Wat gebeurt er met onze oorlogsinvaliden? Trampassagiers worden in Amsterdam geteld Prachtig initiatief van de Ned. Werkgemeenschap WERK EN VREUGD Twee varkens op stap Een uitgebreid onderzoek Met de clubkas geknoeid Na tien jaar gearresteerd BIJ ONS IN ROTTERDAM: 8.000 onbekende adressen zijn achterhaald Een goede kant van de overigens zeer moeilijke legitima tieplich t GROOTE SCHOUWBURG VERDWIJNT ZES JAAR VOOR DOODSLAG Ie BLAD PAG. 3 AMERSFOORTSCH DAGBLAD VRIJDAG 4 OCTOBER 1940 TM7ERK en vreugd, ddt is het motto van de Nederlandsche Werkgemeenschap, waaronder zij reeds zooveel zegenrijken arbeid heeft kunnen verschaffen aan jonge menschen die, in afwachting van het vinden eener passende werkgelegenheid en een nieuwe plaats in de maatschappijproductief werkzaam wilden zijn. Werk en vreugd, dat is het ook. wat de Nederlandsche Werkgemeenschap geven wil aan hen die in dienst van het vaderland, gedurende de jongste Meidagen invalide werden. Onze jon gens. die in de Grebbelinie en in de Peelstelling, op de bruggen van Dordrecht en Rotterdam, op de. vliegvelden van Schiphol. Waalhaven. Ypenburg. Valkenburg en waar al niet. hun leven met heldenmoed hebben ingezet voor hun land en hun volk. Velen zijn daarbij in den strijd gebleven, gelukkig keerden de meesten naar hun haardsteden terug, maar helaas zijn er anderen die voor hun verder leven ver minkt zijn geworden. Het is aan déze menschen. aan deze dappere vaderlanders, dat de Nederlandsche Werkgemeenschap de helpende hand biedt door hen in de gelegenheid te stellen, zich langzamerhand te bekwamen in een beroep dat zii zullen kunnen uitoefenen. r\E Nederlandsche Werkgemeenschap, in 1936 door den Nederlandschen econoom, dr. Emille G. H. Verviers ge sticht, gesteund door menschen als oud- minister Pósthuma, wijlen generaal Snijders en vele andere bekende landge- nooten. die de goede zaak ook een finan cieels basis gaven en bleven schenken, heeft in Bakel, een dorpje ten Noorden van Helmond, een huis gebouwd „De Schaapstal", of in de taal van het sap pige Brabantsch: „De Scheepstal" ge- heeten. Hier. in dit vriendelijke tehuis, eenvoudig, maar practisch en toch ge zellig ingericht, vinden regelmatig 15 tot 25 jongelui een onderdak. Zii vinden hier voornamelijk werk in den tuin bouw, in eigen beheer en exploitatie bij de Nederlandsche Werkgemeenschap. Ook houden zij klein vee. als geiten, varkens, konijnen, enz. Het doel van de Nederlandsche Werkgemeenschap met dit kamphuis en uitgestrekte ter reinen is niet. de jonge werkloozen zon der bepaalden zin bezig te houden, maar hen nuttigen, productieven arbeid te verschaffen tot zij een blijvende plaats in het maatschappelijke productieproces hebben hervonden. De jongelui krijgen behalve gratis verblijf, ook ecnig zak geld en vormen zoo, ouder bekwame en De voorzitter der Ned. Werkgemeen schap, dr. E. G. H. Verviers. bestu deert de plannen voor den bouw van het tehuis. Foto ..Het Zuiden") vertrouwde leiding, een gemeenschap welke een geheel eigen plaats inneemt. Dat (ie jongelui hier, vrijwillig, worden opgenomen zonder onderscheid van af komst, richting of gezindte, spreekt wel vanzelf. Invaliden: Wat nu? TJ^N nu gaat de Nederlandsche '•^Werkgemeenschap haar zorgen ook uitstrekken tot de Nederland- sche invalide oud-militairen. Als zij straks geen verpleging meer behoe ven, doet zich uiteraard de vraag voor: wat nu?'Van Rijkswege krij gen onze jnngeps natuurlijk een pen sioen. Maar de Nederlandsche Werkgemeenschap heeft zeer juist gezien, dat <üt niet voldoende is om hen voor algeheele demoralisatie te behoeden. Onder de energieke lei ding van dr. Verviers is daarom besloten, om in de omgeving van de Scheepstal te Bakel een tweede huis te bouwen, waar speciaal Ne derlandsche