J, A. SCHOTERMAM ZN.
Sï. EMILION IV29
RAMSAY MACDONALD
OVERLEDEN
'sWerelds
draaiboek
Dan 'bxjcJkfo
Vorst Cobra
Kinderhoekje
Amersf. Kunsthandel „ONDER AAN DE BERG"
WIJNHANDELAo.1878 Utrstr. 17 Tel. 145
per flesch f 1.35, per anker f53.
Oud minister-president van
Groot-Britannië
m
bÜi
f
B. SCHOOLEMAN
DERDE RIJK GEEN
BEMIDDELAAR
Politiek van „neutraliteit"
Flesschentrekherij
Radio-programma's
Een geschenk is altijd welkom
Vooral nu, na onze"uitbreiding, bieden
wij U een schitterende keus
Het groene oog
van Baa-al
Door MARK CHANNING
Ie BLAD PAG. 2
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
WOENSDAG 10 NOVEMBER 1937
LONDEN, 9 Nov. (Havas).
Ramsay Macdonald, de
vroegere premier is overleden.
James Ramsay Mac Donald, de Brii-
sche politicus, werd op 12 October 1800
geboren en is dus 71 jaar oud gewor
den.
Van 1906 tot 1918 heeft hij voor Lei
cester, van 1922 tot 1929 voor het dis
trict Aberavon (Glamorgan) en van
19291931 voor Seaham Harbour als
afgevaardigde der Labour-partij deel
uitgemaakt van het Lagerhuis. Sinds
1931 vertegenwoordigde hij Seahman in
het Lagerhuis namens de Nationale
Labour-partij
MacDonald heeft een belangrijk aan
deel genomen in de oprichting van de
Independent-Labour-party (1893) Van
1906 tot 1909 was hij haar voorzitter In
1930 trad hij uit. Van 1900—1912 was hij
secretaris van de Labour Partij, van
1911 tot 1914 haar voorzitter, van 1912
1924 haar penningmeester. Van 1922
1931 was hij voorzitter der parlemen
taire Labour-partij Hij behoorde tot
de oprichters der Union for Democratie
Control (1914). terwijl hij gedurende
eenigen tijd hoofdredacteur was van de
Socialist Review. In 1922 werd hij lei
der der oppositie en premier en minis
ter van buitenlandsche zaken in de
eerste arbeidersregeering (1924). Hij was
eveneens premier in de tweede arbei
dersregeering (1929—1931). In 1929 heeft
Ramsay Macdonald
hij een bezoek gebracht aan de Ver-
eenigde Staten orn met president Hoo
.ver te onderhandelen.
Ramsay Mac Donald was president
van de Londensche vlootconferentie
VOOR REPARATIES AAN UW
STOFZUIGER VERWARMINGS
APPARATEN
SC
v. PERSEIJNSTRAAT 19. TEL. 423.
(1930). Het Jaar daarop vormde hij in
Augustus de eerste nationale regeering.
Hij was minister-president en minister
van Financien in de tweede nationale
regeering (November 1931). In 1933
werd hij gekozen tot voorzitter der eco
nomische wereldconferentie
Van zijn hand vprschenen o.m „So
cialism and Society". ..Labour and the
empire". „A policy for the labour par
ty" en „American speeches".
Dr Mackinnon. de schoonzoon van
Ramsay Macdonald. heeft een telegram
ontvangen, waarin hem werd medege
deeld, dat de vroegere minister-presi
dent Dinsdagavond om kwart
voor negen aan boord van het schip,
waarmede hij zich naar Zuid-Amerika
begaf, was overleden
De dood zou veroorzaakt zijn door
een hartaanval.
Tenzij China :ich van het
pact met Rusland
vrijmaakt
De Times bericht uit Berlijn, dat
politieke waarnemers de; oorzaken
trachten te ontdekken van de bui
tenlandsche berichten, volgens wel
ke Duitschland buiten de negen-
mogendhedenconferentie te Brussel
om op zal treden als bemiddelaar
tusschen China en Japan.
De berichten vinden ongetwijfeld voor
een deel hun oorsprong in de veelvul
dige Japansch-Duitsche besprekingen
ten aanzien van een verduidelijking van
de Duitsche politiek van ..neutralieteit"
in het Chinee6ch-Japansche conflict.
