AMERSFOORTSCH DAGBLAD Hitler herdenkt negen jaren Nat. Soc. bewind Wij staan pal en zullen geen duimbreed wijken zonder opnieuw aan te vallen" DE INFANTERIE OOGST IN BIJZONDER DEN ROEM VAN DEN FUEHRER De ontwikkeling der overwinning Luchtaanval op Rangoon DE EEMLANDER rol van Churchill en Roosevelt in den vorigen oorlog DE PLECHTIGHEID IN HET SPORTPALAST Zes Britten neergeschoten Vandaag verduisteren om 18.22 uur VALKHOFF Co., ARNHEMSCHE POORTVVAL 2a TELEFOON 4620 DIRECTEUR VALKHOFF HOOFDREDACTEUR R. LEENKNEGT, AMERSFOORT ZATERDAG 31 JANUARI 1942 6 PAGINA'S ABONNEMENTEN per 3 maanden voor Amersfoort ƒ2.05; per maand 0.68; per week (0 16 Binnen land franco per poM per 3 maanden 2.50 Afzon derlijke nummer» f 0,05. Postrekening 47910 ADVERTENTIËN1—4 regels 1.elke regel meer 0.25. Spec, prijzen bij contr. Liefdadigh. adv. halve prijs. „KEITJES" bij vooruitbet. v. 15 regels 60 et., elke regel meer 12 et., 3 maal plaatsen 1.20. 40e JAARGANG No. 181 BERLIJN, 30 Jan. (D.N.B.). De betooging van heden ter gele genheid van dén verjaardag van het overnemen der macht door het nationaal socialisme, is ingeleid door rijksminister dr. Goebbels, die den Fuehrer verwelkomde. De overwinning, zoo zeide hij ter herinnering aan den toenmaligen dag was voor ons een zaak van geloof en wel van geloof in uw per soon. Thans staat het geheele Duitsche volk, aan het hoofd zijn weer macht, in den strijd om de verdediging der verworvenheden van onze revolutie van de veiligheid van.het Rijk en van het levensgebied der natie. Wat toen een zaak van het geloof was, de overwinning, dat is thans een zaak der zekerheid geworden. F) F Führer begon met een blik op het verleden, ten einde zich „weer eens bezig te houden met de fundamenten van ons bestaan, onze ontwikkeling en onze overwinning". Wij hooren thans, zoo ging hij voort, zeer vaak de opmer king, dat deze oorlog eigenlijk de twee de wereldoorlog is. Men identificeert dus dezen strijd met den eersten, dien wij zelf nog voor hot grootste deel als sol daten mede beleefd hebben. En dat is niet alleen juisi in dien zin, dat ook deze strijd thans werkelijk bijna de geheele wereld omvat, maar het is nog veel juister, wanneer men bedenkt, dat het gaat om dezelfdé doelstellingen, dat de zelfde krachten, die den eersten wereld oorlog hebben doen ontstaan, verant- woordeijk zijn voor den tegenwoordigen en dat deze krachten en machten de zelfde doelstellingen nastreven, die in dertijd in den kern der zaak de bedoe lingen van hun strijd vormden. Het zijn niet alleen dezelfde oorzaken, maar het zijn vooral ook dezelfde personen. Ik mag daarbij met trots zeggen, dat daar op één uitzondering wordt gevormd, juist door de staten, die thans als bond- genooten worden belichaamd door hpt Duitsche rijk: Italië. Japan enz. Want één ding kan niemand tegenspreken, nl dat we) Churchill reeds voor 1914 een van de gemeenste oorlogsophitsers van den toenmaligen tijd was. dat Ro®&e- velt toentertijd de kleine man is ge weest van president Wilson, dat de ka pitalistische mannen van thans ook toen reeds het gewicht van hun invloed in de waagschaal geworpen hebben voor den oorlog, terwijl omgekeerd niemand kan bestrijden, dat wij volkomen, on schuldig geweest zijn aan den oorlog van toen. Wij waren allemaal slechts heel kleine soldaten. Het zijn dezelfde drijf krachten, die de schuld droegen aan d°n eersten wereldoorlog en die thans ook voor den tweedon wereldoorlog