WEST-BRABANT HEEFT
ZICH WEER HERSTELD
De verduisteringen van
watten voor uniformen
tijdvKocujt Kuitiye.
\udzc
De Maansteen
Vele fabrieken
werken al
Geen welkom
aan de grens
Koffie of thee
op bon 69
Alleen enkele plaatselijke vernielingen
herinneren aan den oorlog
O
HF In de eerste dagen, toen overal
lan-s do wegen het vernielde krijgs-
materiaal lag leek de verwoesting
gronfer te zijn dan zij in werkelijk
heid was. Maar overal is aanstonds
nipt groofe voortvarendheid hel op
ril imings werk ter hand genomen en
nu dit verricht is. blijkt, dat dp gron-
te verwoesting in het gewest betrek-
keliik is meegevallen. Slechts enke
le plaatsen zijn in werkelijk ernsti
ge mate getroffen.
Vee-treinen van de
groote markten
TERUGGAVE DER
BELASTING
Voor de Amsterdamsche rechtbank tegen
ieder der kleermakers drie
maanden geëischt
V 1 PI* 111 11 fl PTT begrip „speer" overtreden. Men heeft
IC/1 lüaailUUll hipr te maken met verduisterd goed.
Vdftl* een 8evan^enisstraf van drie maanden.
Een Duitsch dagblad
voor ons land
De loomheid als reactie op de laatste gebeurtenissen,
verdwijnt direct na 'n opwekkend
a
45*
N.V. KON. NED. ZOUTINDUSTRIE - BOEKELO - HENGELO
3fc.G" p3
I van
A. A. HUMME Jr.
Ie BLAD PAG. 3
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
DONDERDAG 6 JUNI 1940
BREDA, 5 Juni
VER het West-Brabantsche
land spreidt de zon een mil
de [zomerstemming. Alles bloeit
weer in dit land, dat drie weken
geleden onder den oorlogsstorm
lagl en er is maar betrekkelijk
weinig, wat ons nog herinnert aan
de enkele dagen van angst en ver
schrikking, waarin de bewoners
van dit gewest aan de ergste be
proevingen waren overgeleverd..
Wp hebben hier op den eersten oor
logsdag de Franschen zien komen, we
hebhpn nerveuze dagen van voortdu
rend luchtalarm doorgebracht, de tp
ruggpslagpn Nederlandsche troepen heh-
hen[ wij naar Zeeland zien trekken, we
hébben daarna do dramatische vlucht
vankde tachtigduizend bewoners van de
agglomeratie Breda meegemaakt en
toen wij daarvan terugkeerden, was de
oorloe voor dit gewest voorhij De Frari-
sche troepen waren van Tilburg af naar
het Zuiden en Westen teruggedrongen
en de wegen, sleden en dorpen droegen
de lidteekens van den strijd, waarmede
die [terugtocht is gepaard gegaan.
In Breda zijn een groot aantal woningen,
Voornamelijk tengevolge van de bomaanval
len en daarop gevolgde branden vernield of
zoo ernstig beschadigd, dat zij niet meer tc
bewonen zijn. Ook Ei ten heeft zwoor onder
bombardementen geleden, een dertigtal
woningen zi/n er vernield. In Roosendaal
zijn '90 woningen vernield. Het zwaarst zijn
evenwel het stadje Zevenbergen en het
grensdorp Putte getro,,~nIn Zevenbergen
heeft een geweldige brand gewoed, die nicl
minder don 125 woningen vernield heeft, en
in Putte bleef vrijwel geen huis onbescha
digd Voorts zijn er ook op den iveg van
Breda naar Antwerpen in de dorpen Zun
der t en Rijshcrgcn vele huizen ingestort.
m Het onderbrengen van de gezinnen,
(lie door deze vernielingen dakloos wa
ren geworden, heeft vrijwel nergens
moeilijkheden gegeven, dank zij de al-
gemecne medewerking, die de bevolking
gsgeven heeft. Overal zijn hulpacties
ingesteld, die evenwel met uitzondering
van die te Zevenbergen zuiver plaatse
lijk zijn gehouden. Het door den burge
meester van Zevenbergen opgerichte
hulpcomité heeft ook naar huiten een
oproep gedaan, die van alle zijden gel-
dek ike hulp heeft opgeleverd voor de
verzorging der eerste behoeften van dp
talrijke gezinnen, d<e hun have en goed
geheel verloren hebben.
