Üq&nda
(De Spin
STADSNIEUWS
Was er buitenlandsch meel
gebruikt?
Gewetensbezwaren
tegen een
handteekening -
Cursussen van de
Volksuniversiteit
RANTSOENEERING
VAN GAS EN
ELECTRICITEIT
Identiteitsbewijzen
Warmenhuizen ook
De diefstal van
bronzen staven
SCHOTERMAN'S
OUDE GENE VER
Een wielrijdster
aangerand
Z.U.T. NAAR DE
A.V.R.O.-STUDIO
2e BLAD PAG. 1
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
DONDERDAG 10 OCTOBER 1940
KANTONGERECHT
Zonder vergunning mag men
geen overwerk doen
verrichten
T~^ E heer A. H„ die op het oogenblik
te Amsterdam woont, fietste, op 23
September met zijn echtgen.oote in onze
stad op een weg, die voor wielrijders
verboden was.
Hij verklaarde hedenmorgen op het
kantongerecht, hoe de vork aan den
steel z^t. Ze waren nog nooit in onze
stad geweest' en wisten er dus den weg
niet. Bovendien waren ze over een
boschpad gekomen en „door al die hoo
rnen hadden ze de verkeersbordjes niet
gezien." Tenslotte verklaarden ze, uit
Rotterdam gevlucht te zijn, wegens de
gebeurtenissen in Mei.
4 Heeft U financieel nadeel gehad
met die kwestie? vroeg mr. Albarda, de
ambtenaar van het O. M.
We zijn alles kwijt.
Hiermee rekening houdend, vroeg de
ambtenaar schuldig verklaring zonder
toekenning van straf. De kantonrech
ter, mr. Muller Massis, deed conform
dien eisch uitspraak.
Weest zuinig
Mevrouw K., uit Leueden, moest even
eens haar zonden biechten. Ze had op
21 September zonder een deugdelijk
functionneerenden bel op de fiets gere
den.
Ze gaf de schuld aan den regen, want
daar kwam het door, dat de hel vastge
roest was. Ze had den nikkelen kop er
afgeschroefd om het mechanisme met
kennersblik te bestudeeren, maar deson
danks bleef de bel weigeren. „Ik was
van plan. er thuis een' beetje slaolie op
te doen," zei zij.
En de kantonrechter zei: „Ik zou maar
erg zuinig op m'n slaolie zijn", waarop
bij haar tot de milde -boete van 0,50
veroordeelde.
De handteekening
Een beetje onduidelijk scheen het
zaakje, waarvoor de heer J. v. B., tuin
der uit Hoevelaken, terecht moest staan.
Hij had een formulier moften teekenen
voor de inventirisatie van zijn. bedrijf,
hetgeen, als we goed begrepen hebben,
in verband zou staan met de crisiswet
geving.
Zoo onschuldig als de heer v. B. zich
voelde, zullen zich waarschijnlijk
slechts weinig lieden gevoelen. Om te
beginnen begreep' hij heelemaal niet
precies, waar het eigenlijk over ging.
Er was weliswaar een ambtenaar bij
hem geweest, maar het. leek wel, alsof
die alleen maar een grapje met den
tuinder had willen uithalen. Volgens
v. B. althans. „Hij liet me een glimp
van een stuk papier zien, dat ihij angst
vallig in z'n binnenzak hield en vroeg
toen, of ik wilde teekenen of niet," ver
telde verdachte. En voegde erbij, dat
hij natuuifijk niet had willen teekenen.
Een klein beetje duidelijker werd de
zaak, toen de deskundige k décharge
meedeelde, dat verdachte in het jaar
1935 wegens gewetensbezwaren vrijstel
ling van het zetten van een handteeke
ning had verkregen.
Mr. Albarda vond. dat hier een won
derlijke parallel werd getrokken. Het is,
zoo zei hij, voor iedereen duidelijk, dat
men een inventarisatie-formulier moet
onderteekenen, want. anders heeft nie
mand er later eenig houvast aan. Die
vrijstelling anno 1935 betrff ün heel an
dere zaak, namelijk een aanmelding van
lidmaatschap voor een crisisorganisatie.
Hij achtte hier wel degelijk sprake van
een overtreding en eischte f 25 boete.
De uitspraak zal over acht dagen ge
daan worden, daar dan ook de contro
leurs, die bij v. B. aan huis geweest zijn,
ondervraagd kunnen worden.
