Wat gebeurt er met
onze oorlogsinvaliden?
Trampassagiers worden in
Amsterdam geteld
Prachtig initiatief van de
Ned. Werkgemeenschap
WERK EN
VREUGD
Twee varkens op stap
Een uitgebreid
onderzoek
Met de clubkas
geknoeid
Na tien jaar
gearresteerd
BIJ ONS IN ROTTERDAM:
8.000 onbekende adressen
zijn achterhaald
Een goede kant van de overigens zeer
moeilijke legitima tieplich t
GROOTE
SCHOUWBURG
VERDWIJNT
ZES JAAR VOOR
DOODSLAG
Ie BLAD PAG. 3
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
VRIJDAG 4 OCTOBER 1940
TM7ERK en vreugd, ddt is het motto van de Nederlandsche Werkgemeenschap,
waaronder zij reeds zooveel zegenrijken arbeid heeft kunnen verschaffen aan jonge
menschen die, in afwachting van het vinden eener passende werkgelegenheid en een
nieuwe plaats in de maatschappijproductief werkzaam wilden zijn. Werk en vreugd,
dat is het ook. wat de Nederlandsche Werkgemeenschap geven wil aan hen die in
dienst van het vaderland, gedurende de jongste Meidagen invalide werden. Onze jon
gens. die in de Grebbelinie en in de Peelstelling, op de bruggen van Dordrecht en
Rotterdam, op de. vliegvelden van Schiphol. Waalhaven. Ypenburg. Valkenburg en
waar al niet. hun leven met heldenmoed hebben ingezet voor hun land en hun volk.
Velen zijn daarbij in den strijd gebleven, gelukkig keerden de meesten naar hun
haardsteden terug, maar helaas zijn er anderen die voor hun verder leven ver
minkt zijn geworden.
Het is aan déze menschen. aan deze dappere vaderlanders, dat de Nederlandsche
Werkgemeenschap de helpende hand biedt door hen in de gelegenheid te stellen, zich
langzamerhand te bekwamen in een beroep dat zii zullen kunnen uitoefenen.
r\E Nederlandsche Werkgemeenschap,
in 1936 door den Nederlandschen
econoom, dr. Emille G. H. Verviers ge
sticht, gesteund door menschen als oud-
minister Pósthuma, wijlen generaal
Snijders en vele andere bekende landge-
nooten. die de goede zaak ook een finan
cieels basis gaven en bleven schenken,
heeft in Bakel, een dorpje ten Noorden
van Helmond, een huis gebouwd „De
Schaapstal", of in de taal van het sap
pige Brabantsch: „De Scheepstal" ge-
heeten. Hier. in dit vriendelijke tehuis,
eenvoudig, maar practisch en toch ge
zellig ingericht, vinden regelmatig 15
tot 25 jongelui een onderdak. Zii vinden
hier voornamelijk werk in den tuin
bouw, in eigen beheer en exploitatie bij
de Nederlandsche Werkgemeenschap.
Ook houden zij klein vee. als geiten,
varkens, konijnen, enz. Het doel van
de Nederlandsche Werkgemeenschap
met dit kamphuis en uitgestrekte ter
reinen is niet. de jonge werkloozen zon
der bepaalden zin bezig te houden,
maar hen nuttigen, productieven arbeid
te verschaffen tot zij een blijvende plaats
in het maatschappelijke productieproces
hebben hervonden. De jongelui krijgen
behalve gratis verblijf, ook ecnig zak
geld en vormen zoo, ouder bekwame en
De voorzitter der Ned. Werkgemeen
schap, dr. E. G. H. Verviers. bestu
deert de plannen voor den bouw van
het tehuis. Foto ..Het Zuiden")
vertrouwde leiding, een gemeenschap
welke een geheel eigen plaats inneemt.
Dat (ie jongelui hier, vrijwillig, worden
opgenomen zonder onderscheid van af
komst, richting of gezindte, spreekt wel
vanzelf.
Invaliden: Wat nu?
