VOOR DE VROUW
Warm weer en geen
koelkast
De eerste vacantie-dag van
een Parisienne
Van den zomer naar
herfst des levens
den
Hoe zij dien
Brons uw huid maar
brand ze niet!
Wat Cor van der Lugt
denkt te spelen
Ouder worden
is niet tragisch
Gastvrijheid zonder
onnoodige drukte
Stijven van
waschgoed
doorbrengt
Fa. M. R. N. OOSTERVEEN
LANGESTRAAT 42 - TELEF. 77
Hoe zijn gezelschap er uit ziet
UDER worden is een onverbiddelijk
I I feit en het onafwendbare maakt dat
de gedachte hieraan vele menschen
drukt. Naar eelanit van de levensopvat
ting zal ieder mensch verschillend op de
gedachte om ouder te worden reuzeeren
Sommigen valt de overeanc van den zo
mer des levens naar het herfstzetii niet
zwaar terwijl het voor anderen een ware
tragedie beteekent die de betrokkenen
volkomen uit hun evenwicht rukt.
De jeugd leeft als in een lange lente
en overmoed teekent zich in al haar
daden af; zij denkt, er zelfs ni°t aan, dat
ook voor haar in een ve.rp toekomst
ouder worden is weggelegd. Bloemen
groeien op de zonnige wegen, die zij
betreedt en zij plukt ze onhezorgd af,
giert er zich mede en werpt ze achfe
loos weg, wanneer mooiere haar lok
kend wenken.
Zegevierend blikken jonge menschen
opwaarts naar de fonkelende sterren en
bun leven is een groot festijn. Gelukkis
degenen, die van haar jeugd eezond
naar lichaam en geest op onbezorgde
wijze kunnen genieten, want het is de
schoonste tijd des levens.
Straks volgt de tijd van rijper wor
den, nadert de voorzomer en brengt
andere genoegens, die echter op meer
rustige wijze srenoten worden. Plichten
moeten worden nagekomen en het leven
verlangt, dat op een of andere wijze stel
ling genomen wordt ten opzichte van de
taak, die vervuld moet worden.
Jet eerste, ernstige begrip van ver
antwoordelijk zijn voor de opgelegde
taak neemt de mensch in beslag om hem
voor het verdere leven niet meer los te
laten. Aan het, begrip van plicht zal het
doen en la (en onderworpen moeten zijn;
dit wordt de gids op de verdere levens
reis
Lange jaren vlieden heen en dan
wordt het ons op eenmaal duidelijk en
klaar, dat de zomer teneinde snelt en
de herfsl des levens niet verre meer is.
Komt het omdat we ons niet altijd
meer in slaat voelen om datgene te
doen, wat ons stepds gemakkelijk af
ging? Ziin hef wellicht de perste grijze
haren, die er op wijzen, dat de jeugd
jaren voorbij zijn?
We hebben het hoogtepunt van ons
leven bereikt en voor velpn he'eekent
dit, dat zij naar meer rust verlangen
en zich onttrekken aan alles wat niet
noodzakelijk meer is. De oude stuw
kracht, waarmede wij verschillende din
gen tot dusverre trachten te onderne
men verflauwt en de jeugd neemt
een eerbiedige houding tegenover ons
üanHet valt niet meer te looche
nen, de herfst is aangebroken en we
Svorden ouder.
WILLEN we eerlijk zijn, dan zullen
we volmondig erkennen, dat wij,
vrouwen in het diepst van ons
Vezen dat ouder worden nie* met
Vreugde kunnen begroeten. We denken
aan verlies van uiterlijk schoon en in
de verre toekomst vreeën we allicht de
hulpelooze afhankelijkheid, die de
ouderdom kenmerkt en die een groote
tragiek in zich houdt.
Toch zullen we ons niet ontwapend
-tooeten gevoelen, indien in ons uiter
lijk het ouder worden Zich afteekeht.
Zoolang we belang blijven stellen in de
dingen, die rondom ons gebeuren en ons
innerlijk jong blijft, hebben wij ondanks
het ojiloochenbare feit dat de jaren vlie-
iden, toch nog zooveel, waarvan we kun
nen genieten. We zullen ons niet vast
hlijven klampen aan de genoegens der
jeugd, omdat we weten, dat het wan
hopige pogingen zijn. die het ouder wor
den niet tegenhouden. Het kompn en
gaan is een onverbiddelijke levenswet.
