Burgemeester de Monchy
Jt
jKÈÊi
„MAI SON BEERS
Kinderhoekje
HET HELSCH
COMPLOT
doet een beroep op den Raad
Een ellendige
toestand"
4
DE VARA ZWEEG
EEN HALF UUR
Om Norit en aspirine!
Gratificatie voor
mijnwerkers
Radio-programma's
Het groene oog
van Baa-al
feuilleton
Ie BI.AD PAG 2
AMtRSP OORTSCH DAGBLAD
DINSDAG 21 DECEMBER 1937
BINNENLAND
Onderling vertrouwen dient
te worden hersteld
's-GRAVENHAGE, 20 Dec.
In de gemeenteraadsvergade
ring van hedenmiddag heeft
de burgemeester met betrek
king tot de gijzeling van den
heer Hansen, verslaggever van
„Het Vaderland" de volgen
de verklaring afgelegd:
Sedert onze laatste samenkomst is
het feit wereldkundig geworden, dat
dezerzijds bij chs justitie aangifte ie ge
daan van een vermoedelijke schending
der in de besloten raadsvergadering van
20 September j.l opgelegde geheimhou
ding. In het bijzonder heeft de hiermede
verband houdende gijzeling van een
journalist begrijpelijkerwijze vele pen
nen en tongen in beweging gebracht.
Het zij mij vergund uwen raad naar
aanleiding van een en ander eenige op
merkingen voor te leggen en een enkele
mededecling te doen.
Nadat uwe vergadering op Maandag
20 September in geheime zitting bijeen
was geweest, kon men den volgenden
dag in het ochtendblad van Het Vader
land een viertal onderwerpen zien ver
meld. die bij die gelegenheid ter sprake
waren gekomen
Op zichzelf werd door de mededeelina
geen gemeentebelang van beteekenis ge
schaad of het moest zijn. dat daarin
sprake was van klachten tegen den di
recteur van het gemeentelijk electrisch
bedrijf, waartegenover niet tevens een
verdediging kon worden geplaatst
Maar het feit. dat men welhaast als
zeker moest aannemen, dat een van de
in die geheime zifting aanwezige per
sonen en dat waren geen andere dan
wethouders, raadsleden en de gemeen
tesecretaris. de burgemeester was met
verlof, geen ander ambtenaar en geen
stenograaf woont do geheime zittingen
bij nog op den dag van do vergade
ring vrij uitvoerige mededeelingen over
het verhandelde had gedaan, was toch
zoo ernstig, dat er mij. in overleg mei
de wethouders, alle aanleiding scheen
te bestaan om te trachten den schuldi
ge op te sporen.
Het is toch een belang van de
eerste orde. dat men erop kan reke-
non. dat de door den raad opgeleg
de geheimhouding gehandhaafd
blijft. Burgemeestor en wethouders
moeten erop aan kunnen, dat wan
neer zij in gevallen, waarbij het b.v.
om personen gaat of waarbij de ge
meente met een derde een transactie
beeft aan te gaan. den raad ook die
overwegingen kenbaar maken, die
niet voor publiciteit vatbaar zijn,
de mededeelingen niet naar buiten
komen, terwijl anderzijds de raads
leden vrijelijk ook datgene in de ver
gadering ter sprake kunnen bren
gen. wat zij niet voor openbaarheid
geschikt achten.
Men kan het veilig aan den raad
overlaten om te zorgen, dat bij de be
hèrtiging van de publieke zaken al dat
gene wat zonder schade in het open
baar kan worden gezegd, ook inderdaad
ter kennis van hei publiek zal komen
maar het is de raad en hij alleen
niet een enkel lid noch ook de burge
meester die te beslissen heeft tfat
binnen den engen kring des raads be
hoort te blijven. De bedenkelijke men
taliteit van één der op 20 September
aanwpzigen. die blijkbaar zichzelf de
heoordeeling van wat al of niet geheim
behoorde te blijven, toemat, moest doen
vreezen. dat men ook in gevallen, waar
in het gemeentebelang nu eens wel bij
een strikte handhaving der vertrouwe
lijkheid betrokken zou zijn. daarop niet
langer zou kunnen rekenon.