TJ^N nu gaat de Nederlandsche
'•^Werkgemeenschap haar zorgen
ook uitstrekken tot de Nederland-
sche invalide oud-militairen. Als zij
straks geen verpleging meer behoe
ven, doet zich uiteraard de vraag
voor: wat nu?'Van Rijkswege krij
gen onze jnngeps natuurlijk een pen
sioen. Maar de Nederlandsche
Werkgemeenschap heeft zeer juist
gezien, dat <üt niet voldoende is
om hen voor algeheele demoralisatie
te behoeden. Onder de energieke lei
ding van dr. Verviers is daarom
besloten, om in de omgeving van de
Scheepstal te Bakel een tweede
huis te bouwen, waar speciaal Ne
derlandsche oorlogsinvaHiden wor
den opgenomen, indien zij da.t wen-
schen.
De Werkgemeenschap 6telt daarvoor
alles ter beschikking wat maar eenigs-
zins .noodig is. De grond welke haar
eigendom is, het tehuis dat in aanbouw
is en waarvoor de fundamenten reeds
gelegd worden, inventaris, gereedschap
pen, kortom alles wat onze oorlogsinva
liden noefdig kunnen hebben om zich in
het een of gndere beropp te bekwamen
De jonge werkloozen die in de Scheep
stal verblijven, zijn reeds druk bezig
alles in gereedheid te brengen. Zij bou
wen aan het huis, zij maken den grond
rijp opdat de invaliden er mettertijd, op
terecht kunnen, zonder het al te zware
spit- en graafwerk te moeten verrichten
enzoovnort. Er wordt zelfs al een ont
spanningsoord geprojecteerd met een
speelweide van ruim 12990 M2. dat in
voorjaar 1941 gereed, zal zijn. Het is1 alles
Verhooging der geeste
lijke en economische weer
baarheid
V\f IJ zeggen niet te veel met het uit-
spreken van de overtuiging, dat.
dit sympathieke 6treven der Nederland
sche Werkgemeenschap, den onvoor-
vvaardelijken steun verdient van alle
Nederlanders.
De Nederlandsche Werkgemeenschap,
welke haar zetel te Den Haag heeft,
e*aat op zuiver Nederlandschen grond
slag en is onafhankelijk van elke po
litieke of godsdienstige richting. Zij wil
door samenwtrking van alle goedge
zinde Nederlanders den strijd aanbinden
tegen de grnote sociale nooden van on
zen tijd en streeft dus, onder de leuze
„Werk en vreugd", naar verhooging
der geestelijke en economische weer
baarheid van ons volk. Haar naaste
oogmerk was daarom de bestrijding der
jeugdwerkloosheid en zii stichtte „De
Scheepstal" bij Helmond. Dit was geen
steun aan- en geen zinlooze bezighoude
rij van jeugdige werkloozen, maar ern
stig werk. En dit grondbeginsel heeft
deze eerste proef tot een waar succes
gemaakt
Een visscherijgemeenschap
TTENEINDE nieuw leven te brengen
in onze van ouds beroemde zee
visscherij, welke in den loop der laatste
„De Scheepstal
te Bakel, met
links de eerste
steenen voor het
te bouwen tehuis
bijeen, een zeer prijzenswaardig werk
van nationale beteekenisT
Meerdere plannen
MEN ziet dus, dat al het mogelijke
wordt gedaan om over eenigen tijd
onze oorlogsinvaliden te ontvangen.
Maar dr. Verviers, de voorzitter van de
Nederlandsche Werkgemeenschap, denkt
al weer verder met zijn plannen. Voor-
loopig zullen alleen ongehuwde oud
militairen geplaatst kunnen worden.