De Japanneezen meenden, dat het anti-
kominternpact met Duitschland hun
wel op iets meer recht gaf dan neutra
liteit. Thans schijnen de beide landen
het echter eens te zijn in de opvatting,
dat het niet raadzaam voor Duitsch
land is een politiek te volgen, die China
in de armen van Sovjet-Rusland zou
drijven. Om dezelfde reden heeft de
Duitsche regeering er van afgezien de
Duitsche officieren, die in het Chinee-
srhe leger dienst doen. terug te roepen,
hoewel men penieen tijd meende, dat
de .Tapannpezen dit als voorwaarde
zouden stellen.
Het hoofddoel van de Duit
sche politiek ten aanzien van
het conflict in het verre Oos
ten is, Rusland te verhinde
ren voordeel te trekken uit
dit conflict.
Een delegatie Chineesche officieren
is de vorige week in Berlijn geweest
en naar het schijnt heeft het hoofd
van deze delegatie onderhandelingen
gevoerd met Hitler on maarschalk von
Blomberg. Van welingelichte zijde
wordt nog bericht, dat de Chineezen
de vraag te berde hebben gebracht, of
Duitschland genegen zou zijn, zijn
diensten aan te bieden, indien de om
standigheden daartoe gunstig zouden
zijn. Het is niet onwaarschijnlijk, dat
daarop het Japansche gezantschap te
Berlijn is gepolst, hoewel hieraan niet
veel beteekenis moet worden gehecht.
Het Duitsche antwoord aan de Chinee
zen zou behelzen, dat van Duitschland
niet verwacht kan worden, dat het als
bemiddelaar op zal treden, tenzij China
zich vrijmaakt van het pact met Rus
land. In dat geval, en bij een eventueel
toetreden tot het antikominternpaci,
zou hét. van Duitsch standpunt bezien,
minder moeilijk zijn met Japan tot over
eenstemming te komen. Het 6chijnl,
dat de „bemiddeling"-, die Duitschland
tot dusver heeft verleend, hiertoe be
perkt blijft. Hoe de Chineezen op dit
denkbeeld gereageerd hebben, is nog
niet bekend.
TT AM BURG, oude havenstad en Hanze-
f~2 stad, waar vroeg of laat ieder koop
vaardijschip zijn anker langs de
reede laat vieren, waar elke zeeman wel
eens een liefje had en elk schip wel eens
een man verloor, stad van zeemanskroegjes
en monsterlokalen, waar van „elke gage
een royale helft wordt verzopen" en waar
land- en zeerot elkaar vinden achter een
groote pint. stad waar meer varensgezel
len hun eerste heimwee sleten en meer
matrozen hun beloften aan „het meisle
thuis" braken dan eenige andere haven
stad. Hamburg, burgerstad van den ouden
stempel, heeft zich bezonnen.
Plotseling hebben de vroegere zeeka
piteins en eerste stuurlui van de groote
vaart, die zich al jaren geleden in een
bond organiseerden met den kapitein
van een der grootste Amerika-vaarders
als voorzitter, zich bekommerd om het
lot van hun gepensioneerde, afgedankte
rnedevaarders, hun oude bemanningen
De maatschappijen, bij wie ze dertig,
veertig jaren dienden, zorgen goed voor
hen. De bond van oud-kapiteins is nu
tot de ontdekking gekomen, dat dip
mannen hun tijd verknoeien met herin
neringen aan dagen van zeelucht en
zout water en lange verhalen in de
kroeg. Ze hebben daarom een oud zee
mansmiddel te hulp geroepen, dat
eeuwen geleden al diende om de verve
ling van een lange reis naar de Kaap
of naar Peru te dood en: het bouwen van
scheepjes in flesschen.