Moest aanvankelijk nog met de mo
gelijkheid worden gerekend, dat de be
trokken verslaggever, slechts uit zijn
jarenlange ervaring geput had en naar
de besproken onderwerpen geraden had,
dit bleek niet de bron te zijn. Immers
aan de politie gaf hij toe. dat hij in
lichtingen had verwerkt, die hij had
eekregen van iemand, wiens naam hij
niet wilde noemen. En nu wa6 hiermede
A
v
'8
1
'is
'.rWr
M A
0 f
Burgemeester de Monchy
wel niet gezegd, dat die „iemand" een
der in de geheime zitting aanwezige
personen was, maar tenzij deze iomand
op zijn beurt mot groote intuïtie begif
tigd was, moest toch de draad uiteinde
lijk naar een der toen aanwezigen voe
ren, Heel veel schakels kon de ketting
tusschen raadslid (of gemeentesecreta
ris) en verslaggever, gezien het korte
tijdsverloop, wel niet hebben.
Tegenover de politie, die niemand
dwingen kan om getuigenis af te leg
gen, beriep de betrokken journalist zich
op zijn beroepsgeheim. Toen mij dit
door den officier van justitie werd me
degedeeld, heb ik, wederom in volkomen
overeenstemming met de wethouders,
den wensch te kennen gegeven, dnt in
dezen een gerechtelijk vooronderzoek
zou worden gelast, waarbij immers wel
ieder, die als getuige wordt opgeroepen,
en geen wettigen grond van verschoo
V behoeft er niet meer tegen op te zien
ONS SYSTEEM van PERMANENTEN is
er op ingericht om U de behandeling zoo
kort en aangenaam mogelijk te maken. Wij
hebben keuze uit 5 verschillende toestellen
geschikt voor alle haarsoorten
Stationsstraat 30a Telefoon 1728
Voor 10— cassabons gratis knippen onduleeren of water
golven.
N-B. Zaterdag, 25 Dcc. (1c Kerstdag) gesloten. Maandag. 27 Dcc. den geheelen
dag geopend. Zaterdag. 1 Jon. Nieuwjaarsdaggesloten.
ning heeft, verplicht is te zeggen wat
hij weet Het geval 6cheen mij om de
bovengenoemde redenen daar belang
rijk genoeg voor. maar bovendien wa
ren er enkele ook thans nog niet be
kende omstandigheden, die de schen-
ling der geheimhouding nog ernstiger
deden zijn. althans konden doen zijn
en die het dus to minder gewenscht
deden zijn om te berusten in het zwij
gen van den heer Hansen, dat laat
mij er dat dadelijk bijvoegen in het
eerste stadium der zaak volkomen te
billijken was.
Hiermede was. behoudens dan het
door gevon van een enkele mij ver
strekte aanwijzing, en één daad, die ik
straks nog zal noemen, mijn bemoeiing
met de zaak afgeloopen. Afgewacht
moest nu worden of ook de rechterlijke
autoriteiten de zaak van genoegzaam
ewicht zouden oordeelen om tot een
:ereclitelljk vooronderzoek te besluiten,
of alsdan de heer Hansen tegenover den
rechtcr-commissarls zich eveneens op
zijn beroepsgeheim zou beroepen, of de
justitieele instanties dit als een „wet
tigen grond" van verschooning in den
zin van art. 221 wetb. van strafvorde
ring zouden aanmerken en zoo neen. of
zij hem clan door gijzeling zouden trach
ten te bewegen tot het voldoen aan zijn
wettelijken plicht, dan wel hem daar
voor strafrechtelijk zouden vervolgen
en berechten.
Men kent het verdere verloop. Nadat
de heer Hansen gegijzeld was. een maat
regel. die in elk geval automatisch zal
eindigen bij de sluiting van het voor
onderzoek. hebben alle door hem inge
roepen rechterlijke instanties de gijze
ling gehandhaafd, daarmede uitspre
kende. dat hij geen wettigen grond
van verschooning had.