Doch dr. Verviers houdt al rekening
met de mogelijkheid dat later ook ge
huwden op deze wijze geholpen moeten
worden. Daarvoor bestaat reeds het
plan Jot uitbreiding van onzen lande
bouw door dpn bouw van een aantal
boerderijen. Maar dit is nog toekomst
muziek. Voorloopig bepaalt men zich
bij de verzorging en het op gang hel
pen van de ongehuwden onder de
invaliden, die hier niet alleen in
den tuinbouw werk zullen vinden, maar
desgewenscht ook een ambacht kunnen
loeren waarvoor hun lichamelijke toe
stand geschikt is.
Hoofdzaak is, dat hun gezondheid wordt
hersteld en de overgang tot normaal maat
schappelijk leven wordt vergemakkelijkt. Zij
kunnen, al naar eigen verkiezing, hun ver
blijf in de nieuwe „Scheepstal" tijdelijk of
permanent doen zijn. In ieder geval zullen
zij in het schoone Brabantsche land de ge
legenheid vinden om lichamelijk zoowel als
geestelijk op te knappen, om te bekomen
van den moreelen schok die velen hebben
opgeloopen en zij zullen zich zelf weer kun
nen hervinden.
voor onze oor
logsinvaliden.
Foto Het Zuiden)
jaren danig aan liet kwijnen was. riep
zij verleden jaar de Nederlandsche Vis
scherijgemeenschap in het leven. Er
kwam een motorkotter in de vaart die
den naam kreeg van „Werk en Vréugd
I" waarmee de zgn. snurrevaadvissche-
rij wordt uitgeoefend.
Een ander belangrijk punt waar
mee de Nederlandsche Werkge
meenschap zich bezig houdt, is de
scholing en her-scholing van ar-
beiders, die door gebrek aan' ken
nis en ontwikkeling meer dan ge
wone moeilijkheden ondervinden
om een plaats in het normale be-
drijfsleven" te - veroveren.
Voorts ligt een plan gereed tot het
bouwen van boerenhoeven, niet be
woond door z.g. pachtboeren, doch door
boerengezinnen die het door haar be
bouwde land en de door haar bewoonde
hoeven haar eigendom zullen kunnen
noemen. Naar de meening van dr. Ver
viers komt ons land een 100.000 boer
derijen tekort, zoodat er op dit terrein
nog wel het een en ander te verrichten
valt!
En als programmapunt van den
meest recenten datum is er dan de zorg
voor onze oorlogsinvaliden. De instem
ming met dit plan en de ondersteuning
van dit streven, kan iedere Nederlander
het best doen blijken op de postreke
ning (no. 141) van de Nederlandsche
Werkgemeenschap, gevestigd te 's-Gra-
venhage. Dit. werk is voor hen klein,
de vreugd voor anderen groot!
AMSTERDAM, 4 Qct. in de komen
de week zal op de Amsterdamsche ge
meentetram een speciale telling gehou
den worden, welke ten doel heeft te
constateeren. waar de trampassagier
in Amsterdam instapt en waar hij dit
transportmiddel verlaat.
Vier dagen lang, van,Maandag 7 tot
en met Donderdag 10 October a.s., zul
len de" tramconducteurs bij hun klan
ten navraag doen, tusschen welke pun
ten zij wenschen vervóerd te worden,
opdat de gemeentetram kennis kan dra
gen van de vervoersstrooming en zich
een goed beelti kan vormen van de
levende stad Amsterdam.
De oproep tot medewerking is inmid
dels reeds in de trams aangebracht, de
passagiers hebben zich er van kunnen
overtuigen, dat de wellicht ongewone
vraag van de conducteurs gerechtvaar
digd is en niet voortspruit uit. persoon
lijke nieuwsgierigheid, waaraan deze
ambtenaren zich overigens zeer weines
schuldig maken.
Op Maandag en Dinsdag a.s. zal de
controle zich bepalen tot de gewone 11
centskaartjes. de enkele reisjes, terwiil
op de twee daarop volgende dagen de
overstapjes aan de beurt zijn. Een
nauwkeurig resultaat is zeer goed ver
krijgbaar. Dit. blijkt wel uit de laatsle
soortgelijke telling, in 1934. toen het
resultaat tot op een procent nauwkeurig
kon worden vastgesteld. Een belang
rijke factor is hierbij het feit, dat de
telling voor beide gevallen zich over
twee dagen uitstrekt, zoodat de tweede
dag den eersten kan controleeren en
corrigeeren.
