Stelling critiek voor
Aljechin
'sWerelds
draaiboek
„EXTRA"
f 3.25
Kinderhoekje
HET HELSCH
COMPLOT
29ste PARTIJ
AFGEBROKEN
Voordeel vastgehouden
Om den West-Europa
Beker
UIT DEN U.P.V.B.
^J,
■ol
f
Een landjonker
OUDE GENEVER
Utreclhtschestraat 17
per kruik
Tel. 145
Rudolph Stichting
te Barneveld
Een monument aangeboden
Het groene oog
van Baa-al
ie BLAD PAG. 2
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
WOENSDAG 15 DECEMBER 1937
Om het wereldkampioenschap
Euwe's voortreffelijk spel in
deze partij een groote
verrassing
ROTTERDAM, 14 December. -
De 29ste partij van de match tus-
schen Dr. Euwe en Dr. Aljechin,
welke hedenavond in de Doelezaal
is gespeeld, is na 40 zetten in een
voor Aljechin critieke stelling afge
broken.
De partij wordt morgen- (Woens
dag) middag om 2 uur voortgezet
in het gebouw van het Rotter-
damsch Nieuwsblad.
„Als Euwe de 21ste partij een6 zoo
had gespeeldboorden wij in
onze buurt verzuchten en wij moes
ten erkennen dat de schaaktroon
dan misschien wel eens niet van
eigenaar zou zijn gewisseld Vooral
nu dr. Aljechin in moreel opzicht
zulk een belangrijken voorsprong
heeft is deze voortreffelijke presta
tie van onzen landgenoot niet min
der dan een verrassing.
Eindelijk heeft hij dan weer eens
een voordeel weten vast te houden
en zich niet door de noodsprongen
van den tegenstander uit het veld
laten slaan Wel is de beslissing
nog niet gevallen, maar naar alle
waarschijnlijkheid zal de winst hem
ditmaal niet ontgaan.
Het aantal aanwezigen bij de laatste
partijen is zoo zoetjesaan geslonken tot
een gemiddelde van 30, waarvan tien
met vrij- en ongeveer achttien met pers
kaarten. De twee overigen zijn..: Euwe
en Aljechin.
Aan het einde van den avond bood
mr. Levenbach den scheidenden wed-
Samenstelling van het Düssel-
dorfsche team
AMSTERDAM. 14 December. Don
derdagavond om half negen wordt op
de Kunstijsbaan te Amsterdam voor
het tournooi om den West Europa-
beker de wedstrijd Amsterdam—Dtlssel-
dorf gespeeld. Naar wij vernemen is
de Duitsche ploeg als volgt samenge
steld:
Doel: Rohde.
Verdediging: Tobien en Dicker.
Eerste voorhoede: Kurt Orbanowsky,
Kessled en Schmiedinger.
Tweede voorhoede: Blumberg, Horst
Orbanowsky en Dawydow.
Reserves: Thelen en Schoeldgen.
Behalve Dicker en Blumberg maken
alle spelers deel uit van de Duitsche
nationale ploeg.
Amsterdam zal in de gewone op*tel
ling verschijnen met de Canadeezen
Griffin en Kirby in de eerste voorhoede
De wedstrijd zal worden geleid door
de internationale scheidsrechters Bell
en Bruck.
strijdleider Maroczy een souvenir aan,
onder voorwaarde, dat hij nog eens
naar ons land zou terugkeeren: hetgeen
Maroczy, voorwaardelijk toezegde „Hol
land ist mir so lieb" verklaarde de
Hongaarsehe schaakmeester.
De spontane bijval die de geste van
het comité oog6lte, bewees, dat Maroczy
ook hier aller harten heeft veroverd.
HET AFSCHEIDSDINER
EUWE—ALJECHIN
Naar wij van het EuweAljechin co
mité vernemen, zijn van verschillende
schaakmeesters reeds Inschrijvingen
ontvaneen voor het op Vrijdag 17 Dec.
a.s in het Carlton-hotel te Amsterdam
plaats vindende afscheidsdiner. Vele
vooraanstaande personen zullen aanwe
zig zijn. Inschrijving is alsnog mogelijk
tot Donderdag a.s. bij den secretaris
penningmeester van het EuweAljechin
comité.
