WS SE LING Nederlandsche Spoorwegen maken een moeilijken tijd door ORGANISATIE VAN HANDEL IN LOMPEN EN OUD PAPIER Een gesprek met de directie QESCHENKEN EXPOSITIE Aanmelding Joodsche ondernemingen MEER KAAS VRIJGEGEVEN EEN VERGUNNING NOODIG RELLETJES TE BREDA Titel „journalist" ingevoerd Mr. STEVENS UIT DETROIT 2e BLAD PAG. 2 AMERSFÖORTSCH DAG^AD DINSDAG 26 NOVEMBER 1940 TpvE laatste jaren mochten de Nederlandsche Spoorwegen zich verheugen in de intense belangstelling van het publiek. Geen wonder: het reizigersverkeer had zich sterk uitgebreid, het aantal forensen was met duizenden toegenomen. De actieve directie bracht ons spoorwegstelsel op een dusdanige hoogte, dat het met ieder land in Europa vergeleken kon worden. Uitstekend en zeer modern materiaal, goede en vele verbindinzen, hoog opgevoerde snelheden, vormden een verwend publiek, dat aan een goede service hechtte. Thans maken de Nederlandsche Spoorwegen en haar directie, evenals vele ondernemingen in den lande, zware tijden door, waarin men te kampen heeft met vele en velerlei moeilijkheden. Van de zijde van het publiek hoort men klachten, klachten die culminecrcn in sombere vermoedens voor de naaste toe komst van ons spoorwegverkeer. MODBLHUIS rxl.v: ZUIDSINGEL 45 AMERSFOORT TELEF. 5584 FABRIEKEN TE NIJKERK "VT AAR aanleiding hiervan hebben wij een gesprek gehad met de directie van de Nederlandsche Spoorwegen. In dit gesprek stelde zij voorop, dat het reizende publiek toch vooral dient t© begrijpen, dat wij leven in een tijd van groote en noodgedwongen versobering. Op vele gebieden is de dietributiemaat- regel ingevoerd. Oók en noodge dwongen, op het gebied van de spoorwegen. Er moet bezuinigd wor den op het materiaal en op kolen; het aantal rijtuig- en locomotiefkilo meters moet zoo laag mogelijk wor den gehoudpn. Een primaire eisch in dezen tijd is een vlot goederenvervoer. Daarvan im mers is grootendeels het goed function- neeren der levensmiddelendistributie afhankelijk. Dit is een factor, die het publiek niet dient te vergeten. Daarbij bedenke men. dat door benzinegebrek het vervoer per vrachtauto voor een be langrijk deel is vervallen en dit vervoPi is overeehevpld naar de spoorwegen Wij kunnen dan ook zeggen aldus de directie dat het goederenvervoer, waarvoor de spoorwegen heeft te zor gen met 50 procent is toegenomen. Bovendien dient men het kolenver- Voer niet uit het oog te verliezen, even 'eens een factor van groot belang, zoo wel voor de industrie als voor den bur ger. Dit kolenvervoer is 30 procent hoo ger dan in normale tijden. Dat is deels ook toe te schrijven aan het feit, dat we door de oorlogsdagen met het kolen- vervoer van de z.g.n. zomeraanvulling ten achter waren. Bij ons gaat dus en dat zal iedereen kunnen billijken aldus de directie, het goederenvervoer than6 vóór allee. Dat is dan ook wel eens oorzagk, dat een personentrein geruimen tijd moet wachten, of langzamer moet rijden tot het baan vak, in gebruik door den goederen trein, vrij is. Vertraging van goede rentreinen moet worden voorkomen om den 'omloop van het materiaal niet t© verminderen. Dit principe, dat voor Nederland een levensbelang i6, heeft ons dan ook ge dwongen voor te schrijven, dat Zater dagmiddag en ook Zondag door moet worden gegaan met lossen door de ont vangers der goederen. De goederenwa gens moeten weer vrij komen om den wagenomloop te versnellen en het goe derenverkeer zoo intensief mogelijk te maken. Wij kunnen een wagon niet an- derhalven dag ongebruikt laten staan. Gelukkig is ons materiaal zoowel dat voor goederenvervoer als voor reizigers- vervoer vrijwel volkomen intact