Or> de cemeentehussen zal ditmaal
geen telling gehouden worden. Korte rit
ten en knipkaarten vallen eveneens bui
ten deze telling. De knipkaart is welis
waar een helaneriik artikel géworden
op de hoofdstedelijke tramwagens, doch
het is niet te venvachten, dat zij, alge-
Visioenen van hamstervarkens
en de verklaring
s 's-GRAVENHAGE. 4 Oct. Bewo
ners van de Soestdijkschekade in Den
Haag zullen hun oogen wel niet helv
ben kunnen gelooven. toen zij plotseling
twee vette varkens op den weg zagen
loopen. Vooral in dezen distributietijd
kan zulk losloopend vee niet anders
dan welkom zijn. Velen zagen reeds vi
sioenen van hamstervarkens op zolder,
doch een tijdje later verscheen een vee-
vervoerwagen, waarin de beide beesten
waarvan er een inmiddels ter plaatse
den geest had gegeven werden gela
den.
De oplossing van dit landelijk tafe
reeltje is nogal eenvoudig. De varkens
waren van een vrachtauto gevallen,
waarop zii naar het openbaar slacht
huis werden vervoerd, en de chauffeur,
die niets gemerkt had, was doorgere
den.
meen genomen, van invloed is op de
verkeersstrooming Van het tramnet.
Sinds de vorige telling gehouden
werd, hebben zich in Amsterdam vanzelf
belangrijke verkeerswijzigingen voorge
daan. Men denke slechts aan het weg
nemen van eenige spoorwegovergangen
en de wijziging in de routes van
eenige tramlijnen. In de komende week
zal nu het bewijs geleverd moeten wor
den, of deze routewijzigingen baten af
werpen en dus gerechtvaardigd zijn
geweest.
De resultaten zullen niet nutteloos
zijn. In principe vloeien er maatregelen
uit voort. Of het ditmaal zoo is en
wélke de maatregelen dan zouden zijn,
dient te worden afgewacht. De practijk
heeft reeds zooveel uitgewezen, zooals
bij voorbeeld het feit, dat een tramlijn,
hoe langer zij is, geringer bezetting
heeft. De tram vertrekt vrijwel lcdift,
vult zich gaande weg. doch zal ook voor
het eindpunt weer grootendeels ver
laten zijn.
Als men het vervoer op alle lijnen
tezamen neemt, en men teekent daar
van een grafische voorstelling de
directeur van de gemeentetram, ir. W.
N. J. Hofman, bezit er een dan ziet
'men dat het vervoer tusschen kwart
over acht en negen uur 's morgens
aanmerkelijk toeneemt de kantoren
beginnen het loopt daarna snel terug
tot omstreeks twaalf uur, maar dat. is
slechts een korte opleving. Het eigen
lijke spitsuur is tusschen vier en half
zes. Dan is er weer een inzinking tot
ongeveer zeven uur. Vóór de verduis
tering was het dan ook tot ongeveer
half twaalf tamelük stil. Sedert 10 Mei
begon de groote avonddrukte reeds om
half tien en nu met ingang van 2 Oc
tober de trams om half negen voor het
laatst van het eindpunt vertrekken, zal
de situatie wel zoo worden, dat het van
zeven uur tot kwart voor necen. negen
uur. dus tot het einde der remiseritten,
druk zal zijn.
Wat de komende winter, althans tri-
dien de oorlog voor dien tijd noe niet
geëindigd is, zal brengen, is echter nog
niet te voorzien.
Agent voor het gerechtshof
AMSTERDAM, 4 Oct Het ge
rechtshof, heeft onder voorzitterschap
van mr. J. M. Jolles, in hooger be
roep de strafzaak behandeld tegen
oen JBussumschen politieagent, die
zich moest verantwoorden wegens
verduistering van een deel van de
ciubgelden van een wandelsport-
vereeniging in het Gooi.