Overwerk
De heer KI., eigenaar van een metaal-
fabriek, had drie arbeiders overwerk la
ten verrichten zonder daartoe een ver
gunning te hebben ontvangen. Hh ver
klaarde, dat hij veel achterstand Ad in
te halen, die ontstaan was door de eva
cuatie. Het betrof een seizoenartikel en
er was dus haast bij.
Dan hadt U' toch juist alle reden
om een vergunning aan te vragen, merk
te de ambtenaar van het O.M. op.
Dat, zou ik ook gedaan hebben,
wanneer ik er het nut, van had ingezien,
aldus verdachte. Maar een vergunning
voor overwerk schijnt alleen maar aan
groote bedrijven te worden verleend.
Vaak reeds had hij voor een dergelijke
kwestie stappen ondernomen, maar ver
der dan het geven van inlichtingen en
het beantwoorden van vele telefoontjes
was hij nog nooit gekomen
Het O. M. eischte 3 x 20,boete.
De kantonrechter maakte er 3 x 8.
van.
Wit brood
Veertien dagen geleden werd de zaak
behandeld tegen den ondernemer van
een bakkersbedrijf alhier, die er van
verdacht werd, dat hij buitenlandsch
meel door zijn .brooden had gebakken.
Het kwam, naar men zich misschien zal
herinneren, aan het licht doordat zijn
brood een opvallend lichte kleur had.
Een monster was opgezonden naar het
proefstation te Wageningen, waar
bleek, dat het aschgehalte zeer laag
was. Zoo laag, dat de ambtenaar van
het O.M. de conclusie gerechtvaardigd
achtte, dat een verboden mélange ge
bruikt moest zijn.
Verdachte had verklaard, dat hij
geenszins een strafbare handeling had
verricht. Hij had „éclatant" gebruikt,
een ietwat, afwijkende meelsoort, die
echter door de Centrale was vrijge
geven.
Nu werd ook de vertegenwoordiger
gehoord, die het „éclatant" aan ver
dachte had verkocht. Ondanks zijn ver
klaringen volhardde het .O.M. in zijn
meening ,dat wel degelijK buitenland-
sche producten gebruikt, 'waren. De
eisch luidde 100.boete, subs. 50
dagen hechtenis.
De verdediger, mr. Verbrugh, had
zich in Den Haag een tabel laten voor
leggen, waaruit duidelijk bleek, dat men
uit het aschgehalte weinig steekhou
dende conclusies kan trekken.
Het. kantongerecht zal over acht da
gen schriftelijk vonnis uitbrengen.
In een volgende zaak trad mr. Frkna
als pleiter op voor zijn zoon. die op 6
Augustus 's avonds om halfelf op de
van Marnixlaan gefietst had zonder
rood 'achterlicht. Verbalisant D., die als
getuige gehoord werd, verklaarde dat
hij verdachte op de van Marnixlaan ihad
zien rijden en later op een zijlaan tegen
hem procps-verbaal opgemaakt had. Ge
tuige was in burger geweest en h ad zijn
politiepenning in het licht van zijn lan
taarn getoond. Tijdens de aanhouding
zouden door verdachte woorden ge
bruikt zijn, waardoor de verbalisant zich
heleedigd voelde en waarover deswege
door hem een aanklacht aanhangig ge
maakt is. De gebezigde woorden kwa
men niet ter sprake, daar deze aan
klacht los staat van, het feit, dat door
verdachte zonder rood "achterlicht gere
den i6.
Mr. Frima had formeel bezwaar te
gen de dagvaarding, waarin vermeld
stond, dat zijn zoon zonder rood achter
licht gereden had op de van Marnix-,
laan, Zijn inziens was dit feit, gecon
stateerd op een zijlaan. Verbalisant-!,
t ui-ge verklaarde het tegendeel en ten
slotte wilde mr. Frima zich hierbij neer
legger.
Ook zijn meening, dat zijn zoon niet
correct behandeld was door den verbali
sant, vond bij het O.M. en den kanton
rechter geen ingang. Het O.M. oordeelde,
dat de verdachte vlegelachtig opgetre
Groote voorraden aardappelen, welke als veevoeder zijn bestemd, worden thans „gestoomd
om daarna te worden ingekuild, waardoor hun houdbaarheid aanzienlijk wordt verhoogd
(Foto Pax-Holland)
den was, waartegen mr. Frima protes
teerde.