vernnt woordelijk zijn. Het toenmalige Duitseh land was een monarchie, dus geen socia listische dictatuur. Tiet was democra tisch, dus geen nationaal-sffcialistischo staat Het was parlementair, dus niet wat het tegenwoordige Duitschland is. Er moeten dus motieven zijn, die niet gelegen zijn in den staatsvorm, die toen en thans wederom geleid hebben tot den aanval van die krachten, ofschoon zii in heide gevallen voorgeven, dat het de staatsvorm is Het zijn andere motieven, die hen reeds toen don oorlog tegon het Duitsche rijk in gebracht hebben Toen was Encreland de voornaamste ophitser in dien striid. het Engeland dat in den loop van 1100 jaren alleen door geweld en door een enkele reeks van bloedige oorlogen ongeveer een kwart van de ge heele oppervlakte dor aarde aan zich heefi onderworpen. Om doze verovering der wereld, deze onderdrukking der vol keren te beveiligen, heeft Engeland er naar gestreefd in Europa het zg even wicht van'krachfon in stand te houden dat wil dus zeg«ren er naar te streven dat geen enkele Euroneesche staat hoven een zekere mate uit in kracht zon kun ncn toenemen en misschien daardoor zon kunnen opstijgen tot een lei 'oude rril in Europa Wat zii wilden, dat was het versplinterde Europa het innerlijk verdeelde Om dit doel te hereiken, heeft Ence'rind ook in Euronn den eenen oor loc 'ie doiv anderen gevoerd. Drt Führer sehildorde vervolgens hoe Enr-^'end om der wille van de instand hm -' M/ijper sunrematie. achter elkan der ^npnjo Nederland en mei lie hu'" van geheel Furona ook Frankriik heeft Voefppdon Voortgaande zeide hij om dpn gnjonfrlon de F.ngelsehen ook pr»n5 n rV'Dysohijrmd don factor te moe ten '/'en d:n Furona wellicht zou kun nan Thnnc begon een strijd tf"!'"1 T'uni^'-'nnd. n'el uit liefde lot d; vei «-on p^oar uit het meest eigen meest nuchtere belang. Daarachter stond dat eeuwige jodendom, dat weet te verdienen aan en winst te maken uit iederen strijd tusschdn de volkeren. Het is derhalve steeds de drijfkracht geweest ter verwekking van onrust onder de vol keren. Toen in 1914 voor de eerste maal een wereldcoalitie tegen het toenmalige Duitsche rijk bijeengebracht moest wor den. had men daarvoor een paar moti veeringen. Men zeide toen, dat Duitsch land vrij moest worden, ten eerste van zijn keizer. Men zeide verder, dat het het militarisme was, dat l?et Duitsche volk ongelukkig maakte en bedrukt. Tenslotte zeide men, dat er heelemaa! een einde moest komen aan den oorlog, dus oorlog aan den oorlog. Het zou won derbaarlijk geweest zijn, wanneer Enge land de wereld in afschuw voor den oor log zou zijn voorgegaan door de resulta ten van zijn oorlogen vrij te laton en weer ter. beschikking té stollen van de overige wereld. Maar onder het „oorlog aan d"« n oorlog" verstond men in Enge land iets anders, nl. den oorlog tegen Europa, tegen de mogeijkheid het on recht in deze wereld nog eenmaal weer goed te maken. Twee doelstellingen TWEE doelstellingen dus: de macht aan dengene, die de macht heeft, en iedere macht weg van hem, die haar niet heeft. Het is ongeveer zoo, zooals in het binnenlandsche politieke lever, vele lieden zeggen: wij willen geen ver andering in de maatschappelijke orde: wie rijk is, moet rijk blijven, wie arm is, moet arm blijven, zooals het gegeven is en gewild en zooals het gewild is zoo moet het blijven en do mensch mag niet in opstand komen tegen datgene, wat gewild is, omdat het gegeven is. Daai