oorlogsinvaHiden wor den opgenomen, indien zij da.t wen- schen. De Werkgemeenschap 6telt daarvoor alles ter beschikking wat maar eenigs- zins .noodig is. De grond welke haar eigendom is, het tehuis dat in aanbouw is en waarvoor de fundamenten reeds gelegd worden, inventaris, gereedschap pen, kortom alles wat onze oorlogsinva liden noefdig kunnen hebben om zich in het een of gndere beropp te bekwamen De jonge werkloozen die in de Scheep stal verblijven, zijn reeds druk bezig alles in gereedheid te brengen. Zij bou wen aan het huis, zij maken den grond rijp opdat de invaliden er mettertijd, op terecht kunnen, zonder het al te zware spit- en graafwerk te moeten verrichten enzoovnort. Er wordt zelfs al een ont spanningsoord geprojecteerd met een speelweide van ruim 12990 M2. dat in voorjaar 1941 gereed, zal zijn. Het is1 alles Verhooging der geeste lijke en economische weer baarheid V\f IJ zeggen niet te veel met het uit- spreken van de overtuiging, dat. dit sympathieke 6treven der Nederland sche Werkgemeenschap, den onvoor- vvaardelijken steun verdient van alle Nederlanders. De Nederlandsche Werkgemeenschap, welke haar zetel te Den Haag heeft, e*aat op zuiver Nederlandschen grond slag en is onafhankelijk van elke po litieke of godsdienstige richting. Zij wil door samenwtrking van alle goedge zinde Nederlanders den strijd aanbinden tegen de grnote sociale nooden van on zen tijd en streeft dus, onder de leuze „Werk en vreugd", naar verhooging der geestelijke en economische weer baarheid van ons volk. Haar naaste oogmerk was daarom de bestrijding der jeugdwerkloosheid en zii stichtte „De Scheepstal" bij Helmond. Dit was geen steun aan- en geen zinlooze bezighoude rij van jeugdige werkloozen, maar ern stig werk. En dit grondbeginsel heeft deze eerste proef tot een waar succes gemaakt Een visscherijgemeenschap TTENEINDE nieuw leven te brengen in onze van ouds beroemde zee visscherij, welke in den loop der laatste „De Scheepstal te Bakel, met links de eerste steenen voor het te bouwen tehuis bijeen, een zeer prijzenswaardig werk van nationale beteekenisT Meerdere plannen MEN ziet dus, dat al het mogelijke wordt gedaan om over eenigen tijd onze oorlogsinvaliden te ontvangen. Maar dr. Verviers, de voorzitter van de Nederlandsche Werkgemeenschap, denkt al weer verder met zijn plannen. Voor- loopig zullen alleen ongehuwde oud militairen geplaatst kunnen worden. Doch dr. Verviers houdt al rekening met de mogelijkheid dat later ook ge huwden op deze wijze geholpen moeten worden. Daarvoor bestaat reeds het plan Jot uitbreiding van onzen lande bouw door dpn bouw van een aantal boerderijen. Maar dit is nog toekomst muziek. Voorloopig bepaalt men zich bij de verzorging en het op gang hel pen van de ongehuwden onder de invaliden, die hier niet alleen in den tuinbouw werk zullen vinden, maar desgewenscht ook een ambacht kunnen loeren waarvoor hun lichamelijke toe stand geschikt is. Hoofdzaak is, dat hun gezondheid wordt hersteld en de overgang tot normaal maat schappelijk leven wordt vergemakkelijkt. Zij kunnen, al naar eigen verkiezing, hun ver blijf in de nieuwe „Scheepstal" tijdelijk of permanent doen zijn. In ieder geval zullen zij in het schoone Brabantsche land de ge legenheid vinden om lichamelijk zoowel als geestelijk op te knappen, om te bekomen van den moreelen schok die velen hebben opgeloopen en zij zullen zich zelf weer kun nen hervinden. voor onze oor logsinvaliden. Foto Het Zuiden) jaren danig aan liet kwijnen was. riep zij verleden jaar de Nederlandsche Vis scherijgemeenschap in het leven. Er kwam een motorkotter in de vaart die den naam kreeg van „Werk en Vréugd I" waarmee de zgn. snurrevaadvissche- rij wordt uitgeoefend. Een ander belangrijk punt waar mee de Nederlandsche