ge bleven, slechts een klein percentage is door den oorlog in het ongercede ge raakt. Op al deze gronden moesten de spoor wegen de reizigerstreinen, die voor een niet onbelangrijk deel door plezierreizi- gers worden bezet, inkrimpen. De trei nen werden korter, het aantal treinen minder. De nieuwe dienstregeling die heden is ingegaan, geeft slechts een zeer geringe versobering op enkele baanvakken. Uit drukkelijk kregen wij de verzekering, dat het forensenverkeer zooveel moge lijk zal worden ontzien. De forens make zich over zijn treinverbindingen voors hands nog niet teveel zorgen. De direc tie van onze spoorwegen kent en be grijpt het groote belang, dat de forensen hebben bij een behoorlijke-treinverbin ding. Wel zijn in de nieuwe dienstregeling de snelheden gewijzigd om de slijtage van het materiaal te verminderen. De electrische treinen zijn teruggebracht van 120 op 100 k.m. per uur en de loco motief zal ons voortaan niet met een snelheid van 100 k.m. per uur, maar met een 80 k.m.-vaart naar ons doel brengen. Wij zijn nu voor de electrificatie van een belangrijk deel van ons net zeer dankbaar, merkte ir. Hupke6 nog op. De electrische treinen zijn snel, hebben een groote vervoerscapaciteit en geven een aanzienlijke kostenbesparing. Met de electrificatie van de lijn naar het Gooi wordt voortgegaan, de werkzaam heden zijn niet gestagneerd. Moge het publiek aldus besloot de directie ons helpen, door inzicht in onze moeilijkheden te toonen. 's-GRAVENHAGE, 25 Nov. Van bevoegde zijde wordt er nog maals de aandacht op gevestigd, dat de aanmeldingstermijn op 30 November 1940 afloopt en dat de genen, die op dat tijdstip hun aan meldingsplicht niet vervuld heb ben, op de in de verordening voor ziene straffen moeten rekenen. De daartoe noodige invulformu- lieren zijn bij de Kamers van Koophandel verkrijgbaar. 's-GRAVENHAGE, 25 Nov. Het Rijksbureau voor de Voedselvoorziening in oorlogstijd deelt het volgende mede: In verband met de op 28 Augustus 1940 getroffen kaasregeling werd aan houders van voorraden kaas, grooter dan 500 kg. de verplichting opgelegd, de ze niet te verhandelen of af te leveren dan met toestemming der Nederland sche Zuivelcentrale, afd. zuivel te 's-Gra- venhage. Inmiddels heeft genoemde centrale een eedeelte van 25% met een minimum van 500 kg. voor het verhandelen en af leveren vrijgegeven. Dit gedeelte wordt met ingang van Maandag 25 November 1940. met 10 tot 35 verhoogd, met een min. van 1000 kg., zoodat dan nog 65 (verminderd met den indroog op den totalen oorspronkelijken voorraad) van den op 28 Augustus 1940 aanwezigen voorraad geblokkeerd blijft. Uiteraard mag de aflevering uitsluitend geschie den tegen toewijzingen op grond der be palingen van de kaasdistributiebesehik- king 1940 1. 's-GRAVENHAGE, 25 Nov. De Staatscourant van hedenavond bevat een beschikking van den secretaris-generaal van het depar tement van Handel, Nijverheid en Scheepvaart inzake de organisatie van den lompenhandel. Onder lompen worden hierin verstaan alle nieuwe en oude afvallen, die uit wol, kunst- of celwol, katoen, zijde, kunstzijde, linnen, jute. hen nep of aanverwante vezelsoorten, in den vorm van weefsels, touw, vilt, watten e.d. zijn samengesteld De beschikking gaat uit van het algemeene beginsel, dat het handel drijven in lompen slechts ie toege staan aan kleinhandelaren, erkende tusschenhandelaren en erkende groothandelaren. Kleinhandelaren mogen lompen uitsluitend koopen van voortbrengers (natuurlijke of rechtspersonen, die in hun beroep, bedrijf, instelling, inrichting of huis houding afval in den vorm van lom pen opleveren) en