Üq&nda (De Spin STADSNIEUWS Was er buitenlandsch meel gebruikt? Gewetensbezwaren tegen een handteekening - Cursussen van de Volksuniversiteit RANTSOENEERING VAN GAS EN ELECTRICITEIT Identiteitsbewijzen Warmenhuizen ook De diefstal van bronzen staven SCHOTERMAN'S OUDE GENE VER Een wielrijdster aangerand Z.U.T. NAAR DE A.V.R.O.-STUDIO 2e BLAD PAG. 1 AMERSFOORTSCH DAGBLAD DONDERDAG 10 OCTOBER 1940 KANTONGERECHT Zonder vergunning mag men geen overwerk doen verrichten T~^ E heer A. H„ die op het oogenblik te Amsterdam woont, fietste, op 23 September met zijn echtgen.oote in onze stad op een weg, die voor wielrijders verboden was. Hij verklaarde hedenmorgen op het kantongerecht, hoe de vork aan den steel z^t. Ze waren nog nooit in onze stad geweest' en wisten er dus den weg niet. Bovendien waren ze over een boschpad gekomen en „door al die hoo rnen hadden ze de verkeersbordjes niet gezien." Tenslotte verklaarden ze, uit Rotterdam gevlucht te zijn, wegens de gebeurtenissen in Mei. 4 Heeft U financieel nadeel gehad met die kwestie? vroeg mr. Albarda, de ambtenaar van het O. M. We zijn alles kwijt. Hiermee rekening houdend, vroeg de ambtenaar schuldig verklaring zonder toekenning van straf. De kantonrech ter, mr. Muller Massis, deed conform dien eisch uitspraak. Weest zuinig Mevrouw K., uit Leueden, moest even eens haar zonden biechten. Ze had op 21 September zonder een deugdelijk functionneerenden bel op de fiets gere den. Ze gaf de schuld aan den regen, want daar kwam het door, dat de hel vastge roest was. Ze had den nikkelen kop er afgeschroefd om het mechanisme met kennersblik te bestudeeren, maar deson danks bleef de bel weigeren. „Ik was van plan. er thuis een' beetje slaolie op te doen," zei zij. En de kantonrechter zei: „Ik zou maar erg zuinig op m'n slaolie zijn", waarop bij haar tot de milde -boete van 0,50 veroordeelde. De handteekening Een beetje onduidelijk scheen het zaakje, waarvoor de heer J. v. B., tuin der uit Hoevelaken, terecht moest staan. Hij had een formulier moften teekenen voor de inventirisatie van zijn. bedrijf, hetgeen, als we goed begrepen hebben, in verband zou staan met de crisiswet geving. Zoo onschuldig als de heer v. B. zich voelde, zullen zich waarschijnlijk slechts weinig lieden gevoelen. Om te beginnen begreep' hij heelemaal niet precies, waar het eigenlijk over ging. Er was weliswaar een ambtenaar bij hem geweest, maar het. leek wel, alsof die alleen maar een grapje met den tuinder had willen uithalen. Volgens v. B. althans. „Hij liet me een glimp van een stuk papier zien, dat ihij angst vallig in z'n binnenzak hield en vroeg toen, of ik wilde teekenen of niet," ver telde verdachte. En voegde erbij, dat hij natuuifijk niet had willen teekenen. Een klein beetje duidelijker werd de zaak, toen de deskundige k décharge meedeelde, dat verdachte in het jaar 1935 wegens gewetensbezwaren vrijstel ling van het zetten van een handteeke ning had verkregen. Mr. Albarda vond. dat hier een won derlijke parallel werd getrokken. Het is, zoo zei hij, voor iedereen duidelijk, dat men een inventarisatie-formulier moet onderteekenen, want. anders heeft nie mand er later eenig houvast aan. Die vrijstelling anno 1935 betrff ün heel an dere zaak, namelijk een aanmelding van lidmaatschap voor een crisisorganisatie. Hij achtte hier wel degelijk sprake van een overtreding en eischte f 25 boete. De uitspraak zal over acht dagen ge daan worden, daar dan ook de contro leurs, die