HOU-NIET-VAN
EGYPTISCHE PREMIER
OPA BOL VAN DEN IJZEREN KNOL
PLOTSELING OVERLEDEN
BEROERING IN
HET LAND
BOTERTEKORT IN
ZWEDEN
Bullitt vraagt ontslag
Het Italiaansche
weermachts-
bericht
SCHOTERMAN'S
OUDE GENEVER
WILLY PÉTILLON schrijft voor onze
lezeressen over:
M
RECEPTEN
Mr. STEVENS
UIT DETROIT
Ie BLAD PAG. 3
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
VRIJDAG 15 NOVEMBER 1940
Sabri was bezig te bepleiten,
dat Egypte buiten den oorlog
moet blijven
Politieke achtergrond?
LONDEN, 14 Nov. (D.N.B.). -
Naar Reuter meldt, is heden de
minister-president van Egypte,
Hassan Sabri Pasja, overleden.
Sabri was juist begonnen met de voor
lezing der troonrede. Plotseling zakte
hij voor de voeten van koning Faroek
ineen. De troonrede werd later verdei
voorgelezen door den voorzitter van den
senaat. Zij zegt. dat Egypte het En-
gelsdh—Egyptische verdrag op dezelfde
wijze wil blijven nakomen, hetgeen zou
beteekenen, dat de regeering haar poli
tiek handhaaft en het Egyptische volk
huiten den oorlog tusschen Italië en
Engeland wil houden.
Zijn plotselinge dood heeft in Egypte
en de Arabische landen ontzaglijk op
zien gewekt, daar men groote heteeke-
nis voor de toekomst van Egypte toe
kent aan de parlementszitting, die van
daag begint. Men verwacht daarvan een
nieuwe poging van de Anglophiele Sa
distenpartij onder leiding van Ali
Ma har om Egypte aan de zijde van En
geland in den oorlog te brengen.
Hassan Sabri Pasja, die zich hij zijn
aanvaarding van het, bewind op 27 Juni
j.l. solidair verklaarde met de door zijn
voorganger, Ali Malier Pasja, gevoerde
politiek van niet-oorlogvoering. heeft
het verstaan ondanks sterken Engel-
schen druk dezen kners te handhaven:
Nog kort geleden poogde de Engelsche
minister van oorlog, Eden. tijdens zijn
verblijf te Cairo door nieuwe dreigemen
ten en beloften wijziging in de Egypti
sche politiek te brengen. Ook deze po
ging strandde op de houding van den
Koning en zijn minister-president.
Het tijdstip van overlijden van Has
san Sabri Pasja, die zich gisteravond
nog in de beste gezondheid verheugde,
heeft groote verontrusting in de Arabi
sche wereld teweeg gebracht. Deze plot
selinge dood herinnert, zoo verklaart
men, aan overeenkomstige geheimzin
nige sterfgevallen in het nabije Oosten,
die reeds toegeschreven konden worden
OPPOSITIE TEGEN DE
HONGAARSCHE
REGEERING
BOEDAPEST, 14 Nov. (D.N.B.). In
zijn reeds vermelde rede voor het huis
van afgevaardigden wees de minister
van buitenlandsche zaken graaf Csaky
o.a. er ook op. dat het Berlijnsühe drie-
mogendheden pact evenals in Hongarije
ook in Roemenië met voldoening is ont
vangen. Dit schijnt de veronderstelling
te wettigen, dat Roemenië van zijn stre
ven naar revisie heeft afgezien, TIet'ver-
zoek van Roemenië aan Duitschland,
opleidingstroenen te sturen, is een vei
lig onderpand, dat Roemenië een steun
punt der orde in Zuidoost-Europa wil
worden.
De begrooting van het ministerie van
buitenlandsche zaken is door het huis
van afgevaardigden, met de 'stemmen
der pijlkruisers en de Imredygroep te
gen aangenomen.