Werkge meenschap zich bezig houdt, is de scholing en her-scholing van ar- beiders, die door gebrek aan' ken nis en ontwikkeling meer dan ge wone moeilijkheden ondervinden om een plaats in het normale be- drijfsleven" te - veroveren. Voorts ligt een plan gereed tot het bouwen van boerenhoeven, niet be woond door z.g. pachtboeren, doch door boerengezinnen die het door haar be bouwde land en de door haar bewoonde hoeven haar eigendom zullen kunnen noemen. Naar de meening van dr. Ver viers komt ons land een 100.000 boer derijen tekort, zoodat er op dit terrein nog wel het een en ander te verrichten valt! En als programmapunt van den meest recenten datum is er dan de zorg voor onze oorlogsinvaliden. De instem ming met dit plan en de ondersteuning van dit streven, kan iedere Nederlander het best doen blijken op de postreke ning (no. 141) van de Nederlandsche Werkgemeenschap, gevestigd te 's-Gra- venhage. Dit. werk is voor hen klein, de vreugd voor anderen groot! AMSTERDAM, 4 Qct. in de komen de week zal op de Amsterdamsche ge meentetram een speciale telling gehou den worden, welke ten doel heeft te constateeren. waar de trampassagier in Amsterdam instapt en waar hij dit transportmiddel verlaat. Vier dagen lang, van,Maandag 7 tot en met Donderdag 10 October a.s., zul len de" tramconducteurs bij hun klan ten navraag doen, tusschen welke pun ten zij wenschen vervóerd te worden, opdat de gemeentetram kennis kan dra gen van de vervoersstrooming en zich een goed beelti kan vormen van de levende stad Amsterdam. De oproep tot medewerking is inmid dels reeds in de trams aangebracht, de passagiers hebben zich er van kunnen overtuigen, dat de wellicht ongewone vraag van de conducteurs gerechtvaar digd is en niet voortspruit uit. persoon lijke nieuwsgierigheid, waaraan deze ambtenaren zich overigens zeer weines schuldig maken. Op Maandag en Dinsdag a.s. zal de controle zich bepalen tot de gewone 11 centskaartjes. de enkele reisjes, terwiil op de twee daarop volgende dagen de overstapjes aan de beurt zijn. Een nauwkeurig resultaat is zeer goed ver krijgbaar. Dit. blijkt wel uit de laatsle soortgelijke telling, in 1934. toen het resultaat tot op een procent nauwkeurig kon worden vastgesteld. Een belang rijke factor is hierbij het feit, dat de telling voor beide gevallen zich over twee dagen uitstrekt, zoodat de tweede dag den eersten kan controleeren en corrigeeren. Or> de cemeentehussen zal ditmaal geen telling gehouden worden. Korte rit ten en knipkaarten vallen eveneens bui ten deze telling. De knipkaart is welis waar een helaneriik artikel géworden op de hoofdstedelijke tramwagens, doch het is niet te venvachten, dat zij, alge- Visioenen van hamstervarkens en de verklaring s 's-GRAVENHAGE. 4 Oct. Bewo ners van de Soestdijkschekade in Den Haag zullen hun oogen wel niet helv ben kunnen gelooven. toen zij plotseling twee vette varkens op den weg zagen loopen. Vooral in dezen distributietijd kan zulk losloopend vee niet anders dan welkom zijn. Velen zagen reeds vi sioenen van hamstervarkens op zolder, doch een tijdje later verscheen een vee- vervoerwagen, waarin de beide beesten waarvan er een inmiddels ter plaatse den geest had gegeven werden gela den. De oplossing van dit landelijk tafe reeltje is nogal eenvoudig. De varkens waren van een vrachtauto gevallen, waarop zii naar het openbaar slacht huis werden vervoerd, en de chauffeur, die niets gemerkt had, was doorgere den. meen genomen, van invloed is op de verkeersstrooming Van het tramnet. Sinds de vorige telling gehouden werd, hebben zich in Amsterdam vanzelf belangrijke verkeerswijzigingen voorge daan. Men denke slechts aan het weg nemen van eenige spoorwegovergangen en de wijziging in de routes van eenige tramlijnen. In