KINDERCOURANT
De vreemde herdershond
IETS OVER STRUISVOGELS
RUBRIEK VAN OOM BOB
Een model-kliniek
,UIT EIGEN PEN
ZOEKPRENTJE
BRIEFWISSELING
Dieren in de zomer
door LIES HELGERS
„Moeder, daar is die hond alweer!'
zei Jopie, toen ze een herdershond bij
de achterdeur zag staan. „Ja Jopie,
maar laat hem maar rustig staan, hij
gaat wel weer weg. We kunnen hem
hier toch heus niet gebruiken."
Al wekenlang kwam geregeld een
herdershond bij het huis en niemand
had het dier ooit eerder gezien. Nie
mand kon zeggen van wie hij was of
waar hij thuis hoorde. Hij was zeker
van zijn baas weggelopen en had nu
geen huis meer. Eerst zag hij er vreese-
lijk onverzorgd en mager uit, maar nu
werd het al iets beter. Hij kreeg ook
hier en daar wel wat te eten. Van het
begin af aan had hij steeds achter Hein
en Jopie aangelopen. Hij vond de kin
deren zeker erg aardig en hij voelde,
dat ze medelijden met hem hadden en
hem wel graag wilden houden. Ze had
den het al een paar keer aan vader en
moeder gevraagd, maar deze wilden het
niet hebben.
„Nee jongens," hadden ze gezegd,
„sinds onze Kazan overreden is, willen
we geen andere hond meer hebben.
Dan krijg je al die zorgen weer op
nieuw."
Maar Jopie en Hein hadden de hond
toch telkens over zijn rug gestreken, als
ze hem zagen en praatten met hem,
alsof ihij hen kon verstaan. En soms
zette Hein wat eten voor hem neer ach
ter op het straatje. Hij vond het zo
naar, dat het dier geen huis had, dat
hij stilletjes voor zijn eten zorgde. Dat
durfde hij niet aan moeder te vertellen
want ze zou het zeker niet goedvinden.
Zij had immers gezegd, dat hij de hond
aan zijn lot moest overlaten. Hein-wist
wel, dat het eigenlijk niet goed van
hem was, dat hij het zo stilletjes deed,
maar hij vond de hond zo aardig en
had zo'n medelijden met hem.
De plassen
Het huis van de familie Bussen stond
aan de rand van het dorp en nog geen
kwartier ervandaan begonnen de plas
sen. De jongens uit het dorp speelden
daar altijd. Ze gooiden steentjes over
het water en als het een tijd mooi weer
was geweest en de plassen ondiep wa
ren, gingen ze pootje-baden aan de
kant.
Nu had het dagenlang flink geregend
en de plassen waren vrij diep. 1-Iein en
Jopie waren er 's middags naartoe ge
gaan. Als ze niets te doen hadden gin
gen ze maar naar de plassen, want daar
amuseerde je je altijd wel. Er waren
nesten van allerlei verschillende vogels
en er was altijd iets bijzonders te zien.
Eén van de leukste spelletjes was om
een eindje over het hekje te lopen, dat
dwars door het wafer van de ene oever
naar de andere liep. Niemand wist
eigenlijk, waarom dat hekje daar stond
Waarschijnlijk was daar vroeger wei
land geweest en was dat eens onderge
lopen. Hot was ook mogelijk, dat de
plassen een tijd lang particulier bezit
waren geweest en dat het hekje de
grens aangaf, waar het gedeelte van
den een ophield en dat van den ander
begon.
Het was streng verboden om over het
hekje te lopen en toch deden de kinde
ren uit het dorp het steeds. De grote
jongens trokken eerst hun zwempak
ken aan, zoodat. het niet erg was, als
ze in het water vielen,, maar als de
veldwachter het merkte, kregen ze
flink straf.