■■Wat betreft de wederopbouw van de
geteisterde gemeenten zijn nog nergens
vaste plannen gemaakt en deze zal wel
geheel aan het particuliere initiatief
worden overgelaten, dat thans nog
wacht op de medewerking, die daarbij
van overheidswege zal worden gegeven.
■Inmiddels heeft overal in de streek
het leven weer zoo ongeveer zijn nor
male aanzien gekregen Het is stukje
voor stukje gegaan. Eerst kwam de te
lefoon plaatselijk weer in werking, toen
werden de regionale netten ingescha
keld en daarna konden we weer als
van oud? alle deelen van het land per
telefoon hereiken zij het dat men ook
thans nog hef noodige geduld moet be
trachten voor het tot stand komen van
de verbindingen Telegraaf pti post heb-
hen de isolatie van het Zuiden weer wat
minder hinderlijk gemaakt, doch nog
altijd blijft dp moeilijkheid van hpt ver
keer over dp rivieren, dat nog wel ge
durende langen tiid met dp noodige hin
dernissen gepaard zal gaan.
In Brabant zplf zijn de talrijke
vernielde bruggpp met een bewonde
renswaardige voortvarendheid weer
hersteld en ook voor zwaar vervoer
bieden de overgangen thans weinig
moeilijkheden meer.
Nadat de spoorwegen al vrij spoedig
lokaaltreintjes hadden kunnen inleg
gen. die alle stations op de lijnen van
Bergen op Boom tot Pen Bosch en van
Den Bosch tot Eindhoven aandeden, is
ook het husverkeer weer op gang ge
komen Met beperkte dienstregelingen
kan men op het oogenhlik do meeste
plaatsen van eenige beteekenis in West
Brabant weer bereiken. Slechts enkele
streken, waaronder de hoek van Baarle-
Nassau. zijn nog van elk verkeer
binten dat niet dp reddende fiets natuur
lijk verstoken.
TT ET bedrijfsleven is reeds vrij
spoedig na de oorlogsdagen
weer op gang gekomen en wan
neer we de vanzelfsprekende moei
lijkheden, die de toestand voor
een aantal bedrijven met zich
brengt, in aanmerking nemen, dan
mag men zeggen, dat over de ge-
heele linie weer een verheugende
activiteit te constateeren valt.
Uiteraard worstelen alle bedrijven tn
de geheele streek met de transport- en
verkeersmoeilijkheden, waardoor zoo
wel afzet als aanvoer van grondstoffen
verhinderd worden-. In Breda heeft men
hiervoor terstond de hulpmaatregel van
de collectieve transporten genomen.
Daar komt hij, dat vele Bredasche fa
brieken aanvankelijk een belangrijk
deel van hun personeel moesten missen,
daar dit nog niet van de evacuatie was
teruggekeerd. Op het oogenhlik zijn er
nog steeds enkele duizenden Bredanaars
niet in hun woonstad terug. Een en an
der heeft uiteraard in verscheidene be
drijven geleid tot inkrimping van werk
tijd en van personeel, doch daar staat
tegenover, dat groote aantallen van bij
dp arbeidsbeurzen ingeschrevenen kon
den worden aan het werk gezet bij de
npruimingswerken, terwijl nog dagelijks
groepen van werklieden voor -allerlei
werken worden eerequireerd Wat de
hindernissen van de geheel op auto-
transport ingesteld fabrieken en bedrij
ven betreft, heeft men gegronde hoop,
dat deze spoedig tot pen oplossing zul
len kunnen worden gebracht, waardoor
de werkgelegenheid over de geheele li
nie in belangrijke mate zal stijgen Be
moedigend is het dat enkele der groot
ste bedrijven te Breda aanstonds weer
op volle capaciteit aan het werk kon
den gaan.
Ook de in deze streken zoo belangrijke
tuinbouw heeft in de eerste dagen na den
oorlog met transportmoeilijkheden te kam
pen gehad, doch aan de veilingen te Breda
en Bergen op Zoom is nu het verbruik van
voldoende benzine voor de aanvoeren toe
gestaan, hetgeen vooral met het oog op de
oogst van het zachte fruit, die dezer dagen
zal beginnen en die overvloedig belooft tc
zijn, van het grootste belang is.