VOETBAL
Wedstrijdprogramma Zon
dag 19 December
le klasse A
DEVVreeswijk
Oranje-Wit—Driebergen
USCLFAK
Volharding—IJFC
Wijk bij DuurstedeSt. Boys
le klasse B
Gooische Boys—DWSV
SperwerDe Zebra's
Nijenrodes—Soesterberg
De RavenVVOG
ESVAC's-Graveland
3e klasse A
KievitenHoevelaken
Veensche BoysNSC
RenswoudeAmersf. Vooruit
3e klasse B
SpoorvogelsGroen-Zwart
PlasvogelsBlarieum
Hilvers. Boys—Avance
GooivogelsDen Dolder
Reserve le klasse A
Velox 4AP WC 2
Sopla 2—Amsvorde 2
Laren 2BVC 3
HYC 3—Donar 3
Hilversum 5't Gooi 4
Reserve 2e klasse A
Veenendaal 3ESVAC 2
VVOG 2AP WC 3
Reserve 3e klasse C
Amsvorde 3HVC 4
Reserve 3e klasse D
Blarieum 2Amersf. Boys 4
Baarn 4BFC 4
Reserve 4e klasse D
Hoevelaken 2Veensche Boys 2
NSC 3ESVAC 4
Amersf. Vooruit 2APWC 4
Spoorvogels 2Quick 5.
BOKSEN
SCHMELING SLAAT THOMAS
„GROGGY"
De strijd tusschen Max Schmeling den
ex-wereldkampioen en den vele jaren
jongeren Amerikaanschen zwaarge
wicht Harry Thomas, welke te New
York plaats vond, heeft een verloop ge
had, hetwelk geheel beantwoordde aan
de algemeene verwachtingen. De Duit-
scher was van de tweede ronde af sterk
in de meerderheid, doch dank zij het
moedig boksen van Thomas duuMe het
nog tot de achtste ronde, voordat het
gevecht beslist was.
In de achtste ronde was Thomas vol
komen groggy en de scheidsrechter
moest na 2 min. 24 sec. den strijd sta
ken, omdat de tegenstander van Schme
ling niet meer in staat was zich te ver
dedigen. Schmeling won dus door tech
nisch knouck-out.
Voor
Electrische Installaties
B. SCHOOLEMAN
v. PERSEIJNSTRAAT 19, TEL. 423.
ONDER de geesteskinderen van onzen
tijd: raswetten. radio-oorlozen, vlieg-
tuigtochten en tariefmuren, neemt
het begrip ..record" een eerste plaats in.
Vroeger was een man. die op zijn hoofd
stond iets bijzonders, maar tegenwoordig
trekt hij alleen de aandacht als hij het
vierentwintig uur achter elkaar doet. De
boomzlttcrs. de marathondansers, de
Oceaanvliegers. de menschen met de
meeste bravoure, de dikste buik, de groot
ste kater, zij zijn allen slaven van dien
grootsten slavenjager der tijden: de sen
satie.
In een kustplaatsje ergens in Ame
rika voor de precieselingen: New Ro
chelle, N.Y., tweede pier, laatste haven
hoofd ligt een rood, groen en gele
bark, waarop een bordje hangt: „De
eenige Chineesche jonk in den Atlanti
sch en Oceaan, Arnoy, de recordhoudster
van zeilende jonken Overtocht van den
Pacific in S7 dagen. Toegangsprijs 25
c." En van alle kanten stroomen da
makke 6chapen, die voor een dime, een
Amerikaansch kwartje, het voorrecht
willen genieten een record-jonk van na
bij te mogen bekijken. De Amerikaan-
sche eigenaar doet goede zaken, maar
de Nederlander die den tocht maakte zit
ergens op een boerderij in Canada eo
poot aardappelen.
Om bij het begin te beginnen: Rond
1920 bevond een zekere mijnheer Jan
Waard zich met zijn Chineesche vrouw
SCHAKEN
A.S.V.A. III—DE PION I 51/2—iVz
Gisteravond werd in „Monopole" de
competitiewedstrijd voor de 4e klasse
der S.G.S. gespeeld tusschen Asva III en
de Pion I, beide alhier. Asva III won
deze spannende kamp met de cijfers
5V2-4V2.