De voornaamste sprekers dezer beide
rechtsche oppositioneels groepen ver
klaarden, dat zij weliswaar accoord gin
gen met, de lijn, waarlangs de Hongaar-
sche buitenlandsche politiek gevoerd
wordt, maar dat zij tegen de begrooting
van buitenlandsche zaken stemden om
uitdrukking te geven aan hun zeer ster-
kè wantrouwen in de regeering.
aan gekonkel van de Intelligence Ser
vice. Deze pleegden zich steeds voor te
doen. als deze persoonlijkheden voor be:
langrijke beslissingen stonden, die En-
gelands belangen raakten.
Volgens berichten uit Cairo heerscht
er in de Egyptische hoofdstad tusschen
de nolitieke partijen aan den vooravond
der opening van het parlement een
sterke spanning. Onder den zwaren En-
gelschen druk heeft Achmed Maher de
laatste dagen verscheidene betoogingen
op touw gezet om den Egyptischen po
litici en de regeering, die zich tegen de
Britsche eischen verzetten, moeilijkhe
den te bereiden. De Engelsche autoritei
ten hebben talrijke arrestaties verricht.
Ook afgevaardigden zijn in hechtenis
genomen om, naar men te Cairo consta
teert. op deze wijze een meerderheid ten
gunste van de oppositie te verhinderen
STOCKHOLM. 14 Nov. (D.N.B.) De
door het hamsteren van boter in Zwe
den ontstane toestand heeft zulke vor
men aangenomen, dat sinds ongeveer
twee weken geen boter voor particuliere
huishoudens meer beschikbaar is. Voor
al doordat Zweden tot dusver groote
hoeveelheden boter exporteerde, heeft
dit feit tot scherpe aanvallen in de pers
geleid. In Stockholm worden z.g. boter-
dagen ingevoerd, waarop de verkoop
van boter vrij is. Men hoopt aldus een
meer billijke verdeeling van den boter-
voorraad te verkrijgen.
DEMOBILISATIE IN
ROEMENIE
BOEKAREST, 14 Nov. (D.N.B.)
Krachtens een door generaal Anto-
nescu nog vóór zijnvertrek naar
Rome onderteekeride en thans ge
publiceerde wet wordt de geheele
Roemeensche weermacht te land, te
water en in de lucht gedemobili
seerd.
De demobilisatie begint op 15 Novem
ber 1940, des middags om 2 uur.. Het
ministerie van landsverdediging heeft
echter de bevoegdheid om zoo noodig
reservisten op te roepen en tot opvorde
ringen over te gaan.
Tot de mobilisatie van het Roemeen
sche leger werd. zooals bekend, overge
gaan ter gelegenheid van het afstaan
van Bessarabië en de Noordelijke Boe-
kowina aan de Sovjet-Unie, einde Juni
van dit jaar.
NEW YORK, 14 Nov. (D.N.B.)
De New York Times meldt uit
Washington, dat fle ambassadeur
der Vereenigde Staten in Frank
rijk, Bullitt, zijn ontslag uit die
functie heeft aangevraagd en dat
Roosevelt dit zal aanvaarden.
Bullitt heeft echter vandaag be
kend gemaakt, dat president Roose
velt zijn verzoek om ontslag afgewe-
zen heeft.
HET EFFECTENBEZIT VAN
EX-KONING CAROL
BOEKAREST. 14 Nov. (D.N.B De
minister van justitie heeft gelast, dat
alle. aandeelen, obligaties en andere ef
fecten, die eigendom zijn van ex-koning
Carol, door de huidige bezitters of be
heerders bij de Roemeensche crediet
bank moeten worden gedeponeerd. Tot
beheerder van dit vermogen is de hof-
maarsdhalk kolonel Romminceanu be
noemd.
