Molotof verschaft opheldering VOOR HET KIND De grote wedstrijd OM ZELF TE MAKEN Het Iberisch accoord RUBRIEK VAN OOM BOB boefje's eer Eliminatie van Britschen invloed in Zuid- en Zuid-Oost-Europa Om het kampioenschap van Amersfoort Volta - Pascaltournooi r BRIEFWISSELING Ossefong in Madeira Een „flessenpiano' RUILHANDEL 2e BLAD PAG. 4 AMERSFOORTSCH DAGBLAD VRIJDAG 2 AUGUSTUS 1940 "1\ /TDLOTOF's groote rede over de buitenlandsche politiek der J-Sovjet-Unie. bevatte vele passages, welke elders met groote be langstelling zullen zijn vernomen. Wellicht was deze belangstelling in sommige hoofdsteden in hoogc mate vermengd met teleurstelling. Degenen, die geloof schonken aan Britschc berich ten over een meer of minder latente Duitsch Rus sische tegenstelling of zelfs wrijving, zien zich thans geplaatst voor een categorische tegenspraak dezer berichten door niemand minder dan den Russischen volkscommissaris voor buitenlandsche zaken. Fundamenteel voor de Russische buitenlandsche politiek is de door Molotof aldus geschetste opvatting van leidende kringen te Moskou: „De Sovjet-Unie laat zich niet in het minst intimideeren door de dreigende perspectieven, die Engelsche en andere bladen schilderen van den verderen groei en de toekomstige macht van Duitschland. Veeleer zullen de vriendschappelijke en goede buurbc- trekkingen tusschen de Sovjet-Unie en Duitschland in vollen omvang blijven bestaan," T"\EZE Moskousche opvatting is logisch en consequent. Het Duitsch-Russische accoord van Augustus vorig jaar was niet bedoeld als een ééndagsvlieg, doch als basis voor een politiek op 1 a n g e n t e r m ij nhet accoord had en heeft alleen dan zin. wanneer beide partijen er naar streven er, vooral eco nomisch, zoo goed mogelijk aan te voldoen. De huidige internationale politieke èn economische situatie biedt noch voor Berlijn noch voor Moskou een gunstig alternatief voor de Duitsca-Russische samenwerking. De Britsche speculaties op een Duitsch-Russische tegenstelling zijn dan ook niet gebaseerd in de feiten, en ontspruiten eer aan wenschdroomen dan aan reëel inzicht. MOLOTOF heeft scherpe woorden gewijd aan de Britsch-Fransche politieke en mili taire verrichtingen van den laat- sten tijd. Hij wees er op, hoe „lichtzinnig" men vooral te Parijs heeft geoordeeld over het belang en de beteekenis der Sovjet-Unie. Ongetwijfeld doelde Molotof daar mede op de van weinig reëel in zicht getuigende wijze, waarop vorig jaar leidende Fransche (en Britsche) kringen gepoogd hebben een BritschFranschRussisch „anti-aggressie-front" te verwe zenlijken. Behalve aan de Duitsch-Russische betrekkingen .wijdde Molotof in zijn rede uitvoerig aandacht aan de verhou ding van de Sovjet-Unie tot vrijwel alle aangrenzende en nabijgelegen sta ten. Hij richtte daarbij zijn waarschu wende woorden met name tot Turkije, Iran (Perzic) en ook Finland, en gaf te kennen dat Moskou deze landen met aandacht gadeslaat, en dat het van deze landen zelf afhangt, hoe de be trekkingen zich zullen ontwikkelen, m.a.w. of zij het Russische wantrouwen zullen aanwakkeren dan wel zullen weten weg te nemen Dit werd door Molotof met te meer klem gezegd, om dat de Russische volkscommissaris nog vele aevaren voor den vrede, en de mogelijkheid eener uitbreiding van den huidigen