Soms zien we vrouwen, die net be
grijpen, dat de tijd gekomen is. dat zij
afstand van bepaalde dingen moeren
doen en deze maken zich slechts be
lachelijk.
We hebben het leven te aanvaarden.
Zooals het zich aan ons voordoet en den
drempel te Overschrijden, die ons naar
het ouder worden voert. Niet ter neder
gedrukt, doch met opgeheven hoofd en
lachend gelaat zij het een berustend
lachen verzoenen we ons met het
feit, dat zich volgens vaste natuurwet
ten voltrekt.
Ouder worden beteekent niet, daf we
friet het leven hebben afgedaan, integen
deel we zullen ons nog op velerlei wijze
Wit bolerotje met blauw-wit genopt
monogram en breede ceintuur
nuttig kunnen maken, alleen hebben wij
de bakens te verzetten, om ons levens-
schip in een andere richting te doen
varen.
Alles wat ons vroeger in vuur en vlam
deed geraken, vatten we rustiger op en
we kunnen ons nauwelijks indenken,
dat we ons zoo konden opwinden over
dingen, die ons thans zoo onbeteekenend
voorkomen.
Levenservaring en een bezonken oor
deel zullen ons begeleiden door het ros
sige licht van den avond. Zelfs als we
ouder worden, verhleeken de lichtpun
ten niet. doch werpen hun schijnsel op
onzen levensweg helderder naarmate
wij ze meer trachten te naderen.
Gelukkig de mensch, die zelfs ouder
wordende zijn gevoel voor humor weet
te bewaren, want deze geeft vleugels
aan de meest alledaagsche dingen en
verjaagt alle hltfere gedachten.
Op waardige wijze ouder te worden,
ziehier een stuk levenskunst, die ieder
menschenkind moet leeren beoefenen.
NIET alle huisvrouwen zijn gewend
gasten ten eten te hebben en er
zijn inderdaad vele families, waar dit
tot de zeldzaamheden behoort. Men zal
zich in vele gezinnen moeten bezuini
gen of in andere is geen hulp aanwezig
en dit alles maakt, dat men het liefst
met de eigen familie aan tafel aanzit.
Inderdaad kosten uitnoodigingen op
groote schaal veel geld en huismoeders,
die met een beperkt inkomen rond moe
ten komen, kunnen zich geen extra kos
ten veroorloven.
Komt het nu eens een enkele maal
voor, dat men iemand ten eten heeft,
dan moet men zich het hoofd niet pijni
gen met de gedachte, wat men nu wel
op moet disschen. Hoe gewoner - men
doet, hoe aangenamer het voor de(n)
gast zal zijn, die immers meer om het
gezellige samenzijn, dan wel om het
eten komt. Iemand voelt dadelijk aan,
indien men zich buitengewoon voor hem
uitslooft, vooral als hij weet, dat de
huishoudkas het niet goed hebben kan.
IN vele moderne woningen treft men
in de keuken een koelkast aan, die bij
het bouwen wordt aangebracht. Niet
ieder woont echter in een modern huis
en ook niet ieder beschikt over de mid
delen om zich ee:i koelkast aan te schaf
fen. Wel wordt, het vele huisvrouwen
heel gemakkelijk gemaakt en kunnen
zij zoon practisch hulpmiddel door ter
mijnbetalingen in haar bezit krijgen.
Doch ook deze uitgave, die iedere maand
gedurende een zekeren tijd terugkomt,
kan niet ieder zich getroosten en daar
om zal men op andere wijze moeten
trachten de levensmiddelen goed te
houden op warme dagen.
Tn de eerste plaats zal men van niets
meer moeien koopen dan men voor een
dag nood'g denkt te hebben, althans
voor zoover de levensmiddelen aan be
derf onderhevig zijn.
Bij groote hitte kan men bij gebrek
aan een koelen bergplaats etensresten
en melk nogmaals opkoken, doch aan te
hevelen is het niet, aangezien er veel
van de voedende bestanddeelen door
verloren gaan en melk o.a, veel zwaar
der te verteren is. Moeten etensresten
e. a. aan bederf onderhevig zijnde spij
zen in een keukenkast bewaard worden,
dan verdient het aanbeveling om deur
en raam af te sluiten met een rolgor
dijn. van dunne houten staafjes, een
soort jalousie, die niet duur is. Ramen
en deuren, die op den zonkant liggen,
moeten op de warme uren van den dag
gesloten worden. Melk is op warme
dagen al heel gauw zuur en moet dade
lijk, nadat zij in huis is, gekookt cn op
de meest koele plaats bewaard worden.
