15% KORTING VAN NIEUWKERK.- EEN NIEUWE MACHINE BIJ DE GEMEENTE Werken en gedachten van Edith Pijpers ALNETYBO KOOPT NOG HEDEN EBEN HAEZER 50 JAAR VOLLEDIGE WONINGINRICHTING - TELEFOON 543 BEEKENSTEINSCHE LAAN Uiting geven aan het gevoel Een goede loodgieter noodig? U BELT 719 De lasten omlaag VELEN HEBBEN GEPROFITEERD VAN DE BIJ Zeer velen kunnen en zullen nog profiteeren PRACHTVOLLE ZUIVERE WOLLEN DEKENS ALLE MATEN LAGE PRIJZEN EENVOUDIG EN NUTTIG St. Nicolaas in het City Theater 2e BLAD PAG. 1 AMERSFOORTSCH DAGBLAD WOENSDAG 8 DECEMBER 1937 STADSNIEUWS Gesprekken met kunstenaars 'Men herkent de vrouw in haar werk WANNEER wij Edith Pijpers vra gen, ons deze week voor een in terview te woord te staan, toont zij zich een niet al te gewillig slacht offer. Zij protesteert, met alle bezwaren, die alle interviewers met kracht van argumenten steeds trachten te weerleg gen. Enfin... het gelukt: wij krijgen .toegang tot haar atelier. In een stoel gezeten, het notitieboekje yoorloopig nog maar achterwege latend, doen wij wat des verslaggevers is: met discreet verborgen nieuwsgierigheid Êpeuren wij rond. Het oog glijdt over schilderijen, over teekeningen, een schildersezel, een uit hout gesneden beeldje Een atelier, 6ans plus! Na deze close-ups volgt natuurlijk als vanzelf een premier plan-opname yan de schilderes. Smal, vergeestelijkt gelaatzoeken de oogen: mystiek? Wilskrachtige, geënerveerde handen een gevoelige mond: critisch! Zij vertelt, hoe zij in al het levende de eenheid ziet: haar geloof. Wanneer zij bloemen schildert, ver diept zij zich in het mysterie. Soms is het alsof zij dansen, zegt zij. „Eens schilderde ik zoo'n dans. Zoo'n heel blij bewegen van kleuren, meer niet. Later las ik toevallig, dat óók bloe men aan stemmingen onderhevig zijn. Wat ik intuïtief had aangevoeld, stond hier zwart op wit. Eigenaardig, vindt u niet?" Op de tafel in haar atelier fik geloof, dat alle ateliers rommelig zijn) ligt een 6tapeltje boeken: „Die Sonnette an Orpheus". Het is het bovenste en het is van Rilke. EDITH PIJPERS (Zelfportret) „Weet u in wiens werk het mystieke verhand van alle dingen heel sterk tot leven is gebracht?" „In de gedichten van Rilke!" Zij praat over de ontroeringen, die zijn werk haar gaven, hoe zijn woorden weerklank vonden in haar ziel. „Steeds treft mij weer, hoe sterk het mysterieuze wereldrhythme uit zijn verzen spreekt, 't Gelijktijdig zijn en verwijlen in dood en leven, in een wolk en in een wei met anemonen." Of ik „Die Sonnette an Orpheus" ter leen wil hebben? Thuis gekomen blader ik het boekje eens door: „Wandelt sich rasch auch die Welt wie Wolkengestalten, alles Vollendete fallt heim zum Uralten." Tegen den achtergrond ook van deze gedachte beweegt zich Edith Pijper's werk. En is het niet de achtergrond te vens van alle rhythmisch ondergaan? „Rhythme", zegt Edith Pijpers, „vind ïk zoo bewonderenswaardig geuit in negerplastieken". Zij laat drie kleine beeldjes zien. Drie 'donkere stukken houtvreemd, fan tastisch rnaar magisch, religieus. „Zelf snijd ik ook in hout. Ik kwam ;er toe na mijn gravures." Uit een brok hout sneed zij de plas tiek van een vrouwenlichaam. Zoo maar, zonder eerst in klei te boetseeren, zonder draaitafel. Toch wist zij het stuk hout naar haar hand te zetten. Er groeide een gedachte uit: hoe een vrouw de vrouw kan zien. „Ik heb een hekel aan het boetsee ren in klei", vertelt ze dan. „De zachte, weeke substantie zou me in mijn werk irriteeren." Op het stuk hout, waaruit zij de vrou wenfiguur vormde, zijn overblijfselen van den schors te zien. Men vindt dat ook op sommige van haar andere heel den: het is k 1 e u r. Zij heeft veel houtsneden gemaakt en toont er eenige. In levende lijnen uitte zij, hetgeen zij zeggen moest. Aan zoo'n houtsnede ziet men hoe groot zij is in eenvoudigheid. Hoe