Prins Paul te Berlijn
aangekomen
Pam';
Schaduwen aan
de kust
„De Duitsch-Zuid-Slavische
grens voorgoed bepaald"
MASSA
Kort na zijn aankomst heeft hij een
bezoek aan Hitier gebracht
Drie personen gedood
bij treinongeluk
Molotof's rede maakt
geen ongunstigen
indruk
Bijdrage tot den
vrede in Europa
J. Jefferson Farjeon.
Ie BLAD PAG. 2
AMEKSFOORTSCH DAGBLAD
VRIJDAG 2 JUNI 1939
BERLIJN, I Juni. (D.N.B.). -
Vanmiddag te halfvier zijn Prins-
regent Paul van Zuid-Slavië en
Prinses Olga op het Lehrter Bahn-
hof te Berlijn aangekomen. Zij
werden begroet door den Fuehrer,
die vergezeld werd van minister
president Goering en zijn echtge-
noote. alsmede den minister van
Buitcnlandsche Zaken, von Rib-
bentrop.
Vervolgens begaf Vrt prinselijk paar
zlrh naar het slot Belvedere. Onder
weg werden de Zuid-Slavische gasten
luide toegejuicht.
Kort na zijn aankomst op het slot
Belvedere heeft Prins-regent Paul van
Zuid-Slavig een bezoek gebracht aan
den Fuehrer op de nieuwe Rijkskanse
larij. Een compagnie van de S.S. be
wees hiprbij de militaire eer. Bij deze
gelegenheid heeft de Fuehrer Prinses
Oltra het kruis voor vrouwen in bijzon
dere uitvoering van het Duttsehe ronde
kruis nvrrhnndied. ten teeken van zijn
hoogachting voor haar werk in dienst
der menschheid.
Vervolgpns bracht de Fuehrer een te
genbezoek aan het prinselijk paar op
slot Belvedere.
LONDEN. 1 Juni. (Reuter). Van
middag is een passagierstrein op
weg naar Londen op een overweg
nabij Hilgeyfen Oondsvard hij Down
ham Market in Norfolk tegen een
met stroo geladen vrachtauto ge
botst. Hierbij zijn drie passagiers
om het leven gekomen en acht ge
wond. De chauffeur van de vracht
auto liep slechts een gebroken arm
op.
De trein is voor eerf deel ontspoord en
hotste tegen eenige goederenwagons. De
trein reed met een snelheid van veertig
mij! per uur toen hii tegen de auto bot
ste. Van twee wagons werden de zijden
opengescheurd, doch aangpzien zij tegen
de coederenwacons vielen, zijn zij niel
geheel omgevallen.
NOODWEER LN ITALIË
RICHT GROOTE
SCHADE AAN
ROME. 1 Juni. (Havas). Het
noodweer van de laatste dagen
heeft overal in Italië ernstisre scha
de aangericht. Te Sala Cnnsilina in
het gebied van Nappls zijn twee
personen door den bliksem gedood,
te Reggio Calabria werd een vrouw
en een kind gedood door een ijzeren
plaat, welke door den wind was af
gerukt. Te C.nstel del Rio bij Imola
is de kerk ingestort
In de Romagna breiden de overstroo
mingen zich uit in de omgeving van
Ravenna fciin meer dan H.000 h.a. be
bouwde grond overstroomd, talrijke hui
zen werden weggpspopid. honderden ge
zinnen ziin dakloos en geheele dorpen
zijn geïsoleerd.
Engelsche. Fransche en Poolsche
diplomatieke kringen te
Moskou over de Russi
sche verklaring
MG-XOU, 1 Juni. (Havas). De
verklaring van Molotof hèeft over
het geheel genomen in Engelsche,
Fransche en Poolsche diplomatieke
kringen geen ongunstigen indruk
gemaakt
In de eerste plaats is de aandacht
aetrokken door de verklaring van Molo
tof betreffende de versterking van de
Alands eilanden. die volgens hem meer
de Sovjet-Unie aangaat dan Zweden,
wplk land Finland zijn plan heeft voor
gelegd.