Jopie valt in het water
Hein en Jopie speelden eerst wat aan
de kant, maar daar kreeg Hein al gauw
genoeg van en hij liep een eindje over
de houten latten van het hek.. „Niet
doen,-Hein," riep Jopie. „Dadelijk val je
erin!" Maar Hein lachte en riep, dat
hij er nog nooit in whs gevallen. Na
een tijdje haalde hij Jopie over om het
ook te proberen en hand in hand
liepen ze toen een klein eindje. Ze
hielden zich telkens aan de paaHjes
vast en schoven zo voorzichtig verder.
En toen, hoe het kwam. wisten ze
geen van beiden, verloor Jopie haar
evenwicht en viel voorover In het wa
ter. Hein liet meteen zijn paaltje los
van de schrik en hij probeerde zijn zus
je nog te grijpen, maar daardoor kon
hij zelf ook niet meer blijven staan en
met een schreeuw van angst viel ook
hij in het water.
Even later doken ze proestend na el
kaar weer op. Hein kon zwemmen. Hij
sloeg om zich heen en probeerde er
gens een houvast te vinden. Maar Jopie
kon nog niet zwemmen. Ze hoestte en
proestte en sloeg met haar armen in
het. rond. Ze greep zich aan een paar
rietstengels vast en begon toen hnnl
te schreeuwen. „Help, help!" Ook Hein
schreeuwde zo hard hij kon.
Maar na een tijdje bogen de stengels
'door en zakte Jopie verder in het wa
ter. Ze durfde de stengels niet los te
laten om naar het hekje toe te gaan,
want ze kon niet staan. Het water was
net iets te diep voor haar.
De herdershond komt
te hulp
Opeens hoorden ze luid blaffen en toen
ze opkeken, zagen ze de herdershond
langs de kant hollen. Hij liep, alsof zijn
leven ervan afhing,' sprong in het water
en zwom naar hen toe. Hij pakte Jopie
bij haar jurk en trok haar toen lang
zaam naar de kant.
Hein had intussen het hekje weer be
reikt en kroop daarlangs terug. Zo
kwamen ze allebei door en doornat op
het droge. De hond ging naast hen op
de grond liggen, zijn tong hing uit zijn
bek en zijn hele lichaam trilde van de
inspanning. Jopie huilde en Hein zat
met een verslagen gezicht naar haar te
kijken. Eindelijk s'ond hij op en zei:
„Kom Jopie, we moeten gauw naar huis
en droge kleren aandoen. Kom jij maar
mee," zei hij daarna tegen de hond en
met zijn drieën holden ze toen naar
huis.
We hoeven niet te zeggen, hoe hun
moeder schrok, toen ze de kinderen zo
druipnat voor zich zag staan. Ze stopte
hen vlug in een warm bad en daarna
moesten ze het hele verhaal vertellen.
Ook, hoe de herdershond Jopie gered
had.
Toen ze later naar de keuken gingen,
zagen ze het trouwe dier nog steeds bij
de deur liggen. Moeder ging naar hem
toe, streek hem over zijn kop en zei:
„Je bent een braaf dier. Nu heb je je
plaatsje hier in huis verdiend. Je mag
voortaan bij ons blijven en meehelpen
op de kinderen te passen!"
Het was net alsof de hond het be
greep. I-Iij kwispelde met zijn staart en
probeerde moeders hand te likken.
Van die dag af waren Jopie, Hein en
Flip, zoals de hond genoemd werd, on
afscheidelijk van elkaar. De vorige
baas van de hond kwam nooit opdagen
en daaroih mochten zij Flip verder
In de bekende universiteitsstad Hei
delberg is een nieuwe vleugel aan het
ziekenhuis gekomen, een chirurgische
kliniek. Deze kliniek is volgens de mo
dernste middelen der techniek inge
richt en gebouwd en wie er doorloopt,
zal zich verbazen over de vele knappe
en handigo uitvindingen, die hier in
toepassing zijn gebracht. Bij het bou
wen werd aan de kleinste.kleinigheden
gedacht. De patiënten, die hier in de
toekomst moesten liggen, zouden alles
zo goed en zo gemakkelijk mogelijk
krijgen. Bij ieder bod is natuurlijk een
bel en een spreekbuis. Ook kan iedere
patiënt door een koptelefoon naar de
radio luisteren. Dit is allemaal niet zo
bijzonder, want dat is in de meeste
grote ziekenhuizen zo. Maar een heel
goede uitvinding is dc volgende: Als
oen patiënt 's nachts belt om de nacht
zuster, gaat er een klein lampje bij zijn
bed aan en tegelijkertijd valt er door
een spleet in de muur iets boven de
grond, oen lichtstreep over de vloer,
zodat de verpleegster het bed tan dezen
pdtiënt gemakkelijk kan vinden cn de
andere zieken niet hoeft te storen of
wakker to maken.
