Buitenland.
Binnenland.
Allerlei.
Stadsnieuws
Van hier gaan we naar Cheribon om
kapok te laden, daarna naar Priok. Met
oudejaarsavond wordt de heele equipage
op oliebollen onthaald en wordt er feest
gevierd. Alle bellen en klokken aan
boord worden om 12 uur geluid en met
het volle matrozenorkest, bestaande uit
turksche trom, triangel een paar fluitjes
en een harmonica die onder de hand
den laatsten adem wel zal uitblazen,
wordt een ommegang op de boot ge
houden. Nog allerlei vrachtgoederen
moeten worden geladen en een massa
steenkolen, wat door ongeveer 200 ke-
lies wordt bezorgd. We zullen Marseille
en Duinkerken op onze terugreis aan
doen en daar wel eenige dagen blijven
om te lossen We hebben in Indië 14
havens aangedaan, maar kwamen niet
overal aan wal; de indruk is echter uit
stekend.
Tot ziens; maar uit Port-Saïd en de
Fransche havens krijgt u nog bericht.
Die miskende tegenstanders!
De Nieuwe Baar nschc Courant, anti
revolutionair orgaan voor Baarn
e. o. bevat in zijn nummer van Zater
dag 2 Juli een hoofdartikeltje getiteld
„Niet juist gezien", waarin dit blad op
quasi gemoedelijken toon klaagt over dc
miskenning, waaraan de kerkdijken bloot
staan. Op de volgende wijze meent de
N. B. zijn afkeering te kennen te moe
ten geven over de wijze waarop de daden
en de woorden der „Christenen" aan
kritiek worden blootgesteld:
„Toch die zoo diep verachte en gehoonde
„Christenen, met schimp en smaad weken
„lang overgoten, de meerderheid.
„De felle haat sist dan ook op uit de vrij
zinnige pers, die dag aan dag voortgaat op
„een wijze, die bedenkelijk veel van volks
opruiing heeft.
Jammer, dat dc N. B. het niet noo-
dig oordeelt uit de vrijzinnige organen
aanhalingen te doen, waaruit die haat
en dat schimpen en smaden blijkt! Dat
is altijd klemmender, dan zoo'n bloote
medodeoling. Gelukkig toch voor de
kerkdijken, dat de wijze, waarop zij
den verkiezingsstrijd gevoerd hebben,
zoo schitterend afsteekt bij het optre
den der vrijzinnigen.
Men denke maar aan Syhrandi of aan
het beruchte strooibiljet van Middelharnis
bijvoorbeeld en aan zooveel andere
staaltjes van de eigenaardige opvattingen
van sommige „Christelijke"propagan-
disten, die wij voor en na in de Eern-
landcr met naam en toenaam aan de
kaak hebben gesteld.
Maar, zegt de N. B. als meiibch zijn
we ook eigenlijk geen zier beter dan
jullie, maar wij hebben zulke voortref
felijke beginselen. Luister maar:
„Wie waarlijk de Christenen eenigszins
„van nabij kent, weet wel, dat zij zich niet
„beter wanen dan andere menschen; kent
„hun pleiten, niet op eigen voortreffelijkheid,
„maar alleen op de genade. Gods.
„Juist de wetenschap, dat zij zeiven er-
„barining noodig hebben, doet hen afstaau
„van alle hoogheid; en allerminst zijn zij er
„op uit zich anderen teu voorbeeld te stellen.
Iloe nederig!
Doch niet alleen nederig, de kerke-
lijken zijn ook goedig. De N. B. cou
rant wil zelfs een poging wagen om die
arme vrijzinnigen aan „wat meer licht
te helpen", want die domme tegenstan
ders zien soms voor hoogmoed aan, wat
goed beschouwd slechts klinkklare ne
derigheid is. En nu dat „meerdere licht".
We willen het onze lezers niet onthou
den. De Nieuwe Baarnsche heeft het
woord
de dingen zoo somber in Waarom zou
je jaloorsch wezen? Je weet wel, dat ik
je lief heb. Jaloerschheid is altoos een
beetje belachelijk, maar in ons geval
zou ze ongerijmd zijn. Als je daarover
eenmaal begint te denken moet je ja-
loersch worden op directeurs, schrijvers,
journalisten, op het geheele pubhek.