Het beroepsgeheim
Het is niet aan mij om hier een
oordeel te geven over de vraag of
het beroepsgeheim van den jour
nalist een wettelijk verschoonings-
recht tegenover den rechter mede
brengt. Al bewonder ik allerminst
een soort van journalistiek, die
gebruik maakt van mededeelin
gen, waarvan de verslaggever weet
dat zij slechts door een strafbaar
feit tot zijn kennis kunnen zijn ge
komen, zoo heb ik toch deernis
gevoeld voor den heer Hansen, die
van zijn vrijheid werd beroofd,
omdat hij niet wenschte te hande
len tegen wat hij meende, dat hem
door eer en geweten werd voor
geschreven. Ik laat daarbij de
vraag ter zijde of hij wel gerech
tigd was te blijven zwijgen, toen
ook de hoogste rechterlijke in
stantie hem zijn vcrschoonings-
recht ontzegde.
Mijnerzijds heb ik roeds meer dan een
week geleden aan den raadsman van
'den gegijzelde mijn bemiddeling aan
geboden om te komen tot het opstellen
\an een verklaring, die, wanneer zij
hem door alle raadsleden en den secre-
•aris gezamenlijk of afzonderlijk door
elk hunner zou worden toegezonden,
den heer Jansen tot spreken zou kun
nen brengen Tot mijn leedwezen is dit
aanbod afgewezen
Inluschen duurt de ellendige toe
stand voort dat «Ij wel moeten ver
onderstellen. dat er een persoon in
ons midden is. die er zich van be
wust is mededeelingen uit de ge
heime vergadering te hebben ge
daan cn niettemin gedoogt, dat een
ander gegijzeld zit. die hem niet
verraden wil. Zoolang wij in bet
duister tasten, moeten wij nog de
mogelijkheid veronderstellen, dat
het vergrijp in dezen minder erg is
geweest dan het schijnt. Het is denk
baar. dat slechts een deel van het
gepubliceerde afkomstig is van een
der aanwezigen en het overige door
den journalist ais waarschijnlijk
bedacht en als feit is vermeld. Het
is denkbaar, dat d' betrokkene er
zich eerst in een later stadium der
zaak rekenschap van is gaan geven,
dat hij zich inderdaad iels heeft la
ten ontvallen, dat direct of indirect
tot de publicatie aanleiding beeft
geven. Maar het ie in elk geval de
dure plicht van iedor. die ook maar
de mogelijkheid vei onderstellen kan
dat hij in de middag- en avonduren
van 20 September de geheimhouding
geschonden heeft, zich aan te mel
den. opdat geen dap langer dan
noodig is de gijzeling voortdure en
opdat in dezen raac' het onderling
vertrouwen, voor ons werk in het
belang dor gemeonto zoo volstrekt
noodig, worde hersteld.
Radio-omroep-controleur
brak de uitzending af
's-GRAVENHAGE, 20 December.
De Algemeen programma-commissie
deelt ons het volgende mede:
Hedenavond is de uitzending, wel
ke de Vara binnen het kader van
het algemeen programma verzorgde
door den radio-omroep-controleur
verbroken. Op dat oogenblik werden
onder den titel „Kris Kras door Ne
derland" am sementsflitscn uit de
groote steden uitgezonden.
Tegen uitzending van eenige. woorden
van een der liedjes had de algemeen-
programma-commissie bezwaar ge
maakt, daar deze als reclame voor be
paalde producten opgevat zouden kun
nen worden
De bedoeling van de Vara nu was,
een der verboden woorden „uit te fa-
den", om daarna de coupletten van bet
betrokken liedje zoo om te wisselen, dat
de verdere woorden, tegen uitzending
waarvan bezwaar was gemaakt, zonder
afbreuk te doen aan het geheel, zouden
kunnen vervallen. Hierdoor werd bij
den radio-omroep-controleur de indruk
gewekt als zou van den uitgezonden
tekst afgeweken worden, terwijl boven
dien door een fout van den Vara-techni-
cus de beoogde „uitfadlng" niet plaats
vond.