De kinderzaal is een echte „sprook-
jeszaal". Een schilder heeft allerlei ta-
frelen uit bekende sprookjes afgebeeld,
die aan alle kanten do zaal opvrolijken.
De muren van de kinderzaal zijn bijna
geheel van glas. zodat het er erg licht
is. In deze lichte sprookjeskamcr zullen
de kinderen hun pijnen wel bijna ver
geten.
Er zijn zoveel kamers en zalen in de
kliniek, dat het te ver zou voeren, als
we ze hier allemaal opnoemden. Alles
is even modern en mooi en alles is zo
gemaakt, dat het heel goed schoonge-
maakt kan worden. De keukens liggen
onder de grond en zijn door lange on-
deraardsche gangen met de verschil
lende afdelingen verbonden, zodat hot
eten meteen op de goede zaal terecht
komt
Er zullen nog veel meer ziekenhuizen
en klinieken naar dit voorbeeld ge
bouwd worden en het is een grote voor
uitgang voor verplegers en verpleegden.
Beste nichten en neven.
De vacantie heeft minder mooi inge
zet, dan het zich aanvankelijk liet aan
zien. Een druilerige regen maakt bos
sen en hei tot een onbehagelijk toneel
voor indianen, en roversfantasieën. Wel
licht krijgt Oom Bob nu meer, en lan
gere brieven dan anders. Ik wensch jul
lie echter van harte toe, dat het zó niet
blijft.
Wc gaan nu met Alvata's spannende
geschiedenis verder.
RADIO-TOESTELLEN..
NOG WAT
(vervolg)
EN
Frido Kaayman had ook niet stilge
zeten.
Nadat hij het gesprek had afgeluisterd
had hij z'n fiets thuis gebracht en aan
Anny gezegd, dat hij vanavond niet
thuis kwam. Misschien van nacht ook
niet. voegde hij er aan toe.
Direct daarna was hij weer naar het
huis toegegaan. Hij had z'n plan ge
maakt. Hij zou zorgen dat of alles mis
liep of het kind weer heel gauw thuis
zou zijn.
Gelukkig de auto stond er nog. 't Was
een grote donker blauwe Chevrolet. Hij
deed het portier open en tilde de achter
bank op. Gelukkig een ruime bak was
daar nog opengelaten. Vlug kroop hij er
in trok de bank weer op z'n plaats cn
wachtte rustig op de dingen die gebeu
ren zouden. Veel lucht had hij hier wel
iswaar niet, alleen een aantal kleine
luchtgaatjes waren in de zijwand ge
boord.
Hij zou zo ongeveer een uurtje in die
bak gezeten hebben, toen hij merkte dat
de wagen begon te rijden. Het gaat be
ginnen dacht hij terwijl hij toch even
tjes zenuwachtig word.
Dit gevoel was hij echter spoedig
meester en toen dacht hij het hele ver
loop van de geschiedenis na.
Jasses wat schommelt die kar, jammer
dat 'k niets zien kan. Ze zijn geloof 'k
met z'n tweeën. Laa 'k 's horen wat ze
zeggen.
nou hebben, waar wil je 'r dan
mee naar toe? Dezelfde nacht vervoeren
naar Amsterdam, cn bij de hele verzatne-
ling deponeren. Net zoals anders."