Toegangswegen naar Olden-
zaal en Zevenaar ge
sloten
's-GRAVENHAGE, 5 Juni. De
kolonel-territoriaal bevelhebber in
Overijssel en Gelderland. maakt
hekend dat velen zich per trein, per
rijwiel, te voet en met andere mid
delen van vervoer hegeven hebben
naar de gemeenten Oldenzaal en Ze
venaar. teneinde aldaar hun fami
lieleden. die uit Duitsche krijgsge
vangenschap ontslagen worden, te
ontmopien
Op de toegangswegen naar deze ge
meenten dreigen hierdoor ernstige ver
keersstremmingen te ontslaan, boven
dien worden de aldaar aanwezige Ne
derlandsche troepencommandanten ern-
«ig in hunne bewegingen belemmerd,
terwijl tevens voedselschaarschte in die
gemeenten dreigt te ontstaan door den
toevloed van personen. waardoor voor
de vrijgelaten soldaten onvoldoende le
vens middelen zullen overblijven.
De kolonel-territoriaal hevelhebber
in Overijssel en Gelderland ziet zich
hierdoor genoodzaakt alle toegangs
wegen tot deze gemeenten door mi
litaire politietroepen te doen afzet
ten en lederen toegang van niet-in-
wonenden dezer gemeenten met ge
strengheid tegen te doen gaan.
In het belang der vrijgelaten soldaten
en mede in haar eigen belang wordt de
Nederlandsche bevolking mitsdien ver
zocht haar plannen tot vertrek naar de
ze gemeenten op te geven, of zoo noodig
van haar reis daarheen ten spoedigste
terug te kceren.
Alle maatregelen worden getroffen,
opdat de vrijgelaten krijgsgevangenen
in zoo kort mogelijken tijd naar hun
haardsteden zullen kunnen terugkee-
ren.
Maatregelen der N.S.
AMSTEBDAM. 5 Juni. Vanmorgen
is een conferentie gehouden tusschen
den dienst handelszaken en goederen
vervoer van de Nederlandsche Spoor
wegen, de Nederlandsche vereeniging
tot bescherming \an dieren en de Ne
derlandsche hond van veehandelaren
Het resultaat van de besprekingen is,
dat met ingang van Vrijdag as.
marktdag te Leeuwarden tot afvoer
van het gekochte vee een veetrein zal
loopen van Leeuwarden en Zwolle over
Deventer, richting Amersfoort cn be
stemd voor Amsterdam. Utrecht. Lei
den, Den Haag, en Rotterdam. Vertrek
uit Leeuwarden pl.m. 15 uur. Ook van
Groningen zal te beginnen met Dinsdag
n.s. den dag van de Groninger markt,
een veetrein loopen via AssenMeppel
en verder over dezelfde route.
Voor veevervoer over andere lijnen
wachte men op nadere berichten.
's-GRAVENHAGE. 5 Juni. Het
departement van handel, nijverheid
en scheepvaart maakt bekend, dat
hnn fiO van het alcpmeen distributie
honhoekje gedurende het tiidvak
van Donderdag 6 Juni a.s. tot en
mei Vrijdag 5 Juli a.s. recht geeft
op het koopen van 2H ons koffie of
Vi ons thee.
Do aandacht wordt er op geves
tigd. dat de bevoorrading van de
winkeliers tengevolge van verkeers
moeilijkheden vertraging kan on
dervinden. De winkeliers zullen in
verhand daarmede vermoedelijk
niet onmiddellijk on alle bonnen,
waarover hun klanten beschikken,
koffie of thee kunnen aflpveren
Men niopt daarom niet aanstonds
op 6 Juni of volgende dacen alle
bonnen, waarover men beschikt, hij
zijn winkelier inleveren. Indien
men zijn bestellingen over de pe
riode van 6 Juni tot en met 5 Juli
verdeelt, kan ieder er zeker van
zijn dat hij in den loop van Juni de
geheele hoeveelheid, waarop hij
niet zijn gezin recht heeft, bij zijn
kruidenier kan koopen.
NU DE AUTO'S OP STAL
STAAN
Ook een billijke regeling voor
degenen, die een beperkte
vergunning hebben
V-GRAVENHAGE. 5 Juni. De K.N.
A.C. en de A.N W.B. deelen het volgen
de mede. Reeds eerder werd door het
ministerie van financiën bepaald, dat
voor opgelegde motorrijtuigen terugbe
taling zou kunnpn geschieden van voor
uit betaalde motorrijtuigenbelasting van
1 Juni 1910 af tegen inlevering van de
motorrijtuigen belastingkaart.
