Miiiionnairs onder
de steden
RUBRIEK VAN OOM BOB
Ik heb
geen regents
nod
ig
Het klinkt al goed
EEN TREIN UIT
EEN STUK
r
1
door JAN VAN LEEUWEN
BEROEMDE ECHO's
UIT EIGEN PEN'
HBI
BRIEFWISSEL
RUILHANDEL S
KINDERCOURANT
ff
„Hans, heb je vanmiddag iets te
doen?'' vroeg moeder, toen Hans thuis
kwam uit school.
„Nee moeder, ik ga misschien met
Ruut spelen Is er dan iets?"
,.Ja, ik zou graag willen, dat je een
paar dingen bij Oma bracht. Het is een
mooie wandeling en Oma zal het leuk
vinden, als je weer eens komt Ik heb
zelf geen tijd. Wil ie het voor me doen?"
Hans aarzelde even Als hij naar Oma
ging. kostte hem dat de help middag en
dan kon hij dus helemaal niet meer
spelen. Want Oma woonde een heel eind
weg. Hij moest eerst door het hos dan
de lange weg tusspn de korenvelden
door, dan nog over het weiland van
hoer Harms pd dan was hii er. Geluk
kig, dat hij altijd over het weiland
mocht, want daarmep kon hij een groot
stuk afsnijden. Maar het was een
mooie wandeling en het was altijd leuk
om bij Oma te, komen Bovendien kon
hij dan meteen eens zien, hoe het met
het kalf van hoer Harms was. dat de
vorige week geboren was.
„Goed moeder," zei hij dan ook. „Ik
zal wel gaan."
Moeder pakte alles voor Oma in een
rugzak en zei toen: „Hier iongen. ga dan
maar gauw en doe haar maar veel eroe-
ten van me! Ik zal gauw weer naar haar
toegaan. O, en Hans, vergeet je
regenjas niet!"
„Maar moeder, het is prachtig weer,
ik heb toch geen regenjas nodig! De zon
schijnt en er is geen wolkje aan de
lucht!"
„Toch zou er best regen kunnen ko
men en het is een flinke wandeling. Het
is nu wel Mei, maar dat wil niet zeggen,
dat het weer niet ineens kan omslaan.
Doe me een plezier. Hans. en trek je
jas aan. Neem hem in ieder geval mee."
Hans mopperde nog wat, maar nam
de regenjas toch maar mee.
Hans gaaf op weg
Maar toen hii buiten was en achter
langs het huis liep, zag hij, dat het
raam van zijn kamer openstond. „Waar
om zou ik met die jas lopen," dacht hij
„Het gaat toch niet regenen! Weet je
.wat... ik laat hem toch thuis!" En met
een gooide hij de jas door het open
raam. Vrolijk fluitend liep hij even
later over het bospad.
Het was al echt warm. Je kon echt
merken, dat het nu bijna zomer was.
Mei, dat wés eigenlijk al zomer. In
April gebeurde het nog vaak, dat het
ineens koud werd en begon te regenen
maar in MeiNee. het was maar ver
standig, dat hij zijn jas had thuisgela-
ten. Stel je voor, dat hij al die tijd met
een zware regenjas had moeten sjou
wen. Hans was echt tevreden over
zichzelf.
Toen hij een tijdje later op het wegge
tje tussen de korenvelden kwam. zag hij
heel in de verte een paar wolken aan
de hemel. Hij zag er duidelijk een leeuw
in, met lange manen en even later leek
het meer op een hohd. Hij was zo ver
diept in de wolken in de verte, dat hij
op een heuveltje ging staan om te zien,
wat voor figuren hij er nog meer in kon
ontdekken. Daardoor viel het hem niet
eens op. dat de wolken steeds dikker
werden en er ook niet meer zo onschul
dig uitzagen.
Eindelijk liep hij zingend weer ver
der. Wat was het toch fijn buiten. Hij
keek naar een prachtige vlinder, die
met kleine rukjes nu eens hoog en dan
weer laag vloog. .Hoe kan iemand nu
zo'n mooie vlinder vangen en opprik
ken," dacht hij. „Hij hoort echt hier tus-
•en het koren en bij dit mooie weer"
Toen trok er opeens een groote don
kere schaduw over het zonnige pad.
Hans keek verbaasd op om te zien,
waar die schaduw vandaan kwam. Het
was niets bijzonders, alleen maar een
grote wolk, die langs de zon trok. „Zou
het toch nog slecht weer worden?
dacht Hans nu. Maar nee, er waren toch
niet veel wolken aan de lucht. Die paar
zouden nog wel overdrijven.