tegenover kent gij onze.nationaal- socialistische opvatting. Wij zien in iéderen roestand en op iéder oogenblik van de wereldgeschiedenis het resultaat vai een zich nooit onderbrekend le vensproces en het is onmogelijk op een bepaald oogenblik te zeggen: nu houdt dit ontwikkelingsproces op. Veeleer ligt het in de natuur der ontwikkeling van alle dingen, dat iedere sterilisatie van dit levensproces moet leiden tot een af sterven. liet slagwoord: „oorlog aan den oor log" is dus een volkomen leugenachtig parool geweest. De feiten bewijzen, dat op het oogenblik, waarop de oorlog ten einde was, de voorwaarden voor nieuwe oorlogen geenszins uit den weg konden worden geruimd, evenmin als de instru menten voor het voeren van nieuwe oor logen. Het zou een prachtig gebaar ge weest zijn wanneer na de ontwapening van Duitschland ook Engeland. Ameri ka en Frankrijk zouden hebben ontwa pend. Wij hebben hen zoo vaak ver maand, tijdens de republiek van Wei mar gevraagd, later geëisclit dat zij dat zouden doen. Maar de oorlogen gingen voort. Alleen voor don eonigen versla- gene. het Duitsche volk. scheen het on mogelijk zijn bestaan in deze wereld nog eenmaal ^e zijnen gunste te veran deren. Men streed toen met gelijke metho den als thans. Men voerde eerst den strijd in den vorm van het samenbren gen van coalities. Churchili heeft jaren lang door zijn voorgangers garantiebe loften laten aanbieden Hij geeft thans zelf toe, dat de Engelschon heelomaal niet in staat geweest zouden zijn allooi te strijden. Maar zij hebben de Oostzee landen gegarandeerd, zij hebben de Halkan landen gegarandeerd. Aan iedo ren staat verklaren zij. dat Groot-Brit lannië met hpol zijn macht achter hen zou gaan staan. Hun methoden zijn ook verder dezelfde gebleven beloften aan al de lichtgelovigen, kleingeloovigen of dommen die er in wilden vliegen, ver der hun poging om zooveel mogelijk met het bloed van anderen de eigen be langen te laten vertegenwoordigen Steeds weer moet men bedenken dat hot Britsche wereldrijk in vierhonderd ia ren nauwelijks tien procent van het bloed in tallooze oorlogen heeft moeten vergieten, dat Duitschland vergieten moest om slechts zijn naakte bestaan te verdedigen. Geen parvenus 1\/T ET de tweede Britsche methode staat de versplintering in verhand. De Führer beschreef hoe in denzelfden tijd. waarin Duitschland verscheurd was door zware binnenlandsche godsdienst twisten. die het Duitsche volk oneindig veel bloed kostten. Engeland de moge lijkheid kreeg zich te verheffen tot we reldmacht. Ik moet er steeds weer op wijzen, zoo zeide hij, dat het niet waar is, dat wij. Duitschers, de parvenues zou den zijn. De parvenue is Engeland, wij niet Wij hebben een oudere geschiede nis, en in een tijd, waarin Europa een geweldig Duitseh keizerrijk kende, was Engeland een klein, onbelangrijk eiland In den vorigen wereldoorlog zag men de mogelijkheid der versplintering op ander gebied. Na de onmogelijkheid het Duitsche volk nog in dynastieke bin nenlandsche crises te verwikkelen, zag men een nieuwe niogelijkhcid in het te gen elkaar uitspelen van de partijen- Het is toen gehikt het Duitsche volk in wendig langzaam murw te maken. Er werd een gemeene opstand ontketend door marxistische liberalistische en ka pitalistische belanghebbenden, achter wie als drijvende kracht de eeuwige jood stond. Zij hebben Duitschland toen ten val gebracht. Wij weten thans uit de uitspraken der Engelschen