De Bond heeft een prijsvraag uitge
schreven voor het beste modelschip in
flesch, dat binnen een jaar gemaakt zal
worden. Het onmiddellijk gevolg van
deze prijsvraag was een overweldigende
vraag in alle antiquiteitswinkels van de
Europepsche havensteden naar de oude
modellen in flesschen en een plotse-
lingo opleving van de kunst, die dim
;gen te bouwen. In de laatste jaren wer
den deze scheepjes alleen gemaakt op
-bestelling van do souvenirhandelaars in
de groote steden. Vroeger noemde de
schippersmaat het in moeizame uren
■gebouwde bootje naar zijn moeder of
meisje, om het haar bij thuiskomst van
een lange reis te geven, als een bewijs
hoe hij altijd aan haar gedacht heeft,
wanneer het niet onderweg in de lom
merd van de laatste aanlegplaats was
blijven hangen. In Rotterdam woont
zoo'n oude zeerot, die schepen op be
stelling* maakt De jonge zeeman van
een der groote stoomvaartmaatschap
pijen gaat naar zoo'n amateur-artist toe
niet een foto van zijn schip en bestelt
een model in flesch met als achtergrond
de haven van Hamburg of Rotterdam.
Eij zijn meisje thuis wordt het uan la
ter op den schoorsteenmantel gezet
naast zijn portret en de wajangpoppen,
die hij van zijn eerste groote Indiëreis
voor haar heeft meegebracht.
De groote vraag is natuurlijk: hoe
komt het model met kiel, masten en
wantwerk door do nauwe flcschhals?
Het is de kunst oni bij het modelleeren
er zorg voor te dragen, dat het schip,
<n de lengte gevouwen en met het touw
werk tegen de masten aan. die plat lig
gen. door de fleschopening kan. De mas
ten zijn vastgemaakt aan de kiel met
ringetjes, zoodat zij opgetrokken kun
nen worden. De takelage is met dunne
draden tusschen dek en masten gespan
nen. die tenslotte weer onder het. schip
samenkomen. Wanneer het werk klaar
is, worden de draden, met uitzondering
van den draad van bezaan en achter
mast opgewonden. Deze laatste draad,
die van den top van de bezaan door den
top van de achtermast loopt, wordt als
laatste opgetrokken, waardoor het schip
recht komt te staan. Draden en touw
tjes worden dan aangetrokken en ver
dwijnen in een zeetje van 6topverf, die
eerst door de fleschopening gewrongen
wordt en dan met stokjes in den ge-
wenschten vorm geboetseerd. Met een
1. ngfi hamervormige borstel worden er
een paar witte koppen op geschilderd
en wat groene kolken er tusschen dooi
en het geheel is compleet. Molens, klip
pon of pier worden in de flesch geboet
seerd uit klei of stopverf met behulp van
allerlei zelf uitgevonden instrumentjes
Hot is een werk voor knutselaars, waar
bij volop gelegenheid bestaat eigen
von isten en trucjes toe te passen.
lie* is een huisindustrie, die gezien
moet worden. Door de prijsvraag van
den Hamburgsehen scheepvaart bond is
de kans om dergelijke scheepjes, bij
voorkeur vier- en vijfma6ters en vol be
hangen fregatten, in de maak te zien,
grootcr geworden. De zeeman, die met
den uiteindelijken prijs, een hypotheek-
vrij huisje in Hamburg, strijken gaat, zal
zich de beste scheepsmodel bouwer van
alle havens van Europa mogen noemen.
De menschen, die tuk zijn op een unie
ken dergelijken Duitschen titel en een
klein huisje bij de haven, weten wat ze
te doen hebben.
DONDERDAG 11 NOVEMBER
HILVERSUM I, 1875 M. KRO 8.00—
9.16 Gram.muziêk NCRV 10.00 Gram.
muziêk 10.15 Morgendienst KRO
10.45 Gram.muziêk 11.30 Godsdienstig
halfuur 12.00 Berichten 12.15 Gram.
muziêk 12.30 KRO-orkcst en gram.platen
NCRV 2.00 Handwerkles 3.00 Gra-
mofoonmuziek 3.45 Bijbellezing 4.45
Berichten Cursus handenarbeid voor de
jeugd 5.15 Amaterdamsch Salon-orkest
6.45 CNV-kwartiertje 7.00 Berichten
Alleen oe~2E vluchtheuvels
SR
Alleen vluchtheuvels met
groen lichtgevende verkeers-
zullen mogen door motor-
I rijtuigbestuurders links of
rechts worden voorbijgere
den; alle andere altijd ter
rechterzijde. (De overige
weggebruikers moeten er
i" steeds rechts langs.)