Eiken avond maakt het publiek mij het
hof. Wat kan het je schelen. Ik heb je lief,
zeg ik je, en ik bewijs het door je te
trouwen. Als dat niet voldoende is, moet
ik denken dat je moeilijk te voldoen
bent."
Zij trouwden in de laatste dagen van
April. Het publiek had Gorgeons schul
den en Paulines uitzet betaald, dat alles
werd door twee beneficieavonden gedekt.
Ze waren beiden bij het publiek zeer
geliefd. Na de huwelijksplechtigheid ga
ven ze een groot déjeuner en reden
daarna, zooals in dien tijd het gebruik
was, naar Fontainebleau.
Gorgeon straalde, hij was trotsch als
een koningszoon. De boomen kregen al
bladeren, behalve de eiken, die lieten
als groote heeren op zich wichten. Gras
en mos spreidden een zacht kleed voor
de voeten der beide geheven. Pauline
plukte een massa witte viooltjes. Eiken
morgen gingen zij vroeg uit en kwamen
's avonds heel laat thuis. Zóó vroeg dat
de hagedissen verschrokken, en zóó laat
dat dc gonzende meikevers hun om het
hoofd vlogen. Den lsten Mei woonden
„Spreekt men kalme liberaleu, dan zijn
„ze, zoo ze zeggen, vooral hierover veront
„waardigd, dat onzerzijds zou worden be-
„weerd, dat wij, Christenen, de „Christelijk
heid", en daarmee de zedelijkheid" enz. in
bezit hebben, „terwijl we onze tegenstanders
„dan als heidenen atschilderen die al deze
„dingen zouden missen."
„Dit verwijt aan ons adres komt ook in
„de pers voor; in de roode zoowel als inde
.bleeker getinte, en het kan daarom zijn
„nut hebben een poging te wagen, onzen
„tegenstanders op dit punt aan wat licht te
helpen.
„Wij zouden alzoo zeggen dat wij in het
„bezit zijn van de waarheid; van het Chris
tendom, van de Zedelijkheid enz. Dit is vol-
„komen juist.
Onwillekeurig schoten ons bij liet le
zen van deze phrasen eenige leeke dicht
jes van den predikant-dichter de Qene-
stcl te binnen, iemand die den gods
dienst lief had, al stond hij niet op het
„standpunt der openbaring":
De Waarheid.
Aan Mevrouw.
Gij hebt de waarheid, eedle vrouw?
Vergeef, dat ik meteen
Het nog maar half gelooven wou
Ik dacht, God had ze alleen,
en:
Leuze voor Waarheidzoekenden.
Waarheid zij het doel slechts van uw streven!
Zoekt gij ze ook langs anderen weg als wij...
GoedTe beter vruchten draagt ons leven.
Want: wat wij niet vinden dat vindt gij.
Het klinkt heel anders en wel zoo be
scheiden.
"We zullen het hierbij laten. Slechts
nog een vraag: Wie zijn eigenlijk die
wij, die de waarheid hebben?
Zijn daar de Roomschkatholieken ook
onder begrepen, met hun „alleen - zalig
makende kerk."
Die behooreu toch ook bij de Chris
telijke partijen? Dankbaar voor het reeds
ontstoken licht, moeten we toch eindi
gen met de vraag om „wat neer licht,"
want helder is het ons nog niet.
Cursiveering van ons.
't Staat met de geldmiddelen van
liet Yaticaan niet best. De Paus denkt
over ernstige bezuinigings maatregelen
en o. a. over het terugbrengen van liet
getal kardinalen te Rome. die elk
30.000 lire. traktement genieten, van
30 tot 15.
De Rechtbank te Cagliari heeft
verscheidene jongelieden, beneden de
18 jaren, tot zes maanden gevangenis
straf en zware geldboeten veroordeeld
wegens godsdienstige onverdraagzaam
heid, door 't bij het voorbijtrekken van
een processie aanheffen van de kreet:
„Leve Giordano Bruno
In de Beicrsche Kamer is door de
liberalen een ontwerp ingediend tot in
voering der evenredige vertegenwoordi
ging. Zij willen dit stelsel nog voor
den loopenden zittingstijd van den Land
dag zien toepassen.
Een hoogleeraar aan de juridische
Academie te Eperjel (Hongarije), dr.