Nadat over en weer gediscussieerd
was over de aanhouding, eischte het O.
M. ƒ5 boete subs. 3 dagen hechtenis.
Mr. Frima merkte op, dat de aanhouding
niet correct was geweest en in ieder ge
val een voortzetting was van een behan
deling, welke de politie hier andere per
sonen ook aangedaan heeft.
De kantonrechter meende, dat dit, hier
mede niets te maken had en vonniste
conform den eisch.
Een wielrijdster, K., had op 21 Augus
tus zonder voor- en achterlicht, gereden.
Zij verklaarde eerst geloopen te heb
ben, maar tenslotte hard weggefietst, te
zijn, omdat zij lastig gevallen werd door
een militair. Toen werd zij aangehou
den door politie.
De uitspraak werd 1.50, subs. 1 dag.
De cursussen van de Volksuniversi
teit Amersfoort zullen de komende
maanden op Zaterdagmiddagen gegeven
worden, waarmede men de moeilijk
heden van de duisternis hoopt te onder
vangen.
Het programma is veelzijdig samen
gesteld en bevat o.m. de volgende on
derwerpen:
Humor en Ironie in de Nederlandsche
poëzie van de Middeleeuwen tot heden.
Wolken, regen en onweer.
Voorkomen van ziekten.
Hollands recht en taak in Indië.
De wonderbare wereld.
Bouwkundige problemen van dezen
tijd. 1900—1940.
Drie kunstbeschouwingen.
De flora van ons land. in het bijzon
der die van Amersfoort.
Gevonden Voorwerpen
Op het politiebureau z\jn door de eige
naars terug té beko-men: beursje met Duit-
sche munten, knotje wol, grijze handschoen
met groene rand, rijwielbelastingmerken, 3
pasfoto's (dame), paar zwarte motorhand-
schoenen, damesrvjwielen, groot model ha
mer (moker), zwarte vulpenhouder, zilveren
heerenzakhorloge, heerenrijwielen, bruine al
pinomuts, grijs leeren handschoen, bril met
hoorn montuur, vleeschkaart ten name van
Effrink, regenkapje, slabbetje met opschrift,
medaille met kroontje, zwarte jongensjekker,
damesportemonnaie met inohoud, 1 paar lage
foearenschoenen, grijze hoed (voor heer),
paar wollen dameshandschoenen. gouden hor
logeketting met munt, zilverbon, bruine hand
schoen, witte schort afgezet met rand, kin-
derhandtaschje met inhoud, slang met druk
meter, groene das, Iheerenhorloge met lede
ren bandje.
Het bericht in ons blad van gisteren
over de op handen zijnde rantsoenee
ring van het gas behoeft eenige nattere
aanvulling en verbetering. Dit in ver
band met het feit, dat het officieele be
richt oyer deze rantsoeneering nog niet
uit Den Haag afgekomen i6. Naar wij
vernemen, schijnt het de bedoeling te
zijn. zoowel het gas als "de electriciteit
te rantsoeneeren.
Zeker is, dat voor beiden, en wel op
denzelfden voet, een minimum vastge
steld zal worden.
Deze rantsoeneeringen gelden in
"hoofdzaak voor particulieren. De in
dustrie behoeft 2ich dus geen zorgen
te maken. Te zijner" tijd hopen wij hier
op met nadere en meer gedetailleerde
gegevens terug te komen.
Voor hen, die in verband met ihun
werkzaamheden in tien loop van de
week, niet in de gelegenheid zijn, hun
identiteitsbewijs in orde te doen maken,
zal het desbetreffend bureau naast de
afd. Militaire Zaken aan den Westsin
gel Zaterdagmiddag tot 6 uur geopend
zijn.
Evenals in andere wijken onzer stad is
thans ook onder de bewoners van het
Noordoostelijk gedeelte een actie gaande
om te komen tot een blijk van erkente
lijkheid voor de Gemeente Warmenhui-
zen-Harencarspel.