Hij gaf bij Oma alles af en bleef een
tijdje met haar praten. Hij vertelde van
school en van de voetbalclub. Oma vond
het altijd zo leuk als hij veel vertelde
Ze vroeg hoe het thuis was en of moe
der het nog zo druk had en voor ze er
op letten, werd het laat- Hans keek
eens op de klok en toen hij zag. dat het
al 5 uur was, sprong hij verschrikt op
en zei: „Nu moet ik weer vlug gaan,
Oma. Het is al laat en anders kom ik
niet meer op tijd met het eten! Ik kom
wel weer eens gauw terug!"
De terugweg
Vlug liep hij terug door het weiland.
Er was geen tijd meer om naar het kalf
van boer Harms te gaan. Dat zou hij
een andere keer nog wel eens zien. De
zon was nu helemaal achter dikke wol
ken verdwenen. Hans begon hard t© 1°-
Pen en plotseling voelde hij een paar
dikke druppels op zijn gezicht. Wat
moest hij nu doen! Hii kon nergens
schuilen. Het beste was maar om hard
door te lopen. Het begon nu 6teeds har
der te regenen en opeens góót het, alsof
het water met bakken uit de hemel
kwam vallen. In een paar minuten tijds
was Hans door en door nat. Hij had het
gevoel, alsof er geen droge vezel meer
aan zijn kleren zat
Hij voelde zich rillerig en koud wor
den, maar hij wilde er niet aan denken
en liep zo hard hij kon door. In hpt bos
was het iets beter. Gelukkig, dat de
meeste bomen alweer zoveel bladeren
hadden!
Nog nooit had Hans de weg van
Oma naar huis zo 6nel gelopen! Zijn
haar hing in sliertjes langs zijn gezicht
en hij zag eruit, alsof hij zo uit het wa
ter was gehaald. Hij sloop meteen naar
zijn eigen kamer, toen hij thuiskwam,
maar moeder had hem al gezien. Ze
kwam naar heni toe. bracht een paar
stevige handdoeken en zei niets. Hans
durfde haar bijna niet aan te kijken.
Hij rilde en klappertandde en toen zei
moeder rustig: „Je kunt in Mei toch al
echt merken, dat het zomer wordt, vind
je niet Han6?"
Hans kreeg een kleur van schaamte
en antwoordde niets. Moeder begon te
lachen, ze begreep wel, dat Hans voort
aan wel zou doen, wat zij hem aan
raadde. Dat nam Hans zich ook vast
voor: Hij voelde zich nu helemaal niet
prettig en h-ij begreep nu opeens heel
goed, wat het spreekwoord betekende,
dat ze laatst op school hadden behan
deld: Door schade en schande wordt
men wijs....
Al heel vroeger ontdekte men, dat op
sommige plaatsen „het geluid terug
kwam" al* men iets zei of als men floot
of zong. Eerst dachten de mensen, dat
er een wonder was of dat er ergens
iemand verborgen zat. die precies na
zei, wat een ander eerst had gezegd.
Veel sagen over echo's bestaan in alle
landen. Later ontdekte men al gauw,
dat er niets geheimzinnigs of griezeligs
aan een echo was. maar dat een be
paalde plaats zo gelegen was, dat het
geluid tegen muren of rotsen terug
stootte en op die manier weer „terug
kwam". Meestal is het geluid van de
echo minder sterk dan het oorspronke
lijk geluid. Sommige echo's zijn zo
zwak. dat ze alleen de laatste toon
weerkaatsen.
Er zijn overal in ons land echo's.
Sommige hekend en andere weer min
der hekend. Er zullen ook nog genoeg
echo's zijn, die nog niet „ontdekt" zijn
Op een goede dag staat iemand mis
schien juist op die plaats en roept iets
naar iemand anders. Dan komt het ge
luid terug en heeft hij een nieuwe echo
ontdekt. Dat is iets. dat ons allemaal
wel kan gebeuren.
Maar er zijn een paar beroemde echo-
plaatsen, waar de mensen apart heen
gaan om het weerkaatsen van hetgeen
ze zeggen of roepen te kunnen horen.
Een van die beroemde plaatsen is de
echo aan de Konipsee in Beieren. Dat
is een z.g. melodische, die pas ant
woordt als de laatste toon van een
melodietje is weggestorven.
Een andere, die niet minder hekend
is, is de echo van Simonette bij Milaan.
Deze heeft het record wat betreft het
dikwijls herhalen. De knal van een
pistoolschot wordt hier 40 maal weer
kaatst! Daarentegen bestaat bij Oxford
de echo van Woodslock, die een woord
van één of twee lettergrepen 20 keer
herhaalt.