Thans ontvingen bovengenoemde
vereenigingen bericht van het mi
nisterie van financiën, dat eveneens
een zeer tegemoetkomende regeling
is getroffen voor de motorrijtuighou
ders, die van de daartoe bevoegde
autoriteiten vergunning hebben
gekregen slechts een beperkt aan
tal malen of dagen met het motor
rijtuig te rijden.
Aan hen kan op hun daartoe strek
kend verzoek teruggave worden ver
leend van betaalde motorrijtuigenbelas
ting in verhouding van het aantal cfa-
gen, waarover de kaart loop tot het aan
tal dagen, waarvan wordt aangetoond,
dat zij niet met het motorrijtuig op
den openbaren weg hebben kunnen rij
den.
Deze terugbetaling kan geschieden
door de ontvangers na afloop van het
tijdvak, waarover de belastingkaart
loopt.
Men beware dus zorgvuldig even-
tueele bewijsstukken (bijv. tijdelijke ver
gunningen van benzinedistribulie bu
reaux) waaruit kan blijken, dat men ge
durende bepaalde tijden niet op den
openbaren weg heeft kunnen rijden.
\ji als speer. Daarmede is de grens van het
1 i Wegens verduistering eischte spreker
llvlvl in den loop van den dag stonden nog
acht confectionnairs terecht, voor de
zelfde feiten.
Zij voerden hetzelfde verweer: Het
was speer en het is een oud gebruik in
onze branche, dat de opbrengst, daar
van voor ons is. Tegen alle, verdachten
eischte de officier van justitie een uni
forme straf: drie maanden.
..Speer" in kolossale hoeveel
heden verkocht
AMSTERDAM, 5 Juni. - De vier
de kamer der rechtbank heeft van
daag een aantal strafzaken behan
deld tejjen kleermakers, verdacht
van verduistering van watten, be
stemd voor de vervaardiging van
militaire uniformen. Ook eenige op
kooper9 stonden terecht, verdacht
van heling.
De eerste verdachte was een man uit
Dieraen, bedrijfsleider van een confec
tiebedrijf tc Amsterdam.
Hem waren groote partijen stoffen en
watten ter beschikking gesteld om dui
zenden uniformen te vervaardigen. In
de meeste gevallen waren te veel pak
ken watten verstrekt en een aantal con-
f.ectjonnairs, o.w. deze verdachte, be
schouwde dit overschot als „speer".
Speer is de rest van verstrekte stoffen
enz., die door de kleermakers als hun
eigendom wordt beschouwd.
Verdachte zeide, dat hij de watten
gehouden had, niet wetende dat hij een
strafbaar feit beging. De watten had hij
niet onttrokken aan de uniformen,
daar zal voldoende in verwerkt.
De officier van justitie, mr. P. 's Ja
cob begon zijn requisitoir met de op
merking. dat deze kwestie groot opzien
in het. land heeft gewekt, maar zij dien
de hier tot de juiste proporties te wor
den teruggebracht. Verdachte beweert,
dat wat hij heeft overgehouden z.g.
„speer" is, dat de confectionnair mag
behouden. Doch hij beschouwde mate
riaal, dat heelemaal niet gebruikt werd
Om de wille van de
„speer".
In den namiddag kwamen de koop
lieden aan de beurt, die de watten had
den opgekocht om ze langs epn omweg
weer aan het rijk aan te bieden. Zij
werden verdacht van heling, subsidiair
schuldheling.
De eerste koopman, had in tamelijk
groote hoeveelheden niet slechts te
Amsterdam, doch ook Ie Delft. 'wat
ten opgekocht. Meestal kocht hij snip
pers e.d. op. doch op zekeren dag bood
men hem pakken watten aan. Hij ac
cepteerde. De watten werden op klaar
lichten dag opgeladen en geen oogen
hlik had hij gedacht, dat de goed be
kend staande firma hem verduisterd
goed had verkocht.
De officier van justitie achtte de
schuldheling bewezen en requireerde
een gevangenisstraf van vier maanden.
De verdediger, mr. S. B. de Leeuw,
vestigde er in zijn pleidooi de aandacht
op. dat dit kleine koopmannetje onmo
gelijk kon weten, dat de groote. goed-
bekend staande zaken hem van mis
drijf afkon e goed te koop aanboden.