De rechtbank had. hem aan dit
misdrijf schuldig bevonden en ver
oordeeld tot een gevangenisstraf
van vijf maanden, waarvan echter
drie maanden voorwaardelijk werd
opgelegd, terwijl de proeftijd door
de rechtbank werd vastgesteld op
drie jaar.
Verdachte hield in eerste instantie
vol, dat hij volkomen onschuldig was.
Hij had in 1933 de wandelsportvereeni-
ging opgericht en hij had alles gedaan
om haar tot grooten bloei te> brengen,
wat hem ook gelukt was. Als voorzit
ter was hem het beheer opgedragen van
de kas der wandeltochten en op zeke
ren dag was hierin een tekort ontstaan,
doordat hij voor de z.g. Comenius-
marsch duizend wandelbordjes had
doen vervaardigen ten behoeve van de
deelnemers, terwijl er slechts 700 péiv
sonen meewandelden, zoodat er 300
bordjes onverkocht bleven. Dit deficit
had hij door geknoei in de boeken ge
dekt. Hij had nl. onbetaalde rekeningen
als betaald geboekt. Een controle hdd
dit niet aan het licht gebracht. Het vol
gende jaar leverden de marschen een
batig saldo van 800 gulden op en alles
zou in het reine zijn gekomen, ware het
niet, dat hij aan familieleden uit de kas
ruim 100 gulden ter leening verstrekte,
oen bedrag dat hij niet terug kreeg,
hoewel het op korten termijn was ver
strekt. Dit tekort kwam uit en een kas
controle bracht ook de andere knoeie
rijen aan het daglicht.
Thans hoorde het Hof o.a. den in
specteur van politie. Vos, die o.a. ver
klaarde, dat verdachte z.i. naar zijn in
komen te groote uitgaven deed. Hij is
met behoud van salaris geschorst in
afwachting van het arrest..
A décharge kwam de eere-voorzïtter
van de wandelvereeniging voor het
hekje, om te vertellen, dat verdachte
heel veel voor de club had gedaan en
dat men hem de fouten niet euvel
duidde, daar men er van overtuigd was,
dat hij alles zou gedaan hebben om de
kas weer aan te vullen.
De procureur-generaal mr. A. A. L. F.
van Dullemen vond het vonnis van de
rechtbank zeer clement en hij zag geen
enkele reden om een lagere straf op 'te
leggen, zoodat hij bevestiging van het
door de rechtbank gewezen vonnis re-
juireerde.
Het Hof zal op 17 October in deze
zaak arrest wijzen.
's-GRAVENHAGE, 4 Oct Met
de hotelcontröle heeft de Haagsche
politie den laatsten tijd nogal suc
ces. Thans heeft zij weer tot de ar
restatie kunnen overgaan van de
daderes van eenige diefstallen, wel
ke 10 jaar geleden gepleegd zijn.
In 1930 was de thans 45-jarige
juffrouw T. C. .te Bussum in betrek
king en daar heeft zii zich twee
maal aan diefstal schuldig ge
maakt. Toen de diefstallen aan het
licht kwamen, heeft mejuffrouw C.
haar koffers gepakt en is spoorloos
verdwenen. De benadeelden deden
aangifte en de commissaris van
politie te Bussum. verzocht haar op
sporing. De dievegge bleef echter
onvindbaar.
Dezer dagen kwam de Haagsche po
litie hij de controle van een logement
hjer ter stede plotseling den naam te
gen van mej. C.
Nu 'de identiteitsbewijzen voor ieder
een verplicht zijn gesteld, vragen de
hotelhouders bij hei inschrijven van
gasten meestal inzage van deze be wij
zen. Dat deze maatregel goede gevol
gen heeft, bleek wel, daar mej. C. thans
haar waren naam moest opgeven en
de politie zoodoende, al was het na
10 jaren, tot haar aanhouding kon
overgaan.