Julius Mauritz, heeft ziju vroegere bruid,
de dochter van een leeraar, op haar
ziekbed overvallen en gedood en daar
na zichzelf van 't leven beroofd door
een pistoolschot.
Dowie is in zijn stad Zion terug
gekeerd en door de bevolking, die hui
zen en winkels versierde, inet geest
zij een landelijk feest bij, dat een ge-
heelen dag duurde en onder de groote
beuken gevierd werd Alle jonge meisjes
uit de buurt waren er, burgeresjes, wijn-
leestere, boerinnetjes. Pauline werd
algemeen bewonderd; men hield haar
voor een adellijke dame van een der
kasteelen uit de buurt. Ze danste wat
ze dansen kon, ofschoon ze zand in de
schoentjes kreeg. Toen wandelde man
en vrouw bedaard naar hun rijtuig.
Van tijd tot tijd keerden zij zich even
oin, naar de plek waar het feestterrein
zich als een roode vlek vertoonde. De
muziek der vedelaars, het gepiep der
fluiten, het knarsen der ratels en do
ontploffing der voetzoekers het klonk
al flauwer en flauwer. Eindelijk hcerschte
er volkomen stilte; de maan scheen;
er begon oen nachtegaal te slaan. Gor
geon was bewogen, enkele tranen vielen
langzaam neder. Waarlijk, geen elegisch
dichter heeft ooit in gevoeliger stemming
verkeerd dan deze komiek. Pauline, die
hardop snikte, zei ten laatste lachend.
„Wat zouden zij een pret hebben, als
ze ons zoo zagen schreienliet is
mij te moede alsof wij honderden mijlen
van het tooneel verwijderd waren".
„Ongelukkig moeten wij er over drie
dagen weer heen!"
„Gekheid, wij behoeven toch niet
altijd te schreienWij kunnen toch wel
innig veel van elkander houden, al zijn
we niet vroolijk!"
drift begroet. Een van de meest in het
oog loopende versieringen was een
triuinfboog van stuc, die de indruk
maakte alsof hij uit stoen was opge
bouwd. Op elk blok was de naam van
een stad geschilderd, die Dowie op zijn
rondreis bezocht. De steden die hem
verwelkomd hadden, prijkten in zwarte,
zij die hem uitgeworpen hadden (o. a.
Londen) in roode letters.
Dc expres-trein van Chicago naar
Sint-Louis is ontspoord ten gevolge
van eene vergissing in den wissel
stand. De locomotief stak de wagens in
brand; er zijn twintig dooden, waaron
der velen verbrand zijn.
De drie Turksche Redif-bataljons
in Prisren, die in opstand waren geko
men wegens den dwang 0111 11a den ge
stelden tijd onder de wapens te blijven,
zijn weder tot bedaren gebraóht door
de verzekering dat zij over 14 dagen
met groot verlof zullen gaan.
Een ontzettende brand heeft in
de gevangenis van Tongeren gewoed.
Het geheele gebouw is bijna vernield.
Men wist de gedetineerden „in zeker
heid" te brengen. Persoonlijke ongeluk
ken kwamen bij den ramp niet voor.
Geuvraal vau Heutz.
Generaal van Heutz keert 11a een
negenjarig verblijf in Indië tijdelijk in
het moederland terug, dat hij in 1895
als luitenant-kolonel, na een tweejarig
verlof verliet.
Aan hem heeft Nederland ongetwij
feld veel te danken.
Van Heutz is de man geweest door
wiens toedoen Groot Atjeh is gepacifi
ceerd, de geheele Noord-Oost- en West
kust erkennen het Nederlandsche gezag.
Overal vindt men thans de sporen van
welvaart en rust; wegen verbinden het
binnenland met de kustplaatsen; de spoor
weg doorsnijdt Atjeh's met bloed ge
drenkte velden. De grootendeels door
onkunde verspilde millioenen in den
Atjeh-oorlog zullen misschien eerlang
langs vreedzamen weg terugkomen.
Zelfs van Kol moest getuigen dat zijn
bezoek aan Atjeh hem overtuigd heeft
van de waarheid dermededeelingen, dat
daar thans een toestand van rust en
vrede hcerscht in het gebied, waar voor
weinige jaren het Nederlandsch gezag
nog een voorwerp van spot was.
