DE KWESTIE VAN
NAGERECHTEN
O Spin
OPA BOL VAN DEN IJZEREN KNOL
WILLY PÉTILLON schrijft voor onze
lezeressen over:
D'
W
Grenswijziging
te Scherpenzeel
A.V.R.O.-studio
te Hilversum
Voedt Uw huid 'snachts met Purol
Radio-Programma's
2e BLAD PAG. 2
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
WOENSDAG 9 OCTOBER 1940
ELUKKIG is 't gezin, althans in deze dagen, waar de hutevrouw naar waarheid
verklaren kan. dat haar huisgenooten niet van „Zoete toetjes" houden. Als het dan
ook maar naar waarheid is. Wam heel vaak heb ik een dergelijke verzekering aange
hoord. al dan niet met een zeker scepticisme en later ervaren, dat het met dat niet
houden van zoon vaart niet liep. Althans aan onze tafel werd er allersmakelijkst van
gegeten. Heel vaak is die overtuiging, dat de huisgenooten niet van een nagerecht
houden een illusie, die natuurlijk wel eenig werk bespaart Wie uiterst sober en min
of meer zakelijk en verstandelijk is aangelegd, zal redeneeren, dat men van den
hoofdschotel voldoende kan eten en dat een appel of neer of andere vruchten, als het
jaargetijde er naar is, veel gezonder is.
Inderdaad zou ik het nagerecht en de vruchten niet tegenover elkaar willen stel
len. Men kan het eene doen en het andere niet nalaten Te duur? Ik weel het niet-
Gewoonlijk wordt van den hoofdschotel minder gebruikt, als de huisgenooten weten,
dat er ..iets toe" is en ers zijn verscheidene deskundigen op voedingsgebied die in het
nagerecht niét alleen een' aanvulling willen zien van den maaltijd wat biivoorbeeld
noodig kan zijn op een dag. dat resten van den vorigen dag op tafel komen maar
ook een zekerheid, dal men van verschillende en uiteenloopende voedingsstoffen be
hoorlijk zijn deel zal krijgen en ook. dat het geven van een nagerecht anlmeerend en
opwekkend is volgens het beginsel: verandering van spijs doet eten
)IT alles geldt reeds in gewone tij
den. Nu de omstandigheden anders
zijn dan gewoon, nu wij niet steeds
kunnen geven wat we zouden wen-
sehen. nu kan het zeker zijn nut heb
ben het .toefje" in eere te herstellen
Een smakelijk nagerecht, dat daarom
niet duur hoeft te wezen, maakt den
maaltijd hi. Het geeft een zekere be
vrediging en het schept een zekere
sfeer van eezelligheid. hoe eenvoudig
het overigens ook zijn mag.
Zeer zeker is het nagerecht tegen
woordig een puzzle op zich zelf. Er is
immers zoo veel van wat we vroeger
heel gewoon vonden, momenteel volko
men onmogelijk. In de meeste gezinnen
blijft er niet voldoende,brood over voor-
hroodschoteltjes en alles wat gebakken
wordt, ook in de koekepan. kan maar
een enkele maal op tafel verschijnen
als iets heel bijzonders, omdat de huis
vrouw in het algemeen niet meer over
voldoende vet beschikt om mee te hak
ken.
Min of rrieer binnen het bereik van
allen is pap. bereid van de diverse
meelpreparaten, die we toegemeten krij
gen. En omdat, er van alles maar een
bepaalde hoeveelheid is. komt daar
vanzelf genoeg afwisseling in. Ook
kunnen we nog de flesfechen pap kant
er. klaar koopen. Dat spaart zoowel
brandstof als bonnen. Waar in den
laatstcn tijd er met zoo veel nadruk
telkens en telkens weer op gewezen
wordt, dat pap heusch geen kinderach
tig eten is. maar integendeel als een
zeer goed voedsel beschouwd moet
worden, zal de tegenzin in pap, die bij
velen bovendien op niets beters dan
een vooroordeel berust, misschien van
lieverlee wej verdwijnen.