Heel bijzonder is ook de echo van
Rosneath in Schotland. Als men bij
deze echo een wijsje blaast op een
trompet, wordt dat wijsje niet alleen
een paar keer herhaald, maar boven
dien is het elke keer iets lager van toon
dan de vorige keer!
We weten allemaal, wat we onder een
millionnair verstaan. Dat is iemand,
die minstens 1.000.000 gulden heeft. Dat
is een heel groot bedrag en er zijn dan
ook niet zo erg veel miiiionnairs op de
wereld.
Weten jullie ook, wat we onder een
millionnair verstaan, als we het over
een stad hebben? Dat is een stad, die
minstens 1.000.000 inwoners heeft. Ook
dat is geweldig groot. In ons land is
niet één stad millionnair. Er zijn op de
hele aarde maar 3S steden, die million
nair zijn en in die 38 steden wonen
alles baj elkaar 77.000.000 mensen. Lon
den is met zijn ong. 8.000.000 inwoners
de grootste millionnair en Melbourne in
Australië is de kleinste, want deze stad
heeft maar rond 18.000 inwoners meer
dan een millioen. Toch moet je bij deze
millioenensteden niet denken aan grote
steenwoestijnen, zoals ze soms genoemd
worden. Het hangt er helemaal van af
of er veel parken zijn aangelegd, want
overal waar parken en tuinen zijn is
het prettig en heb je niet het gevoel of
je alleen maar tussen huizen en stenen
muren zit.
Na Londen is New-York de grootste
stad. Daarna Tokio, hier wonen 5.870.000
mensen en degenen, die denken, dat
deze stad niet erg groot is en met Am
sterdam of Den Haag te vergelijken is
hebben het dus heelemaal mis. De vier
de stad op het rnillionnairslijstje
Parijs, waar op het ogenblik ongeveer
5.000 000 millioen mensen wonen. Daarna
volgt Berlijn met 4.140.000 inwoners. In
de drie Duitse millioenensteden Berlijn,
Wenen en Hamburg wonen samen even
veel mensen als in New-York, maar New-
York heeft een betrekkelijk kleine op
pervlakte, zodat de mensen daar alle
maal erg op elkaar wonen. Op een vier
kante km. wonen in New-York gemid
deld 10.000 mensen, terwijl bijvoorbeeld
I in een stad als Wenen op 1 vierkante
km. maar 1730 mensen wonen.
Rome neemt een aparte plaats in.
I Deze stad, die op zeven heuvels is ge
bouwd, heeft een oppervlakte van 2058
vierkante km. en is wat oppervlakte
betreft dan ook cle grootste van alle
wereldsteden. Op 1 vierkante wm.
wonen maar 603 mensen. Het zal dan
ook heel wat prettiger zijn om in Rome
te wonen dan bijvoorbeeld in Calcutta,
die de kleinste opnervlakte heeft. Op 1
vierkante km. wonen daar 60.000 men
sen, dus ze zitten allemaal vlak op
elkaar gedrongen. In het geheel is
Calcutta 21 vierkante km. groot en er
is ook bijna geen plaats voor grasvelden
en tuinen. Deze stad is werkelijk een
„steenwoestijn" en het is dan ook wel
te begrijpen, dat mensen, die van plan
ten en bomen houden, het in deze stad
bijna niet kunnen uithouden!
Daarmee vergeleken is Berlijn een
prachtige stad. waar de gedeelten met
hossen en parken even groot zijn als de
bebouwde gedeelten.
Het was een regenachtige middag en
de kinderen zaten bij de tafel te spelen
Ze hadden al een paar spelletjes gedaan
en nu deden ze een wedstrijd, wie do
mooiste tekening kon maken in weinig
tijd. Dat was eng spannend. Soms waren
de tekeningen werkelijk erg leuk. maar
soms leek het ook niet veel bijzonders.
Het. nieuwste, dat ze nu hadden uitge
dacht, was om een tekening uit één
stuk te maken. Dat was weer eens iets
anders en het was erg moeilijk. Ze zet
ten hun potlood op het papier en moch
ten het er dan niet meer afhalen, na
dat ze een mooie tekening hadden ge
maakt. Natuurlijk mochten ze nu geen
onduidelijke tekeningen maken, want
dat gebeurt heel gauw, als je uit één
stuk moet tekenen. Dan trek je zó dik
wijls met je potlood langs bepaalde lij
non, dat de tekening er erg onduidelijk
van wordt.