zelf, dat zij in 1918 aan het eind waren, en voor hun eigen in eenstorting stonden. De eerste wereld strijdperk getreden met het besluit dit Duitschland weer op te richten. Het wa> een zoo dwaas besluit in de oogen van vele anderen, dat mij mijn naaste vrieri den niet begrepen. Ik heb de kracht tot dit besluit slechts verkregen uit kennis van het volk. Het moesten wel grenzen; looze idealisten zijn, die toen tot mij kwamen, want zij hadden heelemaal niets te winnen rnaar steeds alleen te verliezen en op te offeren. Ik ben dezen strijd begonnen tegen de domheid en traagheid van onze zoogenaamde hoo- gere kringen, tegen de lafheid, die zich overal verspreidde. Ik moest voorts strijden, toentertijd, tegen zoovele belan gen van alle enkelingen. Daarbij kwam dc traditie, waarin iedere enkeling opge groeid was, waarvan hij geloofde zich niet te kunnen losmaken. Het was een strijd tegen bijna alle levensgewoonten en bovendien nog een strijd tegen de meest natuurlijke belangen. Het was toen heldendom de eerste nationaal-socialist in een of andere groep, in een of andere fabriek'te zijn. maar ook in een of an dere salon. Deze helden, die tot ons kwa men, hebben in werkelijkheid den oor log van 1914/1918 voortgezet. Men heeft het later ook zoo voorgesteld, alsof aan den eenen kant soldaten zouden staan en aan den anderen kant de partij. Ne^n, zij waren eens dc soldaten geweest en wel de beste, nl. die eeuwige soldaten, die de onderwerping niet wilden en niet konden verdragen. Toen kwamen de georganiseerde te genstanders. in het eerst zoo ongeveer 49 partijen. Toen ik den strijd toentertijd begon, was ik mij er nauwkeurig van bewust, dat het een strijd tegen een hee le wereld was en hoe moeilijk het was. In dien tijd moest ik de beweging op de proef stellen en natuurlijk ook mijzelf, liet beslissende voor onze partij was daarbij misschien de overweging: over winningen behalen kan iedere zwakke- Evcnals hun waardige bondgenooten in het Oosten, werpen Britsche vliegeniers steeds weer hun bommen op vreedzame Nederlandsche steden, zonder militaire doelen in de nabijheid en brengen dood en verwoesting. Geheele straten worden getroffen en honderden personen worden dakloos gemaakt. (Miiller - Pöchl - Stapf Holland m oorlog kon niet verloren worden door de verdiensten van onze tegenstanders, maar uitsluitend door onze eigen schuld. Het gevolg van deze ineenstorting was niet zoozeer dat Duitschland met open armen door de werqlddcmocratie werd opgenomen, integendeel, de gevolgen waren de meest ontzettende ineenstor ting van politieken en economischcn aard, die een volk ooit beleefd beeft. In dit verband herinnerde de Führér aan Wilson, die het Duitsche volk voor loog, dat wanneer Duitschland de wa pens zou neerleggen, een algemeeno overeenstemming zou volgen en oen nieuw tijdperk van vrede van rechts gelijkheid van verstand enz. zou aan breken. Zoo kwam indertijd, aldus ging do Führer verder, het oogenblik van die uiterst bittere teleurstelling die begon op het oogenblik, waarop dc Duitsche onderhandelaars naar den salonwagcn gingen, en daar met de barsche vraag werden ontvangen: „Wat wenschcn de heeren hier?" Het Duitsche volk ver zonk in enkele maanden in een ondenk bare diepe versaagdheid. Het zag ner gens meer hoop, een uitgehongerd volk, dat men zelfs toen zijn plaats niet te rug gaf, toen het den wapenstilstand en den vrede had onderteekend, dat msn ook toen geen levensmiddelen