Nu moet erkend worden, dat pap.
hoewel smakelijk en voedzaam., als ze
wat heel veel op tatel komt. een wei
nig opwindend gerecht is. Een eenvou
dice vla met een nnderlaaeie van ge
stoofde vruchten, die gelukkig nog te
krijgen zijn. maakt al dadelijk een wat
feestelijker indruk. Maar ze blijft toch
altijd nog bêhoorcn onder het hoofd
stuk meelspijzen.
IJ zouden veilig wat meer
meer aandacht kunnen schen
ken aan de compótes, die vele eri
verschillende mogelijkheden bieden
en die toch betrekkelijk weinig op
hef menu voorkomen. Althans in
Nederland. In het buitenland is een
compóte. een geliefd nagerecht.
Men maakt er. meer werk van en
heeft ook meer variaties. Ook in
dit opzicht mogen wij gerust eens
een blaadje uit een buitenlandsch
kookboek nemen.
Wij kennen compotes van versche en
gedroogde vruchten. In dit jaargetijde
blijven ons van de vcrsche vruchten
niet anders dan de appelen en peren
en wij zijn metr gewend die als groen
te éten dan er compote van te maken.
Blijven ons dc gedroogde vruchten. Ge-
droogde pruimen kunnen zeer lekker
zijn, als wij er wat zorg aan besteden
en ze koken in bessensap of half bes
sensap, half water. Zij kunnen met bis
cuits worden gepresenteerd. Dit geldt
ook voor abrikozen, waarvoor we ech
ter in plaats van bessensap liever wit
te bessenwijn nemen, als vte iets bij
zonders willen- maken en anders ne
men we het water, waarin ze geweekt
zijn.
Minder bekend en waard geprobeerd
te worden is een compote van kastanjes
en gedroogde abrikozen. Men neemt er
een half pond abrikozen voor op een
pond kastanjes. Week den dag te voren
de abrikozen in een liter water. Schep
ze er den volgenden dag uit en meet het
overgebleven water. Reken per halve
liter water ongeveer een kwart ons
suiker. Doe het water met de suiker
en een theelepel citroensap (in flesch-
jes te krijgen) in een pannetje en laat
dit tien minuten koken. Leg de abriko
zen in een kom en giet er de stroop
over. Dek ze toe en laat ze koud wor
den. Kruis intusschen de kastanjes,
kook ze gaar en pel ze. Wrijf ze door
een zeef of maak ze met een vork fijn.
Leg in een glazen compóteschaal een
laagje kastanjes, daarop een dun laagje
custard of gecondenseerde melk, dan
een laag abrikozen, hierop weer kastan
jes en "zoo verder tot alles gebruikt is.
Houd echter wat abrikozen achter om
den schotel te versieren. Men kan 'ook
de bovenste laag geheel uit abrikozeh
laten bestaan.
De combinatie met kastanjes is ook
voor andere vruchten mogelijk. Ik zou
mij bijvoorbeeld een appelcompote met
kastanjes kunnen voorstellen en als er
sinaasappelen waren, zou ik het stellig
daarmee probceren. Misschien komen
ze nog.
RECEPTEN
Notenbrood
Benoodigdheden: 150 gram zelfrijzend
bakmeel; driekwart ons gepelde en grof
gehakte okkernoten; drie ons witte sui
ker; een ei; ongeveer een halve liter
melk of minder; een snuifje zout.
Bereiding: Doe het meel. de suiker, de
gehakte noten en het zout bij elkaar in
een diepe kom en vermeng ze goed. Klop
het ei goed los. Maak een kuiltje in het
meel, maar niet lot den bodem van de
kom. giet er het ei in en roer er wat van
het meel door. Giet nu geleidelijk wat
van de melk hij en kneed het deeg tot
het pen vrij stevige bal vormt. Misschien
zal het niet noodig zijn de geheele hoe
veelheid melk te gebruiken, dat moet
men onder het kneden zelf beoordeelen.
Doe het deeg in een met boter bestre
ken en met paneermeel bestrooiden:
cakevorm en hak het in een matig war
men oven bruin en gaar, ongeveer drie
kwartier. Steek er een breinaald in om
te zien of het gebak gaar is. Deze moet
er droog uitkomen.