Boter en vet hebben de onaangename
eigenschap week en slap te worden en
kunnen het best in een aardewerk pot
bewaard worden. Boter blijft het langst
goed in een glazen bakje, dat men in
een terracotta pot plaatst die men met
water vult. Deze boterkoelers zijn in de
meeste huishoudwinkels voor een klein
bedrag te krijgen. Men ziet ook flanellen
kappen, die het water opzuigen en door
hun vochtighcidsgehalfe, de levensmid
delen, die men eronder plaatst koel
houden. Een zeer eenvoudig toe te pas
sen middel is om over een stecnen
pot met boter een lap katoen te sprei
den, die met de uiteinden in schoteltjes
met water gevuld hangt.
Visch moet men op warme dagen
liefst niet tot een volgenden dag bewa
ren, evenmin als worst en vleesch.
Zelfs wanneer men deze levensmiddelen
denzelfdert dag nog denkt te gebruiken,
moet men ze afdekken met een vlicgcn-
kap, terwijl in Iedere huishouding een
klein vliegenkastje wel onontbeerlijk is.
Twijfelt men op warme dagen aan
de frischheld van resten van welken
aard ook, dan worden ze in geen geval
meer gegeten, aangezien dit tot vergifti
gingen aanleiding kan geven.
Het is reeds meer dan voldoende indien
men aan den gewonen disch een bord
soep vooraf geeft of een extra toespijs
maakt. Een kopje koffie na tafel, waar
onder men gezellig kan napraten, valt
meestal zeer in den smaak. Aan de tafel
wordt een weinig extra zorg besteed en
in het midden komt een kanten of een
geborduurd kleed met een vaasje of
bowl met bloemen, hetgeen dadelijk
veel feestelijker staat. Ontvangt men op
deze wijze een gast, dan zal hij zich
hoe verwend hij ook moge zijn inder
daad thuis voelen aan de familiedisch
en daar gaat het toch om.
VELE huisvrouwen weten voor het
te stijven waschgoed niet de juiste
hoeveelheid te nemen, zoodat zij op
goed geluk slijfsel aanmaken.
Het goed kan voor het ophangen, dus
na het spoelen gesleven worden of kort
voor het strijken. Aangezien nat goed
moeilijker stijfsel opneemt, moet deze
wat dikker genomen worden, dan wan
neer het goed reeds droog is. Boorden
en manchetten moeten geheel droog
zijn voordat zij gesteven worden en deze
worden met rauwe dus ongekookte
stijfsel gesteven. Voor 12 boorden. 6
paar manchetten en 6 overhemden re
kent men ongeveer K pond stijfsel op te
lossen in 1 L. water en voegt hieraan
toe 1 volle theelepel borax, die men in
een scheutje heet water heeft opgelost.
Het eerst worden de stukken gesteven,
die het meest stijf moeten worden,
daarna kan men voor de rest het water
verdunnen. Kragen, manchetten en
voorstukken van overhemden worden
na het stijven over de handen uUgewre
ven en vóórdat men met strijken be
gint, moet men zich ervan overtuigen,
dat er geen stijfsel boven op het goed
zit, aangezien deze onderaan het heete
ijzer zou gaan plakken. Het goed, dat
met rauwe stijfsel gesteven is. wordt op
gerold en in een schoonen doek eenige
uren weggelegd. Voor gordijnen. Mou
ses, japonnen, die men in bepaalde ge
vallen een weinig wil stijven, wordt ge
kookte stijfsel gebruikt. Men rekent
naar gelang van de soort van het weef
sel ongeveer Y\ pond op ongevrer drie
liter water.
Dikke stoffen nemen meer stijf
sel op dan de dunnere, zooals steeds
zal ook hier de ervaring de beste leer
meesteres blijken te zijn en na enkele
proefnemingen, weet men ieder gewas-
schen stuk de gewenschte stevigheid te
verlcenen. Men maakt stijfsel mot wat
koud water aan tot een papje, voegt
daarna de gewenschte hoeveelheid ko
kend water bij, steeds roerende. Men
kan de stijfsel desgewcnscht een enkele
minuut-laten opkoken noodig is het
echter niet. Bij het gebruiken van ge
kookte stijfsel moet men de te stijven
Stukken één voor één onderdompelen,
daarna droog laten worden en vóór het
stijven invochten.