De commissie wordt voorloopig ge
vormd door de hoofdgeleiders der wij
ken 9, 10 en 11, de eeeren J. Veenvliet,
G. A. Beenhakker en C. van Zweeden,
Twee verdachten door de
politie gearresteerd
Dezer dagen hebben wij vermeld, dat
op het politiebureau aangifte was ge
daan van ^iefstal van een zestal bronzen
staven ten nadeele van een aannemer
uit Bussum.
De politie heeft deze zaak onderzocht
en is ér in geslaagd twee Amersfoorters
te arresteeren die van deze diefstal ver
dacht worden.
Het zijn de 17-jarige H. en de 18-jarige
C.
De bronzen staven zijn in beslag ge
nomen.
BURGERLIJKE STAND
GEBOREN: Elisabeth Joh. Geertr., d.v. An-
tonius Hendrikus Straatmans en Elisabeth
Maria Meskes. Johanna, d.v. Machiel Hamers
en Jacoba G\jsberta Mol. Jolhanna Wilhelmi
ra, d.v. Johannes Fremouw en Dirkje Sloot-
maker. Johanna Hendrika, d.v. Gerardus Jo
hannes Tijmensen en Hendrika Hoogland.
Teunisje, d.v. Willem Klompenhouwer en An-
tonia Bouwman. Peter, z.v. Pieter Benttey en
Helena Johanna Albertsma. Greta Jacoba,
d.v. Adrianus van Oosterom en Klaasje Bouw.
GEHUWD: Gerard Jozef Gielen en Maria
Cornelia Verhaar. Hendrik Bronkhorst
Karoline Frieda Keuchel. Willem van der
Linden en Theodora Berger. Aart Hendrik
Metaal en Hendrika Gerridina Kreuzen.
BROODBONBOEKJES 3e SERIE
Met ingang van Maandag 14 October
heeft de uitreiking plaats van de 3e
serie broodbonboekjes.
Bijzonderheden daarover vindt men
in de desbetreffende publicatie in dit
blad.
PREDIKANT TE OVER-LANGBROEK
Tot predikant van de Ned. Hervorm
de kerk te Over-Langbroek is beroepen
onze stadgenoot, de heer H. V, .van
Hensbergen.
per kruik f 3.45
Ibij ft kr. a f 3.25
bij 12 kr. a f 3.15
Utr.str. 17
ïl. 3450
Ao 1873
GRAND THéaTRE. Van Vrijdag 4 t/m.
Donderdag 10 October vertooning van de
film „Bloemen uit Nizza".
Zondag doorloopend, aanvangend om
1.45, 4.00, 6.15 en 8.30 uur.
Zaterdag om 2.30, 6.00 en 8.15 uur.
Woensdag om 2.30 uur matinee. Overige
avonden om 6.30 en 8.00 uur doorloopend.
CITY THEATER. Van Vrijdag 4 t/m. 10
October vertooning van de film Pygma
lion.
Zondag doorloopend, aanvangend om
1.45, 4.00, 6.-15 en 8.30.
Zaterdag om 2.30, 6.00 en 8.00 uur. Ove
rige dagen om 6.30 en 8 uur.
Woensdag matinée om 2.30 uur.
REMBRANDT THEATER. Vertooning
van de film „Circusreizigers".
AMICITIA. 13 October. Thé dansant van
Dan Bearda. 36 uur.
AMICITIA. 14 October. Ned. Ver. v. Huis
vrouwen. 2.30 uur n.m.
AMICITIA. 15, 16 en 17 October. Vertoo
ning van cultureele films. Aanvang: 9 en
11 uur v.m., 1.30 en 3.30 uur n.m., 7.30
uur n.m.
GEREF. KERK L.V.-STRAAT. 17 Oct.
Centrale Diaconale Conferentie der
Geref. Kerken in Nederland. 11.15 v.m.
DE VALK. 19 Oct. Feestavond Speeltuin
ver. „Leusderkwartier", 8 uur n.m.
AMICITIA. 20 Oct. Amersf. Kpnstkring.
Claudine Witsen Elias draagt poëzie
voor. 2.30 uur n.m.
FOTOTOESTEL ONTVREEMD
Door een inwoner is bij de politie
aangifte gedaan van diefstal van een
fototoestel te zijnen nadeele.
OMTREK
Laffe overval op den straatweg
HilversumBaarn
BAARN, 10 Oct. (A.N.P.) Op
den straatweg tusschen Baarn en
Hilversum, in de omgeving van het
landgoed Hooge Vuursche. is gister
avond, tegen schemerdonker, een
overval gepleegd op een 21-jarige
wielrijdster uit Baarn, die van Hil
versum op weg was naar haar wo
ning.