de komende week zal nu het bewijs geleverd moeten wor den, of deze routewijzigingen baten af werpen en dus gerechtvaardigd zijn geweest. De resultaten zullen niet nutteloos zijn. In principe vloeien er maatregelen uit voort. Of het ditmaal zoo is en wélke de maatregelen dan zouden zijn, dient te worden afgewacht. De practijk heeft reeds zooveel uitgewezen, zooals bij voorbeeld het feit, dat een tramlijn, hoe langer zij is, geringer bezetting heeft. De tram vertrekt vrijwel lcdift, vult zich gaande weg. doch zal ook voor het eindpunt weer grootendeels ver laten zijn. Als men het vervoer op alle lijnen tezamen neemt, en men teekent daar van een grafische voorstelling de directeur van de gemeentetram, ir. W. N. J. Hofman, bezit er een dan ziet 'men dat het vervoer tusschen kwart over acht en negen uur 's morgens aanmerkelijk toeneemt de kantoren beginnen het loopt daarna snel terug tot omstreeks twaalf uur, maar dat. is slechts een korte opleving. Het eigen lijke spitsuur is tusschen vier en half zes. Dan is er weer een inzinking tot ongeveer zeven uur. Vóór de verduis tering was het dan ook tot ongeveer half twaalf tamelük stil. Sedert 10 Mei begon de groote avonddrukte reeds om half tien en nu met ingang van 2 Oc tober de trams om half negen voor het laatst van het eindpunt vertrekken, zal de situatie wel zoo worden, dat het van zeven uur tot kwart voor necen. negen uur. dus tot het einde der remiseritten, druk zal zijn. Wat de komende winter, althans tri- dien de oorlog voor dien tijd noe niet geëindigd is, zal brengen, is echter nog niet te voorzien. Agent voor het gerechtshof AMSTERDAM, 4 Oct Het ge rechtshof, heeft onder voorzitterschap van mr. J. M. Jolles, in hooger be roep de strafzaak behandeld tegen oen JBussumschen politieagent, die zich moest verantwoorden wegens verduistering van een deel van de ciubgelden van een wandelsport- vereeniging in het Gooi. De rechtbank had. hem aan dit misdrijf schuldig bevonden en ver oordeeld tot een gevangenisstraf van vijf maanden, waarvan echter drie maanden voorwaardelijk werd opgelegd, terwijl de proeftijd door de rechtbank werd vastgesteld op drie jaar. Verdachte hield in eerste instantie vol, dat hij volkomen onschuldig was. Hij had in 1933 de wandelsportvereeni- ging opgericht en hij had alles gedaan om haar tot grooten bloei te> brengen, wat hem ook gelukt was. Als voorzit ter was hem het beheer opgedragen van de kas der wandeltochten en op zeke ren dag was hierin een tekort ontstaan, doordat hij voor de z.g. Comenius- marsch duizend wandelbordjes had doen vervaardigen ten behoeve van de deelnemers, terwijl er slechts 700 péiv sonen meewandelden, zoodat er 300 bordjes onverkocht bleven. Dit deficit had hij door geknoei in de boeken ge dekt. Hij had nl. onbetaalde rekeningen als betaald geboekt. Een controle hdd dit niet aan het licht gebracht. Het vol gende jaar leverden de marschen een batig saldo van 800 gulden op en alles zou in het reine zijn gekomen, ware het niet, dat hij aan familieleden uit de kas ruim 100 gulden ter leening verstrekte, oen bedrag dat hij niet terug kreeg, hoewel het op korten termijn was ver strekt. Dit tekort kwam uit en een kas controle bracht ook de andere knoeie rijen aan het daglicht. Thans hoorde het Hof o.a. den in specteur van politie. Vos, die o.a. ver klaarde, dat verdachte z.i. naar zijn in komen te groote uitgaven deed. Hij is met behoud van salaris geschorst in afwachting van het arrest.. A décharge kwam de eere-voorzïtter van de wandelvereeniging voor het hekje, om te vertellen, dat verdachte heel veel voor de club had gedaan en dat men hem de fouten niet euvel duidde, daar men er van overtuigd was, dat hij alles zou gedaan hebben om de kas weer aan te vullen. De procureur-generaal mr. A. A. L. F. van Dullemen vond het vonnis van de rechtbank zeer clement en hij zag geen enkele reden om een lagere straf op 'te leggen, zoodat hij bevestiging van het door de rechtbank gewezen vonnis re- juireerde. Het Hof zal op 17 October in deze zaak arrest wijzen. 