gaf toen het reeds zonder wapenen was, dat men steeds weer afperste en met steeds nieu we afpersing een nieuwe onderwerping afdwong. In dien tijd ben ik in het politieke BEHLIJN, 30 Januari (D.N.B.j. Het Sportpalast te Berlijn, waarin reeds zoo dikwijls sinds de jaren na het overne men van de macht groote betoogingen zijn gehouden, stond ook vandaag in het Leek en van de komende plechtigheid. De groote ovale propvolle ruimte was versierd met de kleuren van het Duit sche Rijk en zijn bondgenooten. Op de eerste rijen voor het spreekgestoelte hadden bijna alle ministers, rijksleidcrs, de generaliteit, alsmede de ecregasten der verbonden naties en gewonden der Duitsche weermacht plaats genomen. Onder een geweldig gejuich besteeg de Fuehrer, nadat dr. Goebbels enkele in leidende woorden had gesproken, hel spreekgestoelte. Toen de Fuehrer zijn rede, welke bij na twee uur had geduurd, had uitge sproken, klonk minutenlang een gewel dige ovatie, waarna gemeenschappelijk de volksliederen werden gezongen. He.j geheele Duitseh volk heeft aan de radio toestellen gezeten deze groote betooging medebeleefd. ling, slagen van het noodlot doorstaan, kunnen alleen de sterken. Ik heb mij toen het woord van een groot Duitseh filosoof ter harte genomen: een stoot, die een sterken man niet omver werpt, ver sterkt hem nog slechts te meer. En, al dus ging de Führer verder, hoe was toen de houding van het buitenland? Het nam van ons geen notitie, want dil bui tenland werd ingelicht door zijn diplo maten. En de diplomaten gingen om in kringen, waarin wij. nationaal-socialis ten, niet konden verkeeren, niet wilden verkeeren en tenslotte ook niet moch ten verkeeren. Deze diplomaten hebben prachtige rapporten aan hun regccringen gezonden, waarin zij een uiteenzetting gaven van het geheele spel van krach ten in Duitschland en dc kracht over het hoofd zagen, die voorbestemd was zich eens met het geheele rijk te be lasten. Ik heb er nooit prijs op gesteld te we ten hoe het buitenlond over mij oordeelt. Het is mij volkomen onverschillig. Wan neer mij mijn vijanden eens mochten prijzen, dan kan het Duitsche volk mij naar den duivel jagen. Dc Führer herinnerde er nogmaals aan hoe echter ook tezelfdertijd de de mocraten in Duitschland door het bui tenland werden behandeld. Zij zijn zoo zeide de Führer werkelijk als habenichtse behandeld, maar zij hadden tenminste de eer in Genève te mogen zitten. Men heeft hun alle menschen- rechten geweigerd, maar zij hadden de eer hier en daar deel te nemen aan een internationale conferentie of zelfs te mogen presidceren. Men heeft het zelf- bestemmingsrecht van hef Duitsche volk mishandeld, maar zij mochten ten minste van het zelfbestemmingsrecht in het Gcneefsche Volkcnbondspaleis spre ken ten aanzien van andere naties. De economische ellende Lp N dan, aldus ITitler verder, tie ont zaggelijke werkloosheid, de econo mische ellende. ^Vaar is toen de econo mische hulp der wereld gebleven? Wan neer ik thans lees, dat de heer Roose velt verklaart, dat Amerika de wereld een nieuw, economisch 6ysteem zal ge ven, welnu, misschien wel een nieuw, maar het zal een miserabel systeem zijn. n.l. het systeem, waardoor Roosevelt zelf reeds bankroet is gegaan, en dat hij gelooft alleen door een oorlog te kun nen redden van het gerecht. Hitier beschreef hoe na September 1930. toen de partij met 107 mandaten haar intrede deed in den Rijksdag, de moeilijkheden eerst