uitsluitend ver- koopen aan erkende tusschenhande laren. Erkende handelaren zijn de bij het Rijksbureau voor oude mate rialen en afvalstoffen ingeschreven ondernemingen, welke in het bezit zijn van een door den directeur in lompen verleende vergunning als on d er sch ei den 1 i j k tu ssch en h an de laar of groothandelaar in lompen. Erkende tuss'chenhandelaren mogen lompen uitsluitend koopen van voort brengers alsmede van kleinhandelaren en uitsluitend verkoopen aan erkende groothandelaren; deze laatsten mogen lompen uitsluitend koopen van voort brengers alsmede van erkende tusschen handelaren en uitsluitend verkoopen aan verwerkers en voor export. Verwer ker is de natuurlijke of rechtspersoon die in zijn industrieel bedrijf lompen als grondstof verwerkt. Het is aan ver werkers verboden direct van voortbren gers lompen te koopen of op andere wijze te verwerven; zij mogen lompen uitsluitend van erkende groothandela ren koopen. De beschikking geeft voorts enkele handelsvoorschriften; zij bepaalt o.m.. dat openbare verkoop en andere syste men van verkoop van lompen door gun ning aan den meestbiedende verboden zijn. Detailhandelaren in textielwaren of andere verbruiksgoederen kunnen niet als handelaar in lompen worden erkend, noch in aanmerking komen voor een door den directeur van boven genoemd bureau te verleenen vergun ning als kleinhandelaar. Voorts bevat de beschikking sorteer- voorschriften, bepalingen betreffende lompen met een bepaalde bestemming en betreffende de prijzen. Wat de erkenning betreft, bepaalt de beschikking, dat deze ten aan zien van tusschen- en groothande laar in lompen slechts door den di recteur van het Rijksbureau kan ge schieden door het verleenen van een schriftelijke vergunning aan een bij het bureau ingeschreven onderne ming, welke vergunning telkens voor een periode van drie maanden wordt verleend. Een vergunning kan door den houder niet worden overgedragen. Het is verboden bij het afsluiten van contracten betreffende levering van lompen of bij de uitvoering dezer con tracten, middellijk of onmiddellijk, in welken vorm ook: a. Als tegenprestatie levering van wa ren, werk- of dienstverrichtingen aan te bieden of te eischen; b. Den afnemer de verplichting op te leggen, behalve lompen, goederen van anderen aard of, behalve de bestelde soorten lompen, andere soorten lompen of werk- of dienstverrichtingen aan te nemen. Het is voorts verboden, bij het afslui ten van contracten betreffende levering van andere goederen dan lompen of be treffende werk- of dienstverrichtingen, de levering van lompen, in welken vorm ook, middellijk of onmiddellijk, als te genprestatie aan te bieden of eischen. De directeur kan aan voortbrengers en handelaren het verkoopen en afleve ren van beschikbare voorraden lompen binnen een door hem te bepalen termijn voorschrijven. Tot slot bevat de beschikking bepalin gen omtrent voorraadboekhouding, op- gaveplicht, ontheffingen en straffen. De beschikking treedt in werking zes dagen na den dag van afkondiging. Organisatie van den handel in oud papier Een gelijksoortige regeling als voor den handel in lompen, i6 getroffen voor den handel in oud papier, blijkens een beschikking van den 6ecretaris-generaal van het departement van Handel, Nij verheid en Scheepvaart, welke mede in de hedenavond verschenen Staatscou rant is opgenomen. Onder oud papier wordt verstaan: papiersnippers (afval van de papierverwerking), beschreven en bedrukt papier, hetwelk niet over eenkomstig zijn oorspronkelijke* be stemming is of wordt gebruikt, alsmede papier, bordpapier en papier- en bord- papierehwaren, welke uitsluitend ge bruikt kunnen worden als grondstof voor de industrie. Ook deze beschikking treedt in wer king ze6 dagen na den dag van afkon diging. Bereden W.A. afdeeling der N.S.B. reed op het publiek in BREDA, 25 Nov. Zondagmiddag hield de West-Brabantsche afdeeling der W.A. van de N.S.B. een marsch door de stad, waaraan door een 130-tal W.A.