Een aardig effect maakt ihet. als men
voor de verandering het notenbrood
bakt in een ronde blikken bus, bijvoor-
omtrek
Uitbreidingsplan loopt over
drie gemeenten
SCHERPENZEEL. In de on
langs gehouden vergadering van
den gemeenteraad te Scherpenzeel
werd er de aandacht op gevestigd,
dat met het ontworpen uitbreidings
plan voor de gemeente rekening
was gehouden met de wenschen der
overheid, zooveel mogelijk een com-
pacten woningbouw te bevorderen.
De geprojecteerde zijstraat, van den
Rijksstraatweg ongeveer in Noorde-
lijke richting loopende naar den
Dwarsdijk, was hiermee wel in
overeenstemming. Bij uitbreiding
van het dorp in andere richtingen
stuit men echter op het bezwaar,
dat de woningen, die tot de kom
van Scherpenzeel gerekend kunnen
worden, gebouwd zijn in drie ge
meenten, n.l. Scherpenzeel, Wouden
berg en Renswoude.
Zoo stond het in puin gelegde hotel
De 4Holevoet in Woudenberg en staan
Westelijk daarvan alle huizen aan de
Zujdzijde van den Rijksstraatweg van
de Holevoet tot even voor den Voskui-
lerweg eveneens in Woudenberg, die
aan de Noordzijde onder Scherpenzeel.
De geheele Nieuwstraat, één geheel met
Scherpenzeel, is gemeentelijk Wouden
berg. De zuidzijde van den volgebouw-
den Molenweg is Woudenberg, de
Noordzijde weer Scherpenzeel. Aan de
Oostzijde van het dorp is het al even
wonderlijk. Van den Niemveweg tot de
woning van den heer E. M. Blanken
staan aan de Zuidzijde van den Rijks
straatweg een vijftal huizen onder
Renswoude, dan volgen negen wonin
gen, die tot Scherpenzeel behooren en
verderop staan de huizen weer op ge
bied van Renswoude, maar de N<v«'d-
zijde van genoemden Rijksstraatweg i6
Scherpenzeel tot bij Selder. Van ouds
her was een bochtige sloot hier de grens
en dat is na het aanleggen van den
Rijksstraatweg en het bebouwen der
'aanliggende terreinen zoo gebleven tot
op dezen dag, al is de oude sloot er
dan ook niet meer. Het huis van den
heer E. M. Blanken staat met het voor
ste gedeelte op Scherpenzeelsch, met
het achterste gedeelte op Renswou-
densch terrein.
Wat kerkelijk en op het terrein van
het onderwijs, wat economisch één ge
heel is, is zulks gemeentelijk niet. Met
het oog op een grenswijziging kon dan
ook het ontworpen uitbreidingsplan, dat
in de raadsvergadering werd toege
licht, slechts een voorloopig karakter
dragen.
Vermoedelijk zal eerstdaags tot
een grenswijziging worden over
gegaan in het belang der bewo
ners en dan zal een meeromvat
tend uitbreidingsplan kunfién wor
den ontworpen. De eventueele
grenswijziging heeft echter niet
alleen betrekking op de drie ge
meenten, maar ook op de provin
cies Gelderland en Utrecht, want
Scherpenzeel behoort tot de eer
ste, Woudenberg en Renswoude
tot de laatste.
beeld een groote cacaobus of een van
de Verkadebussen, waar kaasbiscuitjes
in geweest zijn. Het notenbrood kan
met-boter, maar ook zeer goed droog
gegeten worden. Wil men het iets luxu-
euser maken, dan doet men er wat ro
zijnen en fijngesneden sucade in.
KINDERHOEKJE
57. Daür waren geen weilanden, alleen maar bosschen.
„Wat zijn dat allemaal voor groote groene pleinen?" vroeg
hij aan zijn ijzeren paard. „Domoor" zei de .Arend", „de
koeien moeten toch eten hebben. Het zijn weilanden, daar
grazen de koeien op."
58- ,.Wat zijn koeien?" vroeg Kobusje. Toen blies de
„Arend" van kwaadheid een wolk stoom uit zijn keelgat en
zei: „koeien zijn koeien, wat zou een koe nu anders zijn
dan een koe." De menschen in Halfweg schrokken ver
schrikkelijk van het donderend gevaarte.