ERGENS IN ITALIË, 14 Nov. (Stefa-
ni). Het 160e Weermachtsbericht
luidt:
In Epirus (hebben onze plaatselijke
acties, gesteund door bombardementen
door de luchtmacht, zich in het gebied
van Kalibaki gunstig ontwikkeld. Eeni
ge vijandelijke aanvallen in het gebied
van Korciano werden volkomen afgesla
gen met medewerking van de lucht
macht, die vijandelijke troepen in het
gebied van het Presbameer bestookte.
Onze luchtmacht bombardeerde de
luchthavens Papas, bij Argosfoli. cn
Preveza. waarbij militaire doelen wer
den getroffen, terwijl zij bovendien vij
andelijke colonnes met mitrailleurvuur
bestookte. Vijandelijke vliegtuigen wier
pen bommen op Valona, waarbij zes
personen gedood en 30 gewond werden,
en op Durazza, waar geen schade werd
aangericht en geen slachtoffers vielen.
Twee vliegtuigen van het type Blen
heim werden in de omgeving van Pan-
tellaria door onze jachtvliegtuigen neer
gehaald. Een ander vliegtuig van het
zelfde type werd ter hoogte van Cag-
liari neergehaald.
In 't oostelijk deel vn de Middelland-
sche Zee hebben onze zeeverkennings
vliegtuigen, die door vijandelijke jagers
werden-aangevallen, twee hiervan neer
gehaald en waarschijnlijk nog twee
andere. Onze torpedovliegtuigen, opge
stegen-voor een aanval op een vijande
lijk convooi, eveneens in. het oostelijk
deel der Middel landsche Zee, torpedeer
den, twee mailbooten, waarvan er een,
zooals later door een van onze zee-ver
kenningsvliegtuigen werd gecontro
leerd, zonk.
Een andere vliegtuigformatie bestook
te een kruiser in de haven van Alexan-
driëë in Egypte, welks vlootbasis in den
nacht het doel was van andere met suc
ces ondernomen luchtacties. De spoor
wegen van Foeka naar El Daba en Maa
ien Bagoesih waren eveneens het doel
van een luchtaanval, die branden ver
oorzaakte. Het kamp van Maaten Ba-
goesh werd met mitrailleurs beschoten:
een vijenandelijk bombardementsvlieg
tuig geraakte in brand en drie andere
werden ernstig beschadigd.
Al onze vliegtuigen, welke aan bo
vengenoemde acties deelnamen, zijn op
hun bases teruggekeerd ondanks den
vijandelijken luchtafweer, die overal
zeer hevig was.
Vijandelijke vliegtuigen hebben bom
men geworpen op Bardia, Derna en
Benghazi, waarbij lichte schade aange
richt en een Mohammedaan gewond
werd.
In Oost-Afrika deden zich schermut
selingen voor tusschen patrouilles, die
voor ons gunstig verliepen, o.a. nabij
Lakitaoene (Rodolfmeer) en Joebdn
(ten Zuiden van Mega). De vijand heeft
gistere?)' onze stellingen te GSHab'at zón
der succes met ^artillerie beschoten.
Luchtaanvallen op Assab en Diredaoea
veroorzaakten zeer geringe sphade en
geen slachtoffers.
Vijandelijke vliegtuigen ondernamen
een aanval op Crotone, waar de bom
men in zee vielen en np Tarente, waar
onder de burgerbevolking een doode en
drie gewonden vielen en onder de mili
tairen 2 dooden en 9 gewonden,, terwijl
eenige schade aan woonhuizen werd
veroorzaakt. Twee vijandelijke vlieg
tuigen werden waarschijnlijk neerge
haald
LUCHTVERBINDING
LONDEN—LISSABON
LISSABON, li Nov. (D.N.B.). Naar
de Diario di Noticias meldt* zullen tus
schen Londen en Lissabon geen land-
vliegtuigen meer vliegen. De dienst zal
worden onderhouden door watervlieg
tuigen van de British Overseas Airways.