Pleiter achtte noch de heling, noch d
schuldheling hew- en Uiterst' subsi
diair drong hij op clementie aan.
Ook tegen de andere verdachten die
wegens heling terecht stonden eischte
het O M. vier maanden gevangenisstraf.
Vonnis 19 Juni.
De „Deutsche Zeitung in
den Niederlanden"
AMSTERDAM, 5 Juni. Heden is
het, eerste nummer van de „Deutsche
Zeitung in den Niederlanden" versche
nen. Rijkscommissaris, rijkeminlstei
Seyss Inquart stelt in een inleideno
woord het blad tot taak een orgaan te
zijn voor de Duitschers, die wonen in
het bezette gebied en een schakel te
vormen tusschen het bestuur en de be
volking. In een hoofdartikel wordt het
beginsel van het nieuwe dagblad als
volgt, omschreven:
„Wij Duitsche journalisten in de Ne
derlanden willen op publiciteitsgebied
de pioniers zijn bij het slaan van een
brug van volk tot volk. De taak, welke
ons wacht, zal verlicht worden door de
verplichtingen van politieken. cultüree-
len en cconomischen aard, alsmede door
de noodzakelijkheid naast en met ei
kaar vreedzaam te leven binnen een or
ganische levensruimte, waarin de voor
zienigheid ons plaatste, in een ccest
van wederzijdsche achting en de onvoor
waardelijke en onvermoeide offervaar
digheid in den strijd van dan Führer,
wien wij geheel zijn toegewijd. De „Deut
sche Zeitung in den Niederlanden"
de verst vooruitgeschoven publicistische
voorpost legen Engeland, welker aard
rijkskundige ligging niets zou beteeke-
nen, ware het niet, dat wij haar als een
factor in den strijd zouden zien. Ook
voor de Duitsche soldaten zal het dag
blad een brug zijn: hij is de schakel tus
schen front en vaderland.
Een onzer voornaamste opdrachten
zal het zijn deze verbindende functfe
duidelijk naar voren te brengen. Het
blad zal den soldaten berichten géven
over het vaderland en zijn onwrikbaren
wil tot overwinnen. Het zal het vader
land vertellen over Duitsche soldaten in
den vreemde. Bovendien zal de Duit-
scher in Nederland, die jarenlang een
wekelijksch orgaan als zijn lijfblad heeft
gehad, met dit dagblad een vurige
wensch in vervulling zien gaan.
Boe
y/ecf
voor
voe
,bader<
Vu'<P
Voor
.e\'<9«r
20*
bade"1
ikVon-
FEUILLETON
Door
WILKIE COLLINS
Nederlandsche bewerking
24)
„Wel, juffrouw Clack", riep hij uit,
„wat is het laatste nieuws uit liefda
dighei.lskringen? Hoe gaat het met uw
vriend, mijnheer Godfrey Ablewhite,
na het hardhandige optreden van die
schelmen in Northumberlandstreet?
Nou, op mijn club hoorde ik een mooi
verhaal over dien weldoener der
menschheid!"
„Ik houd mij ver van de wereldsche
zaken", antwoordde ik, „en ik bezit
niet het voorrecht tot een club te be-
hooren. Maar ik ken dat verhaal waar
u op zinspeelt en ik weet ook, dat geen
grover leugen ooit verteld is."
„Ja, natuurlijk, juffrouw Clack. l>
kiest partij voor uw vriend, maar hij
zal de wereld niet zoo gemakkelijk
kunnen overtuigen als een verzameling
dames uit een liefdadighe'dscomité
.De schijn is tegen hem. Hij bevond
zich in het huis. toen de diamant ver
dween, en hij was daarna de eerste
om naar Londen te gaan. Dat zijn on
gunstige omstandigheden, indien men
ze beschouwt in het licht van latere
gebeurtenissen. Men moet er uit aflei
den, dat mijnheer Ablewhite evenzeer
geïnteresseerd was bij 't juweel als
mijnheer Luker, en dat de Indiërs, on
zeker wie in het bezit van den steen
was, geen anderen uitweg wisten dan
hen beiden te fouilleeren."
..Laat ik u dan vertellen, mijnheer
Bruff, dat mijnheer Godfrey Ablewhite
nog geen twee uur geleden in dit huis
was en dat juffrouw Verindc zelf zijn
onschuld, wat betreft de verdwijning
van den Maansteen, heeft bekend ge
maakt."