Eenige jongere architecten
spreken hun oordeel over
het nieuwe gebouw uit
Uiteenloopende conclusies
N 1936 betrok de A.V.R.O. haar voor
den omroep ontworpen gebouw te Hil
versum. Met zorg en liefde werd het voor
bereid, zoowel van de zijde van de op
drachtgeefster als door de architecten en
hun medewerkers. De menschen uit het
omroepbedrijf werden als 't ware gedre
ven door het gevoel met elkaar een niéuw
land een ideale studio te zullen ont
dekken. Zij ontdekten dit nieuwe land. Het
resultaat van een jarenlange intensieve sa
menwerking was een radiogebouw, be
knopt en kernachtig van opzet en van een
groote perfectie
Deze regelen zijn overgenomen uit een
artikel van C. van Eesteren in het
jongste nummer van „8 en Onbouw", liet
tijdschrift van de jongere architecten.
Hij bespreekt hier 't studiogebouw no. 2
van de A.V.R.O., dat „behalve volmaak
ter ook schooner is dan het eerste ge
bouw".
De vormentaal van het eerste gebouw
is niet overal een krachtige volle taal
geworden. Het is echter eerlijk, echt en
verantwoord.
De hier en daar stamelende vormen
taal van het eerste gebouw is in het
tweede gebouw een frissche krachtige
spraak van vorm en kleur geworden.
Vooral de groote zaal heeft een sterke
eigen karakteristiek. De kleine zaal heeft
dit minder, is meer een neutrale ruim
te, waarin goed muziek kan worden ge
maakt. De groote zaal, welke in het ge
heel domineert, is prachtig en slechts
een klare doelstelling kan tot dit resul
taat hebben geleid. Acoustisch zijn dc
zalen volgens deskundigen bizonder ge
slaagd. Dit alles is, aldus Van Eesteren,
verblijdend, en pleit voor het inzicht van
de ontwerpers en van de door hen ge
volgde werkwijze en hun architectuur
opvatting.
Tenslotte zal in dit gebouw schoo-
ne muziek moeten kunnen worden ge
produceerd door een daartoe gedispo-
neerden mensch. Hiertoe is arbeids
vreugde noodig, waartoe dit gebouw, de
omgeving van den mensch, zeker zal
opwekken.
In hetzelfde nummer beschouwt M.
Stam de nieuwe radio-studio als archi
tectonische opgave. Hii is belangrijk
minder opgetogen dan Van Eesteren. Het
nieuwe gebouw, op ongeveer dertig me
ter afstand van het eerste, werd al te
want zü wordt er zoo zacht en mooi, zuiveren gezond door. Doe dit 1 of 2 x per week.
Ook vetwormpjes, vlekjes, pukkels en uitslagverdwjjnen e"r door. Tube 45, Doos 60—30 ct.
(Ingezonden Mededeeling)
zeer een gebouw-op-zichzelf, in plaats
van deel van een groot geheel. Wel werd
hetzelfde bouwmateriaal gebruikt een
goede gele steen maar tusschen de
blokken is geen verband ontstaan.
Wat het tot het nieuwe gebouw be
perkte bouwprogram betreft, is zeker
aan de honderden wenschen van de op
drachtgevers op juiste en kundige
wijze voldaan. De groote zaal levert het
bewijs van wat er aan verblijdende re
sultaten te bereiken is.
De groote ingangshal (die o.i. uiterlijk
geïnspireerd is op het Utrechtsch Cen-
traal-station van Van Ravesteyn Red.)
is volgens Stam al te zeer vervuld van
den wensch te „bekoren", ze is al te zeer
voor de „show", voor de reclame,
en te weinig voor het gebruik en voor
de gewone behoefte.
NOPENS de overwegingen die bij den
bouw van de muziekzalen gegolden
hebben in verband met het precaire pro
bleem der acoustiek, alsook over de
daartoe genomen proeven en de opge
dane nieuwe ervaringen worden door
de heerenJ. W. J a n z e n en J. M.
Mad sen bij veel illustratief materiaal
belangwekkende mededeelingen gedaan.
De gepote zaal, die in tegenstelling met
de groote zaal in gebouw I niet voor
publiek is bestemd, heeft eenigszins den
vorm gekregen van de kast van een
strijkinstrument.
G. H. H o 11 staat in zijn beschouwing
vooral stil bij de uitbreidingen die aan
het oude gebouw nog zijn aangebracht
en waarmee dit inderdaad uitwendig is
verrijkt.