oorlog, onder het oog meende te moeten zien. Letterlijk zeide Molotof: „De ont wikkeling van den wereldtoestand brengt het gevaar met zich van een verdere ontplooiing van den oor log". Het is wel duidelijk, dat Molotof hierbij in het bijzonder het oog had op een eventueel betrok ken geraken van de Vereenigde Staten en van Japan bij bet huidige Europeesche conflict, vooral in ver band met een mogelijke „koloniale herverdeeling''. VOOR Engeland voltrekken zich on aangename politieke wijzigingen in het Zuiden cn Zuid-Oosten van ons werelddeel. De Britsche invloed wordt daar met den dag meer uitgeschakeld. Het dezer dagen tot stand gekomen Spaansch-Portugeesche verdrag heeft zonder twijfel een anti-Britsche tendenz. Zooals bekend bestaat er tusschen En geland en Portugal een eeuwenoud alliantie-verdrag. Het Portugal van Salazar, dat tijdens den Spaanschen burgeroorlog met zijn sympathie geheel aan de. zijde van Franco stond, ver vreemde echter steeds meer van Enge land. Londen vertoonde met een door de reeele machtsverhoudingen (naar rhans duidelijk is gebleken) niet gewet tigd superioriteitsgevoel, niet steeds het tegenover een klein, maar oud en trotsch land als Portugal verschuldigde respect. London's politiek tfidens den Spaanschen burgeroorlog blijkt zeer on gelukkig geweest te zijn. Door de half slachtigheid der leidende P.rilsche kningen, die toenmaals een allerwegi als aanmatigend gevoelden druk uit oefenden. doch tenslotte Franco's zege moesten erkennen, ontmoet Londen thans weinig sympathie te Lissabon cn Madrid. Portugal heeft zich door het met Spanje gesloten accoord in den rug gedekt om weerstand te kunnen bie den aan Britschc pogingen, welke op grond van duidelijke aanwijzingen (vroegere vlootmanoeuvres en der gelijke) te verwachten zijn, om be slag te leggen op do Portugeésche eilanden voor de straat van Gibral tar. orn van daar uit den toegangs weg tot de Middellanrlsche Zee te blokkeeren, wanneer de vloothasis Gibraltar onhoudbaar zou blijken. Hoezeer de Britsche invloed in Zuid Oost-Europa is geslonken, bleek reeds uit vele feiten. Roemenie bedankte eige ner beweging voor de Britsche „ga rantie" en schikte zich naar de Russi sche wensehen, zooals het zich waar schijnlijk schikken zal .in vérstrekkende mate, naar door Berlijn en Rome ge steunde Ilongaarsche en Buigaarsche revisionistische wensehen. De bezoeken der Zuid-Oost-Europeesche staatslie den aan Hitler en von Ribbentrop spre ken evenzeer een duidelijke taal. 1-Iet volharden van Turkije in een neutrale houding getuigt evenzeer voor het teloor gaan van den Britschen invloed in dit gebied. VOETRAL A.P.W.C. en Amsvorde deelen de punten Gisteravond werd op het Amersfoort- sche Boys-terrein aan de Gasthuislaan door A.P.W.C. en Amsvorde een wed strijd gespeeld voor het kampioenschap van Amersfoort. Door het feit, dat II.Y.C. Dinsdag j.l. reeds beslag legde op dezen titel, stond er voor beide clubs niets meer op het spel. Niettemin werd er door beide partijen enthousiast gestreden. Hoewel Amsvorde tot ver in de tweede helft met 3—2 achter stond, gelukte het haar door middel van haar rechtsbuiten den gelijkmaker te scoren. Zelfs kreeg zij nog een kans om te win nen, doch de penalty wist doelman ILie- nekamp op fraaie wijze te stoppen. Zoo bleef de stand 