zij door het wegla ten, het verzwijgen, de duidelijkste taal sprpekt. De schilder A. Coert bracht haar tot grafisch werk, omdat hij gevoel voor lijn bij haar bespeurde. Maar voordat zij hem leerde kennen, studeerde zij een zestal jaren aan de Haagsche Teeken academie, waar zij van de lessen van J. J. Aarts en Frits Jansen het meest opstak, vooral van die van den eminen- ten Aarts. Later, nadat ze enkele jaren heel fo tografisch geëtst laad, las ze een adver tentie, geplaatst door den graveur Veldheer. Het was een oproeping, deel te nemen aan een grafischen cursus. Zoo kwam zij er toe, zich onder leiding ivan Veldheer in houtsnee te bekwamen. In haar werk trad toen zeer duidelijk voorliefde voor nuances aan den dag. En ook toen waren er reeds, die haar dit kwalijk namen. Het merkwaardige evenwel is, dat de Japanners, echte grootmeesters op dit gebied, hun houtsneden kleurden. En om op de combinatie kleur-lijn terug te komen een schilder al6 Paul Cé- zanne haalde met verf blauwe contou ren om zijn vruchten en voorwerpen en gebruikte dus ook de lijn. „Critici hebben mij en anderen wel eens verweten in het schilderen (verf en kleur) de lijn te gebruiken, en omge keerd, bij de grafiek, nuance en kleur. Maar waar baseeren ze de overtuiging op, dat zooiets niet geoorloofd is? Waar om maakten de ouden hun beeldhouw werken polychroom en ingelegd met goud en ivoor? Hoe nauw verwant de lijn, de kleur en de monumentale vorm essentieel moeten zijn en nimmer el kander vijandig, bewij6t trouwens wel wat de schilderes Paula Modersohn in haar brieven zegt: dat zij 't meeste ge leerd heeft over de kleur juist van den beeldhouwer Hoetger." Zij laat een ander beeld zien, een kop. De lippen zijn met roode verf be handeld. Het haar i6 eveneens met kleur aangegeven. „Het lijkt mij trouwens onbelangrijk, zegt Edith Pijpers. „Wanneer ik teeken, schilder of beeldhouw, doe ik dat in eerste instantie om uiting te geven aan een gevoel, dat in mij leeft. Dit in klein en lijn en vorm om te zetten, vind ik het voornaamste. De wijze, waarop dit geschiedt, is van zooveel verschillende factoren afhankelijk, dat ik ook in de vormgeving toch altijd weer eigen aan drang moet volgen Er staat een portret-schilderij op haar atelier. Een man, met onwezenlijk 6tarende oogen. Hij steunt ergens op en in de domme, leege trekken van het gezicht schijnt alle zelfbewustzijn te zijn ge storven. „Steeds zag ik hem daar staan op dezelfde plaats, in immer dezelfde hou ding. Eerst wilde ik hem niet schilde ren: er zijn zooveel blijere dingen in het leven. Maar eindelijk, kort voordat ik de plaats waar hij woonde verliet, werd ik er toch toe gedreven Er hangen andere schilderijen aan den wand. Van „blijere" dingen en van trieste. Kinderen schildert zij graag en dan herkent men de vrouw in haar: de kop van een jongen, zoontje van kennis sen open en met iets van het ver baasd-zijn, dat men zoo vaak bij kin deren ziet. Twee meisjes: het eene, met onbevangen nieuwsgierigheid naar de schilderes starend, lijkt eigenzinnig, wil weten de ander: somber, volko men afgewend triestI Ook het doek van twee achterlijken: alleen maar dom en toch zoo meelijwek kend „Menschen moet men met meegevoel benaderen", zegt Edith Pijpers. Dan vertelt ze, hoe ze Vincent van Gogh bewondert. Eerst in z'n Brabant- schen tijd, met die groote somberheid, en dan, later, dat groote licht in zijn werken. Maar steeds met die warme, in nige menschclijkheid. Ja, zij houdt veel van zijn schilderijen. Permeke? „Groot! In de Poth zag ik zijn „Voor jaar", dat machtige schilderij, in die lichte kleuren volgehouden. Er is na tuurlijk ook werk, dat ze niet zoo vol uit kan bewonderen, evenals bij van Gogh. Waarom schilderde Permeke menschen zonder oogen?" Edith Pijpers is*critisch: een geluk- wensch waard. Maar