De resultaten waren:
Asva III de Pion I
H. C. A. Buschenhenke—
J. H. Stender 01
K. v. d. Vlist—F. v. d. Straat»! Y2—-V2
J. H. H. Haan—L. v. d. Ham 1—0
H. KollenC. van Empelen 01
F. M. BarbillionJ. J. Meijer 10
F. E. de MulderTh. Corbee Jr. 10
C. MirsingJ. Konings Jr. 01
F. W. SpeekmanG. Bizet 10
H. van LeeuwenE. E. Brouwers 01
C. W. Floor—C. Welling 1—0
Totaal 51/2—4Vz
WIELRENNEN
ZESDAAGSCHE TE BUENOS AIRES
BUENOS AIRES, 14 December. De
Zesdaagsche alhier is1 gewonnen door
het Duitsche koppel GoehelHuertgen
met twee ronden voorsprong en 287
punten.
De tweede plaats bezetten de Italia
nen GrilloBarnbagiotti met 502 pun
ten.
en kinderen in Amoy, China. En vol
gens het gezegde, dat men zich altijd
dat wenscht, wat men niet heeft, was
het grootste ideaal van dien mijnheer
overal te zijn behalve in Amoy en het
liefste nog in Vancouver, waar toender-
tijd de banen op de boerderijen dage
lijks vergeven werden. Op een goeden
dag werd het verlangen zoo sterk, dat
hij zijn geld bij elkaar schraapte en
een Chineeschen scheepsbouwer de op
dracht gaf een jonk van flink formaat
te bouwen, waarmee hij met vrouw
en kinderen den Oceaan zou over zeilen.
Met alle rites van de Chineesche
overlevering nam hij zijn jonk in ont
vangst. Oude priesters van Boeddha
spraken woorden van magie uit op het
dek voordat de bloedroode zeilen ge-
heschen werden. De twee enorme oogen.
die op de voorplecht geschilderd ston
den, werden met Chineesche jenever
'samshoe) gewasschen, waardoor ze
eeuwig helder zicht kregen. Drie koelies
werden gemonsterd en een avontuur
lijke tocht begon. Na 87 dagen werd
Victoria, Australië, bereikt, nadat dc
schepelingen onderweg de verschrikke
lijkste gevaren van scheurbuik en drie-
daagsche orkanen hadden doorleefd.
Na maanden zwerven kreeg mijnheer
Waard tenslotte zijn boerderijtje en zou
daar vele jaren in rust gewoond heb
ben, als niet na een dag of tien de bu
ren er de lucht van hadden gekregen,
dat er bij de nieuwkomers iets bijzon
ders te zien was: een echte jonk. De
aanloop werd zoo groot, dat al gauw
een toegangsprijs geheven moest wor
den om al de nieuwsgierigen een beetje
te beperken. Dc opbrengsten waren zoo
goed, dat mijnheer Waard besloot op
tournée te gaan door de Staten.
In San Francisco kwam een jonge
klerk aan boord, die op het eerste ga-
ziclU op de Amoy verliefd werd, zijn
baan opgaf en zich in plaats van eb
drie koelies die toen traditie getrouw
een Chineesche wasscherij gingen ope
nen liet aanmonsteren. Zoo nekeken
de jeneverheldere oogen van de jonk
Amerika, Panama en Mexico, tot ten
slotte de oude drang naar landelijke
rust Waard weer bekroop. Er was geen
houden aan. De jonk werd verkocht en
een zwerftocht op zee van over de twee
jaren kwam ten einde op een erf met
vier koetjes en een heel stel kippen.
De klerk kocht de boot en voer
wel bij. Zoo zelfs dat hij met het geld,
dat hij ermee verdiende zich een baan
kon koopen in New Rochelle, waar de
boot nu aan de pier ligt en nog een
aardig bijverdienste binnenbrengt.
Zoo ziet u weer de onbillijkheid van
deze wereld. De man met de dichters-
ziel, die hunkerde naar zijn koetjes en
kippetjes op zijn eigen boerderij, die
droomde van onafhankelijkheid en rust
en er groote dingen voor deed, wordt
vergeten, en de man, die niet eens weet
wat scheurbuik is en nooit een grooter
orkaan meemaakte dan een storm in
een glas water, gaat met de eer en
de dollars strijken. Het oude liedje,
weer eens opnieuw gezongen.