Er is iets van de hardheid, die het
gebouw oorspronkelijk had, wegge
nomen. en de nieuwe koffiekamer
„met de heerlijke reeks gekoDpelde
ramen op het Zuiden is van een
frisschen, blijden en bevrijdenden
geest".
De detailleering en materiaalkeuze
der interieurs is als vroeger weer
voortreffelijk verzorgd en er is een
zekere winst te boeken op het ge
bied van vormgeving en kleurkeuze.
Hierbij is zeker de invloed van archi
tect A. B o d o n te bespeuren, in samen
werking met wien Merkelbach en
K a r s t e n deze uitbreidingen ontwier
pen.
Minder juist noemt hij de plaatsing
van het lichthouten wandplastiek van
den beeldhouwer Starre veld in het
midden van de koffiekamer, dat de zaal
denkbeeldig in twee snijdt. Door deze
minder gelukkige plaatsing is ook aan
het goede werk van Starreveld te kort
gedaan. Overigens begroet deze schrijver
met genoegen de belangrijke daad om
een vrij kunstenaar de gelegenheid te
geven weer onze bouwwerken te versie
ren.
Tenslotte geeft arch. J. P. K1 o o s nog
zijn meening over de vormgeving, kleur
en materiaalkeuze bij de studio-uitbrei
dingen. In de nieuwe zalen behoefden
de architecten nauwelijks verder te gaan
dan het technisch noodige. Dit zijn dus.
hoe rijk en fantastisch deze ruimten ook
zijn (en vooral de groote studio is van
DONDERDAG 10 OCTOBER
JAARSVELD 414,4 M. N.C.R.V.-Uifczending,
8.00 Nieuwsberichten ANP. 8.10 Schriftle-
zing en meditatie. 8.25 Gewijde muziek (gr.-
pl.). 8.35 Gram.muziek. 10.30 Morgendienst.
11.00 Gram.muziek. 11.15 Pianovoordracht en
gram.muziek. 12.00 Berichten. 12.15 Canzonet-
ta-setxet. 12.45 Nieuws- en economische be
richten ANP. 1.00 Canzonetta-sextet en gram.
muziek. 2.00 Gram.muziek. 2.20 Zang met pia
nobegeleiding en gram.,muziek. 3.00 Vrouwen
halfuurtje. 3.30 Gram.muziek. 3.45 NCRV-
Harmonie-orkest (opn.). 4.00 Bijbellezing.
4.30 Gram.muziek. 5.15 Nieuws- en economi
sche berichten ANP. 5.30 Apollo-kwartet en
gram.muziek. 6.30 VPRO: Cyclus „Le'zen in
den Bijbel". 6.45 Berichten. 7.00 Vragen van
den dag (ANP). 7.15 Arnhemscih.e orkestver-
eeniging (opn.). 7.45 Reportage of muziek.
8.00 Nieuwsberichten ANP. 8.10 Orgelconcert
(opn.). 8.30 Causerie „Christelijke arbeids-
waardeêring". 8.50 Schriftlezing. 8.559.00
Nieuwsberichten ANP., sluiting.
KOOTWIJK 1875 M. VARA-Uitzending.
7.00 Berichten (Duitsch). 7.15 Berichten
(Engelsch). 7.30 Gram.muziek. 8.00 Nieuws
berichten ANP., gram.muziek (9.009.15 Be
richten Duitsdh). 10.00 Gram.muziek. 10.30
Esmeralda en solist. 11.15 Berichten (En
gelsch). 11.30 Gram.muziek. 12.00 VARA-or-
kest. 12.30 Berichten (Duitsch). 12.45 Nieuws-
en economische berichten ANP. 1.00 VARA-
orkest. 1.45 Gram.muziek. 2.00 Berichten
(Duitsch). 2.15 Gram.muziek. 3.30 Berichten
(Engelsch). 3.45 Voor de vrouw. 4.15 Gram.