33. De stand is: HA C. 5 5 0 0 316 10 Sopla 4 3 0 1 17—13 0 A.P.W.C. 5 2 1 2 20—16 5 A. Boys 5 2 0 3 17—22 i Amsvorde 5 113 1323 3 Quick 4 0 0 4 725 0 Dinsdagavond wordt op het Sport terrein „Birkhovcn" de laatste wed strijd voor dit kampioenschap gespeeld tusschen Quick en Sopla. LAWNTENNIS door WIL BOKHORST Morgen opening op de VoltabUncn Morgen. Zaterdagmiddag, zal het jaarlijksche tennis-tournooi op de Vol ta-Pascal-banen aanvangen. Ook dit jaar heeft de organisatie-com missie niet over belangstelling voor dit sport-cvcnement te klagen. Een 70-tal deelnemers heeft zich voor één of meer nummers laten inschrijven; cr slaan S dames-enkelspel, 6 dames-dubbelspel, 20 mixed-partijen, 32 heeren-enkelspel en 19 heeren-ciubbelspel op het pro gramma, aldus werd ons bij informatie medegedeeld. Voor de winnaars van dames- en hee ren-enkelspel staat een zilveren wissel beker ter beschikking, dip thans in be zit zijn van resp. mei M. Ilorring en den heer L, II. J. v. d. Veer. Frits was zes jaar, maar al een belangrijk persoon in de Rozenstraat. H\j speelde de baas over alle kinderen van die straat. Frits stond vooral in hoog aanzien, omdat hü zo goed autoped kon ryden. Nee maar, dat was de moeite waard! Hjj maakte de mooiste bo gen en cirkels, zonder één keer te vallen of uit zijn evenwicht te raken. Laatst had hij zelfs 'n wedstrijd gehouden met Boelie van de Banaanstraat Boelie op de fiets cn Frits op z'n autoped. En wie had cr gewonnen? Frits! Je begrijpt hoe trots de kinderen van de Rozenstraat op hem waren. Ze vonden het daarom ook niet erg dat hij een beetje de baas over hen spcelae. Firts had ieder van de kinderen een „rang" gegeven. Nellie was na hem de hoogste persoon. Er was maar één jongetje dat geen rang had... dat was Poetsie. Eigenlijk heette hij Pieter, maar dat vonden vader en moeder geen leu ke roepnaam, dus was hü z'n leven lang al Poetsie genoemd. Zo'n lang leven had Poet- 3ie nog niet achter de rug. Het ventje was nog geen vjjf jaar. TIii was een broertje van Frits. Tegen zim „grote" broer keek hij vol ontzag op Het >s dan ook wat een broer als Frits te hebben! Iemand die zo veel te zeg gen had. Frits daarentegen had helemaal geen respect voor Poetsie. Dat „kleintje" zei hjj alty'd minachtend. Poetsie mocht ook niet veel doen van Frits. Hy mocht nooit mee als ze een tocht per autoped gingen maken. Dat vond Poetsie vreselijk, maar als de andere kinderen weg waren, oefende hij zich op zün eigen autoped en hij vond dat hij het veel mooier kon dan zijn grote broer. Op een goede dag kwamen de kinderen van de Rozenstraat opgewonden by' elkaar. Stel je voor, dc eigenaar van de fietsenzaak uit de buurt had een autopedwedstrijd voor kin deren uitgeschreven. Drie prachtige prijzen had hy' beschikbaar gesteld. De eerste pry's w-as een echte fiets! de twede pry's een schitterende autoped cn de derde pry's een grote blokkendoos. Natuurlijk sprak ieder een or er de eerste r-y's. Jongens, een echte fiets! Iedereen zag zichzelf al als winnaar van de wedstrijd, want het sprak vanzelf dat alle kinderen uit de Rozenstraat zouden mee doen. Vooral Frits was in de zevende hemel, liet was toch zeker zo goed als zeker dat hij won! Wie kon er nu beter op de autoped rijden dan hij! O. wat heerlijk een echte fiets te