..Merkt u niet dat uw wagen
voortdurend schokt en slingert?"
„Zeker maar dat ben ik zelt
ik heb dc hik!"
Polltiken
WAT ETEN WIJ MORGEN?
VOOR DE KOFFIETAFEL
Ansjovisbroodjes.
Bereiding: Week de ansjovis en ont
doe ze van de graten. Maak ze met boter
pan cn besmeer deze met het verkre-
cayennepeper en wat nootmuscaat.
Wrijf de massa door een paardeharen-
zeef en voeg er naar smaak wat olie
aan toe.
Bak wat sneedjes brood in de koeke-
pan en beschemer deze met heet verkre
gen mengsel. Schik ze op een schotel en
versier deze met schijfjes hard gekookt
ei en een takje peterselie.
VOOR DE MIDDAGTAFEL
Haché.
Aardappelpurée.
Bieten.
Gevulde sinaasappels.
Bereiding: Op 4 sinaasappels neemt
men 1 citroen, 75 gr. suiker, 734 gr. ge
latine. Men borstelt de sinaasappels
goed schoon, snijdt ze overdwars door,
perst ze uit en verwijdert de velletjes,
zoodat de schillen geheel leeg zijn. Hel
vruchtensap vermengt men met de uit
geperste citroen en zooveel water, dat
dit ongeveer 2 d.L. wordt. Hierbij voegt
men de suiker en de gelatine en vult
met deze massa de schillen Wil men ze
erg lekker hebben, den bespuit men ze
met geslagen room, waarin suiker is
geklopt.
OMTREK
Herdenking van het tien
jarig bestaan
BARNEVELD, 13 Dec. Maandag
herdachten Bestuur, employe's en ver
pleegden van de Rudolphstichting het
feit dat de vereeniging in haar tegen-
woordigen vorm 10 Jaar heeft bestaan
De bewoners der Stichting hebben bij
deze gelegenheid het Bestuur een mo
nument aangeboden en dit Maandag
middag met eenige plechtigheid over
gedragen.
Om half twee ongeveer had deze ont
hulling plaats, waarbij tegenwoordig
waren o.a. Dr. A. A .L. Rutgers, lid van
den Raad van State, oud-Gouverneur
van Suriname, en voorzitter van het
Bestuur der Rudolphstichting; de hee-
ren J. H. Donner. secretaris; W. Boot.
penningmeester. Ds. van Zaal. lid der
Tweede Kamer; Dr. van 't Hart. predi
kant der Gereformeerde Kerk. en de
burgemeester van Rarneveld de heer J.
Westrik met echtgenoote en vele ande
ren.
De heer P. van Wijk, voorzitter der
Commissie van overdracht, verzocht
den aanwezigen te zingen ps. 68 10.
Hierna werd het monument door de
dochtertjes van den directeur en den
administrateur, den heer B Geleiinse
en H van de Tempel, onthuld. De heer
P. van Wijk verklaarde de symbolische
heteekenis van het monument bestaan
de uit een Bank met ter linker ziide
een laag gedeplte met het jaartal 1927
(einde der GlindhorstL terwijl h<4
groote leuningvlak en nog meer de
daaruit oprijzende zuil. richting hemel
waarts. de tegenwoordige Rudolphstich
ting symboliseert.
Dr. A. A. L. Rutgers aanvaardde na
mens het Bestuur dit aandenken en
zeide bijzonder getroffen te zijn door
deze schenking van het personeel der
Stichting en spreker geloofde met ze
kerheid te kunnen voorspellen dat het
119. Jet gaf met de pagaai een duw te
gen den wal en liet het bootje zoo mei
kracht op den stroom meedrijven. Dan
greep ze met beide handen een overhan
genden tak beet en met een flinke zwaai
zat ze op den stam. een flink eind van het
monster vandaan.
120. En nu kwam de hulp van alle kan
ten tegelijk. De Amerikaan had een door
waadbare plaats In de rivier gevonden. HU
schoot Jet te hulp, terwijl van de andere
zijde dokter Bergman. Tonny en Hassan
kwamen aanzetten.
liefdewerk der Stichting en niet het
minst door de groote toewijding van
het personeel, door dit jubileum zoo
duidelijk bewezen, zich nog meer zal
uitbreiden. Deze bank, aldus eindlede
spreker zijn rede, zal ons een voortee
ken zijn van nauwe samenwerking on
der Gods Zegen.