Hetgeen echter vooral belangstel
ling heeft gewekt, is de verklaring,
dat de Sovjet-Unie door allen haar
positie van groote mogendheid er
kend wil zien. in dien zin. dat geen
voorwaarden zullen worden verbon
den aan een haar te geven toezeg
ging van bijstand en aan uitbrei
ding van de garanties tot de drie
Oostzeestaten.
Overigens hecht men geen groote he-
tcekenis aan de zinspeling van Molotof
op de mogelijkheid van hervatting der
handelsbesprekingen met Duitschland.
terwijl voorts de krachtige toon opge
vallen is. die Molotof gebruikt heeft, om
Japan te waarschuwen, dat de schen
dingen van de grenzen tusschen Japan
en Buiten Mongolië moeten ophouden,
rlaar de Sovjet Unie deze grenzen als
haar eigen grenzen zou verdedigen.
BRITSCH - J AP AN SCHE
BESPREKINGEN
SJANGHAI, 2 Juni tReuter). Aan
boord van het Japansche vlaggeschip
„Izumo" hebben de Britsche en de Ja
pansche opperbevelhebbers, admiraal
Noble en vice-admiraal Oikawa. gedu
rende drie uren met elkander geconfe
reerd. Alle tusschen Engeland en Japan
hangende vraagstukken zijn besproken,
o.a. de aanhouding van de „Ranpura".
de situatie in de internationale conces
sie van Koelangsoe en het verbod op de
buitenlandsche scheepvaart in de
Jangtse en de Paarlrivier. Later werd
van gezaghebbende zijde meegedeeld,
dat de admiraals openhartig gesproken
hadden, doch dat geen besluiten geno
men waren.
VIER BOMONTPLOFFINGEN IN
JERUZALEM
JERUZALEM. 2 Juni (Reuter). In
verschillende deelen der stad ?ijn van
morgen vier bommen ontploft. Vele tele
foonleidingen werden beschadigd. P&r-
soolijke ongelukken deden zich niet
voor.
GAFENCU NAAR ANKARA EN
ATHENE
BOEKAREST, 2 Juni (D.N.B.). Na
de Roenmeensche nationale feestelijkhe
den op 6 Juni zal de minister van bui
tenlandsche 2aken, Gafencu. een officieel
bezoek brengen aan Ankara en Athene.
WA TETEN WIJ MORGEN
VOOR DE KOFFIETAFEL
Vischcroquetten (restverwerking).
VOOR DE MIDDAGTAFEL
Gebraden versche worst.
Andijvie-stamppot.
Drie in de pan.
Bereiding: 300 gr. tarwebloem. 20 gr.
gist. 3'/2 dL lauwe melk. 100 gr. door
elkaar gewogen krenten, rozijnen en suca-
de. 1 theelepeltje zout. 60 gram boter.
Meng in een beslagpot de gist aan met
3 dL. van de lauwe melk, voeg er de
geheele hoeveelheid bloem bij en het zout
en klop met een stevigen houten lepel het
mengsel tot een gelijk luchtig beslag, ver
dun het dan met de rest van de lauwe melk
en roer er de gewasschen krenten, rozijnen
en sucade door. Laat het beslag op een
lauw plekje 1 uur rijzen (dichtgedekt).
Bak er dan in de koekepan met telkens een
gedeelte van de boter, kleine koekjes van,
3 tegelijk. Presenteer ze met stroop of met
suiker.
HET MENU VOOR ZONDAG
VOOR DE KOFFIETAFEL
Gebakken ham met tomaten.
Bereiding: (6 pers.): 300 gr. ham, 4
mooie tomaten, 50 gr. boter, 1 ei, paneer
meel, peper, enkele druppels citroensap.
Laat voor dit gerecht 6 vrij dikke schij
ven ham snijden, elk van 50 grani.