hebben! Fietstochten met vader te maken. Op een fiets kon je misschien nog veel harder leren rijden dan op een autoped. In gedachten zag h'y zichzelf al door de stad vliegen. En wat zou moeder blij zijn. Hy zou alle boodschappen voor haar kunnen doen in een minimum van tyd. Moeder hoor de al die verhalen glimlachend aan. „Maar kind, je hebt nog niet gewonnen", zei ze. „Wacht eerst maar tot de wedstrijd voorb'y is." Ook moest moeder als vredestichtster op treden, toen Poetsie opeens verklaarde dat hy ook mee ging doen. „Ha, ha!" lachte Frits, „zo'n kleine aap! Jy komt toch zeker als laatste aan!" Maar Poetsie liet zich niet van zün stuk brengen, hij wou en zou mee doen en zo gebeurde het ook. De gewichtige dag brak aan. Zestig kinderen hadden zich op het markt plein verzameld. Het was een echte wed- stryd en het ging er net zo toe als bij grote mensen. Er was ook een dokter met een rood kruis op z'n arm en twee heren met gekleur de linten zorgden vcor de goede orde. Het stond er verder vol met toeschouwers die de kinderen met gejuich begroetten. Hè, wat gewichtig was dat! Trots liepen de kinderen, en vooral de kinderen van de Rozenstraat, die immers allemaal goed reden, voorbij. Toen knalde het pistool en weg storm den ze onder het gebrul van de toeschou wers. Mensenkinderen wat een spannend ge zicht was dat! Eerst reden ze allemaal zo'n beetje even hard, maar je kon al gauw zien dat er een paar aan het hoofd kwa men. Drie jonge-s v.—r*»n het cn wel: p'rits, Boelie en Dorus van Santen uit de Groen straat. Hun haren wapperden in de wind. Ze zetten er een vaartje achter! Van de drie was er echter één die het allerhardst reed Frits natuurlijk. Het duurde niet lang of de andere twee bleven achter en omdat ze zich blykbaar te veel hadden ingespan nen, zagen de mensen hen later helemaal achteraan rijden. Frits reed... reed... Nog nooit had hy zo hard gereden. Hij zag de fiets al voor zich hy verbeeldde zich dat hij al op z'n fiets reed... O, o, wat fyn en wat zou den de anderen hem beny'den! Plotseling spitste hy zün oren. Wat hoorde hy daar? Iemand achter hem, iemand die hem wilde inhalen. Dat zou niet gebeuren. Frits span de ai zjjn krachten in... vlugger... steeds vlugger reed hy. Daar was de eindstreep... hy" was cr nee, iemand anders ging voor hem over dc eindstreep! Frits zag eventjes niets meer. Toen voel de hy dat hij op een stoel gezet werd en eon heer zei vriendelijk tegen hem: „Dat heb je mooi gedaan jongen, je hebt de twe de pry's gewonnen!" Frits vroeg zich af wie dan wel de eerste pry's gewonnen had. Daar moest hy staan tussen die mensen. Iemand feliciteerde hem en hing een krans over zijn rug. Toen zag Frits het... blote beentjes, een blauw truitje cn daarboven het stralende ge zichtje van Poetsie! Poetsie! Niet mogelyk! Even later had de prysuitreiking plaats. Ze kwamen allemaal by elkaar in do tent waar thee en gebakjes werden gegeven. Daar werden de twee broertjes vrienden voor het leven. Want Poetsie kwam met z'n nieuwe fiets naar Frits toe en zei: „Jy mag ook vaak op m'n fiet^, hoor, dat beloof ik je!" Beste nichten en neven! r AAT ik beginnen met Made- liefje, die met vacantie was, te bedanken voor baar kaart uit Zwijn- drecht. Er schijnen er meer de stad uit te zijn, naar ik uit de briefwis seling