Hierna ging het gezelschap naar het
kerkgebouw, waar de directeur, de heer
B. Geleijnse de samenkomst opende niet
het laten zineen van Ps. 121:1 en 2.
In zijn rede herinnerde spreker er aan,
dat da Stichting in 1926 zich in een
zeer moeilijken financieelen toestand
bevond, zelfs zoo dat er tegen Kerst
mis van dat jaar geen brandstof mepr
gekocht kon worden en dat merische-
I lik er wijze gesproken op 12 December
1927 de ondergang der Stichting onaf
wendbaar was. Door het verlossende
woordje („mijn") door den heer Besse-
laar on de publieke verkooping te Ach
terveld gesproken kon de Stichting
nieuw leven worden ingeblazen.
Nadat nog verschillende hoofden v&n
takken van dienst der Rudolphstichting
en burgemeester Westrik de Vereeni
ging met. haar jubileum gecomplimen
teerd hadden, sloot Ds. van 't Hart da
bijeenkomst met dankgebed.
FEUILLETON
Vrij naar het Engelsch
door ANNIE S. SWAN
28
HOOFDSTUK XXIII
Ruthven kalmeert Rossland
Toen Ruthven en Jess buiten kwa
men, was de avond zoo aanlokkelijk
schoon, dat hij voorstelde naar Corstor-
phine te wandelen.
„Ik ben bijna twee weken in dat sme
rige, oude gerechtshof opgesloten ge
weest en heb wel wat behoefte aan
frissche lucht, Jess. Vind je het niet
erg?"
„Integendeel, ik vind het heerlijk. Va
der weet niet waar ik ben."
Zij kenden den weg door en door en
waren te zeer in hun eigen gedachten
verdiept om de schoonheid ervan op te
merken.
Ze waren de voordeelen aan het be
spreken, die emigratie naar een ander
land menschen in hun positie zou kun
nen bieden, toen ze het dorpje bereik
ten, dat toen nog geheel los van Edin-
burg was en zijn eigen leven en belan
gen had.
Daddy Rossland bad zich daar een
aardig huis laten bouwen, dat half
landhuis, half villa was. Het stond op
een flink terrein, met een paar prach
tige oude boomen ervoor en was het
toonbeeld van die rust en eenzaamheid,
die stadsmenschen zich zoo dikwijls
wenschen.
De jongere leden van het gezin had
den er echter een grondige afkeer van.
Het huis was saai en somber, ze misten
het drukke gedoe van het minder ge
zonde, maar veel opwindender West
Bow en Jess, tenminste, zou dolgraag
daarheen teruggegaan zijn.
„Wat is het hier mooi. Daddv hoorde
waarachtig tevreden te zijn, in plaats
van chagrijnig. Jess", merkte Ruthven
op. toen zij bij het witte hek van de
villa gekomen waren.
„Ik haat het als de pest," antwoordde
zij. zonder een oogenblik te aarzelen.
„Als ik het idee had, dat ik hier mijn
geheele leven met Daddy en Bob door
zou moeten brengen, zou ik mezelf van
kant maken. Pat."
Ze sprak op de onnadenkende wijze,
die de jeugd eigen is, maar vermoedde
weinig, dat deze hartstochtelijke, doch
zorgeloos uitgesproken woorden haar
eigen lot voorspelden. Ze gevoelde zich
triomfantelijk, dat zii erin geslaagd was.
Ruthven met zich mee te brengen. Haar
vader'? taal, toen hem den uitslag van
het proces -medegedeeld werd. was niet
erg vleiend voor de Ruthvens geweest.
Hii zat op een sofa in de eetkamer en
het eten stond op tafel, toen Ruthven
binnenkwam. Jessie was zoo verstandig
naar boven te vluchten, zonder haar va
der te gaan begroeten en het aan Pat-
riek over te laten ziin verklaringen te
geven.