bij v. B. aan huis geweest zijn, ondervraagd kunnen worden. Overwerk De heer KI., eigenaar van een metaal- fabriek, had drie arbeiders overwerk la ten verrichten zonder daartoe een ver gunning te hebben ontvangen. Hh ver klaarde, dat hij veel achterstand Ad in te halen, die ontstaan was door de eva cuatie. Het betrof een seizoenartikel en er was dus haast bij. Dan hadt U' toch juist alle reden om een vergunning aan te vragen, merk te de ambtenaar van het O.M. op. Dat, zou ik ook gedaan hebben, wanneer ik er het nut, van had ingezien, aldus verdachte. Maar een vergunning voor overwerk schijnt alleen maar aan groote bedrijven te worden verleend. Vaak reeds had hij voor een dergelijke kwestie stappen ondernomen, maar ver der dan het geven van inlichtingen en het beantwoorden van vele telefoontjes was hij nog nooit gekomen Het O. M. eischte 3 x 20,boete. De kantonrechter maakte er 3 x 8. van. Wit brood Veertien dagen geleden werd de zaak behandeld tegen den ondernemer van een bakkersbedrijf alhier, die er van verdacht werd, dat hij buitenlandsch meel door zijn .brooden had gebakken. Het kwam, naar men zich misschien zal herinneren, aan het licht doordat zijn brood een opvallend lichte kleur had. Een monster was opgezonden naar het proefstation te Wageningen, waar bleek, dat het aschgehalte zeer laag was. Zoo laag, dat de ambtenaar van het O.M. de conclusie gerechtvaardigd achtte, dat een verboden mélange ge bruikt moest zijn. Verdachte had verklaard, dat hij geenszins een strafbare handeling had verricht. Hij had „éclatant" gebruikt, een ietwat, afwijkende meelsoort, die echter door de Centrale was vrijge geven. Nu werd ook de vertegenwoordiger gehoord, die het „éclatant" aan ver dachte had verkocht. Ondanks zijn ver klaringen volhardde het .O.M. in zijn meening ,dat wel degelijK buitenland- sche producten gebruikt, 'waren. De eisch luidde 100.boete, subs. 50 dagen hechtenis. De verdediger, mr. Verbrugh, had zich in Den Haag een tabel laten voor leggen, waaruit duidelijk bleek, dat men uit het aschgehalte weinig steekhou dende conclusies kan trekken. Het. kantongerecht zal over acht da gen schriftelijk vonnis uitbrengen. In een volgende zaak trad mr. Frkna als pleiter op voor zijn zoon. die op 6 Augustus 's avonds om halfelf op de van Marnixlaan gefietst had zonder rood 'achterlicht. Verbalisant D., die als getuige gehoord werd, verklaarde dat hij verdachte op de van Marnixlaan ihad zien rijden en later op een zijlaan tegen hem procps-verbaal opgemaakt had. Ge tuige was in burger geweest en h ad zijn politiepenning in het licht van zijn lan taarn getoond. Tijdens de aanhouding zouden door verdachte woorden ge bruikt zijn, waardoor de verbalisant zich heleedigd voelde en waarover deswege door hem een aanklacht aanhangig ge maakt is. De gebezigde woorden kwa men niet ter sprake, daar deze aan klacht los staat van, het feit, dat door verdachte zonder rood "achterlicht gere den i6. Mr. Frima had formeel bezwaar te gen de dagvaarding, waarin vermeld stond, dat zijn zoon zonder rood achter licht gereden had op de van Marnix-, laan, Zijn inziens was dit feit, gecon stateerd op een zijlaan. Verbalisant-!, t ui-ge verklaarde het tegendeel en ten slotte wilde mr. Frima zich hierbij neer legger. Ook zijn meening, dat zijn zoon niet correct behandeld was door den verbali sant, vond bij het O.M. en den kanton rechter geen ingang. Het O.M. oordeelde, dat de verdachte vlegelachtig opgetre Groote