begreep. Nu: ik hoop, dat jullie allemaal prettige dagen zult beleven. Daar boor ik later nog wel iets van Dc raadsels zijn deze week niet mee gevallen, geloof ik. Vooral de naam „kolibri" scheen moeilijkheden mee te brengen. En ook het tweede, waar mee vlas bedoeld werd, kostte klaar blijkelijk nogal wat hoofdbrekens. Nu, doe deze week maar eens goed je best! Ik heb ze iets makkelijker gemaakt... Juffrouw Snap. Ja, wie over bet weer van de laatste weken spreekt, trekt automatisch al een pessimistisch gezicht, behalve dan de handelaren in parapluies. Overigens zou ik me er vooral niet bedroefd om maken, want na regen komt zonneschijn, zooals men in de oudheid al vaststelde. Ik zou me in ieder geval niets verwonderen, als je in de maand Augustus niet alleen zo vaak kan gaan zwemmen als je wilt, maar bovendien nog in de zon kan bruin bakken ook! En dus: zoek de zon op... Juffrouw Snip. Het feit, dat Snap bij je logeert, zal er wel niet vreemd aan zijn, dat jullie allebei even ver kwamen met de raadselsje (hebt naar de oplossing van het tweede raadsel echter niet genoeg zitten vlas sen, anders was je het woord vlas wel tc binnen geschotenHad je je ge dachten misschien nog Ie veel bij „Ar cadia"? Wildzang. Zo, ben jij dat klei ne musje te hulp gekomen? Aardig van je, hoor! Het is maar goed, dat die poes uit de buurt bleef, vind je ook niet? Ik vermoed, dat de mus zin bad in een koud bad, anders was hij niet zo par mantig op je wastafel gaan zitten. Wildzang, ik hoop voor je, dat het Zaterdag een beetje beter weer is het heeft lang genoeg geregend. Buitenkind. Leuk, dat je 't nu weer zo goed maakt! Zo moet je maar doorgaan, hoorflink eten, de bui tenlucht opzoeken en van het bad ge nieten: dat is goed voor je. Hoe onze ruilhandel nu eigenlijk werkt? Wel, Buitenkind, ik dacht dat je dat allang wist: Als ju iets instuurt, dan kun je daar iets voor terugkrij gen bonnen of postzegels, bijvoor beeld. In je brief vertel je maar, wat je graag wilt hebben; kan ik je er aan helpen, dan kan jc dat 's Maandags na drie uur op het bureau van ons blad komen afhalen. Alleen één vraag: kan je misschien ook eens andere ruilarti- kelen insturen? De nichten en neven vragen zo zelden nog sigarenbandjes... Nufje. Hartelijk gefeliciteerd! Zowel met de overgang als met de WIELRF.SNE\ Geen toestemming voor weg kampioenschappen 'sGRAV'ENHAGE, 1 Aug. Indertijd is gemeld, dat behoudens goedkeuring van Gedeputeerde Staten van Noord- Holland het nationale kampioenschap wielrennen op den weg zou worden verreden op Zondag 18 Augustus te Zand voort. Naar de X.W.U. ons thans mededeelt, hebben Ged. Staten afwijzend op het verzoek beschikt. Thans is een nieuw verzoek ingediend, waarin toe stemming gevraagd wordt om deze kanv pioenschapsrennen op Zaterdag 17 Aug eveneens te Zandvoort te doen plaats hebben. Op een goede keer kwam Boetje by z'y'n tante Leida op de kamer cn vroeg: „Gaan we naar de dierentuin?" Tante Leida was een aardige tante en al gauw stonden ze voor de „woeste dieren", zoals Boetje zei. Boetje had zü'n pistool meegenomen. Dat maakte een vreselijk lawaai en bovendien had jc nog kans dat er een gunimiding in je gezicht sprong. In de dierentuin ging alles goed. Maar in de bus gebeurde het. Boetje vroeg aan tante wanneer het ogen blik