Een man, die zich plotseling op het
rijwielpad vertoonde, wierp haar een
touw om den hals en sleurde haar van
de fiets, blijkbaar met de bedoeling,
haar het bosch, ter zijde van den weg
in te trekken. Het meisje verweerde
zich krachtig. Zij riep luidkeels om
hulp en intusschen gelukte het haar los
te komen, waarop haar aanvaller ijlings
de vlucht nam. Na eenige oogenblikken
te hebben gewacht, zette het meisje
den tocht naar haar woning voort, doch
opnieuw viel haar belager haar aan.
Wederom wist zij zich te bevrijden en
op haar fiets te kamén, waarop zij
vluchtte in de richting Hilversum. Ge
lukkig kwam zij spoedig een wielrijder
tegen, die haar in bescherming nam.
Samen stelden zij een onderzoek in,
hetgeen evenwel zonder resultaat bleef,
In Baarn is aangifte bij de politie ge
daan. Het onderzoek heeft nog geen
succes gehad. Het signalement van den
aanrander is evenwel bekend.
WANDELSPORT
Zooals wij reeds vermeldden, organi
seert de Amersf. Wandeteportvereeeni-
ging „Zonder Uitvallers Terug'", a.s. Za
terdagmiddag een wandeltocht naar de
A.V.R.O.-Studio te Hilversum. Hoewel
deze marsch door bijzondere omstan
digheden eenige malen uitgesteld
moest worden en nu buiten het wan
delseizoen valt-, heeft dit. toch geen in
vloed gehad op de deelname. Naar men
ons mededeelt, waren er hedenmorgen
reeds 250 inschrijvingen.
Na afloop® der bezichtiging zal den
deelnemers een concert aangeboden
worden, dat verzorgd wordt door het
A.V.R.O. Amusementsorkest onder lei
ding van Elzard Kuhlmann.
FEUILLETON
door
Johnston Mc. Culley
27)
Hij wist precies waar de familie
en waar het personeel sliep. Hij wist
hoe hij van de serre in de huiskamer,
moest komen en hoe hij door de gang
gemakkelijk naar 'de bibliotheek kon
gaan. Hij was nergens bang voor.
Op een donkeren hoek dicht bij het
huis bleef hij staan en verkende den
omtrek. Er brandde nergens licht in het
huis. Warwik verliet het trottoir en
liep geruischloos over het grasveld, zich
aldoor in de schaduw houdend. Hij
sloop naar het huis toe en bereikte de
serre. Eenmaal meende hij niet ver weg
iemand te hooren kuchen en hield zich
een poosje schuil. Nu voelde hij een
beetje angst. Maar het was ook gevaar
lijk het huis van een ander binnen te
dringen, als die ander allicht zou schie
ten, voordat hij onderhandelde of vra
gen stelde. Vrri gewaagd! Maar heel ge
wone kerels deden het als iets van wei
nig beteekenis, dus mocht hij niet fa
len. Hij kroop de serre binnen en tracht
te voorzichtig een der Hazen deuren te
openen. De knippen zaten er niet op.
„Vrij zorgeloos van het personeel."
dacht hii. ..'n Invitatie voor dieven en
zoo.wat?"
Hii duwde de deur zachtjes open en
trad de huiskamer binnen. Geen enkel
geluid trof zijn oor. Een oogenblik stel
de hij zich voor, wat een arrestatie voor
hem beteekenen zou. Groote artikelen in
de kranten. Consternatie onder zijn
vrienden, zijn clubgenooten, de dames,
die hem graag tot man gehad zouden
hebben. En dan... Sylvia! Hij zette die
gedachte zuchtend opzij. Hij moest nu
zijn hoofd bij zijn werk zien te houden.
Langzaam sloop hii de huiskamer door,
tastend naar de meubels, om er niet te
gen aan te stooten. Hij wilde zijn zak
lantaarn niet gebruiken, als het niet be
slist noodig was.
In de gang aangekomen zocht hij zijn
weg verder naar de bibliotheek. Vlak
voor de deur bleef hij staan luisteren.
Geen geluid drong tot hem door; hij
begon zich veilig te voelen.