Zo dacht hij de heren hebben dus nog
meer slachtoffers. Enfin als ze maar
eerst hij de politie zijn zullen ze het wel
vertellen waar die zijn en onderwijl hob
■belde de wagon over de ongelijke straat
weg 's avonds om 20 over tien.
Mijnheer cn mevrouw Verhagen wa
ren de wanhoop nabij, 2000. dat 'nadelen,
ze niet eens in huis. De politic
had gezegd mevrouw, houdt U zich
nu maar stil. We zullen zorgen, dat T.'w
kindje vanavond weer bij U is. Maar 't
waren slechts loze woorden die ze spra
ken. Als er niets gebeurde verdween dit
kind net zo als de anderen; en zou nooit
meer te zien zijn.
Op een toeval mocht j'e niet rekenen,
die kans was nihil.
En toch kwam die kans eerder dan ze
gedacht zouden hebben.
Toen de auto stil bleef staan en hit
hoorde dat de twee personen voorin uit
gestapt waren kroop Fricdo heel zacht
uit de bak. Eerst moest hij weten waar
hij was. Hemel was hier niet de Kmin-
gin Emmastraat en wie woonde daar?
Boy flitste door z'n brein. Z'n klasscge-
noot de president van de schoolclub etc.
Jullie hebben zeker allemaal wel eens
de uitdrukking gehoord: struisvogelpoli
tiek. Misschien weten jullie ook wel,
wat daarmee bedoeld wordt. Een van dc
eigenaardigheden van de struisvogels
is, dat deze dieren, als ze onraad zien
of iets. dat ze liever niet willen zien cn
waardoor zo zelf ook niet gezien willen
worden, hun kop in het zand steken. Ze
kunnen de vijand dan niet meer zien en
denken, dat zij ook onzichtbaar zijn.
We moeten tenminste aannemen, dat
de dieren dit denken, zeker kunnen wo
nooit zeggen, wat. een dier denkt. Het
is wel een grappig idee, dat een struis
vogel, door zijn kleine kop te verbergen,
denkt, dat hij helemaal onzichtbaar is,
terwijl hot kopje maar een heel klein
gedeelte van zijn lichaam is! Ze zeggen
nu van iemand, dat hij een struisvogel
politiek voert, als hij net doet alsof hij
dingen, die er heel duidelijk zijn en
die je niet over het hoofd kunt zien,
niet ziet.
De struisvogels zijn vreemde dieren
om te zien. Ze hebben een bijna naakte
hals, een platte, kleine kop met grote
oogen, onbedekte gehooropenlngen en
een niet erg lange snavel. Hun romp is
krachtig ontwikkeld, de poten zijn
naakt en hebben twee tenen. Zeer be
kend zijn de struisvogelveren, die iti-
plnats van dc slagpennen aan de vleu
gels zitten en ook aan de staart. Deze
struisveren zijn een heel gevraagd ar
tikel en alleen om deze veren worden de
dieren in Znid-Afrika veel gefokt. Al
leen de struishaan heeft deze mooie ve
ren. de hen is helemaal grijs. De dieren
leven in bot wild in grote troepen in de
woestijnen van Afrika en West-Azië. Ze
kunnen heel snel lopen en door bewe
gingen niet hun vleugels, kunhen ze
deze snelheid nog verhogen. Vliegen
kunnen de dieren helemaal niet. Hun
voedsel bestaat voornamelijk uit planten
en kleine dieren. In gevangenschap eten
ze alles wat ze te pakken kunnen krij
gen, tot zelfs spijkers, glasscherven en
stenen.
Al in de middeleeuwen werden de ve
ren van deze vogel op de markt, in
Europa gebracht. Vanaf zijn vierde Jae'
geeft één vogel wel 30 of 40 prachtig'
veren per jaar en dat maakt het fokken
dus wel de moeite waard.
Waar is de vlinder?