MINISTER VAN OORLOG VAN
NICARAGUA AFGETREDEN
MEXICO, 15 Nov. (D.N.B.) Volgens
berichten uit Managua is de minister
van oorlog van Nicaragua, generaal
Reyes, op verlangen van den president
der republiek, Somoza, afgetreden, om
dat, naar verluidt, bij hem wapens en
munitie gevonden zijn. Reyes is onlangs
reeds afgezet als chef v&n den generalen
staf.
KINDERHOfclGE
727- Kobusje vroeg dus raad aan de wachters langs de
spoorbaanEen van hen heette Dikkie Daarkomikan. Die
gaf dezen raad. „Zoek ie het liefste meisje in den trein tot
bruid. En als haar nog iets mbclit ontbreken, dan toover
ie dat cr eenvoudig bij."
122. Dat was nog niet zoo dom bedacht„Gommenikkeltje
zei Kobusje. Dat ik daar nog niet aan gedacht heb." Hij
ging eerst naar de diligence. Daar zaten veel deftige dames.
Hij werd opeens een beetje verlegen en durfde niemand aan
te kijken. Dat was erg dom van hem.
per kruik f 3.45
Lij 6 kr. a f 3.25
bij 12 kr. a f 3.15
9.9 ja.
Utr.str. 17
'Fel. 3450
Ao 1<37S
H
n
DAAR is een categorie menschen kleine menschjes voor hef grootste deel. die
ik in deze dagen van distributie werkelijk te beklagen vind. Dat zijn de nog niet
volwassen en de reeds korter of langer als „groot" beschouwde kinderen, wier tiioe-
uda ueqqzq pjoettiwjzdzz umj s'j*p verschillende voedingsmiddelen niet te houden. Dat
is een luxe. waarvoor zij nu dubbel en dwars moeten betalen.
Men versta mij wel. ik heb hier niet het oog op den soms merkwaardigen tegen
zin, die kinderen tegen een bepaald voedsel aan den dag kunnen leggen. Gewoonlijk
zijn dat spijzen met een sterk geprononceerden reuk of smaak, spijzen, die men moet
„leeren eten"; vaak ook zijn het spijzen, waarvoor bij den patiënt een allergische ge
voeligheid blijkt te bestaan, zoodat de weerzin instinctief is en een soort van zelfver
dediging. Bij zoo'nwcrkelijken..weerzin die heel gynakkelijk en snel te onderken
nen is van het verwende, dreinerige, pruilerige: hou-niet-van moeten we wel consi
deratie gebruiken, er als het ware ongemerkt rekening mee houden. Uien. tuinboonen.
Brusselsch lof, mosselen en nog andere voedingsmiddelen wekken bij sommige groote
en kleine kinderen een soort griezel op en slechts met geduld en tact en dan van
beide heel veel zijn ze daar overheen te brengenSoms ook niet; dan is de afkeer
wel zoo diep geworteld, dat er geen vechten tegen is.
ET „hou-niet-van" is- het iets liefderijkheid, die geen tranen kan zien?
Ik geloof het niet. Uit een stille hoo-
vaardij, die redeneert, dat het kind, im
mers wel iets anders krijgen kan, als
het een bepaald gerecht niet verkiest
te eten? Misschien.
Hoe het zij, het aantal met eten ver
wende kinderen is legio. Men vindt ze
in alle kringen, onder alle omstandig
heden en in alle leeftijden.
Hou niet van dit en hou niet van dat.
Niet van andijvie, want die is zoo
groen. Niet van stamppot, want die is
zoo zwaar. Niet van bruine boonen,
want daar hou ik niet van.. Niet van
pap, want die is niet lekker. Niet van
schapevleesch, want dat eet niemand
(dat was vóór de vleeschdistributie).