In sommige bladen wordt het ver
moeden geuit, dat de overkomst van
generaal van Heutz in verband staat
met het openvallen der betrekking van
Gouverneur-Generaal van Nederlandsch
Indië.
Mocht dit het geval zijn, dan is zeker
de keuze gevallen op een man, die dit
volkomen waardig is en getoond heeft
als Bestuurder de rechte man op de
rechte plaats te zijn.
De Nbr. schrijft:
Tusschen Zevenbergen en bewoners
van het Slikgat ziju vroeger herhaalde
lijk vechtpartijen geleverd en men weet,
dat die oude veeten er bij 't volk niet
zoo vlug uitgaan.
Het was een wegwedstrijd van de Slik
gatsche wielervereeniging Stuurt recht,
die tal varn lieden uit Zevenbergen naar
Slikgat trok. Het was verschrikke
lijk warm weer, de zon blakerde de
menschen op de gloeiende grindwegen
en joeg ze met geweld de bierhuizen
in, waar, men weet het genoeg, op de
meeste plaatsen sterken drank te krijgen
Gorgeon was niet jaloersch Toen
hij in het Palais Royal terugkwam,
ergerde het hem niet als hij hoorde dat
dc oude tooneelspelers zijn vrouw fami
liaar aanspraken; dat waren zij zoo ge
woon. Zij was bijna hun aangenomen
dochter, en zij herinnerde zich nog wel
dat zij op hun knieën had gedanst.
Wat hem meer hinderde was te zien
hoe de leden van het orkest, Pauline's
oude bewonderaars, door het lorgnet
naar haar keken. Hij werd verstrooid
en vergat een paar malen wat hij moest
zeggen; dat bemerkten zijn kameraden
en lachten hem uit, eerst zachtjes, toen
openlijk. Een van hen zei tot hem:
„Pas op, je krijgt een 3de roll Een
3de rol is die van den verrader, den
ijverzuchtige, den zwartgallige. E11
een kwaadwillige vroeg hem of hij maar
niet weer zijn oude rollen zou opvatten.
Alle grappen en aanmerkingen kon hij
verdragen, maar die jongelui met luin
lorgnetneen, dat was hem te machtig
Hij paste op dat niemand buiten zijn
wil zijn vrouwtje naderde o. a. verge
zelde hij haar steeds naar den schouw
burg, ook al behoefde hij zelf niet te
spelen, en nam haar ook mee, als hij
speelde en z ij niet.
En Pauline was daar zeer op gesteld.
Ze was koket en ze lachte schalks het
publiek toe, maar zij beminde haar
echtgenoot.
is. Natuurlijk werden zoodoende de ge
moederen opgewonden, vooral bij de
vreemdelingen was het te merken, dat
ze een flink glaasje gedronken hadden.
Dc eigenlijke twist begon in een z. g.
bierhuis, natuurlijk om nietigheden. Maar
daar reeds vloeide bloed uit de toege
brachte wonden.
Maar de groote botsing zou in dc
kom van het plaatsje plaats hebben.
Woedend stonden de Zevenbergenaren
tegenover die van Slikgat. Langen tijd
namen zij de meest dreigende houding
aan, doch dc brigade der marechaussee
van Zevenbergen en de politie belette
eiken aanval. Met getrokken sabels ston
den zij tegenover de partijen, en een
zekere M. 8. ontving zelfs een krach-
tigen sabelhouw in de lendenstreek. Maai
de beide troepen werden al woedender.
Circa half tien werd de toestand het
hachelijkst. Uit den tuin van een café
houder werden knuppels gehaald en
anderen wapenden zich met groote
steenen.
Persoonlijke vechtpartijen hadden tel
kens plaats, er liepen er zelfs bij met
bijna afgesneden vingers. Maar dank zij
de moedige marechaussee, die niet tus
schen beide partijen week, raakten de
hoofdpartijen niet met elkander slaags.
Thans keerde dc woede der vecht
lustige partijen zich tot deze kranige
politiemannen en een regen van steenen,
zand, grind enz. werd hun deel.
De marechaussee maande de menigte
tot kalmte aan. Maar een verwoed ge
schreeuw overstemde deze waarschuwen
de woorden. Herhaaldelijk sommeerde
zij Niets hielp. Toen ging de mare
chaussee uit de menigte en waarschuwde
te zullen schieten als zij niet uiteenging.