Jullie hebben natuurlijk allemaal het
verbaal gelezen van Prikkebeen en zijn
zuster Ursula. Prikkebeen ging altijd
op de vlinderjacht, weet je nog wel. Hij
bad een grote collectie vlinders, die hij
allemaal zelf had gevangen en had op
geprikt. Maur niet. alleen Prikkebeen
hield ervan om vlinders te jagen. Er
zijn veel meer mensen, die dat leuk vin
den. Het is geen mooie sport. De meeste
vlinders leven toch al kort, het is hele
maal niet nodig om hun leven nog kor
ter te maken. Het is natuurlijk te begrij
pen, als liet voor wetenschappelijke
doeleinden gedaan wordt of als een bij
zonder mooie vlinder wordt gevangen
voor een museum, maar anders is het
veel leuker om een vlinder op een bloem
te zien of in de lucht, dan in een kastje
met een speld er doorheen. Laat de vlin
ders maar buiten vliegen, ze staan altijd
mooi in de natuur cn wie vindt het niet
leuk, om een vlinder van de ene bloem
naar de andere te zien vliegen?
Dc man op dit plaatje zocht vlinders.
Hij heeft zijn vlindernetje bij zich, zo
als je kunt zien, maar hij heeft nog niet
vee! succes gehad. Het leek wel, alsof
de vlinders elkaar gewaarschuwd heb
ben. Daarnet bijvoorbeeld, zag hij nog
een prachtige vlinder met zwarte vlek
ken op do vleugels. Maar ,'nu kan hij
hem nergens meer vinden. Het dier
heeft zich goed verstopt. Kunnen jullie
hem zien?
Oplossing: Houdt het plaatje recht.
De vlinder zit rechts, midden tussen den
man en dc rand van het plaatje, vlak on
der een paar klokjesbloemen.
Oplossing van de legpuzzle:
TOPT
Het verwende jongetje gaat uit wandelen.
Jeminee daar kwamen die lui weer
aan d' een droeg een deken. Vlug ver
dween hij weer in de oak, en voort
schoot de wagen, het onb-jkoude tege
moet.
Na ruim een uur stopte de auto. Zou
dit Amsterdam zijn? Kon ik 't maar
zien.
Maar dat zou erg moeilijk gaan. Als
de mannen weg waren het nog wel
gegaan zijn.
Hij hoorde 't portier dichtslaan, ge
rammel met een sleutel, voorts het slaan
van een deur.
(Wordt vervolgd).
Huismus. Dat je meer van meis
jes- dan van jongensboeken houdt, is
best te begrijpen. Meisjes zijn vaak een
beetje zachtaardiger dan jongens; zij
houden niet zo van de gewelddadighe
den der indianen- cn Arabierenboeken.
Jullie waren de enige niet, die zich Za
terdag voor de plensbui moesten ver
schuilen. Jullie mogen nog van geluk
spreken dat jullie net. in de buurt van
een portiek waren. Fijn dat je de va
cantia zo op prijs stelt. Die is due ten
volle aan je besteed.
Tanzan. Van de prachtige plan
nen ter viering van je verjaardag iheb
ik al gehoord! Het spel van mens erger
je niet ken ik heel goed. Je moet inder
daad een kerel zijn, om je met dat spel
letje niet danig te ergeren.
Sally Swing. Het is maar ge
lukkig, dat je je in Amsterdam weer
best voelde, anders dan op reis. Je hebt
tenminste de wolkenkrabbers in Zuid
nog niet vergeten. En wanneer iemands
maag "werkelijk opstandig is, heeft hij
maar heel beperkte aandacht voor wol
kenkrabbers.
Viooltje. Oom Bob zal z"n best
doen, om mooi weer voor jullie te be
stellen. Hij is echter ook maar een mens,
en je moet het hem dus niet kwalijk ne
men, als het niet zo heel erg goed lukt,
Paganini. Dank je voor je raad
sel, Paganini. Wanneer je soldaatjes
gekregen hebt, zal dat gekomen, zijn,
omdat wij op dat ogenblik geen Dol
fijn-merken hadden. Fijn voor je. om op
de fiets naar Zegveld te gaan. Wat on
aardig van dat parkietenwijfje, om liet
mannetje weg te jagen als het zit te
eten. Het beestje zal wel denken: Was
ik maar vrijgezel gebleven. Veel plezier
in je vacantie, neef.