LlHKè ÓP RECHTS PA55EERËÏÏI
üTRECHTSCHEWEG 36 Direct over het spoor TEL. 1758
Afd. Bonnelerle
Wollen Jasjes
Wollen Pull-overs
Wollen Japonnen
Wollen Shawls
Zijden Shawls
Arm-Shawls
Wollen Handschoenen
Leder Handschoenen
Avond Handschoenen
Wollen Peignoirs
Zijden Peignoirs
Wollen Bed jasjes
7.15 Causerie „Oorlog en Vrede" 7.45 Re-
portage 8.00 Berichten ANP. Herhaling
SOS-Borichten 8.15 Christelijke Zangver-
eeniging „Excelsior", het orkest van de
HOV en solisten. (Om 9.45 Causerie „De
Wapenstilstand op 11 November 1918" en om
10.00 Berichten ANP). 10.45 Gymnastiek
les 11.0012.00 Gram.muziêk. Hierna
Schriftlezing.
HILVERSUM II, 301 M. AVRO 8.00
Gram.muziek 10.00 Morgenwijding
10.15 Gewijde muziek (gr.pl.). 10.30 Orgel
concert 10.56 Praagsche Strijkkwartet en
declamatie 12.15 Het Omroeporkest en
gram.platen 2.00 Voor de vrouw 2.30
Zang en piano. (In de pauze; Gram.muziêk).
3.00 Knipcursus 3.45 Gram.muziêk
4.00 Voor zieken en thuiszittenden 4.30
Orgelspel 4.50 Voor de kinderen 5.30
Arpad von Karolyi's Hongaarsch orkest
6.00 Gram.muziêk 6.30 Sportpraatje
7.00 Voor de kinderen 7.05 AVRO-Dansor-
kest en soliste 7.30 Engclschc les 8.00
Berichten ANP. Mededcelingen en eventu
eel gram.platen 8.15 Revue-uitzending
9.00 Radiotooneel 9.20 Het Omroeporkest
en solist. (In de pauze: Gram.muziêk).
10.45 Reportage schaakmatch 11.00 Be
richten ANP. Hierna: AVRO-Dansorkest
11.4012.00 Gram.muziêk.
DROITWICH, 1600 M. 10.46 Herden
kingsdienst 11.3011.40 „The ten million
dead", causerie 12.10 Gram.muziêk
12.50 Trocadcro Cinema-orkest 1.352.20
Gramofoonmuziek 3-10 „The Story of the
Canterbury Treasure", causerie 3.25 Gr.-
muzick 3.35 Stedelijk orkest Bournemouth
en solist 5.05 „Going to the Tropics",
causerie 5.20 Ben Oakley's Band 6.20
Berichten 6.40 Boekbespreking 7.00
Orgelspel 7.20 BBC-Theater-orkest en so
list 8.1510.10 Wapenstilstandsdag-pro
gramma.*
RADIO-PARIS, 1648 M. 8.00 en 11.20
Gram.muziêk 12.40 Orkestconcert er) zang
5.20 Radiotooneel 7.20 Pro-Arte-kwar-
tet 8.35 Zang 8.50 Nationaal Orkest
en Raugelkoor 10.50 Gram.muziêk.
KEULEN. 456 M. 5.60 H. Putsche's or
kest 7.50 Omroepkleinorkest en -koor
8.50 Pianovoordracht 11.20 Luchtvaart
muziekkorps 12.35 Omroeporkest 3.20
Omroepkleinorkest 5.20 Zang en piano
6.30 Omroeporkest 7.50 Radiotooneel
9.5011.20 Schrammelorkest, mandoline
kwartet, vocaal trio en solist.