nu kent ze ook het groote, stille leed: de zelfcritiek. Wanneer ze een ets, schilderij of beeld af heeft, vreest ze het onvolkomene. Zij wil een gevoel, een belevenis uit- Wij komen direct. Aanbevelend: TH. DIJKMAN v. h. Fa. KRAAYENEST BLOEME ND ALSC HESTRA AT 9. Rede van den heer L. Klawer Dinsdagavond hield de vereeniging van Huis- Grondeigenaren en Bouw ondernemers een vergadering, waarin o.a. de heer L. Klawer, Redacteur van het Bondsorgaan, een rede hield over „De lasten omlaag". Om half negen opende de heer M. Germans, voorzitter van boven staande Vereeniging, deze vergadering. Uit zijn openingswoord stippen wij de volgende punten aan: Door het bureau der vereeniging zijn 12 aanmaningen verzonden aan nala tige huurders met als succes, dat voor 80 aan deze aanmaningen is vol daan. Door den rechtskundigen adviseur, Mr. A. E. Th. Kooien zijn in zes maan den tijd 13 adviezen verstrekt. Elfhonderd exemplaren van het Bondsorgaan zijn bij wijze van propa ganda verstrekt, gevolgd door persoon lijk bezoek. Het ledental is van 6 tot 42 uitge breid. Eén geval van huur-uitzetting heeft plaats gehad. Het lid. dat, daarvoor aan den deurwaarder f 28.heeft moeten betalen, ontvangt van de ver eeniging vijf en twintig gulden terug. De begrooting werd besproken en goedgekeurd. Sloot het jaar 1937 met een behoorlijk overschot, ook de be grooting voor 1938 gaf een voordeelig saldo aan. De finantieele positie van deze vereeniging kan gezond genoemd worden. Duidelijk bracht de Voorzitter naar voren, dat al het werk door het bestuur, propaganda-commissie en Kantoorhouders geheel belangeloos wordt verricht. Na een krachtige opwekking tot d« leden, welke in flink aantal waren op gekomen. besloot de Voorzitter zijn openingsrede en gaf terstond het woord aan den Heer L. Klawer. Deze hield op een zakelijke en on derhoudende wijze zijn causerie over „de Lasten omlaag". Met vele treffen de voorbeelden werd aangetoond, dat de huiseigenaren en bouwondernemers ten onrechte gedrukt worden door de te zware lasten. Spreker gaf aan be stuur en leden practische wenken, om te komen tot verlichting van de las ten. Deze voordracht werd met groote belangstelling gevolgd, terwijl tot het stellen van vragen een gretig gebruik werd gemaakt. Nadat deze vragen door den spreker breedvoerig waren beantwoord, dank te de voorzitter den heer Klawer voor de zeer leerzame rede door hem uitge sproken. waarmede de vergadering door luid applaus instemde. ST. NICOLAAS IN HET SPORT- FONDSENBAD Hedenavond organiseert de Zwem- club Neptunus in het Sportfondsenbad een St. Nicolaasfeest, waar de Sint persoonlijk zal verschijnen. De gewon nen prijzen zullen door hem zelf wor den uitgereikt. drukken. Zij weet, dat het leven, de na tuur die gevoelens altijd en overal met zich draagt, in oneindig veel grooter schakeering en immer meer volheid, dan een mensch ooit in de stof tot uiting vermag te brengen. Zij beseft haar klein heid en lijdt daar soms onder. Is dit niet tevens haar grootheid? v. d. K. Jr. e Reizende tentoonstelling van den Alg. Ned. Typo grafenbond „Zorg voor vakbekwame arbeiders pn een goed product en maak daar door het drukwerk populair", is wel ongeveer het devies van den A.N.T.B., den oudsten vakbond in ons land. Twee gelijke, reizende tentoonstellin gen, Alnetybo '37 genaamd, werden in gericht 4 October vingen zij elk afzon derlijk een reis, langs in totaal 47 ge meenten van ons land, aan. De ten toonstellingen zijn. omdat 7.ij in kleine pr. groote zalen moeten kunnen wor den opgesteld, klein van formaat en binnen het half uur op te bouwen. De „Alnetybo" '37" maakt propaganda voor den A.N.T.B., door de aanprijzing van zijn kracht, zijn daden op sociaal en cultureel gebied; voor de bedrijfs- gemeenschap in de typografie en voor goed uitgevoerd drukwerk. Bovendien