Ze hadden er 20 minuten de tijd voor
genomen en toen die 20 minuten om
waren, gaven ze allemaal hun papier
aan Joop en vergeleken de tekeningen.
En ze waren het er toen allemaal over
eens. dat de tekening van Rita de
mooiste van allemaal was. Ze had een
trein getekend en was begonnen met
de rook. Daar, waar de rook uit de
schoorsteen komt,
We hebben de tekening hier afge
drukt. Proberen jullie eens of je deze
trein na kunt tekenen. Dus je moet bij
de rookwolk beginnen, vlak boven
schoorsteen en dan zonder je potlood
van het papier te halen dóórtekenen,
tot de hele trein af is!
V.
Zou hij zo'n honger hebben of....
Zou hij dc mensen zo vervelend vinden?
Beste nichten en neven.
GELUKKIG zijn wij weer veilig in
onze eigen stad teruggekeerd na een
week vol angst en onrust. Voor jullie
zal het een avontuur geweest zijn, zoals
je nog nooit hebt meegemaakt, voor mij
trouwens ook, en ik hoop het nooit
meer mee te maken ook.
Toch heeft het ons wel iets geleerd
en wel waardering voor ons eigen huis.
Vooral degenen, die in de kleine dorpje*
zijn ondergebracht geweest, zullen wel
gemerkt hebben, dat al die hardwer
kende mensen maar heel eenvoudig
lexen en er ook tevreden mee zijn. Ik
was bij een kleinen tuinder, die erg hard
voor zijn huishouden moest werken.
Hij werd geholpen door een flinken, aar-
digen zoon en zijn dochtertje a an zes
jaar hielp haar moeder met kleine huis
houdelijke werkjes. Een echt zonnetje
was dat kleine ding, een leuke hlonde
krullehol en ze was bijdehand ook.
We hadden juist afgesproken, dat ik
mee zou werken op het land en toen
gingen we weer naar huis. Ik hen ook
nog een paar dagen in Alkmaar ge
weest, daar was het gezellig druk.
Degenen onder jullie, die ook in dat
aardige stadje geweest zijn niet haar
gastvrije, hartelijke bewoners, zullen
van de gelegenheid gebruik gemaakt
hebben naar de kaasmarkt te caan.
Intussen hoop ik, dat jullie het brief
schrijven niet hebt. verleerd. Aan stof
tot schrijven is dunkt mij geen gebrek,
dus denk ik. dat het aantal brieven wel
vijfmaal zo groot zal zijn als deze week.
Tot de volgende week jongelui, dan
vertellen jullie je wedervaren. Afge-
gesproken?
tt
EEN NAT PAK
T_T E. wat een warme vacantie is het
dit jaar," pufte Tineke, terwijl
ze lui in de ligstoel lag, „gelukkig, dat
we vanmiddag gaan zeilen, zalig," en
ze klakte mei haar tong.
Toch fijn als je een Tante en 2 grote
neven in Lootdrecht had wonen. Dan
kon je de hele dag gaan zwemmen zei
len of met de kano er op uit trekken
en nu gingen ze vanmiddag alweer.
Na de koffie trokken ze er op uit,
binnen vijf minuten waren ze al bij het
begin van de eerste plas en gingen ze
naar een verhuurder van zeilboten toe
om te vragen, of hij ook nog een zeil
boot voor hen had en ja hoor, hij had
er nog een. Na het zeil gehesen te heb
ben, gingen ze de plassen op, eerst de
eerste plas langs en de Kal verst raat
door. (Dit is een gedeelte van de pla<>
waar veel weekend-huisjes langs staan).
Toen de tweede plas op. Op de derrie
mochten ze niet van Oom en Tante,
want daar kw amen weinig boten en dan
konden z.c niet „opgevist" worden, als
de boot omgeslagen was. Gelukkig
maar, dat ze het ook niet gedaan had
den want na een half uur kwam er een
flinke wind opzetten, waardoor de gol
ven over het dek sloegen en steeds
meer donkere wolken pakten zich bo
ven hun hoofden samen, tot op het
iaatst de lucht inktzwart werd, daar
door leek alles even somber.
Gelukkig dat Tineke's neven, Wim en
Piet, goed konden zeilen.
Plotseling kwam er een flinke wind-
naar huis.
j
Bin
PO
vlaag en de boot sloeg om.
konden ze allemaal goed
maar hoe nu de boot bi| den'
huurder te krijgen? Ze W
steeds op de tweede plas. d'1
gelukkig hulp opdagen. fv|
boot, die juist zijn passage,!
wal ging brengen. En deze i
en de boot naar de wal.