BRUSSEL, 322 en 484 M. 322 M.: 9.35
Orgelspel 10.20 Gram.muziêk 12.05
Zang 12.20 Gram.muziêk 12.50 Omroep
orkest 1.502.20 en 2.35 Gram.muziêk
3.20 Trinitas-Koor, 4.20 Salonorkest 6.05
en 6.20 Gram.muziêk 6.35 Pianoduetten
7.20 Zang 8.20 Omroepsymphonie-orkest,
radiotooneel en gram.platen 10.30 Zang
en accordeon 10.50 Gram.muziêk 11.36
12.20 Omroepdansorkest.
484 M.; 9.22 Gram.muziêk 10.15 Vocale
duetten 10.50 Gram.muziêk 11.15 Re
portage 11.35 Orgelconcert en zang
12.20 Gram.muziêk 12.50 Salonorkest
1.30 Omroepdansorkest 1.502.35 en 2.50
Gram.muziêk 3.05 Viool en piano 3.35
Salonorkest 4.30 Kamermuziek 5.10
Gram.muziêk 6.15 Reportage 6.35 Gra
mofoonmuziek 6.45 Zang, 6.55, 7.35 en
8.20 Gram.muziêk 8.35 Militair orkest en
solist 10.30 Dansmuziek (gr.pl.). 11.20
12.20 Gram.muziêk.
DEUTSCHLANDSENDER, 1571 M. 7.20
Het Omroepkleinorkest en soliste 8.20 Be
richten 8.35 Radiotooneel mét muziek
9.20 Berichten 9.50 Pianovoordracht
10.05 Weerbericht 10.2011.20 Oskar
Joost's dansorkest.
59. Toen de Chinees verhoord werd
kwam er nog veel meer aan het licht dan
men dacht. Hij werd opgesloten in een
cel van het gouvernementsgebouw om la
ter voor de Engelsch—Egyptische recht
bank te verschijnen.
60. Natuurlijk kreeg de gevangene op tijd
eten en drinken en hiervan maakte de
boef gebruik om te ontsnappen. Up het
oogenblik dat de cipier binnenkwam
schopte hij een tafelt Ie omver, zoodat de
cipier voorover op den grond viel.
FEUILLETON
Ned. bewerking door
MARIE DE BELMONTE
60)
„Zeker! Zelfs indien re ons gevoljrd
hebben, kunnen ze niet weten welken
van al die tunnels we genomen heb
ben!" Dat gebulder, verderop, is een
waterval. We naderen de uiterste li
miet
„Colin... indien we eens in de val
liepenhier niet meer uit konden"
„Nu, 't water is warm. we houden 't
er wel een poosje in uit!" antwoordde
hij opgewekt.
De natte hand van Diana zocht de
zijne en drukte ze.
Waar, denk je, zullen we terechtko
men, Colin
Zij stelde de vraag, die hem al eeni
gen tijd bezig hield: waar zouden ze te
rechtkomen? Hij trachtte zooveel moge
lijk den waterweg te volgen en indien
ze niet onbewust achteruit geloopen
waren, moesten ze volgens Grav's be
rekening vroeg of laat in een open
lucht belanden. Anders...
Diana deed een uitroep: een vleer
muis was met haar zachte caoutchouc-
achfige vleugels rakelings langs haar
heen gevlogen. Voor Gray was deze vo
gel een bode van hoop, zijn aanwezig
heid verried, dat er dichtbij een ope
ning moest zijn, die met de buitenwe
re ld in verbinding stond.
Doch ze waren verdwaald; een half
uur later liepen ze nog steeds door de
onderwereld, maar ze meenden den wa
terval steeds duidelijker te hooren.
„Sahib!" riep Limbu, die als verken
ner vooruit was geloopen.
„Wat voor nieuws heb je Limbu?"
„Die onderaardsche rivier, waarover
Uw Edele gesproken heeft, is hier vlak
bij!"
„Dat oude manuscript, Di, heeft waar
heid gezegd!"
Doch het zinnetje, dat de kleine Gurr
kha volgen liet, deed Gray van schrik
verstijven.
„Ze valt in een diep gat, sahib, met
norverdoovend gebulder."
Na twee bochten, waardoor heen ze
zich op handen en voeten hadden moe
ten werken, door openingen, waarin het
water bijna tot het plafond reikte, viel
het licht van de lantaarn op een twaalf
voet breeden tunnel. Limbu had zich
niet vergist: 't was de natuurlijke bed
ding van de ondergrondsche rivier.