Dit was voor den betrokken radio-om
roep-controleur aanleiding de uitzending
te verbrekdn.
Door een samenloop van omstandig
heden duurde het geruimen tijd voordat
de uitzending hervat kon worden.
Omtrent de vraag, of ln dit geval
de verbreking van de uitzending ge
rechtvaardigd was, wordt een onder
zoek ingesteld. Naar de voorhanden
gegevens was zulks naar alle waar
schijnlijkheid niet het geval. Uiter
aard zal te dezen eerst het volledig
rapport van den betrokken radio-
omroep-controleur afgewacht dienen
te worden
Wij spraken gisteravond nog met den
secretaris van de Vara, den heer A.
P I e y s e r te Hilversum, die ons me
dedeelde. dat het hier ging om de woor
den Norit cn Aspirine, welke door de
radlo-controle-commissle als ongeoor
loofde reclame werden beschouwd Deze
woorden kwamen i. het derde couplet
voor, maar door i omwisseling der
coupletten is de Vara-technicus die op
dracht had. het woord Norit weg te „fa-
den". op een dwaalspoor geraakt. Im
mers, de man wachtte rustig het derde
couplet af. rnaar hoorde tot zijn schrik
in het tweede couplet reeds het befaam
de woord de aether insuizen, zoodat zijn
ingrijpen te laat kwam.
Onmiddellijk werd daarop de uitzen
ding door den controleur stopgezet. Van
de zijde van de Vara werden dadelijk
nogingen in het werk gesteld om con
tact te krijgen met den voorzitter van
den Radioraad, hetgeen na verloop van
ongeveer twintig minuien gelukte. Toen
was het misverstand snel opgehelderd,
en kon de uitzending verder gaan In
middels had do V .razender van half
negen tot omstreeks negen uur zijn stem
niet doen'hooren
HEERLEN. 20 Dec. Aan de arbei
ders van de Limburgeche mijnen, die
vóór 1937 in dienst zijn getreden en op
2o December a.s. nog in dienst zijn. zal
een Kerstgratificatie worden uitgekeerd
ten bedrage van acht gulden voor hen,
die op genoemden datum den leeftijd
van achttien jaar hebben bereikt en van
vier guldon voor personen beneden dien
leeftijd. Bovendien zal aan de gehuw
den dezer arbeiders voor ieder kind,
waarvoor zij in gevolge de loonovereen-
komst toeslag genieten, een bedrag van
twee gulden worden uitbetaald.
De op 25 December a.9. in dienst zijn
de arbeiders, die in den loop van 1937
in dienst zijn getreden, ontvangen een
gratificatie tot de helft van bovenge
noemd bedrag.
De uitbetaling dor gratificatie zal op
23 Decembor a.s. geschieden.
WOENSDAG 22 DECEMBER
HILVERSUM I, 1875 M. (Tevens over den
Jaarsveldzender op 415.5 M.J NCRV.-Uit-
zending 6.307.00 Onderwijsfonds voor de
Scheepvaart.
8.00 Schriftlezing, meditatie, gewijde ma
ziek (Gr.pl.). 8.30 Gram.muziek. 9.30 Geluk-
wenschen. 9.45 Gram.muziok. 10.30 Morgen
dienst. 11.00 Gram.muzlek. 11.16 Ensemble
van der Horst. 12.00 Berichten. 12.15 Alt,
tenor on piano. 1.00 Gramofoonplatcn. 1.15
Eiis.-mble van der Horst. 2.30 Gramofoon-
muziok. 3.00 Christelijke lectuur. 3.25 Gra
mofoonmuziek. 3.45 Christelijk Licderenuur-
tje. 4.45 Golkwonschcn. 5.00 Voor de jeugd.
5.45 Gramofoonmuziek. 6.00 Land- en tuin-
bouwhalfuur. 6.30 Taalles en causerie over
't binncnaanvaringsreglement. 7.00 Berichten.