Maar met een hoonlach werd dit beant
woord en inen krijschte: Dat durft ge
niet! De marechaussee, ziende dat ook
dit niet hielp en dat de toestand ha
chelijker werd, grepen hun vuurwapenen
en schoten in de lucht. Maar een spot
tende wilde lach werd door de menigte
geuit, die almaardoor opdrong.
Toen schoot de marechaussee op de
woeste, tierende menigte. Verschillende
nieuwsgierigen, II. v. K., A. v. K. en
C. v. M. werden door schampschoten ge-
trotfen. Daarna iemand uit Slikgat, ze
kere W. v. M., die een levensgevaarlijk
schot kreeg in den onderbuik. De beurt
was thans aan iemand uit Zevenbergen,
M. Schnijdcrberg, die zoo aangeschoten
werd, dat 't leven, naar het scheen direct
geweken was. Loodzwaar viel de onge
lukkige neer. Dc E.E. paters gaven de
zen man nog het H. oliesel en spoedig
was hij dood Het was verschrikkelijk,
en hoewel de rauwe kreetHier ligt er
al een dood, door de menigte weerklonk,
tot bezinning kwam men nog niet. Toen
de marechaussee een twintigtal kogels
door haar loopen gejaagd had, durfde men
haar nog toeroepen dat ze al haar kogels
had opgeschoten. Het is een verschrik
kelijke botsing geweest, die nooit zal
vergeten worden.
„De brutalen hebben de halve wereld"
of misschien beter nog „dc heele wereld"
dacht zeker de Hr. Wapperom te Papen-
drccht. Daar heeft zich n. 1 het volgende
eigenaaardige geval voorgedaan. Dooi
de inrichting van het nieuwe telephoon-
kantoor vanwege de gemeente kunnen
de nieuwe bewoners (het gezin van den
telefoonhoudcr) geen anderen toegang
tot de woning krijgen dan door het
eigendom van J. Wapperom, die dat
echter niet wil toestaan dan tegen een
Gedurende den zomer ging het best,
iiet orkest was half ledig, de heeren
met hun lorgnet, die Gorgeon zoo hin
derden, waren naar hun gewone bad
plaatsen. De Markies uit Bretagne, die
Pauline had willen trouwen, bracht
eenige maanden op zijn goederen door.
De jonge echtgenooten leefden vreed
zaam en de wittebroodsweken bleven
verder ongestoord. Maar in December
was de Parijsche wereld terug Weldra
werd door de Yereeniging der Toonce-
listen een groot bal op den lsten Fe
bruari aangekondigd. Gorgeon was Com
missaris en zijn vrouw een der Patronessen
Deze werden bestormd door heeren die
toegangskaarten kwamen halen, en Gor
geon zag heel goed in dat hij zijn deur
niet voor hen kon sluiten. Wat een
zorg! Gestadig liepen er vreemden de
trappen op en af, en de hel werd een
paar keer stuk getrokken. Gorgeon bleef
zooveel mogelijk thuis, maar hij moest
in twee rollen repeteeren, en was dus
eiken dag van 1 tot 5 uur weg. Kwam
hij op weg naar zijn appartementen den
een of ander tegen, die een air uit een
der vaudevilles waarin Gorgeon speelde,
liep te neuriën, dan was hij al een
beetje nijdig; was er nog iemand bij zijn
vrouw, dan verbeet hij zich van spijt.
Maar hij moest zich goed houden, want
iedereen was bijzonder beleefd jegens
hem. De Markies kwam ook een billet
halen; een beetje later kwam hij terug,
vergoeding van f 25 's jaars. In de
Raadsvergadering bracht dat zaakje de
poppen aan 't dansen. De voorzitter
had f 5 geboden, volgens hem een alles
zins billijk bedrag. De heer A. Visser
wilde in geen geval Wapperom's eisch
inwilligen. Men had vroeger maatregelen
moeten nemen 0111 zulk een onbillijken
eisch te voorkomen. De heer Veth wilde
een toegang koopen, doch de heer v.
d. Graaf vreesde, „dat de vent dan een
buitengewonen eisch zou doen.". Ten
slotte werd toch maar toegegeven en
met 7 tegen 3 stemmen de huursom
tot wederopzeggens toegestaan.