\T AC ANTI E! Eindelijk vrij van den
dagelijkschen tredmolen, vrij om te
doen en te laten, wat we zelf willen. Wan
deltochten, fietstochten, autotochten,
zwemmen, zonnen, zeilen, roeien, kam
peeren! Reizen en reisjes met reis- en
trekvereenigingen, bezoeken aan steden,
musea, tentoonstellingen, congressen! Wat
een plannen worden er al gemaakt. Hoe
zullen ze uitvallenEn hoe zullen de her
inneringen zijn, want is een belangrijk
onderdeel van de vacantie niet ook de
„napret"? Zullen we moe en afgemat, of
fit en vroolijk weer aan ons werk begin-
nen? Zullen we met een zucht van ver
lichting weer „rustig" in eigen huis, aan
eigen bureau zitten of zullen we nog we
kenlang nagenieten van al 't beleefde?
Waarin schuilt eigenlijk het geheim
van een geslaagde vacantie? Misschien
hoofdzakelijk in twee dingen: In het
niet te veel hooi op de vork nemen en
in het niet te moe beginnen.
Voor het eerste punt is geen raad te
geven, dat moet ieder voor zichzelf uit
maken, maar voor 't uitgeruste begin
hooft de Parisienne een heel best re
cept.
De laatste dagen voor de vacantie
zijn voor iedere vrouw druk en herrie-
achtig. 't Wordt hollen en draven, op
ruimen, passen, naaien, kousen stoppen,
boodschappen doen. afscheid nemen
van familie en kennissen cn ten slotte
het gezellige, maar ingewikkelde koffers
pakken. En dan... doodmoe op reis.
Volgt er nog een vermoeiende trek-va-
cantie, dan komen we niet op ons ver
haal en de heele reis wordt een fiasco;
we kunnen immers alleen maar ge
nieten. als we fit en uitgerust zijn?
Wat doet nu onze Parisienne. Ze ge
bruikt haar eersten vaeantiedag voor
een schoonheids- en uitrust-kuur en
trekt er dan pas vroolijk en fleurig en
„10 jaar jonger" op uit.
Programma voor den rustdag
ALLE toebereidselen voor de reis
zijn klaar, ze is gepakt en gezakt
op een paar mooie jurkjes na. Ze
is naar den kapper geweest, ze heeft
geld en reisbiljetten klaar liggen, geen
enkele zorg is er meer over. En zoo
kan ze den vorigen avond al met haar
kuur beginnen en duikt om 7 uur in
bed, na een heel lichten maaltijd van
wat groente en vruchten of toast en
vruchten met een kopje thee.
Den volgendon morgen om 8 uur op
en dan een half uurtje gymnastiek,
badpak aan, raam open, flink zwaaien
met anncn en beenen, diep adem halen!
Dan in 't bad, een koude douche na,
't gezicht wat masseeren met een vette
crème en nu begint de luie dag. Onze
Parisienne trekt een losse kimono of
pyama aan, ze geeft aan iedereen „niet
thuis", ze legt zich op den divan in een
schemerige kamer, vooral niet in de
zon en gaat een beetjts lezen en tijd
schriften kijken en droomen en plan
nen maken voor haar vacantie.
Tegen vieren komt ze in beweging,
ze wascht haar gezicht met een verster
kende lotion, een beetje clagcréme, een
klein laagje poeder, manicure en pedi
cure komen aan de beurt en dan een
frissclie wandeling in de buitenlucht.
Om 6 uur een lichte maaltijd en dan is
de dag haast weer om, want om 8 uur
kruipt ze al weer in bed en slaapt nu
veel beter dan den vorigen nacht, nu
alle drukte en herrie van 't dagelijksch
leven van haar zijn afgevallen.
En geloof mij. den volgenden mor
gen voelt onze Parisienne zich een an
der mensch cn gaat zoo frisch als een
hoentje op reis.
'Een heele dag vacantie korter!
zult u misschien met een bedenkelijk
gezicht zeggen.
Ja. maar door dien eenen verloren
dag geniet ze èllc andere dagen dubbel.
Natuurlijk kan men de uitrust- en
schoonheidskuur ook nemen den eer
sten dag van aankomst, dat hangt van
't werk cn van de reis af. De éénc komt
uit een druk huls en gaat naar een
rustig oord, de ander kan thuis wel een
dagje met rust gelaten worden en gaat
op een vermoeiende reis. Zoo kan ieder
't uitkiezen, zooals ze wil, en zal tot. de
slotsom komen, dat 't, idee, van onze Pa
risienne lang niet gek is!