In de afeeloopen tipn iaren had mej
C. steeds onder valsche namen geleefd.
De juffrouw is wel onfortuinlijk
daar deze zaak over twee jaar verjaard
zou zijn geweest.
G ROOTER dan waar ook in Nederland zijn in Rotterdam de moeilijkheden geweest,
die de legitimatie-plicht hebben teweeg gebracht. Nog altijd immers is het stads
leven eenigszins ontwricht. Dat was reeds lang niet meer zoo erg, dat het dagelijksch
leven er door ontzet werd, maar het was toch zoo gesteld, dat bijzonderheden, waarbij
veel menschen betrokken zouden zijn, zorg zouden baren. En nu zag men zich plotseling
voor een taak geplaatst, waarbij all e Rotterdammers, die den leeftijd van vijftien jaar
hebben bereikt, betrokken waren.'
LJET is met het verkrijgen van pas-
A foto's een groote misère geworden!
Een kleine 450.000 menschen moesten
van pasfoto's voorzien worden en... de
bekende adressen van „klaar terwijl U
wacht", waren juist vroeger in de bin
nenstad te vinden, hetgeen beteekende.
dat zeer vele installaties vernield zijn.
Sommigen hadden zich reeds weer in
een der buitenwijken gevestigd, maar
anderen waren npg niet zoo ver, zoodat
er in den beginne éen gebrek aan foto
grafen was. Ook de luxe-fotografen wier
pen zich in allerijl op als helpers in den
nood en zelfs probeerden vele amateurs
er een slaatje uit te slaan. Reeds na
een paar dagen waren tailooze woningen
geworden tot geïmproviseerde foto-ate
liers, hetgeen het publiek kenbaar ge
maakt werd met plakkaten op de ramen,
die overigens al lang niet ipeer gewaag
den van een snelle bediening, waarop
men kon wachten, maar die in het gun
stigste geval een verkrijging van de zoo
zeer verlangde foto's binnen twee dagen
in het vooruitzicht stelden.
Vooral toen bekend was waar en wan
neer de legitimatie-bewijzen zouden wor
den uitgereikt, werd de drukte bij de
fotografen overstelpend, waarbij de
vraag naar beeltenissen het, aanbod van
fotografen belangrijk overtrof, zoodat
zich al spoedig overal in de stad lange
rijen vormden voor de fotografische ate
liers. waar honderden geduldig hun
beurt afwachtten. Er was geen sprake
van, dat de fotografen de drukte afkon
den. Al spoedig moesten zij zich er toe
bepalen een beperkt aantal uren van
den dag voor het maken van opnamen
te gebruiken en de rest van den tijd te
reserveeren voor het onder hoogen druk
ontwikkelen daarvan. De moeilijkheden
stapelden zich steeds maar op. Hier en
daar ontstond een tekort aan papier en
voorts werd het spreekwoord, dat haasti
ge spoed zelden goed pleegt te zijn, op
pijnlijke wijze bewaarheid, doordien tal
looze opnamen geheel mislukten! Wij
zagen zelfs een adres, waar op een ge
geven moment met groote letters bekeml
gemaakt werd, dat alle opnamen van
twee volle dagen mislukt waren, zoodat
deze overgenomen moesten worden! Dat
beteekende opnieuw een paar uur wach
ten en dat hield voor den betrokken fo
tograaf een nog angstwekkender hoe
veelheid werk in. Dat de pasfoto's „lee-
lijk" uitvielen, leelijker nog dan deze ge
woonlijk zijn, och. dat. nam men maar
op den koop toe. Bedenkelijker was het.
dat velen er niet in geslaagd zijn tijdig
een foto te bemachtigen.
LJET is daarom maar goed geweest,
1 A dat men de eischen voor die foto's
nogal soepel genomen heeft. Iedere
eenigszins gelijkende foto werd geaccep
teerd, aangezien het toch slechts een tij
delijke voorziening betrof.