7.Ij Declamatie. 7.40 Causerie over welda
digheidspostzegels. 7.46 Reportage. 8.00 Be
richten A.N.P. Herhaling SOS-berichten,
8.15 Residentie-orkest, Koninklijke Zangvor-
ccniglng „Excelsior" on solisten. 9.40 „Ad.
vent", causerie. 10.05 Vervolg concert. 10.40
Berichton ANP. 10.45 Gymnastiekles. 11.00
12.00 Gramofoonmuziek. Hierna Schriftle
zing.
HILVERSUM II. 801 M. VARA-Uitzending.
10.00—10.20 v.m. en 7.30—8.00 VPRO.
8.00 Gramofoonmuziek. 9.30 „Onze keu
ken", causerie. 10.00 Morgenwijding. 10.20
Voor arbeiders in do Continubedrijven. 11.30
„De goschiodenis van de ondersteuning der
werkloozon", causerie. 12.00 Gramofoonmu
ziek. 12.30 Orgelspel. 1.151.45 „The Lucky
Birds". 2.00 Kniples. 2.30 Voor de vrouw.
3.00 Voor de kinderen. 5,30 VARA-orkest.
6.35 Gramofoonmuziek. 6.40 „De ontmoeting
van godsdienst en socialisme", causerie. 7.00
Zang. „Jezus Christus in onze dagen", eau-
sorie. 8.00 Herhaling SOS-Berichtcn. 8.03 Be
richten ANP., VARA-Varia. 8.15 Radiotoo-
ncol. 9.30 Viool, zang en piano's. 10.00 Be
richten. ANP. 10.05 A'damsch a cappellakoor
..Bel Canto" en orgelspel. 11.0012.00 VARA-
Orkest. „Fantasia", „The Lucky Birds", en
solisten.
DROITWICH. 1500 M. 11.20 Orgelspol.
11.50 J. Kantrovitch on zyn orkest. 12.35
Gramofoonmuziek. 1.05 BBC-Schotsch orkest.
1.35 Kerst-Dienst. 2.05 liet Clifford-kwintet.
2.35 Orkest van het Leger des Heils, Spark-
hill, m.m.v. solist. 9.20 Gramofoonmuziek.
4.05 Paedagogische causerie. 4.20 Vesper. 6.10
Gramofoonmuziek. 5.20 Bill Campboll en z\jn
Hill-Billy Band. 6.50 Gramofoonmuziek. 6.20
Borichton. 6.40 Landbouwpraatje. 7.00 Thea-
ternieuws. 7.20 Billy Cotton's Band. 8.05
BBC-orkest en solisten. 9.20 Berichten. 9.10
129. Tonny. die met groote oogen aan
zag hoe de aap den waraan verjoeg, zag
opeens dat de aap het gezelschap wenkte
om hem te volgen. Dat kan interessant
worden, zei zijn vader en voetje Voor
voetje volsdcn de menschcn het dier naar
een duister hol in den bergwand.
130. Hier bleven ze staan. Bet lag voor
de hand. dat ze het zaakje niet erg ver
trouwden, maar de aap bleef nog altijd
maar wenken met ïijn poot. Het leek wel
of het dier gedresseerd was. In ieder geval
scheen het nog nooit menschcn ontmoet te
hebben die hem kwaad hadden gedaan.
BBC-Theaterorkest, -Mannenkoor en solist.
10.20 Kerst-Revue. 11.00 Fransche declama
tie. 11.20 Oscar Rabin's Band. 11.5012.20
Jazzmuziek (Gr. pl.).
RADIO PARIS. 1648 M. 7.50, 9.10 en
10.40 Gramofoonmuziek. 12.20 Orkest van .de
Garde Républicaine en zang. 3.05 Pianovoor
dracht. 3.20 Zang. 4.20 Zang. 4.35 Pianovoor
dracht. 5.20 Giardino-orkest. 8.50 Cello en
piano. 9.20 Zang. 10.50 Gramofoonmuzick;
KEULEN. 456 M. 5.50 Hermann Hage-
stedt en zjjn orkest. 7.50 Otto Friecke's orkest.