voorraden aardappelen, welke als veevoeder zijn bestemd, worden thans „gestoomd om daarna te worden ingekuild, waardoor hun houdbaarheid aanzienlijk wordt verhoogd (Foto Pax-Holland) den was, waartegen mr. Frima protes teerde. Nadat over en weer gediscussieerd was over de aanhouding, eischte het O. M. ƒ5 boete subs. 3 dagen hechtenis. Mr. Frima merkte op, dat de aanhouding niet correct was geweest en in ieder ge val een voortzetting was van een behan deling, welke de politie hier andere per sonen ook aangedaan heeft. De kantonrechter meende, dat dit, hier mede niets te maken had en vonniste conform den eisch. Een wielrijdster, K., had op 21 Augus tus zonder voor- en achterlicht, gereden. Zij verklaarde eerst geloopen te heb ben, maar tenslotte hard weggefietst, te zijn, omdat zij lastig gevallen werd door een militair. Toen werd zij aangehou den door politie. De uitspraak werd 1.50, subs. 1 dag. De cursussen van de Volksuniversi teit Amersfoort zullen de komende maanden op Zaterdagmiddagen gegeven worden, waarmede men de moeilijk heden van de duisternis hoopt te onder vangen. Het programma is veelzijdig samen gesteld en bevat o.m. de volgende on derwerpen: Humor en Ironie in de Nederlandsche poëzie van de Middeleeuwen tot heden. Wolken, regen en onweer. Voorkomen van ziekten. Hollands recht en taak in Indië. De wonderbare wereld. Bouwkundige problemen van dezen tijd. 1900—1940. Drie kunstbeschouwingen. De flora van ons land. in het bijzon der die van Amersfoort. Gevonden Voorwerpen Op het politiebureau z\jn door de eige naars terug té beko-men: beursje met Duit- sche munten, knotje wol, grijze handschoen met groene rand, rijwielbelastingmerken, 3 pasfoto's (dame), paar zwarte motorhand- schoenen, damesrvjwielen, groot model ha mer (moker), zwarte vulpenhouder, zilveren heerenzakhorloge, heerenrijwielen, bruine al pinomuts, grijs leeren handschoen, bril met hoorn montuur, vleeschkaart ten name van Effrink, regenkapje, slabbetje met opschrift, medaille met kroontje, zwarte jongensjekker, damesportemonnaie met inohoud, 1 paar lage foearenschoenen, grijze hoed (voor heer), paar wollen dameshandschoenen. gouden hor logeketting met munt, zilverbon, bruine hand schoen, witte schort afgezet met rand, kin- derhandtaschje met inhoud, slang met druk meter, groene das, Iheerenhorloge met lede ren bandje. Het bericht in ons blad van gisteren over de op handen zijnde rantsoenee ring van het gas behoeft eenige nattere aanvulling en verbetering. Dit in ver band met het feit, dat het officieele be richt oyer deze rantsoeneering nog niet uit Den Haag afgekomen i6. Naar wij vernemen, schijnt het de bedoeling te zijn. zoowel het gas als "de electriciteit te rantsoeneeren. Zeker is, dat voor beiden, en wel op denzelfden voet, een minimum vastge steld zal worden. Deze rantsoeneeringen gelden in "hoofdzaak voor particulieren. De in dustrie behoeft 2ich dus geen zorgen te maken. Te zijner" tijd hopen wij hier op met nadere en meer gedetailleerde gegevens terug te komen. Voor hen, die in verband met ihun werkzaamheden in tien loop van de week, niet in de gelegenheid zijn, hun identiteitsbewijs in orde te doen maken, zal het desbetreffend bureau naast de afd. Militaire Zaken aan den Westsin gel Zaterdagmiddag tot 6 uur geopend zijn. Evenals in andere wijken onzer stad is thans ook onder de bewoners van het Noordoostelijk gedeelte een actie gaande om te komen tot een blijk van erkente lijkheid voor de Gemeente