Niet van kaas. want die is zoo algemeen
(ook voor de distributie). Niet van spek.
want dat is zoo vet. Niet van dit of dat,
want dat heb ik nog nooit gegeten.
anders. Al (heeft de moeder ook
hier geduld en tact noodig, als zij ver
zuimd heeft te bedenken, dat de op
voeding van het kind, óók wat betreft
het rustig eten wat het wordt voorge
zet, reeds in de wieg begint Ook zijn
er kinderen, die aan alle opvoeding
maling hebben en die koppig van iets
niet houden, omdat ze er niet van hou
den. En daarmee basta, wat hun betreft.
Kinderen zijn, kleine bureaucraatjes.
Zij vinden bijna alles wat vreemd is
onaangenaam: een vreemd gezicht, een
vreemde smaak, een vreemde omgeving.
Wat de vreemde gezichten betreft, daar
mee heeft moeder gewoonlijk niet veel
consideratie. Daar moeten ze maar aan
wennen. Een kind mag niet verlegen
zijn. Wat zouden de menschen dóór wel
van zeggen, als ze zoo schuw doen!
Met. de vreemde omgeving gaat het niet
veel anders. Je zoudt nergens meer
kunnen komen, als je daaraan toegaf!
Een moeder moet flink zijn! Niet altijd
maar toegeven.
Best. Prachtig. Maar waarom wordt
die flinkheid dan ook niet eens toege
past bij het eten? Waarom dan wèl toe
gegeven? Uit een verkeerd begrepen
ALs de huisvrouw nu maar goedig
alles wilde schrappen wat niet in
den smaak viel, dan bleef er een be
perkt aantal voedingsmiddelen over.
Er waren tijden, dat dit kon. Dat de
patiënt zelf weinig last. had van zijn
hebbelijkheden. Nu is (het opeens an
ders geworden. Er kan niet eenvoudig
geschrapt worden wat niet in den
smaak valt. Er is door de distributie^
maatregelen zelf al voldoende ge
schrapt. Dadr mag misschien een en
ander bij zijn, waarvan gezucht wordt:
„Gelukkig, nu kan niemand me dat
voorwetten!" Er zal nog veel meer bij
zijn. wat hartgrondig betreurd wordt.
Bij de samenstelling van het dagelijk-
sche menu zal de huisvrouw er in de
allereerste plaats rekening mee moeten
houden, dat de maaltijd te voldoen
heeft aan zekere eischen van voedings
waarde; eerst daarna is er gelegenheid
om te denken aan de verschillende.in-
öividueele wenschen en al dan niet
concessies te doen. Het spreekt vanzelf
dat de hou-niet-vanners daarbij in het
gedrang komen. Zij moeten éten of hon
gerig van tafel gaan. Zij komen dus
nu wel bij een harden meester in de
leer. Het moge tot hun welzijn strek
ken wat ontegenzeggelijk het geval
zal zijn, prettig is het alles behalve.
Niet daarom heb ik medelijden met
ze, maar omdat deze plotselinge hard
heid hun bespaard had kunnen wor
den, indien zij van de beginne hadden
geleerd van alles te eten wat hun ge
geven werd. Te groote toegevendheid,
die het hen zoo prettig mogelijk wilde
maken, bleek hun grootste vijand. Zij
hebben het nu veel moeilijker, groot
en klein, dan de kinderen, die thuis
leerden dat er zonder commentaren ge
geten wordt wat op tafel verschijnt.
Restschotel
Benoodigdheden: een rest vleesch of
visch, te klein of te onoogelijk of beide
om afzonderlijk op tafel gebracht te
worden. Ongeveer een halve liter melk
of bouillon, die van blokjes gemaakt
worden; een stukje boter, wat bloem
of maizena om te bin.den. Kerrie of
kokskruiden. Aardappelpuree.