Het vlammende zwaard van den En
gel aan de poort van het Paradijs kon
gpen onherroepelijker tegenstand bie
den. dan dat glimmende, zwarte water
aan hen; gesteld dat het ondiep genoeg
was. om erdoor heen te waden, en ze
er in slaafden zich stroomopwaarts te
wprken. waarbij de oneffenheden aan
den wand. dienst konden doen als
steunpunten dan nog zou het althans
voor Diana ondoenlijk zijn weerstand
te hieden aan den sterken stroom
De lamp hoog houdend tot hovpn zijn
hoofd zag Gray den rand van de diep
te, een hreede, effen ronding, waar
kleine golfjes bewegende strepen vorm
den. Verder op en boven den waterval
een kille damp. Overigens gefonkel van
vochtige steenen en duisternis.
„Diana..." Hij hield op. Hoe haar tp
zeggen, dat de dood de vierde was in
hun gezelschap?
„Dat alles ziet er tamelijk luguber uit.
Colin! Maar toch nog beter voor ons dan
in handen van die duivelen te vallen^
Liever verdrinken, dan dood martelen!"
„Limbu, neem jij de lantaarn en ga
eens onderzoeken of het uivoerbaar zou
zijn stroomopwaarts te gaan. Wij wach
ten je hier"'
Gray nam Diana in zijn armen en
drukte haar tegen zich aan. 't Was zoet
haar lauwen adem tegen zijn wang te
voelen, in die kille duisternis.
Ze wachtten tamelijk lang. Vergeef©
riepen ze van tijd tot tijd met vereende
stemmen, Limbu- De oppasser antwoord
de niet. Zou hem een ongeluk zijn over
komen? Hun twijfel werd langzamer
hand afschuwelijke zekerheid. F.n een
zekerheid, die de Engelschman smar
telijk voelde: hij wa6 van den trouwen
Gurkba gaan houden.
Wat moesten ze doen? Veel keus was
er niet. Zich op goed geluk in het water
storten en afwachten wat er gebeuren
zou? Grav kon er niet toe komen. Hun
liefde was nög zoo jong en zoo sterk
En het leven zoo heerlijk. Zoo zalig die
wetenschap, dat zij elkaar hadden uit
verkoren.
„Colin," zei Diana, die haar armen om
zijn hals had geslagen, „laten we 't wa
zen maar niet afzonderlijk, samen
Een oogenblik later gleden ze. elkaar
vast omstrengeld, voortgedreven door
den stroom, door het kille water naar
het onbekende
HOOFDSTUK XLIII
Terug in de Bergen.
Een wonderlijk kalmeerend gevoel
van- onmacht; h-' contact met het water,
dat hen meeslc" -de onbekende toe
komst: een plotsclintre val in ijskoude
duisternis dit alles tezamen deed Co
lin Gray pi. Diana niel liet besef verlie
zen van hun harten, die klopten, van het
leven, dat ze cd het punt stonden van *e
verlaten: ze waren sanun en indien de
Dood er was, dan trotseerden ze hem
samen, bewust van vereenigd te zijn. Hij
voelde haar gezichtje tegen het zijne. De
kou van het water begon invloed uit te
oefenen op de longen van Gray. Toen de
aandrang van den stroom, die hen voort
stuwde begon nf te nemen, kwamen de
omstrengelde lijven naar boven en do
ken plotseling op in een wereld, waar
daglicht was en zuivere lucht.
Ze bevonden zich midden in een meer,
dat op ongeveer een mijl afstand van
hef Paleis van den Spiegel lag.
Half versuft zwom Grav naar den
oever met de bewustelooze Diana in zijn
arm. Zoodra hij veilig en wel aan land
was gekomen, viel hij op zijn beurt in
onmacht.
Toen hij weer bij zijn positieven kwam
lag hij uitgestrekt onder eenige strui
ken; Limbu en Diana wreven hem de
handen; Diana's bleekheid ontstelde
hem, doch naar mMe hij bijkwam, kleur
den zich de wangen van het jonge meis
je. Merkwaardig genoeg was zij het
eerst tot bezinning gekomen, dank zij de
primitieve, maar energieke pogingen
van Limbu, die op zijn manier kunst
matige ademhaling had toegepast. De
Gurkha, die langs een anderen arm van
de rivier boven den grond was gekomen,
scheen niets te weten van zijn afmat
tend avontuur.