MADELEINE
KUNNEN jonge menschen zich 'szo
mers iets heerlijkers denken dan
zich in de zon heerlijk te laten
„bruin" braden? Na de lange, koele
voorjaarsweken geniet men dubbel van
lederen zonnedag en iedereen benut zijn
vrijen tijd om zich gedurende het week
eind of in de vacantieweken eens volop
door vrouwe Zon te laten bestralen.
Men baadt in de zon!
De gevolgen van zoo'n eerste zonne
bad zijn in den regel niet zoo bijzonder
aangenaam cn bestaan menigmaal uit
een zeer verbrande, roodgloeiende huid.
die zeer pijnlijk aandoet.
Meermalen gaat zonnebrand zelfs met
koorts gepaard, want de zon laat niet
met zich spotten en werkt niet steeds
heilzaam, kan ook lichamelijke schade
toebrengen aan al te overmoedigen.
Men moet de huid langzaam gewen
nen aan de inwerking van de zonne
stralen en moet hierbij met overleg te
werk gaan. Het is zeer verkeerd om op
lichaamsdeelen, die niet steeds aan de
lucht blootgesteld zijnde intensieve
zonnestralen te doen inwerken, terwijl
men niet meer dan een badpak aan
heeft. Het gezicht is over het algemeen
minder gevoelig voor zonnebrand, ten
zij men in hooge mate overdrijft.
Indien men voor de eerste keeren een
zonnebad neemt, dan zal men aanstonds
bemerken, dat de huid van schouders
en bovenarm zeer gevoelig 1», meestal
wordt ook de rug voorrood en pijnlijk.
Laat men toch bedenken, dat men
zonder zonnebrand ook kan bruinen
en dat het geen zin heeft na een dag
buiten doorgebracht te hebben, rood als
een kreeft huiswaarts te keeren!
Hoevele jonge menschen vooral
meisjes zijn er niet, die na zoo'n
braadpartij zieh de eerste dagen van de
week onprettig voelen door hun pijnlijk
brandende huid!
Zonnebaden moet men met overleg
weten te nemen en de eerste dagen be
gint men slechts met de huid enkele
minuten aan de zon bloot te stellen.
Men zorgt echter voor een dunne be
kleeding van het lichaam en wrijft de
deelen, die door de zon beschenen wor
den grondig met olijf- of amandelolie of
met vette crème in.
Het geheim van het krijgen van een ge
zonde en gelijkmatig gebruinde huid be
rust hierin, dat men de huid niet vlak
voor het zonnebad invocht, maar de
vette substantie minstens een kwartier
laat inwerken. Op deze wijze heeft het
vet gelegenheid in de poriën te drin
gen.
Zooals gezegd duurt het eerste zonne
bad niet langer dan enkele minuten en
daarna kan men lederen dag wat lan
ger zonnen. Is de huid reeds licht ver
brand, dan wordt het gevaar voor zon
nebrand steeds minder, omdat de huid
haar natuurlijke afweermiddelen in
werking stelt. Zoodra men zich bij het
zonnen minder prettig voelt, zal een
schaduwplekje opgezocht dienen te wor
den. Steeds moet men bij het zonnen een
donkeren bril dragen en zorgen, dat het
hoofd afgedekt is.
Niet genoeg kan erop gewezen worden
in de eerste dagen, waarop men een
zonnebad heeft genomen rug, armen en
schouders af te dekken, indien men het
badcostume nog aan wenscht te houden.
Het gevaar voor zonnebrand is minder
groot, wanneer men in beweging is, om
dat de stralen dan minder intens op en
kele deelen inwerken.
Men kan opmerken, dat zonnebrand
minder snel optre'edt bij wandelen, spel
en de beoefening van sport, dan wan
neer men onbewegelijk in de zon ligt.
Ook kinderen moeten tegen zonne
brand beschermd worden en daarom is
het zeer onverstandig om de kleintjes
van twee of drie jaar soms uren lang
vrijwel naakt in de zon te laten spelen.
Ook voor hen is goed invetten nood
zakelijk en iedere verstandige moeder
zal, zelfs op het strand, zorgen, dat de
eerste dagen na korten tijd de kleertjes
weer worden aangetrokken.
Langzaam zal het lichaampje zich
aan de zon gewend hebben en kunnen
de kleintjes in hun badpakje of broekje
spelen, terwijl hun huidje een gezonde
bruine tint zal aannemen.
Het menu voor Maandag
VOOR DE KOFFIETAFEL
Vischsla.