's-GRAVENHAGE, 4 Oct Met de hotelcontröle heeft de Haagsche politie den laatsten tijd nogal suc ces. Thans heeft zij weer tot de ar restatie kunnen overgaan van de daderes van eenige diefstallen, wel ke 10 jaar geleden gepleegd zijn. In 1930 was de thans 45-jarige juffrouw T. C. .te Bussum in betrek king en daar heeft zii zich twee maal aan diefstal schuldig ge maakt. Toen de diefstallen aan het licht kwamen, heeft mejuffrouw C. haar koffers gepakt en is spoorloos verdwenen. De benadeelden deden aangifte en de commissaris van politie te Bussum. verzocht haar op sporing. De dievegge bleef echter onvindbaar. Dezer dagen kwam de Haagsche po litie hij de controle van een logement hjer ter stede plotseling den naam te gen van mej. C. Nu 'de identiteitsbewijzen voor ieder een verplicht zijn gesteld, vragen de hotelhouders bij hei inschrijven van gasten meestal inzage van deze be wij zen. Dat deze maatregel goede gevol gen heeft, bleek wel, daar mej. C. thans haar waren naam moest opgeven en de politie zoodoende, al was het na 10 jaren, tot haar aanhouding kon overgaan. In de afeeloopen tipn iaren had mej C. steeds onder valsche namen geleefd. De juffrouw is wel onfortuinlijk daar deze zaak over twee jaar verjaard zou zijn geweest. G ROOTER dan waar ook in Nederland zijn in Rotterdam de moeilijkheden geweest, die de legitimatie-plicht hebben teweeg gebracht. Nog altijd immers is het stads leven eenigszins ontwricht. Dat was reeds lang niet meer zoo erg, dat het dagelijksch leven er door ontzet werd, maar het was toch zoo gesteld, dat bijzonderheden, waarbij veel menschen betrokken zouden zijn, zorg zouden baren. En nu zag men zich plotseling voor een taak geplaatst, waarbij all e Rotterdammers, die den leeftijd van vijftien jaar hebben bereikt, betrokken waren.' LJET is met het verkrijgen van pas- A foto's een groote misère geworden! Een kleine 450.000 menschen moesten van pasfoto's voorzien worden en... de bekende adressen van „klaar terwijl U wacht", waren juist vroeger in de bin nenstad te vinden, hetgeen beteekende. dat zeer vele installaties vernield zijn. Sommigen hadden zich reeds weer in een der buitenwijken gevestigd, maar anderen waren npg niet zoo ver, zoodat er in den beginne éen gebrek aan foto grafen was. Ook de luxe-fotografen wier pen zich in allerijl op als helpers in den nood en zelfs probeerden vele amateurs er een slaatje uit te slaan. Reeds na een paar dagen waren tailooze woningen geworden tot geïmproviseerde foto-ate liers, hetgeen het publiek kenbaar ge maakt werd met plakkaten op de ramen, die overigens al lang niet ipeer gewaag den van een snelle bediening, waarop men kon wachten, maar die in het gun stigste geval een verkrijging van de zoo zeer verlangde foto's binnen twee dagen in het vooruitzicht stelden. Vooral toen bekend was waar en wan neer de legitimatie-bewijzen zouden wor den uitgereikt, werd de drukte bij de fotografen overstelpend, waarbij de vraag naar beeltenissen het, aanbod van fotografen belangrijk overtrof, zoodat zich al spoedig overal in de stad lange rijen vormden voor de fotografische ate liers. waar honderden geduldig hun beurt afwachtten. Er was geen sprake van, dat de fotografen de drukte afkon den. Al spoedig moesten zij zich er toe bepalen een beperkt aantal uren van den dag voor het maken van opnamen te gebruiken en de rest van den tijd te reserveeren voor het onder hoogen druk ontwikkelen daarvan. De moeilijkheden stapelden zich steeds maar