- mannen werd deelgenomen. Om twee uur marcheerde men in twee groepen, welke geopend werden door bereden af- deelingen der W.A., op naar de Groote Markt.' Afdeelingen bereden marechaus see en de politie zorgden, onder leiding van den commissaris van politie, den heer de Bruyn, voor de afzetting. Op de Markt volgde een défilé voor den ban leider in West-Brabant, F. Ouwerling en voor den districtsleider W. D. de Ruy- ter. Vele honderden toeschouwers sloe gen eveneens het défilé gade. Na den opmarsch ontstond er een rumoerige stemming, welke door eenige incidenten werd gevolgd. Toen een der ruiters passeerde, be gon het publiek te roepen en te flui ten, waarop de bereden afdeeling op de toeschouwers inreed. Dit verhitte de gemoederen nog meer, zoodat de politie zich genoodzaakt zag op eenige plaatsen met sabel en gym- mistok een charge uit te voeren, waarhij klappen vielen. Enkele per sonen werden door de politie gear resteerd en opgebracht. Na deze in cidenten werd de orde hersteld en kon de colonne zich ongehinderd naar de plaats van vertrek begeven, waar zij werd ontbonden. Ook Zaterdagmiddag is het op enkele plaatsen in de binnenstad tot botsingen gekomen, naar aanleiding van de ge bruikelijke colportage, waarbij ook de bereden afdeeling van de W.A. optrad. De politie was echter met een sterke af deeling aanwezig, zoodat de relletjes spoedig de kop werd ingedrukt. Marsch door Haarlem HAARLEM, 25 Nov. Zaterdag heeft de leider der N.S.B., ir. A. A. Mussert, de verschillende kringhuizen en ban- kwartieren in Haarlem, Zandvoort en Heemstede geinspecteerd, waarna des middags tweeduizend weermannen een marsch door Haarlem maakten, gevolgd door een ledenappèl in alle zalen van het gemeentelijke concertgebouw. Ir. Mussert sprak na een welkomst woord van districtsleider Kruyshoop, een rede uit, waarin hij o.m. zijn dankbaar heid betuigde aan de oudere strijders, aan wie het te danken is, dat de N.S.B. zich ook in 1939 kon handhaven, waar bij hij speciaal zijn medewerker van< Geelkerken hulde bracht. Indien dege nen. die ons in de Mei-dagen wilden uit roeien, meenen ooit weer de kans daar toe te krijgen, dan zullen wij hen een slag vóór zijn. Sprekende over zijn bezoek aan Hitier zeide ir. Mussert, dat de Fuehrer het beste voor heeft met ons land en dat het ook zijn wensch .is, dat wij Indië behou den. Tenslotte zeide de leider, dat zonder de N.S.B. ons volk geen toekomst heeft. De geschiedschrijver zal later van dezen tijd getuigen, dat de goede geesten de kwade hebben overwonnen. In de toe komst van ons volk kunnen wij ver trouwen hebben. CONCENTRATIE IN DE BLOEMISTERIJ NAALDWIJK, 25 Nov. In een ge- cobbineerde vergadering van den kring Bloemenveilingen der Vereeniging groep Bloemisterij en den Bond van Bloemen veilingen in Nederland, is besloten tot de samensmelting van deze beide orga nisaties. Deze concentratie van krachten en be reikte eenheid zijn voor de Nederland sche bloemisterij van groot belang. Na genoeg alle organisaties op het gebied van de bloemisterij z'ijn thans vereenigd in een centrale organisatie, de vereeni ging „Groep Bloemisterij", van den Ne- derlandschen Tuinbouwraad. VERKOOPINQEN Amersfoort „Concordia". 3 December 3 uur n.m. Verkooping van huizen Breestraat 36, 38. 40, 42. 