Het dred mij onuitsprekelijk genoe
gen te zien, dat mijnheer Bruff door
mijn woorden geheel uit het veld
scheen geslagen.
Ce advocaat nam zijn paperassen op,
waarna wij ons zwijgend naar lady
Verin der's kamer begaven.
HOOFDSTUK IV
De onderteekening van het testament
nam veel minder tijd in beslag, dan ik
had gedacht en toen mr Bruff weer
vertrokken was, zei mijn tante, op het
testament terugkomend: „Je moet niet
denken, dat ik jou vergeten heb. Dru-
silla. Ik was van plan, je het jou toe
gedachte legaat persoonlijk te geven."
Dit was een prachtige gelegenheid,
die ik niet ongebruikt voorbij wilde la
ten gaan. met andere woorden, ik deed
direct mijn tasch open en haalde er het
bovenste boek uit
„Als u dit met aandacht wilt lezen,
lieve tante, heeft u mij alles gegeven,
wat ik van u wensch", zei ik, haar het
boek overreikend, dat ik had openge
slagen bij een zeer welsprekend hoofd
stuk.
De arme lady Verinder. die gedach
teloos tegen de kussens van haar di
van leunde, keek het boek even in en
gaf het mij toen. blijkbaar in verle
genheid gebracht, terug.
„Ik vrees, Drusilla", zei ze, „dat ik
moet wachten, tot ik wat beter ben,
voordat ik dat kan lezen. De dokter
heeft mij juist verteld, dat mijn toe
stand vandaag minder goed is."
„Misschien voelt u zich straks weer
beter, of u zoudt morgenochtend kun
nen ontwaken met het gevoel, dat u
iets mist en dan zou dit boekje juist
die leemte kunnen vullen. Ik zal het
dus maar hier 'laten, tante. De dokter
kan daar toch geen bezwaar tegen
hebben."
Met deze woorden schoof ik het hal
verwege onder de kussens, dicht bij
haar zakdoek en reukfleschje, zoodat
haar hand, indien zij een dezer voor
werpen zocht, met het hoek in aanra
king moest komen en wie weet. zou
het tenslotte een snaar in haar gemoed
beroeren. Het leek mij nu verstandig,
haar met haar gedachten alleen lp laten
en ik nam afscheid met de belofte, den
volgenden das terug te komen.
Ik ging eerst nog even naar de bi
bliotheek. waar ik op tafel twee boe
ken zag liggen, zoogenaamd lichte lec
tuur, die zeker door den dokter waren
aanbevolen en die ik dan ook onmid
dellijk door twee van mijn mecge
brachte werken aan het oog onttrok.
In de ontbijtkamer stond de kooi met
de kanarie, die mijn tante zelf gewoon
was te verzorgen. Ik legde een hoek
tusschen het vogelzaad en vervolgde
zoo mijn weg door de verschillende
kamers. Ten slotte had ik nog één
boek over en de badkamer was de
eenige kamer waar ik nog niet was
geweest Een innerlijke stem zei mij,
niet terug te deinzen en ook hier het
zaad uit te strooien. Ik zag een peig
noir over een stoelleuning geworpen
pn daarin een zak, waarin ik nu mijn
laatste boek stopte.
Nu kon ik naar huis gaan, een rus
tig en tevreden mensch, overtuigd dat ik
in het huis van mijn rijke tante den
waren rijkdom had gebracht.
Den volgenden middag keerde ik te
rug, met de bedoeling naar den toe-
siand van mijn tante te informeeron
cn op den ingeslagen weg voort te
gaan, en hooide van Samuel, den be
diende, dat zij een onrustigen nacht
had doorgebracht en nu probeerde,
wat te slapen. Ik liep voorzichtig de
trap op, naar de zitkamer en wilde
luist hier binnengaan, toen er op de
voordeur werd geklopt. Ik had geen
Ijjd meer om in de bibliotheek te gaan,
waar ik verondersteld werd te zullen
wachten, doch bedacht, dat dit van
geen belang zou zijn, aangezien mijn
tante toch geen bezoek ontving. Het
bleek echter een bevoorrecht persoon
i" zijn, die eveneens zijn weg naar bo
ven nam, zoodat ik niet beter wist te
doen dan een zijvertrek in te gaan, dat
in verbinding stond met een zitkamer
en daarvan door gordijnen kon worden
afgescheiden. Ik trok deze gordijnen
dicht en verwachtte, dat de bezoeker,
waarschijnlijk de dokter of mijnheer
Bruff, niet langer dan vijf minuten
zou hoeven le wachten alvorens bij de
patiënte te worden geroepen. Ik had
rnij hierin echter vergist en hoorde
hem rusteloos heen en weer loopen en
in zichzelf praten. Toen ik de zware
gordijnen een weinig op zij schoof,
hoorde ik hem zeggen: „Vandaag zal
ik het doen." en de stem. die ik hoor
de, was van mijnheer Godfrey Able
white
HOOFDSTUK V.