Klop het ei op een diep bord met een
lepel koud water, wentel daarin de schij
ven ham, daarna in paneermeel, zoodat het
vleesch er geheel onder bedekt is. Bak de
schijven daarna in een koekepan met de
boter aan beide kanten licht bruin en schik
ze op een verwarmden schotel. Ontdoe de
tomaten van de groene kroontjes, veeg ze
met een vochtig doekje af en snijd ze in
schijven. Laat deze schijven tomaat in de
koekepan eveneens aan heide zijden licht
bruin worden. Strooi op de schijven tomaat
een klein beetje zóut en peper, en druppel
er wat citroensap op.
Leg op iedere schijf ham een paar plak
jes tomaat en giet de boter uit de koeke
pan, die met het tomatensap is vermengd,
er overheen.
Dien de schotel warm op met droge rijst
of aardappelpuree.
VOOR DE MIDDAGTAFEL
Komkommersoep.
Blinde vinken.
Spinazie.
Aardappelen.
Aardbeien met slagroom.
Bereiding soep. 500 gr. kalfssoepvleesch,
l3'l L. water, 10 gr. zout, 2 groote kom
kommers, 60 gr. boter. 50 gr. bloem, 1 dL.
room of melk, peper, nootmu6caat, dobbel
steentjes gefruit hrood, 2 eierdooiers.
Trek van het soepvleesch, water en zout,
bouillon. Schil de komkommers dun af,
neem er met een zilveren lepel het zaad uit,
Verdeel ze in stukken en 'laat die zachtjes
gaar worden in de bouillon.
Giet de bouillon vervolgens door een zeef
en wrijf de komkommers er zoo veel mo
gelijk door. Verwarm roerende boter en
bloem, voeg daarbij de bouillon met de
komkommerpuree en laat de soep, onder
af en toe' roeren, nog 10 minuten zacht
jes doorkoken.
Klop de eierdooiers flink met wat peper
en nootmuscaat, voeg daarbij de room of
de melk en vervolgens langzaam de koo-
kende soep. Presenteer bij de soep dob
belsteentjes in boter bruingebakken brood.
DP ELKE BUS EEN BON VOOR GESCHENKEN
KINDERHOEKJE
124. Nadat zijn kleeren gedroogd zijn. wordt Pam een flink
maal voorgezet. .Jiier longen." zegt de kok ..Een flinke bief
stuk om van den schrik te bekomen, maar morgen krijg Ie,
net als de anderen, raasdonders met spek."
125. Pam is weer geheel opgeknapt. Maar een flinke jon
gen. zooals hij is. wil niet doelloos meevaren. Hii vraagt den
kapitein ol deze geen werk voor hem heeft. ..Zeker" zegt
deze. „Ik lieb een scheepsjongen noodlg en er Is genoeg te
doen aan boord" Dat laat Pam zich geen tweemaal zeggen.
BERLIJN, 2 Juni (D.N.B.)
Tijdens het diner, dat gister
avond is aangeboden ter eere
van prins-regent Paul, hebben
Hitier en de prins-regent
redevoeringen uitgesproken.
Hitier zeide, dat de Duitsche
vriendschap voor het Zuidsla-
vische volk niet slechts van
spontanen aard is. Zij heeft
haar diepte en duurzaamheid
gekregen in de tragische ver
warringen van den wereld
oorlog.
„De Duitsche soldaat heeft toentertijd
zijn zoo buitengewoon dapperen tegen
stander leèfên waardeeren en achten.
Ik geloof, aldus Hitier, dat dit ook om
gekeerd het geval was. Deze wederzijd-
sche achting vindt haar versteviging
in gemeenschappelijke politieke, culfu-
reele en economische belangen. Zoo zien
wij ook in Uw 'bezoek van thans een be
wijs voor de juistheid van onze opvat
ting en wij putten daaruit tegelijkertijd
de hoop. dat de Duitsch-Zuidslavische
vriendschap ook in de toekomst zich
verder zal ontwikkelen en steeds nau
wer zal worden.