Bereiding: Maak zooveel aardappel
puree, dat ze in den vuurvasten scho
tel die gebruikt zal"worden een flinke
dikke laae vormt. Snijd het vleesch of
de visch in nette kleine stukjes en leg
ze op den bodem van een vuurvasten
schotel. Maak van de melk met ds
bloem of maizena en de boter met de
kerrie een dikke gladde 6aus. Hoog
stens een halve liter, het is echter mo
gelijk,- dat minder noodig is en dan
moet niet de volle hoeveelheid worden
gebruikt. Er moet zooveel saus zijn, dat
ze de laag resten in den schotel volko
men bedekt Het moet dus een dikke
saus wezen, anders vloeit ze weg. Giet
de saus over het vleesch of de visch,
nadat ze op smaak af is gemaakt Leg
hierop voorzichtig de aardappelpuree,
zoodat de saus niet boven komt Maak
met een vork strepen of figuurtjes in
de puree, leg hier en daar een klontje
boter cn laat den schotel heet en 7.00
mogelijk in den oven even bruin wor
den. Is de oven niet beschikbaar. dan,
kan men den inhoud óp het vuur heet
laten worden zonder korstje.
FEUILLETON
DOOR
R. ARDEN
22)
HOOFDSTUK XVIII
Eenige dagen waren verstreken. Pe
ters had vermeden, Edna te ontmoeten.
Peters was nu zelf tot de overtuiging
gekomen, dat de filmspeler hem niet
oVer boord geworpen had. Hij had er
lang over nagedacht. Don Alvarez was
niet bijzonder sterk. Hij was weliswaar
groot van gestalte, maar er ontbraken
hem toch veel dingen om voor een be
hoorlijken tegenstander te kunnen
doorgaan Zijn breede schouders ban
hij in de eerste plaats aan zijn kleer
maker te danken. Peters kreeg eens
een keer de gelegenheid, den Don In
het zwembasin te aanschouwen, er
toen stond dadelijk voor hem vast. dat
de Don niet de noodige bedrevenhei I
kon hebben om die handige greep toe
te passen, waarmee hij. Peters, over de
verschansing was gegooid. Dat had een
man gedaan, die van zulke dingen ver
stand had, die zeker van zijn zaak was
en die een zekere routine van dergelij
ke handtastelijkheden had. Nu bleef
dus de vraag, wie het dan wel was ge
weest. Grizzard was aan het biljarten.
Grizzard was geen oogenblik weg ge-
wewest, de menschen, die dat ver
klaard hadden, waren boven eiken
twijfel verheven geweest. Wannee-
Grizzard en Don Alvarez werden uitge
schakeld, dan werd de zaak onplezie
rig. Een tegenstander te hebben, dien
j men niet kent, met wien men geheel
1 zonder erg een gesprek voert, met wien
men in de bar een glas whisky zit te
drinken en die dan misschien vergif
in het glas giet dat was een ver
schrikkelijk onaangename geschiede
nis. Daarbij was het moeilijk, iemand
te verdenken, maar er moest iemand
verdacht worden, dat was duidelijk.
Peters keek van nu af aan alle passa
giers met andere oogen aan maar hij
kon niet tot eenig resultaat komen.
Hij sprak met Stevens alleen nog
maar over deze geheimzinnige geschie
denis. Stevens gaf goeden raad. Hij zou.
in Peters' plaats, niet meer van boord
gaan. Liever vijf minuten laf dan het
heele leven dood!
Peters beschouwde dat bijna als een
persoonlijke beleediging. Wat, hij zou
zich door een of anderen proleet zoo
laten intimideeren, dat hij in geen ha
ven meer aan land zou gaan? Dat zou
nog mooier zijn! Dat kon men met een
millionnairszoontje doen. maar niet met
hem. Jurgen Peters. Wat was de vol
gende haven? Dakar! Goed, in Dakar
zou.hij aan land gaan, al zou hij voort
durend zijn revolver klaar om te schi°
ten met zich mee móeten slepen. Nu
zeker!
Stevens maakte een afwerend gebaar.
Wat een dwaasheid! Dakar was
een snertplaatsje. overdag was er
niet veel te zien, hoogstens 'sn<achtë
als de witte mannen de bars bevolkten,
kon het interessant zijn. Of ook wel
overdag, maar dan moest men een
paard huren en een eindweegs het bin
nenland inrijden. Dat waren echter al
lebei dingen, die Peters nu eenmaal niet
waren aan te -aden.