De deur van de bibliotheek stond op
een kier. Centimeter voor centimeter
duwde Warwik haar zachtjes open. De
deur kraakte of piepte niet. Hij stapte
naar binnen. En gaf bijna een schreeuw
van verbazing. Want voor de brandkast
lag een man geknield. Het licht van
een zaklantaarn gleed over het letter
slot. De man hield zijn oor tegen de
deur aan, als luisterde hij naar het
klikken van de tuimelaars in het slot
en trok de deur langzaam open.
Warwik sloot de gangdeur achter zich
en sloop geluidloos naar de plek, waar
bij zijn weten de lichtschakelaar zat.
Hij haalde zijn pistool voor den dag,
draaide plotseling het licht op en richt
te ziin wapen op den man.
„Handen omhoog!" beval hij-zachtjes.
De inbreker keerde zich naar hem om,
maar stak toch de handen in de hoogte
en liet daarbij een pakje bankbiljetten
en een handvol juweelen. die hij uit de
nrandkast had gestolen, vallen.
„Zoo!" zei Warwik fluisterend. ..Be
zie de dingen van waarde te gappen,
hè?"
„Je hebt me ertusschen," erkende de
inbreker.
„Op z'n tijd wordt iedereen gesnapt,
weet je?"
„Wie ben je? Cardlew hen je niet, dét
weet ik," zei de inbreker.
„Zoo! Ken je Cardlew dus?"
„Ik probeer geen kraakje, als ik niet
precies van iedereen en alles goed op de
hoogte ben".
„Ik ben hier toevallig te gast en kom
net uit mijn club. Wel 'n beetje laat,
wat? Ik geloof, dat dit een bofje is
voor mijnheer Cardlew en den inhoud
van zijn brandkast. Ga midden in de
kamer staan."
De man gehoorzaamde. Warwik nam
hem goed op. Hii zag een kwaadaardig
individu van middelbare gestalte met
een aan opium verslaafd uiterlijk.
„Hm. 'n Verstand van lager orde,"
bromde, hij voor zich heen.
„Nou, wat ben je van plan met me
uit te voeren?"
„Och, de politie erbij halen, dunkt
me."
Warwik voelde zich op zijn gemak.
Mocht iemand in het huis hem hooren
of -mocht Cardlew beneden komen, dan
kon Warwik immers zeggen, dat hij
toevallig voorbijkwam en eigenaardige
lichtflitsen door de ramen zag schijnen;
voor onderzoek naar binnengegaan, had
hii den man bij de brandkast betrapt.
„Als je me aan de politie overlevert,
zullen mijn kameraden wel met je afre
kenen.'
„Alstublieft geen dreigementen! Dat
klinkt al te dwaas! Waarom verdien jij
je brood niet op een eerlijke manier,
man?"
„Dat kunnen deftige lui gemakkelijk
zeggen."
„Nou nog brutaal worden ook?"
„Nou. doe me eens wat!" zei de ander
uitdagend.
„Wil je zoo graag de kast in, man
netje? Ga daar op dien stoel zitten."
De inbreker ging zitten. Warwik liep
langs hem heen en weer. als dacht hij
na over wat hij doen zou. Langzaam aan
kwam hij nader! Hij liet zijn pistool een
eindje zakken. Terwijl hij zich omdraai
de, stond hij een oogenblik met zijn
rug naar den inbreker toe. Met één
sprong was de kerel bij hem, rukte hem
■het pistool uit de hand en zei grimmig,
terwijl hij een paar pas achteruit week-
„Geen woord, of ik pomp ze vol lood,
arme deftige meneer! Wou jij me aan
de dienders overleveren, hè?"
Een uitdrukking van ontzetting
scheen het gelaat van Warwik te ver
starren.
„Ik ga de kamer en het huis hier uit,"
zei de inbreker. „En jij blijft hier netjes
vijf minuten rustig zitten. Begrepen?
Daarna kun je zooveel lawaai maken
als je zelf maar wilt. Maar als je iets
anders probeert
Hij zweeg veelbeteekenend. Warwik
scheen te huiveren.
„Ga daar zitten!"
Het was een kort bevel en Warwik
gehoorzaamde terstond. De inbreker liep
met het pistool op John gericht, vIur
naar de deur. draaide het licht uit en
verdween. Warwik wachtte een volle
minuut lang... en begon te grinniken.