In Uw aanwezigheid zien wij ook een
blijde gelegenheid tot een open en vriend
schappelijke gedachtenwisseltng, die,
fhiarvan ben ik overtuigd, onzen beiden
volkeren en staten slechts nuttig kan
zijn. Ik geloof dit te meer, daar een
hecht gebaseerde vertrouwensvolle ver
houding tusschen Duitschland en Zuid-
Slavië thans, nu wij door de historische
gebeurtenissen buren zijn geworden met
voor altijd vastgelegde gemeenschappe
lijke grenzen, niet slechts een duurza-
men vrede tusschen onze beide volkeren
en landen zal verzekeren, maar boven
dien ook een element kan vormen van
kalmeering voor ons nerveus opgewon
den continent. Deze vrede echter is het
doel van al degenen, die werkelijk op
bouwend werk willen presteeren."
Voortgaande verklaarde Hitier te ho
pen, dat de Zuidslavische gasten tijdens
hun verblijf in Duitschland een aan
schouwelijk beeld zouden krijgen van
hef, opbouwwerk, den wil tot arbeid en
vrede van het Duitsche Rijk, dat geen
ander doel heeft dan met, waarborging
van de bases van zijn bestaan en van zijn
natuurlijke rechten door on vermoeiden
arbeid een veilige toekomst in een tot
vrede gekomen Europa tegemoet te gaan.
Duitschland en zijn regecrlng volgen den
weg van den opgang, dien het Zuidsla
vische volk, trouw aan de erfenis van
koning Alexander, met zooveel succes
heeft ingeslagen, met oprechte sympa
thie.
Nadat Hitier ziin glas geledigd had
op de gezondheid van koning Peter
II. den prins-regent en prinses Olga.
het hooge regentschap en het gedijen
van het. Zuidslavische volk. ant
woordde de prins-regent. Hii zeide
dank voor de hartelijke woorden van
Hitier en voor alle bewijzen van op
rechte gastvrijheid, die hem en de
prinses zijn gegeven en die door het
geheele Zuidslavische volk met groo
te vreugde zijn begroet als een be
wijs te meer van de diepe svmpathie
en de vriendschap tusschen de belde
buurstaten.
„Het is mij eveneens zeer aangenaam,
aldus ging de prins regent voort, de
open hartelijkheid en de tegemoetko
mendheid vast te stellen, die ik in mijn
contact met Uwe Exc., onder wiens vast
beraden leiding en richtlijnen het, Duit
sche volk in den tegemvoordigen tijd
een der schitterendste tijdperken zijner
geschiedenis verwezenlijkt, heb ontmoet,
evenals bij het contact met de belang
rijkste staatslieden van Duitschland.
Het Zuidslavische volk heeft ook in
het verleden al die waardeerbare eigen
schappen van het Duitsche volk op prijs
weten te stellen, die geleid hebben tot
zijn eenwording en tot de krachtige ont
wikkeling van zijn geest en zijn cultuur.
Het Zuidslavische volk heeft in zijn eigen
strijd om de eenwording en in ziin stre
ven naar den opbouw van zijn cultuur
hij het Duitsche volk een hartelijk voor
beeld der nationale zelftucht, der orde
van den arbeid en van de vreugde in het
scheppen gevonden en vindt die ook he
den ten dage.
De betrekkingen tusschen Duitschland
en Zuidslavië. evenals het vriendschap
pelijke contact tusschen hen. zijn dank
zij een juiste opvatting der levensbelan
gen der beide naburige volkeren reeds
sedert jaren definitief vastgesteld. De
gelukkige aanvulling der economie van
beide landen heeft zonder twijfel wezen
lijk bijgedragen tot de versterking van
hun vriendschap.