gekomen was dat hy een pistool mocht gebruiken. Tante antwoordde dat dit mocht als hy zyn eer verdedigen moest, als iemand hem beledigd had. of als hü" zich bedreigd voelde, byvoorbccld door een landloper. „Wat is een landloper?" vroeg Boetje. Ook dat vertelde tante hem. Boetje zat naast een aardige oude dame, die blykbaar erg veel van kinderen hield, want ze praatte vricndelyk met hem en vroeg van alles. Boetje antwoordde netjes. Plotseling boog de dame zich naar hem toe cn zei: „Nu, jy schynt een echt landlopertje te zyn!" Wat er toen gebeurde was het werk \£n een ogenblik. Boetje haalde zyn pistool uit z'n zak en vuurde op de oude dame. Die begon te gillen en beefde over haar hele lichaam en tante wist niet hoe ze .'t goed moest maken. Op alle uitbranders die ze hem gaf, zei hy: „Ik ben Boetje en het ging om m'n eer!" Aan het hof van koning Frcderik Willem I maakte de heren onder elkaar vaak veel plezier en vooral nieuwe gasten werden dik wijls voor de gek gehouden. Op zekere dag kwam er voor het eerst een jonge generaal. Hy maakte evenveel plezier als dc anderen, maar na een poos vroeg hü of ze niéts te eten kregen. De koning hoorde dat en vroeg of de generaal zin had in ossetong in Ma deira, wat een beroemde lekkern'y is. Dc generaal watertandde en zei grif, ja. Even later zette men een glas Madeiraw'yn voor zyn neus. „Zo", zei de koning onder gelach van dc anderen, „steek uw tong maar in 't glas, dan heeft u wat u wilde hebben." HOE OUD WAS HIJ? Onderwijzer: „Mieke hoe oud is je groot vader?" Mieke: „Precies weet ik het niet, maar we hebben hem al heel lang!" Wiesje en Anton waren een paar aardige kinderen. Ze hadden alleen nog een moeder want hun vader was een paar jaar geleden gestorven. Sinds vader's dood moesten ze met alles veel zuiniger zijn. Vroeger maakten ze grote reizen, gingen ze veel uit en kregen ze veel speelgoed. Nu girrn; dat alle maal niet. De laatste maanden had Wiesje steeds gezeurd om een piano. Alle kin deren uit haar klas hadden pianoles zei ze. Maar moeder had haar hoofd geschud en gezegd: „Je weet wel kind. dat daar niets van kan komen. Ik heb geen geld om een piano te kopen." Dat begreep Wiesje wel, maar toch Maar Wiesje had niet voor niets een handige broer. Zodra hij Wiesje over een piano hoorde praten was hij naar de zolder gegaan en nu bracht hij daar al dagen zoek Na een week kondigde hij trots aan: „Juffrouw Wies, wil je je piano zi?n?" Wiesje zette grote ogen op. Zeker weer een mop van Anton. Maar ze ging toch meer naar de zolder. Nee maar, nu moest ze toch lachen. De „piano" die ze zag, was dezelfde die je op onze afbeelding ziet. Anton had hem als volgt gemaakt: met behulp van touw had hij aan een stang, die hij op de leuningen van twee stoelen gelegd had, acht flessen opgehangen. Tussen elke fles was een afstand van ongeveer 15 c.m. In de fles die helemaal links hing, had hij het meeste water gedaan, ongeveer zeven achtste. In de daaropvolgende flessen steeds één achtste minder. Toen had hij met behulp \an de piano van zijn vriend (hij wie hij de flessen gevuld had) vastgesteld dat hij alle tonen, na melijk: c, d, e, f, g, a, b, c, gekregen had. Met behulp van een houten ha mertje kon hij allerlei wijsjes op „pia no" spelen. Wiesje vond het enig. Al was het geen echte