Hij haastte zich door het vertrek naar
de brandkast en bleef daar staan luiste
ren.
„Die kerel denkt natuurlijk, dat hij
heel handig- ontsnapt ia! Ik had het
precies zoo van hem gehoopt en ver
wacht... En hij was zoo vriendelijk, die
kast al vast voor me open te maken.
Ik hoef zelfs niet aan tint malle slot te
draaien.... Ik neem. wat ik noodig heb
en verdwijn! Die is goed!"
XXV
Oneerlijkheid onder dieven
Warwik hield zijn handschoenen aan,
toen hij in de brandkast, bezig was, niet
omdat hij bang was, gesnapt te worden,
maar omdat hij in geen geval vinger
afdrukken wilde achterlaten. Je kon
nooit weten!
Het viel hem niet moeilijk, het laatje
te openen en er het pakje papieren, dat
Pelkingham aan zijn vermogen moest
helpen uit te halen. Hij stak de papieren
in zijn binnenzak, knipte zijn lichtje
nan en keek rond. Daar lag het geid
nog. dat de inbreker uit de kast had
gestolen, en de juweelen ernaast. War
wik vond, 'dat hij dat alles ook mee
moest nemen, om den inbraak des te
echter te doen voorkomen. Nam hij de
papieren alleen weg, dan zou Cardlew
misschien vermoedens kunnen krijgen,
die hem op het rechte spoor konden voe
ren. Daarom stak hij geld en juweelen
in zijn zakken, duwde de brandkast
dicht en bleef weer even staan luiste
ren, maar geen enkel geluid verried
dat er iemand anders in huis wakker
was. Hij ging de gang in. sloop de huis
kamer door en begaf zich vlug. maar
omzichtig, naar de glazen deur van de
serre.
Over de balustrade heen liet hij zich
met een sprongetje in het dikke gras
vallen. Hii sloop naar een boschje en
bleef daar even staan om zijn jaskraag
op te zetten. Hij wist, dat het ongeveer
twee uur in den nacht was. Als hij een
maal op straat was viel er niets meer
te vreezen
Kwam hij een bekende tegen, dan zou
deze denken. dat John Warwik van een
gezellig fuifje met goede vrienden naar
huis terugkeerde. Iedereen wist. dat
Warwik graag groote wandelingen
maakte om zichzelf in goede conditie te
houden;-
Hij voelde, of het pakje nog goed in
zijn zak zat, greep zijn stok stevig beet
en wilde over het grasveld heen naar
een donker plekje loopen, waar hii on
gemerkt de straat kon opgaan. Maar bij
het omdraaien voelde hij de aanwezig
heid van een menscheliik wezen. En op
hetzelfde oogenblik werd er een koud
voorwerp achter tegen ziin nek gedrukt,
wat door John Warwik dadelijk her
kend werd als de loop van een revolver.
Een oogenblik stond zijn hart stil. Had
een politieagent hem .misschien het
huis van Cardlew zien verlaten? Zou hii
gearresteerd worden? Was zijn loopbaan
als misdadiger reeds ton einde?
„Omhoog ie handen", hoorde hij zich
schor in her oor fluisteren.
John Warwik stak de handen om
hoog. Er zat niet anders voor hem op.
Er kwam een tweede man naar hem toe.
Het was stikdonker en slechts nu en
dan viel een lichtstraal van een straat
lantaarn tusschen het gebladerte door
en daarbij kon Warwik zien. dat de
man. die voor hem stond, geen uniform
droeg.
..Geen woord, of ik nomp ie vol lood!"
fluisterde de stem achter hem en War
wik herademde. Hij herkende die woor
den. De man. die den revolver tegen zijn
nek duwde' was de inbreker van daar
even uit het huis van Cardlew.
„Je wou me 'n aardige poets bakken,
hè?" spotte de man vinnig. „Ik vond
hot al zoo vreemd, dat ie niet begon te
schreeuwen en lawaai te maken, zoodra'
ik in de gang was. .Tij bent dus een def
tige inbreker, hè? Zoo eentje als Raf
Fles. hè? Nou. dit keer ben ie tegen een
«tel toffe jongens opgeloopen. hoor. Mii
ertusschen nemen en zelf met den buit
er van door gaan? Niks daarvan!"
(Wordt vervolgd.)