44, 46 en 48. 68 en 70. Tuin straat 4. Lageweg 19 en 1 perceel bouw land a. h. Hoevclaker Voetpad. B aam Kasteel van Antwerpen. Laanstraat 57.. 27 Nov. 11 uur v.m. Verkooping van dub bel winkelhuis Boschstraat 2 en 2a; winkelhuis met twee woonhuizen Pomp straat 2—2a en 4: woonhuis Heemstra laan 43b en winkelhuis Gaslaan 61. Hotel De Pauw a. d. Eemnesserweg. 28 November. Verkooping van wei- en hooiland in de Drie Zielen en nabij de Oosterstraat. 11 uur. Hotel Groeneveld, 5 December 10 u. Verkooping van 70 perc. hakhout. Hotel de la Promenade. 10 Decem ber 2 uur nam. Verkooping van een woonhuis F.emnesserweg 90. Woudenberg „De Pyramide". 28 Nov. 11 uur v.m. Verkooping van perceelen hout en bon- men. Spakenburg Westdijk 26. 4 December 10 uur v.m. Verkooping inboedel. Voor hen, die organiek aan een blad verbonden zijn 's GRAVENHAGE, 25 Nov. In de eerste vergadering van het Verbond van Nederlandsche Journalisten heeft de voorzitter van het Verbond, de heer P. J. van Megchelen. een rede uitge sproken, waarin hij o.m. zeide: In het verbond zullen drie hoofd groepen zijn: de eigenlijke journa listen. die dezen naam als titel mo gen voeren; dat zijn zij. die organiek aan een blad verbonden zijn. De an dere dagbladschrijvers zullen den naam publicist dragen. Het verbond zal ook leerling-journalisten kennen, wier positie en rechten nauwkeurig zullen worden afgepaald naast die der journalisten en publicisten. De leider van het verbond deelde ver volgens mede, dat het verbond tegen be gin December tezamen imet den raad van voorlichting over een eigen gebouw zal besdhikken in Den Haag. DOODEUJK VERKEERSONGEVAL OEGSTGEEST. 25 Nov. Vanmorgen omstreeks halfnegen is in de Gevers straat een zeer ernstig verkeersongeval gebeurd. De 64-jarige J. W. van der Stoel, wonende te Leiden, werd op zijn rijwiel in deze straat door een vracht auto aangereden. De aanrijdende auto vervoerde hem naar het Academisch ziekenhuis te Leiden, waar hij bij aan komst bleek overleden te zijn. Zeer ver moedelijk is de duisternis de oorzaak van dit ongeval. FEUILLETON DOOR R. ARDEN 31) Legrand lachte. „Ais hier iemand het leven verlóren heeft, mijnheer", zeide hij. „dan is de doodsoorzaak meestal wel binnen een minuut vast te stellen. Bovendien moet er in dit klimaat altijd een beetje haast gemaakt worden." Ben Beverly knikte. Daarna wendde hij zich no? eenmaal tot den doode. „Grizzard, je bent een duivel geweest, maar niet een van de ergste! Je hebt nooit vrouwen en kleine kinderen ge stolen, je hebt altijd met volwassen schurken te doen gehad. Rust zacht, je rekening is betaald." Ben Beverly tikte met twe- vingers aan zijn «trooien hoed, knikte en wendde zich af. „Ga mee. Stevens, we zullen je inte ressante slaapplaat? eens gaan bekij ken. Maar nu zullen we heel voorzich tig te werk gaan. opdat we geen sporen weemaken." Peters ging vooruit. Ben Beverly, Le grand en een poiitie-heambte volgden hem. „Stevens", zei Ben Beverly, „loop er nu maar niet vandoor. Ik schiet goed, Stevens! Hard loöDen kan ik niet best, ik weeg tweehonderd pond daarom schiet ik liever!" Peters draaide zich om, keek even naar Beverly, haalde dan zijn schou ders op pn liep verder. „Wij zijn op het oorlogspad", zei Ben Bevprlv. „Stevens is „Vurende Dood", de hoofdman van de Juweelenwolf-India- nen, ik ben „Vorsniedersooe" van de stam van de Washingtonsche Sporen- zoekers. Legrand en wat ben jij?" Legrand maakte een verbaasde be weging. „Ik? Ik ben Legrand, van de politie in Dakar!" „Nee, dat is niet goed," vond de on verbeterlijke Ben Beverly. „Je had ook pen titel voor je zélf moeten uitzoeken. Wat vind