muziek. 4.20 Keukenpraatje. 4.50 Gram.mu
ziek. 5.00 Bericlhte'n (Duitsch). 5.15 Nieuws-
en economische berichten ANP. 5.30 VARA-
orkest. 6.15 Berichten (Engelsch). 6.3Q VARA-
orkest. 7.00 Vragen van den dag (ANP). 7.15
Esmeralda. 7.30 Berichten (Engelsch). 7.45
Esmeralda. 8.00 Berichten (Duitsch). 8.15
Nieuwsberichten ANP. 8.25 Gram.muziek. 8.30
Eerichten (Engelsch). 8.45 Gram.muziek. 8.55
9.00 Nieuwsberichten ANP., sluiting,
a 7CCz,ofoonU23ééSD8(m64)cmfwypmfwypfw
een. verrassende ruimtewerking) zuiver
zakelijke ruimten. In tegenstelling hier
mee ontleent de ontvangsthal met bijbe-
hoorende ruimten haar karakter vrijwel
niet aan technische oorzaken. In de
plaats daarvan treedt hier de behoefte
aan omamentale behandeling als zooda
nig. Ruimtelijk is deze hal bizonder
fraai, wat door een z.i. niet geheel ge
rechtvaardigde ornamentale behande
ling niet wordt onderstreept. Wellicht
was deze ruimte sterker en het binnen
komen in de studio-zalen nog verrassen
der, wanneer de hal, zonder dat het
feestelijk karakter hierdoor had behoe
ven te verminderen, wezenlijk op dezelf
de zakelijke wijze was behandeld als ds
studio-zalen.
W. K. VAN ROSSUM
3 KORTE BERGSTRAAT
Damesconfectie
Kleeding naar maat
Kubler Kleeding
feuilleton
door
Johnston Mc. Culley
26)
Een lachje speelde om de dikke lip
pen van de Spin. De jongeman ver
volgde: T1
„Daarna joeg hij me de deur uit. Ik
vertelde mijn verhaal, maar iedereen
lachte me uit. Mijn oom had niets te
doen dan te glimlachen en te zeggen,
dat het onzin was. Hij beweerde, dat
zijn zwager doodarm gestorven was; dal
hij zelfs de rekeningen van het sana
torium betaald had. Hij verklaarde, dat
ik niet goed wijs was.
Hij gaf wel toe. dat mijn vader inder-
tijvermogend geweest was. maar zei,
dat hij zijn geld door krankzinnige spe
culaties had verloren. Tante was dood;
ik had niemand, die me helnen kon. Ik
besloot hier in dc stad te blijven, tot hij
me uitbetaald had. Ik heb hard met
mijn handen gewerkt, om toch maar
hier te kunnen blijven. Als ik de hand
maar on dat pak documenten kon leg
gen!,Ik heb het geprobeerd. Maar ooni
Is een man van invloed. Ik kreeg een uit
stekende positie, maar na een week
werd ik ontslagen. Ik vond een andere
maar hetzelfde gebeurde weer en miin
patroon liet doorschemeren, dat ik op
aandringen van miin oom ontslagen
was. Eens heb ik mijn oom op straat
ontmoet en toen vertelde hij me, dat hij
mijn gangen liet nagaan en zorgen zou
dat ik ovferal ontslag kreeg. Hij wilde
me de stad uitjagen, begrijpt u?"
„Dat is nog al duidelijk," antwoordde
de Spin.
„Zelfs toen ik handenarbeid ging ver
richten. zorgde hij, dat ik ontslagen
werd. Ik heb borden gewasschen in een
restaurant en ook daar moest ik eruit.
Mijn geld raakte op. Ik had een honden
leven; tien cent voor een bed eri een
stuiver voor een maaltijd. Ik was totaal
op. Ik heb in een week geen behoorlijk
maal eten gehad. En toen besloot ik
vanavond inbreker te worden."
„En daarvoor zocht je toevallig mijn
huis uit." zei de Spin. „Misschien is het
een bof voor ie. Ik geloof hpn«-rh. innge
man, dat je nooit een behoorlijk misda
diger zult worden: Waarom verlaat je de
5taa niet?"
„Ik heh gezworen, dat ik hem eerst
mijn geld zou laten betalen."
„Hij kan wel weer wat verzinnen en
je in de gevangenis laten zetten."
„Dat zal hii niet willen, maar verder
is hij tot alles in staat."