Ik liet verschrikt het gordijn los.
Wat zou hij van plan zijn? Zou hij ons
in den steek laten met onze Kleeding
voor Moeders, of zich uit het comité te
rugtrekken? Deze twijfel werd zoo
ondragelijk, dat ik juist van plan was
uit mijn schuilplaats te voorschijn te
komen om hem te smeeken, uit naam
van alle dames-comité's in Londen,
zich nader te verklaren, toen ik een
tweede stem in de kamer hoorde, die
mij onaangenaam in de ooren klonk
die van Rachel Vorincler.
„Waarom ben je hierheen gekomen,
Godfrey"? vroeg zij. „Waarom ben je
niet in de bibliotheek gegaan?"
Hij lachte en antwoordde. „Juffrouw
Clack zit in de bibliotheek."
„Clack in de bibliotheek!" Zij ging
meteen op den divan zitten. „Je hebt
gelijk. Godfrey. Dan kunnen we beter
hier blijven."
Ik begon het benauwd te krijgen. Na
wat ik juist gehoord had, was het on
mogelijk om mij te vertoonen en ik
kon mij evenmin verwijderen, daar er,
behalve den schoorsteen, geen anderen
uitweg bestond.
„Ga niet naast mij zitten, Godfrey,
maar neem een stoel", zei Rachel. „Ik
zie de menschen graag tegenover mij,
wanneer ik met hen spreek."
Hij voldeed aan dit verzoek en nu
kon ik. door een kier, precies zijn ge
zicht zien, waarop ik. tot mijn afschuw,
dezelfde verheerlijkte uitdrukking zag,
waarmede hij in Exeter Hall, ten bate
van duizenden ongelukkige mede
schepselen, zijn pleidooi hield en waar
door hij mij voor zich had gewonnen.
Natuurlijk kon zij evenmin weerstand
aan hem bieden en nu begreep ik de
beteekenis van de woorden, die hij zich
had laten ontvallen, toen hij zich al
leen waande.
„Heb je onze afspraak vergeten,
Godfrey? De laatste maal, dat wij el
kaar alleen spraken, in onzen tuin in
Yorkshire, hebben we toch afgesproken
dat wij niet meer dan neef en nicht
voor elkaar zouden zijn."
„Ik vergeet die afspraak iederen keer
dat ik je zie, Rachel."
„Kom dan maar niet meer hier."
„Dat helpt niets. Het vergaat mij
precies zoo, als ik maar aan je denk.
O, Rachel! Gisteren heb je nog gezegd,-
dat je een beter oordeel over mij hebt,
dan je ooit tevoren had gekoesterd. Is
het dwaasheid om daar luchtkasteelen
op te houwen om te hopen, dat eens
de d^g zal komen, waarop je hart gun
stig jegens mij gestemd zal zijn! Als
dit zoo is, zeg het clan niet! Laat mij
tenminste de illusie, liefste, waarmee
ik mij kan troosten, als je mij niets
anders geven kunt!"
Zijn stem trilde en hij bracht zijn
zakdoek naar zijn oogen. Het leek wa
rempel wel Exeter Hall. Alleen het pu
bliek, het applaus en het glaasje water
ontbraken!
Zelfs haar hard gemoed scheen ge
troffen. Ik hoorde haar tenminste op
meer belangstellenden toon vragen:
„Weet je zeker, Godfrey, dat je werke
lijk zooveel van mij houdt?"
„Absoluut, Rachel! Ik heb alle inte
resse in het leven verloren en denk
slechts aan jou. Geloof mij, zelfs het
liefdadigheidswerk staat rnij tegen en
als ik een damescomité zie, zou ik het
liefst aan het andere eind van de we
reld willen zitten."'
(Wordt vervolgd).