„Blijf maar netjes op het schip", be
sloot Stevens, „en laat je niet tot avon
turen verleiden. Of je nu dat beetje Afri-
kaansc'hen grond ziet of niet, dat is
toch hetzelfde. Je hebt er toch niets aan,
als je. voortdurend bang moet zijn voor
je leven!"
„Ik ben niet bang", zei Peters woe
dend. „Bovendien wil ik er juist achter
zien te komen, wie mij zooveel eer. be
wijst. Ik ga aan land!"
„Dit keer dan zeker zonder dat meis
je". raadde Stevens hem. „Ik bedoel, dat
je het recht niet hebt, de sohermleerares
mee te nemen, als er gevaar bestaat.
Dat kun je niet op je verantwoording
nemen!"
„Neen, ik bemoei me ook niet meer
met haar", zei Petere. „Het kind is me
veel te lief om haar in gevaarlijke 6itua
ties te brengen."
Daarmede was het vraagstuk, of Pe
ters in Dekar aan land zou-gaan, defini
tief opgelost. Stevens had hem te ver
staan gegeven, dat hij zaken te doen
had. Hij moest aan land. Maar daar Pe
ters niet in die noodzakelijkheid ver
keerde. was het in ieder geval onver
standig het gevaar qp te roepen. Peters
wilde er niets van hooren. Ycror Peters
stond het vast, dat het met een neder
laag gelijk zou staan, als hij het gevaar
ontweek.
Edna Bosch had een onderhoud met
mevrouw Cowler, de chef-stewardess. Ze
vertelde haar alles; ze moest bij iemand
haar hart uitstorten.
„Laat hem toch met rust," zei me
vrouw Cowler. „Het is volkomen dwaas-
heid om mannen iets te- willen zeggen.
Misschien houdt hij ook heelemaal niet
van je. Die rijke imannen hebben vaak
kuren net als de vrouwen. Ze hebben
het te goed, moet je weten
„Dat komt allemaal hij hem niet uit,"
beweerde Edna. „Hij ?s niet rijk, dat
heeft, hij me zelf gezegd. Hij houdt van
me. dat. voel ik heel zeker. Hij wil alleen
voorloopig niets van me wéten, omdat
hij zich tegenover gevaren gesteld ziet,
rife hij niet kent. Maar ik ga aan land
en zal op hem passen, wanneer liii \t erop
waagt, het schip te verlaten." Edna lag
in bed, terwijl zij deze woorden sprak.
Nu sloeg ze woedend op de dekens. ..Wat
die mannen zich toch altijd verbeelden:
een zwak meisje en zoo! Alsof ik een
nufje ben. dat bij het eerste stootje, om
valt. Ik zal het hem wel eens laten
zien! Ik zou alleen vooraf nog iets wil
len weten!"
„Wat zou je dan willen -weten?" vroeg
mrs. Cowler geeuwend. „Of hij van je
houdt?"
„Neen." zei Edna, „dat weet ik wel
Ik zou alleen willen weten, of dat. wat
ik vermoed, werkelijk zoo i9."
„Wat vermoed je dan?"
„Een heel duistere geschiedenis, zoo
als alleen heel duistere mannen van
een twijfelachtige soort die kunnen be
denken."
..Nu weet ik net zooveel als tevoren!"
..Ik kan er niet over spreken." ver
klaarde Edna. „Je zou me uitlachen.
Maar mij laat die gedachte geen rust.
het mag dan nog zoo absurd zijn. Als
lk een man was. zou ik er eens met den
kapitein over spreken. Maar als meisje
lachen ze je maar uit."