worden het werk van de cyclostyle in het zonnetje gezet; de toenemende me- Eén der vele stands, welke op de ten toonstelling van den Alnetybo te zien zullen zijn chani6atie in de machinezetterij en binderij belicht; prachtig drukwerk, uitgevoerd in hoog-, diep- en offsetdruk naast elkaar geplaatst: de moderne bindwijzen getoond; inkt- en papierfa bricage op eenvoudige wijze gedemon streerd en zetmodellen van voorheen en thans naast elkaar gehangen. De belangstelling in de plaatsen, waar de Alnetybo '37 gehouden werd, was zeer groot. De verwachting is dus gegrond, dat ook hier ter plaatse de tentoonstelling zich in een druk be zoek zal kunnen verheugen. De Alnetybo '37 zal wórden gehou den in: het „Volksgebouw" aan de Snouckaertlaan op Dinsdag 14 Dec. 's avonds van 8 tot 10 uur en Woens dag 15 Dec. smiddags van 2—5 en 's avonds van 810 uur en geheel gra tis toegankelijk zijn voor leden van grafische vakbonden, patroons en drukwerkverbruikers. Bovendien zul len onder de bezoekers, zonder dat dit hun eenige kosten brengt, enkele fraaie boekwerken worden verloot, Ideaal hulpmiddel voor den aanleg en onderhoud van sportvelden, plant soenen etc. DE gemeente Amersfoort zal voortaan met een nieuw wa pen haar stadsschoon verdedigen- Zij dankt dit aan het vernuft van den onder-opzichter bij „Plantsoe nen" den heer E. Kamerbeek. Het is eigenlijk om te glimlachen, want nu ze eenmaal verwezenlijkt is, lijkt de uitvinding van Kamerbeek zoo nietig en zoo onbelangrijk, dat men geneigd zou kunnen zijn schouder ophalend aan het woord „uitvin ding" voorbij te gaan. Maar men doet beter, dit niet te doen. Het eenvoudige apparaat we schre ven er reeds eerder over wijst nieuwe wegen aan en wij zijn er zeker van, dat de laatste stappen op dit gebied voor- loopig nog niet zijn verricht. En wij twijfelerver niet aan, dat binnen weinige jaren in Nederland geen enkele gras zode meer zal worden gestoken zonder behulp van deze nieuwe vinding. Zij zal een niet te onderschatten arbeidsbe sparing beteekenen. Hoe kwam Kamerbeek tot zijn ont dekking? Natuurlijk was ook nu weer een toe vallige aanleiding de oorzaak. Eigen lijk draagt de crisis er de schuld van, hetgeen moge blijken uit de voorge schiedenis- Amersfoort, waaraan d'e tijdsomstan digheden niet onopgemerkt voorbij zijn gegaan, zag naar arbeidsverruiming uit. Dit werd o.a. gevonden in het doen uit voeren van werkverschaffings-objecten. Niemand, die de omgeving van Amers foort kent, zal zich er over verwonde ren, dat deze ook den aanleg van plant soenen en parken betroffen. Zoo was binnen een luttel aantal ja ren het arbeidsterrein van afdeeling „Plantsoenen" zoo goed al6 verdubbeld. Maar was het aantal gemeente-arbei ders in gelijke mate toegenomen? Wa ren de gelden hiertoe aanwezig? De gemeentebegrooting gaf een on dubbelzinnig antwoord: Onmogelijk! Er moest naar amdere wegen worden om gezien. Toen kwam E. Kamerbeek, onder-op zichter bij „Plantsoenen" op een goede gedachte. De gezamenlijke lengte der grasran den, die jaarlijks met richtlijn, spade, schoffel en hark moesten worden bijge werkt, bedroeg zeker duizenden meters. Was het hier niet mogelijk een 'belang rijke vereenvoudiging in te voeren? Een grasmachine had messen, die het gras wegmaaiden, maar het was eigen lijk veel eenvoudiger, een apparaat te bedenken, dat in plaats van met een wiel met een cirkelvormig, met een ver ticaal mes was uitgerust. Indien men hiermee langs de randen reed, was het lijnen uitzetten en het afsteken over bodig geworden. Het ei van Columbus! Eenmaal zoo ver gevorderd, volgde de rest vanzelf. „De rest" was in dit geval allereerst een schoffelvormig onderdeel, dat verstelbaar was en waarmee liet af val yan de zijkanten werd verzameld. Tijdens een demonstratie, die men ons gistermiddag gaf. konden wij