Zoo stroef als de foto-voorziening ging.
zoo vlot is het gegaan met het tot legi
timatie-bewijs promoveeren der stam
kaarten. dank zij de voortreffelijke wijze
waarop de afdeeling Bevolking deze
zaak heeft aangepakt, In vele gemeen
ten in Nederland, vooral in de groote.
heeft het publielo vrij lang, soms wel
uren, moeten wachten. Te Botterdam
heeft de langste wachttijd een kwartier
bedragen en dat wachten werd dan nog
veraangenaamd door het luisteren naar
vroolijke muziek.
Het geheele Rotterdamsche bevol
kingsregister is, naar alphabetische
rangschikking, in 302 stukken gesplitst.
Eerst giqg de splitsing slechts in tachtig
deelen, n.l. van 19 tot en met 21 Septem
ber, toen- het geheele bevolkingsregis
ter verhuisde naar de restauratie van
het Stadion Feijcnoord. waar Rotterdam
Zuid zich van een identiteitsbewijs kon
voorzien. Lang niet alle bewoners van
dit stadsdeel hebben zich evenwel tijdig
van pasfoto's kunnen voorzien, zoodat
de drukte die eerste dagen nogal tegen
viel.
Toen is de geheele afdeeling bevolking
verhuisd naar den rechter Maasoever,
waar zij haar tenten 'opsloeg onder het
spoorwegviaduct ?ian de Binnenrotte.
Hier werden 302 houten keetjes getim
merd, in elk waarvan een stuk van het
bevolkingsregister werd ondergebracht.
Op deze wijze zou men 90.000 men
schen per dag hebben kunnen verwer
ken. hetgeen geen enkele dag noodig is
geweest, aangezien de grootste drukte
op één dag slechts 80.000 personen be
liep. De trams voerden met extra-dien
sten het publiek af en aan, ouden van
dagen en hulpbehoevenden werden in
een speciale keet geholpen en zoo deed
zich het feit voor, dat vrijwel alle Rot
terdammers zich dezer dagen een mo
ment op die bekende, oude Binnenrotte
hebben bevonden, onder het vermaarde
viaduct, waarvan prof. Goudriaan zulk
een bewonderaar is en dat vermoedelijk
ook in het nieuwe Rotterdam zal blij
ven bestaan. Er was een E.H.B.O.- en
een brandweerdienst, er was een hu-
reau gevonden voorwerpen, waar de on
mogelij kste voorwerpen binnen kwa
men, kinderen incluis, en waar hoven
al een groote verzameling pasfoto.'
nriikte van ongelukkigen. die in de aei-
fatie de met zooveel moeite verworven
pasfoto op hef beslissende moment nog
verloren. Voorts was er een bewakings
dienst, hetgeen uiteraard van groot be
lang was, aangezien hier tijdelijk het
geheele Rotterdamsche bevolkingsregis
ter was ondergebracht. De geheele af
deeling Bevolking was dan ook tijdelijk
van het raadhuis naar de Binnenrotte
verhuisd, waar ook de andere werk
zaamheden van deze afdeeling gewoon
doorgang vonden.
Zoo heeft men, dank zij dit contact
met alle Rotterdammers, niet minder
dan ruim 8000 adressen achterhaald
van personen waarvan het adres tot
dusver sinds het bombardement onbe
kend was gebleven! Voorts werden
thans ook aan de Binnenrotte dagelijks
paspoorten uitgereikt aan arbeiders, die
werk gevonden hadden in Duitschland.
Het kan niet ontkend worden, dat de
afdeeling Bevolking van de gemeente
Rotterdam in deze laatste September
dagen van dit zoo veelbewogen jaar een
voortreffelijk staaltje van haar kunnen
heeft getoond. Het was een brokje or
ganisatie, waarover geheel Rotterdam
met intense bewondering heeft gespro
ken.
