante en een vriendelijke glans ver
helderde zijn ernstig gezicht. „Zoodra
het oogenblik gekomen is, zal ik hem
hulp verJeenen; dat wil zeggen, niet ik,
zooals ge me hier ziet, doch dank zij
mijn macht om van uit de verte te kun
nen handelen. De Karma moet vervuld
worden, de onfeilbare loop van alle
menschclijke daden. En de eeuwige
Volmaaktheid zal ons bijstaan."
Dit was in hoofdzaak hetgeen de
Sadhu tegen Diana zei. En vóór zij er
aan dacht. wa6 het oogenblik voor de
vlucht gekomen.
„Dilkoosh. rakker, waar zit je?" 't
Was de stem van de Nubische. Tot
tweemaal toe werd het tecken her
haald- „Dilkoosh! Dilkoosh!"
Diana, geknield, luisterde. Ze had
niet gemerkt, dat de Sadhu was wegge
gaan. Het geluid van nauwelijks waar
neembare voetstappen op den door de
zon hard geworden grond van het bui
tenpad nam al haar aandacht in beslag.
Even later teekende zich in de blau
we schemering voor den ingang van
not hol de slanke vorm af van het hert
je. Het dier. dat haar lucht gespeurd
had, kwam haar halen; het dacht aan
al de lekkernijen, waarvan Chirine zoo
ruim voorzien was en die Diana het
gevoerd had.
,.Ik zal het hertje wel voor je van
gen", riep een mannenstem. „Het is
hier heen gegaan."
Haastige voetstappen naderden; het
schijnsel van een lantaarn danste over
het pad. werd rossig bij den ingang
van de grot en viel op een tengere ge-
stalt» van een jongen bergbewoner.
„Kom er uit!" riep de wacht, een
ionge. magere Afridi.
Met zijn blik gericht op de verschrik
te oogen, die hem aanstaarden, plaatste
hij zijn lantaarn op den grond, gespte
den riem los van zijn geweer en blok
keerde den uitgang.
Diana tastt* naar het flesohje vergif.
Doch het ontglipte aan haar bevende
vingers en viel in scherven op den rots^
bodem neer.
„Hé! Broeders!" riep de jonge wacht.
„Kom gauw! Ik heb een dief gesnapt!"
,»Een dief! Een diefl
De kreet werd door de andere pa
trouilles overgenomen. Iemand schoot
een geweer af; en in een oogwenk was
het hol vol met gewapende mor.nen.
Een klein, breed geschouderde soD
daat bond Diana de handen vast ach
ter op den rug; intusschen stootte hij
haar onophoudelijk aan met zijn elle*
boog.
Geërgerd keek ze op hem neer, maar
haar hart stond stil, toen ze Iimbu her
kende.
De Gurkhaanschc oppasser had kans
gezien zich te laten aanwerven om on
der het vaandel van den Cobra te vech-»
ten.
„Ik hen gekomen om hem te zoeken",
fluislerde hij.
De anderen omringden hem.
,»Wat beteekent al dat leven?"
schreeuwde woedend Alam Khan
„Breng dien gevangene hier."
Hij stond op een balcon van het ap
partement van Chirine, de Perzische
naast hem; in het vertrek achter hen,
dat verlicht was door zilveren lampen,
waarin welriekende olie brandde. had->
den muzikanten en danseressen zich in
een hoekje verscholen, na plotseling bij
het hooren van het alarmgeroep hun
dans tc hebben gestaakt.
Chirine's pupillen, uitgezet van ont
steltenis. vlamden als bruin vuur- in
het bleek ovaal van haar gezicht. Na
tuurlijk herkende ze die goudblonde
krullen, die in het schijnsel' der -lanr
taarns glansden met rooden weerschijn*
De hand van den Cobra grijpend,
wier.p ze zioh op haar knieën.
(Wordt vervolgd),