Michael Strogoff. Katwijk
is een mooie en ook een heel gezellige
plaats om je vacantie door te brengen,
Michael. Ik wens je. net als de
andere neven en nichten, het mooiste
weer van de wereld. Op het ogenblik
is het echter nog niet zover.
N u f j e. Je hebt dus een fijne dag
gehad in Amsterdam en Zandvoort. Ar-
tis is heel mooi. Het is maar goed, dat
het niet gnat verdwijnen. Een ogenblik
scheen het, alsof dat zou gebeuren.
Heerlijk hè, om op zo'n boot door dé
grachten te varen. En vond je de havens
niet mooi?
S p e e n k r u i d j e. Vond jc het
niet een tikje weemoedig, Speenkruidje,
om de laatste dag op school te zijn? Die
konijnen schijnen de kunst om oorlog te
voeren van de mensen te hebben af
gekeken. En nog wel met loopgraven.
Je zult je wel geen ogenblik vervelen
in je vacantie, hè Speenkruidje? Dat
Tiroler dansje van jullie had ik best
eens willen zien.
Poppen moeke. Zelfs de vlij
tige en ijverige Poppenmoeke stelt het
op prijs, een korten tijd zonder sommen
en huiswerk te kunnen leven. Je kunt
nu je volle aandacht aan je poppenkin-
deren wijden, nicht. Plezierige vacantie!
Houtvester. Het is het. Ideaal van
vele jongelui, de K.L.M. Maar, zo he
lemaal ongevaarlijk is het vliegen niet,
al is dc techniek ook in dat opzicht
niet reuzenschreden vooruitgegaan. Dat
idee van het zweefvliegtuig van je is
niet kwaad, Houtvester. We zullen,
wanneer de ruimte het toelaat, eens
een keer zoo'n modelletje in de krant
zetten hoor. .Tc rapport mag er best
wezen, neef! Daar leg je eer mee in.
Bruinoogje. Van harte gelukge
wenst niet je verjaardag, nicht, 't Zal
mij benieuwen, of je er aan denkt, van
Delft uit te schrijven. Wanneer je va-
vacantic hebt, ziet het leven er heel
anders uit rlan in normale tijden. I)an
denk je niet zo gauw meer aan de din
gen, die je anders doet. Veel plezier
in Delft en Uddel.
Ping u in. Natuurlijk mag je de
nichten groeten, beste neef. Het is zelfs
een reis van de beleefdheid, om je fa
milieleden te groeten. Wanneer 'het
nichten zijn helemaal! Je hebt een
prachtig rapport, hoor.
Leergraag. Te brief zal te laat
geweest zijn, nicht. Alvata zal het wel
prettig vinden, dat je zijn verhaal zo
op prijs stelt. Dat Je de raadsels zo
moeilijk vond, ligt niet aan jou hoor.
Heb jij ook al vacantie gekregen, of
is het nog niet zo ver? Stuur me maar
eens een mooie, lange brief.
Mol le boon. Het doet me genoe
gen dat je. weer 'hersteld bent, neef.
Het hoek Tom Mix gaat. zeker over dé
filmspeler die enkele jaren geleden de
Jeugd van alle landen tot vriend had.
Heel wat prettige uurtjes heeft hij de
kinderen bezorgd met zijn mooie witte
paard en zijn revolver. Jammer voor
je logeetje, dat ze zulk hondenweer
treft.
Rozeknopje. Veel genoegen in
Katwijk en ik hoop dat jij en je zusje
bruingebrand en als volleerde zwem
sters terug zullen komen. Wees maar
voorzichtig met de zee, want die is niet
te vertrouwen.
Opscfieppertje. Voor jou geldt
hetzelfde, nicht. Het is te hopen dat er
in Katwijk meer zon is dan op 't ogen
blik 'hier.