..Hii is in elk geval een gemeene
schurk. Gelukkig, dat ik een eerlijke
misdadiger hen!" zei de Spin. „En. hoe
heet die oom van ie?"
..George William Cardlew"'.
„Aha!" zei de Spin. „Zie je dat kaart-
regisfer daar. jongmensch? Daar bii het
raam? Geef me de onderste lade van de
tweede rij dan maar eens aan."
De amateur inbreker gehoorzaamde.
Grinnikend haalde de Spin een groote
enveloppe uit de lade te voorschijn.
Daaruit nam hij een bundeltje papieren
en keek die vlug door.
„George William Cardlew", las hij;
..Janet als je zegtiemand van
stand nog al eens hetrokkon in duis
tere zaakjesVijftig jaar. grijze haren
en snor, drinkt slechts Schotsche whis
ky, rookt speciaal geïmporteerde sigaren
houdt van lila dassen en kleurige ves
ten. Op een millioen geschat. Heeft vier.
bedienden, waaronder een butler, die al
vijftien jaar bij hem is."
„Hoe weet u dat zoo allemaal?" vroeg
Pelkingham.
„Ik maak er mijn beroep van, derge
lijke dingen te weten, beste jongen.
Hm Gaat iederen Donderdagavond
naar zijn club en komt pas tegen den
morgenthuis. Verzamelt zeldzame boe
ken. kunstvoorwerpen en schilderijen.
Beweert verstand van muziek te hebben,
maar weet er niets van. Brandkast in
hoek van bibliotheek, merk Crestwell,
1912. Op 10 Juni. dus twee weken gele
den was de combinatie als volgt.
„Weet u zelfs de combinatie van zijn
letterslot?" vroeg Pelkingham verbluft.
„O. natuurlijk! Daar is gemakkelijk
genoeg aan te komen! En. dat pakje
documenten ligt in die safe. zeg ie im
mers?"
„Ja. Hij bewaart ze in een laatje on
deraan rechts," zei Pelkingham. „Hij
liet ze me zien en legde ze daar weer
in. Dat laatje is op slot en den sleutel
draagt hij bii zich."
„Als ik het model van de brandkast
weet, weet ik natuurlijk ook alles van
dien sleutel af," zei de Spin. ..Hij mag
dan denken, dat het een veilige berg
plaats is. maar een handige kerel maakt
het ding met een blikopener open. Beste
jongen, als we die papieren eens hadden,
wat zou je er dan mee kunnen uitrich
ten?"
„Ik heh gezien, dat er een brief met
aanwijzingen van vader bij zit en, een
lijst van de effecten, aandeelen en obli
gaties. Als ik die napieren had, kon ik
hem voor de rechtbank dagvaarden tot
teruggave van alles wat vader nagelaten
heeft"
„Wat zou het je waard zijn. die papie
ren in je bezit te krijgen?" vroeg de Spin
„Ikik heb geen geld."
„Maar als je die nalatenschap van je
oom loskrijgt bezit je een .fortuin. Wat
zou je voor die papieren overhebben.
Ik ben bang. dat je geen handige inbre
ker genoeg bent, om ze zelf te stelen."
„Ik... ik zou er alles voor over heb
ben."
„Vijftigduizend dollars?"
„Jazeker!" zei Pelkingham.
„Uitstekend. Ik zal zorgen, dat je die
documenten terugkrijgt en als jij je geld
hebt, betaal je mij vijftigduizend dollars
in contanten. Mocht ie dat verzuimen,
dan zal ik je méér afnemen èn... op
een voor jou onprettige manier."
„Ik zal mijn woord houden, mijnheer."
.Dat geloof ik graag, beste jongen.
Luister nu eens. Als we die papieren
krijgen, kon je oom je wel eens aankla
gen van inbraak in zijn brandkast. Je
moet dus een degelijk alibi hebben. Van
morgenavond zes uur af tot den volgen
den morgen moet je zorgen, voortdu
rend iemand in je gezelschap te heb
ben en ergens te verblijven, waar min
stens een half dozijn menschen ie goed
kan zien.
Begrijp je me?"
„Ja, mijnheer."