Zoo zie je, als je maar van de gele
genheid weet te profiteeren krijg je je
zin. We denken hierbij o a. ook aan
de interpellatie Pastoors in zake de
stoompont bij Velzen. Het rijk der
ponten is nu eindelijk uit, en de beide
monsters liggen voortaan stil. Nu, ze
hebben ook al beweging genoeg gemaakt
in bun kortstondig bestaan. Geen krant
is in de laatste vier maanden verschenen,
of er stond een meer of minder spot
tend stukje over het Velser „vaartuig"
in. De Nederlandsche journalistcn-ver-
eeniging zal dan ook zeker niet achter
wege blijven 0111 den uitvinders-ingeni
eurs een „stoffelijk blijk van erkente
lijkheid" aan te bieden voor zooveel ge
leverd krantenvulsel. Sommige beweren
zelfs, dat verschillende redacties al ge
tracht hebben hen aan hun bladen te
verbinden als vaste mcdevullers van den
„moppentrommel." Waarschijnlijk zouden
ze als zoodanig geduchte concurrenten
worden van het drukfoutendniveltje.
Van dat duiveltje-gesproken ecu der
bladen vertelde gisteren, dat een direc
teur van een groot postkantoor bij zijn
jubileum ook een bloeingeschenk kreeg
van het „geheele verdere ongeschikt
personeel van assistenten, kantoorknechts
en bestellers." Bedoeld was natuurlijk:
ondergeschikt
Haacls verslag.
Vergadering van den Raad der ge
meente Amersfoort van 1 linsdag 5 Juli,
des namiddags 0111 l'/a uur.
Voorzitter Jhr. J. W. A. Barehman
Wuytiers. Tegenwoordig 13 leden en
de waarn. Secretaris Jhr. S. M. van
Reigersberg Versluys. Alwezig met ken
nisgeving de heeren Weth. Visser, H.
J. C'roockewit, C. T. van Beek, en A.
M. Tromp van Holst.
De notulen der vergadering van 31
Mei w orden gelezen en vastgesteld zoo
als zij door den Secretaris zijn ontworpen.
Ingekomen zijn:
1. Een besluit van Ged. Staten, hou
dende beschikking op een aanslag in
de straatbelasting.
2. Een besluit van Ged. Staten,
houdende goedkeuring af- en overschrij
vingen van posten op dc begrooting van
1903.
3. Een besluit van Ged. Staten, hou
dende goedkeuring der ouderhandsche
verpachting van terreinen, der gemeente
voor de a. s. kermis.
4. Eene niedcdceling van B. en W.
dat tot Commies ter Secretarie (afd.
Burgerlijke Stand) is benoemd de heer
G. A. Munnikhuizen, volontair ter Secre
tarie van Naaiden.
5. Eene mededeeling van B. en W.
dat de heer Ph. A. Willigenburg, is
benoemd tot plaatsvervangend keurmees
ter der visch.
6. Voorstel van B. en W. 0111 per
adres aan H. M. do Koningin te ver
want hij moest er een voor zijn broeder
hebben. Later had hy er een noodig voor
een lid van zijn club, en zoo kwam en
ging hij, tot hij er twaalf maal wa9
geweest.
Gorgeon kon goed met een pistool
omgaan en dacht over een duel. Maar
waarom zou hij duëlleeren? De Markies
had hem nooit beleedigd. In tegendeel.
Hij maakte den tooneelspeler ziju com
pliment, roemde hem, verhief hem in
de wolken.
„Mijn waarde Gorgeon, u is een
alleraardigste komiek. Zooals u de men
schen amuseert, kan het niemand anders.
Gisteren bijvoorbeeld, heb ik tranen
gelachen. Ochwat is u toch een gees
tige komiek!" Had de goede man zich
boos gemaakt, dan zou iedereen gezegd
hebben niet alleen dat hij ongelijk had,
maar dat hij gek was.
Pauline had haar man nog even har
telijk lief als toen ze hem trouwde.
Maar ze vond het toch wel plcizierig
wat meer menschen te zien en com
plimentjes te krijgen. Ze babbelde graag
met die welgemanierde heeren van goe
den stand, en begreep niet dat ze, naar
vrouwenaard, met vuur speelde. Ze wist
heel goed op wie ze indruk maakte,
en onthield alle dwaasheden die ze aan
hoorde. Avonds vertelde zij ze lachend
aan haar man. Die lachte niet.
Wordt vervolgd).