toenamen. Hij her- lerrlr* aan de partijgenooten, die toen ten offer violen aan sluipmoord, aan c'e ruim 10.000 nationaal socialistische ge wonden in die jaren, aan de verschillen de tegenslagen- die de partij beleefde, tot eindelijk de dag kwam, die thans herdacht wordt. Uitvoerig besprak Hit Ier de erfenis, die hij aantrof. Alles gr? ruïneerd, het bedrijfsleven vernietigd, vele millioenen werkloos, het aanta! werkloozen toenemend van week tot week. 7 millioen personen, die een te korten werktijd hadden, bij rijks en Iand6 financiën een ontzaggelijk tekort, het boerenvolk ineengestort. Ik heb toen gewaagd, zeide ITitler. en wij hebben he' gewonnen. Na een beschrijving van het geweidigi opbouwwerk in het binnenland, ging Hitier o.m. voort: In 1935 begon de vrij heid naar huiten zich reeds te verwezen lijken Toen de oorlog begon, had ik een i ogram van cultureel, economisch en sociaal werk ter hand genomen, of voor een deel ook reedö voltooid. Wanneer deze oorlog niet zou zijn gekomen, zou men van ons tijdperk, van on6 aljgn en ook van mij gesproken hebben als schep pers van de werken des vredes Wan neer echter deze oorlog niet zou zijn ge komen. wie zou dan van Churchill snre ken? Thans echter zal men van hem spreken al6 van den vernietiger van een imperium, dat hij zelf verwoestte. ITitler karakteriseerde Churchill als .onbekwaam om iets te scheppen, iet? te presteeren. een creatieve daad te vol brengen. slechts in 6taat om te vernie len". Zijn ..rotgenoot in het Wittehuis" over wien hij daarbij heelemaal niet zou willen spreken, noemde Hitier een arm- za.iee dwaas. Hoemeer wij werkten. aldu6 de Füh rer verder, hoe meer wij in orde brach ten. *>oe meer de haat toenam, want nu kwam daarbij de bekromnen haat van maatschappelijke lagen, die in het bui tenland geloofden, dat het sociale Duit sche voorbeeld eventueel ook daar zou kunnen worden toegepast. Tk verlang niet, dat de nationaal socialistische gedachten in het bui tenland worden verwezenlijkt. Want ik ben er niet om te zorgen voor het geluk van andere volken, maar ik voel mn alleen verantwoor- del 'k voor miin on volk. td:. verband noemde Hitier het d09r Roosevelt aangekondigde wereldpro gramma, dat den menschen vrijheid en recht op arbeid moet geven, een grap. Waf hij aankondigt, zijn dingen, die hij aan het nationaal socialistische program heeft ontleend. Om hun eigen volkeren te lokken, moeten deze kapitalistische hyena's in ons partijprogram, kruipen on er enkele zinnen uit opvisschen, die 6tumperds. Daarbij doen ze nog alles onvolmaakt. Nauwe verhouding met En geland mislukt I,og al a- de Führer een uiteen zetting van het buitenland6che politieke program, dat hij na het overnemen van de macht trachtte in te voeren: het voor. nemen om met drie landen, met Enge land. Italië en Japan, een nauwe ver houding aan te gaan. Iedere poging, zoo erzekerde hij. om met Engeland tot een overeenstemming te komen, was volko men doelloos. Zij zagen in Duitschland een vijand. Dat niet Duitschland in laatste instantie hun empire bedreigde, maar dat dit empire slechts in stand ge holden kon worden, wanneer Engeland het verband met Europa vond, werd hun niet bewust. Zij streden tegen Europa bij iedere gelegenheid en het was vooral de man, dien ik reeds ver scheidene malen genoemd heb: Chur chill. Ieder poging dezen man te bena deren, strandde op zijn hardnekkig: ik wil èen oorlog hebben. Om hem heen stond een