op. Hier en daar ontstond een tekort aan papier en voorts werd het spreekwoord, dat haasti ge spoed zelden goed pleegt te zijn, op pijnlijke wijze bewaarheid, doordien tal looze opnamen geheel mislukten! Wij zagen zelfs een adres, waar op een ge geven moment met groote letters bekeml gemaakt werd, dat alle opnamen van twee volle dagen mislukt waren, zoodat deze overgenomen moesten worden! Dat beteekende opnieuw een paar uur wach ten en dat hield voor den betrokken fo tograaf een nog angstwekkender hoe veelheid werk in. Dat de pasfoto's „lee- lijk" uitvielen, leelijker nog dan deze ge woonlijk zijn, och. dat. nam men maar op den koop toe. Bedenkelijker was het. dat velen er niet in geslaagd zijn tijdig een foto te bemachtigen. LJET is daarom maar goed geweest, 1 A dat men de eischen voor die foto's nogal soepel genomen heeft. Iedere eenigszins gelijkende foto werd geaccep teerd, aangezien het toch slechts een tij delijke voorziening betrof. Zoo stroef als de foto-voorziening ging. zoo vlot is het gegaan met het tot legi timatie-bewijs promoveeren der stam kaarten. dank zij de voortreffelijke wijze waarop de afdeeling Bevolking deze zaak heeft aangepakt, In vele gemeen ten in Nederland, vooral in de groote. heeft het publielo vrij lang, soms wel uren, moeten wachten. Te Botterdam heeft de langste wachttijd een kwartier bedragen en dat wachten werd dan nog veraangenaamd door het luisteren naar vroolijke muziek. Het geheele Rotterdamsche bevol kingsregister is, naar alphabetische rangschikking, in 302 stukken gesplitst. Eerst giqg de splitsing slechts in tachtig deelen, n.l. van 19 tot en met 21 Septem ber, toen- het geheele bevolkingsregis ter verhuisde naar de restauratie van het Stadion Feijcnoord. waar Rotterdam Zuid zich van een identiteitsbewijs kon voorzien. Lang niet alle bewoners van dit stadsdeel hebben zich evenwel tijdig van pasfoto's kunnen voorzien, zoodat de drukte die eerste dagen nogal tegen viel. Toen is de geheele afdeeling bevolking verhuisd naar den rechter Maasoever, waar zij haar tenten 'opsloeg onder het spoorwegviaduct ?ian de Binnenrotte. Hier werden 302 houten keetjes getim merd, in elk waarvan een stuk van het bevolkingsregister werd ondergebracht. Op deze wijze zou men 90.000 men schen per dag hebben kunnen verwer ken. hetgeen geen enkele dag noodig is geweest, aangezien de grootste drukte op één dag slechts 80.000 personen be liep. De trams voerden met extra-dien sten het publiek af en aan, ouden van dagen en hulpbehoevenden werden in een speciale keet geholpen en zoo deed zich het feit voor, dat vrijwel alle Rot terdammers zich dezer dagen een mo ment op die bekende, oude Binnenrotte hebben bevonden, onder het vermaarde viaduct, waarvan prof. Goudriaan zulk een bewonderaar is en dat vermoedelijk ook in het nieuwe Rotterdam zal blij ven bestaan. Er was een E.H.B.O.- en een brandweerdienst, er was een hu- reau gevonden voorwerpen, waar de on mogelij kste voorwerpen binnen kwa men, kinderen incluis, en waar hoven al een groote verzameling pasfoto.' nriikte van ongelukkigen. die in de aei- fatie de met zooveel moeite verworven pasfoto op hef beslissende moment nog verloren. Voorts was er een bewakings dienst, hetgeen uiteraard van groot be lang was, aangezien hier tijdelijk het geheele Rotterdamsche bevolkingsregis ter was ondergebracht. De geheele af deeling Bevolking was dan ook tijdelijk van het raadhuis naar de Binnenrotte verhuisd, waar ook de andere werk zaamheden van deze afdeeling gewoon doorgang vonden. Zoo heeft men, dank zij dit contact met alle Rotterdammers, niet minder dan ruim 8000 adressen achterhaald van personen waarvan het adres tot dusver sinds het bombardement onbe kend was gebleven! Voorts werden thans ook aan de Binnenrotte