11.20 Omroeporkest cn solisten. 1.35 Solisten
concert. 0.00 Omroeporkest. 6.30 Gramofoon
muziek. 7.20 Hoorbericht. 8.20 Hermann Ha-
gestcdt's orkest. 9.5011.20 Omroepkleinor-
kest.
BRUSSEL 322 cn 484 M. 322 M.: 12.20
Gramofoonmuziek. 12.50 J. Schnyders' orkest.
1.502.20 Gramofoonmuziek. 6.20 J. Schny
ders' orkest. 7.20 Zang. 7.40 Gramofoonpla
tcn. 8.20 Operette-uitzending. (Om 9.05 Re
portage). 10.5011.20 Gramofoonmuziek.
484 M.: 12.20 Gramofoonmuziek. 12.50 Om
roeporkest. 1.502.20 en 5.20 Gramofoonmu
ziek. 6.00 Pianovoordracht. 6.25 Gramofoon-
platen. 6.35 Omroeporkest. 7.S5 Gramofoon-t
muziek. 8.20 Omroopsymphonieorkest en so
listen. 10.3011.20 Gram. muziek.
DEUTSCIILANDSENDER. 1571 M. 6.30
Het Omroeporkest on een militaire kapel.
8.20 Berichten. 8.35 Fcrdy Kauffmann's or
kest en solisten. 9.20 Berichten. 9.50 Trio
concert. 10.05 Weerbericht. 10.2011.20 Bar-,
nabas von Geczy's dansorkest.
Vrij naar het Engelsch
door ANNIE S. SWAN
S3)
„Dat is hij, miss Alice. Ik heb hem
toen onmiddellijk herkend."
„Bedoel je, dat je hem herkend hebt
in den nacht, dat hij hier geweest 13?"
„Ja, miss Alice."
„En heeft hij werkelijk een practijk
in de Rankeillourstraat?"
Christina knikte.
„Weten de menschen daar, dat hij de
groote dr. Gardiner ie, die op de unr
versiteit les geeft?"
Christina schudde haar hoofd.
„Ik heb ze het nooit hooren zeggen
Hij is heel handig en iedereen mag
hem graag, maar hij is bijna nooii
nuchter
„Wat?"
Alice uitte dat eenlettergrepige woord
op scherpen toon en met blijkbare ver
ontwaardiging.
Het ia heusch waar. miss Alice. Ik
heb hem iaren lans gekend in de buurt
van de Pleasance Iedereen kent hem
en het kan hun niets schelen of hij
drinkt, zoolang als hij maar handig is
en wat betalen aangaat, schijnt hij hee'
gemakkelijk te zijn, heb ik wel hooren
zeggen."
Alice's gezicht nam een heel ernstige
uitdrukking aan.
„Er ie hier iets, dat ik niet begrijp,
Christina en ik zal trachten uit te vin
den, wat het is, alhoewel het nu geen
nut meer voor mijn arme tante kan
hebben. Intusschen mag je hier met
niemand over spreken. Ik weet, dat ik
je kan vertrouwen."
„Ik zal er aan niemand iets van ver
tellen. Ik kan mijn mond houden, miss
Alice."
„Dat blijkt wel, maar vind je niet.
dat het je plicht geweest was mij je
verdenkingen van dien nacht te vertel
len?"
„O, miss Alice", zei het meisje een
beetje gekrenkt. „Wat voor recht had
ik om te spreken? Ik dacht dat alles
best in orde was, want hij ie heel
knap. cn dat de dokter hem had laten
komen, omdat hij vrij dicht bij woont."
„Ja, ja, ik was onredelijk", zei Alice
haastig, die inzag, hoe logisch de ver
klaring van het meisje was. „Ga nu
maar weg en verdiep je er verder niet
ln. Ik kan er op rekenon. dat je je
mond houdt".