ER is nog een kwestie, waarover ge
heel Rotterdam dezer dagen gespro
ken heeft, n.l. de slooping van den
Grooten Schouwburg in de Aert van
Nesstraat. Aanvankelijk leek het nog
mogelijk, dat de lang niet leelijke voor
gevel behouden zou rfunnen blijven,
maar tenslotte is beslist, dat ook deze
herinnering aan cultureel Rotterdam
van einde negentiende eeuw verdwijnen
zal. Het moet wel pijnlijk zijn v,por den
thans hoogbejaarden bouwmeester Jan
Verheul, dat hij er nog getuige van
moet zijn, dat dit knappe werkstuk uit
zijn jonge jaren de schouwburg da
teert uit 1887 aan sloopershanden
wordt overgeleverd. Groote namen doe
men in de herinnering op, nu deze
schouwburg op het punt staat te ver
dwijnen. Hier heeft het Nederlandsche
tooneel een ongekende hloei-periode be
leefd. Hier vierde Catharina Bcersmans
triomfen, hier hebben Van Zuylen, Le
gras en Haspels, en later Van Eysden,
Tartaud, Alida TartaudKlein en Ma
rie van Eysden—Vink groote dagen be
leefd. Hier werden de Buziau-revues,
eerst van Ter Hall, later van den heer
en nog later van mevrouw Bouwmees
ter, aan den critischpn smaak van het
Rotterdamsche publiek toevertrouwd
om daarna de jaarlijksehe ronde door
Nederland te maken, hier heeft de kunst
steeds éen steunpunt gevonden, dat zeer
noode gemist zal worden gedurende de
komende, voor Rotterdam schouwburg-
looze jaren, die de overbrugging vormen
naar het nieuwe Rotterdam, waarin on
getwijfeld ook aan het theaterleven een
ruime plaats za.1 zijn toebedeeld, en
waarin zeker minstens één fraaie
schouwburg zal verrijzen.
ROTTERDAMMER
De moord op den Schie-
damschedijk voor de
rechtbank
ROTTERDAM, 4 Oct, Wegens dood
slag stond voor de rechtbank terecht de
19-jarige P. J. K. te Rotterdam, die op
11 December j.l. mejuffrouw M. E. Cre-
mers, wonende op den Schiedamsche-
dijk, om het leven heeft gebracht en
van eenig geld en wat snuisterijen be
roofd. De jongeman was met een vriend
op den bewusten Zondagavond op den
Sèhiedamschendijk geweest en daar had
hij de vrouw ontmoet. Waarschijnlijk
is toen' bij hen. of alleen bij verdachte,
het plan opgekomen de vrouw te be-
rooven. Zij zijn met haar naar haar wo
ning gegaan. Later verliet de vriend
alleen het huis. Den volgenden morgen
werd de vrouw dood op haar bed ge
vonden. Zij was overleden, doordat ver
dachte haar op het hoofd had geslagen
en vervolgens met een kussen had ge
borgd.
Eenige bezittingen en gen bedrag van
ongeveer vijf en twintig gulden bleken
te zijn verdwenen.
Na een kort onderzoek gelukte het
de Roterdamsche politie de beide jonge
mannen aan te houden. K. bekende den
moord alleen te hebben gepleegd. Zijn
vriend, die met het geval niets uit
staande. bleek te hebben, werd reeds
den volgenden dag op vrije voeten ge
steld.
De zaak werd op verzoek van den ver
dediger. mr. J. R. Penterman. wegens
de psychische gesteldheid van den ver
dachte en don aard van het onderzoek,
met gesloten deuren behandeld.
De eisch van den officier van justitie,
mr. J. C. V. Meischkc. was zes jaar ge
vangenisstraf.
De rechtbank zal over veertien dagen
vonnis wijzen.
LIJK OPGEHAALD
OOSTKAPELLE, 4 Oct. In een
sloot aan den Duinweg is het lijk gevon
den van d/> twintigjarige dienstbode F.
Willebroordse. Het lijk lag onder het
rijwiel van het meisje. De politic 5-telt
een onderzoek in.