jij. Stevens?" Peters werd door den boosaardigen humor van den detective nog meer ge prikkeld. „De naam „Verspiedersoog" lijkt me niet goed", zei hij. „Wat mij betreft noem je „Zingende Zaag", dat past beter bij je. „Waarom hen je zoo boos?" vroeg Ben Beverly. „Wanneer twee zakenmen- schen met elkaar in aanraking komen, zijn ze toch ook beleefd. Bij ons is hét net zoo iets. Wij werken in dezelfde branche. Jij moet een of andere mis daad begaan en ik moet je vangen! Ik denk met schrik aan het oogenbiik, dat alle menschen zoo braaf zijn. dat wij in Washington ons maar zitten te ver velen en tenslotte ontslagen worden. Wat moeien we dan beginnen?" „Idioot", zei Peters. „Dank je", antwoordde Ben Beverly. „Ik ken dat woord in zeven talen. Maar ik geloof je niet. Ik blijf bij mijn mee- ning dat je Stevens heet. Wacht eens, nu maar langzaam. Laat mij maar voor gaan, Stevens! Twee sporen. De eene gaat heen en de andere terug. Stap hier maar eens in, Stevens!" Peters zette zijn voet in een goed zichtbaren voetafdruk. Ben Beverly ging er op zijn knieën bij zitten om alles precies te kunnen bekijken. „Het is jouw voet Stevens, er is geen twijfel aan. En het spoor, dat van den anderen kant komt, schijnt hetzelfde te zijn. Slechts kleine afwijkingen. Je hebt hard geloopen, niet waar! Vooruit, dan maar verder, we zullen wel eens zien! Ben Beverly werd weer ernstig. Hij fronste zijn voorhoofd, zoodat er zich boven zijn oogen twee horizontale rim pels vormden. Hij dacht na. HOOFDSTUK XXVIII. Na eenige minuten hadden de man nen het groepje hoornen bereikt, dat Peters zich den vorigen dag tot stand plaats had uitgezocht Het gras had zich weliswaar weer wat opgericht, maar toch kon men nog min of meer den weg, dien hij gegaan was, herkennen. Dat vervulde Peters met bevrediging. „Zal de groote hoofdman der Zingen de Zagen nu zijn adelaarsoog inspan nen? Zal hij tot de conclusie komen, dat ik hier zat en verder niets deed, maar alleen maar weer ben weggeloo- pen?" „Houd je stil," zei Ben Beverly „Zie je niet, dat ik moet nadenken?" „Zeker!" „Stevens," zei Ben Beverly, „ik moet je nu een zuur verhaaltje doen. Je hebt je materiaal, dat je zou kunnen ontlas ten, slecht verzorgd." „Hoe dan?" „Hebben ze je hier je Mauserpistool afgenomen?" „Ja." „Stevens, hoe kun Je zoo stom 'staan te liegen? Ik zie je spoor en jij ziet je eigen spoor ook. Maar nu ontbreekt het spoor van den man, die je revolver weg nam, terwijl jij van edelsteenen droom de. Waar zijn die voetstappen, jonge vriend? Je moet toch toegeven, dat er toch tenminste een klein spoor te zien moet zijn. Dat van jou io naar verhouding goed bewaard daardoor wordt het be wijs geleverd, dat ook het spoor van je vijand er nog zijn moest.'" Peters gaf geen antwoord. Voor de eerste maal voelde hij een zware, druk kende angst. Hoe was dat nu mogelijk? Hij alleen wist heel precies, dat hem hier de revolver afhandig was gemaakt maar hij kon er zich met zijn oogen van overtuigen, dat slechts zijn echoe nen het gras hadden platgetrapt. Hoe was dat mogelijk? Als hij werkelijk dat schot maar gedroomd had en dan in zijn eerste schrik het wapen niet meer vond, dan moest het hier nog liggen! Het lag er echter niet! Peters voelde, hoe het angstzweet hem op het voor hoofd kwam. Zijn gezicht drukte groote verlegenheid uit, het was één groot vraagteeken. Ben Beverly hield zijn oogen onafge broken op dit gezicht gericht, Ben Be verly was geen gewone detective. Hij be zat bekwaamheden, die niemand achter zijn dikke gezicht vermoed zou hebben. De verlegen verbazing van Stevens kwam hem voor, echt te zijn. Nog over iets anders