Daddv Rossland keek stom verbaasd,
toen hij hem binnen zag komen en be
wonderde zelfs in stilte zijn moed. Bob.
een groote. knappe, blozende jongeman,
die op een effectenkantoor werkte, daar
hii dat fatsoenlijker vond. dan de zaak
van zijn vader, trok ook in de grootste
verbazing ziin wenkbrauwen op. Ruth
ven en Bob konden niet erg goed met
elkaar overweg en Bob had genoten,
toen zijn vader zijn meening over de
Ruthvens onomwonden te kennen gaf en
had hem, zooals zijn zuster vertelde,
nog aangemoedigd.
„En?" zei Ruthven, met een eigenaar
dig knikje. „Je had zeker niet verwacht
me te zien. We zijn dit keer verslagen,
maar we zijn nog niet klaar."
„Klaar," barstte Rossland los, terwijl
hij de krant een veelbeteekenenden
trap gaf. „Ik begrijp niet, hoe jij je nog
op straat durft te vertoonen. na alles
wat er over je geschreven is. Jij en ie
oude heer hebben ongenadig op jullie
ziel gekregen."
„O, dat hoort er nu eenmaal bij," zei
Ruthven onverschillig. „Blaffende hon
den bijten niet. Morgen is alles al weer
vergeten, als weer een ander aan de
beurt is. Toch spijt het me meer dan ik
kan zeggen en mijn vader ook. Hij is te
veel van streek om al te komen, maar
ik moest van hem zeggen dat we eerst
daags in staat zullen zijn, u te betalen,
als u ons nog even de tijd laat."
Deze woorden verbaasden Rossland
steeds meer. Hij had van de Ruthvens
niets dan de grootste lafhartigheid ver
wacht en hij was werkelijk ten einde
raad geweest over het geld. dat hii in
een onberaden oogenblik beloofd had te
betalen. Maar Ruthven sprak en gedroeg
zich niet als een verslagen man, maar
veeleer als iemand, die nog een troef
kaart uit te spelen heeft. Nu hield Dad
dv Rossland dolveel van intriges; hij
had heel wat ondervinding van het ge-
meene in de menschelijke natuur en
het leven had zelfs een geheime bewon
dering voor een schurk, die niet wil
toegeven, dat hij er een is. of erkennen,
dat hij verslagen is. Zijn harde gelaats
trekken ontspanden zich een weinig en
hii noodigde Ruthven uit te gaan zitten
en met hen mee te eten. Op dat oogen
blik kwam Jessie de kamer binnen.
Rossland had zelfs niet gemerkt, dat
zij naar Edinburg geweest was; hij be
moeide zich nooit met haar doen en
laten
„Heb ie Ruthven al eerder gezien van
daag. Jessie?" vroeg hij, toen hij zag.
dat zij elkaar geen hand gaven.
„Ja vader," antwoordde zij. „Wat wil
je hebben? Thee of koffie, of wil je
soms liever wat whisky hebben?"
„Breng me niet in de verleiding, meis
je. Ruthven weet wel, dat whisky ver
gif is voor een man, die last van jicht
heeft. Als lij iets waard was. zou ie me
vertellen, waarom ik hier mot jicht lig,
terwijl ik een heele maand geen drup
nel whisky aangeraakt heb."
„De zonden van je voorvaderen. Dad
dy," merkte Rulhven luchtig op. „Ik zal
je iets laten brongen, waardoor ie ten
minste vannacht kunt slapen. Hot heeft
me echt gespeten, dat je niet in het ge
rechtshof kon komen. Dan zou je er ook
van overtuigd geweest zijn, dat alles
niet eerlijk in zijn werk gegaan is."
„Dus je denkt, dat da zaak eenzijdig
behandeld is?"
„En of ik dat denk. Ik zeg je, dat zij
ze allemaal omgekocht had en die zij
zelf niet te pakken kon krijgen, hebben
de Marshall Kings omgepraat. Ik vind
het werkelijk schandelijk, hoe die King
van zijn invloedrijke positie gebruik
maakt, om aan zulk geknoei mee te
doen."
„Wat kunnen zij ermee winnen?" zei
Daddy peinzend. „Hebben ze nog huw
bare zoons, die zij aan het meisje willen
koppelen?"
„Nee," zei Ruthven. „Het zijn nog heel
jonge menschen. maar toch hebbon zii
hun eigen bijbedoelingen."
„Zooals wij allemaal." merkte Ross
land sarcastisch op.
„Natuurlijk, maar wij winden er geen
doekjes om. Zij zijn de steunpilaren van
de kerk en wie weet wat al nog meer.