clique. Wanneer men hun namen noemt, zijn dat louter nullen Wanneer een man binnenkomt, zooals W a veil. dan wordt hij er terstond weer uitgeworpen. Van dc Joden wil ik hier bij niet spreken, zij zijn in ieder geval onze oude tegenstanders. En wij zijn ons er van bewust dat de oorlog er slechts mee kan eindigen, dat of wel de Ger- maansche volkeren worden uitgeroeid of dat het Jodendom uit Europa ver dwijnt. Ik heb op 9 September in den Rijksdnc reeds gezegd en ik hoed mij voor overijlde voorspellingen dat deze oorlog niet zoo zal eindigen, als de joden bet zich voorstellen. In Europa zullen niet de arische volken worden uitse roeid, maar deze oorlog zal de vernn tiging van het Jodendom zijn. Voor de eerste maal zullen niet andere volkeren doodbloeden, maar voor de eerste maal zal de echt oud-Joodsche wet worden toegepast: oog om oog, tand om tand. En hoe verder deze gevechten zich uit breiden, des te meer zal, dat mag het Jodendom zich voor gezegd houden, he: anti-semitisme zich uitbreiden. Het uur zal komen, waarop de slecht ste wereldvijand van alle tijden weer tenminste wellicht voor duizend jaar zijn rol uitgespeeld zal hebben. Des te gelukkiger was ik, zoo ging ITitler verder,"dat ik in plaats daarvan, met den tweeden staat die verhouding tot stand kon brengen, die wij eens na streefden. Dat is geen wonder, het zou bijna een wonder geweest zijn. wanneer het anders zou zijn geloopen. Want liet is geen toeval, wanneer een volk in don loop van nauwelijks honderd jaren bij na hetzelfde lot ondergaat als een ander, liet bogon reeds in 1935, toen plotseling Engeland zich tegen Italië keerde, zon der eenige aanleiding. Italië heeft En veland in het geheel niets ontnomen Engeland handelde alleen op grond van de overweging, dat het niet wilde, dat Italië zijn levensvrijheid zou krijgen Duitschland en Italië staan thans tegen over denzelfden vijand, om volkomen dezelfde redenen. Zij zijn gedwongen sa men denzelfden strijd te voeren, op te ven en dood met elkander verbonden te zijn ItaliëDuitschland T K heb de laatste woken gedurende de A enkele vrije uren, die ik had. zeer veel ook over de Italiaanschc fascisi schc revolutie gelezen. ITet wag alsof ik de geschiedenis van mijn eigen partij TOKIO, 30 Jan. (D.X.B.). De Ja- pansche luchtmacht heeft. na6* Do mei meldt, Donderdagmiddag on danks het slechte weer. bij verras sing een aanval ondernomen op het vliegveld van Rangoon. In luchtge vechten schoten de Japansche vlie gers van ongeveer 20 vijandelijke toestellen er 5 neer. Alle vijandelijke vliegtuigsteunpunten op Malakka zijn thans in Japansche handen, met uitzondering van 5 vlieg velden, waarvan er zich een in het Zui den van de provincie Johore bevindt en de overige 4 op het eiland Singapore. Deze 5 vliegvelden zijn echter door de herhaalde Japansche bombardementen zwaar beschadigd. De schaarschte aan levensmiddelen te Singapore neemt steeds scherper vor men aarx Op 8 Februari worden vleesch, boter, brood nog slechts tegen rantsoe- neeringskaa/ten verstrekt. Singapore werd Donderdagavond en Vrijdagoch tend weer door sterke formaties Japan sche vliegtuigen aangevallen. Schade aan gebouwen wordt toegegeven. Naar te Rangoon officieel wordt be kend gemaakt, hefcben tot dusver geen troepen van Tsjocngking aan den strijd in Birma deelgenomen. De Britsche strijdkrachten hebben zich op een nieu we verdedigingslinie tusschen Moelmein en Rangoon teruggetrokken. Te Bhagal- poer in de provincie Bihar, waar op nieuw onlusten zijn uitgebroken, is het dragen van wapens volgens Radio Delhi ten strengste verboden. De geheele In dische bevolking aldaar mag zich tus schen 8 uur des avonds en 5 uur des ochtends niet op straat vertoonen. Het aantal slachtoffers van dc botsingen van Donderdag is tot tien gestegen. BERLIJN. 