Toevallig werd er nog dienzelfden
avond op een eenvoudige en natuur
lijke wijze een eind aan haar onzeker
beid gemaakt Er werd In het huis van
mrs. Marshall King een vergadering
gehouden over het werk. waar Alice
zoo zeer in geïnteresseerd was. Hier
voor waren miss Cummings en Alice
heiden uitgenoodigd en toen zij daar
om acht uur aankwamen, was de groo
te bibliotheek van het huis al heele-
maal vol en iemand een redevoering
aan het honden. Mrs King zat vlak hij
de deur en ontving hen heel hartelijk.
„Wie Is dat?" vroeg Alice op een
scherpen, vreemden toon.
„Ik dacht, dat jo professor Gardiner
wel zou herkennen. Lpreekt hij niet
goed?"
Alice zei niets en keek hem met een
gespannen, bijna pijnlijke aandacht
aan. Zij bemerkte toen, dat de gelijke
nis tusöchen de twee mannen slechts
heel oppervlakkig was. Ze waren zoo
wat even groot en hetzelfde gebouwd,
maar hun gezichten geleken in het ge
heel niet op elkaar.
Toen de vergadering afgeloopen was
en de meeste menschen verdwenen wa
ren. bleven Alice en miss Cummings
nog even om een kop koffie te drin
ken en voorgesteld te worden aan de-
genon, die nog gebleven waren. Ten
slotte echter was iedereen verdwenen
en toen zij aanstalten maakten om
weg te gaan, sprak mrs. King hun nog
even over iots anders.
„Alice, ik kreeg vanochtend een brief
van Jack, waarin hij me schrijft, da'
hij grootsche voorbereidingen aan het
maken is om ons op White's Moes te
ontvangen. Ik hoop maar, dat er niets
tueschenbeide komt en dat we nu eens
een echt. ouderwetsch, landelijk Kerst
feest mee zullen maken waar wij het
al zoo dikwijls over gehad hebben
Jack maakt geweldige voorbereid in-
gen en de jongens komen Dinsdag te
Blenkenfoot. Als Tom tenminste weg
kan, willen wij er Woensdag heen
gaan Dan kan Jij toch ook. niet?
„Ja. natuurlijk. Wat vreemd, dat ik
juist deze maand weer naar Blanken
foot ga. Het is precies een jaar gele
den, dat ik er doorhepn kwam en je
broer voor het eerst ontmoette."
„Een jaar vol wederwaardigheden,
niet. Alice?"
„O. ontzettend. Soms lijkt het me
wel een eeuw toe. dan weer is het me.
alsof het voorbijgevlogen is. En, weet
jc, ik heb zelfs nu nog een vreemd,
onzeker gevoel, net alsof mijn tegen
woordige positie slechts aan een zijden
draadje hangt. Geloof jij in voorge
voelens, Lucy?"
„Ik ben er moe groot gebracht. Cum-
mie kan je wel vertellen, hoe zij ons
vond, stampvol van allerlei bijgeloof,
dat onze oude, Schotsche kinderjuf
frouw ons ingeprent had."
„Nu, ik heb een voorgevoelen, dat
mijn moeilijkheden nog niet ten einde
zijn en dat de ergste nog moet ko
men."
Lucy trachtte haar vrees en angstige
voorgevoelens weg te lachen. Heel
gauw echter zouden ze maar al te waar
blijken te zijn.
HOOFDSTUK XXVIII
Op White's Mos9
Het oude huis White's Moss 6tond
hoog tusschen het golvende heuvel
landschap, dat het dal van Blenken
foot aan alle kanten omringt. Toch
stond het op eon beschutte plek, met
den hoogsten top van de Red Cairn
erachter en een dicht dennenbosch ten
Oosten ervan, dat den wind tegenhield
wanneer die door het dal blies. Het
was een breed, laag huis, oorspronke
lijk van bazaltsteen gebouwd, dat nu
echter over gekalkt was, zoodat het
huis, als een duidelijk, wit kenteeken.
door het geheele dal opviel.