't Wa9 in den namiddag en smoor-
heet. De zon verborg zich achter dreigen
de wolken, loodgrijs en purper, met hier
en daar zilverachtige strepen, die ma-
sief leken. Een dichte nevel hing over
het dal.
Sinds den vorigen avond had niemand
gegeten; doch vóór ze op zoek naar iets
eetbaars gingen, was 't zaak 'n schuil
plaats te vinden, waarin ze uit kondon
rusten. Gelukkig zagen ze een dicht
kreupelboschjc, geschikt om in te krui
pen en tot den avond verborgen te blij
ven. Beide mannen ruimden uit een on-
diepen kuil steenen en doornen op en
met droge bladeren maakten ze een een
voudige legerstee voor Diana, die zich
dankbaar erop uitstrekte en terstond in
slaap viel.
„We zullen den pas bij donker over
trekken. Limbu", fluisterde Gray.
„De wachtposten op den pas zijn ver
dubbeld, sahib" antwoordde de Gurkha
bedenkelijk, bezig op een gladden steen
de punt van zijn dolk te slijpen.
„Verdubbeld of niet verdubbeld, er
over moeten we!" verkondigde Gray
energiek. „Ze zullen het dal wel afzoe
ken."
„Zouden ze niet denken, dat we ver
dronken zijn, sahib?" opperde Limbu
snugger. „Een oogenblik waren we er
na aan toe"
„De miss 6ahib, Limbu, heeft abso
luut rust noodig. Voedsel en een ver
blijfplaats, anders zou ze ziek worden,
en zaten wij er leelijk in."
De Gurkha antwoordde niet. Over het
struikgewas heen tuurda hij naar een
bijna onzichtbare opening tusschen de
bergen, die de pas wa6.
„Er zijn hier in dit land geen witte
vogels, wel 6ahib?"
„'©Zomer© niet", antwoordde Grav,
hem onderoekend aankijkend, ,,'s Win
ters zijn er witte ganzen. Waarom?"
„Maar een gans is geen witte spi
raal?"
Grav beschouwde zijn oppasser, zich
afvragend of alle doorgestane ontberin
gen hem in het hoofd geslagen waren.
Limbu doorstond den blik bedaard.
„Kijk, 6ahib!" riep hij, met een vinger
naar den pas wijzend. „Daar! Tegen
die donkere wolk!"
„Ik zie een kleine witte kolom", ant
woordde Gray met zijn hand boven zijn
oogen. Wat bedoel je?"
Limbu lachte even.
„Dat i6 de rook van een 6hrapnell,
sahib! Kolonel Haughton is aan de an
dere zijde van de pas. En daar is dan
ook dat ongeluksinnc. Ram Dutt, de
stalknecht, aan wien ik haar teugels
heb toevertrouwd."
Zijn gezicht betrok.
„De teugels van wien toevertrouwd
aan wien?" vroeg Gray afgetrokken,
zijn oogen strak gericht op den pas.
Hij kwam niet op de gedachte, dat de
Gurkha doelen zou op zijn eigen merrie
Leila.
„Zou 't werkelijk een shrap.... Ver
duiveld, Limbu, je hebt gelijk!"
Een rookkrul steeg spiraalsgewijs op
uit den pas en dreef nu als een kleine
witte ring, die zich afteekende tegen
den achtergrond van donkere wplken.
De Engelsche mitrailleuses schoten op
de wachtposten. De afstand en een
beetje tegenwind verklaarden, waarom
het geluid van het schieten niet tot de
vluchtelingen doordrong.
„Op 't oogenblik kunnen we niets
doen 6ahib'\'merkte Limbu rustig op.
„Gaat u slapen, ik zal wakker blijven."
Gray nam het aan. Indien hij niet een
beetje rust nam, dan zou hij niet in
staat zijn, al had hij ook nog zoo'n
krachtig gestel, het hoofd te hieden
aan alle vermoeienissen, die hen nog
wachtten.
(Wordt vervolgd).