Mijn bezoek is eveneens een demon
stratie van den vastbesloten wil van het
Zuidslavische volk om met het Duitsche
volk in een atmosfeer van vrede en
vriendschap te leven en samen te wer
ken. Daarom verheugt het mij zeer, dat
zich in de woorden van Uwe Exc. de
nogmaals tot uitdrukking gekomen
plechtige verzekeringen bevinden, dat
ook het groote Duitsche Rijk eveneens
de totstandkoming en bevestiging van de
vriendschappelijke samenwerking met
Zuidslavië wenscht, doordat het ziin
vrijheid en onafhankelijkheid, evenals
ook die grenzen, die ons sedert het vo
rige jaar door een duurzame nabuur
schap verbinden, voornemens is te er
kennen. In deze constateéringen zie ik
niet slechts verwezenlijkte voorwaarden
voor de gunstige ontwikkeling van nog
nauwere banden tusschen Duitschland
en Zuidslavië, maar ook een te waardee
ren bijdrage tot de consolidatie van den
vrede in dit deel van Europa".
De prins-regent hief vervolgens zijn
glas op voor een dronk op het persoon
lijke geluk van Hitler en op het welzijn
van het groote Duitsche volk.
Zij: Kunt u auto rilden?
Hij: Neen.
Zij: Goed, doet u mii dan het
op miin auto
genoegen en pas een kwartiertje
(Ric et Rac)
FEUILLETON
Naar het Engelsch
van
19)
„Geen idee van!" zei Napoleon. ,,Jü
wel?"
„Ja, ik heh een idee, maar ik ben er
niet zeker van."
„Laat eens hooren. Toch niet die oude
Gridrlle?"
„Het kon Griddle geweest zijn."
„Het klinkt niet erg overtuigend,
kerel. Laat eons hooien, wie zou het bui
ten Griddle nog meer kunnen zijn?"
„Dat wil ik liever nog niet zeggen, als
Je het goed vindt. Daarvoor heb ik een
reden. Én bovendien, ik kan mij vergis
sen. Ik zal Jim. ouze hotel-voetspoor-
hond. op het spoor zetten morgenoch
tend vroeg, en misschien kan hii de
Indrukken idcntificeeren. Ondertusschen
hen ik razend nieuwsgierig te weten,
wat er achter ons is
„Hoor eens even!" pmlesteerde Napo
leon. naar adem snakkend. „Moet dat?"
„Ik dacht, dat de spleet hier eindig
de." ging Leonard voort, „maar het
schijnt van niet." Hij keerde zich om,
knipte de zaklantaarn aan en richtte de
I stralen op de rotsen. „Lieve help!" riep
liij uit. „Kijk eens, die bocht daar. Je
j toudi liet voor een blinde gang houden,
maar dat is niet zoo!"
Hij sloop voorwaarts.- en begon zijn
weg tusschen de rotsen.
„Wacht eens. wacht eens," mompelde
Napoleon. „Stop, die boot zou hier niet
door kunnen."
„Ik zoek nu niet naar de boot," ant
woordde Leonard. „Ik zoek naar iets
anders."
„Leuk," fluisterde Napoleon, en
volgde.
Er was Juist ruimte genoeg om op zij
door de nauwe gang te schuiven. Ver
derop verwijdde de gang zich en zij wa
ren in een nieuwe spelonk. Zij was he
slist kleiner dan de andere, zij was lager
en de vloer was niet zoo effen. Leonard
lichtte In het rond. Het hol was leeg.
,,'n Charmant hol. hè?" hegon Napo
leon. „Als er iemand in de groote
spelonk was en ons hier wilde ophangen
dan zou dat heel gemakkelijk voor hem
zijn."
„Waarom zon iemand ons hier willen
ophangen?" informeerde Leonard.
„Dat weet ik niet. Maar ik zei alleen,
dat als iemand het wilde, het gemakke
lijk voor hem zou zijn. Maar zeg eens.
wat is „dat andere", waar je naar
zoekt?"
„Kun je het niet raden?"
„Jawel, maar dat wil ik niet Ik ver
onderstel. dat het dat ventje was, dat
vermoord werd en verdwenen is."