Boefje. Dat is weer eena een ouder
wetse brief, zoals ik in een tijd niet
van je heb gehad, nichtje. Je hebt je
prachtig geamuseerd in Looadrecht en
Amsterdam. Het Sportfondsenbad, dat
zoo op een kerk lijkt, ia een oude gas
fabriek, die nu niet meer in gebruik
is. Over glas in lood wordt heel ver
schillend geoordeeld. De meeste (des-
kuhdigen) vindon het wel een verbe
tering. Dat Snip cn Snap meer indruk
op jo zouden maken dan het Paleis
op den Dam 'had ik al vermoed.
Bengel. Gelukgewenst met je over
gang, bengel. In Utrecht en Zalt.bommel
zal jij je best vermakèn. Schrijf me nog
maar eens een lange brief.
DE OPLOSSINGEN
Het eerste raadsel leverde het woord
Argentinië op. gevormd uit de beginlet
ters van ridderlijk, gemeente, energie,
natuur, tafel, inkt, nat, in, en de letter e.
In het tweede raadsel is een fout ge
slopen. Dat is niet jullie schuld. We
zullen dus alleen de oplossing van het
eerste raadsel beoordelen.
De prijs werd deze week in de wacht
gesleept door: Bruinoogje.
DE RAADSELS
xxxxxxxxxx
5 t i i
X t
X a
X
X
X
X
X
le rij: Attractie op bazars.
2e rij speelgoed voor zuigeling.
3e rij grootte.
4o rij plaats waar brood ontstaat
5e rij modder.
6e rij gebrek
7e rij moeite.
8e rij kever
9e rij trekdier.
10e rij medeklinker.
II.
xxxxxxxx*
X
X
X
X
X
X
X
X
X
le rij in huis gedragen voorwerpt
2e rij Jongensnaam.
3e rij iemand die actes opmaakt
4e rij vaste prijs.
5e rij delen van 't hoofd.
6e rij flink, robuust.
7e rij zeil a.d. voormast.
8e rij lengtemaat.
9e rij medeklinker.
RUILHANDEL
Sally Swing kan Ooaterveen bon»
nen halen.
Johann Strauss krijgt Boeken*
bons.
Houtvester krijgt Droste bons.
Bruinoog j e krijgt Drohte bons.
P i n g u i n krijgt postzegels.
Leergraag heeft recht op Sunlight
bonnen.
Boefje krijgt Amersfoortse bo*
konbonnen.
Maandag na 3 uur kunnen de bonnen
worden afgehaald. Tot de volgende weck
nichten en neven.
Groeten van Oom Bob.
De zomer is de tijd, waarin we all*
maal het meest drinken. Als het dagen
achter elkaar zo warm en drukkend is,
hebben we vaak het gevoel, alsof onze
tong van leer is en we zouden dan wel
steeds willen drinken. „Ik kan de hele
kraan wel loog drinken!" zeggen we
dan. Natuurlijk is het helemaal niet
goed om teveel tu willen drinken en het
is zelfs heel slecht om ijskoud water
te drinken, als jc het heel warm hebt.
Je moet je dan eerst een beetje laten
afkoelen. Maar het is toch wel waar,
dat we in de zomer meer behoefte aan
drinken hebben dan in de winter.
Met de dieren is het net zo. Ze heb
ben ook last van de warmte en vooral
als ze moeten werken cn, zoals trek
paarden, uren achter elkaar door de
gloeiende zon moeten lopen, snakken ze
naar water. Dnur moeten we goed aan
denken. In de zomer moeten we zorgen,
dat onze vrienden genoeg water krijgen.
Als de hond languit op het straatje ligt
te hijgen met zijn tong uit zijn bek, mag
je heus wel een beetje water in zijn
drinkbak doen, zodat hij wat kan drin
ken. Dan is hij meteen weer opgeknapt.
Onk bij de dieren moeten we er natuur
lijk aan denken, dat we niet. teveel ge
ven, maar geregeld wat schoon water
of wat frisse melk is toch heel goed en
je zult eens zien, hoe -dankbaar ze je
daarvoor zynl