Warmenhui- zen-Harencarspel. De commissie wordt voorloopig ge vormd door de hoofdgeleiders der wij ken 9, 10 en 11, de eeeren J. Veenvliet, G. A. Beenhakker en C. van Zweeden, Twee verdachten door de politie gearresteerd Dezer dagen hebben wij vermeld, dat op het politiebureau aangifte was ge daan van ^iefstal van een zestal bronzen staven ten nadeele van een aannemer uit Bussum. De politie heeft deze zaak onderzocht en is ér in geslaagd twee Amersfoorters te arresteeren die van deze diefstal ver dacht worden. Het zijn de 17-jarige H. en de 18-jarige C. De bronzen staven zijn in beslag ge nomen. BURGERLIJKE STAND GEBOREN: Elisabeth Joh. Geertr., d.v. An- tonius Hendrikus Straatmans en Elisabeth Maria Meskes. Johanna, d.v. Machiel Hamers en Jacoba G\jsberta Mol. Jolhanna Wilhelmi ra, d.v. Johannes Fremouw en Dirkje Sloot- maker. Johanna Hendrika, d.v. Gerardus Jo hannes Tijmensen en Hendrika Hoogland. Teunisje, d.v. Willem Klompenhouwer en An- tonia Bouwman. Peter, z.v. Pieter Benttey en Helena Johanna Albertsma. Greta Jacoba, d.v. Adrianus van Oosterom en Klaasje Bouw. GEHUWD: Gerard Jozef Gielen en Maria Cornelia Verhaar. Hendrik Bronkhorst Karoline Frieda Keuchel. Willem van der Linden en Theodora Berger. Aart Hendrik Metaal en Hendrika Gerridina Kreuzen. BROODBONBOEKJES 3e SERIE Met ingang van Maandag 14 October heeft de uitreiking plaats van de 3e serie broodbonboekjes. Bijzonderheden daarover vindt men in de desbetreffende publicatie in dit blad. PREDIKANT TE OVER-LANGBROEK Tot predikant van de Ned. Hervorm de kerk te Over-Langbroek is beroepen onze stadgenoot, de heer H. V, .van Hensbergen. per kruik f 3.45 Ibij ft kr. a f 3.25 bij 12 kr. a f 3.15 Utr.str. 17 ïl. 3450 Ao 1873 GRAND THéaTRE. Van Vrijdag 4 t/m. Donderdag 10 October vertooning van de film „Bloemen uit Nizza". Zondag doorloopend, aanvangend om 1.45, 4.00, 6.15 en 8.30 uur. Zaterdag om 2.30, 6.00 en 8.15 uur. Woensdag om 2.30 uur matinee. Overige avonden om 6.30 en 8.00 uur doorloopend. CITY THEATER. Van Vrijdag 4 t/m. 10 October vertooning van de film Pygma lion. Zondag doorloopend, aanvangend om 1.45, 4.00, 6.-15 en 8.30. Zaterdag om 2.30, 6.00 en 8.00 uur. Ove rige dagen om 6.30 en 8 uur. Woensdag matinée om 2.30 uur. REMBRANDT THEATER. Vertooning van de film „Circusreizigers". AMICITIA. 13 October. Thé dansant van Dan Bearda. 36 uur. AMICITIA. 14 October. Ned. Ver. v. Huis vrouwen. 2.30 uur n.m. AMICITIA. 15, 16 en 17 October. Vertoo ning van cultureele films. Aanvang: 9 en 11 uur v.m., 1.30 en 3.30 uur n.m., 7.30 uur n.m. GEREF. KERK L.V.-STRAAT. 17 Oct. Centrale Diaconale Conferentie der Geref. Kerken in Nederland. 11.15 v.m. DE VALK. 19 Oct. Feestavond Speeltuin ver. „Leusderkwartier", 8 uur n.m. AMICITIA. 20 Oct. Amersf. Kpnstkring. Claudine Witsen Elias draagt poëzie voor. 2.30 uur n.m. FOTOTOESTEL ONTVREEMD Door een inwoner is bij de politie aangifte gedaan van diefstal van een fototoestel te zijnen nadeele. OMTREK Laffe overval op den straatweg HilversumBaarn BAARN, 10 Oct. (A.N.P.) Op den straatweg tusschen Baarn en Hilversum, in de omgeving van het landgoed Hooge Vuursche. is gister avond, tegen schemerdonker, een overval gepleegd op een 21-jarige wielrijdster uit Baarn, die van Hil versum op weg was naar haar wo ning. Een man, die zich plotseling op het rijwielpad vertoonde, wierp haar een touw om den hals en sleurde haar van de fiets, blijkbaar met de bedoeling, haar het bosch, ter zijde van den