ons van de uitstekende resultaten vergewissen. Het mes trekt fraaie, strakke lijnen, zoo wel in de bochten als op rechte gedeel ten. Dai het zeer snel in zijn werk gaat en hoegenaamd geen routine vereischt, ondervonden wij bij een proefname. Uit het een vloeide het ander voort, de heer Kamerbeek ontdekte nog meer nieuwe mogelijkheden. De gietijzeren cy linder, die opgevuld met cement, voor de noodige zwaarte zorg droeg, werd groo ter gemaakt en het onderste, horizon tale mes in iets andere richting ge plaatst t En toen was de schoffel een ploegijzer geworden en de machine ge schikt om graszoden te snijden. Het apparaat, dat aldus is ontstaan, kan op zeer eenvoudige wijze achter de motor van een gras-snijmachine ge plaatst worden. Het is hierdoor mogelijk ora per dag met één machine een op pervlakte van een halve ha. te bewer ken. Een groot verschil, indien men be denkt, dat een hard werkende arbeider een goede perstatie verricht, wanneer hij in denzelfden tijd vijftig M2 zoden steekt! Maar er zijn nog meer perspectieven. Totnutoe was het uiterst lastig, de ge stoken zoden die volgens de oude methode op elkaar gestapeld bewaard werden lang te bewaren. Zij werden geel en verloren hun levenskracht. Met de nieuwe vinding verandert dit. Mdn kan nu een terrein met afgesneden zo den rustig laten liggen, tot de dag van vervoer is aangebroken. Dus minder „stroppen" voor bandelaars Wij schreven boven, dat per dag een halve h.a. bewerkt kan worden. Dit is vnor uitbreiding vatbaar: door koppeling van meerdere apparaten kan men het effect even zoo veel malen verveelvou digen. Slechts zal men dan de trek kracht moeten verhoogen. En de practijk? De machine zal op velerlei terrein af zet kunnen vinden. Wij noemden reeds bet goede gebruik, dat de plantsoen dienst er van zal kunnen maken. Voorts zal zij een ideaal hulpmiddel zijn voor den aanleg en het onderhoud van sport velden en buitenplaatsen, terwijl zij eveneens kan worden aangewend bij den aanleg van dijken. Kortom: de mo gelijkheden zijn legio De padvinders hebben prachtig werk verricht voor de min der bedeelden De Amersfoortsche padvinders hebben vele kinderen gistermiddag weer pretti ge momenten bezorgd. Het City-Theater was geheel bezet en ruim twee uur wer den de vele jongens en meisjes bezig gehouden. Traditie getrouw werd na af loop door Sint Nicolaas weer aan de vele kinderen, die daarvoor in aanmer king kwamen, een geschenk aangebo den, het betroffen hier namelijk pakken, die levensmiddelen en kleeding bevat ten. Door tal van personen en diverse zaken was medewerking verleend om al het noodige bijeen te brengen en de padvinders hebben wederom met groot succes op de ingezetenen een beroep kunnen doen. Om half vijf was het City-Theater ge heel bezet en werd met de vertooning van enkele teekenfilmpjes begonnen en men behoeft niet te twijfelen, dat deze films groote hilariteit bij de kinderen verwekten. Ook de film, waarin wij een Amerikaansehe onderwijzer met zijn klas een reis door Europa zien maken, had groote interesse bij het jonge volk je. Eenerzijds was deze film zeer amu sant, doch bovenal had zij ook groote waarde voor de jeugdige toeschouwers, daar zij hierdoor allerlei beelden kregen van tal van Europeesche lauden en de vele geschiedkundige verhalen voor zich zagen verklaard en toegelicht. Voor de pauze werden enkele Sinter klaasliedjes gezongen met hegeleiding van accordeon. Onder het zingen kwamen Sint Nico laas en zijn knecht de zaal binnen en ging een luid hoera geroep voor dezen grooten kindervriend op. Nadat St. Ni colaas allen had toegezwaaid, nam Hij achter in de zaal plaats en werden de kinderen onthaald op chocolademelk, hetgeen op luidruchtige wijze in dank werd ontvangen. Na de pauze had nog de vertouning plaats van de film Sneeuwwitje, het be kende