30 Jan. (D.N.B.) De Duit sche luchtdoelartillerie heeft in samenwer king met nachtjagers den Britschen bom menwerpers. die in "den nacht van Woens dag op Donderdag boven Noordwest- Duitschland zijn geweest, weer gevoelige verliezen toegebracht. Het oorspronkelijke aantal van drie neergeschoten bommen werpers is naderhand verdubbeld, zoodat de Britten van hun slechts zwakke forma ties zes bommenwerpers hebben verloren, zonder militaire of economische objecten te treffen. Volgens een bericht van den Engelschen nieuwsdienst heeft het ministerie van luchtvaart meegedeeld, dat Duitsche vlieg tuigen vannacht aan de N.O. kust van Schotland bommen hebben geworpen. Er ontstond, naar toegegeven wordt, .eenig® schade". HET EXTRA LEGERBERICHT In het extra-bericht van het Duitseh® opperbevel in ons blad van gisteren over het Duitsche duikbootsucces, moet in plaats van ,.13 schepen van 174.000 ton in totaal" worden gelezen: „13 schepen van 74.000 ton in totaal". BULLIT WEDER TE NEW YORK LISSABON. 30 Jan. (A.NP.). Naar de Britsche berichtendienst uit New York meldt, is de speciale afgezant van Roose- velti Bullit. gisteren van een reis van acht weken in het midden-Oosten per vliegtuig te New York teruggekeerd. Bullit weigerde een verklaring af te leggen voordat hij met Roosevelt gesproken had. Aan boord van hetzelfde vliegtuig bevond zich de gewezen ambassadeur der Ver. Sta ten in Bulgarije Earle. UITZONDERINGSTOESTAND IN EIRE STOCKHOLM. 30 Jan. (D.N-B.). Vol gens een bericht van den zender Athlone. is in Eire de uitzonderingstoestand afge kondigd. voor mij zag. En nu strijden wij ook op dezelfde oorlogstooncelen. Duitschers in Afrika, Italianen op het Oostelijk oor- logstooneel, wij strijden gemeenschappe lijk en men moet zich niet vergissen: deze strijd wordt tot de gemeenschap pelijke overwinning gevoerd. En nu is ook de derde slaat aan onze zijde getreden, waarmede ik steeds goe de betrekkingen wilde sedert vele ja ren: Japan. Daarmede zijn nu de drie groote habenichtse vereenigd en wij wil len thans zien wie in dezen strijd de sterksten zijn: zij, die niets te verliezen en alles te winnen hebben, of zij, die alles te verliezen en niets te winnen hebben. Want wat wil Engeland, wat wil Ame rika winnen? Zij hebben zooveel, dat zij met hetgeen zij bezitten, niets weten te beginnen. Zij hebben al de zorgen niet, die wij hebben en zij slagen er niet in met hun proble.men een verstandige oplossing te vinden. En wanneer een Britsche vorst-aartsbisschop tot God bidt dat hij hel bolsjewisme over Duitsch land en over Europa moge zenden als straf, kan ik slechts zeggen: ovor Duitschland komt het niet. Maar of het niet over Engeland komt, dat is een an dere kwestie. (Vervolg op pagina 2) Vandaag gaat de zon op om 925 uur en onder om 18.22 uur; maan onder 'om 8.33 uur en op om 17.47 uur. Zondag: Zon op om 923 uur en onder om IS.25 uur; m'aan op om 9 05 uur en op om JS.45 uur. Maandag: Zon op om 9.22 uur cn onder om 18.27 uurmaan onder om 9 37 uur cn op om 20.02 uur.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1942 | | pagina 1