Het Moss, waaraan het huis zijn
naam ontleende en waar een van de
duisterste tragedie's uit de dagen der
godsdienstvervolging zich afgespeeld
had. strekte zich ten Westen van het
huis uit, een, voor een dergelijke hoog
te, eigenaardig stuk vlak land, met een
klein, somber meertje in het midden.
Toen het rijtuig dien helderen, kouden
Decemberdag van de pleisterplaats van
de diligence naar boven reed, lag het
meertje in de schaduw en zag er zoo
zwart uit. dat Alice onwillekeurig haar
hoofd met een lichte huivering af
wendde Zij zat op den hok, naast Tra-
quair, die waarschijnlijk overdreven
verlangend was. dat zijn huis en de
omgeving ervan een gunstigen indruk
op haar zouden maken.
„Wat een vreemde, geheimzinnige
piek", zei ze. „Het lijkt me, alsof aller-
loi soorten tragedie's zich in de buurt
ervan af kondon spelon."
„O, dat moet u niet zeggen!" ant
woordde Traquair vlug. „Als de zon
schijnt, zult u eens zien hoe mooi het
is. We zijn allemaal heel trotsch op
Blenken Loch. U moet de jongens er
maar eens naar vragen. Het is hun
jachtterrein en ze kunnen u heele ver
halen doen over de visschen die er in
de diepte zwemmen."
Het zal wel heel diep zijn. Er ligt
nooit zoo'n eigenaardige rust over een
meer, tenzij het heel diep is. Ik heb
mijn vader wel eens hooren zeggen,
dat het iets typisch van de Iersche
meren is."
„Ja, het moet heel diep zijn. Ik ge
loof niet, dnt ooit iemand het gepeild
heeft", antwoordde hij. „Daar is het
huis, miss Harman. met de zon erop
Is het peen aardig huis?"
Alice richtte zich eon weinig van
haar plaats op en beschutte haar oogen
met haar hand om het des te beter te
kunnen zien.
„Het is beeldig, net een plaatje. Maar
wat moet u het daar eenzaam hebben."
„Niet zoo heel erg", antwoordde h:j
een beetje verlegen. „Wanneer ik den
geheelen dag door de heuvels achter
mijn schapen aan geloopen heb, ben
ik 's avonds vrij moe en als ik dan
maar mijn pijp heb en een krant of
een boek, ben ik best tevreden. En dan
heb ik een paar heel goede buren, die
niet vergeten, dat ik een eenzame vrij
gezel bon."
„Ik begrijp het", antwoordde zij met
een glimlach. „Ik ben blij, dat ik nu
eindelijk gezien heb, waar u woont, mr.
Traquair. Ik ben er zeker van, dat het
me zal helpen u beter te begrijpen."
Traquair dacht een oogenblik zwij
gend over deze woorden na.
„Zoudt u mij willen vertellen, wat u
daar precies mee bedoelt, miss Har-
man?" vroeg hij, terwijl hij dc teugels
vierde, daar ze de laatste helling naar
het huis moesten beklimmen.
„Dat is niet zoo gemakkelijk uit te.
leggen, maar ik zal het probeeren", zei
ze vertrouwelijk. „U hebt een ruime, ge
zonde, milde opvatting van het leven.
Dat komt, omdat u hier woont, ver van
al het ergerlijke gedoe en de koortsach
tige haast ervan en zoodoende in staat
bent u hoven al het gemeene te ver
heffen."
Traquair kreeg een kleur bij deze on
verwachte woorden, maar werd verhin-»
derd antwoord te geven, door een plot
seling krijgsgehuil, dat verkondigde, dat
de jongens niet ver moer af waren.
Al spoedig kwamen zij in zicht, ver
langend om hun ouders te begroeten
en uitbundig verrukt door het vooruit
zicht. dat zij veertien dagen met elkaar
door zouden brengen. De vacantie begon
veelbelovend op dien helderen winter
dag en niets wees op de tragedie, die
gebeuren ging. Alice gaf zich volkomen
over aan de verrukkingen van het bui
tenleven. waar zij niet geheel en al
vreemd aan was.
(Wordt vervolgd)j