kindersprookje, dat velen ken den, doch zeker nog nooit in beeld had den gezien. Na deze vertooning werden de vele pakken ongeveer honderd door Sint Nicolaas aan de kinderen uitge reikt. Een woord van lof voor het prachtige werk, dat de padvinders voor de min der bedeelden van onze stad hebben ge daan, is hier zeker op zijn plaats. Chr. Nationale Werkmansbond herdenkt binnenkort zijn 40-jarig jubileum Men schrijft ons: Heden is het 50 jaar geleden, dat bet Gebouw voor Christelijke Belangen Eben Haëzer zijn tegenwoordige be stemming kreeg. Op 25 Juni 1887 werden van de fa milie Bilders, concierge van het Gym nasium, enkele huizen in de Muurhui zen aangekocht door den grooten drankbestrijder Prof. Dr. Josué Philip pe Valeton, oud-hoogleeraar in de theo logie te Amersfoort, don man van do inwendige zending in de tachtiger ja ren. Eén door hem opgerichte Vereeniging „De Blijmaer in Woord en Werk" werd pigenares -en beheerster van het ver bouwde complex, dat S Dec. 1887 onder den naam van „Volksheil" zijn deuren openzette voor inwendige zending te dezer stede: In die vereeniging waren groote stuwkrachten, behalve haar voorzitter prof. Valeton de hier nog, welbekende namen van G. C. Hoogewerff, ds. War- tena en van onzen vroegeren burge meester Mr. F. D. graaf Schimmclpen- ninck. De steenen met opschriften boven de beide voordeuren van Eben Haëzer zijn nog uit dezen tijd. Op 12 Maart 1903 werd het Gebouw aangekocht door den Christelijk Natio- nalen Werkmansbond alhier, die in middels op 14 Februari 1898 door wij len Z. Exc. Dr. de Visser was opge richt. Vooral door toedoen van wijlen onzen stadgenoot A. van Veen kon de Christ. Nat. Werkmansbond bet Ge bouw op denzelfden voet ter beschik king st9llen voor inwendige zending, vergaderingen, enz. Voorzitter was destijds wijlen de heer Corn, van Zwol, de vader van den hul digen secretaris van Gebouw en Bond. De heer van Zwol, die evenals zoovele andere stadgenooten zooals de onlangs overleden R. van Dijk en de predikan ten Terhaar Romenv en Meiners" veel voor afdeeling en gebouw gedaan heeft, werd opgevolgd als voorzitter door Ds. A. G. van der Heide, die sinds 1928 met den heer L. Th. van Zwol als se cretaris thans nog den scepter zwaait in Ehen Haczer en den C N.W.B. Onder zijn voorzitterschap werd het gebouw met de tegenwoordige rechter helft, de grooter benedenzaal no. 2, uit gebreid door aankoop, terwijl ook de groote bovenzaal een paar malen werd vergroot en verbeterd. Het Gebouw verschaft aan een 40-tal vereenigingen regelmatig onderdak en bet zal Eben Haëzer waarschijnlijk thans en in Februari a.s. zeker niet aan belangstelling ontbreken. Het ligt in de bedoeling een herden kingssamenkomst te beleggen voor Je twee jubileerende instellingen, dus te gelijk voor bet 50-jarige Gebouw en voor den Chr. Nat. Werkmansbond,, die 14 Februari 1938 veertig jaren hoopt te bestaan. Deze samenkomst is bepaald op Woensdag 9 Februari a.s. in de St. Joriskerk. In deze samenkomst is het verder de bedoeling van de commissie om een bedrag te overhandigen en een gedenk album, tevens felicitatie-album, waar in de namen zullen komen \an alle belangstellenden personen, vereenigin gen, en corporaties, die aan deze hulde mede doen. Naar men ons mededeelt, wordt daar toe vanwege de Jubileumcommissie in de geheele maand December bij de Pro- lestanfsche ingezetenen een gave ge vraagd. waarvoor zij een kwitantie ont vangen in den aardigen vorm van een door een onzer plaatselijke drukke rijen fraai uitgevoerd „Jubileum-obliga tie" met een foto van het Gebouw en enkele vignetten. Blijkens de tekst van de „obligatie" zal het totaal bedrag be stemd worden ter inwendige verbete ring van het Gebouw, fVervolg Stadsnieuws le Blad, pag. 4)'

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1937 | | pagina 5