„Juist. Toen ik hier kort geleden naar
hem zocht, heb ik dit hol niet gezien."
„En mogelijk is je daardoor een af
schuwelijke vondst bespaard."
„Mogêlijki Maar het moet een flinke,
sterke kerel gèweest zijn, die 2ulk een
last heelemaal van den voet van de
spleet naar hier gedragen heeft,"
„En de last weer terug gebracht daar
na", voegde Napoleon eraan toe. „Om
dat de vorengenoemde last niet meer
hier is. begrijp je."
„Ja, dat snap ik, Truelove. Ik heb
goede oogen, net als jij. De vraag is,
waarheen is de last gebracht?"
„Aangenomen, dat liij hier ooit heen
gebracht is. Wel, dat weten we niet. We
loopon mot het hoofd tegen een ondoor-
dringbaren muur. Ben je je er wel van
bewust, dat de bedden in hotel De Zee
meermin buitengewoon heerlijk zijn en
dat o lieve deugd, wat is dat?"
Leonard staarde naar een punt van
de rots, dat van den muur in de nauwe
gang naar voren stak.
„Hallo ik heb wat gevonden", mom
pelde bij, vooroverbuigend.
„Geluk ermee! Wat is het?"
„Dit."
Hij strekte de hand uit en trok iets
van het uitsteeksel af. Napoleon kwam
nieuwsgierig dichterbij en bekeek de
vondst.
„Een stukje blauwe serge, hè?" zei
hij.
„Ja", knikte Leonard. „Iemands jas of
mouw bleef aan deze punt hangen en
liet pen stukje van deze stof achter.
Wat denk je, dat het voor soort costuum
is, waar dit van hoort?"
„Het zou van een namiddag-costuum
of een zeemansuniform kunnen zijn
„Bijvoorbeeld het zeemansuniform,'
waar d i t eens aan gezeten heeft?"
Hij haalde uit zijn zak den gouden
knoop, dien hij op den top van de rots
gevonden had.
„O", riep Napoleon. „Dat is de knoop
van het personage, dat onze geheimzin
nige vreemdeling van de rots af heeft
gegooid, is het niet? Als we de gruwe
lijke voorvallen reconstrueeren: iemand
stootte den armen kerel van de rots,
daarbij een knoop achterlatend. Diezelf
de iemand transporteerde het lichaam
naar deze spelonk en liet wat van deze
stof achter.
Daarna draagt hij het lichaam weer
weg. en als wij verder gaan zullen we
ontdekken, dat hij op een andere plek
een boord of een schoen heeft achterge
laten. Hoe zwaarder de last werd, hoe
meer hallast de drager verloor."
„Maar is het ooit in je opgekomen",
viel Leonard hem in de redoj „dat on
ze „iemand" mogelijk nooit een last te
dragen heeft gehad dat zijn slacht
offer niet dood was?"
„Weet je kerel", merkte Napoleon
Truelove op, na deze veronderstelling
verwerkt te hebben, „je ideeën zijn
soms te mooi."
HOOFDSTUK XIV
Door de duisternis.
„Ik mag dan soms zotte ideeën heb
ben, het idee om terug te keeren naar
een heerlijk bed in de Zeemeermin, is
er geen." zei Leonard Sefton. „Ik hóópte
een boot te vindon en ik moest het
strand den heelen nacht afzoeken."
„Nu als ie denkt dat je er gezellig
alleen op uit kunt trekken, dan heb je
hot mis,' antwoordde Napoleon. „Maar
luister eens. als we er geen vindon, gnan
we er dan een bouwen, een boot bedoel
ik?"
„Als we daarmee beginnen, wa'aroni
dan niet direct een naar gemaakt?"
glimlachte Leonard. „Dan hebben wij
er elk een!"