HOOFDSTUK XIX
„Kapitein," zei Ben Beverly ongeveer
op jdenzelfden tijd, „wanneer we morgen
voor Dakar het anker uitgooien, zal de
heslissing komen. Ik ben benieuwd, of
onze vrienden aan land gaan. AI* ze
gaan, dan gebeurt er wat., dat kan ik u
op een briefje geven."
„Onze-vricncfen," bromde Sherman,
„wie bedoelt u daarmee?"
„Grizzard en Stevens
„Waarom?"
„Stevens wil Grizzard of Grizzard wil
Stevens dood maken," zei Ben Beverly
zegevierend. „Ik geloof, dat Grizzard
Stevens wil dood maken. Dat wil zeg
gen hij zou het doen. als ik er niet was,
maar ik ben er en waar ik ben gebeu-
ten geen rare dingen meer!"
„Mijnheer," zei kapitein Sher;nan
boos, „ik ben een oude zeeman en be
grijp maar een heel klein beeije van
uw vak. Ik weet niet. hoe een detective
moet werken om succes te hebben. Van
u weet ik tot nu toe alleen maar, dat u
een voorliefde voor kreeft hebt. De offi
cieren zeggen, dat u zich uitsluitend
voor eten interesseert."
„Dat. heb ik me in den loop der ja
ren zoo aangewend, kapitein". Ben
Beverly glimlachte. „Eten is hei geheim
van miin succes geweest. Kunt u zich
voorstellen, dat een mcnsch. die voort
durend aan eten denkt, nog verstand
heeft
„Neen," zei Sherman met eerlijke over
tuiging.
„Nu dan." Ben Beverly stak ziju reus
achtige handen in zijn zakken, „Dat
denkt de gewone misdadiger altijd."
„Mijnheer!" riep Sherman, terwijl hij
rood werd van verontwaardiging. „Wat
wilt u daarmee zeggen?"
„Ik zei, dat uw meening door misda
digers wordt gedeeld!" Beverly brak
plotseling in lachen uit. „Och! U Leeft
me verkeerd begrepen! Ik zal u uitleg
gen, wat ik bedoel: Het is een oud, dom,
maar wijdverbreid bakerpraatje, dat
detectives steeds met scherpe, wantrou
wige en doordringende oogen rondlóö-
pen. Dat ze zich alleen bezig houden
met het geval, dat ze probeeren op te
lossen, alle menschen stiekum nagaan
en verder aan de genoegens van het le
ven zoolang ze in dienst zijn geen
aandacht besteden. Er zijn er wei zoo
maar dat zijn haast allemaal stumpers
en kleine idioten van den opsporings
dienst, kapitein. Een goede detective
moet menschelijk zijn en dat beteekent
ook: zijn zwakke zijden hebben."
Sherman luisterde met aandacht.
„Ik moest eens in Chicago een z iakje
opknappen," ging Ben Beverly verder.
„Daarvoor moest ik naar een van de
ergste dansgelegenheden, waar ieder me
wantrouwend bejegende. Een stumper
zou zich dadelijk verraden hebben. Hij
had een whisky of een glas jenever be
steld, was gaan rooken en had getracht
zoo min mogelijk op te vallen. Gang
sters hebben echter Juist de zwakheid,
goed te kijken naar die menschen, die
het minst opvallen. Maar ik ik had
den heelen dag niets gegeten. Expres
niet Ik kom daar binnen, ga ergens, zit
ten op de meest in het. oog loopende
plaats, ik laat me de kaart geven en
begin daar voor oogen van het heele ge
zelschap te eten, zöodat ze alleen nog
maar aandacht voor mij en mijn presta
ties hebben. Nadat ik zoo anderhall uur
gegeten heb. ga ik eens op mijn gemak
zitten, bestel een halve flesch whisky,
steek een goede sigaar op en pap wat
aan met een van de meisjes. Zoo «aren
ze allemaal tevreden met me. Ik wist
zeker, dat ik me goed pciniroduceerd
had, ze noemden me zelfs „de vreedzak."
(Wordt vervolgd.)