Door het bad en door de j,
men ze doornat thuis. Nadat
kleren hadden aangetrokken,
zon alweer te voorschijn en
door de flinke bui heerlijk or;
Na nog gezellige weken v-
6chijn te hebben doorgehrm-v
neke, al^ een neger zo hr.
Spring in 't Velt
Juffrouw S n i p. Het t
merken dat het 's morgens zo4J
ger is, maar ik vind het wel-
met het oog op de verduister^'
nog niet zo gek, je hebt er nu
der last van. ^Je moet je wel
„verboden terrein" houden, 1
is erg gevaarlijk natuurlijk. lil
Hensbroek geweest, 't was er i.jj
naar, maar ik was natuurlijk
blij toen ik mijn eigen huis ',riï
H a r 1 e k ij n t j e. Je brinjj
voor de oorlog geschreven, L*1
intussen heel wat meegemaalll
dat je ook weer behouden in !?j
bent aangekomen. Waar ben i "1
Harlekijn? Je gaal nu zeker v. "1
meed/ren aan de kinderkrant!®
B u i t e n k i n d. Ook ik
gelukkig in uitstekende wels'jfl
je het verhaal nog afgemaakim1
sedert je de brief schreef zou;®
zodat ik bang hen, dat het slcli
verhaal er bij ingeschoten is.»
mij goed met de sigarenban.®
beetjes (helpen moet je maar
Molleboon. Je schril
brief nog over „Hemelvaart j
lijkt heel erg lang geleden v we
Ik begrijp dat je trots was or hVi
In oorlogstijd kunnen cte iJ
zich ook verdienstelijk maker dei
ook een taak?
ing
Viooltje. Onverwacji VO(
ook nog bollenvelden gezien,
oorzaak was minder mooi. In v vei
land worden n.l. bijna overa! Op
kweekt en de vorige week \ujl,
wel in d^e gelegenheid gesteld "e
ken. I.k hoop dat je ook weer Or
bent teruggekomen en dat
de week weer een brief van |'J
Boefje. Waarom zou d'jtl
krant niet gewoon verschijnen^®
Alles gaat weer z'n gang gelut^H
is zo als je zegt, wc hebben
meegemaakt in de afgelopen d
was in Hensbroek en bon laterd O
maar gegaan waar ik familie i n
ziet ik omzeil deze keer de gd
klip niet. Je moet denken dal
genoten niet veel te doen harldi
verveling sla je ook wel aan
pen.
DE OPLOSSING
DE
I. De plaatsnaam luidt: KLiM
veen, gevormd door de woord®
putter, Aerdenhout, Zuiderzee, il
ernstig, narcis, Aalst, vast. e*®
Het spreekwoord is: Zo als h:®
thuis tikt, tikt het nergens.
Je kan het vinden met. behtil®
woorden: oor, Zierikzee, Atlas,
hit, jas, neger, zitten, otter, on?
De gelukkige prijswinnaar i.;
boon."
DE RAADSELS
I.
?t geheel is een spreekwoord®
rs. In 10, 7, 21, 9 woont rr"
Het
letters.
3, 2, 20, 5 gaat men er binm:
schrijft er dan met. 1, 17, 18, 14 r.
In de kamer is niet niemand. tl9
21, 4, 3, 4. 19 die men kent. En'
neemt men dan 11, 12. 17 bad
men zich weer 13, 19, 8, 22 voel Ol
wel'ke woorden moeten de cijfer-
(bovenstaande vervangen worde:
op
II.
lai
Di
Bi
St;
i M
x E
X g
X i
X I
X
X i
X
X
Op de kruislijn komt de na:
een plaats in de provincie Fn<
1. Pluimvee
2. Verblijf.
3. Vergrootglas
4. Een dans.
5. Vogel (water).
6. Zwarte stof
7. Bergplaats
8. Een persoon die een grote t
de ten tijde der Spaanse overhe^
Een onbekende, die onfva
bonnen zond danken wij d:-'ve
vriendelijk. m
M e v r. T. danken wij pT' er
vriendelijk. m
Johann Strauss heeft no?"£'f
Hil!e-bons op haar lijstje staan Zl'
voor de belangstelling, ik
best. Jjc
II a r 1 e k ij n spaart „Apen sl
dieren." re
Molleboon voor „Ijsheet1!' er
liet denk ik niet warm genoep or
de voorraad is nog niet aanzc"1; te
Boefje kan een paar Boekend
halen. Dj
Als van ouds kunnen de bonn?n*l<
aan het 'bureau worden al; O
Maandag na 3 uur.
Hartelijk gepote
OOM BOB.