Bereiding: Ontdoe de overgebleven
vischresten zorgvuldig van de graatjes,
vermeng ze met 50 h 100 gram garnalen,
de rest van de saus (van Vrijdag) en
overgebleven aardappelen. Doe er een
eetlepel gehakte peterselie door en een
paar eetlepels mayonnaise.
VOOR DE MIDDAGTAFEL
Varkenslapjes.
Gestoofde zuring.
Aardappelen.
Beschuit met aardbeien.
SMULKOEKEN
per pak 15 ct,
BLIKJES CHOCOMEL
Inh. V2 liter per bl. 25 et.
TOONEEL
Het Nederlandsch Tooneél. onder direc
tie van Cor van der Lugt Melsert. publi
ceert voor het aanstaande seizoen 1939
1940 reeds een aantal stukken van het
nieuwe repertoire.
Het seizoen zal op 16 September a.s.
worden geopend met „Lieve Menschen",
een modem Amcrikaansch stuk van Irwin
Shaw, dat tot onderwerp de tegenstelling
tusschen geest en geweld heeft en een
zuivere weerspiegeling wil zijn van heden-
daagsche verhoudingen, aldus luidt de
aankondiging.
De hoofdrollen zullen worden vervuld
door Albert van Dalsum en Jo Sternheim.
De regie heeft Albert van Dalsum.
Daarna kunnen worden verwacht:
„Mijn verloofde Vader", een blijspel van
den Hongaarschen schrijver Johan von
Bokay, een der belangrijkste Parijsche
successen van het vorige seizoen „Prin
ses Dulcinéa" van Gaston Baty cn een
komische comedie van J. B. Priestley
„Toen wij trouwden".
Ter gelegenheid van het jubileum van
den grooten Franschen schrijver Racine
zal op 29 November worden opgevoerd
„Phèdre" met Charlotte Kohier in de
hoofdrol en onder regie van A. Defresne.
Naast deze stukken zullen: „De Vroo-
lijke Vrouwtjes van Windsor" van Sha
kespeare, „Anonieme Brieven", een thril
ler-blijspel van A. Firstley en op 1
Januari, zooals de traditie wil, Gijs-
breght van Aemstel worden opgevoerd.
Verder zal het repertoire worden sa
mengesteld uit de volgende wérken:
„Prosper" van Lucien Favre en Gaston
Baty, „Mrs. Warrens Bedrijf" van G. B.
Shaw, „Ik ben zeventien jaar" van den
Franschman Paul van den Berghe, „De
Zwetser" en „De Wiskunstenaars" van
Pieter Langendijk, „Sugar Plum" van
Arthur Macrae, „La Passerelle" van Fr.
de Croisset, „The White Steed" van Paul
Vincent Carroll, „Ik Dien" van Herman
Teiriinck, „Hamlet", Schiller's „Maria
Stuart", „Lot's Vrouw" van Peter Black-
more, een nieuw stuk van Jan de Har-
tog, een werk van Herman Heyermans
en verschillende Amerikaansche stuk
ken, terwijl nog een aantal stukken van
het afgeloopen seizor op het repertoire
blijven.
Als regisseurs zullen optreden Cor van
der Lugt Melsert, Albert van Dalsum, A.
Defresne, Hans van Meerten, Frits van
Dijk en Louis de Bree.
Het tableau de la troupe Is als volgt
samengesteld: de heeren Han Bentz v.
d. Berg, Louis de Bree, Albert van Dal
sum, Frits van Dijk, Johan Elsensohn,
Johan Emmelot., Ludzer Eringa, Tlieo
Frenkel. Louis van Gasteren, Han König,
Cor van der Lugt Melsert, Han6 van
Meerten, Guus Oster, Eduard Palmers,
Dick Riegen, Piet Rienks, Anton Roe
mer, Johan Schmitz. Jacques Snoek. Jo
Sternheim, Gijsbert Tersteeg en Oscar
Tourniaire, en de dames: Jetty Bentz
v. d. Berg, Helene Bcrthé, Mien Duy-
maer van Twist. Mies Elout, Josephine
van Gasteren, Charlotte Kohier, Corrie
Korevaar, Lena Kley, Pine Klumper,
Stine Lerou, Annie v. d. Lugt Melsert
van Ees, Jenny van Maerlant, Aline
Markus, Ank van der Moer, Loudi Nij-
hoff, Mieke van Oorschot., May Vollenga,
Myra Ward en Tatia Wyma.