dagelijks paspoorten uitgereikt aan arbeiders, die werk gevonden hadden in Duitschland. Het kan niet ontkend worden, dat de afdeeling Bevolking van de gemeente Rotterdam in deze laatste September dagen van dit zoo veelbewogen jaar een voortreffelijk staaltje van haar kunnen heeft getoond. Het was een brokje or ganisatie, waarover geheel Rotterdam met intense bewondering heeft gespro ken. ER is nog een kwestie, waarover ge heel Rotterdam dezer dagen gespro ken heeft, n.l. de slooping van den Grooten Schouwburg in de Aert van Nesstraat. Aanvankelijk leek het nog mogelijk, dat de lang niet leelijke voor gevel behouden zou rfunnen blijven, maar tenslotte is beslist, dat ook deze herinnering aan cultureel Rotterdam van einde negentiende eeuw verdwijnen zal. Het moet wel pijnlijk zijn v,por den thans hoogbejaarden bouwmeester Jan Verheul, dat hij er nog getuige van moet zijn, dat dit knappe werkstuk uit zijn jonge jaren de schouwburg da teert uit 1887 aan sloopershanden wordt overgeleverd. Groote namen doe men in de herinnering op, nu deze schouwburg op het punt staat te ver dwijnen. Hier heeft het Nederlandsche tooneel een ongekende hloei-periode be leefd. Hier vierde Catharina Bcersmans triomfen, hier hebben Van Zuylen, Le gras en Haspels, en later Van Eysden, Tartaud, Alida TartaudKlein en Ma rie van Eysden—Vink groote dagen be leefd. Hier werden de Buziau-revues, eerst van Ter Hall, later van den heer en nog later van mevrouw Bouwmees ter, aan den critischpn smaak van het Rotterdamsche publiek toevertrouwd om daarna de jaarlijksehe ronde door Nederland te maken, hier heeft de kunst steeds éen steunpunt gevonden, dat zeer noode gemist zal worden gedurende de komende, voor Rotterdam schouwburg- looze jaren, die de overbrugging vormen naar het nieuwe Rotterdam, waarin on getwijfeld ook aan het theaterleven een ruime plaats za.1 zijn toebedeeld, en waarin zeker minstens één fraaie schouwburg zal verrijzen. ROTTERDAMMER De moord op den Schie- damschedijk voor de rechtbank ROTTERDAM, 4 Oct, Wegens dood slag stond voor de rechtbank terecht de 19-jarige P. J. K. te Rotterdam, die op 11 December j.l. mejuffrouw M. E. Cre- mers, wonende op den Schiedamsche- dijk, om het leven heeft gebracht en van eenig geld en wat snuisterijen be roofd. De jongeman was met een vriend op den bewusten Zondagavond op den Sèhiedamschendijk geweest en daar had hij de vrouw ontmoet. Waarschijnlijk is toen' bij hen. of alleen bij verdachte, het plan opgekomen de vrouw te be- rooven. Zij zijn met haar naar haar wo ning gegaan. Later verliet de vriend alleen het huis. Den volgenden morgen werd de vrouw dood op haar bed ge vonden. Zij was overleden, doordat ver dachte haar op het hoofd had geslagen en vervolgens met een kussen had ge borgd. Eenige bezittingen en gen bedrag van ongeveer vijf en twintig gulden bleken te zijn verdwenen. Na een kort onderzoek gelukte het de Roterdamsche politie de beide jonge mannen aan te houden. K. bekende den moord alleen te hebben gepleegd. Zijn vriend, die met het geval niets uit staande. bleek te hebben, werd reeds den volgenden dag op vrije voeten ge steld. De zaak werd op verzoek van den ver dediger. mr. J. R. Penterman. wegens de psychische gesteldheid van den ver dachte en don aard van het onderzoek, met gesloten deuren behandeld. De eisch van den officier van justitie, mr. J. C. V. Meischkc. was zes jaar ge vangenisstraf. De rechtbank zal over veertien dagen vonnis wijzen. LIJK OPGEHAALD OOSTKAPELLE, 4 Oct. In een sloot aan den Duinweg is het lijk gevon den van d/> twintigjarige dienstbode F. Willebroordse. Het lijk lag onder het rijwiel van het meisje. De politic 5-telt een onderzoek in.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1940 | | pagina 3