verbaasde hij zich: wanneer Stevens of Peters al vooraf geweten hid, dat hij hier heel alleen gewepst was, waarom bracht Mi Ren dan hierheen? Alleen maar om' zichzelf te heiasten? Dat was ondenkbaar, zooveel domheid was er nergens bij elkaar te vinden. Waarom beweerde Stevens niet eenvou dig, dat hij hier aan het wandelen was dat was gemakkelijk te bewijzen en dat hij op den terugweg Grizzard was tegengekomen! Die oplossing was overi gens ook onwaarschijnlijk, want bij een toevallige ontmoeting met een speuren- den Grizzard had alles juist omgekeerd moeten afloopen! Dan zou nu waar schijnlijk Stevens dood in het olijven- boschje liggen en Grizzard zou hier nu staan en willen bewijzen, dat hij het niet geweest wa6! Wat was nu in wer kelijkheid de bedoeling van Stevens? Wat was er nu eigenlijk precies ge beurd? Peters dacht koortsachtig na. Dat men hier zijn revolver gestolen had, stond vast, maar alleen maar voor hem. Het was niet te bewijzen verder bij de waarheid blijven, beteekende zichzelf nog verder heiasten. Wat moest hij dan doen? Peters veegde zijn vochtige voor hoofd af en zei met beslistheid in zijn stem: „Nu dan, Beverly, ik heb Grizzard doodgeschoten. Ik ging hier wandelen en toen ik terugkwam, kwam ik Griz zard tegen. Grizzard hield mij voor Ste vens en hij schoot het eerst. Ik weifelde niet langer. U weet immers, dat ze me al eerder naar het leven hebben ge staan nu dan, ik weifelde niet en schoot terug. Toen moest Grizzard er aan gelooven. En nu weet je alles en laat me nu met rust!" Ben Beverly wierp een vragenden blik op Legrand. Kapitein Legrand knikte hem toe. Zoo ongeveer zal het gebeurd zijn, monsieur alleen met dit onderscheid, dat Stevens op dien Grizzard geloerd heeft. Bij een toevallige ontmoeting zou Grizzard niet zooveel treffers ontvangen hebben!" „Ik schiet heel goed," zei Peters ver moeid. „Laat me nu eindelijk met rust. Ik was in noodweer en schoot. Ik heb er geen zin meer in, hier met jullie te blijven redetwisten." Op dat oogenbiik kwam de politiebe ambte naar Legrand en reikte hem een revolver over. „Dit wapen lag twintig meter hiervan daan in een boschje op een kleine open plek, kapitein." Kapitein Legrand zette groote ver baasde oogen op, bekeek de Mauser pistool nauwkeurig en gaf het wapen dan aan Ben Beverly. „Wel verdraaid!" zei Ben Beverly. „Straks word ik er nog gek van! Laat ons de plaats eens zien, waar deze revol ver lag!" De politiebeambte bracht de mannen dieper het boschje in. Tenslotte bleef hij staan en wees op een kleine open ruim te, nauwelijks een vierkanten meter groot. „Hier lag de revolver kapitein." „Voorzichtig nu," riep Ben Beverly, allemaal blijven staan! Als de revolver hier lag, moet een mensch hem daar hebben neergelegd. Vliegen kan dat ding niet!" „Ten hoogste geworpen worden," zei Peters boos. „dan vliegt hij in ieder ge val ook." „Tjonge, wat slim", hoonde Bon Bever ly. „Wat een geluk, dat je er bij bent, Stevens, ik zou er anders nooit achter gekomen zijn, dat je een revolver ook gooien kunt! Heb je misschien ook ont dekt, dat de man, die het wapen wegge gooid heeft., niet in Dakar stond? De af stand kan tien, twintig meter bedragen, dus moet het spoor van den man in een omtrek van tien tot twintig meter te vinden zijn. Als dat spoor niet bestaat, dan blijft alleen nog de mogelijkheid, dat je de revolver zelf in het hoschje hebt geslingerd." Ben Beverly werd plot seling toornig en zijn gezicht werd rood. „Want zooals ik zei," brulde hij, „een wapen vliegt niet vanzelf! Begrepen?" (Wordt vervolgd)

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1940 | | pagina 6