weg in te trekken. Het meisje verweerde zich krachtig. Zij riep luidkeels om hulp en intusschen gelukte het haar los te komen, waarop haar aanvaller ijlings de vlucht nam. Na eenige oogenblikken te hebben gewacht, zette het meisje den tocht naar haar woning voort, doch opnieuw viel haar belager haar aan. Wederom wist zij zich te bevrijden en op haar fiets te kamén, waarop zij vluchtte in de richting Hilversum. Ge lukkig kwam zij spoedig een wielrijder tegen, die haar in bescherming nam. Samen stelden zij een onderzoek in, hetgeen evenwel zonder resultaat bleef, In Baarn is aangifte bij de politie ge daan. Het onderzoek heeft nog geen succes gehad. Het signalement van den aanrander is evenwel bekend. WANDELSPORT Zooals wij reeds vermeldden, organi seert de Amersf. Wandeteportvereeeni- ging „Zonder Uitvallers Terug'", a.s. Za terdagmiddag een wandeltocht naar de A.V.R.O.-Studio te Hilversum. Hoewel deze marsch door bijzondere omstan digheden eenige malen uitgesteld moest worden en nu buiten het wan delseizoen valt-, heeft dit. toch geen in vloed gehad op de deelname. Naar men ons mededeelt, waren er hedenmorgen reeds 250 inschrijvingen. Na afloop® der bezichtiging zal den deelnemers een concert aangeboden worden, dat verzorgd wordt door het A.V.R.O. Amusementsorkest onder lei ding van Elzard Kuhlmann. FEUILLETON door Johnston Mc. Culley 27) Hij wist precies waar de familie en waar het personeel sliep. Hij wist hoe hij van de serre in de huiskamer, moest komen en hoe hij door de gang gemakkelijk naar 'de bibliotheek kon gaan. Hij was nergens bang voor. Op een donkeren hoek dicht bij het huis bleef hij staan en verkende den omtrek. Er brandde nergens licht in het huis. Warwik verliet het trottoir en liep geruischloos over het grasveld, zich aldoor in de schaduw houdend. Hij sloop naar het huis toe en bereikte de serre. Eenmaal meende hij niet ver weg iemand te hooren kuchen en hield zich een poosje schuil. Nu voelde hij een beetje angst. Maar het was ook gevaar lijk het huis van een ander binnen te dringen, als die ander allicht zou schie ten, voordat hij onderhandelde of vra gen stelde. Vrri gewaagd! Maar heel ge wone kerels deden het als iets van wei nig beteekenis, dus mocht hij niet fa len. Hij kroop de serre binnen en tracht te voorzichtig een der Hazen deuren te openen. De knippen zaten er niet op. „Vrij zorgeloos van het personeel." dacht hii. ..'n Invitatie voor dieven en zoo.wat?" Hii duwde de deur zachtjes open en trad de huiskamer binnen. Geen enkel geluid trof zijn oor. Een oogenblik stel de hij zich voor, wat een arrestatie voor hem beteekenen zou. Groote artikelen in de kranten. Consternatie onder zijn vrienden, zijn clubgenooten, de dames, die hem graag tot man gehad zouden hebben. En dan... Sylvia! Hij zette die gedachte zuchtend opzij. Hij moest nu zijn hoofd bij zijn werk zien te houden. Langzaam sloop hii de huiskamer door, tastend naar de meubels, om er niet te gen aan te stooten. Hij wilde zijn zak lantaarn niet gebruiken, als het niet be slist noodig was. In de gang aangekomen zocht hij zijn weg verder naar de bibliotheek. Vlak voor de deur bleef hij staan luisteren. Geen geluid drong tot hem door; hij begon zich veilig te voelen. De deur van de bibliotheek stond op een kier. Centimeter voor centimeter duwde Warwik haar zachtjes open. De deur kraakte of piepte niet. Hij stapte naar binnen. En gaf bijna een schreeuw van verbazing. Want voor de brandkast lag een