Na een laatsten blik in bet rond ge
slagen te hebben in de lugubere ruimte,
sloegen zij den weg in door de nauwe
spleet naar dè buitenste spelonk. Er
was niets tè merken van den binnen-
gekomene, maar toch wandelden tij
voorzichtig naar den ingang van de spe
lonk. Naar huiten glurende zagen zij
geen gedaante en hoorden zij geen voet
stap. De duisternis was in haar leegte
veilig voor hen.
„Pas op waar je stapt" raadde Leo
nard aan, toen zij de spelonk verlieten
en opnieuw op het zachto strand ston
den.
„Wat. liggen er soms bommen bui
ten?" vroeg Napoleon.
„Neen, maar er zijn voetafdrukken.
We hoeven de voetstappen van den man,
die ons in de spelonk gevolgd is, nu niet
dadelijk uit te wisschen."
„O, juist. Ga je werkelijk Jim op het
spoor zetten?"
„Zeker. Het kan in ieder geval gêen
kwaad. Welken kant zullen we uitgaan
links of rechts?"
„Ik zou niet denken, dat het veel ver
schil maakt; het is toch allemaal maar
radon."
„Niét heelemaal. Ik zou willen weten
welke weg ons het vlugst naar een dorp
brengt. Als we naar reehls gaan, hebben
we. daar Craverley, maar dat is onge
veer twee mijlen hier vandaan, hè? Jij
kent de geografie van deze streek beter
dan ik."
„Ja. 't is een beroerde weg," antwoord
de Napoleon. „Alles is hier een heel
eind vandaan het station, de kerk en
de winkels."
„Is er een dorpje dichterbij?"
„Hoeveel hutten maken samen een
dorp? Er is een troepje van zeven of
«Cht een klein eindje om oe rots heen."
„Wonen daar soms vissrhers in?"
„Het zou me niets verwonderen. Ja. nu
ik er over denk. ik heb e»n paar boo
ten op dat strand gezien. Het zijn zwar
te. geteerde houten huisjes. Je kent dat
soort wel. Als je het naar je zin hebt.
zeg je: „O, wat eert heerlijke lucht van
Ozon." Maar, als dat niet 200 is, grijp
je naar je neus en zeg je „rotte vischf
„Dat lijkt me wel iets", merkte Leo
nard op. „Laten we er eens op af gaan."
Zij wendden zich dus links om en sloe
gen een weg in over het mulle zand
naar het pad in de rots. Aan hun rech
terhand ruischte de zee vriendelijk door
de duisternis. Het licht van liet wrak
liet zich niet. meer zien.
Bij hel pad hielden zijn even in.
„Kunnen we om de rots heen komen?"
vroeg Leonard.
„We zouden over eenige uitstekende
stukken moeten heenklinimen", ant
woordde Napoleon. „Het tij neemt af,
maar het is nog geen eb. Nu niet be
paald een aardige klimpartij in het
donker!"
„Kunnen we dan niet langs een weg
bij die nederzetting van jou komen? Dat
zou gemakkelijker zijn, en we zouden
dien langen omweg afsnijden."
„Een gned idee. Ik denk, dat ik den
weg wel ken. We moeten het pad op en
dan recht uit in plaats van rechts af, en
dan nioeten we ergens links afslaan. Ja,
ik geloof, dat ik het voor elkaar krijg."
Zij liepen het pad op en met vermij
ding van de laan, die naar liet hotel
voerde, kozen zij hun weg over de.
landtong, die hen scheidde van dc kust
in het Noorden. Napoleon herkende, nog
niéer tot zijn eigen verwondering, dan
tot die van ziin metgezel, dc goede laan,
die uiteindelijk leidde naar de kleine
vissrhorsplaots, en toen zi; d-Nzc bereikt
hadden, glimlachte hij triomfantelijk.
„Dat 's goed, hè?" merkte hij op,
zichzelf op den rug kloppend. „Ofschoon
alles wat men te doen had. was natuur
lijk de lucht volgen en den oorsprong
uit te vinden."
(Wordt vervolgd)