Zij zeggen, dat King aan het hoofd van
de leeken zal staan, als die scheuring
in de kerk, werkelijk doorgaat. Bah, ik
ben wee van al hun misselijk geïntri-
geer."
Rossland, die twee vervelende weken
in huis door gebracht had. had er niets
op tegen weer eens iets van de buiten
wereld te hooren en na het eten nam
hij Ruthven mee naar zijn studeerka
mer. waar zijn zoon en dochter voorloo-
pig niet toegelaten werden.
Ruthven maakte het hem in een leun
stoel gemakkelijk, sloot de deur en ging
toen voor hem zitten, het toonbeeld van
oprecht berouw.
Kijk nou eens hier. Daddy; is het
feit, dat ik.zoo gauw mogelijk hierheen
gekomen ben, geen bewijs, dat ik, dat
wij het eerlijk meenen?" begon hij, ter
wijl hij zijn pijp uit de tabakszak van
den ouden man vulde zonder hem ech
ter aan te steken.
„Om eerlijk te zijn," gromde Rossland,
„had ik het niet verwacht, maar wat
moet dat nu met mijn geld? Gevoegd bij
wat ik al voor jullie betaald heb, wordt
het een aardig sommetje. Ruthven en
jullie zult het toch op een of andere ma-'
nier terug moeten geven."
„Je denkt toch niet. dat wij je er ex
press in hebben laten loopen?" zei hij op
verongelijkten toon. „Dacht je nou wer
kelijk, dat wij het risico geloopen had
den, wanneer wij er niet vrij zeker van
geweest waren te zullen winnen? Ik
wil ie wel vertellen, dat het mijn prak
tijk ook geen goerl zal doen. Dat doet
een proces nooit. liet was voornamelijk
op aandringen van mijn vader, dat ik
de zaak doorgezet heb. Je zult toch moe
ten toegeven, dat het voor hem ellendig
is. Want hij heeft geen cent gekregen
voor al het werk. dat hii gedurende
meer dan twintig jaar gedaan heeft."
„Dan moet hii wel een groote ezel ge
weest zijn maar ik geloof dat nog niet
zoo direct, Pat. Dat lijkt me niets voor
je vader."
„O, hij venvacht te natuurlijk, dat hij
alles terug zou krijgen en ik ook, maar
laten wij de zaak nu eens grondig be
spreken. Maar eerst zou ik graag van
ie willen weten, of ik ie kan vertrou
wen. Het is voor mij alles of niets cn
het is een heel gevaarlijk spelletje, dat
ik ga spelen. Wilt u mij beloven er niet
niemand over te spreken?"
„Vertel maar op mijn jongen. Ik weet
de geheimen van half Edinburg. Ik zou
r'p menschen verstomd kunnen d«)pn
staan, dat zou ik. Wat wou ie me ver
tellen?"
„Kijk eens, we zijn met dat Harmnn-
meisjp. nog niet klaar. Er zijn heel wat
vreemde dingen gebeurd in de weken,
dat de oude' Miss Dempster ziek was.
De oude heer en ik waren overeen geko
men, dat we het maar stil zouden hou
den en als wij het geld gekregen luid
den. zouden we dat ook wel gedaan heb
ben maar nu zie ik de noodzaak er niet
meer van in, begrijpt u?"
„Wat voor dingen?" vroeg de oude
man met een gretigheid, waaruit duide
lijk zijn belangstelling bleek.
„Ik geloof en kan het bewijzen ook.
dat de oude vrouw niet haar natuurlij
ken dood gestorven, maar vergiftigd is",
zei Ruthven op zachten toon-
„Je meent het niet. Wie heeft dat ge
daan? Toch niet dat meisje, dat er als
de onschuld zelve uitziet, wanneer j0
tenminste moet gelöoven, wat de kran
ten zeggen."
„O, dat is allemaal onzin", zei Ruth
ven luchtig. „Ik heb gezien wat ik
gezien 'heb, en ik heb getfiigen ook. D0
twee oude getrouwen van miss Demp
ster. de butler en haar kamenier, heb"
ben heel wat gezien. Ik heb hear mi?s
Harman een heelpn nacht laten bewa
ken en wat wij gezien hebben is onbe
twistbaar-"
.(Wordt vervólgd).