man geknield. Het licht van een zaklantaarn gleed over het letter slot. De man hield zijn oor tegen de deur aan, als luisterde hij naar het klikken van de tuimelaars in het slot en trok de deur langzaam open. Warwik sloot de gangdeur achter zich en sloop geluidloos naar de plek, waar bij zijn weten de lichtschakelaar zat. Hij haalde zijn pistool voor den dag, draaide plotseling het licht op en richt te ziin wapen op den man. „Handen omhoog!" beval hij-zachtjes. De inbreker keerde zich naar hem om, maar stak toch de handen in de hoogte en liet daarbij een pakje bankbiljetten en een handvol juweelen. die hij uit de nrandkast had gestolen, vallen. „Zoo!" zei Warwik fluisterend. ..Be zie de dingen van waarde te gappen, hè?" „Je hebt me ertusschen," erkende de inbreker. „Op z'n tijd wordt iedereen gesnapt, weet je?" „Wie ben je? Cardlew hen je niet, dét weet ik," zei de inbreker. „Zoo! Ken je Cardlew dus?" „Ik probeer geen kraakje, als ik niet precies van iedereen en alles goed op de hoogte ben". „Ik ben hier toevallig te gast en kom net uit mijn club. Wel 'n beetje laat, wat? Ik geloof, dat dit een bofje is voor mijnheer Cardlew en den inhoud van zijn brandkast. Ga midden in de kamer staan." De man gehoorzaamde. Warwik nam hem goed op. Hii zag een kwaadaardig individu van middelbare gestalte met een aan opium verslaafd uiterlijk. „Hm. 'n Verstand van lager orde," bromde, hij voor zich heen. „Nou, wat ben je van plan met me uit te voeren?" „Och, de politie erbij halen, dunkt me." Warwik voelde zich op zijn gemak. Mocht iemand in het huis hem hooren of -mocht Cardlew beneden komen, dan kon Warwik immers zeggen, dat hij toevallig voorbijkwam en eigenaardige lichtflitsen door de ramen zag schijnen; voor onderzoek naar binnengegaan, had hii den man bij de brandkast betrapt. „Als je me aan de politie overlevert, zullen mijn kameraden wel met je afre kenen.' „Alstublieft geen dreigementen! Dat klinkt al te dwaas! Waarom verdien jij je brood niet op een eerlijke manier, man?" „Dat kunnen deftige lui gemakkelijk zeggen." „Nou nog brutaal worden ook?" „Nou. doe me eens wat!" zei de ander uitdagend. „Wil je zoo graag de kast in, man netje? Ga daar op dien stoel zitten." De inbreker ging zitten. Warwik liep langs hem heen en weer. als dacht hij na over wat hij doen zou. Langzaam aan kwam hij nader! Hij liet zijn pistool een eindje zakken. Terwijl hij zich omdraai de, stond hij een oogenblik met zijn rug naar den inbreker toe. Met één sprong was de kerel bij hem, rukte hem ■het pistool uit de hand en zei grimmig, terwijl hij een paar pas achteruit week- „Geen woord, of ik pomp ze vol lood, arme deftige meneer! Wou jij me aan de dienders overleveren, hè?" Een uitdrukking van ontzetting scheen het gelaat van Warwik te ver starren. „Ik ga de kamer en het huis hier uit," zei de inbreker. „En jij blijft hier netjes vijf minuten rustig zitten. Begrepen? Daarna kun je zooveel lawaai maken als je zelf maar wilt. Maar als je iets anders probeert Hij zweeg veelbeteekenend. Warwik scheen te huiveren. „Ga daar zitten!" Het was een kort bevel en Warwik gehoorzaamde terstond. De inbreker liep met het pistool op John gericht, vIur naar de deur. draaide het licht uit en verdween. Warwik wachtte een volle minuut lang... en begon te grinniken. Hij haastte zich door het vertrek naar de brandkast en bleef daar staan luiste ren. „Die kerel denkt natuurlijk, dat hij heel handig- ontsnapt ia! Ik had het precies zoo van