piano, je kon er toch op spelen en dat vond ze al heel wat. Als jullie hem namaken, moet je er aan denken dat de eerste fles niet hele maal gevuld mag worden. Als je later merkt dat je niet de juiste tonen hebt gekregen, vul je de flessen net zo lang bij of die je er net zo veel water uit. tot ie wel de juiste tonen hebt. Je kunt je bovendien nog door een ander instrument laten begeleiden, wat j heel aardig kan worden. spaarpot, die plotseling zo „lekker vet" werd. Wat ga je daar nu voor ko pen, Nufje? Als ik jou was kocht ik nóg een spaarpotmaar doe dan niet, zoals een zeer spaarzaam lid van onze familie mij een jaar of wat gele den schreef. Die had een porceleinen spaarvarkentje, en iedere keer als er genoeg geld in zat, sloeg hij het kapot om het geld er weer uit te kunnen krij gen. Daar kon hij dan weer een nieuw spaarvarken voor kopen. Na een jaar had hij pas zeven cent bij elkaar. „Hoe kan dat nou, oom?" vroeg hij toen. Bruinoogje. „Zomerzotheid" zeker een mooi boek. Heb je wel eens wat meer van Cissy van Marxeveldt lezen? Ik denk van wel, want het is een heel bekende schrijfster. Maar als het- niet zo is, moet je cr toch nog eens een te pakken zien te krijgen. Ik wens je veel succes met je nieuwe tennisracket. Kan je de „top spin fore-' hand drive" alVraag het maar eens aan je trainer, ik wou, tussen twee haakjes, dat ik het nog kon.. P i n g u i n. Die laatste schooldag, waarop jullie den meester een vulpot lood gaven en vervolgens de hele dag knalerwtcn lieten vallen, zal wel aar dig geweest zijn. Het is maar goed, dat onder de vele achten op je rapport er ook een voor netheid voorkomt, want anders, Pinguin, hield ik m'n hart v Dat je van plan bent, op de H.B.S. goed je best te gaan doen, vind ik in óéa woord: prachtig. Leergraag. Om jou oplossing van het tweede raadsel heb ik eens moeten lachen: Je slaat een jonge her melijn toch niet op het lijf? Kijk maar eens gauw naar de oplossingen, daa zul je het wel zien Zijn jullie nog in Spakenburg ge weest? Een aardig dorp is dat, vind je niet? Je kan er prachtige foto's maken, met die kleine huisjes en die grappigt klederdracht er op. DE OPLOSSING i Het gevraagde woord luidde: Enkhul» zen, gevormd uit e, Ina, beker, jakhals, Enkhuizen, kolibri, vazal, bes cn n. II De oplossing van het andere raadsel was: vlas. Nufje was deze week de gelukkig* Gefeliciteerd er mee! DE RAADSELS x X I 1 X X X X X X o X X X X X X 3 X X X X X X 4 X X X X X 5 X X X X 6 X X X 7 X X 8 X 1 het gevraagde woord, dat bij het oj> lossen van raadsels te pas komt 2 rode veldbloem 3 rumoer 4 muziekinstrument, dat in de kerk g* bruikt wordt 5 hemellichaam 6 salacle 7 tegengestelde van vloed 8 medeklinker. X X II 1 X X X X X X o X X X X X X 3 X X X X X X t X X X X X 5 X X X X 6 X X X 7 X X 8 X Het gevraagde woord betekent iet* waar we nu nog volop van genieten 2 sappige vrucht, die vooral in J"0 veel gegeten wordt 3 meisjesnaam 4 tuingrond 5 woonplaats van vogels 6 hoogste punt 7 tegenwoordige tijd van het wcf* woord zijn 8 klinker Nufje krijgt nieuwe boekenbom^ Bruinoogje kan Drostebonn^ komen halen. Leergraag kan haar postzege-: ook krijgen. •Van de bekende tijd af li?t a"{' weer -gereed; hartelijk groetend, OOM 1

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1940 | | pagina 8