„Ik zal je wat geld geven, zoodat je
fsen paar vrienden kunt onthalen, of in
een nachtclub k.unt rondhangen, waar
je het zoo opmaakt, dat het ieders aan
dacht trekt, zoodat er verschillende men
schen zijn. die later onder eede kunnen
bevestigen, dal ze ie daar gezien hebben
en dat ie er niet weg geweest bent. Dan
kun ie de misdaad en inbraak dus on
mogelijk bedreven hebben. Ik denk ech
ter niet. dat Cardlew er herrie over zal
makenHier heb je wat geld. Ik kan
de kamer niet verlaten en je zult dus
op dezelfde manier, waarop je binnen
gekomen bent, heen moeten gaan."
„Maarmeneermeent u dit?"
vroeg Pelkingham.
„Zeker. Het is een zakelijke transac
tie.en ik zou blij zijn, als je dien
schurk te pakken kon nemen. Ik heb
wel iemand, die het een buitengewoon
prettig werkje zal vinden. George Wil
liam Cardlew van een deel van zijn on
rechtvaardig verworven geld af te ha
len. Maak nu maar g?uw dat je hier
vandaan komt, jongmensch. want bin
nen een paar uur is het klaarlichte dag.
En de storm is ook over. Kom hier over-
morgenavond precies om negen uur en
bel aan de voordeur als een fatsoen
lijk man."
Pelkingham stond op en haastte zich
naar buiten.
XXIV'
Ontsnapt
John Warwik knoopte zijn hand
schoenen dicht en nam zijn stok op.
„Togo," zei hij tegen zijn Japanschen
huisknecht, „ik ga naar de club. Na een
poosje zal ik daar weggaan en me er
gens anders heen begeven. Misschien
kom ik niet voor morgenochtend vroeg
terug. Maar dat gaat jou natuurlijk
niet aan.
„Neen, vereerde meester".
„Mocht iemand komen, dan weet je
niet zeker, waar ik heeri ben."
„Begrepen mijnheer".
„Hm! Je bént erg begrijpend! 'n Snug
gere kop ben je... hè?"
„Ja. mijnheer."
„Hij geeft het nog toe ook!" mompel
de Warwik zijn woning verlatend.
De club was vrij ver weg, maar War
wik besloot toch te wandelen. Het was
een mooie avond na een prachtigen dag
en hij voelde behoefte om rustig te kun
nen denken.
„Rare orders... wat?" bromde hij,
denkend aan wat de Spin hejri dien
middag opgedragen had. „Ouwe George
CardlewStel je voor! Cardlew een
van m'n beste vrienden. Zóó best, dat
hij in vereeniging met eenige andere
goede vrienden me voor ettelijke dui
zenden benadeeld heeft!"
De Spin had hem de geschiedenis van
Pelkingham oververteld en Warwik
had de taak gretig op zich genomen.
Tot nog toe had hij openlijk gewerkt
en zijn succes aan zijn handigheid -te
danken gehad. Vanavond moest hij een
echte misdaad volvoeren; hij moest in
breken in een huis en een pak papie
ren uit de brandkast, van een ander
weghalen. De Spin had hem de combi
natie van het letterslot opgegeven.
Warwik kende die brandkast goed
genoeg. Hij was vaak in de bibliotheek
van Cardlew geweest. Hij zou "zijn zak
lantaarn zelfs niet noodig hebben, tot
dat hij aan de lettercombinatie begon.
Hii had er echt zin in.
Hij liep zijn club binnen en bracht
drie uur door met praten, rooken, drin
ken en eten, kaart- en biljartspelen. Hij
was al spoedig het middelpunt Tegen
middernacht verklaarde hij moe te zijn
en ging nog een half uurtje de krant
zitten lezen. En toen de anderen in een
feilen politieken redetwist gewikkeld
waren, sloop hij er stilletjes vandoor.
Er was geen maan en Warwik hie'd
zich zooveel mogelijk in de schaduwen
op de Avenue. Toch wandelde hij niet
sluipcrig. Hij liep stevig door, als
iemand, die naar huis verlangt,
zwaaiend met zijn stok en zijn hoed
achterop het. hoofd. Warwik paste.er wel
voor op, dat een kennis hem langs de
straat zag sluipen. Hij had bijna een
uur noodig om aan het huis van Card
lew te komen. Hot was oen voordeel
voor hem, dat hij het huis door en door
kende. (Wordt vervolgd)