hem gehoopt en ver wacht... En hij was zoo vriendelijk, die kast al vast voor me open te maken. Ik hoef zelfs niet aan tint malle slot te draaien.... Ik neem. wat ik noodig heb en verdwijn! Die is goed!" XXV Oneerlijkheid onder dieven Warwik hield zijn handschoenen aan, toen hij in de brandkast, bezig was, niet omdat hij bang was, gesnapt te worden, maar omdat hij in geen geval vinger afdrukken wilde achterlaten. Je kon nooit weten! Het viel hem niet moeilijk, het laatje te openen en er het pakje papieren, dat Pelkingham aan zijn vermogen moest helpen uit te halen. Hij stak de papieren in zijn binnenzak, knipte zijn lichtje nan en keek rond. Daar lag het geid nog. dat de inbreker uit de kast had gestolen, en de juweelen ernaast. War wik vond, 'dat hij dat alles ook mee moest nemen, om den inbraak des te echter te doen voorkomen. Nam hij de papieren alleen weg, dan zou Cardlew misschien vermoedens kunnen krijgen, die hem op het rechte spoor konden voe ren. Daarom stak hij geld en juweelen in zijn zakken, duwde de brandkast dicht en bleef weer even staan luiste ren, maar geen enkel geluid verried dat er iemand anders in huis wakker was. Hij ging de gang in. sloop de huis kamer door en begaf zich vlug. maar omzichtig, naar de glazen deur van de serre. Over de balustrade heen liet hij zich met een sprongetje in het dikke gras vallen. Hii sloop naar een boschje en bleef daar even staan om zijn jaskraag op te zetten. Hij wist, dat het ongeveer twee uur in den nacht was. Als hij een maal op straat was viel er niets meer te vreezen Kwam hij een bekende tegen, dan zou deze denken. dat John Warwik van een gezellig fuifje met goede vrienden naar huis terugkeerde. Iedereen wist. dat Warwik graag groote wandelingen maakte om zichzelf in goede conditie te houden;- Hij voelde, of het pakje nog goed in zijn zak zat, greep zijn stok stevig beet en wilde over het grasveld heen naar een donker plekje loopen, waar hii on gemerkt de straat kon opgaan. Maar bij het omdraaien voelde hij de aanwezig heid van een menscheliik wezen. En op hetzelfde oogenblik werd er een koud voorwerp achter tegen ziin nek gedrukt, wat door John Warwik dadelijk her kend werd als de loop van een revolver. Een oogenblik stond zijn hart stil. Had een politieagent hem .misschien het huis van Cardlew zien verlaten? Zou hii gearresteerd worden? Was zijn loopbaan als misdadiger reeds ton einde? „Omhoog ie handen", hoorde hij zich schor in her oor fluisteren. John Warwik stak de handen om hoog. Er zat niet anders voor hem op. Er kwam een tweede man naar hem toe. Het was stikdonker en slechts nu en dan viel een lichtstraal van een straat lantaarn tusschen het gebladerte door en daarbij kon Warwik zien. dat de man. die voor hem stond, geen uniform droeg. ..Geen woord, of ik nomp ie vol lood!" fluisterde de stem achter hem en War wik herademde. Hij herkende die woor den. De man. die den revolver tegen zijn nek duwde' was de inbreker van daar even uit het huis van Cardlew. „Je wou me 'n aardige poets bakken, hè?" spotte de man vinnig. „Ik vond hot al zoo vreemd, dat ie niet begon te schreeuwen en lawaai te maken, zoodra' ik in de gang was. .Tij bent dus een def tige inbreker, hè? Zoo eentje als Raf Fles. hè? Nou. dit keer ben ie tegen een «tel toffe jongens opgeloopen. hoor. Mii ertusschen nemen en zelf met den buit er van door gaan? Niks daarvan!" (Wordt vervolgd.)

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1940 | | pagina 5